'Sommige
mensen moeten
gewoon geen
dieren houden' m ak - v
Paars
Adel amuseert Britten met drugs en moord
Ik zie mijzi
Keus
Giro 555
DE STEM
BINNENLAND BUITENLAND
)ESTEM
Baden
-DE STEM-
Dierenbescherming houdt zwarte lijst bij van mensen die dieren mishandelen
IS® 88
I teur van het Cultureel Cen- N. I
trum Amstelveen, P.M., kon van
[Kok begint aan re£
Politie schiet per
ongeluk bejaarde
vrouw in arm
DE STEM
ZATERDAG 6 AUGUSTUS 1994
Voordat het eerste
mensenpaar van de
verboden appel at
en Adam en Eva in de Hof
van Eden rondwandelden in
een natuurlijke staat waarbij
vergeleken, volgens Vondel in
zijn 'Lucifer', de engelen wan
schapen waren, hadden zij er
geen besef van dat zij onge
kleed waren. Pas na de zonde
val beseften zij dat zij naakt
waren en schaamden zij zich
daarvoor. Die pudeur tegen
over het lichaam is door de
eeuwen heen in de christelijke
kerken uitgegroeid tot een
schuldgevoel dat zeker in de
noordelijker landstreken waar
de weersomstandigheden kle
ding noodzakelijk maakten,
werd bevestigd en verzwaard.
De oude Romeinen stonden
veel vrijer tegenover hun
lichaam, zij bezochten zonder
schaamte de openbare ther
men en namen daar afwisse
lend warme en' koude baden
zonder dat daarbij, zoals in
onze nog altijd exclusieve mo
derne saunacultuur, een be
paalde gêne moest worden
overwonnen. Men had de
spreekwoordelijke overtui
ging dat een gezonde geest
verbleef in een gezond
lichaam en besteedde aan dat
lichaam dan ook heel wat
zorg.
Ook in onze middeleeuwen
ging men in de publieke bad
huizen ongedwongen met el
kaar om en. werden mannen
en vrouwen niet van elkaar
gescheiden als ze in de grote
kuipen, die nog op veel hout
sneden te zijn zijn, te water
gingen. Natuurlijk zal de
christelijke schaamte toen
ook wel zijn gepredikt, maar
blijkens heel wat 'geneuchlijk-
cke' liederen uit die tijd on
derging men de ervaren lust
als een uiting van algemeen
aanvaarde gemeenzaamheid.
Schaamteloos betekende toen
nog zonder schaamte, en niet,
zoals later in de preutse Vic
toriaanse tijd, scabreus en on
tuchtig.
De angst, ook voor het eigen
lichaam bleek nog lang in on
ze eeuw op de kostscholen en
seminaries, waar men zich bij
het wassen diende te hullen in
een kuitlang kleed om iedere
zondige, onkuise gedachte te
voorkomen waardoor het
naakt uiteraard alleen maar
bekoorlijker en verleidelijker
werd.
Een vergelijkbare schroom
gold overigens ook in de ge
zinnen. Als de zinken teil op
zaterdagmiddag met de nodi
ge ketels op het fornuis aan
de kook gebracht en daarna
met koud water aangelegd
voldoende was gevuld en het
hemd uitging, mocht niemand
dat vertrek nog betreden en
besloeg gelukkig ook de keu-
kenspiegel zodat men het ei
gen blote lijf niet kon zien.
De openbare badhuizen, die
in de eerste decennia van on
ze eeuw vooral in de grote
steden de opkomst van het
socialisme vergezelden en
waarvan het bestaan nog wel
in de naam van straten en
wegen wordt bewaard, be
doelden in de eerste instantie
de lichamelijke hygiëne onder
brede lagen van de bevolking
te bevorderen. Men ging er
heen met zeep en een bad
handdoek.
Na de oorlog werden ze snel
verdrongen door de douches
en badkamers die in de parti
culiere huizen werden aange
bracht en met een overdadige
weelde ingericht, mee
zeegroene tegels en blinkende
goudkleurige kranen, waarbij
kuipen en teilen vervangen
werden door ruime baden op
leeuwenvoetjes of in schelp-
vorm waarin men het lijf met
geurende badschuim kon ver
zorgen en zich daarna in le
vensgrote wandspiegels goed
keurend kon gadeslaan. In de
hedendaagse erotische indus
trie kan men zich daarbij te
gen royale betaling zelfs door
een bevallige badnimf gezel
schap laten houden.
De badkoetsjes en korfvormi-
ge rieten badstoelen, die in de
verhalen van Guy de Maupas
sant en Anton Tsjecjow zo'n
grote amoureuze rol spelen,
zijn van het strand verdwe
nen. Het badpak verloor aan
reikwijdte en werd niet zozeer
een middel om bepaalde zo
nes van het lichaam te verhul
len maar meer een modieuze
mogelijkheid om rondborstig
voor bepaalde charmes uit te
komen. In de blootbladen en
bij de Miss-verkiezingen is
badkleding een geaccepteerd
alibi om zich nagenoeg naakt
den volke te vertonen. Nage
noeg! Want juist in die laat
ste, kleine restjes textiel zit
nog de paradijselijke schaam
te en het behagen in wat het
verbodene met zich mee
brengt. Wij hebben met het
badwater nog niet de wellust
weggegooid.
Na tien uur vanavond is het terug naar de jaren vijftig: keus uit één
Nederlandstalig televisieprogramma. Toen keek iedereen naar het
zelfde, omdat er niks anders was. Nu is er zóveel anders, dat de
enige manier om iedereen naar hetzelfde te laten kijken is: op alle
netten hetzelfde uitzenden.
Het zou vast voordeliger zijn om voor het Ruanda-programma
slechts één kanaal (door loting bepaald) te kiezen en de andere
kanalen op zwart te zetten. Maar televisiemakers denken blijkbaar
dat televisiekijkers zo geprogrammeerd zijn dat ze alleen oog voor
ellende hebben wanneer ze er zappend niet omheen kunnen of
wanneer het op 'hunkanaal te zien is. (HQ
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur.
C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
S 076-236911/Telefax 076-236405. Telefax redactie S 076-236309.
Bezorgklachten en abonnementenadministratie:
Afdeling Lezerscontact 06-0226116 (gratis)
ma. tlm vrij. 8.00-17.00 uur, zat. 8.00-12.00 uur.
Kantoren:
Bergen op Zoom, Postbus 65,4600 AB;
S 01640-36850, fax 01640-40731, redactie 01640-37253.
Etten-Leur, Markt 28, S 01608-21550, fax 01608-17829.
Goes, Klokstraat 1, 01100-28030, fax 01100-21928.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751, fax 01140-19698.
Oosterhout, Bredaseweg 108,® 01620-54957, fax 01620-34782.
Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929.
Terneuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554.
Vlissingen, Scheldestraat 7-9, 01184-19910, fax 01184-11446.
Openingstijden: van 8.30-17.00 uur.
(Middagpauze van 12.30-13.30 uur m.u.v. Oosterhout)
Abonnementsprijzen (bij vooruitbetaling te voldoen):
per kwartaal 87.20, per half jaar 173.45 óf per jaar 337.30.
Voor abonnees die automatisch betalen: per maand 29.05,
per kwartaal 84.70, per halfjaar 168.45 óf per jaar 327.30.
Voor posttoezending geldt een toeslag.
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en bij Teuben,
Ginnekenweg 7, Breda.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881. Fax 076-236405.
Geboorte- en overlijdensadvertenties
maandag t/m vrijdag tot 16.00 uur® 076-236881, fax 076-236405
zondag van 18.30 tot 20.30 uur 076-236242/236911.
Alle advertentie-opdrachten worden uitgevoerd onder toepassing van
de Algemene Voorwaarden van Uitgeversmaatschappij De Stem B.V.
alsmede de Regelen voor het Advertentiewezen.
Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447.
De Stem op band: Centrum voor gesproken lektuur 08860-82345. s
j
l«awa—BBS I
V
HËÏItard
SSSSHS»
V*
Even boodschappen doen
FOTO'S DE STEM/JOHAN VAN GURP
Nederlanders zien zichzelf graag als een volk van
dierenvrienden. Keer op keer blijkt echter dat niet
iedereen zijn huisdier met de nodige zorg behandelt.
In Oudenbosch bond deze week iemand een jong
katje aan de bumper van een auto. Het beestje
overleefde een kilometerslange martelgang nog ook.
Baan in Breda heeft inmiddels
een zogenaamde 'zwarte lijst'
opgesteld. Daarop staan zo'n
honderdvijftig namen van men
sen uit de regio Breda, die geen
huisdier meer meekrijgen van de
medewerkers in het asiel.
Van onze verslaggevers
Annemarie Buijk en
Robert van Willigenburg
„Ach, je maakt zoveel verschrik-'
kelijke dingen mee in de loop der
jaren. Zo ken ik een voorbeeld
van een man uit Oosterhout die
"vaak bij ons kwam om zijn kat
op te laten lappen. Die was dan
volgens hem weer eens van het
balkon gevallen. Met tranen in
zijn ogen vroeg hij ons keer op
keer om hulp. Maar op een gege
ven moment vertrouwden we het
zaakje niet meer. En dat wan
trouwen bleek terecht. De man
gooide onder invloed van drugs
zijn katten zelf van het balkon
of sloeg ze tegen de rand van het
aquarium. Achteraf had hij dan
altijd vreselijke spijt. Maar zulke
mensen moeten gewoon geen
dieren houden."
Dit verhaal is slechts één schok
kende ervaring van N. Keiler,
secretaris van de afdeling Breda
van de Dierenbescherming. Ze
heeft al vijfentwintig jaar erva
ring met de bescherming van
dieren.
„Er is zoveel wat me de afgelo
pen jaren heeft geraakt. Een tijd
geleden belde een man over zijn
twee katten. Hij moest ze kwijt,
want ze werden hem te veel.
Maar het asiel had op dat mo
ment geen ruimte om ze op te
nemen. We vroegen hem twee
dagen later opnieuw contact op
te nemen. Dan zouden zijn kat
ten zeker worden opgenomen.
Een kwartier later belde de man
alweer terug. Hij had zijn katten
maar doodgegooid, want hij kon
ze nergens kwijt. Dan voel je je
echt hulpeloos. Als uit het ge
sprek was gebleken dat de man
echt zó omhoog zat met zijn
huisdieren, hadden we ze na
tuurlijk wel opgenomen. Hoe
weinig plaats er- dan ook is."
Het dierenasiel aan de Oude
III
N-.
Henk Zantvliet van 't Dierenhoekje in het Liesbos:
kloppen?"
,Als de nood echt zo hoog is, dan is het toch een kleine moeite om hier aar.
Tips
I. Diepstraten werkt bij het Bre
dase dierenasiel. „Er staan men
sen op de lijst die keer op keer
een huisdier kwamen ophalen en
daarna even gemakkelijk weer
terugbrachten. De redenen die ze
allemaal verzinnen... je gelooft
ze echt niet. Verder staan er
mensen op de zwarte lijst die
dieren mishandelen. De mede
werkers pikken die mensen er zo
uit. Natuurlijk krijgen we ook
tips van buurtbewoners of ken
nissen over die mensen. Tenslot
te komen de inspecteurs van de
Dierenbescherming ook met na
men."
Ook H. van Hest, eigenaar van
dierenopvangcentrum Arduin in
Roosendaal, heeft een zwarte
lijst. Maar die is veel kleiner.
„Er staan een kleine tien perso
nen op. De meesten mishandelen
geen dieren, hoor. Het zijn men
sen die vaker een hond of kat
terugbrengen, omdat die bij wij
ze van spreken niet goed past bij
de kleur van de jas."
Echt lichamelijk mishandelde
dieren krijgt Van Hest eigenlijk
niet in zijn dierenopvangcen
trum. „Die worden in beslag ge
nomen en in een apart opvang
centrum geplaatst. Als de rech
ter ze daarna vrijgeeft, komt een
aantal ook hier terecht."
J. Vermeulen is vrijwillig afde-
lings-inspecteur van de Dieren
bescherming. Hij gaat in zijn
vrije tijd af op meldingen van
verwaarloosde huisdieren. Ver
meulen waarschuwt de betref
fende 'baasjes' of neemt de huis
dieren in ergere gevallen mee
naar het asiel in Breda. „Ik zie
vooral dieren die ondervoed zijn
of waarvan de vacht wordt ver
waarloosd. Verder zitten veel
beesten in te kleine en smerige
hokken. Sommige zitten dagen
lang in hun eigen uitwerpselen."
Volgens Vermeulen hebben de
mensen vaak te weinig tijd om
hun huisdier de nodige aandacht
te geven. „Meestal geef ik de
eigenaren eerst de gelegenheid
hun gedrag te verbeteren. Gé-
beurt dat niet, dan vraag ik ze of
ze afstand willen doen van hun
huisdier. Bij een positief ant
woord breng ik de dieren dan
naar het asiel."
Tot zover gaat de bevoegdheid
van Vermeulen. In alle andere
gevallen, zoals bij grove mishan
deling, komt er een agent van de
landelijke inspectie aan te pas.
Die heeft het recht de dieren te
vorderen. In allerlaatste instan
tie komt de politie erbij. Die kan
bij zeer ernstige gevallen proces
verbaal opmaken.
De dierenklinieken in Breda
krijgen zo nu en dan wel eens
een geval van dierenmishande
ling binnen. Dierenarts R. van de
Rest werkt in de kliniek aan de
Haagweg. Volgens Van de Rest
kan hij de mishandeling maar
moeilijk bewijzen. „Er komen
hier bijvoorbeeld wel eens hon
den binnen met wat lijkt op een
beet in het oor. Dat kan natuur
lijk van een ander beest zijn.
Maar het baasje kan ook de
schuldige zijn."
De dierenarts kent wel een aan
tal mensen die verdacht vaak
naar de kliniek komen met hun
huisdier. „Maar eigenlijk moet je
blij zijn dat ze nog naar ons toe
komen. Als ik er wat van zou
zeggen, komen ze waarschijnlijk
helemaal niet meer. En dat
maakt de situatie voor het dier.
er absoluut niet beter op."
Batman
Naast duidelijke en schokkende
vormen van dierenmishandeling
komen er ook veel vormen van
minder opvallende, alledaagse
kwelling voor, legt Niels Dor-
land van de Dierenbescherming
uit. „Mensen die hun hond uit
dierenliefde op zijn verjaardag
.een stuk taart geven."
„Een cavia leeft van nature in
groepen, niet in een klein hokje
alleen. Zo moet je toch niet met
dieren omgaan. Veel mensen ne
men een dier uit emotionele
overwegingen. Terwijl het juist
verstandig is om stil te staan bij
de aanschaf van een huisdier.
.Welk dier neem je, kun je ervoor
zorgen en heb je het voldoende
te bieden."
Dorland meldt dat dierenhandel
in Nederland 'big-business' is
geworden. „Als je weet dat er in
Nederland 15 miljoen huisdieren
zijn en de opvangcentra overvol
zitten, dan geeft dat toch wel
aan dat er een probleem is in
Nederland. En dat er handel zit
in dieren. Wij krijgen signalen
dat de Colombiaanse drugmaffia
haar terrein inmiddels verlegt
naar de dierenhandel. Zeldzame
papegaaien brengen wel vijftien
duizend gulden op. De eieren
kun je met redelijk gemak mees
mokkelen. De markt is wellicht
groter dan die voor drugs."
„Er gebeuren de gekste dingen.
Toen de film Batman draaide,
verkochten dierenwinkels vleer
muizen met een spanwijdte van
een meter. Wat moet je thuis met
die beesten, wat kun je die bie
den?"
Allergisch
Alledaags dierenleed maakt ook
Henk Zantvliet mee. Hij is be
heerder van 'Hef Diererihóekje',
een kleine kinderboerderij bij
het Liesbos in Prinsenbeek. Ze
ker in vakantietijd. „Mensen
brengen hier soms een volwassen
konijn met de smoes dat hun
kinderen allergisch zijn gewor
den. Meestal flauwekul, je ziet
zo dat ze van die beesten af
willen."
Andersom maakte Zantvliet on
langs een schrijnend geval mee.
„Er stopte hier vlakbij een man
die iets uit zijn achterbak haalde
en in de sloot gooide. Ik wist
hem aan te spreken en het bleek
dat hij een konijn wilde verdrin
ken. Ik heb hem het beestje terug
laten halen en hem gevraagd
waar hij in godsnaam mee bezig
was. Normaal vraag ik, om het
enigszins in te perken, een inen-
tingsbewijs als iemand een dier
komt brengen. Maar als de nood
echt zo hoog is, dan is het toch
een kleine moeite om hier aan te
kloppen?"
Dierenarts J. Lutz, die regelma
tig bij Zantvliet op de kind
boerderij komt, wijst op wat:
'passieve dierenmishandeli
noemt. Zantvliet mag 's avo:
niet op de boerderij wonen,
dat dat niet in het bestemmii
plan past. „Dat betekent d
geen controle kan zijn als
avonds iets met een dier geta
Kan ik de volgende ochtendp
ruimen, want een ziek dierl
dan al dood zijn. Heel triest."
Amsterdam (anp) - De direc- Dat
zijn handen niet thuis hou- Jj'.W6
den bij zijn vrouwelijke wer-
kneemsters. seks;
De
Hij betastte borsten, billen en de
buik en belde een voormalige als
baliemedewerkster zelfs 's bloe
nachts met de vraag of 'ze ook De a
zo geil was'. steil)
Van onze Haagse redactie
Den Haag - Een nieuw, 'paars' kabil
[van de uitkeringen tot 1996 ongein^
I opnieuw bekeken moeten worden,
I nodig zijnen welke.
Deze afspraak hebben de drie
onderhandelaars voor een paars,
CDA-loos kabinet gisteravond
I gemaakt met formateur Kok.
„De komende jaren moeten we
gebruiken om goed na te denken
over hoe het stelsel van sociale
zekerheid er op de lange duur uit
moet zien. Het kan zijn dat er na
1996 al iets móet gebeuren", zei
Kok gisteravond.
Totnutoe waren de drie onder
handelaars Wallage (PvdA), Bol-
kestein (WD) en Van Mierlo
(D66) het oneens over ingrepen
in de uitkeringen. Vooral de
VVD wilde nu al vastleggen
wanneer en hoe er moet worden
ingegrepen als het aantal
wao'ers de komende jaren niet
voldoende daalt. De PvdA ver
zette zich tegen daartegen. „De
gesprekspartners sluiten nu in
grepen voorlopig uit," aldus
Kok.
Formateur Kok begint dit week
einde aan het schrijven van een
regeerakkoord. De begroting
voor 1995 is op hoofdlijnen rond,
zo meldde hij. Of er snel een
totaalakkoord ligt, hangt vol-
Een Zeeuwse collega van
P. van de Vijver uit IJzendij
spreekt zijn afschuw uit over
bericht dat een tien weken!
katje aan de bumper van
geparkeerde auto was gebonJ
De kat werd vervolgens kil»
ters lang achter de wagen aaq
sleurd. Het dier heeft het grui
lijke avontuur wonderwel ov
leefd.
„Dat moet iemand hebben
daan die zijn volle verste
heeft. Iemand anders verzint
iets gruwelijks niet." Van del
ver heeft veel ervaring met <j
slaafde mensen die hun huisi
mishandelen. „Drugverslaafd
handelen toch in een vlaag i
verstandverbijstering. Als
even met ze praat, blijkt dat
zich heel schuldig voelen."
Hij vindt het ook verschrikkel
als honden of katten wori
getreiterd. „Een hond of i
raakt ontzettend gefrustreerd
iemand een stuk vlees net«
zijn neus terugtrekt,
snappen dat ze gepest word
Zo'n beest wil alleen dat voed
hebben en snapt niet waarom'
het niet krijgt."
Amsterdam - In Amstelveen is
gisteravond per ongeluk een be
jaarde vrouw in haar arm ge
raakt door een politiekogel. De
politie zegt dat de verwoningen
van de vrouw meevallen.
De politie had het voorzien op
een motorrijder, die het verkeer
in Amstelveen op een gestolen
motor onveilig maakte. De man,
ongeveer 25 jaar, is later ingere
kend.
De politie had uit veiligheids
overwegingen het verkeer op de
Beneluxbaan in Amstelveen stil
gelegd om de motorrijder op te
wachten. Toen hij verscheen,
reed hij op de agenten in.
Zij trokken daarop hun vuurwa
pen en losten enkele schoten. De
motorrijder werd niet geraakt,
de bejaarde vrouw (rond de
tachtig jaar) wel.
Door onze correspondent
Bob van Huët
.Londen - Aan de meeste le
den van de rechtbankjury in
het historische Chester leek
de zaak niet onbekend: de
Lady en 'de jachtopziener.
Men had er al eens over
gelezen in de tot 1960
gecensureerde roman 'Lady
Chatterly's Lover'.
De jachtopziener die onlangs
terecht stond was echter geen
verzonnen figuur. Tony Turner
was van vlees en bloed evenals
Lady Rose, al had het weinig
gescheeld of de ex-dienaar had
zijn vrouw, dochter van de ne
gende Graaf van Hardwick, met
een tiental messteken tot kada
ver gemaakt.
Turner (54) vertelde de jury hoe
zijn stoppen waren doorgesla
gen in een daverende ruzie met
zijn blauwbloedige vrouw. Zie
dend was de ex-jachtopziener
geworden nadat hij in een ver
geten dagboek had gelezen dat
hij door haar 'werd gebruikt'.
Evenals twee vorige echtgeno
ten, een reeks vrienden en de
minnaar van wie Lady Rose een
dochter had. Turner was ver
haal komen halen toen ze hem
treiterend een keukenmes zou
hebben voorgehouden. r „Kom,
doe je best", zei de 42-jarige
gravin.
Het toegebrachte letsel kostte
Tony drieënhalf jaar cel en La
dy Rose twee dagen ziekenhuis.
Ze zal in haar gezicht altijd
littekens dragen.
Het Chesterse drama was het
zoveelste deze zomer dat de
Britse adel in opspraak bracht.
Er ging nogal wat mis in de
hoogste families van dit eiland.
Geldzucht, sex, vaderhaat, ru
zies tussen erfgenamen en een
weer opgerakelde moord heb
ben de 99,8 procent van de
Britten die niét zijn geboren
met een zilveren lepel in de
mond geïntrigeerd, geamuseerd
en verbijsterd.
In een bloemlezing van uitspat
tingen en wederwaardigheden
in de Britse upper-upper-clas-
sadel kan Charles James Spen-
cer-Churchill, Markies van
Blandford niet ontbreken. Oud-
bajesmakkers kennen hem beter
als 'Jimmy de Wezel' maar in
Londense drugkringen wordt
hij gevierd als de vrijgevige 'Ja-
mie'.
De Markies van Blandford is de
stoute lieveling van de tabloids.
Als eerste Brit kreeg hij van de
rechter een taxiverbod opgelegd
omdat hij de gewoonte had weg
te hollen bij aankomst. Een
reeks incidenten, variërend van
alimentatie-ontduiking en
drugbezit tot inbraak, brand
stichting en vechten met een
politieman hebben hem al twee
maal in de nor doen belanden.
Na eens langs de regenpijp van
zijn Londense appartement aan
de achtervolgende agenten zijn
zijn ontsnapt snoefde de mar
kies: „Ik ben de nieuwe Lord
Lucan. Je moet gevaarlijk leven,
anders is het leven zo huilerig."
Jamie, die op een fiets door
Londen kruist, heeft beloofd af
te kicken en wil zijn leven bete
ren. Zo'n belofte kwam te laat
voor zijn aan heroïne en cocaïne
verslaafde collega, Frederick
William Augustus Hervey, Mar
kies van Bristol. Hij zit momen
teel een gevangenisstraf van
tien maanden uit wegens drug
handel. Een poging een nieuw
leven te beginnen in Australië
mislukte voor de markies die
eens een van de rijkste aristo
craten was. Lord Hervey was de
eerste edelman die door de Au
stralische immigratiedienst het
land werd uitgemikt omdat hij
zijn strafblad had verzwegen.
De man aan wie 'Jimmy de
Wezel' zo uitdagend refereerde,
Lord Lucan, staat inmiddels
weer volop in de belangstelling.
Richard John Bingham, de ze
vende Graaf van Lucan, is al
twintig jaar spoorloos. Hij ont
vluchtte Engeland in november
1974 na de moord op de
29-jarige kinderjuf Sandra Ri-
vett in zijn appartement in het
Londense Belgravia.
Een serie boeken, tv-program-
ma's en een film staat op stapel
over 'Lucky Lord Lucan' (59,
als hij inderdaad nog leeft).
Sinds de moord zou hij over
drie continenten hebben ge
zworven en vele malen zijn ont
moet door mensen die pas be
grepen wie hij was toen Lucan
alweer was verkast. Aan de
hand van twintig jaar oude fo
to's hebben experts van Scot
land Yard een computermonta-
ge gemaakt van zijn verouderde
gezicht. De inmiddels gepensio
neerde hoofdinspecteur Roy
Ranson leidde een nieuw onder
zoek voor het televisiestation
Channel Four. Na lang te heb
ben aangenomen dat de myste
rieuze Lucan zich zelf had ver
dronken in de oceaan heeft
Ranson zijn mening nu herzien.
Het laatste spoor leidde naar
Botswana.
Naar verluidt was de dood van
de kinderjuf een persoonsver
wisseling; de notoire gokker
Lucan zou hebben gedacht dat
hij in de donkere keuken zijn -
van hem gescheiden - vrouw
neerknuppelde. Lady Lucan die
op het tumult afkwam werd
door hem alsnog aangevallen,
maar wist te ontsnappen. De
voortvluchtige graaf informeer
de Eton-vrienden dat hij zich
'voorlopig gedeisd zou houden
omdat het 'indirecte bewijs te
gen mij is'. Daarna werd niets
meer van 'Lucky Lucan' verno
men, maar ging een mysterieus
spoor over de wereld.
Familiezorgen teisteren ook de
in de adelstand verheven make
laar Lord Palumbo, goede
vriend van de koninklijke fami
lie en peetvader van prinses
Beatrice, de dochter van
Andrew en Sarah. De van zijn
vrouw gescheiden Palumbo is
door zijn eigen zoon en dochter
voor de rechter gedaagd wegens
vermeend mismanagement van
het familievermogen van rond
de 300 miljoen gulden. Onge
lukkige investeringen zouden de
erfgenamen tientallen miljoen
hebben gekost.
De bittere vete tussen kinderen
van de eerste mevrouw Palum
bo en hun hertrouwde vader
(die bij een tweede mevrouw
Palumbo, vriendin van prinses
Diana, opnieuw drie kinderen
heeft) verzekeren Londense so
ciety-watchers van jarenlange
kopij.
George Ian Murray, de tiende
Hertog van Atholl (nabij Dun
dee), wordt ook geplaagd door
familie, zij het van heel ver.
Deze Schotse edelman - de eni
ge in het Verenigd Koninkrijk
aan wie het is toegestaan er een
eigen leger op na te houden, de
Atholl Highlanders - is een ver
stokte vrijgezel.
De 63-jarige grootgrondbezitter
(52.000 hectare) en heer van
Blair Castle heeft in zijn
11-jarig halfneefje een jonge
erfgenaam van een vermog»
dat wordt geschat op een slordi
ge 200 miljoen gulden.
Maar door overbezorgdheid val
de hertog dreigt de jong'
straks zijn titel te missen. B
gaat mogelijk naar een andete
Murray, tot voor kort niets ver
moedend landmeter in Tra®'
vaal. Om het voortbestaan
zijn landgoed te verzekeren
meerderjarigheid van zijn half-
neef liet Lord George nogmaad
zijn stamboom onderzoeken-
Aan een verre tak bleek i»
Transvaal een tot dan over
hoofd gezien twijgje te bundf-
len. Een eerste bezoek aan
nieuw ontdekte achterneef weri
een relationele ramp. De hertog
kon hem al meteen niet luchten
Een tegenbezoek was voldoen®
voor Lord Murray om onlangs
naar de rechter te stappen, ffi
wilde de Transvaalse naai
noot bij voorbaat onterven
gens duidelijke ongeschiktheid
Dat blijkt nu minder gemakke
lijk dan gedacht. Advocaten va'
de verbouwereerde landmetff
sluiten niet uit dat tenmin#
titel Hertog van Atholl (zonde'
bijbehorende bezittingen!
straks naar Zuid-Afrika
gaan.
Het wachten is op de Zulu dif
straks aanspraak maakt dP
Blair Castle omdat hij een ven
achterneef van een verre ac»'
terneef blijkt.
WANNEER TV-BEELDEN vol drama
portages over de diepste ellende de
in een of ander Afrikaans land het t
bereikt, blijkt steeds dat het toch noc
In Ruanda heeft zich de afgelopen r
fende trap afgespeeld. Nooit eerder!
dergelijke omvang zich zo explosiel
wreedheid en de verbijsterende uit
doen herinneringen aan andere uitt_
ken. Nog nooit zijn er in korte tijd zo
Honderdduizenden vaak onschuldij
schrikkelijke wijze vermoord. Zij I
worden nu in overvolle vluchtelil
Honger, dorst en epidemische ziekte
Het Westen reageerde er zeldzaam
wat er in Ruanda broeide, voeren c
Dat kan echter niet serieus worcl
nepen allang dat Ruanda een etn
evenzeer het geval is in Burundi]
Afrikaanse landen.
Hun waarschuwingen werden eu
Uorlog is voorbij en Afrika is niet
'deologische strijd moet worden uil
[teer gewonnen hoeven te worde
halen.
Steeds vaker hoor je dan ook dat
Is waarvoor hulp niet loont. In u
tedenering. Afrika is nog niet ve-
worden bemoedigende initiatieven
op een menswaardig peil te krijgen,
net is eveneens kortzichtig te verc;
verder wegzinkt in het moeras zoni
nadelige gevolgen zal ondervindel
stroom vluchtelingen met de dé
a®le'z°ekersregeling kan ze tegenl
m eken Hier wat ze thuis niet kunne!
au '-s c'e Hoogste tijd dat de rijke
°'t gigantische probleem buigen. T
Ho ^uanda iedere dag op ons nej
8 VN-voedselorganisatie FAO
'ende. De FAO verwacht een gro
"°om van Afrika. j
6 ontheemden in de vluchteling]
t a,nen echter niet wachten op
t komst. Zii Hebben hulp nodig.
-actie voor Ruanda verdient
concreet te maken: Giro 555 valt ni
