'De grens van het toelaatbare'
'Vasten is een teken van delen met anderen'
Hoger
Indiase bic
Uur van de
Politie gebruikt allerlei methoden om criminelen op te sporen
Drugrunners achter de
tralies dankzij
Nederlands strafrecht
DE STEM
REGIO
tnESTEM
Vakbondsbestuur
ZATERDAG 2 APRIL 1994
Van onze verslaggever
Lukas Burgering
Telefoons aftappen, inbre
ken bij verdachten, huis-
kamergesprekken afluiste
ren, zendertjes op auto's
aanbrengen, uitlokken van
misdrijven, infiltreren in
criminele organisaties,
vervalsen van processen-
herbaal.
Het zijn allemaal methoden die
de politie, meestal in opdracht
van het Openbaar Ministerie ge
bruikt om criminelen op te spo
ren.
Mag dat allemaal wel?
Professor G. Mols van de Rijks
universiteit Limburg legt uit
waar volgens hem de grens zou
moeten liggen. Hij is hoogleraar
strafrecht en criminologie.
„Ten eerste moet al het bewijs
dat de politie verzamelt in over
eenstemming zijn met de waar
heid. Een proces-verbaal dat
leugens, halve waarheden of
niet-controleerbare uitspraken
bevat, is volgens mij onaan
vaardbaar," zegt Mols. „Het is
ook onbestaanbaar dat een rech
ter zoiets accepteert."
Toch komt dat wel voor. Mols
noemt het voorbeeld van een
strafzaak. In het proces-verbaal
stond een weergave van afge
luisterde telefoongesprekken, die
als bewijs moesten dienen. Toen
de advocaat van de verdachte
vroeg om de opnamen van die
gesprekken te mogen horen,
bleek dat ze niet bestonden. Die
gesprekken waren kennelijk ver
zonnen om de bewijsvoering
rond te krijgen.
Rammelig
Een tweede voorbeeld van 'ram
melig' bewijs is een zaak waarin
twee verschillende getuigenver
klaringen werdes-gepresenteerd.
Uiteindelijk bleken die van één
persoon te komen.
Veel ingewikkelder is de tweede
grens die Mols trekt. Die heeft
betrekking op de methoden die
justitie gebruikt. „Eigenlijk
moet je zeggen: in de wet staat
precies wat wel en niet mag.
Maar wat er in ons land wel of
niet mag, wordt ook bepaald
door rechtspraak. Rechters toet
sen de manier waarop een wet
wordt toegepast."
Mols legt uit hoe dat in de
praktijk werkt: „Toen de Neder
landse politie begon met infiltra
tie in criminele organisaties, met
zogenaamde
undercover-agenten, werden
daar meteen processen over ge
voerd. De praktijk ging voor de
wet uit, rechters moesten achter
af vaststellen of het mocht. Het
mocht dus wel. En toen ging het
weer verder. Agenten mogen nu
zelfs drugs kopen en verkopen,
om bewijs te verzamelen."
Mols gaat in op de drugrunner-
zaak. „Wie een drugrunner wil
pakken, mag wel rondhangen op
een parkeerterrein, maar niet
zelf op een verdacht persoon
afstappen en om drugs gaan vra
gen. Het is niet toegestaan om
iemand iets te laten doen of
zeggen, als hij dat al niet van
plan was."
Inbreken
„Er verschijnen nu berichten dat
de politie zich zou bezighouden
met inbreken. Dat is zeker niet
toegestaan. Als justitie vindt dat
het een wel een goede methode
is, moet ze het maar laten toet
sen door de rechter. Maar ik
weet zeker dat het nooit goedge
vonden zal worden. Daar ligt de
grens van het toelaatbare."
Het Openbaar Ministerie be
schikt over allerlei middelen om
een pand tegen de zin van een
bewoner of eigenaar te betreden.
In de wet staat precies hoe en
wanneer een huiszoeking plaats
moet vinden. Daar staat ook dat
het strafbaar is wanneer een po
litieman op een andere manier
een huiszoeking doet. De inbra
ken die justitie pleegt, dienen
dus volgens Mols een ander doel.
„Dat moet wel. De gewone huis
zoeking bestaat al. Waarom zou
justitie dan nog op een andere
manier een huis binnen willen?"
Mols geeft zelf het antwoord:
„De politie kan bijvoorbeeld be
wijsmateriaal gaan wegleggen.
Bij een officiële huiszoeking
haalt ze het dan weer tevoor
schijn. Het kan ook zijn dat ze
'afluisterapparatuur gaat plaat-
Afluisteren
Het afluisteren van telefoons is
niet meer direct verbonden aan
1 'Er verschijnen nu berichten dat de politie zich zou bezighouden met inbreken. Dat is zeker niet toegestaan'.
foto willem blauw
het gerechtelijk vooronderzoek.
Dat betekent dat, ook wanneer
er nog geen sprake is van een
verdenking van iemand, de poli
tie bijvoorbeeld mag meeluiste
ren met telefoongesprekken. Er
moet wel een 'redelijk vermoe
den' bestaan dat de persoon in
kwestie kwade bedoelingen
heeft. Een verdachte moet, voor
zover het onderzoek dat toe
staat, achteraf worden ingelicht
over de telefoon-tap.
„Wanneer justitie nu ook nog de
gesprekken in je huiskamer kan
en mag afluisteren, blijft er van
je privacy helemaal niets meer
over," denkt Mols.
Dubieus
Het Openbaar Ministerie mag
ook autotelefoons afluisteren
met behulp van scanners. Dat
bleek uit het vonnis van 28
maart van de Amsterdamse
rechtbank in de 'Forex-zaak',
waar door het afluisteren van
een autotelefoon drughandelaars
gepakt konden worden. Het kan
voorkomen, dat bij zo'n operatie
ook gesprekken van niet-ver-
dachte personen wordt afgeluis
terd. Maar, zo vond de recht
bank, „als de politie bijvoor
beeld een telefoon van een café
tapt, en dat mag ook, zullen
naast de verdachte ook vele an
deren te horen zijn."
Hoewel het Openbaar Ministerie
de feitelijke opdracht tot opspo
ring geeft, gaan de verwijten
over dubieuze methoden vaak in
de richting van de politie. Het is
de politie die het bewijs moet
verzamelen tegen een verdachte.
Voorzitter H. Kruizinga van de
grootste politiebond, de ACP,
maakt zich niet zo druk om alle
publiciteit. „Concrete zaken? Ik
heb één keer, een paar jaar gele
den een gerucht gehoord. Verder
is er volgens mij niet zoveel aan
de hand. Er wordt een heleboel
drukte gemaakt en dat komt
vooral door de opwinding rond
de IRT. Nu houdt opeens ieder
een de politie in de gaten."
De politie staat volgens Kruizin
ga voor een 'zware klus'. „Ener
zijds moet je het opnemen tegen
zware criminelen, die zich na
tuurlijk aan geen enkele regel
houden en voor wie alles moge
lijk is. Anderzijds moeten wij
zelf wel helemaal precies binnen
de regels blijven. Dan sukkel je
dus er gewoon achteraan."
Kruizinga relativeert de verwij
ten aan de politie nog verder.
„Er bestaat ook vaak verschil
van mening. De ene officier van
justitie legt de grens van het
toelaatbare vaak duidelijk ver
der dan een andere. Hetzelfde
geldt voor rechters. En als een
officier dan roept 'het is
illegaal', realiseert niemand zich
nog dat een andere de opdracht
gaf."
De woordvoerster van de Neder
landse Politie Bond, C. Tempel
man, vindt wat dat betreft het
'democratisch proces' het be
langrijkst. „Er moet altijd, over
iedere opsporingsmethode over
legd worden. Dan worden ver
schillen in opvatting duidelijk
zichtbaar en kan er over gedi-
cussieerd worden."
De officier van justitie in Breda,
W. Koops, legt uit dat het niet
altijd zinvol is om methoden te
laten toetsen door de rechter:
„Als de verdediging van een ver
dachte vraagt om exacte uitleg
van de manier waarop de opspo
ring heeft plaatsgevonden, kun
je besluiten om dat niet te doen."
Merken
Koops vergelijkt het met een
rechtszaak over gestolen Merce-
des-onderdelen. Die zijn op een
geheime manier gemerkt, zodat
de fabriek altijd kan zien van
welke auto een bepaald onder
deel komt. Als een Mercedes of
een onderdeel ervan gestolen
wordt, komt dat goed van pas.
„Op zeker moment wilde de ad
vocaat van de verdachte weten
hoe de fabriek dat merkteken
aanbracht. De rechter besloot
toen dat het Openbaar Min
rie die methode niet
hoefde te maken. Als dat'J
had gemoeten, was het u(,i
van die onderdelen meteen j
meer nodig geweest."
De politievakbond NPB
daar anders over. Woordv»
Tempelman: „Dat is een i
quentie van onze staat*
Het mag niet zo zijn dat J
drachten van officieren in s
zijn met democratisch
stelde grenzen. Het moet -
alle partijen duidelijk zijn i
we mee bezig zijn."
Zijn officieren het vaak neJ
kaar oneens over opsporinj#]
thoden?
Koops denkt van wel. „Net J
goed als politiemannen ot i
ters, zijn ook officieren van
titie het weieens oneens,
komt omdat het gaat om I
interpreteren van de wet,
wet is soms op verschillenden
nieren uit te leggen."
Afspraken
De politie in Midden- en We
Brabant heeft duidelijke
ken gemaakt met het 0]
Ministerie. Beleidsvoorlichter
Worm: „Alle politie-operaties
ons gebied vinden plaats
overleg met het Openbaar
terie of een rechter-commissaij
die een bijzonder onderzoek
voert. Die operaties moeten
tijd binnen de wet moge
zijn."
Bij meningsverschil tussen
Openbaar Ministerie en de poiil
tie over de vraag of een
legaal is, gaat volgens Worm')
zaak niet door'. Geven officii
van justitie weieens opdrachti
die niet helemaal binnen de w
vallen, zoals inbreken? Wo:
schiet meteen in zijn lach. „Ni
tuurlijk niet. Die zijn toch nii
gek?"
Het ministerie van Justitie
niet ingaan op de beschuldigt
gen aan het adres van de poEt
en het Openbaar Ministerie. „I
zijn ondertussen in de Tw<
Kamer schriftelijke vragen
steld aan de minister. De Pvdtl
fractie wil weten of het waaii|
dat agenten inbreken," zegt
voorlichtster. Op de antwoordi
die de minister -uiterlijk vii
dagen voor de verkiezingen|
moet geven, mogen voorlichte:
niet vooruit lopen.
Door Liesbeth Kuipers (IPS)
NeW Delhi - Nederland gaat a;
I ndia technologie voor de bloeme
teelt leveren. In ruil daarvoor wo
den Indiase rozen op de Nederlan
j se bloemenveiling verkocht.
tipt Indiase ministerie van Handel z
„„ode vooruitzichten voor de bloeme
Zm in India. Ze denkt de huidi
I L.ort ter waarde van 4,5 miljoen dc
farm drie jaar tijd te verhogen naar
"floen dollar en ook de afzet m eig
t Ld neemt steeds meer toe.
Vertegenwoordigers van Nederlant
hloemenkwekers hebben onlangs Int
i hezocht om technische bijstand en ke
I Jjs van marketingtechnieken aan
Van onze verslaggeefster
Marja Klein Obbink
Breda/Roosendaal - Daarna
werd Jezus door de Geest
naar de woestijn gevoerd om
door de duivel op de proef
gesteld te worden. Nadat Hij
veertig dagen en veertig
nachten had gevast, kreeg Hij
honger. (Matteüs 4, vers 1-2).
Jezus vastte als voorberei
ding op zijn openbaar leven.
Hij was 30 jaar toen hij be
gon aan zijn rondreis door
Palestina om zijn boodschap
te verkondigen. Drie jaar la
ter werd hij gekruisigd.
Veertig dagen je beperken in
eten en drinken, niet roken, niet
snoepen. Wie Jezus wil dienen,
moet hem volgen. In die geest
bereiden katholieken zich tradi
tioneel voor op het paasfeest.
Een goed katholiek herinnert
zich nog het vastentrommeltje.
Daarin bewaarde hij als kind het
snoep dat hem in de vastentijd
tussen Aswoensdag en Goede
Vrijdag was aangeboden. Paas
zaterdag om twaalf uur 's mid
dags mocht het trommeltje open.
Het uitgespaarde snoepgeld ging
naar de missie, later de Vasten
actie.
Intentie
Het trommeltje bestaat niet
meer. En de katholiek die zich
houdt aan de traditionele invul
ling van het vasten, namelijk de
lichamelijke boetedoening, ei
genlijk ook niet, zegt voorlichter
J. Willems van het bisdom Bre
da. „Het vasten als ritueel is
bijna verdwenen. Hiervoor in de
plaats is een intentie gekomen,
een levenshouding. Jouw hou
ding ten opzichte van de ander."
Voor pastor Bertus van Schaik
uit Nieuw-Vossemeer heeft het
vasten al langer zijn traditionele
betekenis verloren. „Ik vast al
jaren. Sinds een jaar eet ik geen
vlees meer, sinds een jaar of
twee drink ik geen alcohol en
Jacques Klaver is een van de organisatoren van de jaarlijkse soepactie in Roosendaal tijdens de vastentijd. foto de stem/ben steffen
met roken ben ik veel langer
geleden gestopt. Vasten is voor
mij soberheid, jezelf een stuk
ontzeggen, maar dan wel het
hele jaar door. Naast een lijflijke
ontzegging, kan vasten leiden tot
een stukje bewustwording. Vas
ten is niet alleen goed voor je
lijf, maar ook om je ego te be
heersen. We moeten ons lichaam
niet de baas laten worden over
onze ziel."
Traditioneel
Maar in deze officiële vastentijd
verlegt de pastor wel zijn accen
ten. „Het gebed beoefen ik wat
actiever, ik sta vroeg op, ga op
tijd naar bed en ik leg me enige
vermindering in eten op. 's Mor
gens soms niet eten, bijvoor
beeld. Maar dat mag ook wel",
lacht de pastor, „want een beetje
afvallen kan geen kwaad."
Ébch kent pastor Van Schaik
parochianen die nog op een
ouderwetse manier de vastentijd
beleven. „Als iemand opeens 65
gulden in de collectezak stopt,
dan is er een gerede kans dat hij
of zij iets uitgespaard heeft. Aan
andere mensen merk ik dat zij
meer aan bezinning doen door
wat vaker naar de kerk te gaan."
Maar meer wil hij daarover niet
kwijt. „Want vasten is een per
soonlijke zaak."
Dat antwoord krijg je vaker als
je op zoek gaat naar katholieken
die nog op een traditionele wijze
vasten. „Ik ken iemand, van wie
ik zeker weet dat hij veertig
dagen vast," zegt Ermelinde van
den Bouwhuijsen van de werk
groep conciliair proces in Roo
sendaal. „Op verjaardagen
neemt hij geen koekje, hij rookt
niet. Degenen die hem goed ken
nen, weten het, maar een ander
merkt niks aan hem. Je praat er
gewoon niet over."
Niet materieel
Wanneer gij vast, zet dan geen
somber gezicht zoals de schijn
heiligen; zij verstrakken hun ge
zicht om de mensen te tonen dat
zij aan het vasten zijn Maar
als gij vast, zalft dan uw hoofd
en wast uw gezicht, om niet aan
de mensen te laten zien dat gij
vast, maar vast voor uw Vader
die in het verborgene is en uw
Vader die in het verborgene ziet,
zal het u vergelden. (Matteüs 6,
vers 16-18).
Zelfs in klooster-bejaardenoord
huize Elisabeth in Roosendaal
vasten de zusters al lang niet
meer zoals vroeger. „Ach," zegt
de zuster die de telefoon op
neemt, „de een eet misschien wat
minder, de ander slaat een glaas
je over, maar er wordt niks meer
opgelegd. Ook in de keuken
wordt er niet speciaal gekookt.
Op de derde zondag van vasten
zetten we een grote bus in de hal
waarin de bewoners een gift
kunnen doen. Het hoge bedrag
dat we dan ophalen staat in geen
verhouding tot hetgeen er min
der gegeten is."
Vasten is geen materiële zaak
meer, vervolgt de zuster. „Van
een materieel vasten hebben we
een immaterieel vasten gekre
gen. Zelfverloochening is mis
schien wel een heel zwaar
woord, maar dat komt er toch
wel dichtbij. Als je bijvoorbeeld
met een persoon veel moeite
hebt, dan probeer je daar in de
vastentijd wat meer aandacht
aan te geven. Of als je met een
vervelende karaktertrek wor
stelt, dan probeer je je daar eens
helemaal op te concentreren.
Maar oh lord, wat is het moeilijk
om dit aan een buitenstaander
uit te leggen."
Symbolisch
Minder moeite heeft Jacques
Klaver hiermee. Hij is een van de
organisatoren van de jaarlijkse
soepactie in Roosendaal. In de
vastentijd en tijdens de advent
(vier weken voor kerst) kunnen
inwoners van Roosendaal elke
maandeg naar een bijeenkomst
waar in plaats van een warme
maaltijd soep geschonken wordt.
Het is een oecumenische actie,
die plaats vindt in een zaaltje
van de Hervormde Kerk. Ruim
twintig mensen komen daar ie
dere maandagavond opdraven.
„Je moet het zien in zijn symbo
lische betekenis," zegt Klaver.
„Soep is een eenvoudige maal
tijd en vanuit die eenvoud wil je
een teken zijn voor andere men
sen, aandacht vragen voor de
kleine mens. Een teken van de
len met anderen."
„Overigens heeft de vastentijd
niks met katholiek-zijn te ma
ken. In het vasten is het ons veel
meer te doen elkaar te herinne
ren aan het delen. Dat we stil
staan bij het feit dat we leven in
een waanzinnige overvloed, ter
wijl we de Derde Wereld laten
barsten. Er is genoeg voor ieder
een, zei Ghandi, maar niet voor
ieders hebzucht."
De afgelopen zes weken is er op
de maandagavond een kleine
5000 gulden opgehaald. „Dat is
niet veel," zegt Klaver, „maar
het gaat om het gebaar. Het geld
gaat naar de oecumenische ont
wikkelingsbank, een kritisch
bankier, die het geld belegt in
Derde-Wereldprojecten. Op die
manier willen wij een klein beet
je ons bezit delen."
Van onze verslaggever
Kees den Exter
Het had wel iets weg van
een maffia-proces: tien Ma
rokkanen die met hand
boeien aan elkaar vastge
ketend het vonnis van de
Rotterdamse politierechter
aanhoren. Iets meer dan
twee etmalen eerder waren
ze door een immense poli
tiemacht van de rijksweg of
het trottoir geplukt, ervan
verdacht te werken als rat
tenvanger voor drughande
laren.
In de publicitaire rimram rond
de frontale aanval van politie
en justitie op het drugtoerisme
vanuit België en Frankrijk
kwam echter amper aan het
licht waarom de jongemannen
zijn aangehouden én veroor
deeld.
Het Nederlandse strafrecht
biedt twee aanknopingspun
ten om 'lokvogels' achter de
tralies te krijgen. Vrij vertaald
komt het er op neer dat het
verboden is om behulpzaam te
zijn bij het verkopen of kopen
van drugs uit te lokken. Dat
laatste geldt dan richting de
buitenlander die in Rotterdam
'inkopen' komt doen. In beide
gevallen spreekt het justitiële
jargon van 'voorbereidings
handelingen'.
Discussie
De Rotterdamse persofficier
van justitie, mevrouw De Jon
ge: „Over de voorbereidings
handelingen bij andere mis
drijven is momenteel volop
discussie. Ten aanzien van
drughandel heeft de recht
bank het begrip al jaren geac
cepteerd. Op grond van artikel
10 A van de Opiumwet, want
daar praten we hier over, zijn
in Rotterdam in het verleden
al vaker veroordelingen uitge
sproken. Maar nog nooit zo
massaal als afgelopen maan
dag."
Gaat het bij een dergelijke
bemiddeling om hard drugs of
om soft drugs in hoeveelheden
groter dan 30 gram, dan gloort
een gevangenisstraf, zo heb„
ben de drugrunners die afge-
DoorPieter Willemsen
Den Haag - Werkloosheid is nie
laagopgeleide produktiewerkers t:
dat ook goedgeschoolde werknen
het veld moeten ruimen. Het leed
steeds vaker en harder toe.
Vakbondsjuristen hebben er de
handen vol aan. De arbeidsver-
i houdingen zijn harder en zake
lijker geworden. Bedrijven trek
ken er minder tijd voor uit om
personeelsproblemen op te los
sen. Als een werknemer vandaag
een probleem is, moet deze liefst
vandaag nog weg.
p Vooral de mensen tussen 45 en
55 zijn kwetsbaar," zegt Wim ter
Welle. Hij is hoofd vakbondsza
ken van de Vakorganisatie voor
Middelbaar en Hoger Personeel
(VHP).
Tragisch
lopen maandag voor de rech
ter moesten verschijnen, erva
ren.
Tot en met afgelopen weekein
de zochten politie en justitie j
- zeker ten zuiden van de j
te rivieren - de sancties tegen I
de drugrunners vooral in de
verkeers- en vreemdelingen
wetgeving. Op jacht naar po-
tentiële Wanten voor hun op- j
drachtgevers lappen drugrun- i
ners alle verkeersregels aan
hun laars. Politie en mare
chaussee in Noord-Brabant
kunnen meepraten over
kamikaze-gedrag van de heren j
drugrunners. Maar om een be
keuring van 150 gulden we
gens te hard rijden lachen die,
om maar te zwijgen van de
bon van vijf tientjes voor het
niet kunnen tonen van een
paspoort.
Tip
Een Rotterdamse politieman
zegt heel stellig dat een drug-
runner, die 500 gulden ver
diend heeft op een dag, een
slechte dag achter de rug
heeft. Daarbij dient bedacht
dat een drugrunner in de regel
als tip ongeveer tien procent
vangt van de omzet die hij
voor zijn baas binnenbrengt.
Weer de Rotterdamse politie
man: „Per saldo klopt het na
tuurlijk niet, maar ik denk
weieens dat er in de richting
België en Frankrijk méér
drugs ons land verlaten dan er
langs andere grenzen in totaal
binnen komt. Met tientallen
tegelijk begeleiden ze soms
even zovele passagiers uit een
en dezelfde internationale
trein naar één en hetzelfde
pand. Het is een miljoenenbu-
siness."
Bij de 49 drugrunners die
maandag werden veroordeeld
waren er 47 afkomstig uit Ma
rokko. Volgens mevrouw De
Jonge verbleef 'het merendeel
illegaal in ons land. Met de
eventuele procedure tot uit
zetting wordt gewacht tot de
mannen hun straf hebben uit
gezeten. Mevrouw De Jonge-
„Daarna worden ze overge
dragen aan de vreemdelingen
politie. Die moet dan maar
zeggen wat er met hen moet
gebeuren."
„Voor mensen boven de 55 is
vaak nog wel een regeling te
treffen. Maar veel van het leed
zit in de groep die iets jonger is."
De juridische afdeling van de
VHP (28.000 leden) kreeg vorig
jaar te maken met 25 procent
meer zaken dan in 1990. Der
tienhonderd leden deden vaker
dan één keer telefonisch een be
roep op de bond.
In 650 gevallen was er sprake
van echte conflicten, waarvoor
de bond een oplossing moest
vinden. In ruim tweehonderd ge
vallen moest de kantonrechter
uitspraak doen over het arbeids
conflict.
„We zijn de laatste jaren steeds
bezig met puinruimen," verzucht
Ter Welle. „Er zijn veel tragische
gevallen. Het gebeurt nog steeds
dat iemand die tien jaar in een
bepaalde baan zit ineens te ho
ren krijgt dat hij niet deugt voor
zijn werk en eruit moet. Dat
komt hard aan. Probeer zoiets
thuis maar eens uit te leggen.
Daar heb je tien jaar lang gezegd
dat je te weinig tijd aan je gezin
hebt besteed omdat het werk al
je aandacht vergde."
V
a
01
di
e
z
d
r>
I Vastgeroest
Veel hogeropgeleide werknemers
zijn met hun bedrijf meegge-
groeid. Dat maakt ze voor ande-
Door onze correspondent
Aart Heering
I Ivrea - De 'derde revolutie' nof
I men het in de kantoren van Olive
De schrijfmachinefabriek die
millo Olivetti in 1911 stichtte in
Noorditaliaanse stadje Ivrea hf
I m de afgelopen decennia al
tweevoudige gedaanteverwissel
ondergaan.
Uit de jaren '70 stamt de overgang
mechanische naar elektronische k
toormachines. Nadat Carlo De Benec
h m 1978 de leiding van het kwijne^
bedrijf had overgenomen volgde
tweede, ingrijpender transformatie.
I vetti ging zich toeleggen op de
comPutermarkt en liep tien
geleden voorop bij de ontwikkeling
e personal computer.
En nu is het tijd voor de derde omsc
^eung,. die naar de zogeheten multii
aialiteit, ofwel de integratie van in:
n u j en telecommunicatie, waa
het stud anc*er® computergiganten
Een voorbeeld daarvan is de Perso
communication Computer (PCC).
er de naam Domus Life heeft Oliv
een dergelijk apparaat ontwikk
t naast de gebruikelijk PC-func
-Programma's kan ontvangen, c<
L, Cj7 en video-discs kan lezen, in
met andere PCC-bezitters vi
kan mak65 ^an spel-en en zelts mU5
knrï^63 voorziet men een nabije 1
m waarin niet alleen particulie
tj r °°k bedrijven en overheidsins
uëiffu1 °P steeds grotere schaal via c
hun w apParatuur onderling en
wol anten zullen communiceren,
Raadloos als via kabel,
svtff apparatuur zelf en de wi
men zal er de komende jaren d
