DE STEM jTV-Masqué is héél veel werk' MARKT! 25.- Gek van liefde en ziek van verveling UIT gids oPSïdag 2615 Iaanda9 ilph Inbar kreeg er dankzij de Gouden Roos vrienden en vijanden bij Rrjjs JOEN-BON Toch nog veel te zien in Bredase schouwburg ®oo\ s\e»»ad StraatPrïjs 22 mei f3QOO 1671 IN/IX Louisiana Radio Charles Brown Walkabouts Jungle Book Szymanowski Concert Deep Purple verzet BIk kan nooit meer in een café een beekje slap ouwehoeren met een jrildvreemde omdat iedereen alles al van je weet" Catherine Keyl, tv-presentatrice Gids WOENSDAG 25 MEI 1994 DEEL 'Oom Wanja' van Tsjechov i Zilveren, twee Bron- ijen één Gouden Roos. Lis de buit die Neder- L in de loop der jaren feit binnen gehaald op it Gouden Roos Festival [jlontreux. Ralph In verdiende twee jaar leden met zijn verbor- I: camera-programma r-Masqué' goud. Een lestatie waarmee hij l i steeds uniek is. Wat left de Gouden Roos (eindelijk voor hem be- lend? LrTom Smeets Zolang de voorraad strekt te Als u dus op een avond Reinout Oerlemans uw straat ziet binnenrijden, weet u dat u kt prijs heeft, pe er Zorg dat Reinout Oerlemans dan niet uw deur voorbijloopt. Vul de bon in en doe mee met |dt de Postcode Loterij! 2S.OOO 1671 MX 083 terij, inclusief de Jackpot en ederopzegging eenmaal per nde rekening af te schrijven: !0,- (twee lotnummers) 10,- (één lotnummer) tama houdt in aanvaarding van het reglement. □dhr. Qmevr. jaded een Gouden Roos je sn? Ralph Inbar begint een itje te lachen. „Ach, ik heb er it hele goeie vrienden bijge ven wat vijanden." (ige maand werd in het Zwit- iseMontreux voor de 34e keer Gouden Roos gehouden, een tal voor tv-amusement dat jast als toonaangevend it aangeduid. En niet ten rechte. Er is nergens op de ld een serieuze concurrent ,iaden. winnen van een Bronzen, Iveren en vooral Gouden Roos das geen kleinigheid. Het is status bevestigende of zelfs ide gebeurtenis. Het •ten van een Gouden Roos is een soort Wereldkampioen- Isp, Wereldkampioen tv-amu- imtmaker. Mand heeft zo'n wereld- «tpioen. Nadat ons land in het leden'vier zilveren en twee ttnzen onderscheidingen in itvangst mocht nemen, won Iph Inbar twee jaar geleden :t 'TV-Masqué' de allereerste >uden Roos. Paul de Leeuw «st vorig jaar met brons ge- nemen. Robert ten Brink iel dit jaar met lege handen laan. Ralph is dus nog steeds Boerse tiepjes aden en vijanden? Ralph: iderdaad, ik heb er vrienden vooral in het buitenland, ftsen die ik eerst niet heb ad en die ik nu wel heb kennen door zo'n Roos. jaden? Nou ja, je weet hoe van die jaloerse tiepjes. «heb je in elk vak en dus ook Ralph Inbar: „Je moet achter je creatie staan, anders kun je het schudden. FOTO DIJKSTRA in mijn vak. Dat interesseert me verder niet. Dat weet je gewoon. Als je zo'n Roos in je handen krijgt, is dat heel leuk aan de ene kant, maar aan de andere kant geeft het ook problemen. Dat weet je gewoon, zo zitten de mensen nu eenmaal in elkaar." Belangrijker vindt hij dat de felbegeerde onderscheiding hem meer zekerheid in zijn werk heeft gegeven. „Het heeft me aangespoord om bij die dingen die ik bedenk of die ik wil doen me niet te laten verstoren door andere mensen. Het heeft me aangespoord om gewoon door te zetten. Dat is het effect van de Gouden Roos voor mij." Hij zat indertijd net in een situa tie dat hij zo'n moreel steuntje hard nodig had. Maar anderzijds komt zo'n prijs natuurlijk altijd gelegen. Lachend: „Natuurlijk komt hij altijd gelegen. Maar ik zat in een periode waarin ik toch eigenlijk dacht 'ik heb alles al gedaan'. Ik wilde niet stoppen, ik wilde verder. Maar ik zat toch te denken 'hoe ga ik dan ver der?'. Precies in die periode viel het. Dat geeft je een enorme kracht om er weer tegen aan te gaan. Dat is het eigenlijk." Rudi Carrell Ralph ging twee jaar geleden niet voor de eerste keer met een inzending naar Montreux. „Maar het was wel de eerste keer dat ik dacht 'dit moet iets winnen'. Een eervolle vermelding misschien. Maar iets moet het halen. Met zo'n papiertje was ik al heel tevreden geweest. Volgens mij was het iets nieuws dat de men sen moest aanspreken. Maar een Gouden Roos, dat had ik in mijn stoutste dromen niet kunnen be denken." Ralph benadrukt nogmaals dat hij zelf een rotsvast vertrouwen in de formule van 'TV-Masqué' had. „Dat kan ook niet anders. Dat moet je hebben, anders kun je het niet doen. Je moet achter je creatie staan, anders kun je het schudden. Als je gaat twijfe len..." Een andere niet onaardige bij komstigheid van de Gouden Roos was dat het internationaal gezien een heleboel deuren voor hem heeft opengemaakt. Onder handelingen met de Verenigde Staten, Duitsland, Engeland en een aantal Scandinavische lan den zijn in volle gang. Ralph: „Met de Duitse televisie zijn we nog steeds bezig. Rudi Carrell zou het gaan doen, maar die vond het achteraf veel te veel werk. En te veel inspanning. Die heeft afgehaakt. Het ligt weer open eigenlijk. Joop van den Ende heeft de rechten voor Duitsland gekocht. Het tweede Duitse net ZDF heeft grote be langstelling voor het program- Niet goedkoop Ook de Britse televisie heeft in teresse voor de formule. Het voor Ralph complimenteuze feit deed zich zelfs voor dat er een gevecht uitbrak tussen de BBC en het commerciële ITV. Ralph: „Op gegeven moment is het toch bij ITV terecht gekomen. Daar mee zijn we nog steeds aan het onderhandelen. Ook met de Amerikanen zijn we bezig, even als met een aantal Scandinavi sche landen. Vandaag of morgen gaat het vallen allemaal." Twee jaar na de gouden klap zijn de beslissingen dus nog steeds niet genomen? Ralph: „Dat soort zaken gaan nu eenmaal altijd langzaam. Zeker in dit geval. Het is een heel moeilijk en be werkelijk programma. Je kunt er ook niet van zeggen 'daar maken we er even drie op een dag van'. Want tegenwoordig is televisie vooral kwantiteit. Kijken voor hoe weinig je zoveel mogelijk programma's kunt maken. Zo werkt dat tegenwoordig." 'TV-Masqué' is volgens Ralph Inbar niet goedkoop. Maar hij haast zich te zeggen: „Het is ook niet uitzonderlijk duur. Een pro gramma als 'Love letters' is twee keer zo duur. 'TV-Masqué' is vooral ontzettend veel werk. De dingen die je doet, moeten leuk zijn. Je moet ze ook bedenken. Dat is veel werk en het is ook moeilijk." Niet rijk Is hij dankzij de Gouden Roos en het follow up-succes een rijk man geworden? „Nee, want niet ik heb de rechten in handen, die heeft een vriend van mij, Nor man Rose. Die bezit de rechten. Ik kan echt nog niet gaan stil leven. Maar dat zou ik ook niet hebben gedaan als ik de rechten wel zelf gehad zou hebben. Ik vind dat je dood gaat als je stil leeft. Dat moet je niet doen." Hij bemoeit zich overigens zelf met alle onderhandelingen. MAMA ROUX, de tweede •fflgspeler van Louisiana Radio t me een beetje een Klasge noten-gevoel. Zanger/gitarist/ componist Hans de Vries zat weger op de middelbare l bij mij in de klas en het leuk om iemand van toen in andere omstandigheden jpnieuw tegen te komen. "ois was vroeger al fanatiek iffiiekverzamelaar en ook wel Bi olijke knaap dus misschien «liet niet zo gek dat hij in zijn Pogingen om iets in de muziek t® bereiken met zijn groep bij de Jomenteel in zwang zijnde zy- """o terecht is gekomen. Een of wat geleden, toen rhy- blues en soul wat beter Ne markt lagen speelde hij W zijn vorige band Homesick «theBackstabbers in dat gen- jbarmee wil ik niet zeggen dat «l s een Muzikale opportu- want zowel destijds als als nu met Louisiana «Mio weet hij heel geloofwaar- en bij vlagen imponerende ««nekte maken. e eerste Louisiana Radio-cd ot/iro!/ was in zeker zin nog --nbeetje aftasten van de muzi- 77 ^gelijkheden, al bevatte k die plaat de nodige New "eens-invloeden die de wat f 'ere zydeco-muziek tegen- ent bood. Mama Roux valt in leef fe'en uiteen' Het eerste laat'u z°Se^eten Bayou Side, ba e'Sen muziek horen op ta \rVan zydeco maar vooral New Orleans-R B. Het o:-- gedeelte, de Zydeco 3 bestaat goeddeels uit live Pgenomen zydeco-muziek die ;j°0ral van het hoge amuse- - Sebalte moeten hebben, ;j*e niettemin prima ge joeld wordt. I gesproken is de Side het interessantst. - Mes en companen komen met sterke composities voor de dag die zeer geïnspireerd wor den vertolkt. Enige bezwaar is dat de zanger in een aantal stukken wel heel nadrukkelijk probeert op Dr. John te lijken. Desondanks wordt er voor Ne derlandse begrippen prima mu ziek gemaakt. Leuke plaat. (Music Words) wim van leest R B-VETERAAN Charles Brown is met Just a lucky so and so aan zijn derde cd sinds zijn comeback toe. Net als op de voorgangers All my life en So mebody to love krijg je als luis teraar op deze nieuwe plaat ontspannen, soms wat jazzy aandoende R B te horen zoals die in de jaren veertig gespeeld werd. Charles Brown is inmiddels een aardig eindje in de zeventig, maar zowel zijn zang als zijn pianospel zijn krachtig en voor al prachtig. In vergelijking met de vorige platen is er dit keer meer big-bandwerk te horen en duiken er in een paar stukken strijkers op. Minderde goden zouden met zo'n overdadige in strumentatie moeite hebben om zich staande te houden, maar Brown blijft moeiteloos over eind. Zo gek is dat niet, want hij vierde in de jaren dertig en veertig al triomfen en hij heeft de muziekstijlen die op deze plaat te horen zijn geboren zien worden en in een aantal geval len zelfs mede gecreëerd. Just a lucky so and so is een zalige plaat die van hetzelfde uitzonderlijke niveau is als zijn twee voorgangers. (Bullseye Blues, Munich Records) WVL THE WALKABOUTS zijn een van de weinige bands die geheel hun eigen weg gaan en zich niets aantrekken van welke trend of 'hype' dan ook. De groep maakt al jaren muziek die geschikt is voor in grote limou sines op langgerekte highways door de prairie. Een mengeling van countryfolk en gitaartrash, met hier en daar een neiging naar gospel. Binnen de grunge-stal van platenmaat schappij SubPop (o.a. Nirvana, Mudhoney, Afghan Whigs) vormden The Walkabouts met hun Neil Young-invloeden dan ook jarenlang een vreemde eend in de bijt. Het zeer goed ontvangen New West Motel van vorig jaar ves tigde echter de naam van de groep en met de opvolger Set ting the woods on fire wordt dat bevestigt. The Walkabouts ma ken op deze nieuwste cd nog steeds dezelfde countryfolkgi- taartrash, al wordt er meer dan op New West Motel nadruk ge legd op country en folk. Het zijn dan ook met name de gevoelige teksten en de o-zo-harmonieuze samenzang van de voorman en ☆vrouw van de band, Chris Eckman en Carla Torgerson, die het geheel een beetje een hip- pie-achtig karakter geven. De voorliefde daarvoor werd door beiden al eens onderstreept op Charles Koechlin het tussendoortje Chris Carla: Shelter for an evening, wat even goed van Golden Carillo had kunnen zijn. Maar enfin, Shelter for an even ing is best een aangenaam plaatje geworden met heel sfeervolle, lieve muziek. Kamp vuren doen we niet meer aan, maar voor bij de open haard zou het heel goed passen. (SubPop/Rough Trade) gerard van den broek DE FRANSE componist Charles Koechlin (1867-1950J moest tij dens zijn leven opknokken te gen tijdgenoot-reuzen als De bussy en Ravel. Zelf was hij een leerling van Massenet en Fauré, en op zijn beurt leraar van jongere toonmeesters als Fran cis Poulenc. Tussen al die grote namen in de Franse muziek is die van Charles Koechlin enigs zins weggevallen. Koechlin (hij was een Elzasser, vandaar zijn Duitse naam) com poneerde gedurende zijn lange leven een groot oeuvre bij el kaar. Hij was gefascineerd door (destijds) onalledaagse onder- FOTO BMG werpen zoals het heelal, ooster se filosofie, en de relatie mens natuur. De verschijning van The Jungle Book van Rudyard Kipling in 1896 was voor Koechlin een schok van herkenning. Vanaf dat moment tot 1940 keerde hij als componist steeds terug naar dit boek. Een hele reeks compo sities vormen samen 'het' grote Jungle Book van Koechlin. De dubbel-cd die van deze cy clus is verschenen - de eerste integrale opname die ervan is gemaakt - mag gelden als reha bilitatie van de componist. Waarschijnlijk zijn het onder werp, de sfeer en de muziek voor hedendaagse oren aantrek kelijker dan voor Koechlins tijdgenoten. Koechlin hield zich bezig met zaken die sinds de jaren '60 gemeengoed zijn ge worden. Ook onderwerpen als natuurbehoud, 'het milieu', be scherming van het oerwoud en van bedreigde diersoorten hiel den hem reeds bezig. De cyclus The Jungle Book is opgebouwd uit de onderdelen 'Drie gedichten' opus 18 (Zeehondenwiegelied, Nachtlied in het oerwoud, Lied van Kala Nag), De loop van de lente opus 95 Lente in het bos, Mowgli, De loop van de lente, Nacht), De meditatie van Purun Bhagat opus 159, De wet van de jungle opus 175 en De Bandar-log opus 176. De muziek van Charles Koechlin doorloopt een scala aan stijlen. Zoals te verwachten bij deze natuur-evocaties is een groot deel geschreven in onver sneden Frans impressionisme, met alle geparfumeerde orkes tratie-effecten van dien. Later in zijn leven liet Koechlin zich ook verleiden tot twaalftoons- en seriële technieken. Het Jungle Book-project is op genomen door het Radio Symfo nie Orkest Berlijn en het RIAS Kamerkoor onder leiding van David Zinman. Solisten zijn Iris Vermillion (mezzo-sopraan), Jo- han Botha (tenor) en Ralf Lukas (bariton). (09026 61955 2) hans rooseboom DE BEVRIJDING, in zuid-Ne derland een halve eeuw geleden, wordt in oktober herdacht met een uitvoering van het Stabat Mater van de Poolse componist Karol Szymanowski in de Grote Kerk van Breda. Een goede keus, niet alleen om dat Zuidwest-Nederland door Polen is bevrijd, maar ook om dat dit Stabat Mater een prach tig werk blijkt te zijn dat het plechtige doel uitstekend dient. Het idioom van dit 6-delige Sta bat Mater is gematigd 20-eeuws, indrukwekkend op een wijze die ook een groter publiek aanspreekt. Deel 4 is a capella - een staaltje onverdun de Slavische romantiek -, deel 5 een dramatisch hoogtepunt. Verschenen in een uitvoering van het Birmingham Symphony Orchestra o.l.v. Simon Ratlle. (7243 5 55121 2 3) hr Ralph: „Ik wil niet hebben dat op een gegeven moment in een land een 'TV-Masqué' op de buis komt waarvan we zouden zeggen dat lijkt helemaal niet meer op ons kind. Er zijn wat betreft de formule een paar regels inge bouwd die bij de onderhandelin gen altijd overeind zullen blij ven." Hij geeft toe dat 'zo'n stukje internationale erkenning een heel lekker gevoel is'. Stapt hij nu anders het TROS-gebouw binnen? „Nee hoor, ik struikel nog steeds over de drempel. Of ik zie de glazen voordeur niet. Wat dat betreft is er niets veran derd, hoor." Hij is dan ook niet verloren voor de TROS. Ralph: „We gaan ge woon door. We zijn zowel bezig met 'TV-Masqué' als met 'Bana- nasplit'. In het najaar, vanaf november, zullen deze series door elkaar heen wekelijks wor den uitgezonden. In het najaar komen er zes tot acht afleverin gen en dan in het voorjaar weer." Heel link Volgens Ralph kun je met beide programma's heel lang door gaan. Maar 'TV-Masqué' vindt hij moeilijker om te maken. „Als er bij 'Bananasplit' iets fout gaat met meneer X, dan doe je het nog een keer met meneneer Y. 'TV-Masqué' is meer persoonlijk gericht. Als je dan de fout in gaat, dan kun je het schudden, dan kun je het programma weg gooien. Dat is nog niet gebeurd." Hij begint meteen vol overgave op de tafel te kloppen. Gelukkig is het een houten tafel. Ralph zelf beslist wie zijn slachtoffer zal zijn. „Er zijn na tuurlijk een heleboel gegadig den. Uiteindelijk beslis ik toch als laatste degene die het moet zijn. Want ik moet met zo ie mand werken. Ik moet zelf een beetje van zo iemand houden, er moet een soort chemie zijn." Alle voorbereidingen houdt hij in eigen hand. Voor tips van buitenaf is hij huiverig. „Dat is altijd heel link. Je weet nooit in hoeverre die mensen al zijn inge licht. Ik heb wel eens een brief gehad waarin het er zeer dik bovenop lag. Die konden we dus rustig vergeten. Daarom houden we het helemaal zelf in de hand. Gelukkig zijn er meer interes sante onbekende Nederlanders dan interessante bekende Neder landers. Dus we kunnen er heel lang mee doorgaan." Breda - Stadsschouwburg. 'Oom Wanja' van Tsjechov door Art Pro. Regie: Frans Strijards. Vormgeving: Stans Lutz. Met o.a. Gijs Scholten van Aschat, Rudolf Lucieer, Jacqueline Blom en Marieke Heebink. Gezien op dinsdag 24 mei. Door Marjan Mes Gek van liefde, ziek van ver veling. Tsjeehovs personages in 'Oom Wanja' waren dat altijd al, maar in de psycho- logisch-realistische spelstijl van weleer viel dat nooit zo heel erg op. Er leek ook on derling begrip tussen die meelijwekkende, lieve, met hun leven geen raad wetende figuren. Zo niet in de bizarre versie van regisseur Frans Strijards van dit stuk uit 1897. Bij hem kregen de gek te en de verveling soms bijna letterlijk gestalte, in ver vreemdende, nerveuze, dwangmatige bewegingen. Soms was dat komisch (en Tsje chov noemde zijn drama's zelf komedies), maar soms ook deer niswekkend en aangrijpend. Van de onderlinge solidariteit viel niet veel meer te bespeuren; het waren allemaal eenzame solisten tussen wie nauwelijks nog enige communicatie leek te bestaan. Of dat nu helemaal opzet was, kon ik niet ontdekken en even min of mij dat nu wel echt helemaal beviel. Niettemin was het een soms fascinerende voor stelling, die gedragen werd door het schitterende spel van Gijs Scholten van Aschat als dokter Astrov, de arts en bevlogen na tuurliefhebber, die zich mislukt en gefrustreerd voelt door een ondermaatse, saaie omgeving. Een aardige man die veel meer zou kunnen, net als oom Wanja (Rudolf Lucieer) die ook aan de saaiheid van het provinciale le ven tenonder dreigt te gaan. Sa men met de dochter van zijn overleden zuster, Sonja, leed hij een rustig leventje. Maar met de komst van Sonja's vader, een gepensioneerde professor, en diens mooie, jonge tweede vrouw Jelena (Jacqueline Blom) is de rust verdwenen. Wanja is hope loos verliefd op Jelena en dokter Astrov begeert haar ook tever geefs. De lelijke Sonja wordt steeds zieker van verliefdheid op de dokter, maar kan zijn hart niet echt winnen. Marieke Heebink speelde die Sonja met nerveuze, grillige be wegingen, die haar innerlijk tot uiterlijk transformeerden, wat soms bijna te dwaas maar op andere momenten zeldzaam ont roerend was. Vooral in een prachtige scène, op schoot bij Van Aschat, waarin zij tegelij kertijd haar geluk en haar ver driet niet op kon. De agressie en het egoïsme tierden welig in deze misschien niet helemaal geslaag de maar interessante, eigentijdse interpretatie van een regisseur die voorheen de wereld als een mechanisch gekkenhuis afschil derde en nu voor het eerst ge voelens liet zien. Het kleurrijke, 'primitieve' decor van een arme tierige serre paste wonderwel bij dit ontmoedigde gezelschap. Ondanks een onvolledig seizoen presenteert de Bredase schouwburg toch nog 128 verschillende theaterprodukties in 1994/1995, eerst nog in Theater Achterom en vanaf maart 1995 in het nieuwe Chassé Theater. Al voor de officiële gala-opening op 17 maart 1995 speelt de Bre dase Revue al een week lang in het nieuwe theater en is ook De Blauwe Maandag Compagnie er al te zien. Musicals als 'My fair lady', 'The Sound of Motown' en 'Willeke, de Musical' komen gedurende ten minste drie avonden naar de nieuwe schouwburg van archi tect Herman Hertzberger. Her man Finkers bespeelt de grote zaal (1200 plaatsen) zeven avon den en Youp van 't Hek de middenzaal vijf avonden. In to taal worden het volgend seizoen zeventien Vlaamse toneelvoor stellingen verwacht. Ook de be langrijke Nederlandse repertoi regezelschappen komen nog alle maal met een of meer produkties naar het Chassé Theater. Met name in de maand mei van 1995 is er veel toneel te zien terwijl ook juni bijna vol is ge programmeerd. 'Het dagboek van Anne Frank' komt in juni driemaal naar de grote zaal. Het komende seizoen wordt door de directie echter nog als een 'warmloop-seizoen' beschouwd. Pas in het seizoen 1995/1996 zal, eventueel in samenwerking met Carré, Luxor Theater Rotterdam en met Joop van den Ende, de langlopende amusements-serie- FILMS GOES -Grand Theater 14 u. Free Willv, 19.30 u. Schinaler's list. HULST - De Koning van Engeland 20 u. Naked gun 33 1/3. 20 u. Philadelphia. 20 u. Look who's talking now. 20 u. Schindler's list. MIDDELBURG - Cinema 20 u. In the name of the father. VLISSINGEN - Alhambra 1 14 en 20 u. Naked gun 33 1/3. - Alhambra 2 14 u. Bambi. 19.30 u. Schindler's list. - Alhambra 3 19.30 u. The pelican brief. - Alhambra 4 14 en 20 u. Look who's talking now. ANTWERPEN - Metropolis Zaal 1 - 14.30, 17 u. Cool run nings. 20 en 22.30 u. Close. Zaal 2 - 14.30 en 20 u. Born Yes terday. 17 en 22.30 u. Gunmen. Zaal 3 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u. Shadowlands. Zaal4 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u. Naked gun 3. Zaal 5 - 14.30 en 20 u. Schind ler's list. bespeling van de grote zaal kun nen worden gerealiseerd. Vol gend jaar zal het schouwburg- personeel zijn verdubbeld, met 52 man in vaste dienst en daar naast een groot aantal losse me dewerkers. Van onze verslaggever Den Bosch - Het concert dat de Britse hardrockformatie Deep Purple komende vrijdag zou ge ven in de Brabanthallen in Den Bosch is verplaatst naar vrijdag 24 juni. De groep zou vrijdag samen met inval-gitarist Joe Satriani en voorprogramma Bad Company optreden in Den Bosch, maar de Duitse tournee die erna zou vol gen, is afgelopen weekeinde overhoop gehaald door de Duitse tourmanager. De nieuwe datum is nu 24 juni geworden. Dan treedt in Den Bosch hetzelfde stel pakket mu zikanten aan. Reeds gekochte kaarten zijn dan geldig. Gekoch te kaarten kunnen ook worden teruggegeven aan de VW-kan- toren Zaal 6 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u. Naked gun 3. Zaal 7 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u. Intersection. Zaal 8 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u. Blink. Zaal 9 - 14.30 u. Free Willy. 17 en 21 u. Schindler's list. Zaal 10 - 14.30, 20 u. La reine Margot. Zaal 11 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u. On deadly ground. Zaal 12 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u. Fearless. Zaal 13 - 14.30 en 20 u. Short cuts. Zaal 14 - 14.30, 17, 20 u. Sister act 2. 22.30 u. Remains of the day. Zaal 15 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u. The af ter man. Zaal 16 - 14.30, 17, 20 u. Wayne's world 2. 22.30 u. True romance. Zaal 17 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u. Hudsucker proxy. Zaal 18 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u. The pelican brief. Zaal 19 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u. Philadelphia. Zaal 20 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u. In the name of the father. Zaal 21 - 14.30 u. Son in law. 17, 20 en 22.30 u. Carlito's way. Zaal 22 - 14.30, 17, 20 en 22.30 u. Mrs. Doubtfire. KNOKKE - Beverly screens 15 en 20 u. Naked gun 33 1/3. 15 en 20 u. Carlito's way. 15 en 20 u. Intersection. 15 en 20 u. Schindler's list.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1994 | | pagina 19