4 J anmaat zet aan tot haat' Goed v< vereist CDA niet langer spelbepaler op het politieke krachtenveld Wrdie af en toe Anti-racism miljard proces tegen Janmaat: boetes en rectificatie geëist Doodgewaande gangster nieuwe leider maffia Italië Oranje DE STEM- 1 ffarieven minder Beperkinge en een DE STEM BINNENLAND BUITENLAND KIEZINGEN Ritzen komt met noodplan tegen voortijdig schoolverlaten de stem Onmacht 1V-* u Weisqu'9 Joegoslavië zoal veradel™ Jï,lns van vle! d°et on f bet standpu l°P zon moment minde DONDERDAG 21 APRIL 1994 fllilSTEM Van onze correspondent Aart Heering Rome - Bemardo Provenzano is de opvolger van de vorig jaar gearresteerde Toto Riina als 'capo di tutti i capi', de hoogste leider van de Siciliaanse maffia. Provenzano is al ruim een kwart eeuw voortvluchtig. Ja ren is gedacht dat de man dood was. Maar nu-heeft hij zelf aan die geruchten een einde gemaakt. In een eigenhandig geschreven brief aan de rechtbank van Palermo wijst Provenzano zijn advocaten aan in het proces waarin hij hoofdverdachte is van de moord op een lid van een concurrerende clan in 1979. 'Binnu Tratturi', Benno de Tractor, zoals hij op Sicilië wordt genoemd' vanwege zijn weinig verfijnde manier van optreden, werd in 1933 gebo ren in het beruchte stadje Cor- leone. Samen met Riina en een ande re boezemvriend, Calogero Bagarella, sloot de arme boe renzoon zich aan bij de plaat selijke bendeleider Luciano Liggio, die aan het einde van de jaren '50 met geweld de leiding over de maffia van Corleone veroverde. De oude maffialeiders werden daarbij in tientallen moord partijen systematisch uitge roeid. Bij een van die gelegen heden maaide Provenzano al leen drie mannen neer en werd hij zelf ook aan het hoofd gewond. Toen hij zich vervol gens in het plaatselijke zie kenhuis liet behandelen, om dat hij 'plotseling een pijnlijk gevoel aan zijn hoofd voelde', durfde niemand iets te vragen. In 1969 vermoordde hij nog eens vier tegenstanders in een aanslag waarbij echter ook Bagarella het leven liet. De overgebleven leden van het driemanschap, Riina en Pro venzano, breidden als luite nants van de vorig jaar overle den Liggio de invloed van de 'clan der Corleonesi' uit naar Palermo en - vooral door de drughandel - tot de rest van Italië en de wereld. Toen Liggio in 1974 werd ge arresteerd namen zij de lei ding over om na een gruwelij ke bendeoorlog aan het begin van de jaren '80 de macht binnen Cosa Nostra over te nemen. Riina was de onbe twiste nummer één, maar on middellijk na hem kwam zijn vertrouweling Provenzano, die volgens Liggio 'schiet als een God maar de hersenen heeft van een kip' en daarom ge doemd zou blijven de tweede viool te spelen. Door de arrestatie van Riina, op 13 januari 1993, werd de situatie echter radicaal gewij zigd. Aanvankelijk vroeg de politie zich af, of Provenzano inder daad zijn vriend had opge volgd, zoals de 'spijtoptant' Totö Cancemi beweert. Het stond immers nog lang niet vast of Provenzano über haupt nog in leven was. De nieuwe maffialeider is nog discreter en achterdochtiger dan normaal is voor een maf fioso, zodat van hem bitter weinig bekend is. Zijn meest recente portret, de foto van een massieve boeren kop met stierenek en priemen de ogen, is al dertig jaar oud en van de honderen maffiose 'spijtoptanten' die inmiddels medewerking verlenen aan de justitie, kon niemand zijn ge heime verblijfplaats aangeven. Wel beweert een van hen, Gio- acchino La Barbera, Proven zano te hebben gezien tijdens een spoedbijeenkomst van de organisatieleiding na de arres tatie van Riina. Aan die verklaring werd ech ter niet zonder meer geloof gehecht, omdat Provenzano's vrouw Saveria Palazzo die al die tijd samen met haar man ondergedoken is geweest, zich twee jaar geleden weer in haar familiewoning in Corleone vestigde. Samen met twee bijna volwassen kinderen die nooit ergens geregistreerd wa ren maar desondanks goed op gevoed bleken en uitstekend Engels en Duits spreken. Omdat vrouwen van maffiosi hun man gewoonlijk pas ver laten wanneer hij overleden of gevangen is, werd Provenzano sedertdien voor dood gehou den. Met zijn eigen handteke ning heeft de maffialeider nu dat misverstand uit de wereld geholpen. Zijn gebaar is daarmee een uitdaging aan de staat, en aan de bevolking van Sicilië, die yooral niet moeten denken dat de strijd tegen de maffia al gestreden is. En het is ook een duidelijke boodschap- aan de maffiosi zelf, in het bijzonder aan an dere troonpretendenten als de Palermitaanse bendeleider Mariano Troia, dat Benno de Tractor nog altijd levend en strijdbaar is. Altijd gedacht dat bondscoach Dick Advocaat een man van het voetbalvolk was. Hardwerkend, bescheiden en in het volle besef dat Oranje zonder de knotsgekke achterban niet veel waard is. Die mening moet na het zien van een eenvoudige training ernstig worden bijgesteld. De heer Advocaat werd alsmaar narriger van de enthousiaste, maar totaal onschuldige Oranje-bewonderaars die met duizenden de oefenvelden van het Oisterwijkse Taxandria hadden opgezocht. De training werd onderbroken, de spelers moesten op last van Advocaat de bus en hij wekte de indruk dat hij het liefst de Oranje-aanhang door de ME van het terrein had laten knuppelen. Het zal toch niet gebeuren dat Haagse Dickie, zoals zovelen in voetballand, boven het gewicht van zijn functie denkt uit te moeten groeien. (HV) Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V. Directie: drs. J.H.M. Brader. Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur. C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren. Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda. Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda. 076-236911/Telefax 076-236405. Telefax redactie 076-236309. Bezorgklachten en abonnementenadministratie: Afdeling Lezerscontact 06-0226116 (gratis) ma. t/m vrij. 8.00-17.00 uur, zat. 8.00-12.00 uur. Kantoren: Bergen op Zoom, Steenbergsestraat 23-23a, 01640-36850, fax 01640-40731, redactie 01640-37253. Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom. Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550, fax 01608-17829. Postadres: Postbus 363,4870 AJ Etten-Leur. Goes, Klokstraat 101100-28030, fax 01100-21928. Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes. Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751, fax 01140-19698. Postadres: Postbus 62,4560 AB Hulst. Oosterhout, Arendstraat 14,® 01620-54957, fax 01620-34782. Postadres: Postbus 4023, 4900 CA Oosterhout. Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929. Postadres: Postbus 35,4700 AA Roosendaal. Terneuzen, Zuidlandstraat 32,01150-17920, fax 01150-96554. Postadres: Postbus 145, 4530 AC Terneuzen. Vlissihgen, Scheldestraat 7-9, 4381 RP, 01184-19910, fax 01184-11446. Postadres: Postbus 5051, 4380 KB Vlissingen. Openingstijden: Oosterhout 8.30-17.00 uur; overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur. Abonnementsprijzen per 1 januari 1994 (bij vooruitbetaling te voldoen): per kwartaal 87.20, per halfjaar 173.45 óf per jaar 337.30. Voor abonnees die automatisch betalen: per maand 29.05, per kwartaal 84.70, per half jaar 168.45 óf per jaar 327.30. Voor posttoezending geldt een toeslag. Fotoservice 076-236573. Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur): Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en bij Teuben, Gin- nekenweg 7, Breda. Grote advertenties uitsluitend 076-236881 Geboorte- en overlijdensadvertenties maandag t/m vrijdag tot 16.00 uur® 076-236881, zondag van 18.30 tot 20.30 uur® 076- 236242/236911. i Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447. Van onze verslaggever Rinze Brandsma Den Haag - „Janmaat ver vult een voortrekkersrol in het weren van buitenlan ders. Die rol krijgt hij dus ook in de strafvervolging. Hij geeft systematisch af op minderheden in Neder land en schuift alle proble men op hen af. Het grote gevaar bestaat dat mensen met verscholen racistische ideeën gesterkt worden in hun opvattingen, en zich daar naar gaan gedragen. Als Janmaats opvattingen niet worden weersproken wordt dat neg verder ver sterkt." Tegen het Tweede Kamerlid Hans Janmaat (CentrumDemo- craten) en tegen zijn partij eiste de Haagse officier van justitie mr. A. Welschen boetes van achtduizend en vijftienduizend gulden, plus rectificatie binnen een half jaar van zijn uitlatingen in de zendtijd voor politieke par tijen op tv en radio. Ook tegen zijn partner Wil Schuurman, tweede op de CD- lijst en secretaris van de ex treem-rechtse partij, werd een boete 1500) en rectificatie geëist. Beiden worden beschul digd van het aanzetten tot haat tegen en/of discriminatie van mensen wegens hun ras en het opzettelijk beledigen van groe pen mensen wegens hun ras. Dat deden zij in hun politieke praat jes op radio en tv in de jaren 1989 tot en met 1991. Eind vorig jaar werden Janmaat en Schuurman voor hun racis tische uitlatingen ook aange klaagd voor de Haagse recht bank. De rechtbank verklaarde de dagvaarding - bestaand uit een lange lijst van uitzendingen, waarvan de integrale teksten in een aparte bijlage waren opge nomen - toen nietig, omdat die te vaag was. Het openbaar mi nisterie werd zo gedwongen de zaak opnieuw voor te brengen. 'Heksenjacht Janmaat ontkende omstandig dat hij had willen aanzetten tot haat: volgens hem en zijn advo caat ging het om een puur poli tiek proces in deze verkiezings dagen. „Een heksenjacht, de CD moet kapot nu die voor een grote winst staat." De officier van justitie maakte duidelijk dat hij Janmaat en de zijnen niet wil verbieden politie ke uitlatingen te doen. Wel wil hij ervoor waken dat in die uit latingen wegens ras of gods dienst beledigd wordt of anderen aangezet tot discriminatie en rassenhaat. Hij gaf toe dat straf vervolging van Janmaat moeilijk is; nooit eerder werd Janmaat veroordeeld voor racisme en dis criminatie op nationaliteit is niet strafbaar. „De teksten van Janmaat zijn versluierend in woordkeus, brengen vooral suggesties over. Insinuaties met net niet getrok ken conclusies, die mag de luis teraar doen." Toch gaf volgens de officier de opsomming in de tenlastelegging met de letterlijke teksten in hun onderling ver band aan dat Janmaat wel dege lijk verder gaat dan suggesties. „Zijn-aanduidingen van groepen mensen zijn bedoeld om te bele digen in etnische zin. Hij hamert, steeds op cultuurverschillen, op andere gewoontes en uiterlijk. Hij overschrijdt grenzen. Wij willen hem duidelijk maken dat dit niet getolereerd kan wor den." Janmaat arriveert in het Paleis van Justitie in Den Haag. Hij aanzetten tot discriminatie van buitenlanders. De maximaal mogelijke straf die hij kon eisen is een jaar gevange nisstraf of een boete van 10.000 per feit. Maar omdat veel van de uitlatingen al lang gele den gemaakt zijn en vervolging zo lang uitbleef wilde hij geen forse eisen stellen. Ook de recht bank noemde de behandeling 'onwenselijk lang', maar besloot het anti-racisme proces toch voort te zetten, tegen de protes ten van Janmaat en zijn advo caat in. In de vijftien ten laste gelegde radio- en tv-uitzendingen had den Janmaat en Schuurman hun pijlen onder meer gencnt op Ma rokkaanse en Turkse jongeren die in toenemende mate naar Nederland komen ('Is dat om de jeugdbendes te vergroten?'), de gevaren van multi-raciale huwe lijken ('een poel van ellende'), Surinamers die na het vliegonge luk op Zanderij 'over de lijken van hun landgenoten op vakan tie gaan in Suriname onder het mom de slachtoffers te herden ken' en vooral het door de over heid stelselmatig baantjes, hui zen en voorrang geven van min derheden. De Nederlandse sa- was o.a. gedagvaard wegens net FOTO ANP menleving zou zo 'uit het even wicht' worden gehaald. Asiel zoekers zouden 'kakkerlakken en andere tropische dieren mee nemen de ongediertebestrij- ding weet bijna niet hoe ze kapot te krijgen zijn.' Ook Janmaats partner Schuur man had 'stromen' jeugdige min derheden in één adem genoemd met criminaliteit en, in verband met de oorlog in Bosnië, sarcas tisch gesproken over 'islami tische vrouwtjes die allemaal verkracht zouden zijn'. „Nou ja, als die vrouwen niet verkracht zijn, kan het nog altijd hier oude wijken gebeuren. De uiteraard tegen hun nog meer islamitische won is geen behoefte. Blijven bent is ons parool." Bijbel Janmaat legde omstandig «j hij alles bedoeld had, maar bijna niets terug van zijn tingen. Hij en zijn bejaard dove verdediger mr: L. van! ningen - huisadvocaat CD - verwezen naar uitlaü van politici en bewindslied volgens hen vergelijkbare op tingen over minderheden ge hebben. Toen Van Heijni zich in zijn verdediging bedi van Bijbelteksten greep ra bankpresident mevrouw Timmermans bij herhalin| Hij sneerde dat de officier justitie geregisseerd werd de Anne Frank Stichting. Janmaat genoot zichtbaar het podium dat het proces bood, gniffelde tevreden voorlezen van de gewraat sten en meende dat 'de CD tijd ver vooruit was gewees een pauze gaf hij grif toe te genieten van het strafpn tegen hem. „Ik heb nog zo'n kans gehad onze opia gen uit te dragen." mening werd gevraagd over samenvallen van het proces de geboortedag van Hitier hij grijnzend weg. In zijn laatste woord zei I strafklachten tegen hem simpel te zien. „Ik hoor officier van justitie, maar es paniek geraakt lid van de" Hij zegt maar wat en do uitspraken blind, in het weg." De rechtbank zal op 4 mi nen Haag (anp) - Het stads- „erbeteren, maar dan moet de komende jaren 1,7 miljard guide: jing te steken. Tooral voor het versneld aanleg- van vrije tram- en busbanen verstedelijkte' gebieden is r nodig dan de 1,3 miljard rnlden die de regering tot het aar 2000 al wil uittrekken voor uter en sneller openbaar ver der. Tot die conclusie komt de adviescommissie De Boer in haar Naar een vitaal en be- dag na de Kamerverkiea Den Haag - De wijzigingen ir uitspraak doen. ale? nViri cton^nm iripPPTimk t. LllhbefS. Hj ïi'"' Door Max de Bok Dertien jaar lang is het 't CDA voor de wind gegaan. Lang werd aangenomen dat slechts het verlangen naar continuering van de macht de drijfveer was van de fusie. Dat zou dan vooral voor de KVP hebben gegolden, die in nog geen tien jaar tijd was ge halveerd van vijftig kamerzetels in 1963 - het toppunt van haar macht - naar 27 zetels in 1972. Maar recente studies leren dat de machtsvraag wel belangrijk, maar zeker niet allesoverheer send was in de fusie van KVP met AR en CHU. Het ging de founding fathers wel degelijk ook om het blijvend politiek gestalte geven aan het christen democratisch gedachtengoed. Toen de fusie na vele conflicten en theologische discussies over de grondslag in 1980 eindelijk een feit was, presenteerde het CDA zich als een voor ieder toegankelijke en bijbels geïn spireerde partij. Al in 1977 waren de drie par tijen met een gezamenlijke kan didatenlijst voor de kamerver kiezingen uitgekomen. En met één lijsttrekker: Dries van Agt. Hij boekte in drie verkiezingen slechts een batig saldo van drie zetels. Maar hij wist op onna volgbare wijze bij de CDA'ers het wij-gevoel aan te kweken. Van Agt gaf het CDA zelfbe wustzijn, Lubbers gaf het CDA profiel. De onlangs afgetreden partijvoorzitter Van Velzen maskeerde zijn gebrek aan poli tiek gevoel door zijn managers kwaliteiten. Het is niet in de laatste plaats zijn verdienste dat het CDA een goed geoliede partijmachine werd en een be slissende voorsprong kon nemen in het maatschappelijk debat. De ideologie van het CDA ligt opgetast in rapporten als 'Van verzorgingsstaat tot verzor gingsmaatschappij' en 'De ver antwoordelijke samenleving'. Begrippen als solidariteit, rent meesterschap, gespreide verant woordelijkheid en gerechtigheid deden opgeld. Maar de praktijk was anders. Brinkman en Lubbers, de komende en de gaande man. FOTO'S DE STEIWJOHAN VAN GURP Het beleid dat Lubbers vanaf 1982 met behulp van de WD ging voeren, stond op gespan nen voet met de fraai verwoorde ideologie. De kritiek op het har de economische beleid kwam van alle kanten en was stevig. Ook uit de kring van het door het CDA beheerste maatschap pelijk middenveld, het verwante CNV niet uitgezonderd. De golven van protest en ver ontwaardiging gingen hoog. Twee jaar voor de verkiezingen van mei 1986 stonden Lubbers en de zijnen er in de peilingen beroerd voor. Voorspeld werd dat vooral uitkeringsgerechtig den en ambtenaren, die in de eerste vier Lubbers-jaren hard waren aangepakt, massaal het CDA de rug zouden toekeren. Maar het onverwachte gebeur de. Op 21 mei deed voor het eerst het Lubbers-effect zijn werk: negen zetels winst. Sinds vele jaren scoorde het CDA weer goed bij de jonge en nieu we kiezers; voor het eerst ook bleek de aantrekkingskracht van Lubbers onder niet-kerke- lijk gebonden kiezers. De eerste Lubbers-jaren vorm den ook de aanzet tot een slui pende transformatie van de partij. Langzaam maar zeker vervaagde de C van het CDA. Niet in theorie, wel in de prak tijk. Door het no-nonsense be leid van de doener Lubbers in samenhang met de onomkeer bare ontzuiling van de samenle ving, mat het CDA zich in de praktijk van alle dag het profiel van een geseculariseerde prag matische partij aan. Daarmee wil niet gezegd zijn dat het CDA geen christelijke waarden vertegenwoordigt, maar die zijn, zoals de politico loog Van Kersbergen betoogt, onder invloed van ontzuiling en secularisatie omgezet in een we reldlijke ethiek. Het is voor lijsttrekker Brink man nu zaak om niet alleen de harde kern van het CDA-electo- raat, maar ook randkerkelijken en niet-kerkelijken aan zich te binden, zoals Lubbers dat in 1986 en in 1989 heeft gepres teerd. Bijna een kwart van de CDA-kiezers tot nu toe was niet-kerkelijk, 46 procent moet gerekend worden tot de rand kerkelijken (gelovigen die min of meer los staan van het insti tuut kerk) en 31 procent be hoort tot de trouwe kerkgan gers. Maar er lijkt een probleem te zijn, dat is terug te voeren op de onstaansgeschiedenis van het CDA. Toen werd met een tover formule beslecht dat het CDA een christelijk geïnspireerde partij zou zijn; geen confessio nele partij in de oude zin van het woord maar ook geen volle dig open partij, die zich zou baseren op uiteenlopende inspi ratiebronnen als christendom en humanisme. Die toverformule lijkt uitge werkt. Het bestuurlijk pragma tisme heeft het CDA in zijn greep gekregen, de secularisatie is de partij niet voorbijgegaan. Zo kon Van Velzen vorig jaar zeggen dat het CDA geen chris telijke partij (meer) is. Lubbers zelf corrigeerde hem, maar de uitspraak legde iets bloot van het dubbele gezicht dat het CDA zich omwille van stem- menmaximalisatie sluipender wijs heeft aangemeten. Het probleem vertaalt zich ook in wegvluchten van orthodox gelovige kiezers naar confessio nele partijen ter rechter zijde van het CDA. Partijen die in de ogen van die kiezers in princi piële zaken als abortus, eutha nasie, de grondwettelijke vrij heid van godsdienst en onder wijs nog wel recht in de leer zijn. Anderzijds vertaalt het zich in een keuze voor andere partijen - vooral de WD - door kiezers die geen behoefte meer hebben aan een normen- en waardenpatroon dat in hun vi sie nog slechts met een christe lijk sausje is overgoten. Bij dit alles komt dan nog de wisseling van de wacht. Die is terecht, want ook in eigen CDA-kring is men langzamer hand op Lubbers uitgekeken. Met Lubbers verdwijnt het logi scherwijs Lubbers-effect. Het geheel of gedeeltelijk verspelen van die zo sterk persoonsgebon den winst valt Brinkman niet te verwijten. Maar elke zetel meer (dus plus negen) die hij ver speelt, verzwakt zijn positie. Zijn kansen om met een redeljk goede uitslag uit de stembus te voorschijn te komen, lijken per dag te slinken. Laat, veel later dan met de PvdA, maar naar het lijkt onomkeerbaar, rekenen de kiezers nu ook vanwege het gevoerde beleid af met het CDA. De aow-affaire is daar nog eens bovenop gekomen. En daarna al het gedoe rond het commisariaat van Brinkman, plus de ruzie tussen de lijsttrek- ker en de premier. Het is trouwens niet helemaal eerlijk Brinkman met Lubbers te vergelijken. Om de heel een voudige reden dat Lubbers een leven als toppoliticus achter de rug heeft en bewezen heeft dat hij die zware functie aankon. Brinkman, hoewel zeven jaar minister geweest en nu al weer ruim vier jaar fractievoorzitter, staat aan het onzekere begin van zijn carrière als leidsman van het CDA en wellicht van het volgende kabinet. Hij heeft in de schaduw geleefd van Lub bers, die hem weinig kans bood daar uit te treden. De enkele keren dat Brinkman dat pro beerde (bijvoorbeeld in de wao- affaire) liet Lubbers hem rede lijk hardhandig blijken wie de werkelijke baas was. Maar dat heeft Brinkman toch niet ver hinderd zich te laten zien. Maar de realiteit is dat Brink man wordt vergeleken met zijn voorganger. De overeenkomst met Lubbers is dat ook Brink man een doener is, een prak tisch, pragmatisch gericht be stuurder. Maar in die kwalifica tie schuilt ook een tegenstelling. Brinkman wil uitstralen: zie mij eens eficiënt bezig zijn! Hij wil als een snelle beslisser overko men. Aan omtrekkende bewe gingen, langgerekte discussies, procedures en langdurige in spraak heeft hij een broertje dood. De veldheer wint al veel, al wint hij niet dan tijd, is geen motto dat Brinkman aan spreekt. Hij is veel minder ideeënrijk dat Lubbers. Hij wel goed luisteren naar ante en daaruit ideeën o( maar heeft vervolgens iets van: dit moet het dan m® zijn. Een ongeduldig bestial der, die alleen al daarom der consensus gericht is Lubbers. Meer bestuurder stuurder. Ook het verschil in afkomst sen Lubbers en Brinkman f van belang voor de ander»"'? van opereren. Lubbers, katholiek met een Jezuïetei leiding, komend uit het tr drijfsleven. Brinkman, decï» nist, telg van een familie r* een sterke bestuurstraditn zelf daarin groot gewoK Lubbers flexibel en spt Brinkman wat meer star, F neigd om strak vast te M aan eigen gelijk of b®®- RÉII/Jati 7Ür) nvpritfpnS OVöW van dit jaar zijn doorgevoed 'orden. Hit een steekproef van De Werkgj janisatie NCW, blijkt dat het zia van dit jaar met 1,8 procent is gea Set verzuim in de 35 middelgro Werkgevers heeft ondervraagd laar 6,2 procent. Het gemiddelde 'olgens het NCW is zo'n vergi aargemiddelden nauwelijks afwf kwartaal. tnkele maanden geleden meldd| tjngen met 44 procent was gedai nets over het werkelijke verzuil >aar dagen niet meer wordt gemil Beiden zijn overigens ovi van eigen kunnen, Brinkman dat meer uil dan Lubbers. De calv» Brinkman is geroepen ding te geven, straalt zekere gestrengheid de heid van het gezag uit dat nu eenmaal bij de behoort. Lubbers is veel de man die nu functie moet uitoefen®®^ wars is van de uiterl die daarbij horen, die g® aan de functie ontleent, dat heeft opgebouwd wijze waarop hij de fund oefent. Dat kan bij Brinkman00 het geval worden, hebben we absoluut een- lichtgewicht te doen zijn makke lijkt nu voo zijn dat het maar de vra%; de kiezer hem in de gek stelt het gezag te verf?i,jj: bijna natuur-oorzakehjK CDA hoort. Vooralsnog wijst veel het CDA in een posit® komt waarin het niet vanzelfsprekende mn niet langer de spelb het politieke krachten"1 Er zijn vrolijker star denkbaar voor een ®e der. «Jgu' Den Haag (anp) - Ge meenten, scholen, ar beidsbureau, justitie en jeugdhulpverlening gaan nauw samenwerken om te voorkomen, dat leer lingen hun opleiding zon der diploma beëindigen. De leerplicht-ambtenaar gaat zich ook bemoeien met niet-leerplichtige jongeren die hun studie niet afma ken. Als jongeren boven de 16 jaar zonder diploma hun opleiding afbreken, is een school verplicht om dat te melden. Minister Ritzen (onderwijs) en de Vereniging van Ne derlandse Gemeenten (VNG) zijn dat overeenge komen in een poging om het voortijdig schoolverlaten te gen te gaan. Zo'n tien pro cent van de schoolverlaters komt zonder diploma en dus zonder kansen op de ar beidsmarkt, Voor de regio nale aanpak is 24 miljoen gulden beschikbaar. hoe® itand perken Th96 eden 0f «oor, een di ^bracht i r- internationale gemei esterse wereld worden in: Uh Bosnische Serviër: •'Otten en schenden overe ^staan. Stamde vredesakkoordn d Wanneer de politieke] k: aan wede, laten de ml «Ja 9een boodschap te heb oen worden beschoten J ■uivermgen gaan gewoon dou k„ 'b^be rond de belegerde ■v.,®' schreiend voorbeeld v regementen van de Verei itonrt 9emaakt. Het geleget d zich nergens aan en ta lp ?on'rontatie met de Nav r"t®rnationa|e politiek in F,,? en weet niet boe te stelri ™pese Unie leiden tot 'leid xant'9 wordt gedaa Het i= k1 afstraalt. van worrt9/'ipeliik dat niet a11' n and? hmaardat ook Pol jgUrpnre .n diP'omatieke t »el pp_ n9ssamenwerking 'ronk voon:ang wil gever voormJi'6p ,9'steren op tt C beeft Pronk in (Waiijk? dken' Waisglas noe egriJDvo.frWege de 9evoel l°0p Sch ff9erea9eerd- Di JOstratjp' t zei in de Dat te proeven. als 9ewoondeelt Pronk met!

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1994 | | pagina 2