Stichting Weerzien werkt aan bootreis naar 'Indië'
Plasprobleem man
nog vaak een taboe
De man met de gouden handen
Body
Bolw
T-shirt vaak ten onrechte
als 'groen' aangeprezen
Joodse feestdagen
DE STEM
CONSUMENT
D2
Academisch Ziekenhuis Maastricht start contactgroep voor prostaat-patiënten
Jan van Rijbroek maakt zelf onderdelen voor uitgestorven machines
DE BUITENDIJK
pg STEM
Muggen
WIJZER
Heftig verweer
Volksw
DONDERDAG 1 SEPTEMBER 1994
Het moeten honderdduizenden Ne
derlanders geweest zijn die tot de
jaren vijftig per schip naar Neder-
landsch-Indië reisden. Maar Neder-
landsch-Indië is niet meer hetzelf
de, net zoals het reizen dat niet
meer is. Het vliegtuig heeft de oude
trotse passagiersschepen verdron
gen.
De Stichting Weerzien i.o. wil begin
volgend jaar opnieuw een eenmalige
zeereis organiseren naar Indonesië, een
reis 'om de Oost' vol nostalgie. Daartoe
zou een boot van Scandinavian
Seaways gecharterd worden. De reis
moet plaatsvinden tussen 6 januari en
15 maart 1995. De heenreis duurt drie
weken, het verblijf in Indonesië twee
weken (het schip dient dan als hotel) en
de terugreis vergt ook weer drie weken.
Maar de organiserende stichting sluit
de ogen niet helemaal voor de eisen van
de moderne tijd: het is ook mogelijk om
heen- of terugreis met het vliegtuig te
maken.
H. Uijlenbroek van de stichting Weer
zien schat dat er nog altijd 100.000
Nederlanders in leven zijn die in het
verleden zo'n Indië-reis gemaakt heb
ben. „Het is een gekkenhuis, zo veel
mensen als er reageren. De boot zit al
half vol." Maximaal kunnen er 800
passagiers mee. Kosten per persoon:
zo'n 10.000 11.000 gulden voor het
volledige traject.
Geïnteresseerden moeten voor eind sep
tember contact opnemen met de Stich
ting Weerzien, telefoon 05615-1485.
Door Ber Crouzen
Maastricht - „Ik had het veel
eerder moeten doen. Maar ja,
je weet hoe het gaat. Je hebt
gr wel last van, maar je praat
er niet over. Tot het niet meer
gaat."
Pierre (71) had piasproblemen.
Hij wil niet met zijn echte naam
in de krant. „Ben je gek, dat is
nergens voor nodig. Zijn kinde
ren wisten niet eens dat hij pro
blemen had met plassen. Hoor
den het pas vlak voordat hij
geopereerd werd. En zijn kennis
sen keken ook al vreemd op:
„Die Pierre, al de ouwe-mannen-
kwaal, dat hadden we niet ge-
'dacht."
Achteraf kan hij erover lachen.
Maar leuk was het niet. „Slecht
kunnen plassen is al vervelend.
Je durft niet eens meer een pilsje
te drinken. Maar erger is dat je
denkt dat er veel meer aan de
hand is. Je denkt dat je kanker
hebt. En dat je impotent wordt.
Dat zijn allebei geen dingen
waar je vrolijker van wordt.
Een van de eerste dingen die de
specialist onderzocht was of hij
inderdaad kanker had. „Geluk
kig niet," zegt Pierre, nog steeds
opgelucht. Seksueel is er wel wat
veranderd na de operatie. „De
erectie is er nog wel, maar er
komt geen sperma meer uit.
„Maar goed ik ben 71 en als ik
moet kiezen tussen piasproble
men en dat andere, weet ik wat
ik kies."
Patiënten
Pierre is een van de mannen die
deel uitmaken van de contact
groep Prostaatklachten. „Ik
weet uit eigen ervaring dat je vol
vragen zit, als je piasproblemen
hebt. Je wilt erover praten, maar
tegelijk durf je niet zo goed. Dan
is het prima dat er lotgenoten
zijn, die je kunt bellen."
De groep mikt op informatie
avonden. De eerste is gepland op
'18 oktober in het AZM. Als er
behoefte is aan gespreksgroepen,
komen die er ook. Er is ook een
telefoonnummer beschikbaar
(046-596291) waar patiënten
zich kunnen aanmelden voor de
avond en in de naaste toekomst
met vragen terecht kunnen.
Piasproblemen. Bijna alle oudere
mannen krijgen ermee te maken.
De Maastrichtse uroloog dr. H.
Rollema: „Van de mannen boven
de 75 heeft negentig procent
plasproblemen, van de mannen
boven de vijftig al de helft."
Zakelijk zet hij de klachten op
een rij: „De voornaamste zijn:
een slappe straal, de straal komt
moeilijk op gang, mannen moe
ten hard persen voor er iets
komt, de plassen de blaas niet
goed leeg en tenslotte moeten ze
heel vaak. Dat laatste speelt hen
niet alleen overdag, maar ook 's
nachts parten. Ze moeten een
paar keer per nacht het bed uit."
Wanneer die klachten ernstiger
werden, zag men tot voor vijf
jaar maar één remedie: Opere
ren. Rollema: „Dat hing vooral
samen met de gebrekkige dia
gnostiek. De specialist voelde
met de hand of de prostaatklier
groter was dan normaal en keek
via een buisje in de penis of de
uitgang door die vergrote klier
afgesloten was. Als dat het geval
De uroloog baseert zijn stelling
op de verfijning van het onder
zoek: „De laatste vijf jaar is het
praktische onderzoek van pa
tiënten met piasproblemen aan
zienlijk verbeterd. Daardoor
kunnen we veel beter nagaan of
de problemen inderdaad veroor
zaakt worden door de prostaat
of door andere factoren zoals de
knijpkracht van de blaas."
„Ik vermoed dat veel mannen
hun plas te lang ophouden. Dat
kan op de duur leiden tot, over-
rekking van de blaasspier en een
slechtere knijpkracht. Met medi
cijnen en een aanpassing van het
piasgedrag kunnen de klachten
vaak verholpen worden," zegt
Rollema.
Als een van de eerste, klinieken
in de wereld paste de afdeling
Urologie van het Academisch
Ziekenhuis Maastricht een on
derzoeksmethode toe waarbij de
werking van de blaas en de ver
nauwing van de piasbuis met
behulp van een computer wer
den onderzocht. De' methode
„Mannen praten niet over hun piasproblemen. Het is
echt een van de laatste taboes." Dat zegt de Maas
trichtse uroloog dr. H. Rollema. „Tegelijk maken ze
zich daar grote zorgen over. Ze zijn bang dat ze
kanker hebben. Of impotent worden.
Toch hebben veel mannen ermee te maken. Dat was
voor de 'prostaat-kliniek' van het Academisch Zie
kenhuis Maastricht aanleiding om een contactgroep
op te richten, waar patiënten het onderwerp be
spreekbaar maken.
Een gesprek met uroloog Rollema en een patiënt-lid
van de contactgroep.
was, ging de patiënt onder het
mes. De prostaatklier werd dan
verwijderd. Men veronderstelde
dat daarmee de problemen ver
holpen waren."
Dat was lang niet altijd het
geval. Rollema: „Wij hebben
sterke aanwijzingen dat in het
verleden bij een kwart van de
mannen die een goedaardige
prostaatvergroting hadden, een
operatie achterwege had kunnen
blijven. Bij deze mannen was
niet de prostaat de oorzaak van
de klachten. Die lag in die geval
len in de kwaliteit van de blaas."
wordt nu verder ontwikkeld en
ook in andere ziekenhuizen ge
bruikt. Als de Ziekenfondsraad
toestemming geeft start begin
volgend jaar bij een aantal zie
kenhuizen een grootschalig on
derzoek met behulp van het pro
staat-computerprogramma
Binnen het AZM bestaat sinds
kort een Prostaat Screening
Centrum. Daar wordt volgens de
modernste technieken een dia
gnose gesteld. Standaard bij het
onderzoek is een echogram.
Daarbij wordt de prostaat in
beeld gebracht en het weefsel
ervan beoordeeld. Natuurlijk
moet er ook geplast worden, in
een computer-toilet. Daarna
wordt bekeken hoeveel urine er
in de blaas overblijft.
Rollema: „In het computer-toilet
wordt de piaskracht gemeten en
vergeleken, met normale waar
den. Nu reeds is duidelijk dat
door toepassing van de compu
terprogramma's een veel nauw
keuriger indeling gemaakt kan
worden van patiënten die op
zich dezelfde klachten hebben.
Op deze manier kan voor iedere
patiënt de juiste behandeling ge
kozen worden."
Medicijnen
Die behandeling is allang niet
meer alleen opereren. Rollema:
„Medicijnen worden steeds be
langrijker, ook als de oorzaak
van de plasproblemen bij de pro
staat ligt. Met medicijnen kan de
omvang van de gezwollen pro
staat verkleind worden, of het
stroeve omhulsel (kapsel) van
deze klier weer soepel worden
gemaakt. Daardoor zal het aan
tal prostaatoperaties in de toe
komst nog verder teruglopen."
Rollema las met enige verbazing
hoe onlangs een uroloog van een
ander ziekenhuis reclame maakt
voor zijn kliniek. „Hij prijst zijn
waar aan alsof het iets Unieks is.
Maar wat daar gebeurt, doen wij
al langer, bovendien beschikken
wij over meer verfijnde onder
zoeksmethoden", zegt Rollema
niet zonder trots. „Ook wij zul
len, als het enigzins kan, een
operatie vermijden."
Door Rien van der Steen
Opgewonden kiepert hij dop
jes benzine in de gapende
carburateur van de bejaarde
Dodge, model Al Capone, an-
juo 1933. „Ik moét hem effe
op gang brengen hè, want hij
heeft een maand of drie niet
gelopen."
Proestend en walmend komt de
bonkige motor op gang. Het
troetelkind van Jan van Rijbroek
uit Volkel stinkt als een
scheepsmotor. „Er zit nu twee-
taktbrandstof in de tank. Een
vergissinkje. Maar hij kan er wel
tegen." Eenmaal stationair
draait de 3.5 liter zescilinder
zijklepper na die 61 jaar nog als
een zonnetje. Van Rijbroek rijdt
er nu en dan een bruidspaar mee
of toert voor zijn eigen lol wat
rond.
Jaar gesleuteld
Jan van Rijbroek heeft een vol
jaar gesleuteld om de Dodge
weer in optimale staat te krijgen.
Hij kocht hem in 1988 van Au-
totron, dat geen mogelijkheden
zag het wrak te restaureren. Jan
van Rijbroek (62) sloopte de auto
tot de grond. Alleen het chassis
bleef over. „Dit was in de jaren
dertig een klasse-auto. Kostte
destijds 3800 gulden. Ik heb ook
nog een Chevrolet Standard uit
1934, maar die was voor zijn
prijs van 1750 gulden veel gewo
ner."
De Gebroeders Dodge hadden
een auto ontworpen voor de be
middelde Amerikaan, maar de
auto kreeg ook in Europa be
langstelling. „Ik heb hem weer
helemaal opgebouwd, maar veel
onderdelen waren niet meer te
krijgen of gewoonweg veel te
duur." Van Rijbroek besloot zelf
nieuwe achterlichten te maken,
wieldoppen, een bagagerek, een
radiateurdop, complete tree
planken en nieuwe zuigerveren
voor de verder nog intacte mo
tor. „Lastig? Ja, maar niet on-
Jan van Rijbroek bij de statige Dodge, waarvoor hij een groot aantal onderdelen met de hand maakte.
foto wout van assendelft
mogelijk".
Van Rijbroek zegt nog de meeste
moeite gehad te hebben met het
lampeglas. „Eerst de mallen,
da's het grootste werk. Die heb die achterllchtglaasjes zo ziet
ik in een keukenoventje gezet, denk je van ach. Maar het is een
perspex erin gegoten en vervol- heidens karwei geweest."
gens geperst." Hij lacht. „Als je Het hout in het interieur polijst
te hij. Om de juiste nerf op te
brengen gebruikte Van Rijbroek
een kippeveer. Want je moet heel
lang zoeken en uitproberen
Bzzzzzzz, bzzzzz.
Knettergek word ik
aan het eind van de
zomer van het gezoem rond
mijn hoofd. Eén minuscule
mug kan mij een nacht wak
ker houden. Naast mij wordt
onverstoorbaar verder ge
snurkt, terwijl ik op muggen-
jacht ben.
Hij verbaast zich altijd over
mijn fanatisme ('Ik mag geen
spin dood maken, maar iedere
mug moet er aan geloven'),
maar hij heeft gemakkelijk
praten. Hij wordt nooit gesto
ken en ik altijd. Ik schijn heel
smakelijk te zijn voor muggen
en daar ben ik mooi klaar
mee.
Vroeger werd ik er niet altijd
wakker van. Het is me dus
regelmatig overkomen dat ik
met één of soms twee opge
zwollen ogen van huis moest.
Inmidels heb ik een soort in
gebouwde alarmwekker: ik
word wakker van een zoe
mende mug. Maar dat is ook
geen pretje, want dan kan ik
niet meer in slaap vallen, tot
dat ik dat kleine kreng mors
dood heb geslagen. Ik heb
wat rondgedoold in de slaap
kamer. Soms op de tast, want
contactlenzen niet in en bril
spoorloos.
Sinds ik kinderen heb is het
probleem alleen maar groter
geworden. Voor mij althans.
Nu maak ik me ook nog zor
gen om hen.
Ik heb al van alles gepro
beerd, maar niets werkt af
doende. Aan spuitbussen en
dergelijke begin ik niet. Helpt
volgens mij ook niet. Een
muggenstift stelt het pro
bleem alleen maar uit, want
na ongeveer vier uur (niks zes
tot acht uur) vallen ze alsnog
aan. Bovendien vind ik zo'n
stift niet zo geslaagd voor een
klein kind. Wie weet wat ze
per ongeluk binnen krijgen.
Een klamboe (heel roman
tisch, dat wel) was in ons
geval niet-zo'n succes. Ten
eerste prikten de muggen er
soms dwars door heen als ik
er wat te dicht tegenaan lag.
Door Mariétte Mulkens
Ten tweede slaagde nogal
eens een keer een mug erin
om onder de klamboe te ko
men. Dat betekende eens zo
veel bulten omdat je denkt
dat je veilig ligt en je niet
reageert op gezoem. En ten
derde vergaten we wel eens
dat we onder een klamboe
lagen. Als we dan 's nachts
half slapend uit bed moesten,
rukten we meteen de hele
klamboe van het plafond af.
De klamboe ligt nu ergens in
een kast.
Het meest effectief bleek uit-
eindelijk een combinatie van
maatregelen, zoals het over
dag tegen elkaar openzetten
van ramen, muggen houden
niet van tocht, en het weer
consequent sluiten van de ra
men vóór de schemering. Ook
houd ik 's avonds angstvallig
de deur tussen de beneden
en bovenverdieping dicht en
doe ik aan het begin van de
avond het licht aan op de
overloop. Na een uurtje kan
ik daar dan regelmatig een
mug vangen. Tenslotte sla ik
iedere mug te pletter'die ik,
waar dan ook, in huis tegen
kom.
Ik moet zeggen, we hebben
dit jaar weinig last van mug
gen. Terwijl we toch dicht bij
het water wonen. Alleen de
oudste kwam na een nachtje
logeren bij opa en oma hele
maal onder de bulten terug:
mug in haar kamertje. Ze zal
wel hetzelfde probleem heb
ben als haar moeder.
Plasproblemen. Bijna alle oudere mannen krijgen ermee te maken. foto de stem joh an van gurp
Van onze verslaggever
Den Haag - Veel fabrikanten
spelen in op het milieu en het
milieubewustzijn van de consu
ment om hun spullen te verko
pen. Bij een test van dertig mer
ken T-shirts heeft de Consumen
tenbond een aantal exemplaren
met een 'groen randje' ontdekt.
De fabrikant komt in die geval
len ten onrechte met milieu
claims. Het kan zijn dat de ka
toen voor de shirts bepaald niet
milieusparend is verbouwd (be
strijdingsmiddelen, kunstmest,
chemische ontbladering) of dat
de shirts zijn geproduceerd on
der slechte arbeidsomstandighe
den (vrouwen en kinderen, dit
tegen lage lonen verven
kankerverwekkende kleurstoffen
of het katoen bewerken met che
micaliën, waar ze overgevoelig
voor zijn).
In de Consumentengids van sep
tember worden dertig merken
genoemd, waarvan er maar twee
goed tot zeer goed zijn bevonden
en acht het predikaat goed kre
gen. Daarbij zijn overigens niet
alleen milieu-aspecten gewogen,
maar speelt ook het uiterlijk van
de shirts, de krimp en de bijgele
verde informatie een rol.
voordat je een aanvaardbaar re
sultaat hebt weet de Volkelnaar.
Over de waarde van zijn oldti
mers zwaait van Rijbroek breed
met de armen. „Echt wat een
gek ervoor geeft. Hou het maar
op een halve ton per stuk." Jan
van Rijbroek verklaart zijn han
digheid uit zijn beroep. „We
hadden vroeger thuis een smede
rij en we repareerden landbouw
werktuigen. Paarden beslaan
heb ik ook gedaan. Later ben ik
met een transport- en container-
bedrijf begonnen en dat doet
sinds 1984 mijn zoon. Ik heb dus
vrije tijd, maar ben eigenlijk de
hele dag aan het 'rommelen'.
Knap kleinigheidjes op voor
kennissen die met een technisch
probleem zitten."
In een hoek ligt een blok van een
Ariel motorfiets. „Moet ik in
elkaar zetten voor iemand." Ver
derop een wiel van een oude
houtbewerkingsmachine. „Daar
moet ik de as uit persen en een
nieuwe voor draaien". De werk
plaats ligt mudvol met klusjes.
„Kijk hier, dit zijn remklauwen
van een oude Corvette. Die moet
ik uitboren en nieuwe bussen
voor maken".
Van Rijbroek wijst trots op zijn
70 jaar oude kotterbank. Op de
kop getikt in Oost-Duitsland.
Een Union. „Ik heb er een nieuw
tandwiel voor moeten maken.
Nou kan ik er complete motor
blokken op uitboren. Nieuwe
machines zijn natuurlijk veel
compacter en elektronisch ge
stuurd en zo. Maar hier gaat het
ook uitstekend mee. Je moet er
alleen meer feeling voor heb
ben." De man met de gouden
vingers rolt een sigaret. Grijnst:
„Ik hoop nog lang te kunnen
prutsen. M'n lust en m'n leven."
Verder in de werkplaats stoten
we op een lift. „Makkelijk om
zware dingen mee van de zolder
te halen," meldt Van Rijbroek.
Het ding verdwijnt met remote
control elektrisch in de zolder
vloer. Duur dingetje zeker? „Valt
mee. Zelf gemaakt." Maar na
tuurlijk.
Door Marijke Prins
September is een maand vol joodse feestdagen, te beginnen met
op 6 en 7 september het nieuwjaarsfeest van het jaar 5755. Tien
dagen later is het Jom Kippoer, Grote Verzoendag, en weer
enkele dagen later volgt het Loofhuttenfeest. De feest- en
gedenkmaand wordt op 27 september afgerond met het Slot
feest, terwijl een dag later Vreugde de Wet gevierd wordt. De
rijke joodse keuken kent voor ieder feest speciale gerechten. Of
het is juist zo, zoals met Grote Verzoendag, dat bepaalde zaken
niet gegeten mogen worden.
Op het nieuwjaarsfeest, Rosj Hasjana, wordt een speciaal
feestbrood gebakken, een challa. Dit brood, dat gewoonlijk de
vorm van een vlecht heeft, wordt ter ere van het nieuwjaar rond
gebakken, ter herinnering van de kringloop van het jaar. Ook
wordt er allerlei zoetigheid gegeten, zoals appels gedoopt in
honing en zoet Mandelbrot.
Na het vasten- en boetefeest van Jom Kippoer volgt het
Loofhuttenfeest, waarmee de joden de tocht door de woestijn
gedenken. Het Loofhuttenfeest is ook een oogstfeest met als
traditioneel gerecht (Russische traditie) een dadel- en noten-
koek.
Mandelbrot
Voor 20 koekjes
2 kleine eieren
150 gram suiker
100 cc olie
2 eetlepels sinaasappelsap
500 gram zelfrijzend bakmeel
snufje zout
50 gram fijngehakte sucade
150 gram fijngehakte amandelen
Verhit de oven voor op 175 - 200 graden. Sla de eieren los'in een
kom. Voeg dan onder voortdurend kloppen de suiker, olie en
sinaasappelsap toe. Roer in een andere kom het meel, zout,
sucade en amandelen door elkaar. Roer het eiermengsel door het
meel totdat er een mooi, glad deeg is ontstaan. Met door wat olie
vetgemaakte handen worden van het deeg twee 'stokken'
gevormd die op een ingevet bakblik gelegd. Bak de koek in 40
minuten goudbruin en snij er boterhamdikke koekjes van
wanneer het Mandelbrot heet uit de oven komt.
Dadel en notenkoek
Voor drie tot vier personen
250 gram ontpitte en fijngehakte dadels
125 gram gehakte walnoten
200 gram zelfrijzend bakmeel
2 kleine eieren
1 eetlepel witte basterdsuiker
2 zakjes vanillesuiker
snufje zout
Verhit de oven voor op 175-200 graden. Klop de'eieren met de
suiker los in een kom. Roer de overige ingrediënten goed door
elkaar en roer het eierstruif erdoorheen. Smeer een lage schaal
met boter in en stort hierin het beslag. Laat de koek in 40
minuten gaar worden. Serveer warm, eventueel met geklopte
slagroom.
"Door Peter Scholtes
Zelden zal een nog niet eens ge
een onderneming zo'n schade
Amerikaanse blad Business E
dezer dagen pas ziet het
verwachte - voor Body Shop
concern reeds bij voorbaat verl
Body Shop en zijn franchise
nemers hebben genoeg van de
lastercampagne die zorgt voor
de ontwrichting van hun be
drijf," meldt Body Shop in de
toelichting op zijn 38 pagina's
tellend weerwoord.
Voor de tweede maal in twee
jaar tijd is de snelgroeiende ke
ten in huidverzorgingsprodukten
(meer dan 1000 winkels in 45
landen) mikpunt van kritiek. Bo
dy Shop zou minder milieuvrien
delijke produkten maken dan
liet wil doen voorkomen, zich
schuldig maken aan afvallozin-
gen, de ontwikkelingslanden uit
buiten in plaats van helpen en
zich in werkelijkheid helemaal
niet zo tegen cosmetica-proeven
op dieren keren als het laat gelo
ven.
Rechtszaak
In 1992 won Body Shop een
rechtszaak die het had aange
spannen na een evenmin flatte
rende documentaire van Channel
4 in Engeland. De samenstellers
van het programma hadden de
beschuldigingen niet hard kun
nen maken. Nu ziet Body Shop
in de Amerikaanse journalist Jon
ïntine de kwade genius, die zich
lij Business Ethics meldde na
:erder vergeefs zijn bevindingen
'ian ABC-televisie en het blad
fanity Fair te hebben aangebo
den.
Op -uiteraard gerecycled mi
lieuvriendelijk - papier maakt
directeur T. Gordon Roddick
(echtgenoot van oprichter Anita)
van Body Shop uitvoerige kant
tekeningen bij Entine's 'aantij-
gingèn.
Body Shop weerlegt dat zijn
produkten niet zo 'natuurlijk'
zijn als wordt gedaan, omdat
soms wordt gewerkt met synthe
tische, chemische en niet-af-
Door Rien van der Steen
De auto-industrie heeft zich
massaal op de kleine auto
geworpen. Nu de markt
weer iets aantrekt en de
fabrikanten zich erop be
zinnen produkten te maken
die de klant werkelijk aan
spreken komt Volkswagen
met de nieuwe Polo. Het
modelletje bestond al sinds
1975 en in al die jaren zijn
er in totaal 3.8 miljoen
stuks van gemaakt.
In Duitsland was het autootje
ook tamelijk populair. In te
genstelling tot Nederland.
Daar komt nu verandering in,
aldus de vaste overtuiging van
importeur Pon. De nieuwe Polo
staat vanaf half oktober in de
showrooms. Voor een vanaf-
prijs van ca. 24.000'gulden.
Daar staat ineens een heel an
dere auto. Geen benepen karre
tje waar toch het het VW-logo
op prijkt maar een bol, bijna
opgeblazen ogend voertuig dat
niet aan de Polo maar aan de
Golf doet denken. „De klant is
veeleisender geworden", zegt
Volkswagen, dat voor de pre
sentatie uitweek naar Parijs,
„omdat we in Frankrijk de be-
1 langrijkste concurrentie in dit
segment ontmoeten".
Er, is bij Volkswagen nogal wat
gebeurd. Mede door de ge
ruchtmakende activiteiten van
de Spanjaard López is het con-
De nieuwebolle VW Polo. K
met belangrijk meer binnenri
van de Golf evenaren.
