DE STEM f grote resultaten. De asielzoeker moet wachten Het isolement van mgr. Bar De ouders van John en Linda In Southwick House planden Eisenhower en Montgomery minitieus de invasie Zuid-Engeland maakt zich op voor de laatste grote invasie van veteranen iets minder dan twee maanden D-Day uitgebreid herdacht, zal het 50 jaar na data een drukte van belang zijn de Normandische kust. Bij van de geallieerde gaat de meeste aandacht uit naar Frankrijk, waar van festiviteiten zullen Maar ook Engeland D-Day. Dat gebeurt vooral Zuidengelse plaatsje waar zich begin '44 een troepenmacht verzamelde en Eisenhower en Montgomery in geheim de invasie De stafkaarten met gedetailleerde aanvalsplannen er nog steeds te zien. serin m, fmuitzendbureau Dit zijn de prijzen JPStJ) Kleintje, inel. 17V4% 8™ Weekend ZATERDAG 9 APRIL 1994 DEEL ZIE WEEKEND 2 ZIE WEEKEND 3 ZIE WEEKEND 4 Een gedenksteen voor D-Day in de Golden Lion. van D-Day kunnen oversteken, van het ene schip op het andere springend. Vanuit zijn nabij Southwick House geparkeerde caravan ('mijn circus wagen') voerde Eisenhower het be vel over drie miljoen soldaten, van wie ruim de helft Amerikanen. De Britten en Canadezen vormden een totaal van ongeveer één miljoen. De rest van de troepen bestond uit vrije Fransen, Polen, Tjechen, Bel gen, Basken, Noren en Nederlan ders van de Prinses Irene Brigade. Op D-Day zelf, 6 juni 1944, land den 156.000 geallieerden in Frank rijk (ongeveer 9000 soldaten sneu velden en vermoedelijk evenveel Duitsers). Er werden binnen 24 uur liefst 20.000 voertuigen aan land gebracht. De rest van Eisenhowers miljoenenleger stak over in de da gen, weken en maanden daarna. „Voor heel veel mensen barst deze streek van de herinneringen," zegt Mike Hancock, wethouder van Portsmouth en lid van het plaatse lijke herdenkingscomité. „Ik was laatst voor een toeristische promo tie in Amerika en werd daar aange sproken door een man die me heel precies vroeg of een bepaalde kroeg in Portsmouth nog bestond. Daar had hij met zijn maten een laatste pilsje gedronken alvorens ze wer den ingescheept voor de invasie." In Devon, Dorset, Hampshire en Sussex zijn zo talloze herinnerin gen te vinden aan D-Day. Dat kunnen musea of grote monumen ten zijn, maar ook glas-in-loodra- men in kerken, parken of kale vlaktes zoals bij Gosport, tegen over Portsmouth. Hier werden vijf tig jaar geleden, bij Stokes Bay, de componenten samengebracht voor de verbluffende Mulberry Har bours. Dankzij deze kunstmatige havens, inclusief golfbrekers, kon den de troepen in razend tempo worden bevoorraad. Alleen al uit de Verenigde Staten worden dit voorjaar 30.000 bejaar den verwacht die vijftig jaar gele den deelnamen aan de grootste mi litaire operatie aller tijden. Maar niet alleen Amerikanen, ook tien duizenden Engelse, Canadese, Franse, Noorse, Poolse, Tsjechi sche, Belgische en Nederlandse overlevenden zijn soms al begon nen aan georganiseerde bustoch ten. Rond 6 juni zijn de meeste hotels al volgeboekt. Voor de veteranen zijn tal van speciale exposities ingericht, wor den militaire oefeningen in de oude uniformen geënsceneerd en kan worden meegezongen op nostal gische avonden met revue's uit de oorlogstijd. Helaas zal 'The Sweetheart of the forces', Vera Lynn, niet van de partij zijn. Door een reeks blunders is men vergeten haar tijdig uit te nodigen. De blon de lieveling van de soldaten moet tot haar spijt verstek laten gaan en zit vast aan optredens op cruisebo- ten in het Caraïbisch gebied. Terwijl de Franse autoritei ten een royale 90 miljoen gulden hebben uitgetrokken voor de diverse herden kingsceremonieën, moeten Britse toeristenbonden en lokale organi satoren zich behelpen met een frac tie daarvan. „Onze regering heeft weer eens veel te laat onderkend dat het hier straks om een mondi aal evenement zal gaan. En dan nog afgezien van de miljoenen aan valuta voor de Britse economie," klaagt een directeur van de Southern Tourist Board. Hij dankt de Normandische VW voor finan ciële steun, onder andere, voor het maken van brochures. Premier Major kwam overigens re centelijk nog met 'een paar miljoen pond' over de brug om van de herdenking een nationaal evene ment te maken, maar in Zuid-En- geland spreekt men hoofdschud dend van een gemiste kans om de vaak vergeten regio nu eens op grootse wijze te presenteren. Dat de Zuidengelsen desondanks een zeer indrukwekkende lijst eve nementen hebben kunnen produce ren is vooral te danken aan lokaal enthousiasme en een minstens vijf tig jaar oud doorzettingsvermogen. Van de Amerikaanse en Britse offi cieren die destijds vanuit Southwick House over de levens van miljoenen beslisten zijn er nog De Golden Lion Pubwaar Ei senhower en Montgomery een ta fel bij de haard hadden. Het hart tailleerde aanvalsplannen voor operatie 'Overlord'. In de aanloop naar D-Day hadden de Amerikaanse generaal Eisenho wer, de geallieerde opperbevelheb ber, en zijn Engelse collega Mont gomery hun operationele hoofd kwartier verplaatst van Londen naar Southwick House, om dichter bij de havens te zijn. Het ophangen van de zes bij vijf meter grote, houten, landkaart werd voor twee timmermannen van een speelgoedfabriek in Coventry een gedenkwaardige klus. Om vei ligheidsredenen had het Opperste Hoofdkwartier Geallieerde Expe ditietroepen (SHAEF) de complete kaart van de Westeuropese kustlijn besteld; van de Noorse fjorden tot aan de Spaanse grens. Die enorme legpuzzel mat een paar honderd vierkante meter. Alle stukken werden afgeleverd in Southwick House. Pas daar kregen de timmerlui te horen welke deel van belang was: Normandië. „Nu jullie weten waar de invasie zal plaatsvinden, kunnen we jullie he laas niet meer laten gaan," kregen ze te horen. Hun familie bleef tot na D-Day in het ongewisse over hun verblijfplaats. Gekleurde houten blokjes, voor stellende oorlogsbodems, tankers en langdingsvaartuigen, markeer den de vertrekplaatsen aan de En gelse zuidkust en de exacte samen stelling van elk smaldeel. Alle 3727 schepen van de geallieerde armada werden volgens een straks tijds- schema naar 'Piccadilly Cippus' ge dirigeerd, het verzamelpunt in de wateren ten zuidoosten van het eiland Wight. De eindbestemmin gen, door tien vaargeulen (één voor snelle en één voor langzame sche pen) naar het zuiden, waren vijf Normandische stranden met de sindsdien illustere codenamen: Utah, Omaha, Gold, Juno en Sword. De originele D-Daymuürkaart hangt nog steeds in Southwick House dat in 1941 zeer tegen de zin van de eigenaren, de adelijke fami- lie Thistlewayte, was gevorderd door de Royal Navy. Na de oorlog bleef op het eeuwenoude landgoed een militaire basis gevestigd, HMS Dryad, tegenwoordig opleidings centrum voor Britse marineofficie ren. De D-Daykaart was niet alleen een studie-object voor latere generaties officieren. Grote lol van de 'lagere rangen' was het om na een intense flessenvergadering met bezopen koppen de stafkamer binnen te sluipen en Eisenhowers beproefde strategie even door de war te Southwick House, het hoofd kwartier van Eisenhower en Montgomery. 'gooien en bijvoorbeeld een groot offensief tegen Engeland op te zet ten. De blauwe kaart, tegenwoordig achter een glasplaat, doorstond de aanvallen van geüniformeerde dronkemannen en werd steeds keu rig in orde gebracht. Evenals de kamer waar Eisenhower op 5 juni 1944 om 04.15 uur de simpele aan- valsorder 'let's go' uitsprak kan de kaart deze zomer voor de eerste keer worden bekeken door het pu bliek. De Amerikaanse president Clinton wordt tijdens de D- Dayherdenking eveneens in Southwick House verwacht voor de onthulling van een monument. Hoewel de meeste aandacht straks zal uitgaan naar de - door een twintigtal staatshoofden bijgewoon de - herdenkingen op de stranden en erebegraafplaatsen van Nor mandië, maakt ook Zuid-Engeland zich op voor wat velen hier be schouwen als de laatste grote inva sie van veteranen, hun familieleden en andere geïnteresseerden. Voordat Europa vijftig jaar geleden kon worden bevrijd, hoopten zich in de graafschappen langs Het Ka naal onwaarschijnlijke aantallen manschappen en materieel op. Op alle wegen en in de steden en dorpen stonden de tanks, pantser wagens, vrachtwagens en jeeps in een bijna onafgebroken rij opge steld. In de Solent, de ongeveer vijf kilo meter brede zeeëngte tussen het Engelse vasteland en het eiland Wight lagen zoveel schepen dat men volgens getuigen te voet had Britse enthousiastelingen spe len doen de verbindingstroepen van destijds na. maar een paar in leven. „Ze waren destijds op zijn minst dertigers, dus reken maar uit. Pas geleden is nog een brigadier begraven die had meewerkt aan de planning van Overlord. Door de generaals zijn we inmiddels heen en bijna ook door de kolonels. Ik had onlangs een brigadier van Monty's staf aan de telefoon, maar ik vrees dat die ouwe jongen spoedig een klus voor de begrafenisondernemer zal zijn," vertelt Sir Tom Normanton, oud- Lagerhuislid en Europarlementa riër voor de Conservatieven. Op 27 mei 1944 werd hij vanuit Londen overgeplaatst naar Southwick House waar hij een kantoortje bezette in een tent die tegen de kamer met de fameuze D-Daykaart was geplaatst. Sir Tom, toen 19, werkte als vertaler bij de Engelse inlichtingendienst en moest onderschepte Duitse boodschappen bewerken. „Mijn eerste impressie van Southwick House was een grote rust. Alle officieren werkten met een gecontroleerde koelheid, nooit hoorde je een stemverheffing. Maar tegelijk voélde je de elektriciteit in de atmosfeer omdat iedereen wist dat hier een van de belangrijkste besluiten uit de geschiedenis zou worden genomen," zegt Sir Tom, wiens grote ambitie het altijd was geweest om zo snel mogelijk 'weer gewoon meneer te worden.' De oud-parlementariër neemt ac tief deel aan herdenkingsbijeen komsten die de komende maanden worden gehouden. „Ik hamer er overal op dat het geen zin heeft een militaire overwinning te vieren. Dit moet een waardige herdenking zijn en geen feest. En aan de jongere generaties zullen wij, de veteranen, gaan vertellen welke waanzin en rampen er konden gebeuren in een verscheurd Europa. De herdenking van D-Day moet daarom een bij drage leveren aan de nieuwe unie, aan de samenwerking tussen de volken," vlamt de Eurofiele Sir Tom. In Southwick Village glinsterden vijftig jaar geleden ontelbare ster ren. De topcommandanten van SHAEF woonden in caravans en gevorderde landhuizen rondom het dorp waar Eisenhower, Bradley en Montgomery regelmatig de 'Golden Lion' bezochten, de lokale pub die dienst deed als mess. De eigenaar van de kroeg had nooit te lijden onder rantsoenering; hij brouwde zijn eigen bier. De nu zeventigjarige Edwina Williams was destijds ser veerster. „Eisenhower dronk altijd een half pintje bitter. Bradley hetzelfde. Montgo mery (die geheelonthouder was) dronk alleen mineraalwater," her innert ze zich. Volgens haar waren de generaals de dag vóór de invasie gewoon naar de pub gekomen. De geallieerde legerleiding had een kleine stamtafel, links van de open haard. Tijdens die lunch bestudeer den ze wat landkaarten die ze hadden meegenomen uit Southwick House, een paar hon derd meter verderop. Volgens de lokale overlevering was het generaal Montgomery die de lokale vedette Edwina persoonlijk een Duitse parachute had gegeven die ze zou verknippen tot onder goed. De bewoners van het D-daydorp keken trouwens niet meer op van het komen en gaan van beroemdhe den uit die dagen. Een schoolmeisje verwerkte in haar opstel over 'wat ik gisteren deed' nonchalant: „De koning heeft Monty bezocht." Haar schoolmeester vertelde deze oplet tende leerling dat óls ze de koning weer zag ze maar moest doen of hij er niet was geweest. Dat was beter voor zijn veiligheid. bedrag aflezen dat u onder nummer dient u betaling kunt u een betaa- giro- of bankoverschrijvingj ontvangt u een accept- Te huur gevr. en Kamers Een van de grote gehei men van de Tweede We reldoorlog lag verborgen in het heuvelige graaf schap Hampshire. In Southwick House, een elegant Georgiaans landhuis in het dorpje Southwick (spreek uit: Sud- dik), even buiten Portsmouth, was aan de muur gespijkerd wat Hitiers spionnen misschien wel het meeste najoegen: de stafkaart met de gede- Bob van Huët l/V n de regio. U bent bekend met hei •programmatuur en -apparatuur, jnet het implementeren van nieuwe I. Het Is belangrijk dat u relevante pank hebt én computer-gebruikers i te ondersteunen. Past u in ■Jcem dan contact met ons op. 6ï Ié, Marika Vos nekenstraat 38 I éS 20, Loes van der Zande nhoek 19

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1994 | | pagina 23