Een draai om de oren moesten ze krijgel^evaratiei
l
Alfons Zündler: 'Gevrijd heb ik, maar verkracht nooil
de stem
Premier bezoi
'Politiek kan
[zwijgen over
Meer in plaat!
I Wndstnto Van de Raad van
DE STEM
BINNENLAND BUITENLAND
Fröbel-nonnen
DE STEM-
Omstreden 'oorlogsweldoener' heeft genoeg aan erkenning van joodse vrienden
'Zündler moet medaille krijgen'
DONDERDAG 14 APRIL 1994 I pESTEM
Ook in Duitsland
zijn de herkenbare
nonnen van de
straat verdwenen. Zelfs in het
kleuteronderwijs zijn ze zeld
zaam geworden: de zusters
Immaculata en Theofila, die
je op de 'fröbelschool' leer
den om netjes te praten, in de
maat te zingen en te bidden
met je ogen dicht.
Die je met dagvullend gefrö-
bel voorbereidden op het éch
te leerwerk: dat van de lagere
school. Als vierjarige had je
gelukkig nog geen benul hoe
veel scholen er na die 'grote
school' nog konden volgen.
Fröbelen is, net als 'lubberen',
een werkwoord dat vernoemd
is naar een persoon. In dit
geval de Duitse pedagoog
Fröbel (1782-1852). Die vond
(uit) dat je het kinderverstand
kan ontwikkelen door spel
technieken. De nonnen (en
natuurlijk ook veel lekenleer-
krachten) pasten die methode
in de bewaarscholen toe. Vol
gens de congregatie-regels
doorgaans met toewijding en
geduld; soms met harde hand
als je het gekleurde papier
verknipte, of de lijm die voor
de hele week was bestemd in
één keer op je kleren, je
bankje en in je haren smeer
de.
De 'fröbel-nonnen' waren
vaak omvangrijke mensen die
hun vrouwelijkheid nadruk
kelijk camoufleerden onder
ontelbare lagen kleding. Zus
ters die je, ter liefkozing of
om te straffen, dat was om het
even, zó hard in je wang kne
pen dat de tranen je in je ogen
sprongen. Maar geen ouder
die zich vanwege die geniepi
ge lijfstraffen beriep op de
Rechten van het Kind. Blij als
de meeste ouders waren dat je
als kleuter een paar uur van
de vloer was.
De onderwijs-nonnen hielden
zich al met crèches en kleuter
dagverblijven bezig onheuge
lijk lang voordat werkende
moeders en feministen daar
over begonnen te denken. Ze
waren, althans voor het
katholieke volksdeel, mensge-
worden bewaar-engelen voor
het kleutervolkje. Dat is voor
bij. Met de nonnen zijn ook in
Duitsland de 'fröbelscholen'
verdwenen en vervangen door
de internationaal bekend ge
worden 'Kindergarten'.
Volgens de Duitse wetgever
hebben alle landgenootjes
tussen 3 en 6 jaar recht op een
plaatsje in een Kindergarten.
Maar er zijn plaatsen tekort
en waar niet is, verliest zelfs
de kleuter zijn recht. En zo
zitten meer dan 600.000 kleu
ters werkeloos thuis; velen in
gezelschap van hun werkeloze
vaders. Tot verdriet van de
wèl werkende moeders, die
hun baan wel kunnen verge
ten als ze hun kind niet min
stens voor halve dagen naar
een Kindergarten kunnen stu
ren.
De Kindergarten behoren in
Duitsland officieel niet tot het
openbare onderwijssysteem.
Het is vrijwillig, zij het met
forse overheidssubsidies.
Maatschappelijke instellingen
en de kerken houden Kinder
garten in stand. De ouders
betalen naar draagkracht
mee. De totale financiering is
geregeld via de regionale en
lokale overheden.
Door Frans Wijnands
Maar die hebben daarvoor
geen geld. Zeggen ze. Dus
vallen 600.000 kleuters tussen
de wal en het schip: van de
regering in Bonn hebben ze
weliswaar het recht gekregen
op een stoeltje, maar de plaat
selijke regenten hebben geen
stoeltjes, noch de 21 miljard
mark om die, met alles 'drum
und dran', te kopen.
Veel vrouwen in' Duitsland
vëchten nu net zo hard voor
de Kindergarten als voor een
vrije(re) abortuswetgeving.
Dat houdt ook verband met
elkaar. Omdat de regering,
waarin de christen-democra
ten het voor het zeggen heb
ben, de abortus in het straf
recht wilde houden, werd de
protesterende vrouwen -als
doekje voor het bloeden - het
recht op een Kindergarten-
plaats voor hun kinderen be
loofd. Want als de staat voor
oppas zou zorgen, dan zouden
veel vrouwen wel van een min
of meer noodgedwongen
abortus willen afzien, was de
bijna Jezuïtische redenering.
In 1996, zo heeft Bonn voor
geschreven, moet elke kleuter
onder de Kindergarten-pan-
nen zijn. Elke dag dat het
langer duurt, hoor je vertwij
felde moeders, met een va
riant op het chanson van Mar-
lène Dietrich zingen: 'Zeg me
waar de 'fröbel-nonnen' zijn,
waar zijn ze gebleven...?'
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V.
Directie; drs. J.M.M. Brader.
Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur.
C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
076-236911/Telefax 076-236405.
Telefax redactie 076-236309.
Bezorgklachten en abonnementenadministratie:
Afdeling Lezerscontact 06-0226116 (gratis) ma. t/m vrij. 8.00-17.00
uur, zat. 8.00-12.00 uur.
Kantoren:
Bergen op Zoom, Steenbergsestraat 23-23a,
01640-36850, fax 01640-40731, redactie 01640-37253.
Postadres: Postbus 65,4600 AB Bergen op Zoom.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550, fax 01608-17829.
Postadres: Postbus 363,4870 AJ Etten-Leur.
Goes, Klokstraat 1, 01100-28030, fax 01100-21928.
Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes.
Hulst, Steenstraat 14, @01140-13751, fax 01140-19698.
Postadres: Postbus 62,4560 AB Hulst.
Oosterhout, Arendstraat 14,® 01620-54957, fax 01620-34782.
Postadres: Postbus 4023,4900 CA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929.
Postadres: Postbus 35, 4700 AA Roosendaal.
Terneuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554.
Postadres: Postbus 145,4530 AC Terneuzen.
Vlissingen, Scheldestraat 7-9,4381 RP,
01184-19910, fax 01184-11446.
Postadres: Postbus 5051,4380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur.
Abonnementsprijzen per 1 januari 1994
(bij vooruitbetaling te voldoen):
per kwartaal 87.20, per halfjaar 173.45 óf per jaar 337.30.
Voor abonnees die automatisch betalen: per maand 29.05,
per kwartaal 84.70, per half jaar 168.45 óf per jaar 327.30.
Voor posttoezending geldt een toeslag.
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en bij Teuben, Gin-
nekenweg 7, Breda.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881.
Geboorte- en overlijdensadvertenties maandag t/m vrijdag tot 16.00
uur @076-236881, zondag van 18.30 tot 20.30 uur @076-
236242/236911.
Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447. -
yH uaaase redactie n
Door Han Verbakei
en Fons Knegtel
„IS WILLEKE al geweest?"
Even had hij zich van de
koude tribune teruggetrok
ken voor een kop koffie, maar
de hoofdact van de manifes
tatie 'Handen af van de aow'
wil hij zich toch niet laten
ontglippen.
Willeke is nog niet geweest. Ze
zal een uurtje later de aow-ma-
nifestatie in het Eindhovense
Philips-stadion besluiten. Op de
middenstip kondigt Felix Meur-
ders het tweede optreden van het
Geldropse ouderenkoor Zang en
Vriendschap aan, 'gemiddelde
leeftijd 71 jaar'. Het koor ver
zorgt een intermezzo in de reeks
toespraken van ouderenbond
voorzitters.
De aanvankelijk volle hoofdtri
bune (goed voor tienduizend
mensen) vertoont dan al de nodi
ge gaten. De straffe noordoos
tenwind heeft velen verjaagd.
Ook de aowave, ingezet na elke
speech, kan veel ouderen niet
meer op temperatuur brengen.
Binnen is koffie en soep en er
staan tv-toestellen waarop de
manifestatie verder te volgen is.
Mevrouw De Boed uit Stad aan
het Haringvliet, gemeente Mid-
delharnis, laat zich niet kennen.
Met haar man, actief in het
plaatselijk bestuur van de oude
renbond Anbo, en een achttal
andere leden heeft ze zich op de
bovenste rij van de tribune ge
nesteld. Ze blijven tot Willeke de
manifestatie ten einde heeft ge
zongen.
Het meegebrachte spandoek -
'Hier staat oma de B. blijf met je
handen van mijn aow' - is tegen
de ruit van de businessclub ge
plakt, vlak boven hun hoofden.
Of het allemaal iets uit zal halen
betwijfelt ze, maar de man tegen
wie ze knokken, Elco Brinkman,
die nota bene bij him in de
Voorstraat is geboren, moet we
ten hoe ze er in Zeeland over
denken.
Verstoppertje
Elco is niet gekomen, evenmin
de andere uitgenodigde lijsttrek
kers. „Ze hebben tot het laatst
verstoppertje zitten spelen," zegt
Jacqueline Zwagemakers van
het actiecomité. „Toen de een
zich afmeldde, volgde de rest
meteen."
Ze noemt het een tegenvallertje
van ondergeschikt belang, alle
partijen hebben namelijk voor
een vervanger gezorgd. Banger is
ze geweest - en met haar het
hele actiecomité - voor hef weg
blijven van de ouderen. „Vrijdag
hadden we nog maar 3000 aan
meldingen. Wat hebben we zit-
A
iTj
\r
ten zweten. Wel hebben we 7.500
adhesiebetuigingen gekregen,
maar dat zou een schrale troost
geweest zijn."
De 82-jarige mevrouw A. Schen
kels was er, de avond voor de
manifestatie, niet gerust op. Zou
er wel genoeg animo zijn? Ze had
in het bejaardentehuis De Doe
len in Oosterhout nog zo'n 200
folders verspreid. Geen pro
bleem, voor degenen die de ma
nifestatie niet hebben bijge
woond, is er-vandaag nog een
,propagandavergadering' in
i WD-kamerlid Erica Terpstra luistert naar een demonstrant.
FOTO ANP
buurthuis 'Slotjes'. „Want het
gaat om de 'pieternellen', waar
mee ze de moeilijke financiële
situatie van ouderen aanduidt.
Mevrouw Tardy (77) uit Lelystad
en actief Anbo-lid, herkent het
gebrek aan belangstelling. „We
hebben achthonderd leden, er
zijn er nog geen veertig hier,"
zegt ze. Zij demonstreert niet
met het idee dat het helpt.
„Maar die politici moeten wel
weten dat ik er ben. Het liefst
zou ik ze allemaal een draai om
hun oren geven."
De heer Van Bree uit Vlierden
denkt dat ze wel degelijk zullen
luisteren. Misschien niet de grote
partijen, maar zeker de oude
renpartijen. „Die politici zouden
eens een jaar van een aow-tje
moeten leven," zegt hij. „Wij zijn
al teruggegaan van het biefstuk
je via het runderlapje naar het
stukje spek. En straks wordt het
om de twee dagen spek, die stap
zetten we ook nog. Ik vraag me
af of zij ook zo flexibel zouden
zijn."
Gejoel en gejouw
Prominent aanwezig, maar zon
der een rol in het officiële pro-
Gewapend tegen hon
kou voerden gisteren io'ij
duizend ouderen actie t
behoud van hun aow.
gramma is lijsttrekker va
ouderenpartij AOV Jet
De organiserende oude
den wilden de bestaand!
tijen verantwoording
leggen voor hun 'afbraa!
vandaar geen uitnodiging!
de AOV. Jet was best in[
voor 'een paar minuutjes:
tijd, maar anderzijds, dei
zijn heus niet achterlijk. I
een zal best horen dat ei]
partij is die nieuwe toez
doet'.
Ze krijgt al snel gelijk. Dei
ren beantwoorden de
uitspraken met gejoel en gij
Het had zelfs tot «en
fluitconcert kunnen ks
maar de voorzitterg.vandei
niserende bonden konden
niet eens worden over helt
ken van de benodigde p!j
fluitjes. Eerst was de
skeptisch. Toen die al»
stemde besloot de Anbo tij
zen voor een -
tatie. Dat is het geworden. I
ALFONS ZÜNDLER
(76) is omstreden in de
Nederlandse, vooral Am
sterdamse joodse ge
meenschap. Zündler
droeg in de oorlog SS-
emblemen; een onderdeel
waar hij ongevraagd bij
was ingedeeld, zoals va
ker gebeurde. Hij was
geen partijlid en diende
niet bij de Waffen-SS. In
de jaren '42-'43 heeft hij
naar eigen zeggen wel
400 joden uit de Holland-
sche Schouwburg in Am
sterdam (die diende als
verzamelpunt voor joden
die zouden worden gede
porteerd) gered.
Sommige overlevenden
bevestigen dit, anderen
bestrijden het aantal.
Zündler is er ook van
beschuldigd dat hij vrou
wen in de schouwburg
seksueel heeft misbruikt.
Een deel van de joodse
gemeenschap vindt dat
hij in elk geval niet de
hoge Israëlische Yad-
V ashemonderscheiding
mag krijgen.
Van onze correspondent
Frans Wijnands
„DE ERKENNING die ik van
mijn Nederlandse joodse vrien
den krijg is voor mij méér dan
voldoende. Ze hebben vorig jaar,
toen ik 75 werd, 75 bomen voor
me geplant. In Israël. Daar aan
de muur hangt de oorkonde."
De laatste woorden zijn nauwe
lijks te verstaan. De zwaar inva
lide Alfons Zündler hapt naar
lucht. En die medaille uit Jeru
zalem die misschien wel, mis
schien niet komt? „Afwachten, je
kunt er niets aan doen. Ik heb
nooit en nergens om erkenning
gevraagd." Zijn gitzwarte ogen
staan dof.
„Hij heeft vandaag een goede
dag," vertelt zijn vrouw Therese.
Wat heet goed voor iemand die
elf ribben mist, een deels kapot
hart heeft, op één long moet
ademen en nauwelijks kan lo
pen? 'Zijn' bomen in Israël
- Duitse eiken overigens - zal hij
nooit zien. Een reisje naar Am
sterdam is al te ver.
Medaille
Terug naar Amsterdam, de jood
se wijk, de Hollandsche Schouw
burg, de gevangenis van Scheve-
ningen? Een aantal Amsterdam
se joden ziet hem graag komen.
Mensen die het aan hem te dan
ken hebben dat zij de oorlog
overleefden en hem daarom heb
ben voorgedragen voor de Yad-
Vashemmedaille: de Israëlische
erkenning voor de 'rechtvaardi
gen onder de volkeren'; niet-jo-
den, die hun leven hebben geris
keerd om dat van joden te red
den.
Vorig jaar bracht de Amster
dammer Michael Kaplan een
gouden medaille naar München:
'Voor Alfons Zündler, namens
allen die hun leven aan u dan
ken.' Voor Zündler een ontroe
rend geschenk. Zijn hand beeft
als hij de kleine medaille op tafel
legt. En hij kijkt ineens intens
vriendelijk als hij vertelt van de
vele telefoontjes en bezoeken
van zijn Nederlandse joodse
vrienden de afgelopen tijd.
Waarom hebt u er nooit eerder
over gepraat? Waarom wordt nu
pas gesproken over meer dan
400 joden die u zou hebben ge
red?
„Met wie had ik er over kunnen,
of moeten praten? Behalve met
mijn vrouw, en later met onze,
nu 47-jarige dochter Brigitte?
Wie was er na de oorlog in
Duitsland in zulke verhalen
geïnteresseerd? Ik heb niet eens
een uitkering gekregen. Veel
dossiers waren weg; in Amster
dam, maar ook in Dachau waar
ik tegen het einde van de oorlog
vastgezeten heb." Niet, om mis
verstand te voorkomen, in het
beruchte concentratiekamp,
maar in een SS-strafafdeling.
Schindler
„In de zomer van 1943 werd ik
wegens 'joden-begunstiging' ter
dood veroordeeld en door de SS
naar Dachau gebracht. Daar
hoorde ik dat m'n straf was
omgezet in tien jaar strafkamp;
in Bohemen, in de buurt van
Pilsen." Vlak daarna werd
Zündler, die eerder aan het
Oostfront gewond was geraakt,
met een 'strafbataljon' opnieuw
de frontlinies ingestuurd. „Ik
ben in geallieerde gevangen-
Alfons Zündler: 'Ik heb op gevoel gehandeld'.
Bonn - Ignaz Bubis, de voorzitter van de Centrale Raad van de Joden
in Duitsland, heeft er geen enkele moeite mee dat Alfons Zündler op
de nominatie staat voor de Israëlische Yad Vashem-onderscheiding.
„Als Zündler niet gelijktijdig mensenlevens op z'n geweten heeft,
dan moet hij die medaille krijgen," vindt Bubis.
Voor Bubis staat één ding bovenaan, namelijk of iemand mensenle
vens heeft gered. Als dat zo is, doet het er niet toe wat voor iemand
het was, welk uniform hij droeg of hoeveel mensen hij heeft gered.
De eindbeslissing over het toekennen van de medaille aan de
oud-SS-bewaker van de Hollandsche Schouwburg in Amsterdam
valt in Jeruzalem. Dat oordeel wordt mede genomen op grond van
een rapport dat het Rijksinstituut voor Oorlogsdocumentatie over
Zündler heeft opgesteld. Volgens directeur Schuiten is het rapport
klaar, maar de inhoud blijft vertrouwelijk.
schap gekomen, kreeg na de oor
log de officiële verklaring geen
nazi te zijn geweest en ben in
München blijven wonen. Overle
vende joden in Amsterdam moe
ten hebben gedacht dat ik dood
was. En ik kende nauwelijks
namen van de mensen en kinde
ren die ik had helpen ontvluch
ten."
Sinds een publikatie van Elma
Verhey in Vrij Nederland vorig
jaar staat de 'affaire-Zündler'
ter discussie in de joodse ge
meenschap; in Nederland, in Is
raël én in Duitsland. De Bonds
republiek ontdekt, ook al door
de film Schindler's list, de 'goede
Duitsers'.
Wat heeft u als Duitse SS-bewa-
ker bewogen te gaan helpen?
„Medelijden. En mijn levens
overtuiging, als gelovig katho
liek. Ik vond het arme mensen.
Vooral met de kinderen had ik
erg te doen. Ik herinner me alles
nog helder. Hoe ik 's avonds
mensen via achterdeuren en
open ramen heb laten ontsnap
pen. Ik hoefde maar te zeggen
'Kommen Sie mit', en ze begre
pen wat ik bedoelde. Nee, ik had
geen lijst zoals Schindler. Ik heb
op gevoel gehandeld. Ik ging op
gezichten af, op toevallige situa
ties. Je kon meegebrachte per
soonsbewijzen laten verdwijnen;
wie niet was geregistreerd was
officieel niet in de schouwburg,
en kon er dus ook weer uitlo
pen."
Westerbork
„Een van de methoden was men
sen te laten ontsnappen onder
weg naar of op het emplacement
waar de treinen naar Westerbork
vertrokken. Als er weer voldoen
de joden waren voor een trans
port werden de lijsten samenge
steld.
De mensen werden geteld
en dan ging het 's avonds naar
het station. Daar werd nooit
meer opnieuw geteld. Onderweg
gaf ik mensen een teken uit de
colonne te stappen en te vluch
ten. Ik had een paar eenvoudige
SS-helpers, en die hadden 's
avonds meer belangstelling voor
de jenever dan voor de joden."
Maar u lustte zelf ook jr«jJ
borreltje, en er waren
joden die u graag wildenl
voor een ontvluchting!
„Dat eerste klopt, het
niet. Ik kon goed opschietaj
de voorzitter van de
in de schouwburg, Walter'
kind.
Pas kort geleden to
dat hij in Auschwitz is
men. Ik heb met Süskind n
matig een Schnapps
nac gedronken, en een si]
gerookt maar hij heeft w'
iets aangeboden. Ik
niets willen aannemen
daaraan wil twijfelen
maar doen, ik weet wat nj
gedaan. Ja, óók gevriji;
niet verkracht, zoals
kennelijk beweert."
Kinderen
U hebt ook kinderen gtt$
„Te weinig. De kinderen a'j
de 'chreche'. Die viel n»!
mijn bewaking, maari*1!
wel komen. Het liefst 1
kinderen weer bij bi®1
gebracht, maar dat kot
Toch heb ik er een P381®
Kindergarten kunnen lat®
snappen."
U wist welke risico's W
„Ja. In 1942 al werd
schouwburg gearreste®®
moest mijn wapen afga
mee naar de SD. Daarh
dat ik beschuldigd wei
aannemen van steekp®
goud en juwelen. Ik «o
onschuld aantonen en .1
nen een dag weer in die®J
vrouw Therese, met wie tol
na de oorlog in München I
de, valt hem bij: „Mijn® to
goedheid zelve, echt een
lijk mens. Nou ja, ik toL
z'n verliefdheden, ook OP'J
meisjes. Maar hij heeft g
vanuit het hart."
Van onze Haagse redactie
Den naag - Staatssecretaris
Wallage van Sociale Zaken
betwijfelt of het lukt de inko
mens te repareren van alle in t
Nederland werkzame Belgen, j
Wallage zal hierover met zijn
I Belgische collega overleggen. 2
Ipe staatssecretaris antwoordde r
I
Lubb
1 Van onze Haagse redactie
■Kerkrade - Premier Lubbers
leen aanval ingezet tegen de P
te weinig wil bezuinigen in de
look willen de sociaal-democra-
[ten hèt sociaal stelsel te veel
I ongemoeid laten, aldus Lubbers
lop een spreekbeurt van het CDA
in Kerkrade. D66 kreeg alle lof
|van de minister-president die zei
|te spreken in de 'nadagen' van
rijn ambt.
Hij zei de komende weken tot
aan de verkiezingen met zorg
:gemoet te zien. „Er moet geen
venking naar links komen," al
dus Lubbers. Volgens de premier
lijkt het CDA-program het meest
op dat van D66, zodat er ook
|meer toenadering tussen deze
[twee partijen moet komen. „Ja,
linderdaad, D66 laten we eens
[praten, ook al verschillen we nog
Ivan mening over de criminali-
[teitsbestrijding," zei Lubbers.
Hij riep D66 op om af te zien
I van het programmapunt om
I euthanasie uit het Wetboek van
[.Strafrecht te halen. „We moeten
onze inspanning bundelen", al-
dus de oproep van Lubbers.
De PvdA staat volgens Lubbers
[alleen in haar visie op het so-
[ciaal stelsel. „CDA, D66 en WD
zitten meer op één lijn. De PvdA
zegt helaas ook niet dat de Ziek-
tewet weg moet bij de overheid,"
zei Lubbers. De WD maakt het
[met de verlaging van de uitke-
[ringen van 70 naar 60% ook te
[bont, meent Lubbers na een
['toetsing' van de verkiezingspro
gramma's.
D66-lijsttrekker Van Mierlo
noch PvdA-leider Kok wilde gis
teravond reageren op de uitla-
I tuigen van Lubbers.
CDA-lijsttrekker Brinkman had
anders dan Lubbers wel kritiek
I Den Haag (anp) - De Raad
I wetsvoorstellen waarover hij
1 terug van de ooit zo hoog in
Lstaande deregulering.
Deregulering is het verminderen
en vereenvoudigen van over-
I heidsregels. De raad vindt dat de
politiek er beter aan doet
J voortaan maar over de deregule-
ring te zwijgen. Vice-president
[van de Raad van State mr. W.
I Scholten heeft dit gisteren in
I Den Haag gezegd bij de presen-
tatie van zijn jaarverslag.
1 De raad heeft vorig jaar een
I recordaantal wetsvoorstellen de
revue zien passeren. In totaal
[werden voor 818 wetgevingsza-
I ken advies gevraagd. In 1992
[bedroeg dit aantal 664. Ook
heeft de raad vorig jaar over
J negen initiatiefvoorstellen ad
vies uitgebracht. Volgens de
Raad kwam alleen 1984 boven
de 800 uit. Toen werden 811
I waa E agenda wordt re
K vorrr^an kamerbreed wordt bev
I en ienen- Modewoorden als sc
I wa^ere5ulerin9 overheersen
I Het d'entengevolge hoogges
l lann9ewicht..dat aan deze zake
I nonn?'?1 vertaald in maa
deel i 8 hervormingen m<
I van?? e yernieuwing is daarv^
I Wat ?c?0t an9' heeft de poli'
totaal - sP?erPunt van beleid
■sterion .™lslukt gaat te ver, w<
Omwon^'l-^ aardige dingen tot
van Ho 9 die het toch tewe
I Deren? pr?nd gekomen.
Bestiert!"?, IS ook lange hjd
hein 1 Nederland dreigt -
bos nTettSVOOrstellen' Om te
I dendef! 'Tleer wordt gezien, mi
1 Er zün y,etgevingsbeleid kome
voor eon n,et. veel die dit stre
inzicht t<?v^ ar a' nauwi
dan staat Ho'h8n ln de vele nieu
Toch is hot h !'9er al helemaal
dat oon aatste tijd opva
jaarveriia83 'aren terug
Voor°Pgetreden: in 1S
Vice-presfri a?nhan9'g gemaak
geinir T:ent van de Raad y
]S^eS:hiisteltdathet
j 'jgen over dereguler
or
vo
mr