DESTEM ii de subtop is het leven zuur Hoekstra kan hele wereld aan Van Dorst Chrysler^ llngst voor bevestiging Italiaanse tirannie in Gold Race 14 MALITEIT LEASEN? CHRYSLER LEASEN B tNB»iJT- - S rkt geldt PTT staat PTT Post nde kunnen de )ij voorkeur - in :nde tijd zult u plannen en onze end wèl gewoon ongestoord uw trots mag zijn. AMSTEL GOLD RACE foto cor vos Oranje dit voorjaar verbleekt enadigde linkerspits heeft zijn draai gevonden bij PSV 5tvuci nau ik ujaens rijd ook voortdurend. '994 speelhuislaan 156 - Breda-Tel. 076-715511 |U~— Sport ZATERDAG 23 APRIL 1994 DEEL •***v •V». J? 23.4.1994 250 km 3r Jean Nelissen lerlen - Dinsdag verza nden zich in Roosteren, omgeving van Sit- Frans Maassen, ■dwig van Hooydonck, ]jrie van der Poel, Jelle m en Mare Wauters nor een trainingstocht i zeven uur op het par its van de Amstel Gold |ace. Onderweg kwamen twee trimmers tegen, kunnen er niets leer van," riep één van de linnen. Frans Maassen taaide zich boos om. kom dan maar eens aan lijn wiel zitten, dan merk ('het wel," antwoordde it falen van de Nederlandse lioiessionals in de voorjaars- [assiekers houdt kennelijk de moederen bezig. Maassen: lïormaal reageer ik nooit op p soort opmerkingen. Maar nu dhet me toch even te veel. Ik reet wel dat we in de schaduw i Italianen en Russen gede cideerd zijn tot subtoppers, i ik zat beurs op mijn fiets, oor die valpartij in Luik-Bas- iken-Luik liggen mijn rech- ïbil en -dijbeen open, doet |n rug pijn en heb ik twee chten nauwelijks kunnen sla- ii.In zo'n situatie laat je je wel is gaan." (1 rampzalige voorjaar voor de ndse profs trekt sporen s verdriet in supporterskrin- t.Waar zijn de helden van dit spfénna dichtstbevolkte fiets- 1 ter wereld gebleven? Tot jaar was er in eendaagse altijd wel een Ne- voorin.te vinden. De die zich eerder in de r de France openbaarde, is i ook overgeslagen naar de 'ikers. loflijk," reageerde Frans woensdagmiddag, na- klhrj op de televisie gezien had t de Italiaanse Gewiss-ploeg it Argentin, Furlan en Berzin tie Ardennen tijdens de Waai- |iKjl het peloton collectief de- tot een stelletje figu- „Ik weet echt niet meer i ik ervan moet denken," hielde Maassen. «horig jaar behoorde Maassen Me uitblinkers in de Hassle s'Winnaar van de Wincanton de Amstel Gold Race, ede in Milaan-San Remo en Giogio Furlan; al 645 nieuwe FICP-punten dit seizoen in de Ronde van Vlaanderen. In één winter is er - onverwacht - de vrij diepe kloof met de Italia nen gekomen, die licht tot een obsessie kan leiden. De concur renten zijn de wanhoop nabij. Alle tot dusverre gevolgde idee- „.ea.jtwertrainings- epg^stmetho- den, tactische en medische bege- leiding stqgn ter discussie. Mag een renner zich nW een lood zwaar seizoen voor een wijle verpozen aan zuidelijke stran den? Of dient hij, zoals bijvoor beeld Furlan, Argentin en Ro- minger, na amper twee weken rust onmiddellijk weer te begin nen met de voorbereiding op het nieuwe seizoen. Waarbij het wielrennen wordt verheven tot een cyclus die het héle jaar be slaat. Maassen: „Ik heb tot nog toe' aangenomen dat ik, na een rust periode in de winter, met twee maanden intensieve training in topvorm kan zijn. Maar kenne lijk worden grenzen verlegd en moet je je afvragen of je eigen methode van voorbereiding geen aanpassing behoeft." Na afloop van de Waalse Pijl lichtte dokter Michele Ferrari, leerling van professor Francesco Conconi en medisch begeleider van Tony Rominger én van de zo overrompelend zegevierende Ge wiss-ploeg, woensdagavond een tipje van de sluier óp. „Het zou zeer ongepast en qneerlijk zijn om na de atletische'demonstratie van Argentin, Berzin en Furlan over doping te spreken. Het is eerlijker om stil te staan bij hetgeen deze renners gepresteerd hebben om zover te komen. Ze hebben zich enorme opofferin gen getroost. En mijn schema's strikt gevolgd. Berzin heeft op mijn advies de hele winter op snelheid getraind. Hij was te dik en had altijd een bijna niet te stillen honger. Ik heb hem een andere dagindeling gegeven, waardoor hij minder zou gaan eten. Furlan heeft altijd al veel getraind. Maar via een speciale bódybuilding-kuur heb ik hem bepaalde spieren laten ontwikt kelen, waarvan hij nu zoveel baat heeft. Argentin volgt al ja ren mijn schema's. Die weet exact waaraan hij zich te houden heeft. De voorbereiding van deze renners is in november begon nen. De concurrentie startte pas in december of januari. Wij heb ben de conditie heel zorgvuldig en geleidelijk opgebouwd, en daardoor gewoon een voor sprong genomen." i^t Stremmingen Onder de gegeyen omstandighe den had Frans Maassen, de enige die in de Amstel Gold Race als een soort 'Redder des vader lands' had kunnen worden opge voerd, vandaag een bikkerhard duel met de Italianen moeten aangaan. Maar alsof de duivel ermee speelde: zes dagen geleden verloor Maassen in de altijd ge vaarlijke afdaling van Aywaille in de Ardennen zijn evenwicht en hij is vandaag niet eens van de partij. „Ik kreeg een duw van iemand, probeerde mijn fiets nog te cor rigeren, maar sloeg tegen de grond. Als gevolg van de val en zijn zwaar ingepakt rechterdij been kon Maassen in de nacht van zondag op maandag niet slapen én niet lopen. Hij strom pelde een beetje door zijn huis. Dinsdag meldde hij zich toch voor de trainingstocht op het Amstel-parcours. Na afloop was hij redelijk optimistisch. „Lopen gaat nog, steeds niet, maar fiet sen valt best mee." Woensdag echter was Maassen weer somber gestemd. „Meer pijn, meer stremmingen, mijn rug speelt op." Jammer Jelle Nijdam, winnaar van de Amstel Gold Race in 1988 en twee jaar geleden nog negende in de uitslag, mag niet eens star ten. „Heel jammer," reageert de man uit Klein-Zundert. „Toen Raas zijn renners voor de Amstel Gold Race moest opgeven, reed ik slecht. Maar inmiddels is de vorm gekomen. Ik rijd beter dan in tijden het geval is geweest. Maar ik mag toch niet starten en dat vind ik absoluut niet leuk." „Zo ben je iemand en zo ben je niks," zegt Frans Maassen. „Ér is veel afgunst onder de mensen. Een aantal ziet ons graag falen. In het begin van mijn loopbaan las ik alles wat er over ons geschreven werd. Nu is dat niet meer zo en dat is een geluk. Want we worden niet zo fraai afgeschilderd." Veranderd De afgelopen weken trainden Steven Rooks, Gert-Jan Theu- nisse, Frans Maassen en Adrie van der Poel enorm hard. Maar toch worden ze er op belangrijke momenten door de Italianen af gereden. „De wereldtop is veran derd," zegt Maassen, „we moe ten nu opkijken naar Russen en Italianen. Wat ook vergeten wordt, is dat de Italianen in de klassiekers met vijftig man star ten en wij met ongeveer tien. Jan Raas zei na Luik-Bastenaken- Luik: 'Jullie waren niet slecht, maar de anderen waren zoveel beter'. Onze ploeg was zeer ge motiveerd, maar we schieten te kort. Eric van Lancker, die vier jaar geleden in Luik won, zei: 'Ik was zondag minstens zo goed als toen ik Luik-Bastenaken-Luik op mijn naam schreef, maar ik kon niet mee toen Rominger, Furlan, Armstrong, Argentin en Delia Santa op de Stockeu aan zetten. Dat is de realiteit." Frans Maassen vreest in de Am stel Gold Race voor een bevesti ging van de tirannie van de Italiaanse ploegen. „Ik ben al blij dat die Berzin niet start, dat scheelt voor onze renners ten minste alweer iets." Om aan te geven hoezeer de Italianen en Russen in het pelo ton huishouden: in het nieuwe seizoen heeft Giorgio Furlan 645 nieuwe FICP-punten verzameld. Hij is opgeklommen naar de vijf de plaats op de wereldranglijst. Begin seizoen stond hij twaalfde. Zijn 23-jarige ploegmaat Evgue- ni Berzin heeft 508 nieuwe FICP-punten verzameld. Zijn landgenoot Andrei Tchmile 402 punten. Onze landgenoten sco ren beduidend minder. Erik Breukink verzamelde veertien nieuwe FICP-punten, Jelle Nij dam 34, Eddy Bouwmans 40, Frans Maassen 69, Adrie van der Poel 23, Gert-Jan Theunisse 13 en Steven Rooks 16. Een afspie geling van de razzia's die de nieuwe wereldtop gehouden heeft. 1 TOUPSBERG 2ADSTEEG 3 UBACHSBERG 4 SIBBERGRUBBE 5 SINT-PIETERSBERG 6 BEMELERWEG 7 BRAKKE WEG 8 DAALHEMMERWEG 9 DODE MAN 10 GULPENERBERG 11 SCHWEIBERG 12 BOVENSTE BOSCH 13 VIJLENERBERG 14 GEMMENICH 15 DRIELANDENPUNT 16 CAMERIG 17 EPERHEIDE 18 KRUISBERG 19 EYSERBOS 20 VRAKELBERG 21 SIBBERGRUBBE 25 SAINT-SIMEON 26 HALEMBAYE 27 SAINT-PIERRE 28 SINT-PIETERSBERG Heerlen - De klasseringen van de beste Nederlanders in de laatste vijf seizoenen in de voorjaarsklassiekers zijn: 1994 Milaan-San Remo: 35e Steven Rooks. Ronde van Vlaanderen: 19e Eddy Schurer. Parijs-Roubaix: 10e Nico Verhoeven. LBL: 24e Steven Rooks. Amstel Gold Race: 1993 Milaan-San Remo: 12e Nico Verhoeven. Ronde van Vlaanderen: 2e Frans Maassèn. Parijs-Roubaix: 5e Adrie van der Poel. LBL: 10e Steven Rooks. Amstel Gold Race: 6e Adrie van der Poel. 1992 Milaan-San Remo: 7e Nico Verhoeven. Ronde van Vlaanderen: 5e Frans Maassen. Parijs-Roubaix: 4e Peter Pieters. LBL: 2e Steven Rooks. Amstel Gold Race: 9e Jelle Nijdam. 1991 Milaan-San Remo: 33e Frans Maassen. Ronde van Vlaanderen: 5e Frans Maasse' Parijs-Roubaix: 7e Nico Verhoeven. LBL: 13e Nico Verhoeven. Amstel Gold Race: le Frans Maassen. 1990 Milaan-San Remo: 12e John Talen. Ronde van Vlaanderen: 3e John Talen. Parijs-Roubaix: 8e Adrie van der Poel. LBL: 3e Steven Rooks. Amstel Gold Race: le Adrie van der Poel. Hoor Xavier Moonen Eindhoven - Niet dat hij de %lopen week met zijn l8rst vooruit liep. Als gebo- Drent is hij daar veel te nuchter voor. Maar de trots «taalt van zijn gezicht sinds Je wedstrijd tegen FC •wente, waarin hij een pui- te pot voetbal omlijstte met ™ee doelpunten. ::er Hoekstra, de linkerspits an PSV, maakt er dan ook geheim van, dat hij sinds 6 donderdagavond zijn toe- '®st'bijzonder zonnig tege- iatViet' "Ik kel3 het Sevoel 'b de hele wereld aankan, zelfvertrouwen is enorm," y dij op zijn flatje zeshoog uitzicht op het EW-sta- -'-leven lacht de op 4 april 21 geworden Hoekstra mo- teel toe. De 1.89 meter laif j nSeD UH Assen beseft jA Se- "Ik weet dat het nu j.,ectl°opt. Ik ben jong, sta in dij PSV, voetbal op het jj".niveau en heb nu in één Is j twee keer gescoord. an is voetbal het mooiste j vJr ls' T°en ik donderdaga- I WPnao,de, wedstriid tegen I ^mskwam en in bed "D er van alles door I Plisn "n"lU' ^a® gewoon te I ^.gevoel had ik tijdens fer.s >n aCt'e £ukt en ie °°k n0§ '■•Ei Sf1 dan'dan-" «J d*1]n zm.met a£' Kan aat gevoel niet onder woorden brengen. Is ook niet nodig. Hoekstra, eens een Drents boertje, komt bij PSV tot bloei. Hij is een raspaardje, een begenadigd talent. Zoals eens Piet Keizer op de linker vleugel bij Ajax. Maar daar weet Hoekstra niets van af. „Er is mij vaker gevraagd of Keizer mijn idool is, maar hij is van voor mijn tijd. Een voorbeeld heb ik niet. Ik kan wel genieten van voetballers als Asprilla van Parma. Het is heerlijk om naar acties van die man te kijken. Ja, dan zit ik op het puntje van mijn stoel." Jongleren Daarom huurt Hoekstra ook re gelmatig bij de videotheek films over voetballers als Bergkamp en Maradona. „Je kunt daar van leren. Wat die jongens alle maal met een bal kunnen, is ongelooflijk. Mijn mond valt dan open." Dat gebeurde trouwens vorige week ook bij Kieft, Van Tigge- len, De Mos en verzorger Van de Heuvel. Op de banen van Valkencourt werkte PSV het traditionele tennistoernooitje af en iedereen stond verbaasd te kijken hoe Hoekstra telkens een stilliggende bal met een vloeiende beweging van zijn be nen omhoog bracht en opving. Een verbouwereerde Kieft: „Dat lukt mij nog niet eens met een gewone bal, ik zou beide benen breken." Hoekstra ginnegappend: „Ik sta altijd te pielen met een tennis balletje. Voor het slapen gaan even door de huiskamer jongle ren. Waarom? Dat zit er gewoon in. Als ik het niet doe, kan ik niet voetballen. Dat denk ik tenminste. Ik doe wat ik lekker vind. Zo maak ik voor elke wedstrijd in de kleedkamer ook steeds draaiende bewegingen met het linkerbeen. Dat is mijn manier van voorbereiding. Daarom doe ik thuis ook aan krachttraining. Voetbal is meer dan alleen techniek. De tijd dat een balletje kappen voldoende was, is voorbij." Bijgeloof Vanzelf valt het woord bijge loof. Hoekstra grijnst als een schaap en voelt zich eigenlijk betrapt. Hij heeft even moeite om uit te leggen dat het best wel meevalt. „Voor een wed strijd schrijf ik op een papiertje dat ik nu echt goed zal voetbal len. Na de wedstrijd kijk ik er weer op. Als het dan goed is gegaan, doe ik het de volgende keer weer. Anders verzin ik weer iets anders. Zo moet voor het slapen gaan de wijzer van de klok op een bepaald getal staan. Ja, lach er maar om, ik moet dat toch zelf weten. En ach, zo bijgelovig ben ik eigen lijk ook weer niet." Het hoeft geen betoog dat de ouders van Hoekstra zijn meest fanatieke supporters zijn. „Ze zijn beiden voetbalgek. Mijn vader voetbalde bij de amateurs van ACV en mijn moeder stond in de kantine. Bovendien train de ze de E-tjes. Ze waren bei den elke dag op het voetbalveld te vinden. Moest ACV ergens een toernooi spelen, dan zorgde moeder voor het eten en ging de hele familie mee. Als PSV thuis voetbalt, of in de buurt van Assen, komen ze kijken. Of ik weet waar ze dan in het stadion zitten? Nee, maar dat maakt me ook niets uit." Bank Hoekstra is afkomstig uit het jeugdinternaat van PSV. Net als Mitchell van der Gaag en Tom van Mol. „Veel te weinig halen het," bromt de Drent. „Maar ik denk dat dat allemaal met mentaliteit te maken heeft. Het is niet alleen het voetbal len, maar je moet ook met de druk weten om te gaan. Als dat je niet lukt, kun je het wel vergeten." Hoekstra weet waarover hij praat. Dit seizoen voelde hij zich af en toe net een speelbal. Basis, bank of tribune. „Voor mijn gevoel kreeg ik in het begin te weinig vertrouwen van de trainer. Maar liever wil ik daar niets over zeggen. Voor je het weet, valt een uitspraak verkeerd bij de trainer of in de groep. Ik kan gelukkig praten met Arnesen, die toch ook bui tenspeler is geweest. Hij vertel de me dat ik per se niet mag vertrekken. Dat streelde me wel. Aan dp andere kant heb ik diverse keren gedacht: als ze het toch in me zien zitten, waarom laten ze me dan op de bank zitten?" Het contract tussen Hoekstra en PSV loopt nog door tot juli 1996. Negen jaar heeft hij er dan opzitten in Eindhoven. „Het loopt nu allemaal perfect, maar af en toe beangstigt mij dat toch," filosofeert hij. „Je moet heel sterk in je schoenen staan. Ik ben weieens bang dat het dadelijk minder gaat. Wat dan? Maar aan de andere kant is het ook zo, dat ik er alles aan gedaan heb. Altijd wilde ik al profvoetballer bij PSV worden. Ik heb mezelf hartstikke veel ontzegd." „De eerste keer dat ik uitging, was ik al zeventien. Ik krijg er nu iets moois voor terug. Het is toch allemaal niet voor niets geweest. Als ik het over moest doen, deed ik weer precies het zelfde. Ik weet nog dat ik ooit eens met mijn ouders op vakan tie ging en we Jan Heintze op Schiphol zagen lopen. Dat was voor mij het einde. Nu speel ik met hem in één team. Van Wim Kieft had ik zelfs posters op mijn kamer hangen." Schaar Morgen in Rotterdam tegen Feyenoord verwacht Hoekstra een andere Eindhovenaar als directe tegenstander tegenover zich. Nu Van Gobbel is ge schorst, rekent hij op Rob Maas. „Dat maakt me allemaal niets uit. Van de trainer mag ik nu meer kruisen, eens aan de Peter Hoekstra. Voetballen is meer dan alleen tactiek. De tijd dat een balletje kappen voldoende was, is voorbij.foto anp rechterkant gaan staan. Je trekt dan vanzelf gaten in de defen sie." Toch is het rendement van Hoekstra op de rechtervleugel minder dan op links. „Als ik op mijn eigen positie sta, heb ik nergens moeite mee. Vroeger zocht ik een tegenstander op en wilde er dan in één beweging langs gaan. Zo van: even stop pen, dan een schaarbeweging en hup erlangs. Maar Arnesen gaf mij de raad dat op volle snelheid te doen. Een tegen stander kan nooit zo snel draaien als je in vliegende vaart op hem afkomt. Op de rechter kant lukt mij dat niet zo. Het automatisme dat ik heb, de bal met rechts meenemen en dan ineens met links schieten, heb ik op de rechterkant niet zo sterk. Maar daar train ik wel voortdurend op." Waar Hoekstra ook op traint, is koken. Daar heeft hij echter meer moeite mee dan met voet bal. „Maar ik begin het onder de knie te krijgen," grinnikt hij. „En als ik iets niet weet, dan bel ik mijn moeder. Noem het maar koken op afstand. Maar soms zit ik hier op de bank, kijk naar het aanrecht en denk: gat- verdamme, koken en daarna af wassen. Tja, dan ga je maar buiten de deur eten. Of je pakt een patatje. Maar ik zorg wel dat ik genoeg fruit, melk en groente binnen krijg."

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1994 | | pagina 11