Verze Een papieren tijger getemd Maij kan de Maas niet meer redden ,iRS- Rechters t SSSSTr DE STEM Onwankelbare Minister botst Kamer: Duits* betrekken bij DE STEM -DE STEM- CDA 1 CDA 2 Ssssr. ;zmrhd«de '■ft&rr CDA 3 CDA 4 BINNENLAND BUITENLAND PESTEM Biesbosch vanaf vandaag een nationaal park Door Carla Joosten HET INTERNATIONALE gezelschap van ambtenaren vergaderde dit keer in het Belgische Namen. Eind vorig jaar was de locatie iets mondainer: Parijs. Maar in Namen werd dinsdag de basis gelegd voor de commissies die actieplannen moeten maken voor een schonere Maas en Schelde. Het lijkt heel wat, maar het 'Akkoord van Namen' is niet meer dan de zoveelste zet in een schaakpartij die maar niet ten einde wil komen. In 1970 begonnen België en Nederland onderhandelingen over de zogeheten waterver dragen. Daarin draait het alle maal om een schonere Maas en Schelde, een betere waterver deling in deze rivieren èn een betere toegang tot de Ant werpse haven over Nederlands grondgebied. Kwesties die beide landen al bijna drie eeu wen bezig hielden. Van Neder landse kant werd vooral be lang gehecht aan het water, terwijl de Belgen graag grote re schepen in Antwerpen za gen aanmeren. Beide belangen werden in de waterverdragen aan elkaar gekoppeld. Nederland heeft getracht die koppeling zo lang mogelijk in stand te houden. Maar begin vorig jaar werd het minister Maij-Weggen (Verkeer en Wa terstaat) zwaar te moede. On danks inspanningen van amb tenaren en de Nederlandse de legatieleider Barend Biesheu vel leidde het jarenlange ge praat tot niks. Maij liet de koppeling los. Er moesten aparte commissies komen voor de Maas en de Schelde, zoals dat destijds ook met de Rijn is gebeurd, besloot de minister. Ze liet zich daar bij leiden door de voortgang die werd geboekt over de Schelde, terwijl het met de Maas maar niet wilde vlotten. De milieubeweging mokte dat het loslaten van de koppeling tussen de kwesties van Maas en Schelde funest was voor de Maas. De Belgen willen maar wat graag een diepere Wester- schelde; belang bij een scho nere Maas hebben ze nauwe lijks. Dat het complete dossier over de waterverdragen op korte termijn kan worden gesloten is dan ook niet te verwachten. Maij zelf hult zich in stilzwij gen. Dat is niets voor deze bewindsvrouw, die bij elke gifgolf die bij Eijsden Neder land binnenkomt over 'een crirrnele lozing' spreekt. Maar Maij wil nu, aan de vooravond van haar terugkeer naar de Europese politiek, graag enkele kronen met in ternationale allure op haar werk zetten. Dat zal ook nog wel lukken. Over de wa terkwaliteit van de Schelde zullen Vlaanderen én Neder land het snel eens worden en de afspraken voor verdieping van de Westerschelde staan al op papier. Pikant is dat behalve het Wes- terschelde-dossier ook dat van de Hogesnelheidslijn (HSL) Amsterdam-Brussel klaar is. Beide kwesties hebben op het oog weinig met elkaar te ma ken, ware het niet dat België en Nederland eikaars hulp beurtelings nodig hebben. Voor de HSL heeft Nederland België nodig en met de Wes terschelde is het omgekeerde het geval. Deze nieuwste koppeling werd ooit gelegd door de Vlaamse premier Vandenbrande en zijn Nederlandse collega Lubbers. Beide zaken lijken intussen rond: morgen wil het Neder landse kabinet over de aanleg van de HSL beslissen en Maij hoeft het akkoord over het uitbaggeren van de Wester schelde alleen nog maar te ondertekenen. Maar Maij zal de Maas niet meer kunnen redden. Het 'voor wat hoort wat' is er hier niet bij. Nederland vraagt een schonere Maas; de Walen heb ben geen wensen. Weliswaar hebben de Noordzeelanden af spraken gemaakt over de aan pak van de vervuilde rivieren, het gewest Wallonië voelt zich daaraan niet gebonden. De Walen vragen zich toch al af waar de Hollanders het lef vandaan halen om het opgehe ven vingertje naar hen te hef fen. In Wallonië mogen de riolerin gen van de huishoudens en de fabrieken dan wel op de Maas lozen, in Nederland komt er een boel gif afkomstig uit de land- en tuinbouw in de Maas terecht. Vorig jaar nog moest het waterwinbedrijf Brabant se Biesbosch de water-inname zes weken staken vanwege de grote hoeveelheid pesticiden gedumpt door Limburgse as pergetelers. De Walen vragen zich af waarom Nederland zijn drink water niet gewoon uit de grond haalt, zoals de Belgen dat doen. Maar Nederland heeft geen 'Spa'. Ofwel het grondwater is door de land bouw gebruikt, waardoor de bodem is verdroogd, ofwel het is vervuild door de bestrij dingsmiddelen uit diezelfde landbouw. Met een internatio nale Maascommissie is de ri vier nog lang niet gered. Maij-Weggen FOTO DE STEM/JOHAN VAN GURP Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V. Directie: drs. J.H.M. Brader. Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur. C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren. Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda. Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda. 076-236911/Telefax 076-236405. Telefax redactie 076-236309. Bezorgklachten en abonnementenadministratie: Afdeling Lezerscontact 06-0226116 (gratis) ma. t/m vrij. 8.00-17.00 uur, zat. 8.00-12.00 uur. Kantoren: Bergen op Zoom, Steenbergsestraat 23-23a, 01640-36850, fax 01640-40731. Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom. Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550, fax 01608-17829. Postadres: Postbus 363, 4870 AJ Etten-Leur. Goes, Klokstraat 1,® 01100-28030, fax 01100-21928. Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes. Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751, fax 01140-19698. Postadres: Postbus 62, 4560 AB Hulst. Oosterhout Arendstraat 14,® 01620-54957, fax 01620-34782. Postadres: Postbus 4023, 4900 CA Oosterhout. Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929. Postadres: Postbus 35, 4700 AA Roosendaal. Terneuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554. Postadres: Postbus 145, 4530 AC Terneuzen. Vlissingen, Scheldestraat 7-9, 4381 RP, 01184-19910, fax 01184-11446. Postadres: Postbus 5051,4380 KB Vlissingen. Openingstijden: Oosterhout 8.30-17.00 uur; overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur. Abonnementsprijzen per 1 januari 1994 (bij vooruitbetaling te voldoen): per kwartaal 87.20, per half jaar 173.45 óf per jaar 337.30. Voor abonnees die automatisch betalen: per maand 29.05, per kwartaal 84.70, per halfjaar 168.45 óf per jaar 327.30. Voor posttoezending geldt een toeslag. Fotoservice 076-236573. Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur): Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en bij Teuben, Gin- nekenweg 7, Breda. Grote advertenties uitsluitend 076-236881. Geboorte- en overlijdensadvertenties maandag t/m vrijdag tot 16.00 uur S 076-236881zondag van 18.30 tot 20.30 uur S 076- 236242/236911. Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447. S De CDA-top denkt toch niet met vernuftige woordspelin gen de domme presentatie van Brinkman van de aow- maatregelen te kunnen goed maken Deze stommiteit kan niet in enkele maanden wor den goedgepraat, want het vertrouwen is weg, maar zal de komende vier jaar in de zetelverdeling van de Tweede Kamer duidelijk zichtbaar blijven. Een CDA-stemmer. Breda, P. Hessels Na het echec van de gemeen teraadsverkiezingen gaat het CDA onverdroten voort en handhaaft zijn verkiezings program. Het toont daardoor weinig respect voor de kiezers waaronder steeds meer oude ren en bejaarden die als geen ander de klappen opgevangen hebben die de Europese sa menleving in de 20e eeuw heeft opgelopen. Er zijn onder de bejaarden mensen die zich de dagen van de Eerste Wereldoorlog nog voor de geest kunnen halen. De dagen waarin meer dan één miljoen vluchtelingen in het zuiden over de grens kwa men en tijdelijk werden opge vangen. Hulp en gastvrijheid werd geboden door hen die zelf niet veel hadden. Ze ga ven wat ze hadden. De jaren twintig en dertig die erop volgden waren voor ve len dé crisisjaren van hun leven, waarna ze nog eens een Tweede Wereldoorlog moes ten doorkomen. De daarop volgende jaren van herstel en vernieuwing waren net zo min gemakkelijk en bezorg den vele ouderen kopzorgen die hen nooit meer hebben verlaten. Een jongere generatie met weinig respect voor de oude ren eiste medezeggenschap op, op een manier die weinig heel liet van wat ouderen voorstonden. De politieke machtuitvoerders van nu zijn daarin groot geworden en to nen nog steeds hetzelfde te kort. 'No nonsens' heet dat Als de lijsttrekker van het CDA het heeft over de norm 'Eert uw vader en moeder' dan kan dat niet inhouden: 'bevries ze' I Trouwens, wat heeft de aow te maken met het ouderschap: niets Door geen bereidheid te to nen het verkiezingsprogram op diverse punten bij te stel len, prijst het CDA zichzelf uit de politieke markt en heeft het aan zichzelf te dan ken bij de komende kamer verkiezingen de tweede of zelfs de derde politieke partij van Nederland te worden. Tijdens het twaalfjarig be wind van de nu vertrekkende minister-president is de koopkracht van de oudsten in onze samenleving met 1 pro cent per jaar achtergebleven en dat is niet iets om 'dank je wel' voor te zeggen. In ieder land betaalt de partij die gefaald heeft de tol, zo ook het CDA, dat alle macht naar zich toe trok maar die niet naar behoren wist uit te oefenen, is de mening van verreweg het merendeel van de potentiële kiesgerechtig den. Jammer, het had voorko men kunnen worden De minister-president had het destijds over een ziek Ne derland: een verkeerd woord gebruik overigens. Vele Ne derlanders werden verziekt en belandden in de wao, de nalatenschap van de vertrek kende minister-president. Akelig moet het zijn voor een man die zo hard werkte en zijn best deed om er iets van te maken om zo in ongenade te vallen bij velen van zijn voormalige kiezers. Breda, W. Pollen CDA als Feniks uit de as herrezen! Hoe? Héél eenvou dig! Met zijn innemende war me, charismatische persoon lijkheid verovert de zéér ge achte heer Brinkman weer al ler harten door het volgende: Hij deelt mede, dat ALLE christelijke politici de ko mende 4 jaar 10 procent van hun vaak buitensporig hoge 'schadevergoedingen' in het 'Samaritanenfonds' storten. Dit kan een zéér hoog bedrag worden, waarvan jonge be jaardenverzorgers of verzorg sters betaald worden. Hij sta pelt hiermede gloeiende kolen op de hoofden van alle andere politici en die kunnen niet anders dan dit prachtige voorbeeld volgen! De fascis toïde verrechtsing van Neder land zal door dit prachtige, inspirerende en bezielende initiatief definitief een gena deslag toegebracht wórden. Succes! Aardenburg, S. van Jelgershuis Het CDA verloor bij de ge meenteraadsverkiezingen gi gantisch. Niet zo verwonder lijk. Deze partij heeft de laat ste jaren vrijwel iedereen in dit land tegen zich in het harnas gejaagd. Of verwacht het CDA bij de kamerverkiezingen op 3 mei tóch nog stemmen van wao'ers, aow'ers, gehandi capten, bijstandmoeders, langdurig werklozen, boeren, tuinders,, agenten, verpleeg sters en - om nog maar eens een groep te noemen - de slachtoffers van de Jappen kampen, die door tegenwer king van Lubbers hun recht op smartegeld van Japan zien geblokkeerd. Voor wat betreft de bestrij ding van de criminaliteit ver tikt de regering het meer po litie op straat te brengen en blijft het bij het verschuiven van manschappen en het scheppen van veredelde pad vindersbaantjes. Daarbij heeft Kamerlid Van der Heijden (CDA) dan nog de brutaliteit met grote regel maat via krant en televisie de gemeenschap mee te delen, dat het gezeur over meer mankracht allemaal onzin is en 'dat de politie beter haar werk moet doen'. Premier Lubbers roemde on langs de zegeningen van zijn kabinetten. Deze verkondig den de zorgzame samenle ving, maar een samenleving waarin bijna één miljoen huishoudens moeten leven onder de grens van het socia le minimum is geen zorgza me, maar een zorgwekkende samenleving. Voor een be langrijk deel veroorzaakt door wettelijke maatregelen. Het PvdA-congres van maart 1992 moest het begin zijn van een nieuw elan. Veel leden haalden toen al hun schou ders op. Als de PvdA in de regering zou komen, zou het land dat merken. Weer op de bres staan voor de meest schrijnende problemen van onze maatschappij. Maar Kok draagt twee petten, de PvdA- bewindslieden doen/deden het niet goed, de Tweede-Ka merfractie holt ijverig acher het CDA aan. De sociaal-de mocratie, die zal wel blijven. Maar de PvdA is verder van huis dan ooit. De familieleden vormden al een nieuw vleu geltje. CDA-fractieleider en lijst trekker Brinkman kwam tot de conclusie dat meer uitleg over beleid en program van het CDA hard nodig is. In zijn, veel besproken, ogen hebben de kiezers er dus weer niets van begrepen. Breda, L. Bos DE VERKIEZINGSUITSLAG is no( stemmenvoorkeur staat al weer feaus melden aanhoudend zwaar stijging voor de liberalen en een rechts. De cijfers worden gepresenteeri Politici en borreltafelgeleerden s ef- Het onderzoek is wetenschapi dus niet te twijfelen. De pree verdringen de politieke realiteit. Voor wie een langer geheugen hc zich dat voor de vorige week d< zeer lage opkomst was voorspe kiezers ter stembus dan vier jaar tiet om landelijke verkiezingen gt meer dan vijf vertegenwoordiger ten voor de clubs in die hoek wai voorspelde aantal kwamen ze niel Onderzoek kan geen verkiezing ve de dag van de stembus blijkt eoquêteformulier. De bureaus schappelijke methodes, maar de 9eslaagd goede correctiefactoren met statistisch verantwoorde w kerkelijkheid benaderen of naboc Van de zeperds van het verleder geleerd. Alsof ze de vorige we "ebben, gaan ze ijzerenheinig dezelfde pretentie en waarschijr die de gegevens als onomstoteli tout. Hen valt echter nog meer kv onderzoek geen commercieel be zo betrouwbaar mogelijk. Van onze Haagse redactie Den Haag - Minister De Vrie zich tegen spaarregelingen v naren. Hij protesteert tegen Van Thijn van Binnenlant afgesloten met de ambtenarei DONDERDAG 10 MAART 1994 Groningen (anp) - Werklozen gaan eerder de gevangenis in dan mensen met een baan. Rechters houden bij een von nis bewust rekening met de sociale positie van de ver dachte. Hetzelfde doen officieren van justitie bij hun eis. Dat conclu deert de Groningse criminoloog Vandaag krijgt de Bies bosch officieel de status Nationaal Park. Dat ge beurt als minister Maij- Weggen (Verkeer en Wa terstaat) en staatssecre taris Gabor(Landbouw, Natuurbeheer en Visse rij) tijdens een boottocht hun handtekening zetten onder het bestuurlijk convenant. Na vandaag, als het ge knal van de champagne- kurken is verstomd en de lovende woorden uit de feestredes over het water zijn verwaaid, zal pas echt blijken wat de handtekeningen van al die autoriteiten waard zijn en of de overeen komst niet in een bu reaulade verdwijnt. Van onze verslaggever Jan van Zuilen Verwacht niet dat de Biesbosch er na vandaag anders uit ziet. Er komt geen hek om heen of een kassa waar .entree moet worden betaald om een bezoek aan het nationaal park te mogen bren gen. En ook de planten die er groeien en de dieren die er leven zullen er vooralsnog niet veel van merken. „De kracht van een nationaal park is juist dat veranderingen zich heel geleidelijk voltrekken. Na vandaag is het primaat aan de natuur en de natuur heeft nu eenmaal geen haast," zegt direc teur C. van Heiteren van het recreatieschap De Brabantse Biesbosch. Nuchter bekeken is het natio naal park De Biesbosch in dit stadium niet veel meer dan een papieren tijger. Dat klinkt wat denigrerend, maar in dit geval is het een compliment aan het adres van de architekten van het nationaal park, voorzitter J. Borgman van het overlegorgaan Nationaal Park de Biesbosch voorop, die de tijger temden. Borgman en de zijnen zijn er namelijk in geslaagd om het on overbrugbare te overbruggen. Dat is dat alle betrokken par- De planten en dieren zullen er vooralsnog weinig van merken dat de Biesbosch de status van nationaal park heeft. FOTO DE STEM/JOHAN VAN GURP tijen, zoals de gemeenten, de provincies, de waterschappen, de watersporters, de recreanten, de boeren en niet in de laatste plaats de natuurbeschermers, ondanks hun vaak tegenstrijdige belangen, hun handtekening hebben gezet onder een docu ment waarin ze elkaar en zich zelf plechtig beloven iets moois van de Biesbosch te maken door de natuur een beetje meer dan tot nu toe te ontzien. „Met het op één lijn brengen van alle partijen is het draagvlak gecreëerd en dat is misschien wel de belangrijkste betekenis van het convenant. Nu het draagvlak er eenmaal is, zal het met de rest ook wel in orde komen," meent Van Heiteren. „Een stap in de goede richting, maar nog niet meer dan dat," laat burgemeester R. Welschen vanuit Eindhoven weten. Als mi lieu-gedeputeerde van Brabant en voorzitter van het recreatie schap de Brabantse Biesbosch was Welschen een van de hoofd rolspelers bij het op één lijn krijgen van de betrokken par tijen. Welschen wil het convenant graag iets ruimer zien. „De grootste winst van wat we nu met de Biesbosch hebben bereikt is dat we bewezen hebben dat het mogelijk is om ogenschijnlijk tegenstrijdig belangen te vereni gen. Waar het nu op aan komt is dat we die lijn vasthouden. Met de Biesbosch alleen is het milieu in Brabant niet gered. Daar is meer voor nodig. Dit kan het begin zijn van een heel goed natuurbeleid in Brabant. Bra bant is dat waard." Het is een kwestie van geven en nemen geweest, allemaal een beetje inschikken en allemaal wat water bij de wijn doen. Niemand die echt voor honderd procent zijn zin kreeg. De ge bruikers van de Biesbosch, de recreanten, de watersporters, de boeren en niet te vergeten het waterwinbedrijf moeten een stapje terug doen. Tegelijkertijd moeten de natuurbeschermers, die het liefst wel een hek om de Biesbosch hadden gezet, accep teren dat het gebied nog wel toegankelijk blijft voor water sporters. Uiteindelijk echter hebben ze, de een wat meer dan de ander, toch met een tevreden gevoel hun handtekening gezet. De watersporters zijn tevreden omdat hun compensatie is be loofd voor het verdwijnen van afmeerplaatsen in de Biesbosch zelf. „Er worden pas steigers weggehaald als er eerst ergens anders nieuwe zijn neergezet," zegt secretaris M. Sluimer van dé federatie van watersportver enigingen in de Biesbosch, waar bij veertig verenigingen met ge zamenlijk circa 5000 bootjes zijn aangesloten. De federatie is des tijds opgericht om tegenwicht te kunnen bieden aan stromingen die de watersporters het liefst helemaal uit de Biesbosch wil den weren. Sluimer: „In het begin stonden we lijnrecht tegenover elkaar. Gaandeweg is consensus ge groeid. Ook binnen onze eigen achterban is er nu een breed draagvlak voor te vinden, al zul len er heus nog wel zijn die het allemaal maar onzin vinden. Ik denk dat het mede onze taak is om met het missie-werk onder bootjesbezitters door te gaan." Zelf twijfelt Sluimer ook nog weieens. Niet aan de goede be doelingen, maar aan het resul taat. „Maar dat komt, denk ik, vooral omdat ik tot de oude garde behoor. Ik heb de Bies bosch leren kennen voor de af sluiting van het Haringvliet toen er nog volop eb en vloed was. Dat was het ware. Dat was de echte Biesbosch. Toen was het nog een avontuur, toen kwamen er alleen mensen die het gebied goed kenden, vreemden durfden er niet eens met hun bootje in. Er komt tegenwoordig ook een heel ander soort publiek. Ik vind de Biesbosch, vooral in' het weekend wel erg veel op de Vinkeveense Plassen lijken. Ik betrap me er ook op dat ik steeds vaker met m'n bootje naar de Oosterschelde ga. Daar vind ik nog wel levend water." De boeren in de Noordwaard zaten niet te wachten op een nationaal park in hun achtertuin en zijn er nog steeds niet blij mee, weet akkerbouwer en WD- raadslid L. Melse uit Werken dam. De reden dat ze toch hun fiat gegeven hebben aan het con venant is volgens Melse dat ze diep in hun hart vinden dat ze er nog goed van afkomen. „De landbouw heeft stevig ingele verd, maar het had nog erger gekund." De natuurbeschermers zijn bij monde van bestuurslid J. Kooien van de Vereniging Behoud Bies bosch over een aantal aspecten tevreden en over een aantal an dere niet. Met name stoort Kooien zich aan het feit dat er volgens het convenant nog steeds mag worden gejaagd in de Biesbosch. „Dat vinden we een aanfluiting. Jagen voor de lol moet nergens mogen en al hele maal niet in een natuurgebied. Gelukkig is Gabor zo verstandig geweest om zijn goedkeuring aan de jachtparagraaf te ont houden. Die moet opnieuw wor den geschreven. Hopelijk komt men nu zelf tot het inzicht dat de jacht verboden moet wor den." Verder wacht Kooien met span ning af of het nationaal park zijn pretenties over het verminderen van de recreatiedruk in de prak tijk kan waarmaken. „Ons uit gangspunt is dat de Biesbosch een natuurgebied moet worden en geen pretpark mag blijven. Het convenant is wat dat betreft goed. Het primaat voor de na tuur ligt duidelijk vast. Dat be tekent ons inziens dat er nu ook echt moet worden opgetreden tegen uitwassen zoals je die in het weekend meemaakt: race wedstrijden met speedboten, grote vreugdevuren en nachtelij ke feesten met knalharde diso- muziek. Onze angst is een beetje dat het convenant in een bu reaulade verdwijnt. We zullen daarom stevig de vinger aan de pols moeten houden. We blijven de luis in de pels die we de hele tijd al waren," aldus Kooien. „Het convenant zoals het er nu ligt, is het maximaal haalbare. Het is het meest redelijke even wicht tussen tegenstrijdige be langen," zegt professor I. Zonne veld uit Enschede, een man die door velen als de geestelijk vader van het nationaal park wordt beschouwd. Zonneveld leerde de Biesbosch als onderduiker ken nen. „31 augustus 1943 kwam ik er voor het eerst. Een drogist uit Werkendam wees me de weg. Ik was meteen vanaf de eerste dag verkocht." Dat vandaag het convenant voor het nationaal park wordt onder tekend, is in de ogen van Zonne veld op de eerste plaats te dan ken aan een geleidelijke mentali teitsverandering onder de Ne derlandse bevolking. „Toen ik kort na de oorlog voorzichtig opmerkte dat de natuur in de Biesbosch best een beetje be scherming verdiende, werd ik recht in mijn gezicht uitgela chen. Überhaupt werd je in die tijd niet voor vol aangezien als je liet merken oog voor de natuur -te hebben." Later moest diezelfde professor Zonneveld waarschuwen voor overdrijving. „Toen we pas be gonnen was er een stroming die vond dat de Biesbosch een na tuurreservaat moest worde liefst met een hek er omhte Flauwe kul heb ik toen gezegt Dat is nergens voor nodig. Ui tuurreservaten creëer je in eci kwetsbare gebieden, rond heidevennetje en zo. Niet in j Biesbosch. De Biesbosch is altij de vuilnisbelt van de grote rivii ren geweest. Daar heeft de tuur zich op ingesteld. De nati» is wel aangetast, maar niet doo Alles wat er groeit en leeft, het bewezen tegen een stootje kunnen. Dat hoef je niet te oï zien als waren het kasplantjes.' Zonneveld is nog steeds nauw li de Biesbosch betrokken. Mo menteel is hij een van de samei stellers van een milieu-effect rapportage over de gevolgen v« het openen van de sluizen in i Haringvlietdam. Voor Zonnevel een must. „Een beperkt heA van de getijde-werking met q een meter verschil tussen eb i vloed is essentieel voor de ont wikkeling van de Biesbosch. Al leen dan heb je kans dat Biesbosch wordt wat we eigen lijk willen, een stukje Holland oerlandschap, wat uniek in dt wereld is. Zonder getijdewerkiij vrees ik toch dat de Biesbosch een beetje te veel een soort w rengebied blijft zoals we die vol op hebben in het Hollands veen- landschap." Zonneveld gelooft ook stellig dal de maatschappelijke weerstan den tegen het openen van df Haringvlietsluizen overwonnen zullen worden. „De felste tegen standers zijn de boeren. Geluk kig is hun macht tanende. Zekei nu het CDA, dat het altijd vooi hun opnam, vorige week woens dag zo verloren heeft." Ondertussen moeten nog wel een paar substantiële vuiltjes wor den weggewerkt. Zo is de ver vuiling van de waterbodems nog onveranderd groot en hangt ooi de aanleg van een vierde spaar bekken nog in de lucht. Alle betrokkenen zijn het er echter over eens dat het feit, dat dt Biesbosch nu een nationaal park, is een oplossing van die kwesties alleen maar dichter bij brengt Welschen: „Je hebt nu immers nog meer recht van spreken dan vroeger als je zegt: mensen, dit kunnen we ons nationale park toch niet aandoen." De Vries (CDA) heeft in de mi nisterraad bezwaar aangete kend. Hij vindt dat de regeling te ruim is. In de wet, die vorig jaar is aangenomen, krijgen werkne mers en ambtenaren meer moge lijkheden om belastingvrij te sparen. Het gaat om spaarloon, winstdeling, premiespaarloon en loon in aandelenopties. Een deel van het loon wordt bijvoorbeeld enkele jaren op een geblokkeerde rekening gezet. Wanneer de werknemer het geld uiteindelijk opneemt en er bij voorbeeld lijfrentepolis voor koopt, krijgt hij nog een keer belastingvoordeel. De Vries vindt het bezwaarlijk dat de fiscus op deze manier meewerkt aan het creëren van privé-pensioenen en privé-vut- regelingen. Bovendien is hij bang dat de belastinginkomsten te veel teruglopen. Het ministerie van Financiën spreekt dit tegen: „De Vries is gewoon wat laat wakker gewor- den." De Vries wil toch alsnog, zowel voor werknemers in de i Van onze verslaggevers Den Haag - De Tweede Kamer r herdenking van het einde van Duitse bondskanselier of bonds worden. De Kamer was daar gisteren i vrijwel unaniem over. De Duitse ambassade liet weten dat zo'n 1 uitnodiging in Bonn zeer op prijs c zal worden gesteld. Volgens een c woordvoerder van premier Lub- c bers zal het kabinet meewerken als het Nationaal Comité op zo'n I uitnodiging aandringt. Voorzit- c ter mevrouw G. van Mondfrans van het Nationaal Comité 4 en 5 mei wilde zich gisteren nog niet uitspreken over de wenselijkheid daarvan. Zij gelooft wel dat de nationale j herdenking van de oorlog en de viering van de bevrijding op 4 en 5 mei nog jaren door zullen gaan. „Misschien ontstaat zelfs opnieuw behoefte om bevrij dingsdag niet om de vijf jaar, maar elk jaar te vieren." Zij zei dat gisteren bij de bekendma king van de plannen voor de viering van 50 jaar bevrijding in 1995. De eerste activiteiten daarvoor beginnen op 6 juni van dit jaar al, ter gelegenheid van

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1994 | | pagina 2