4De jaren
zestig
waren
een ramp'
Flin
Xe weinig
Wegsturen 'hoge heren' in IRT-affaire zou overwinning democratie zijn
Barst
DE STEM-
Historicus Von der Dunk: Iedereen heeft behoefte aan een autoriteit
Ai dëSTEM
Minister K
Maatrege
tegen vro
DESTEM
Als een bo
DE STEM
BINNENLAND BUITENLAND
Identificatie
te pas
en te onpas
Agenda
DINSDAG 29 MAART 1994
Op een grijze, regen
achtige ochtend is
het zover. Elke
Nederlander moet een identi
teitsbewijs bij zich hebben en
de politie controleert. Het
wordt een rampzalige dag
voor Nederland. Kijkt u maar
even mee.
- „Goedemorgen meneer.
Kunt u aantonen wie u bent?"
„Ik ben Elvis Presley, zoals u
waarschijnlijk wel kunt zien.
Are you lonesome tonight
Dat bedoel ik."
- „Meneer, u lijkt misschien
op Presley. Maar we weten
allemaal dat Elvis dood is.
Laat u uw ID-pasje of uw
rijbewijs maar even zien."
„Ik ben op weg naar een op
treden, ik mag mijn publiek
niet teleurstellen. Love me
tender...."
- „Aha, volgens uw rijbewijs
bent u Jan de Wit. Dat klopt
allemaal. Rijdt u maar door.
En doet u de volgende keer
niet meer zo moeilijk."
„Thank you. Ik stuur wel een
mooie kaart uit Las Vegas."
Daar nadert de volgende au
to. Een groen wagentje van
de PTT.
- „Dag mevrouw, even uw
identificatie."
„Ach, agentje, je kent mij*
toch wel. Ik ben Tante Pos.
Sinds mensenheugenis ver
zorg ik de post, de telefoon en
nog veel meer. Je hebt Tante
Pos en Oom Agent, dat weet
je toch wel?"
- „Zegt me niks. mevrouw.
Hier lees ik trouwens iets heel
anders. U bent in dienst van
de KPN."
„O, zaten we nog maar in de
goeie, ouwe tijd van oom en
tante, Vadertje Staat en Moe
der Natuur. Beste knul, KPN
is de afkorting van Koninklij
ke PTT Nederland. Degene
die dat uitgevonden heeft zou
direct afgesloten moeten wor
den."
- „Prettige dag verder, me
vrouw Pos."
Inmiddels is een glimmende,
brede wagen snerpend tot stil
stand gekomen. Op de achter
bank ligt een oranje trainings
pak, een blonde kerel grijnst
terwijl zijn raampje volauto
matisch zakt.
- „Dag meneer, lekker ge
sport? We willen even vast
stellen wie u bent."
„Alex van Breda."
- „Wilt u zo sportief zijn dat
aan te tonen?"
„Alex van Breda. Daar laat ik
het bij. Kijkt u maar even
naar mijn nummerbord."
- „Ja, dat is inmiddels door
ons geconstateerd. Koninklij
ke Hoogheid, dus. Of is het
'meneer Van Buren? Komt u
toch maar even mee. Schuil-
Door Dirk Vellenga
namen kunnen wij niet accep
teren. We hebben trouwens in
onze computer ook nog een
parkeerbon van uw vader zit
ten."
De volgende automobilist is
duidelijk onder invloed. Hij
drukt de autotelefoon tegen
zijn oor, terwijl een loeizware
house-dreun als een giganti
sche hamer tekeer gaat.
- „Uw rijbewijs of uw pas
graag. Meneer!!!"
„Ik pas".
- „Kunt u voor identificatie
zorgen? Hallo!!!"
„Ik geef me over. Waar moet
ik blazen?"
- „Nou, ik merk het al. Geen
ID. Stapt u maar even uit.
Dan kunnen we misschien sa
men uw identiteit vaststel
len."
„Meneer, kzallu eerluk bken-
ne: ik zit momenteel in een
massieve indentiteits-currisis.
Ik weet niet meer wie ik ben.
Echt niet."
Daarmee roert de beschon
ken landgenoot de kern aan
van een geweldig probleem
dat schuilgaat achter de nieu
we geplastificeerde identifica
tieplicht. Er heerst een brede
identiteitscrisis die elke con
trole tot een hopeloze onder
neming maakt. De laatste ja
ren heeft een epidemische
persoonlijkheidsvervaging al
le contouren uit de samenle
ving gegumd. Wie ben ik?
Wie bent u?
Op de eerste dag worden ver
der prominente figuren als
Wim Kok, Hans van Mierlo,
Elco Brinkman en Frits Bol-
kestein uit hun dienstauto ge
haald, omdat ze niet duidelijk
kunnen maken wie te zijn. De
■politie staat voor een onmo
gelijke taak. De cellen zijn
halverwege de dag al vol. De
politici, omroepmedewerkers
en andere idee-arme wegge
bruikers moeten vrijgelaten
worden. Ze verdwijnen on
middellijk in het natte grauw
van de middag.
Bij de post ligt een verdikte enveloppe uit Veenendaal. Afzender de
Bond tegen het Vloeken.
De eerste vrees dat de geheime ondeugd doorgebriefd is, blijkt niet
terecht. In de brief zitten een ballpoint en een algemeen schrijven in
poëzievorm. „Men uw pen. Aan een schrijver. Moordt uw woord,
dan stinkt uw inkt. Men uw pen, uw fluistervink. Vloekt uw boek,
dan kladt uw blad. Men uw pen, uw duivekat. Vlijmt uw rijm, uw
lied verdriet. Men uw pen, uw persparkiet. De papegaai.
Aan de tekstschrijver is de boeken-poëzieweek klaarblijkelijk
voorbijgegaan. Maar ook de kwaliteit van de pen verdient geen
prijs. In de dop zit een barst. Of moeten we ter voorkoming van
misverstand liever spreken over een scheurtje? (CH)
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: H. Coumans- hoofdredacteur.
C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
076-236911/Telefax 076-236405.
Telefax redactie S 076-236309.
Bezorgklachten en abonnementenadministratie:
Afdeling Lezerscontact 06-0226116 (gratis) ma. t/m vrij. 8.00-17.00
uur, zat. 8.00-12.00 uur.
Kantoren:
Bergen op Zoom, Steenbergsestraat 23-23a,
01640-36850, fax 01640-40731, redactie 01640-37253.
Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550, fax 01608-17829.
Postadres: Postbus 363,4870 Al Etten-Leur.
Goes, Klokstraat 1, 01100-28030, fax 01100-21928.
Postadres: Postbus 13,4460 AA Goes.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751, fax 01140-19698.
Postadres: Postbus 62, 4560 AB Hulst.
Oosterhout, Arendstraat 14,® 01620-54957, fax 01620-34782.
Postadres: Postbus 4023, 4900 CA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929.
Postadres: Postbus 35, 4700 AA Roosendaal.
Terheuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554.
Postadres: Postbus 145,4530 AC Terneuzen.
Vlissingen, Scheldestraat 7-9, 4381 RP,
01184-19910, fax 01184-11446.
Postadres: Postbus 5051, 4380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur.
Abonnementsprijzen per 1 januari 1994
(bij vooruitbetaling te voldoen):
per kwartaal 87.20, per half jaar 173.45 óf per jaar 337.30.
Voor abonnees die automatisch betalen: per maand 29.05,
per kwartaal 84.70, per halfjaar 168.45 óf per jaar 327.30.
Voor posttoezending geldt een toeslag.
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en-bij Teuben, Gin-
nekenweg 7, Breda.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881.
Geboorte- en overlijdensadvertenties maandag t/m vrijdag tot 16.00
uur 076-236881, zondag van 18.30 tot 20.30 uur 076-
236242/236911. j?
Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447. i
Amsterdam, 30 april 1969. Op deze koninginnedag kwam het tot een treffen tussen groepen jongeren en de politie. Weg met gezag en autoriteit', was een kenmerkende houding voor de jeugd
jcltqïl zestig.
FOTO ARCHIEF DESTfl
De Jaren Zestig, waarin
alles mocht en niets
moest, zijn uiteindelijk
rampzalig gebleken. De
negatieve gevolgen zijn
veel groter dan de posi
tieve. Misdaad, onver-
schilligheid, agressie en
bureaucratie. „Geef ons
alsjeblief een autoriteit,"
roept de generatie van
nu. De historicus prof.
dr. Hermann Walther
von der Dunk blikt mis
moedig om.
Door Jan Koesen
De Jaren Zestig. Flower Power.
Weg met gezag en autoriteit.
Alles mag en niets moet. Van
baas in eigen buik tot studenten
die hun profs bestraffend toe
spreken. De bestorming van bar
ricades, de seksuele bevrijding,
terug naar de natuur, iedereen is
gelijk, op geitewol marcheren te-'
gen Vietnam. Een roes trekt over
de jeugd van toen.
Menig middelbare en oudere van
nu beschouwde zich destijds als
een rebel. Paul van Vliet zong
over Papa die was blijven steken
in de Sixties tot ongenoegen van
zijn kroost. Dertig jaar na de
revolutie presenteert de kater
zich. De idealen van toen blijken
toch minder heilzaam te zijn
geweest dan gedacht.
In zijn studeerkamer in Biltho-
ven maakt de historicus prof. dr.
Hermann von der Dunk een ba
lans op van die geheiligde jaren
en hij komt op een negatief saldo
uit.
Eind jaren dertig emigreerde het
gezin Von der Dunk uit Hitler-
Duitsland naar Nederland. Hij
was tot 1990 hoogleraar cultuur
geschiedenis aan de Universiteit
van Utrecht en ging met ver-
vroegd emeritaat uit onvrede
met de bureaucratie en verga
derwoede. Nu is hij een dag in de
week buitengewoon hoogleraar
te Nijmegen.
Hij wordt veelvuldig voor de
televisie gevraagd, met name als
de verslaggever wil horen of het
nazidom weer de kop opsteekt,
iets waar de prof absoluut niet
in gelooft. De hakenkruiskladde
raars van grafzerken en de gas-
sissers in het (Ajax-stadion be
schouwt hij eèrder als pubers,
ongevormde protesten die op die
manier wat aandacht krijgen in
him miserabele leven, maar een
wezenlijk gevaar zijn ze niet.
De Jaren Zestig waren wel we
zenlijk. „Ik geloof dat de uitein
delijke balans zeer negatief is.
Er zijn natuurlijk ook positieve
kanten aan die jaren verbonden.
Het taboe op seksualiteit is ver
dwenen, de vreselijk stijve ritue
le omgangsvormen van toen zijn
weg, er is een grotere sociale
doorstroming. Maar als ik de
boekhouding opmaak, kom ik
toch uit op een negatieve ba
lans."
„Want ik geloof dat het anti-au
toritaire juist in de opvoeding te
veel naar de andere kant is door
geslagen. Er waren bij de oude
opvoeding ongetwijfeld taboes
die onjuist waren en die tot
verkrampte, onnodige proble
men hebben geleid, maar nu is
het wel heel radikaal anders. Er
zijn ouders die zeggen dat je je
kind nooit iets mag verbieden
want dat roept frustraties op,
waar die kinderen toch eigenlijk
op zoek naar autoriteit zijn. Al
les wat ze-doen is goed."
„Toch zoeken ze een gids, een
oriëntatie hoe je je gedragen
moet, maar die is er niet meer.
Hele generaties zijn nu opge
groeid in een normenanarchie,
met als resultaat veel onzeker
heid en daaruit weer agressie en
een protesthouding. 'Geef ons
alsjeblief een autoriteit, zeg ons
wat wel mag en wat niet. Dan
weten we tenminste voor onszelf
of we een zinvol of niet zinvol
leven leiden. Maar er is niemand
meer die ons zegt wat goed en
wat slecht is', hoor je ze roepen:"
„Die opvoeding na de Jaren Zes
tig, alles maar toestaan, een hei
lige leuze was het, maar men is
te ver gegaan. En ik geloof ook
dat hieruit uiteindelijk als reac
tie een enorme bureaucratie is
voortgekomen, een geweldig ge
regel."
„Die democratisering heeft oude
gezagslichamen afgebroken en
daar zijn algemene, rommelige
instanties voor in de plaats ge-
komem. We hebben nu een flu
welen regelstaat waarbij de
ambtenarij op zeer ondemocrati
sche wijze alles regelt. De gewo
ne burger heeft geen greep meer
op wat er gebeurt."
„Ik heb dat op de universiteit
van nabij meegemaakt. Formeel
mag iedereen er het zijne van
zeggen, maar voor je het weet,
krijg je te horen, 'Wacht even,
dit is een gepasseerd station.'
Die kreet hoor je telkens."
„De laatste beslissing over de
Betuwelijn is nog niet gevallen,
maar nu zie je al op allerlei
punten dat de overheid en in
stanties hun wil doordrukken
achter een hele nevel van her
vormingen, rapporten en tegen-
rapporten. Op een gegeven mo
ment ligt dan een besluit op
tafel. Zo is het. En als je dan
zegt, 'We hebben er niet eens
serieus over kunnen praten', dan
is het steevast van: 'Dat is een
gepasseerd station'."
De gewelddadigheid in de Wes
terse samenleving is volgens Von
der Dunk de laatste decennia
immens toegenomen. „En dat is
het grote probleem van nu, niet
die hakenkruisen. Een groot deel
van de jeugd heeft geen normen
meer, geen culturele structuur
die de gewelddadigheid onder
drukt of kanaliseert."
„Door mobiliteit en ontzuiling
zijn oude groepsverbanden ver
dwenen. Groepen die aanvanke
lijk de jeugd in hun eigen nor
menpatroon en gedragscodes op
leidden, zijn in de Jaren Zestig
verdwenën. Het paradoxale van
democratisering, van de stelling
dat iedereen gelijk is, brengt een
toenemende losheid en onzeker
heid met zich mee. De oudere
generatie, die een gezaghebbend
leraar was, instructeur en infor
mateur voor de jeugd, is verdwe
nen en daarmee de benauwdheid
voor gezag, de angst op je don
der te krijgen."
„De autoriteit van die oudere
generatie was gebaseerd op een
grote ervaring in de omgang met
het leven. Die ervaring is nu
brokkelig geworden. Generaties
was het in vroegere eeuwen de
norm dat de zoon in de voetspo
ren van zijn vader stapte, dat de
vader niet alleen vader, maar
ook leraar was."
„En men bleef ook thuis. Door
een oneindige reeks van factoren
is de relatie tussen ouderen en
jeugd in de loop van de negen
tiende eeuw veranderd. Het ge
zag is verdwenen. En ik geloof
dat dat gezag een remmende
invloed heeft gehad op de agres
sie van toen."
„Hier komt nog bij de huidige
cultus van het geweld. De jeugd
pleegt geen geweld uit een soort
van innerlijke drang, maar veel
al om indruk op de eigen kornui
ten te maken waarbi het
geweld op de televisie en ffl
imiteert. Mensen met een zwil
zelfbesef die instabiel
vluchten in geweld om op
manier weer iemand te zijn."
Vroeger, zegt de hoogli
stond een school centraal in
leven. „Vandaag is dat niet met
het geval. Het is nu even belang
rijk bij je klasgenoten te score
als bij je leraar. Ze hebben a
walkman tijdens de les op i
kop en vinden het raar als i
leraar daar iets van zegt.
behoor tot die school die
dat geweld op televisie wel di^
lijk een escalerende uitwerki
heeft."
„Het geweld wordt door de tè
visie doodgewoon. Er is ge»
ning gekomen aan lijken bij
genen die er van nature
voelig voor waren. Het curiein
is dat geweld van de enkeling
niet bestond in dictatuurstater.
In de vroegere stalinistische
staat kon je 's avonds rustig over
straat, er was een beetje
op de plank en vrijheid
niet. Ieder wist door het ijzeren
regime via de terreur van
staatsbestel wat hij wel of nie'
kon zeggen of doen. Dat ver
klaart een zekere nostalgie naar
die oude Stalintijd."
„In een vrije democratie krijgt
juist de agressie van het individu
meer de ruimte. En ik geloof dal
iedere mens, ieder kind, om au
toriteit vraagt. Geen autoriteit ii
de zin van vreselijk zware straf
fen of gewelddadigheid of mis
handeling, rhaar autoriteit
oriëntatie. Ik geloof dat
mens zonder autoriteit kan.
volslagen autoriteitsloze san
leving als gepredikt in de Jaren
Zestig is volslagen kwatsj, is
utopie die tot anarchie zal lei
den."
Van onze verslaggever
neIl Haag/Tilburg - De
ventieve tandheelkun
zorg in Zuidwest-Nedei
komt onder druk door d<
wijzing van een Braba
aanvraag voor een oplei
mondhygiëne.
Dat zegt tandarts B. Bange
Tilburg, voorzitter van de
ling Midden-Brabant van de
derlandse Maatschappij ter
vordering der Tandheelkund
Den Haag (anp) - Het
Ier van 700 tot 750 mil
Dat komt vooral door
van asielzoekers en
uitvallen.
Dat blijkt uit de zogehete
derbrief over de stand van 2
van de rijksbegroting die n
ter Kok van Financiën naa
collega's heeft gestuurd.
Kok wil dat deze tegen
wordt opgevangen op de b
ting van de departementen.
De minister constateert ir
kaderbrief verder dat er
Sociale Fondsen een tegen
zit van 1,5 miljard in 1994
miljard in 1995. In de vol
zondheid is er dit jaar een t
valler van 0,5 miljhrd en vo
jaar van 100 miljoen. Het o]
gen van deze tekorten is
taak van de bewindsliede
Vries (Sociale Zaken) en
cona (WVC).
Daarnaast wil Kok voor vo
jaar een extra bezuiniging
een kleine 1,5 miljard.
Dat bedrag maakt deel uil
de vijf miljard aan ombuig
voor de komende jaren di
kabinet wel heeft aangekon
maar nog niet exact heeft
vuld. De invulling van het
tant wil Kok aan het ni
kabinet overlaten.
De bezuiniging van 1,5 m
moet worden gevonden do
departementen minder te
penseren voor de gestegen
zen en via de arbeidsvoor'
Naarmate de verkiezingen dich
terbij komen, worden politici
steeds voorzichtiger. Uitspra
ken tijdens openbare bijeen
komsten worden zorgvuldig
voorbereid, de campagnestaf
bedenkt thema's die in inter
views extra moeten worden be
nadrukt en iedereen is zeer alert
op mogelijke verstoringen van
de zorgvuldig opgebouwde
beeldvorming.
In dat opzicht kwam het rap
port over de trammelant rond
het IRT-rechercheteam wel erg
beroerd uit. Want hoe je het ook
wendt of keert, twee belangrij
ke kopstukken van de rege
ringspartijen CDA en PvdA
hebben toch een paar flinke
deuken opgelopen.
Vooral Ernst Hirsch Ballin,
nummer drie op de kandidaten
lijst van het CDA, kan zo'n vlek
op zijn smetteloze blazoen
moeilijk gebruiken. Zijn intens
brave en keurige uitstraling
hebben ze in de top van het
CDA hard nodig. Lijsttrekker
Brinkman heeft in de ogen van
veel mensen toch wat te frivole
trekjes en. ook de nummer twee,
Yvonne van Rooy, valt een beet
je buiten het traditionele CDA-
patroon.
Niet dat ze nou zo'n wufte uit-
Door David van der Houwen
straling heeft, maar zo'n jonge
vrouw die in haar eentje de
wereld rondreist; het is toch iets
anders dan de vertrouwde types
als Dien Cornelissen of Hannie
van Leeuwen die meer de zorg
zaamheid uitstraalden die het
CDA zo graag predikt.
Bij de Partij van de Arbeid
speelt iets soortgelijks. Ed. van
Thijn staat weliswaar niet op de
kandidatenlijst maar hem is wel
een belangrijke rol toebedeeld
in de verkiezingscampagne. Van
Thijn blijkt namelijk zeer popu
lair te zijn bij veel kiezers, juist
ook vanwege de onkreukbaar
heid en zorgvuldigheid die hij
als burgemeester van Amster
dam uitstraalde.
En nu liggen juist die twee
mannen die lieten zien dat er
wel degelijk integere politici
bestaan, onder vuur. Niet om
dat ze er zelf een rommeltje van
hebben gemaakt, maar vanwege
hun verantwoordelijkheid voor
het gedrag van anderen die dat
klaarblijkelijk wel hebben ge
daan.
De zorg over hun positie was
direct merkbaar in de eerste
reacties vanuit het regerings
kamp. Zowel premier Lubbers
als de fracties van PvdA en
CDA spraken bezwerende tek
sten uit die vooral ten doel
hadden te voorkomen dat er
koppen zouden moeten gaan
rollen.
Daarbij komt steeds weer een
formeel argument naar voren
dat in theorie een sterke indruk
maakt, maar waarvan 'de poli
tiek' zich tot nu toe weinig heeft
aangetrokken. „We moeten niet
nu al schuldigen gaan aanwij
zen terwijl de Tweede Kamer
het rapport nog moet bespre
ken," klinkt het in koor. Daar
zal moeten worden vastgesteld
of leden van het kabinet verant
woordelijk kunnen worden ge
steld voor het gestuntel rond
het rechercheteam.
Staatsrechtelijk is er geen speld
tussen te krijgen, maar in de
praktijk ging het tot nu toe
altijd anders. Wie de lijst van
tussentijds afgetreden bewinds
lieden nakijkt, komt tot de con
clusie dat er sinds de Tweede
Wereldoorlog vrijwel nooit een
minister of staatssecretaris na
een beoordelingsdebat in de
Tweede Kamer naar huis is ge
stuurd. Of het was de eigen
partij die vond dat het welletjes
was, zoals in het geval van de
PvdA-staatssecretarissen Ter
Veld en In 't Veld, of een andere
partij zoals de PvdA die land
bouwminister Gerrit Braks bui
ten het parlement om z'n congé
Ook in de paspoort-affaire wa
ren de bewindslieden Van Eeke-
len (WD) en Van der Linden
(CDA) al verdwenen voordat de
Kamer een eindoordeel kon uit
spreken. In een verder verleden
stapten ministers zelf op omdat
ze het niet eens waren met het
kabinetsbeleid (Frans Andries-
sen in het eerste kabinet Van
Agt) of om privé-redenen, zoals
Smallenbroek die in 1966 zelf
de consequenties trok van een
illustratie Mat Rijnders
wat ongelukkige autorit met
een slokje op.
Maar in geen van die gevallen
was de mogelijke schade voor
de partij zo groot als nu bij
Hirsch Ballin en Van Thijn. Dus
trekt ineens iedereen een zeer
formeel gezicht en legt het oor
deel neer bij de Tweede Kamer.
Het risico is ook niet zo groot.
Want zelfs de oppositie staat
niet direct te trappelen om op
de valreep nog wat ministers
ten val te brengen. Zo'n aanpak
kan zich ook tegen je richten,
denken ze daar, want de kiezer
zal dat misschien toch verkeerd
uitleggen. Aan de borreltafel
wordt misschien wel geroepen
dat het een schande is dat 'de
hoge heren' elkaar de hand bo
ven het hoofd houden, maar als
de Kamer een minister wil weg
sturen, verwacht die kritische
kiezer daarvoor wel harde argu
menten.
Als die er donderdag zijn en
meerderheid trekt daaruit har
de consequenties, dan is dat
jammer voor de betrokkenen
maar wel een overwinning voor
de parlementaire democratie.
Maar als het aan de Kamer ligt.
zal de mantel der liefde donder
dag het meeste wel bedekken.
De Eerste Kamer bespreekt
vandaag de plannen voor de
aanleg van de Betuwelijn. Ook
komt een wijziging van de wet
die het toezicht op kredietin
stellingen regelt aan de orde. De
Tweede Kamer is officieel ai
met paasreces maar houdt don
derdag een extra vergadering
over het vorige week uitge
brachte rapport over de gebeur
tenissen rond de opheffing van
het Noordhollandse IRT-recher
cheteam.
Van onze verslaggeefster
Helmond - Een van de w
Elkerliekziekenhuis gaat
boven het hoofd wannei
gemaakte afspraken.
Bovendien zal een gynaec
van buitenaf worden aangi
om de vier Helmondse vrou
artsen te begeleiden.
De directie en de medisch
vertrouwen erop dat de m<
gelen voldoende zijn om eer
de zorg van de patiënten
randeren.
Vrouwenarts F. Berkhout
besloten met onmiddellijl
gang zijn werk aan het 1
liekziekenhuis in Helmoi
beëindigen. „Hij acht ziel
gens onverenigbaarheid va
rakters niet langer in sta
professioneel te functione
de maatschap," zei directe
neesheer J. Jager gisteren
heeft echter duidelijk j
achter de genomen maati
te staan."
De directie, de raad van tc
en de medische staf va
Elkerliekziekenhuis hebbe
VOORSPELLEN IS een ki
zodoende niet gebouwd
artsenopieiding in Neder
Begin jaren tachtig vrei
tandartsen. Minister Dee
academische opleidinger
moesten worden. Verze'
eigen, voorspellingen en
mogelijke teveel aan ta
van de afgestudeerden
aantal vrouwelijke tande
Part time. En bovendie
Patiënten zijn immers rr
hebben er daardoor mee
mnger hun eigen tanden,
De minister bleef onver
immers uit onverdachte
'•Jk gekregen. Er dreigt,
tandartsen afgestudeerc
exact die welke tien jaar
9en zijn.
'n Groningen komt een
oude gebouw en met di
intussen van de hand
miljoenen en dat in een
worden.
Deetman is inmiddels g
voorzitter van de Tweec
aan de eerste controleur
hoort te zien dat er zuini
omgegaan. Als zodanig
wat hem rest is, lacher
ongelijk te bekennen.
