Indurain rijdt weg uit ziekenboeg
K.
/k/b/k/A
'Br
Boardman houdt zijn woord en stapt af
'Giftige' pijltjes inspireren Erik Dekker
Teun van
DE STEM
TOUR DE FRANCE 94
Diarree-aanval kluistert Toni Rominger 's nachts aan het toilet
Bortolami maakt
de belofte waar
Van Poppel
praat over
verlenging
contract
TOUR
IN MEERVOUD
De jonge en de
oude Bartali
DE STEM
VANDAAG f/S
Rustdag
RADIO&TV
Fazantenjac1
DONDERDAG 14 JULI 1994 B2
Van onze verslaggever
Hautacam - Oud-werelduur
recordhouder Chris Board
man hield woord. Nog geen
dag nadat de Britse debutant
in de Tour, de eerste drager
van de gele trui, had aange
kondigd het voor gezien te
houden, stapte hij ook daad
werkelijk af.
Dat gebeurde gisteren bij de eer
ste ravitaillering op 100.5 kilo
meter. „Het is zinloos verder te
gaan," aldus de Brit. „Ik kan me
nu op de baan rustig voorberei
den voor het WK op mijn specia
lisme, de tijdrit." De voormalige
werelduurrecordhouder is de
grote favoriet voor het goud tij
dens het WK baan, dat in augus
tus op Sicilië plaatsvindt.
Voor GAN-ploegleider Roger
Legeay blijft Boardman in de
naaste toekomst zijn belangrijk
ste man. „Hoeveel renners heb
ben dit seizoen gepresteerd zoals
hij? Nog geen jaar geleden was
hij alleen maar bekend als we
relduurrecordhouder, die nau
welijks op de weg koerste. Ik ken
zijn limieten nog niet, maar die
liggen verder dan wij met z'n
allen vermoeden. Bij het begin
van dit seizoen peinsden we er
nog niet over hem voor de Tour
te selecteren, maar zijn presteren
dwong me daartoe. Ik nam me
zelf voor hem aan de voet van de
Pyreneeën eruit te halen want op
het WK hebben we meer aan
hem. Maar hij nam zelf al de
beslissing."
Legeay kan op het WK wat suc
cessen best gebruiken nu een
andere belofte, Didier Rous, in
de Tour moest opgeven, en Greg
LeMond afhaakte. De ploeglei
der over de drievoudig Tour
winnaar: „Greg heeft te veel
voor het wielrennen betekend
om zich op een dergelijke manier
te laten vernederen. Zoals hij de
laatste twee jaar echter bezig is,
kan niet meer. Hij moet echter
zelf zijn besluit nemen."
Chris Boardman legt vanuit
de ploegleiderswagen uit dat
het voor hem en GAN beter is
dat hij de Tour vanaf gisteren
voor gezien houdt. foto ap
Tour de
France 94
Door Jean Nelissen
Hautacam - Een aanval van diarree bij Tony Rominger bracht
Miguel Indurain gisteren op de eerste Pyreneeën-rots een stap
dichter bij zijn vierde Tour-zege. In de nacht van dinsdag op
woensdag zat de Zwitser meer op het toilet dan dat hij in bed
lag. „Ik ben helemaal leeg gelopen," vertelde hij. „Na 150
kilometer in de etappe voelde ik de krachten uit mijn benen
wegvloeien. Ik weet niet wat ik verkeerd gegeten heb. De rest
van de ploeg mankeert niets. Misschien is de hitte van de
laatste dagen er de oorzaak van. Maar dat me dit overkomt in
de eerste bergetappe is een ramp."
Miguel Indurain had al in het
begin van de slotklim naar het
ski-oord Hautacam gezien dat
zijn rivaal moeite had het tempo
te volgen. „Ik heb Jean-Fran?ois
Bernard gevraagd zo snel moge
lijk naar de top te rijden. Ik keek
om en zag dat Rominger loste.
Vanaf dat moment heb ik het
zelf afgemaakt."
Een Tour kan alleen door puur
gezonde mensen gereden wor
den. De dagelijkse inspanningen
zijn zo uitputtend, dat een op
zich ongevaarlijke aandoening
de atleet al ver kan terugwerpen.
Jammer voor het spanningsveld
in de Tour, maar de diarree van
Rominger heeft Indurain een
heel eind op weg naar een nieu
we zege gebracht. De macht van
de man uit Pamplona is indruk
wekkend. Alleen de herboren
Franse klimmer Luc Leblanc
kon hem op de mistige rots even
buiten het bedevaartsoord Lour-
des volgen.
Toen Indurain zijn ritme gevon
den had, gingen ze er allemaal
af. Gevleugelde klimmers als
Marco Pantani en Laudelino Cu-
bino, die probeerden aan te val
len, maar in het moordende tem
po terug moesten. Piotr Oegroe-
mov, Armand de las Cuevas,
Alex Zulle, Bjarne Riis en Ro
berto Conti. Ze konden zich kor
te tijd aan het achterwiel van
Indurain handhaven, maar hij
joeg ze allemaal over hun ritme.
Erik Breukink, Steven Rooks en
Gert-Jan Theunisse waren toen
al gelost.
Goede slag
„Ik wist dat veel renners er
moeite mee hebben van de grote
versnelling over te schakelen op
een kleine," vertelde Indurain,
„ik had een goede dag. Ik ken
deze berg, want ik heb hem een
maand geleden als eens beklom
men. Het is een verraderlijke
helling omdat je voortdurend
moet schakelen. En wie niet echt
goed is, gaat aan die tempowis
selingen ten onder."
Indurain was ongewoon spraak
zaam. Ook bij hem viel veel
spanning weg. „De eerste klim in
een ronde blijft voor elke renner
een verrassing. Je kunt op de
vlakke wegen wel goed rijden,
maar je weet nooit of je ook goed
omhoog gaat. Het is me reuze
meegevallen. Ik heb een goede
slag geslagen. Luc Leblanc heeft
me in de slotkilometers gehol
pen, omdat hij de etappe wilde
winnen. De laatste twee kilome
ter waren voor mij de moeilijk
ste. Maar op de top voelde ik me
opgelucht. De Tour is nog niet
afgelopen, maar ik heb een
mooie voorsprong opgebouwd."
Zieke 'duivel'
Toni Rominger was niet de enige
zieke in het peloton. Claudio
Chiappucci, de 'duivel' uit Ubol-
do, passeerde de streep als een
zielig hoopje mens. Hij werd als
een van de eersten gelost. De
voormalige bergkoning kan al
twee dagen geen eten meer bin
nen houden. Hij moest in de klim
naar Hautacam nog een paar
keer overgeven en bereikte bijna
24 minuten na winnaar Leblanc
de finish. „Als het morgen niet
beter gaat, ga ik naar huis,"
huilde Chiappucci.
Indurain kan zich nu, met zijn
belangrijkste rivalen in de zie
kenboeg, alvast opmaken voor
het feest in Parijs. Er moet al een
klein wonder gebeuren als de
Spanjaard nog in problemen
komt. Het vorig jaar werd hij
zelf in de laatste Tour-week
ziek. Nu straalt hij gezondheid
uit. „Ik heb me nooit zo goed
gevoeld," zei de man uit Na-
Luc Leblanc zet aan voor zijn belissende jump. Op de achtergrond Miguel Indurain met in zijn
wiel de Italiaan Pantani. foto anp
varra, „het hele jaar door heb ik
gesukkeld. In februari in de Ruta
del Sol kreeg ik koorts. In de
Ronde van het Baskenland had
ik een ontsteking in mijn knie, in
Parijs-Nice kreeg ik last van
mijn pollenallergie. Ik heb ge
noeg ellende gehad en ben op het
juiste moment in vorm geko
men."
Wraak
Voor de tweede opeenvolgende
dag juichten de Fransen. Ze
vierden de come-back van hun
meest begenadigde klimmer, het
'ongelukskind' Luc Leblanc. In
de afgelopen jaren nam Leblanc
zijn supporters mee over hoge
toppen en door diepe dalen. Vijf
de in de Tour van 1991 en gele
truidrager na afloop van de
twaalfde etappe in Jaca. Het
jaar erna Frans kampioen en
winnaar van de Midi Libre. Als
kanshebber in de Tour gestart,
maar wegens ruzie in de ploeg
ten prooi gevallen aan een men
tale crisis. Te laat aan de finish
in Alpe d'Huez en langs de ach
terdeur uit de Ronde gestapt.
Knie-operatie einde 1993, ruzie
met de Franse pers en vlucht
naar Festina in Andorra. Toen
hij vorig jaar trouwde met een
Spaanse studente uit Madrid,
waren slechts twee Franse ren
ners uitgenodigd, de rest werd
de deur geweigerd. Luc Leblanc
heeft gisteren wraak genomen
op zijn landgenoten, die hem
miskenden. „Ik zou te slap zijn
voor dit beroep, te week. Mij is
verweten dat ik een stiekemerd
ben. Ik heb nu laten zien dat ik
weer geschikt ben voor mijn be
roep. Mijn supporters mogen
geen wonderen verwachten,
want door mijn operatie is mijn
spiermassa afgenomen. Maar ik
kan nog bergritten winnen. En
Indurain volgen en dat wil heel
wat zeggen."
Van onze verslaggever
Hautacam - De Italianen be
gonnen met aardig wat ve
dettes aan deze Tour, zoals
Chiappucci, Bugno, Bontem-
pi, Chioccioli en vele ande
ren. Van de veertig in totaal
nestelen voorlopig alleen
Gianluca Bortolami (7e) en
Enrico Zaina (10e) zich bij de
top-10.
Bortolami met name maakt als
een van de meest talentvolle
jeugdrenners van de laatste ja
ren zijn belofte waar. Dat dankt
hij vooral aan de ritzege in Ren-
nes, zijn knappe tijdrit (11e op
6.12 van Indurain) en het succes
volle koersen.
„Ik krijg wel de nodige aanwij
zingen van mijn kopman Toni
Rominger," bekent de Italiaan,
„maar hij weet dan ook wel dat
hij voornamelijk wat aan me
heeft in de meer vlakke ritten.
Een berggeit ben ik echt niet."
Dat bleek gisteren in de klim
naar het bijna 1600 meter hoog
gelegen Hautacam, een col van
de 'bovenste categorie' die in de
Tour voor het eerst genomen
werd. Tijdens die rit moest hij in
de voor klimgeit ideaal gescha
pen Marco Pantani, die uiteinde
lijk derde werd achter Luc Le
blanc en Miguel Indurain, zijn
meerdere erkennen. Toch was
zijn prestatie, 34e op ruim vier
en een halve minuut van Le
blanc, nog zo gek niet.
Hautacam - Na de rustdag in
Lourdes gaat Jean-Paul van
Poppel in de slag met Festina
over een nieuw contract. De
sprinter wil in principe bij de in
Andorra gevestigde ploeg van
horlogefabrikant Rodriguez blij
ven.
Van Poppel, winnaar van de
etappe in Bourlogne-sur-Mer,
wil voor een jaar bijtekenen. „Ik
kijk nooit verder dan een jaar
vooruit. Tenslotte gaan de jaren
voor mij ook tellen."
Door Jacques
Hautacam - Hij bereikte de
top van de eerste col buiten
categorie ruim een kwartier
na winnaar Luc Leblanc. Hij
was bij lange na niet de eer
ste Nederlandse renner aan
de eindstreep op Hautacam.
Erik Dekker was gisteren
echter wel de enige landge
noot, die van zich had doen
spreken.
„Het werd tijd ook om een keer
wat te laten zien," legde de Ge-
mertse prof uit. „Ik loerde al een
paar dagen op een kans. Die
kwam maar niet. Daarom was ik
vastbesloten om aan te vallen.
Het lijkt dan wel of je het geluk
afdwingt."
Het was niet alleen het eigen
spookbeeld geweest om als de
butant volstrekt anoniem te blij
ven, dat Dekker had geïnspi
reerd tot offensieve daden. Hij
erkende ruiterlijk dat hij ook
was geprikkeld door ploegleider
Jan Raas. Die had bij het vertrek
in Cahors wat 'giftige' pijltjes
afgevuurd in zijn richting. „Ja,
de baas gaf me voor de start wat
steken onder water. Hij vroeg
zich af waarom hij mijn naam de
afgelopen dagen nog niet op de
Tourradio had gehoord. Dat zin
netje had ik goed in m'n oren
geknoopt."
Erik Dekker, die in de aanloop
naar de Tour de Ronde van Zwe
den yvon, kwam na 137 kilome-
Erik Breukink ploetert tijdens de eerste echte klim van deze Ronde van Frankrijk naar boven.
ter voorop met Swart, Jarmann,
Magnien en Ghirotto. De voor
sprong van het vijftal liep op tot
maximaal 6.40 minuten en daar
was aan de voet van de klim
naar Hautacam nog slechts veer
tig seconden van over.
„Vanaf dat moment heb ik m'n
eigen tempo gereden," gaf hij,
opmerkelijk fris, als verklaring
voor zijn forse achterstand op de
top. „Ik wilde mezelf absoluut
niet over de kop rijden. Wat was
ik daar wijzer van geworden?
Misschien had ik een paar minu
ten minder hoeven inleveren,
da's alles. Het was voor mij
alleen nog maar een kwestie van
op tijd binnenkomen. Als we met
tien minuten voorsprong aan de
beklimming hadden kunnen be
ginnen, was er misschien iets
moois uit gerold. Maar die hoop
had ik al ver voor de klim laten
varen."
Dat gold ook voor de overige
Nederlanders met enige klimca-
paciteiten. Breukink, Rooks,
Theunisse, Jonker, geen van
allen hadden ze hoop gehad, wel
pijn in de benen. „Ik kon het
tempo drie kilometer volgen,
toen moest ik lossen," vertelde
Erik Breukink, op 5.08 minuten
foto anp
van Leblanc de beste landgenoot
op Hautacam. „Het ontbrak me
aan kracht en dat had ik voor de
klim al gevoeld. Als ik nog iets
wil bereiken, zal ik niet moeten
wachten tot de finale. Ik zal het
moeten hebben van een vroege
ontsnapping."
De ONCE-renner vond het lo
gisch dat hij, ondanks z'n
'slechte benen', met z'n ploegge
noten vol had gejaagd op de vijf
vluchters. „Het was eigenlijk
meer een kwestie van voren rij
den," aldus Breukink. „Op die
smalle wegen richting Hautacam
was het veel te link om te ver
van achteren te zitten. Het was
zo'n nerveus gedoe, dat het ge
vaar om betrokken te raken bij
een valpartij veel te groot was."
Patrick Jonker, het talent uit de
ploeg van Post, had weinig tekst
na de eerste kennismaking met
het hooggebergte in deze Tour.
„Ik ben blij dat ik klaar ben voor
vandaag. In het begin al werd ik
gelost. Het is me allemaal reuze
tegengevallen, maar ja, als de
benen niet willen...," en weg was
de zwaar getekende Australische
Nederlander.
„Tegen zo'n col op sprinten, is
niet echt mijn specialiteit." Ste
ven Rooks en Gert-Jan Theunis
se riepen het bijna in koor. Bei
den hadden dan ook het besluit
van de meerderheid gevolgd om
in eigen tempo naar boven te
fietsen. Het duo dat ooit wieler-
gek Nederland in zijn ban kreeg
door indrukwekkende prestaties
in het hooggebergte is van me
ning, dat het met de eigen vorm
wel snor zit. „Maar er zijn er te
veel die super zijn," lichtte
Rooks toe. Dat belooft al met al
dus helemaal niks voor morgen
en voor volgende week in de
Alpen. Maar dat is geen nieuws.
Bart Voskamp hield zich tussen
de Nederlandse klimmers rede
lijk staande. Na Breukink en
Rooks arriveerde hij als derde
Nederlander, op 6.01 van de
winnaar, aan de finish. „De ber
gen zijn weliswaar hetzelfde als
tijdens de Ronde van Spanje,
maar het niveau van het deelne
mers ligt hier wel een stuk ho
ger."
Maandag 18 juli,
over vier dagen
dus, viert Italië
feest, omdat Gino Bartali dan
80 jaar oud is. Zonder twijfel
is Bartali, die gisteren in de
Tour de France in Lourdes
verscheen, een der meest le
gendarische wielrenners,
wiens heldendaden nog altijd
niet vergeten zijn, hoe lang
geleden het inmiddels ook is.
Bartali is precies een halve
eeuw ouder dan Miguel Indu
rain, maar of diens 80e ook zo
gevierd zal worden? We zien
het tezijnertijd wel.
Bartali is nooit een aanko
mend renner geweest: hij was
er van de eerste dag af. Pas 21
was hij al kampioen van zijn
land. Op zijn 38e deed hij dat
nog eens. In 1936 bracht hij
de Giro op zijn naam plus de
bergprijs. Zo is het doorge
gaan: totaal 4 keer de Giro, 2
Rondes van Zwitserland, al
lerlei klassieke eendagswed-
strijden, vooral in eigen land:
4 x Milaan-San Remo, 3 x de
Ronde van Lombardije, 5 x
Ronde van Toscanië, en na
tuurlijk ook twee maal de
Tour.
Het bijzondere van deze
schitterende loopbaan is dat
er een enorme kloof in zit. Er
is sprake van twee Gino Bar-
tali's, de jonge en de oude. De
jonge reed tot 1939 als een
internationale ster. Toen brak
een oorlog uit, die het grote
wielrennen voor jaren stilleg-
de, zeker voor Italianen. On
danks deze geforceerde kloof
kwam daarna een nieuwe Gi
no terug, nu zonder het jeug
dig elan, maar rijper en even
machtig. Zijn bijnaam II Vec-
chio, de oude, werd met het
jaar meer van toepassing,
want Gino wist met 40 nog
niet van ophouden.
In 1937 kwam de jonge Itali
aan voor het eerst naar de
Tour, meteen maar als kop
man. Hij maakte dit onweer-
Door Frans Oudejans
legbaar waar, toen hij in de
Alpen zo te keer ging, dat.de
rangschikking compleet om
ver werd gegooid. Met het
geel om de schouders reed
Bartali verder, maar een dag
later kwam hij ernstig ten val,
zodat hij kort erna de strijd
staakte. Volgend jaar dan
maar? Nou en of. 1938 liet
zien welk een kampioen hier
aantrad. Op acht van de
twaalf bergen arriveerde hij
als eerste. In de Pyreneeën
verloor hij kostbare tijd door
een kapot wiel, maar in de
Alpen stokte de rest. Met gro
te voorsprong kwam Bartali
als eerste in Parijs aan.
Het duurde tien jaar eer Gino
weer een kans kreeg. En op
nieuw sloeg hij toe. Met 34
jaar te oud, werd vooraf ge
zegd. Nou, hij won zeven rit
ten, waarvan vier in de ber
gen, schreef de bergprijs op
zijn naam en uiteraard ook de
Tour, met een klein half uur
voorsprong op Schotte. Dit
alles zonder noemenswaardi
ge hulp van landgenoten.
Inmiddels was in Italië een
nieuwe ster opgestaan, de
even schitterende Fausto Co-
ppi. Bartali, de oude, zou nog
veel winnen, maar geen Tour
meer. Toch, als iemand de
titel campionissimo heeft ver
diend, dan is hij het.
Morgen: Fausto Coppi.
Gino Bartali, Tour-winnaar in 1938 en 1948. Op de foto
boven de Italiaan in 1938, op de foto onder in 1948.
foto archief de stem
Tour de France /tjff
Tour de France
DONDERDAG 14 JULI
Rustdag.
14.30-15.30 Eurosport: Tour
France, etappe van gistere"
(hoogtepunten)
De elfde etappe van de L
stour van Dagblad De St
gewonnen door de 76-jari
van Hooie uit het Zeeu-
vlaamse Hulst. Samen
Hennie Goos uit Prinse
had hij voor de ritwins
gisteren in de Ronde
Frankrijk Luc Leblanc
Met een voorspelde tij
6.56.16 was de Hulstenaa
concurrent te snel af.
De heer Van Hooie wa~
heel gelukkig mee. Hij ne
jaren deel aan het Toursp
De Stem, maar slaagde e
mer in een etappe op zijn
te schrijven. Gisteren w
dus bingo voor hem. To -
Quinty Talboom uit Axel
handigde hem met veel
een forse ruiker plus de
geerde blauwe Stem-trui.
Uitslag elfde etappe
1.E. van Hooie (Hulst) 6.56.
2. Hennie Goos (Prinse
7.24.15.
Hautacam - Op de
ryboot van Ports
naar Cherbourg ware
vorige week onafsch
lijk tot in de vroege
tjes. Ze proostten en
ken, praatten honde
en lachten voortd
Laurent Fignon,
Planckaert en Teun
Vliet, een mooi stel.
tv-verslaggevers lere
de Tour dit jaar va
andere kant kennen.
Zes jaar geleden droeg Te
Vliet drie dagen de gele
de Ronde van Frankrijk. H
het hoogtepunt in de wiel
rière van de Westlander,
in dezelfde Taur een dr
sche wending nam. Hij
Parijs niet als gevolg van
ge maagklachten. Het
'89 begon nog hoopvol,
snel protesteerde het li
van Van Vliet opnieuw. H
jaar bleef hij tobben
gezondheid. In 1990 nam
Van onze verslaggever
Hautacam - Bolletjestrui
Peter de Clercq is tijde
Tour de France nog gee
tegengekomen en dat
schien maar goed ook,
Belg is in staat te stoppe~
„Ik houd fazanten thuis,'
hij, „en om je eerlijk te
een fazant op zijn tijd
bijzonder goed. Zeker al
zelf verzorgd heb. Dan zi
keer zoveel vlees aan d
neer je hem in de winkel
Vandaag tijdens de rus
Lourdes kan hij zoals z
was, de 'bollekestrui' n
showen. „Maar dan is het
pen."
UITSLAG
Elfde etappe Cahors-Lour
acan 263.5 km
1. Leblanc (Fes) 263,5 km
(gemiddelde snelheid 37,81
2. Indurain (Ban) 0.02
3. Pantani (Car) 0.18
4. Virenque (Fes) 0.56
5. De Las Cuevas (Cas) 0.58
6. Tonkov (Lam) 1.26
7. Oegroemov (Gew)
8. Zaina (Gew) 1.36
9. Conti (Lam) 1.46
10. Cubino (Kei) 1.50,
11. Zulle (One) 1.52, 12.
(Car), 13. Bodriguez (Mob
Pellicioli (PLT) 2.21, 15. R
16. Rominger (Map), 17. B
16. Lino (Fes) 2.31, 19.
(Ban) 2.35, 20. Rincon (On
21. Olano (Map), 22. Fur
3.21, 23. Elli (GBM) 3.28,
(GBM) ,25. Camargo (Kei
Audehm (Tel), 27. Dufaux
Davy (Cas), 29. Buenahora
Van de Laer (Lot),
31. Mejia (Mot) 3.51, 3
(Nov), 33. Peron (PLT)
Echave (Map) 4.20, 35.
(PLT), 36. Munov Fernan
37. Bortolami (Map) 4.39,
39. Gonzalez (Map),
(Fes),
41. Caritoux (Haz), 42.
(Gew), 43. Seigneur (Ga
cartin (Map) 4.50, 45. Eki
4 55, 46. Breukink (One
Oonzalez Arrieta (Ban)
(Nov), 49. Bugno (PLT)
Skibby (TVM) 5.20,
?i; Hambwger (TVM),
(TVM), 53. Herve (Fes)
Lauritzen (TVM) 6.01, 55
(TVM), 56. Arroyo (Haz
theunisse (TVM) 6.23, 58.
parov (PLT), 59. Heppne
Aldag (Tel),
Vanzella (GBM), 62.
(Mer) 6.39, 63. Bobrike
Armstrong (Mot) 7.03,
!Easl' 66- Kvalsvoll (Wor
v -34 68. Alcala (M
„,en (Lam), 70. Santarom
'1. Aparicio (Ban) 7.47,
Lamacho (Kei) 7.54,
(Nov) 7.57, 74. Roosen
Madouas (Cas) 8.01, 76.
i?;1?' 77. Gouvenou (Ga
Me inert (TVM) 8.49, 7
Hi i 8®- Jonker (Nov) 9
mn,irhanteur (Haz).
HVM) 9.25, 83. Tsjmil
Bourgeot (Haz) 9.46, 8-
n°,V,) 9'50' 86- Kasp
10-22, 87. Uriarte (Ban
Cadena (Kei), 89. Rue
Bontempi (Gew) 12.07,
Sergeunt (Nov), 9
(Wor), 93. Anderson (M
