De janboel van het grijze kenteken DE STEM In het Eindhovense Beursgebouw wordt zondag van 11 tot 17 uur Speed Design gehouden, een beurs voor auto-freaks. De beurs heeft twee hoofd-onderdelen: de Custom-vans, de zelf-verbouwde glitter-busjes, en de NIASCA-voorronde, een wedstrijd voor stereo-inbouwers. Daarbij gaat het niet om de boom-bussen, de wagens die bij elk stoplicht ritmisch op een neer schudden door hun eigen house-muziek, maar om auto's met nóg grotere installaties. Eigenlijk juist niet, zegt organisator Ronald van de Plas, het gaat om de kwaliteit. Rijdende geluid-freaks komen zondag bijeen voor een wedstrijd in Eindhoven Liften, consoles, neonlicht, het is in deze wereld allemaal doodgewoon Het was allemaal zo eenvoudig: sinds 1951 bestond er een landelijke registratie van de kentekens voor personen- en bestelauto's. Het onderscheid bestond uit de Bijzondere Verbruiksbelasting, de BVB, die later BVP werd en alleen op personenauto's geheven werd. Eigenaren worstelen met belastingvraag: ombouwen of niet? V In de Turkse folterkamers soldaat Mick worden opge .professionele na tien dageil hij weg uit 't Eskisehir' er deserteerde. later zette hi gewetensnoc zijn gruweli belevenisser „Ik kan het gelaatsuitdi van pijn vai slachtoffers beschrijven gekreun zal mijn geheu weergalmei Het relaas1 gewezen fo "VA T atuurlijk gaat het niet 1^^ I echt om het volume. Het I I gaat om de kwaliteit I Vl van het geluid, niet de hoeveelheid. Een ge- jL v luidsdruk van meer dan 130 decibel wordt door de jury niet eens gemeten en levert geen punten op. Maar na even' praten komen de 'oorlogsverhalen' toch naar boven. Over de Lanzar-Van, een busje waarbinnen de geluidsdruk op loopt tot 158 dB, vergelijkbaar met de duikvlucht van vijf straaljagers. Door Max Steenberghe Meest verbazend: „Er was zowaar een man die in die auto durfde te zitten." De kampioen staat ergens in de VS: een busje dat zijn hele omgeving laat trillen met zijn 176 dB. En dat is hetzelfde als een compleet eskader F-16's... Maar daar gaat het dus eigenlijk niet om, benadrukt Ronald van de Plas. Hij is bedrijfleider van Snel Inbouwcentre, maar spreekt nu als technisch commisaris van de NIASCA (Netherlands Internatio nal Auto Sound Challenge Associa tion). De stichting is ruim een jaar geleden opgericht als Nederlandse tak van een internationale organi satie die, zoals dat heet, 'als doel stelling heeft het bevorderen van caraudio activiteiten in het alge meen en caraudio competities in het bijzonder'. Wedstrijden dus. Wedstrijden om wie de mooiste geluidsinstallatie in zijn auto heeft gebouwd. En net zo goed: wie zijn installatie het mooist in zijn auto heeft gebouwd. Morgen is in Eindhoven de eerste van drie voorrondes voor het Nederlands kampioenschap. Zoals huisinstallaties variëren van een stereotorentje van vierhonderd piek tot studio-apparatuur van bo ven de ton, zo loopt ook de auto-hi- fi-branche uiteen van een radiootje van vijftig piek tot een set met cd-wisselaars, losse voor- en eind versterkers, baspijpen, high-range tweeters, equalising-systems, Digi tal Sound Processors, storingsvrije kabels en vergulde, dubbel-geïso- leerde accuklemmen. „Als je wilt kun je hier al je geld kwijt", lacht Van de Plas. Maar dat hoeft niet. Drie mille is een bodemprijs, maar voor acht mille kun je al een hele mooie installatie samenstellen. In de Ne derlandse markt wil dat oplopen tot zeventig a tachtig mille met excessen in de States waar tot meer dan een ton wordt geïnvesteerd. Dat zegt echter niks, zegt Van de Plas. „Geld is niet belangrijk, het gaat om de samenstelling van de installatie. De juiste basisset, de juiste voor- en eindversterkers, een speakersysteem dat het beste klinkt voor uitgerekend die wagen, en daar dan weer speciale filters Natuurlijk gaat het niet echt om het volume. Het gaat om de kwaliteit van het geluid, niet de hoeveelheid. tussen die het geluid opsplitsen in lage, midden en hoge tonen." „De 'beste speaker' is niet aan te wijzen, net zo min als 'de beste radio'. Elke auto is anders, in elke auto klinkt elke speaker weer an ders en het is dus zaak om die spullen te kiezen die in die auto optimaal klinken. Het vervelende is echter, dat je eerst de hele zaak moet inbouwen om een goed oor deel te kunnen geven." Een auto is geen huiskamer met mooie akoestiek, een auto is juist een akoestische ramp. En alsof al die gekke hoekjes en gaatjes in het interieur niet al genoeg hoofdbre kens veroorzaken, is er ook nog die vervelende eigenschap dat auto's zich voortbewegen. Met een motor. En die maakt lawaai. „Veel werk zit dus in de isolatie van een wagen. Wil je het goed doen, écht goed, dan moet je de auto helemaal kaalstrippen, zelf bekleden met isolatie-materiaal en vervolgens weer opnieuw opbou wen." Dat is op zich geen probleem, want er moet sowieso flink vertimmerd worden. Een beetje freak heeft al gauw driekwart van de kofferruim te nodig voor subwoofer-systemen, baspijpen en de batterij eindver sterkers en filters. Een BRT-eige- naar had zelfs speakers in het handschoenenkastje zitten. „Een van de onderdelen waar de jury op let, is of de gekte niet te ver wordt doorgedreven. Het is wel eens ge beurd dat een man zoveel gaten in zijn wagen had gezaagd dat de constructie was aangetast. Perfect geluid in de wagen, maar hij zwab berde over de weg." De jurering is een verhaal apart. De NIASCA werkt met internatio nale voorschriften en reglementen. Inschrijven kan in vier categorieën: beginneling, amateur, professional en experts. Daarbinnen is dan weer een verdeling in vermogens: onder 100 watt, tussen 100 en 200 enzo voorts. En er zijn ruim veertig juryleden nodig om de vijftig deel nemende wagens te beoordelen. Er zijn drie hoofdpunten waar op wordt gelet. Eerst worden geluids druk en geluidskwaliteit gemeten; bij het laatste wordt bekeken of het hele spectrum van hoog tot laag goed te horen is. Veel zwaarder telt de klank-keuring. Juryleden heb ben een speciale NIASCA-cd met vier hits, waarvan wordt getest of ze 'er goed uitkomen'. Zijn de bek kens te horen, de bassen, het ach tergrondkoortje? En ook wordt ge keken naar de 'staging' of plaat sing: lijkt het drumstel in het mid den van de auto te staan? Zwaar telt ook de inbouw zelf. Is alles goed bereikbaar, zijn de ka bels mooi weggewerkt? En: is dat ook veilig gebeurd? Lopen er geen kabels onder de auto door, zitten er geen schroeven in de benzinelei ding, is alles gezekerd en zijn de aparte accu's goed geïsoleerd? Want om de krachtversterkers hun werk te laten doen zonder dat dat gevolgen heeft voor de verlichting, worden er vaak extra accu's ge monteerd. Maar die mogen niet zomaar in de kofferbak staan. Een accu kan gassen produceren en die moeten uiteraard naar buiten. Er is geen deelnemer die geen fan tastisch klinkende stereo heeft. De winnaars onderscheiden zich door de extra's. Van de Plas: „We komen alles tegen. Vroeger zat een bas- speaker gewoon in een houten kastje. Tegenwoordig maken ze dat van marmer, met een plexiglas ruit erin zodat je bij neon-verlichting de vergulde stekkerpolen ziet zit ten. Sinds de afstandsbediening zijn in trede heeft gedaan, kijkt Van de Plas nergens meer van op. „Toen een man zijn kofferbak opendeed, leek die vol te liggen met verster kers. Na een druk op een knop gingen deze met een platform om hoog en kwam er een tweede laag te voorschijn met filters en ook die klapte weer op om de accu's be- Wat de prijzen zijn, weet Van de Plas niet eens. „Daar gaat het ook niet om. Het gaat om de eer gewon nen te hebben. Niet dat dat het eind van het verhaal is. Want het volgende weekend gaat de wagen vaak alweer op de krik. De techno logie ontwikkelt zich zo snel, dat je elke maand de zaken weer kunt verbeteren. En altijd is er weer een nieuw grapje in te bouwen." Grapjes. Liften, consoles, neonver lichting, spiegels, plexiglas contai ners, vergulde componenten, het is Niet zelden zit het hele plus alle vrije tijd van in zo'n auto. Het lijkt de verzoeken om de wagen deur te parkeren. „Sommigen: den hem 't liefst mee naai willen nemen," beaamt Plas. Maar in de regel hebben wagens ook super-alarm-insti ties. Cryptosystemen met rc" code's en startonderbrekers standaard. Er zijn systemen» bij de autotelefoon zelf auto: tisch de politie waarschuwt bij raad. Ze staan ook in verbini met de navigatiesatellieten scheep- en luchtvaart zodat di genaar tot op tien meter nauw) rig kan zeggen waar zijn auto gebleven. En het allermooiste speeltje: Invisi-beam. Een kastje zend piek. Als iemand bii derhalve meter van de au klinkt de dreigende van Robocop: 'Waming. Vou too close to this vehicle. Pk®" back. Na een halve minuut™ een tweede waarschuwing; de verlaat has thirty second comply. Na weer twintig sect begint het ding de laatste seconden af te tellen waarna sirenes gaan loeien. Ook verkrijgbaar in een rap- met ratelende Uzi's. Door Rien van der Steen "IV T ieuwe regels hielpen zes I jaar geleden nauwelijks. W Om de janboel in betere X m banen te leiden kwamen er nieuwe richtlijnen. En dit keer lijkt het erop dat misbruik zo goed als uitgesloten wordt. Wie nu een auto met grijs kenteken rijdt, heeft hem zakelijk nodig. En daar was het om begonnen. Intussen worstelen drommen Nederlanders met de vraag wat ze met hun oude 'van' aan moeten: laten ombouwen of gewoon doorrijden. Het bedrijfsleven ontdekte eind ja ren zeventig de 'afgeleide bestelau to'. Bedrijven schaften het ding goedkoop aan omdat er geen bij zondere belasting voor gold. Parti culieren kregen dat gaandeweg in de smiezen en in de jaren tachtig verschenen er steeds meer kleine afgeleide bestelauto's met grijs kenteken op de weg die primair vrijgesteld waren van BVB en waarvoor het laag tarief motorrij tuigenbelasting gold. Een voordeel van enkele duizenden guldens voor de consument. Als de 'grijze' wagen 'van de zaak' was, hoefde er geen autokosten te worden opgeteld bij de inkomstenbelasting. Kassa. De overheid zat er mee in de maag. Want die zag in elke particulier gebruikte 'grijze' auto duizenden guldens aan inkomstenderving voorbij schuiven. In 1988 werden de bepalingen voor het eerst aange scherpt. Een inventieve industrie omzeilde de bepalingen, zodat er in 1993 op nieuwe maatregelen ge zonnen werd. Tot 1988 was het verschil tussen een personenauto en een daarvan afgeleide bestelauto zeer gering. De verwijderde achterbank moest ver nietigd worden, er moest een schot tussen voorstoelen en laadruimte zitten en de bevestigingspunten voor gordels en bank achter moes ten onklaar gemaakt worden. Sim pel. Vanaf 1988 moesten de achterste zijruiten geblindeerd worden en er kwamen normen waaraan de auto qua maatvoering minstens moest voldoen. Het was plots afgelopen met de Suzuki Alto en de Porsche V 924 op grijs kenteken. De particu lier kreeg er even tabak van. De industrie ontdekte echter fraai gemaskeerde geblindeerde zijruiten en de verkoop leefde enigszins op. Vooral toen de terreinwagens met canvasdak prima aan de voorwaar den bleken te voldoen. In Neder land werden er in de goede jaren zo'n 70.000 'grijze' auto's verkocht. De getergde overheid ontwierp met ingang van 1 januari van dit jaar nieuwe regels. In de laadruimte van de 'grijze' personenauto moet sinds dit jaar een meetblok passen van 98 cm hoog, 125 cm lang en 20 cm breed. De zijkanten moeten compleet ge blindeerd zijn en achter de voor- stoelen moet een volledig dicht schot aangebracht worden. Mét uitzonderingen: als de laadruimte minstens 200x20x130 cm meet mag de auto achter wél zijruiten heb ben. En als het hoogste punt van het dak minimaal 25 cm hoger is dan de voorportieren hoeft het kopschot maar 30 cm hoog te zijn. Die uitzondering vormde het sein voor de bouw van auto's met de 'bult' achter de cabine. Grijze auto's die niet aan de nieu we regels voldoen gelden vanaf 1 januari 1995 als personenauto. Met alle gevolgen voor motorrijtuigen belasting vandien. Vooral voor gro te terreinauto's met een dieselmo- Vooral eigenaren van jonge, grijs gekentekende terreinauto's op- diesel of autogas zijn per 1 januari 1995 peperduur uit. De auto geldt dan als personenauto met alle gevolgen vandien. FOTO WOUT VAN ASSENDELFT tor of gasinstallatie pakt dat heel duur uit. Bovendien geldt voor zo'n auto mits van de zaak voortaan fiscale bijtelling. Eigenaren hebben tot 1 juli (1994!) de mogelijkheid gekregen de auto om te laten bou wen van grijs naar geel kenteken. Wanneer zij de auto vervolgens verkopen moeten ze wel de reste rende BPM-belasting betalen. De nieuwe regels betekenen het einde voor een grote groep kleine bedrijfsauto's. Voor veel bedrijven is ombouw naar geel kenteken niet interessant, omdat ze geen onei genlijk gebruik maakten van de voertuigen. Maar ze moeten vanaf januari wel het hoog tarief motor rijtuigenbelasting gaan betalen of de bestelauto alsnog aanpassen aan de huidige normen. De bedrijven moeten dus in veel gevallen duur boeten voor het misbruik, dat in praktisch alle gevallen door parti culieren gemaakt werd. En de voordelen waren juist bedoeld voor de bedrijven. Mogelijkheden zijn er nog wel: de auto ombouwen van grijs naar geel of ombouw van oud-grijs naar grijs volgens de nieuwe regeling. Een specialist als Terberg in IJsselstein heeft in de eerste helft van dit jaar al honderden auto's omgebouwd en verwacht verder dit jaar nog een groot aantal auto's te modificeren volgens de nieuwe regels. Wanneer een auto van grijs naar geel omgebouwd wordt moet de eigenaar het resterende deel van de BPM alsnog voldoen. Als de auto voor 1 juli omgebouwd wordt, wordt die BPM pas geheven wan neer de auto verkocht wordt. Veel achterbanken zijn er echter niet meer omdat die volgens de oude regels vernietigd moesten worden. Nieuwe van de fabriek zijn afgrij selijk duur en de sloper tegenwoordig ook een fors be voor. Terberg heeft voor veel® daarom een vaste achterban* bouwd die een paar hondera den kost. Auto's die vóór september IS grijs kenteken afgeleverd zij» ven voor de BPM buiten omdat ze dan honderd oud zijn. En voor elke 1W maand wordt 1 procent kwijtgescholden. Maar auto* 1993 zitten goed 'fout'. Dj6 in de ogen van de overheid bewust misbruik gemaakt v regeling, wetende dat er op gezonnen werd. En voor wer (grote) bestelauto's veranden veelal niets omdat die - moeiteloos binnen de nieuwe ling passen. De Rijksdienst voor het keer toont zich intussen Het keuren van de omë6 auto kan in veel gevallen t ber ook nog wel'. Wan!t ringsstations van de dienst de klus gewoonweg met totaal schijnen er in Ned"'11 120.000 auto's te zijn die voo'1 bouw in aanmwerking k° informatie die de consume den wordt, is minimaal J telefoonlijnen van de Ku en de douane geven tege j informatie. Een janboel a het erop dat de regels str zijn om slimme autobou nakijken te geven. li- Van onze vers „Ik wilde kwijt. Ik bi rechtbank. 1| in mijn vadé

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1994 | | pagina 34