SDUTN
i
AN
DE
S
IC.
De beperkte toekomst van korfbal
De kampioen van vandaag verwaarloost de dag van morgen
en SABO
bestem
Burgemeester Hood niet
bevreesd voor
invasie Oranje-legioen
SPORT
B4
Socioloog onderzoekt de uiteenlopende populariteit van sporten
994
ellig dagje uit
en vrienden
Iilmarkt vindt u vanalles en no
intiek, tweedehands artikelen9
snten en fruit, boeken, textiel
men, planten
ijn er live-optredens van divers»
binnen- en buitenland.
Ir live muziek met discord
1st aluminium-chassis en
Jtie op maaihuis en traploze
orzien van Turbo-ventilator
Tisopvang.
prachtige B&S-Quantum
[ie ontsteking of een
3e Duits-degelijke SABO
i en maait probleemloos
gras.
J/43-ESH nu voor fl. 999,-»
In vraag,
inde SABO-dealers
pmachine.
10 vanaf fl. 399,-
van
naaiers
Ivoor de verzoekschriften om bi] vol-
Inmen.
Imoet uiterlijk op de veertiende dag
lemming, dus voor of op 19 april 1994,
men ingediend bij de burgemeester van
J hij op de dag der kandidaatstelling
Ikiezer is geregisteerd.
liet ingewilligd wanneer aan verzoeker
1 stembureau naar keuze aan de stem-
heeft verklaard als gemachtigde op te
dag der kandidaatstelling als kiezer
let verzoek ontvangt de gemachtigde
Hij dient de volmachtstem tegelijk
luit te brengen.
Iverdracht van de oproepingskaart
Iin plaats van een verzoekschrift in te
|t van zijn oproepingskaart, tot en met
,ng, zelf een andere kiezer machtigen
len, door zijn oproepingskaart aan die
Ten.
•aangewezen gemachtigde moet op de
■telling (22 maart 1994) in hetzelfde
ungeschreven als de kiezer die de vol-
Jgde kan de volmachtstem uitsluitend
Igen stem, in het stemdistrict waar hij
I uitbrengen.
eer dan twee aanwijzingen als gemach-
Biet bevoegd de volmacht in te trekken
Itemming deel te nemen.
brden ter gemeentesecretarie verstrekt,
Ide leden van het Europese
1 Parlement
J brief
fiend buiten Nederland
J Aardenburg, Axel, Hontenisse, Hulst,
Int, Sluis en Terneuzen maken bekend
Ibrief toegestaan is aan degene, die op
jng (9 juni 1994) 18 jaar of ouder is en
lidaatstelling (27 april 1994) Nederlan-
Inplaats buiten Nederland heeft of
Inplaats in de Nederlandse Antillen of
l/ens ten minste gedurende tien jaren
Herland is geweest of
openbare dienst in de Nederlandse
Iverkzaam is, alsmede zijn Nederlandse
feezei en kinderen, voor zover deze met
■happelijke huishouding voeren.
Jien stemmen moet een verzoekschrift
burgemeester en wethouders van de
ge. Op het daartoe strekkende aanvraag-
?n bij welke instantie het verzoek moet
is het aanvraagformulier (model D 3-1)
bij het gemeentehuis, afdeling verkie-
ulaire post waaronder de woonplaats
orteert of bij het Kabinet van de Gou-
landse Antillen of van Aruba,
het aanvraagformulier (model D 3-2)
nisterie waaronder de werkzaamheden
ctionaris ressorteren,
loeten uiterlijk 7 april 1994 ingediend
»ver het stemmen per brief kunnen bij
rden ingewonnen.
ornoemd.
T NERGENS.
VRIJDAG 25 MAART 1994
daarom gaan er geen
tienduizenden mensen
naar korfbal kijken en
zitten bij voetbal de tri
bunes vaak vol? En waar
nt de populariteit van
golf vandaan? Socioloog
Maarten van Bottenburg
onderzocht - wereld
tijd - de uiteenlopende
ipulariteit van sporten.
Het zijn niet de kenmer
ken van de sport zelf die
de populariteit bepalen,
concludeert hij. De status
van het land van her
komst en de sociale posi
tie van mensen die een
sport beoefenen, zijn van
doorslaggevend belang.
Door Jos Straathof
Amersfoort - „Fantastisch
truttig, lekker Hollands bur
gerlijk, het ruikt een beetje
jaar spitskool met braadlap
pen," zei Mart Smeets eens
over korfbal. De reacties uit
korfbalkringen waren talrijk
en hevig, maar het (voor)oor-
was en is geen uitzonde
ring. Al sinds het ontstaan
begin deze eeuw is korfbal
regelmatig onderwerp van
spot en hoon. Wanhopige po-
van korfballers om
verandering in te bren-
- zoals het laten circule
ren van foto's waarop het
gemengd douchen van de
spelers te zien is als bewijs
voor de 'vlotheid' - brengen
Jaar geen verandering in.
Pogingen om korfbal op te sto-
m de vaart der volkeren, zijn
lok bij voorbaat tevergeefs,
vreest socioloog Maarten van
Bottenburg (32) uit Amersfoort.
Het zal nooit een massaal beoe
fende sport worden met interna-
ionale uitstraling. „Maar dat
betekent niet dat korfbal in een
beperkte regio geen fanatieke
aanhang kan hebben."
Verborgen competitie
Bottenburg promoveerde
aan de Universiteit van
.tasterdaxn op een onderzoek
naar de uiteenlopende populari-
van sporten. Het onderzoek,
dat ook in boekvorm verscheen,
titel 'Verborgen compe
titie'. Naast de open, sportieve
strijd speelt zich volgens Van
Bottenburg in de sportwereld
een ander soort concurrentie
Deze verborgen competitie
betreft de wijze waarop mensen
zich door hun sportvoorkeuren
aan andere mensen binden of
juist onderscheiden. De popula
riteit van een sport wordt be-
i Cricketie hebt er nauwelijks iets voor nodig om er mee aan de slag te kunnen. Toch wordt het hier als een dure sport beschouwd.
foto anp
paald door de machtspositie van
het land van herkomst en door
de sociale positie van degenen
die de sport oppikken en doorge
ven, concludeert Van Botten
burg.
Van Bottenburg onderzocht de
verspreiding en popularisering
van zo'n dertig sporten. Of zijn
model dan ook voor alle sportva-
rianten opgaat, weet hij niet.
„Maar het is in ieder geval een
algemeen samenhangend model,
zonder te vervallen in steeds
wisselende verklaringen voor de
populariteit van een sport in één
land en op één moment."
Van tafel
De socioloog veegt dan ook een
aantal van dat soort bestaande
verklaringen van tafel.
Een greep: de invloed van het
klimaat en het landschap zou
belangrijk zijn. Natuurlijk wordt
er in landen met bergen meer
bergbeklommen dan hier, maar
zaalsporten zijn in Scandinavië
niet populairder dan in Zuid-
Europa. Het sterk in opkomst
zijnde beach-volleybal wordt
zelfs in ijshallen gespeeld.
Verschillen in voorzieningen-ni
veau zijn ook niet doorslagge
vend voor de populariteit: de
zwembaden in Nederland kamp
ten vooral in de jaren tachtig
met een forse onderbezetting, al
dus Van Bottenburg. Ook de
kosten van een bepaalde sport
kunnen niet keuzebepalend zijn:
voor cricket is in principe niet
méér nodig dan een soort slag
hout, een bal en drie paaltje met
twee dwarsliggers (de wicket),
en is dan ook de populairste
sport in het arme India. Dat
cricket hier algemeen als een
dure sport wordt ervaren, komt
door de pogingen van de beoefe
naars om zich sociaal te onder
scheiden. De sport wordt duur
gemaakt door kosten, die in
principe ook bij voetbal ontwik
keld kunnen worden: een hoge
jaarlijkse contributie, boetes
voor het voortijdig verlaten van
het veld en het niet dragen van
de voorgeschreven kleding etc.
Het 'Ard en Keessie-effect' dan:
er zou een wervende kracht uit
gaan van tot de verbeelding
sprekende kampioenen. Nee,
zegt Van Bottenburg, de publie
ke belangstelling voor de sporten
neemt wel toe, maar de statistie
ken wijzen uit dat er in zo'n
geval nauwelijks meer mensen
de betreffende sport gaan beoe
fenen. Wel kijken, maar niet
doen dus.
Status
Van Bottenburg zoekt de verkla
ring voor de populariteit van
sporten vooral in status. Op de
eerste plaats op internationaal
niveau: hoe machtiger een land,
hoe groter de internationale ver
spreiding.
Daarom zijn de afgelopen hon
derd jaar cricket, hockey, voet
bal, rugby, tennis, atletiek en
golf (Engeland), gymnastiek en
handbal (Duitsland), volleybal
en basketbal (Amerika) en
vechtsporten (Japan) wel over de
wereld verspreid, en schaatsen
niet.
Vanwege de macht en het presti
ge van Engeland in de tweede
helft van de negentiende eeuw
groeide elders de belangstelling
voor de leefstijl van de Engelse
maatschappelijke bovenlaag en
daarmee voor de Engelse spor
ten. Amerikaanse sporten waren
voor de Tweede Wereldoorlog
populair in landen waar de VS
politiek-militaire zeggenschap
had of sterke economische be
langen. De populariteit groeide
toen de VS als supermacht de
internationale verhoudingen
ging domineren. Kortom: Indiërs
adopteerden - met aanpassingen
aan de eigen cultuur- cricket,
Zuidafrikanen rugby en Domini
canen honkbal. i
Hardrijden op de schaats - op de
lange baan - heeft volgens Van
Bottenburg hier wel de concur
rentie met de geïmporteerde
sporten overleefd, maar het blijft
een oud-Nederlands vermaak
dat nauwelijk buiten de eigen
grenzen verspreid is, net zoals de
Keltische sporten in Ierland en
het pétanque in Frankrijk. En
omdat Nederland geen interna
tionale machtspositie heeft, is
fierljeppen nog steeds slootjes-
pringen in Friesland en pols-
stokspringen (atletiek, Amerika)
een internationaal erkende acti
viteit.
Bepaalde groep
Ook binnen een land speelt sta
tus een grote rol bij de populari
teit van sporten: door lid te
worden van een club, kiest men
voor een bepaalde groep mensen.
Daardoor is de keuze voor een
sport niet zomaar het resultaat
van een afweging tussen ver
schillende vormen van lichame
lijke inspanning. Er is volgens
Van Bottenburg altijd een maat
schappelijke positiebepaling in
het geding.
Maar de sociale status van sport
is geen constante. Golf is aan
hevige inflatie onderhevig. De
sterk uitgebreide middenklasse
heeft zich op de van oudsher
elite-sport gestort, met alle ge
volgen vandien. Het spel, ge
speeld op een 18-holesbaan, met
speciale golfschoenen, trolleys
en sticks van Amerikaanse en
Engelse makelij, op een histori
sche, in het groene loof gelegen
rustieke club is niet meer het
zelfde als golf, beoefend in een
glimmend trainingspak en Adi-
das-sportschoenen op een tot
9-holesbaan omgetoverd braak
liggend terrein naast de snelweg.
Hier speelt het trickle
down-effect. Door een sport met
aanzien te gaan beoefenen, illus
treren mensen hun eigen stijging
op de sociale ladder, aldus Van
Bottenburg. En omdat de lagere
klassen zich met de sport gaan
bemoeien, daalt de sport in aan
zien en zullen de mensen die
hoger op de sociale ladder staan
hun interesses naar andere spor
ten verleggen. „Polo wellicht of
cricket," oppert Van Bottenburg.
„Maar het kan ook iets anders
zijn. De geschiedenis bewijst dat
er steeds nieuwe sportvormen
uitgevonden worden, of varian
ten van bestaande sporten."
Aangedikt
Korfbal zullen ze niet kiezen.
Nederland domineert binnen de
internationale verhoudingen niet
en in dergelijke landen beziet
men de eigen culturele produc
ten volgens Van Bottenburg met
andere ogen dan het publiek in
de machtige landen. Waar 'un-
deutsch' in Duitsland een nega
tief begrip is, kreeg 'on-Hol-
lands' hier een positieve beteke
nis. Van Bottenburg geeft toe
dat het wat aangedikt is, maar
de plaats van Nederland, en
daarmee van het korfbal, is dui
delijk: „Wij kijken wel naar
CNN, maar de Amerikanen niet
naar RTL 4; wij beoefenen wel
basketbal, maar zij geen korf
bal."
Schiphol (anp) - Glenda Hood heeft geen slapeloze
nachten van de komst van het Oranje-legioen. „Jaarlijks
komen dertien miljoen bezoekers naar Orlando. We zijn
dus gewend aan grote groepen mensen," zegt de burge
meester, moeder van drie kinderen, zelfverzekerd. „We
zijn er trots op dat Orlando één van de steden is waar
straks wordt gevoetbald. Alle maatregelen zijn getroffen
om er een feest van te maken. Niemand kan dat versto
ren.
„Vóór de loting heb ik al uit
gesproken te hopen dat Ne
derland zijn wedstrijden in
Orlando zou moeten spelen,"
vervolgt Hood, die haar stad
tijdens een kort werkbezoek
aan Nederland uitstekend ver
kocht. „In Orlando hebben we
een speciale band met uw
land. Niet alleen zakelijk,
maar ook intermenselijk. We
houden precies bij uit welke
landen toeristen naar Orlando
komen. In Europa staat Ne
derland op de derde plaats.
Dat willen we zo houden.
Vandaar dat ik zonder enige
remming zeg te hopen, dat
zoveel mogelijk supporters ko
mende zomer Orlando bezoe
ken."
Glenda Hood gaat daarbij
zelfs zover er geen enkele
moeite mee te hebben, dat ook
supporters die niet in het bezit
zijn van een kaartje voor de
wedstrijden van het Neder
lands elftal van harte welkom
zijn. „Ook buiten het voetbal
len om is in Orlando voldoen
de te doen," zegt zij. „We
hebben maar liefst 55 attrac
ties in en rond de stad. Kort
om: de supporters behoeven
zich geen moment te vervelen.
Trouwens, het voetballen be
hoeven zij helemaal niet te
missen. In de hotels en de
restaurants is alles via de tele
visie te volgen. Desnoods zor
gen wij op sommige plekken
voor een groot televisie
scherm. We zullen er echt voor
zorgen dat iedereen de wed
strijd kan zien."
De KNVB en het Centraal In
formatiepunt Voetbalvanda
lisme (CIV) hebben met afgrij
zen aangehoord, dat Glenda
Hood ook supporters zonder
kaartje aanspoort de oversteek
naar de Verenigde Staten te
maken. Begrijpelijk, want het
beleid in Nederland is er nu
juist op gericht fans in eigen
land te houden als ze geen
toegangsbewijs of hotelaccom
modatie hebben.
Rob Siebelink van het CIV:
„Uit oogpunt van veiligheid
hopen we natuurlijk dat zo
min mogelijk supporters zon
der kaartje naar Amerika
gaan. Dat vormt alleen maar
een potentiële haard van pro
blemen. Maar Hood heeft an
dere belangen. De toeristenin
dustrie wil gewoon zoveel mo
gelijk mensen in Orlando heb
ben. Wij denken overigens niet
dat buiten de reguliere vakan
tiegangers om veel voetbalfans
het risico willen lopen de wed
strijden alleen maar vanaf de
televisie te kunnen zien. Onge
twijfeld hoopt een aantal sup
porters ter plaatse nog aan een
kaartje te kunnen komen,
maar onze taxatie op dit mo
ment is dat je dan eerder over
tientallen dan honderden sup
porters praat."
Glenda Hood is niet onder de
indruk van de kritiek van Ne
derlandse kant op haar uit
gangspunt dat iedereen wel
kom is in Orlando. „We maken
het gewoon iedereen naar de
zin," zegt zij stellig. „Met be
hulp van de Nederlandse poli
tie. Daar hebben we al maan
den intensief contact mee. We
gaan tijdens het WK nauw
samenwerken. De leiding van
de Nederlandse politiedelega-
tie krijgt zelfs een vaste plek
op het stadhuis, van waaruit
we alles dat met veiligheid te
maken heeft, coördineren."
Onduidelijk is hoeveel politie
mensen Orlando inzet om het
Oranje-legioen op te vangen
en te begeleiden. „Daar zeg
gen we niets over. Dat is onze
zaak," zegt Hood. „Maar neem
gerust aan dat we alles onder
controle hebben. Belangrijk is
dat komende tijd ook in Ne
derland de supporters goed
worden voorgelicht. Jongeren
beneden de 21 jaar krijgen
geen druppel alcohol geschon
ken. Daar zijn we heel streng
in. Caféhouders die aan jonge
lui toch schenken, kunnen op
forse boetes rekenen. Dat is nu
eenmaal de wet. Daarom zal
in twijfelgevallen ook altijd
om een identificatiebewijs
worden gevraagd. Nederland
se supporters doen er goed aan
dat altijd bij zich te hebben."
Glenda Hood heeft zich wel
voorgenomen speciaal voor de
Nederlandse aanhang tal van
festiviteiten te organiseren.
„Weliswaar is er op dat gebied
voldoende te doen in Orlando,
maar toch gaan we aparte ac
tiviteiten ontwikkelen voor de
Nederlandse fans. Daar zullen
we binnenkort nog overleg
over voeren," kondigt Hood
aan.
Het CIV is blij met die toezeg
ging. „Temeer daar Hood
heeft aangegeven festiviteiten
te willen regelen die niet al
leen voor supporters met een
KNVB-kaartje toegankelijk
zijn, maar voor het gehele
Oranje-legioen," zegt Siebe
link. „Daarmee voorkom je
eventuele spanningen tussen
supportersgroepen onderling."
Johan van der Haar: „Velen hebben er moeite mee als ze
Plotseling niet meer in de belangstelling staan.foto henk koster
Arnhem - Slechts een heel
enkele keer meldt een top
sporter zich bij Johan van
der Haar, de coördinator in
dividuele begeleiding van
NSF*NOC, met de blijde
boodschap: „Johan, je hebt
me prachtig geholpen, maar
nou hoeft het niet meer."
Ter illustratie van die vaak ar
metierige situatie van de top
sporter loopt Johan van der
Haar het rijtje af van de deelne
mers aan de jongste Olympische
Spelen. Namen wil hij niet noe
men. „Daar zitten er maar vier
bij waar wij financieel niets
voor hoefden te doen."
De gemiddelde topsporter in
Nederland leidt een financieel
kwakkelend bestaan. Nog een
geluk dat de meesten van hen
studeren. Want, zo zegt Johan
van der Haar in zijn kantoor in
nationaal sportcentrum Papen
dal in Arnhem: „Met de meeste
onderwijsinstellingen en met
het ministerie van Onderwijs
hebben we goede afspraken. De
studie een jaartje uitstellen of
zo, dat is meestal geen pro
bleem."
Uitkering
Tot voor kort was het ook nog
niet zo'n probleem als een top
sporter een uitkering had. Maar
ook aan het loket van de sociale
dienst worden ze strenger. „Ik
ga binnenkort toch eens praten
met de overlegpersoon van de
sociale diensten. Want het is
echt opvallend hoeveel vaker ik
de laatste tijd te horen krijg van
problemen die sporters hebben
met sociale diensten. Het is nog
steeds zo dat je voor de sociale
dienst voor arbeid beschikbaar
moet zijn. Als ze van iemand
weten dat hij de halve dag aan
het trainen is, dan voldoet die
persoon natuurlijk niet aan de
voorwaarden voor een uitke
ring."
Met het oog op de Olympische
Spelen in Atlanta hoopt Van
der Haar dat probleem op zijn
minst tijdelijk op te kunnen
lossen. Zijn afdeling is bezig
met de voorbereiding van een
plan om alle geselecteerde deel
nemers voor de Spelen in Atlan
ta onder te brengen in een soort
kernploeg. Deze mensen zouden
dan een uitkering van
NSF*NOC moeten ontvangen.
„Ik denk aan zo'n 1500 gulden
in de maand. Daar moeten ze
van kunnen leven. Dan moeten
de instanties natuurlijk niet be
ginnen over sociale lasten en zo,
want dat kunnen we nooit beta
len."
Tot op heden gaat de twee mil
joen die de afdeling Individuele
Begeleiding (IB) van NSF'NOC
te verdelen heeft, grotendeels
op aan het betalen van onkos
ten, maximaal 500 gulden per
maand. Dat zijn doorgaans kos
ten voor trainingen en buiten
landse verblijven. Slechts in een
enkel geval, als de betreffende
topsporter bijvoorbeeld kost
winner is en er nergens anders
iets te halen valt, wil de IB wel
eens wat op tafel leggen ter
compensatie van de inkomsten
derving. Volgens berekeningen
van Van der Haar en medestrij
ders zou er zes miljoen nodig
zijn om de vaderlandse topspor
ters minimaal te kunnen onder
steunen.
Johan van der Haar heeft -in de
tientallen jaren dat hij meeloopt
in de Nederlandse topsport af
geleerd om te hopen dat een
topsporter zelf wel eens op het
idee zou komen om aan zijn
maatschappelijke toekomst te
denken. „Bij de Olympische
Spelen haden we er ook weer
Probeer een jongmens van rond de twintig, zojuist
behangen met een gouden plak, er maar eens van
te overtuigen dat er nog andere belangrijke zaken
in het leven zijn.
De gemiddelde topsporter heeft een stevige plank
voor zijn kop, ziet niet verder dan het erepodium.
Voor vele topsporters is er na een korte periode
van glitter, glamour en roem slechts de keerzijde
van de medaille: studie niet afgemaakt, geen
baan, alle tijd en geld besteed aan de sport.
Niet zelden volgt na het geluk in het spel ook nog
eens de pech in de liefde. Want welke relatie is
bestand tegen de eenzijdige aandacht die een
topsporter opeist?
Werk aan de winkel voor topsportbegeleider
Johan van der Haar.
Door Vincent Ronnes
een paar bij zitten die hun stu
die geweldig hadden laten ver
sloffen," verzucht hij.
Glamour
Johan van der Haar oogt als een
betrouwbare vader. Als een
steun en toeverlaat in moeilijke
tijden. Als iemand die er al
zovelen heeft zien komen en
gaan. Dus kan hij relativeren.
Hij begrijpt de hosannah-bele-
ving van de jonge sportman en
-vrouw. „Olympische Spelen, of
een wereldkampioenschap. Dat
zijn toch geweldige trekkers.
Sommigen zullen daar alles
voor laten staan. Het lijkt ook
zo'n mooi wereldje. Soms ver-
dient-ie al wat geld. Een beetje
glitter en glamour is er. Ze zijn
populair, mogen al een winkel
tje openen, knippen een lintje
door. In zo'n situatie moet je ze
op hun toekomst wijzen."
Die toekomst lijkt soms ver
weg. „Bij voormalige beroeps
renners merk je het nogal eens.
Tien jaar lang zaten ze in een
bepaald wereldje, reisden de
wereld rond, van het ene hotel
in het andere. Overal werd voor
hen gezorgd. Neem een timmer
man die prof is geworden. Zo
iemand kon het niet meer op
brengen terug te gaan naar zijn
oude wereldje. Maar hij had
zich ook nergens anders op
voorbereid."
De topsportbegeleider schat dat
zeventig procent er tussendoor
wel eens zijn of haar gedachten
over laat gaan wat te doen als
er geen medailles of bekers
meer te verdienen zijn.
Hoe populairder de sport, hoe
eerder er geld mee te verdienen
valt, hoe kleiner de kans is dat
er over de toekomst is nage
dacht. Johan van der Haar:
„Voetballen of wielrennen bij
voorbeeld. Dan hoor je vaak: we
zien wel. Iemand die hockeyt,
zal het niet zo snel op zijn
beloop laten, omdat iedereen
wel weet dat het moeilijk is om
met die sport geld te verdie
nen."
Tijden veranderen. Voor wiel
renners bijvoorbeeld zijn de
gouden bergen verdwenen. Van
der Haar: „Er zijn er nu veertig
in Nederland die geen sponsor
hebben. Dat zijn allemaal ren
ners die zich hadden voorge
steld aan dat wereldje te kun
nen deelnemen. Om er op zijn
minst de kost mee te verdie
nen."
Teleurstelling alom. „Ik was
laatst op een open dag bij Ajax.
Ik wist niet dat dat zo erg was.
En niet alleen bij de jongetjes.
Ook de ouders."
Dan kan de klap hard aanko
men. „Want misschien dat één
op de honderd van al die jonge
tjes het maakt."
Ouders
De weg naar de top is lang en
hard. Dus haken er velen onder
weg af. „De tijdsinvestering is
vaak enorm. Dat zie je bij spor
ten als zwemmen, atletiek en
turnen. Dagelijks trainen en de
progressie is dan nog maar zo
weinig."
Ouders zijn dan, zo weet Van
der Haar, enorm belangrijk.
„Om te beginnen zijn het de
grootste sponsors. Als je ziet
wat die moeten investeren, in
tijd alleen al."
De ouders spelen bovenal een
rol als het gaat om de motivatie.
„Zelfs bij Ajax wordt het ge
zegd: als er een goede steun is
van de ouders, dan zijn de kan
sen groter. Je moet de kinderen
de kans geven. Als ze muziek
willen maken: geef ze een viool.
Maar je kunt niet dwingen. Als
de lol eraf gaat, dan wordt het
niks."
Als het om verdere begeleiding
gaat, verwijst Van der Haar
graag weer naar datzelfde Ajax.
„Dat is een geweldig voorbeeld,
ik denk voor de hele wereld. Die
leren die jongens van twaalf tot
achttein jaar van alles. Of het
nou gaat om scholing of om het
geven van een interview. Als ze
iets willen, halen ze er meteen
vakmensen bij. Maar het is voor
hen dan ook wel rendabel. Zij
zeggen er ook eerlijk bij: als we
zo- of zoveel verkopen, dan
springen we eruit."
Relatie
De begeleiding van Van der
Haar en medewerkers is zeker
niet alleen op financieel gebied
vaak bittere noodzaak. Als de
prestaties wegblijven, verdwijnt
voor de sporter ook Het
Wereldje. „Velen hebben er
moeite mee als ze plotseling niet
meer in de belangstelling staan.
Dat werkt psychologisch door.
De kick van een topsporter mis
sen ze. Bedenk wel, het zijn
vaak onrustige types."
Trekt de geur van de roem op,
dan verandert er ook binnens
huis het een en ander. Johan
van der Haar: „Ik kan voorbeel
den geven van bekende spor
ters. Ik zeg wel eens: ze moeten
zich weer voorstellen aan hun
eigen partner als het gewone
leventje weer gaat beginnen.
Niet zelden zie je dat iemand
een relatie is aangegaan met een
sporter, niet met de mensen die
daar achter steekt."
Dan wil het wel eens mis lopen.
Zeker als de voormalige top
sporter zijn leventje jarenlang
aldus kon leiden dank zij de
inkomsten van zijn of haar
hardwerkende, liefhebbende,
anonieme partner.
