In de voetsporen van Plato Lucebertde revolutionair van het woord, werd steeds stiller boekenlegger! oppodia mm De Zwaan: voorbij de zelfkant Achter de schermen van de Golfoorlog Bloem en Berk komen Moeders en kinderen Fatale passie voor een jonge actrice jillv Joel op Flandt STn'be y^ffierman Brood in D< DE STEM BOEKEN 3gSTEM 'Beste vriend' nieuwe verhalenbundel van Doeschka Meijsing Veede Bluesfestiva >ortaal van Vlaande VRIJDAG 13 MEI 1994 Door Johan Diepstraten Vrij snel achter elkaar versche nen van Peter de Zwaan in 1992 de twee thrillers Dietz en Samake op de markt, waarvan de eerste onmiddellijk werd ge nomineerd voor de Gouden Strop. Zijn derde, Coon, lag al klaar, maar de uitgever heeft er wijselijk twee jaar mee ge wacht. De eerste twee boeken werden concurrenten van el kaar en ondanks de nominatie bleef het verkoopsucces uit. De Nederlandse lezer van span nende boeken moet kennelijk wennen aan de keiharde wereld van Peter de Zwaan. Wat er zich allemaal afspeelt in de verpauperde buurt van een naamloze stad doet denken aan het werk van Elmore Leonard, met dit verschil dat De Zwaan de Amerikaanse hard-boiled thrillers veruit overtreft. 'Al mijn figuren zijn a-moreel, daar heb ik een zwak voor,' zei hij in een interview met deze krant. Dat is nog maar zwak uitge drukt. Coon is een voortzetting van zijn eerste twee thrillers. De naamloze ik-figuur is het type dat een meisje berooft, net nadat zij zelfmoord heeft ge pleegd. Hij chanteert en ver moordt zijn slachtoffers alsof het zijn dagelijkse werk is. Het merkwaardige is dat hij ooit als rechercheur aan de andere kant van de samenleving stond. Tegenover deze gesjeesde poli tieagent zet De Zwaan een an-, dere crimineel, Coon, die onge lukkigerwijs in het vaarwater van de ik-figuur terechtkomt. Of het tweetal al dan niet te genover elkaar komt te staan, is een belangrijk onderdeel van de plot. De intrige is verhoudingsgewijs eenvoudig: een meisje wordt ontvoerd en die kidnap moet worden opgelost. Als ervaren schrijver zet hij wat lijntjes uit en introduceert een veelvoud aan bonte figuren - zelfs ie mand zonder benen die de hele dag naar een aantal schermen koekeloert - die elkaar dwars zitten of naar het leven staan. Aan het einde blijkt dat De Zwaan alles keurig in de hand heeft gehouden. Ook Coon is net als zijn vorige thrillers geconstrueerd volgens de wetten van een spinnenweb: kom aan één draad en alles trilt keurig mee. Het aparte van zijn thrillers is niet zozeer het span nende verhaal. De Zwaan moet het hebben van de dialogen en de sfeer in die vreselijke buurt waarvoor de benaming 'zelf kant' nog prettig klinkt. Ook wie niet bang is uitgevallen, moet er niet aan denken ooit een Dietz, Samake of Coon te gen te komen. Het speculeren op die angst, buit Peter de Zwaan volledig uit. Er is geen thrillerschrijver die erin slaagt zo'n huiveringwekkende wereld op te roepen. Dat is zijn groot ste verdienste. Peter de Zwaan: 'Coon'. Uitg. Het Spectrum. Door onze redacteur Hans Rooseboom De psychologie is van de koude grond, voor een groot publiek begrijpelijk en recht-voor-z'n- raap. De 'stijl is zonder opsmuk, functioneel en doeltreffend. De feitenkennis van de auteur is onwaarschijnlijk groot. Het re sultaat is een boek vol vaart, spanning, humor en heel veel feiten die je weer meer leren over deze wereld én haar bewo ners. De Vuist van God van Frederick Forsyth gaat over de Golfoorlog. Je kunt ook zeggen: het boek gaat over de wereld, zoals geïl lustreerd aan het menselijk han delen rond de Golfoorlog. Tijdens het lezen komt alles wat drie vier jaar geleden gebeurde terug. De inval van Irak in Koe weit, vervolgens de grootste mi litaire buildup aller tijden in de Arabische woestijn, de Irakese raketten op Israel, de precisie bombardementen op duizenden doelen in Irak, de terugtrekking van Saddam uit Koeweit, en de geallieerde beslissing om de dic tator toch maar te laten zitten, uit angst voor een catastrofe daarna. Op het allerhoogste niveau bin nen het Iraakse regime (de top-30 die het land regeert) zit één verrader. Deze 'Jericho' brieft alle diepste geheimen over de Iraakse wapenopbouw en mi litaire plannen door aan de Is raëlische geheime dienst, de Mossad. Twee jaar lang weet verder nie mand van dat contact, totdat het uitlekt naar de Britse en Ameri kaanse inlichtingendiensten. Als Jericho - wiens peperdure infor matie altijd blijkt te kloppen - meldt dat Saddam Hoessein de atoombom heeft, breekt er be heerste paniek uit. De Golfoorlog breekt intussen uit, maar niemand buiten het kleine kringetje weet van Sad dams Vuist van God, zoals de bom is gedoopt. In het diepste geheim moet er van alles tegelijk gebeuren: eerst het localiseren van het vernietigingswapen, dat wacht in een reuzenkanon er gens in het Iraakse hooggeberg te. Vervolgens moet er een klein team van het Britse SAS-elite- corps heen om het doelwit te markeren, zodat de geallieerde bommenwerpers hun werk kun nen doen. Deze SAS-expeditie is adembenemend: de mannen la ten zich in de stikdonkere nacht acht kilometer naar beneden vallen, om beneden tussen vijan dige Iraakse patrouilles terecht te komen, op weg naar de Vuist van God. Een tweede verhaal speelt zich af in Wenen. De Westerse inlich tingendiensten proberen er na melijk koortsachtig achter te ko men wie de mysterieuze infor mant Jericho in Bagdad is. Want zo lang ze niet weten wie hij is, is ook zijn informatie nooit hele maal betrouwbaar. Via een bank in Wenen probeert men zijn identiteit te achterhalen. Op die rekening worden de miljoenen gestort die Jericho voor zijn in lichtingen vraagt, en krijgt. De weg die de Israëlische gehei me dienst bewandelt op weg naar die bankrekening zorgt voor een mooi sentimenteel ver haal. De eenzame en ongelukki ge bankemployee Edith Harden- berg wordt verleid door een mooie jongen, die haar liefde voor opera en kunst 'deelt'. Tus sen de lakens ontfutselt hij haar bankgeheimen. Als alles uit komt, verhangt de ongelukkige Edith zich in het Prater. Het is slechts één van de vele verhaal lijnen in het boek. Alle personen worden bij hun' naam genoemd. George Bush, Margaret Thatcher, Michail Gor- batsjov, Yitzhak Shamir en Nor man Schwarzkopf worden in persoon opgevoerd. Het draagt bij tot het levensechte karakter van het verhaal. Ook de schilde ring van het dagelijks leven in Bagdad onder een schrikbewind vergeet je niet gauw. Al lezend stijgt je bewondering voor de techniek waarmee Fre derick Forsyth zijn bouwwerk steen voor steen construeert. Als je op tweederde van deze 'vuist dikke' roman bent beland, ko men alle trappen en gangen van het bouwwerk bij elkaar. Vanaf dat moment ontwikkelt het ver haal zich zo razendsnel dat je het boek niet meer kunt wegleg gen. In het Engels heet zo'n boek unputdownnable. Frederick Forsyth: 'De Vuist van God'. Uitg. A.W. Bruna, prijs 39,90. jSS^v Doeschka Meijsing Door Johan Diepstraten Een van de belangrijkste boeken van 1991 was Altijd de vrouw van Geerten Meijsing: het is een roman over de volmaakte vrouw. Bijna driehonderd pagina's had hij nodig voor de beschrijving van de ontmoeting en de liefdesverhouding, vervolgens de schei ding, de wanhoop en de loutering van de ik-figuur. De altijddurende liefde voor die ene vrouw kon Meijsing vorm geven door gebruik te maken van de eeuwenoude ideeën van Plato's Phaedrus. Uiteindelijk was er nog maar één uitweg voor de schrijver: de hartstochten moesten op pa pier gezet worden. En die klinken in Altijd de vrouw. Een verloren liefde is eveneens het uit gangspunt voor de nieuwe verhalenbundel Beste vriend van zijn zus Doeschka Meij sing. Wat er precies aan de hand is met de ik-figuur blijft onduidelijk. Het gaat de lezer kennelijk niet aan dat er zich enige ongeregeldheden hebben voorgedaan in haar verhouding met haar beste vriend. Wel is duidelijk dat zij haar wonden aan het likken is, 'zonder dat iemand ook maar een moment op de gedachte mocht komen dat ik dat aan het doen was'. Het grootste gedeelte van de verhalen speelt zich af op vakantiereizen in Europa en 'in het labora torium'., thuis, waar zij de mogelijkheden van een verzoening overdenkt. Hoe kunnen de hartstochten het beste klinken, moet Doeschka Meijsing zich heb ben afgevraagd. Misschien is zij op het idee gekomen door het schilderij School van Athene van Rafaël dat ook in de verhalenbundel ter sprake komt. Onder de poort van Het Eeuwige staat een man in het rood, Plato, die met zijn rechterhand naar boven wijst. Het is hem te doen om de hogere werkelijkheid, om het ideaal. De man naast hem stelt Aristoteles voor die naar de grond gebaart. Het gaat om de tastbare wereld, om de 'gewone, alledaag se' werkelijkheid. Contrast In Beste vriend stelt Doeschka Meijsing het conflict op scherp door haar ik-figuur, in navolging van Plato's Phae- do, te laten nadenken over de idealen die ze heeft in contrast met de barre werke lijkheid. Aan het einde van de verhalen bundel blijkt zij een Aristoteliaan te zijn geworden. Het geloof in het hogere is zij kwijt. Wie de hoogste toppen van de vriendschap heeft bereikt, kan alleen maar heel diep vallen. Terug op aarde. Ze is Plato voorgoed ontrouw geworden: er bestaat niet zoiets als een beste vriend, een vage abstractie die tot ongeloofwaardig heid leidt. Een vriend voor mooi weer is goed genoeg'. De zes verhalen in Beste vriend zijn zoda nig geconstrueerd dat er eerder sprake is van een roman. Ze verwijzen naar elkaar en er zit een zekere chronologie in. Net als in Altijd de vrouw vertelt ook Doeschka Meijsing veel verhalen zodat Beste vriend méér is dan een verzameling filosofische overpeinzingen. Dat het in literatuur gaat om de verbeelding, en eigenlijk om niets anders, weet iedereen die haar wekelijkse recensies in Elsevier leest. Spiegel Geen wonder dus dat Doeschka Meijsing al op eerste pagina's, net als Alice in Won derland, achter de spiegel wil kijken. Dat is immers het gebied waarin de literatuur het beste kan gedijen. Treffend is bijvoor beeld de vergelijking van een kind dat met een verrekijker van vader speelt. Het ziet de vogels en de bergen plotseling zo dicht bij 'dat het zich in een droomlandschap FOTO CHRIS VAN HOUTS waant'. Ergens anders schrijft zij: 'Slechts een dunne wand houdt ons tegen een wereld binnen te treden waarin wij alles dromen, inclusief onszelf'. Het droomland schap beeldend in kaart brengen, dat is waar het in Beste vriend ook om draait. Om de hartstochten ('het branden van verlangen' of 'het wezen van de ziel') te beschrijven, gebruikt Doeschka Meijsing het beeld van Socrates. Zoals bekend be staat de ziel uit twee gevleugelde paarden en een menner. Het ene paard is nobel en gehoorzaam, het andere wild en onbe heerst. 'Je kunt je het gedrang en de ongelukken wel voorstellen,' zegt Socrates. Een aantal keren verwijst Doeschka Meij sing naar deze allegorie om de gemoeds toestand van haar hoofdpersoon aan te geven. Rijker Door juist gebruik te maken van het klas sieke gedachtengoed van Plato (Socrates) en Aristoteles, wat zij in haar twee vorige boeken De beproeving (1990) en Vuur en zijde (1992) overigens niet deed, krijgt Beste vriend een dimensie extra zodat de lezer telkens nieuwe elementen ontdekt. In die zin is de verhalenbundel rijker, maar niet automatisch aantrekkelijker voor de lezer die meer van het verhalende houdt. Met Beste vriend is Doeschka Meijsing weer terug op het spoor van haar debuut De hanen en andere verhalen (1974) en later De kat achterna (1977). Het is een autobiografisch gegeven dat zij telkens de kant op wil van de illusie, maar dat de werkelijkheid haar dwingt op met beide benen op de grond te moeten staan. Dat conflict heeft zij nu op een bijzondere manier uitgewerkt. Doeschka Meijsing: 'Beste vriend'. Uitg. Querido, prijs 27,50. i Frederick Forsyth FOTO BRUNA Van onze kunstredactie Bertus Aafjes noemde hem 'de wildeman ind e dichtkunst', de experimentelen kroonden hem tot de Keizer der Vijftigers. De vernieuwingsgezinde dichters zagen de dinsdag overleden Lu cebert (69) als hun belangrijkste vertegenwoordiger. Ze zochten verandering. Die vonden ze in het werk van de dichter/schilder, die als Lubertus Jacobus Swaanswijk was geboren. Hij noemde zich Lucebert. 'Loets- jebert', zei hij zelf. Naar licht en schittering. Lucebert gold als de meest revo lutionaire, authentieke en plasti sche dichter van de eerste gene ratie na de Tweede Wereldoor log. Zijn ontevredenheid over de burgerlijke orde en zijn uitge sproken afkeer van artistieke zelfgenoegzaamheid dreven hem tot een bohemien leven. Hij slaagde erin de ingeslapen kunstwereld aardig te ontrege len. Revolutie „Ik draai een kleine revolutie af", had hij in de jaren vijftig gedicht. Later zou de revolutio naire gezindheid een beetje slij ten. „Alles van waarde is weer loos", is een andere historische versregel. Vorm en inhoud ble ven afwijken van wat in de dichtkunst tot vöör de Vijftigers gewoon was. Lucebert (15 september 1924) was zoon van een huisschilder uit de Jordaan. Zijn literair de buut maakte hij in 1949 in het blad Reflex met het anti-kolo niale gedicht Minnebrief aan on ze gemartelde bruid Indonesia. Zijn eerste bundel heette Trian gel in de Jungle/De Dieren der democratie (1951). Van de roer- Lucebert loze woelgeest is de titel van zijn laatste bundel, die vorig jaar verscheen. Met mensen als Bert Schierbeek, Gerrit Kouwenaar en Jan Elburg trad hij als dichter van de Expe rimentele Groep Nederland in die jaren toe tot de internationa le schildersgroep Cobra. Zijn werk kenmerkt zich door anti dogmatische principes en expe rimenten met het vrije rijm en ritme. Opstand tegen elke instelling die macht vertegenwoordigt staat centraal: of het nu de kerk is, de staat, de wetenschap, de wijsbe geerte of de kunst zelf. Kunst en leven moeten samengaan, is zijn filosofie. Zijn vroege werken zijn wellicht wat gechargeerd, maar nooit ontbloot van zelfkritiek. Na zijn eerste boekje publiceer de hij bij zijn uitgever De Bezige Bij in hoog tempo bundels: Apo- FOTO MARCO SWEERING crief/De analphabetische man (1952), De Amsterdamse school (1952), Van de afgrond en de luchtmens (1953), Alfabel (1955), Amulet (1957) en Val voor vlie gengod (1959). Daarna waren er. jaren waarin de dichter zweeg. Kleuren Meer dan een decennium profi leerde hij zich schilder. Grafiek en schilderkunst waren zijn nieuwe werkterrein. In het begin gebruikte hij vooral felle kleu ren, zwaar omrande vlakken en karikaturale figuren met opval lende tanden. Wat later gaat hij over op verfijnder koloriet en het gebruik van acryl. Wel bleef hij dichten. In de jaren zestig kreeg Lucebert erkenning, bij de autoriteiten die hij zo verfoeide en bij een breed pu bliek. Drie keer kreeg hij de poëzieprijs van de stad Amster dam. In 1965 werd hij bekroond met de Constantijn Huygen- sprijs, twee jaar later met de PC Hooftprijs en in 1983 met de Prijs der Nederlandse Letteren. Scepsis In 1981 verscheen er na lange tijd weer een dichtbundel van zijn hand: Oogsten in de dwaaltuin. Er zouden er nog vier volgen. Zijn gedichten zijn in tenminste twaalf talen vertaald. „Ik beschouw mij zelf als een conservatieve anarchist", zei hij in een vraaggesprek. „Maar u kunt mij ook een linkse dichter noemen." Over het moeilijk te doorgron den karakter van zijn latere ge dichten zei hij in 1983: „Bij het schrijven heb je er meer in ge stopt dan je dacht voor handen te heben. Je hebt over je eigen bedoelingen heen gereikt. Zo werkt het." De belangstelling voor Lucebert, die afwisselend in Bergen en Spanje woonde, werd minder. De Vijftigers waren tot de geves tigde literaire orde gaan beho ren. Een revolutionair van het woord was hij niet meer. Een revolutionair van de daad was hij nooit geworden. Daarvoor overheerste zijn scepsis over de mensheid te zeer. In een inter view zei hij: „Een heleboel woor den hebben hun zin verloren." Toen Max Pam hem vroeg of zijn poëzie na zijn dood overeind blijft, antwoordde Lucebert: „Dat zal mij een zorg zijn, is mijn eerste reactie, maar ik zou toch huichelen als ik zou zeggen, dat mij dat niets kon verdom men. Iedereen die iets goeds wil maken, hoopt dat het nog een paar jaar overeind blijft staan." jnd. Marion Bloem komt in de reeks literaire lezingen van de Bite Roosendaal op woensdag 18 mei naar café De Drie Weesip Roosendaal. Marion Bloem is cineaste, beeldend kunsten schrijfster van romans, gedichten en kinderboeken. Bekend» vooral door de boeken waarin ze haar Indische achtergrond 'Geen gewoon Indisch meisje', 'Vaders van betekenis', 'Vliegen het matras', 'De honden van Slipi' en 'De leugen van de kake Marjan Berk, schrijfster van de tv-serie 'Vrouwenveugel',js< dag 2 juni de hoofdpersoon op een literaire avond in Fidéï e'° Oudenbosch. De avond was eerst gepland op 26 mei, maï uitgesteld worden. Vorig jaar verzamelde Hannemieke Stamperius vertaalde over het moederschap in de bundel 'Moeder en kind'. Nu naar verhalen over dit onderwerp in eigen land. Dat viel ij „De Nederlandse letteren staan niet bol van verhalen oi moederschap", schrijft Stamperius. „Moeders die met verted; wanhoop hun kroost beschouwen treden zelden op als heldin verhaal; en dochters die met hun gemengde gevoelens betret eerste vrouw van hun leven in het reine proberen te koÉi weliswaar iets talrijker, maar ook niet dik gezaaid. Noch de® van de relatie, noch de andere, lijkt tot romans of verl inspireren - en dat terwijl we in het dagelijks leven toch i uurtjes met ouders en kinderen bezig zijn!" Hannemieke Stamperius vraagt zich af of het ouderschap Nederlandse letteren nog steeds een beetje taboe is. „M wachten tot het moderne vaderen dermate om zich heen heeft dat ook mannelijkse schrijvers inzien hoe belangrijk, lijk en conflictrijk de realtie met kinderen is?" Gevonden werden uiteindelijk verhalen van Hannes 1 (Stamperius zelf dus), Ariane Amsberg, Elisabeth Augu bentis, Marjan Berk, Fleur Bourgonje, Hilde de Bresser, Har Graaf, Kristien Hemmerechts, Nelly Heykamp, Ellen Ombre Polak, Aafke Steenhuis en Helene Weijel. De bundel heet'l mooiste', is uitgegeven door Contact en kost 29,90. Door Marjan Mes 'Haar ziel zwalkte in haar ogen'. Trefzeker en met psychologisch inzicht beschrijft de Franse au teur Pascal Lainé in zijn korte roman 'De twijfelaarster' ('L'In- certaine) een jonge actrice die uitsluitend op het toneel zichzelf kan zijn. De ik-figuur, een schrijver van middelbare leef tijd, vat een grote hartstocht voor dit onzekere meisje op. Een fatale passie die alleen nog maar groter wordt omdat hij geen greep op haar innerlijk kan krijgen, terwijl zij hem seksueel wel gelukkig maakt. Aanvanke lijk beschouwt de oudere man de liefdesrelatie met deze jonge vrouw dan ook als de ultieme vervulling van zijn stoutste dro men. Haar problemen ontgaan hem dan nog. Ze weet niet wie zij is en wat ze wil en probeert „l5igli..KQ9.ïtdurend aajueen.gevoel van innerlijke leegte te ontworsr telen. Alleen op het toneel, in dë rol van' een ander, kan zij die vernietigende leegte opvullen. „Ik denk dat ze alleen maar echt zichzelf kon zijn door een ander te worden: daarom zal ik nooit weten wie ze was", veronderstelt haar minnaar. „Zoveel persona ges trachtten uit haar geboren te worden, en niet een zag er het licht... Zelfs als ik haar in mijn armen hield, was ik nog bezig haar te zoeken, want ook met mij is ze altijd 'een ander' ge weest." De schrijver vertelt de geschiedenis van deze gecompli ceerde verhouding in de vorm van een terugblik. De jonge actrice, die nooit met naam genoemd wordt, houdt niet van zichzelf en respecteert zichzelf niet. Daarom kan zij ook niet van anderen houden en moet zij zich op een zinloze manier aan de wil van anderen onderwerpen. „Ze had geen wensen en wist niet te kie zen. Ze moest zich tevreden stel len met verplichtingen en wroe ging." Haar minnaar wordt gek van jaloezie omdat ze hem telkens bedriegt of dit voorwendt te doen. Tegelijkertijd verwijt ze hem dat hij niet genoeg van haar houdt, terwijl ze dat eigenlijk gUCCESSTORY van Billy Joel bevat vee 6 album The Nylon Curtain uit 1982 is onge 'Las alleen maar door de wereldhit 'Goodn: jnd Het leverde hem een Grammy-nominati the Year'. zal jjjj niet wakker van hebben gelegen, '«0 'Just the way you are' en '52nd Street' ■f Grammy's op. Met 'Uptown Girl' had hij i ook zijn volgende albums bleven prijzen leveren, inclusief de Grammy Legend Awa iek doet hij België aan in het verlengde ams'-Tour. Voor kaarten kan men terecht b 32.70.23 3 2 3 3). Woensdag 18 mei; aanvang 20.30 uur. succes van vorig jaar heeft doen besluiten het Bluesfes- al een vervolg te geven. Houdt mei vrij.' De Stichting Blues omotion Zeeuwsch-Vlaande- n maakt er in haar programma ,jnig woorden aan vuil. De iiesvrienden' hebben immers noeg aan de informatie die er de artiesten is opgenomen. d Amerikaanse zangeres, twee nerikaanse bands, een uit En- land en een uit België zouden t succes van het eerste Portaal Vlaanderen nog wel eens urnen overtreffen. Healers (B) worden bij voor at tot ijzersterke opener van t festival gebombardeerd. De- vijfmans formatie switcht en gemakkelijk van blues naar iz, als van soul en rock naar nk. Ze trekken voortdurend nen tussen hun bluesafkomst de hedendaagse muziek, zoals dat ook deden op hun laatste uwe cd 'rhythm bones'. The alers spelen van 18.00 tot 10 uur. in Leeds woonachtige Bren- Croker is bekend als lid van irk Knopfler's Nothing Hill- lies en van zijn internationale orbraak met zijn eerste band, 5 O'clock shadows. Sinds toerde Croker solo door 91 iropa, maar nu heeft hij met 'Serious Offenders' weer muzikanten om zich heen rzameld. Samen maakten ze ee cd's, 'Time Off' en 'Made in irope'(1994). Croker speelt van ,30 tot 20.30 uur. ry Block (VS) maakte naam vertolkster van authentieke untry-blues, maar daarnaast tpopte zij zich ook als een niet nder getalenteerd singer/ ngwriter. Ze wisselt beide ele- inten af door consequent sobe- Rory Blo re arrange zang en a Onlangs k\j nieuwe cd Het is inm: album. Aa onder meer eerder gen dus wie w tussen 21.01 The Paladi: moeten kor Hun plaats tarist Luth speelt tradi van 22.30 festival wo sloten doo Band. Blue; het verledi Hooker, Ji Heat. Het festiva de Westslu| tent gaat verkoop adressen) ƒ30,00. A f35,00. helemaal niet wil, bang voor is. Ze wordt ger steld door de gedachte hij haar bedriegt (wat nieï omdat haar dat ontheft verplichting en verant» lijkheid om zijn liefde woorden. Medelijden Toch kent het meisje ook lijden en is het gemakkei haar te ontroeren. 3 maakt het de minnaar lijk om met haar te bri meer daar hun seksuele bi king steeds weer verrukt haar lijkt het steeds n eerste keer, vanwege derlijk geheugenverlies.' probeert wel te ontsnap]» deze fatale aantrekking! maar keert toch telkens ie haar terug. met zoveel inzicht port» herinnert aan het jongt dat hij eerder beschreef Dentellière' (De Kantwei! De roman waarvoor hij de Prix Goncourt ontving* prachtig werd verfilmd 4 Zwitser Claude Goretta, belle Huppert als een oi keld, overgevoelig jongt dat zich verliest in voor een student, d niet bij haar past, en een; inzinking krijgt wamt haar verlaat. 'De twijfelaarster' is in de elegante, wat afst en heldere stijl die je de Franse literatuur Een liefdesroman over hetj gecompliceerde relatie psychiaters graag repp een ongezonde 'doublet! tuatie. Pascal Lainé zich volledig van dit tenjargon. Zonder voo of rancune laat hij de schrijver terugblikken kwellende verhouding m veel jongere vrouw. Eer gelijke passie die toé mogelijke blijkt te behoren Pascal Lainé: 'De twijfel» rlerman Brood and his Wild Romance pCK ROLLER, beeldend itenaar, tekstdichter en fil- icteur Herman Brood heeft nieuwe cd gemaakt. Om die Zeeland te promoten, 'ft hij - op eigen verzoek - een reden met zijn vernieuwde M Romance in De Piek in ssingen, op vrijdag 20 mei. >od maakte al vele platen en s. De laatste nieuwe heet esh Poison'. bonden). [Pesteüe (gitaar), Gus Genser ums/vocals) en Ivo Severijns s/vocals). Het is de bedoeling L e,r, 'n september een bio- opfilm ('Rock 'n Roll Junkie') «en boek over Brood uitkomt. Toegangsk; eert kosten De Am: band Whrc teel een ko Nederland, tal numme cd moeten het publiel ze dat Whroumm gitaarwerk trant van C zy, Led Z Het voorpi zorgd door formatie R bedraagt ti De conce uur. Pascal Lainé

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1994 | | pagina 24