'Traditionele reclame
leidt tot hersenverweking'
'Nieu
'Pitbull-front' bevrijdt honden op bestelling
IfVC*
Bolkesleii
Kritiek van N
Veilig terug?
DE STEM
BINNENLAND BUITENLAND
Aanbod
Burl- en
groteske rijmen
FLODDERS
Oliviero Toscani, reclamemaker voor Benetton:
DESTEM
VYD-leider tegen op
Ouderenbonden
met aow-standpu
DESTEM
HET 'Nationaal Pitbull
Bevrijdingsfront', een
vriendenclub van pit
bull-liefhebbers, is deze
week begonnen met het
'op bestelling' bevrijden
van door politie en justi
tie in beslag genomen
pitbulls. Het front krijgt
daarbij volop medewer
king van het professione
le hóndenopvang-circuit.
Dat seint de actievoer
ders in over de plaatsen
waar de honden worden
vastgehouden.
Van onze verslaggever
TOT NU TOE zijn zes dieren die
in asiels in Tilburg en Soest
waren ondergebracht, door het
'front' meegenomen. In alle ge
vallen hebben de 'bevrijders' bij
hun acties geen geweld gebruikt
en werd hen door het personeel
van de asiels geen strobreed in
de weg gelegd.
De honden stonden allemaal op
de nominatie om, volgens de
richtlijnen van de nieuwe wetge
ving, afgemaakt te worden. Ze
zijn inmiddels naar Duitsland,
België en Frankrijk overge
bracht waar de pitbull, aldus het
front, 'niet wordt vervolgd'.
Op dit moment zitten enkele
honderden in beslag genomen
pitbulls of pitbull-achtigen vast
in asiels, kennels en hondenho
tels omdat de eigenaars de een
jaar oude pitbull-wet hebben
overtreden. De honden worden
vrijwel allemaal afgemaakt.
Voorzitter G. Kuiper van de
Vriendenclub Amerikaanse Pit
bull-terrier kondigt aan dat de
600 leden van zijn organisatie
niet zullen rusten voordat de
laatste pitbull is 'bevrijd'. De
professionele dierenopvang lijkt
sympathie voor de acties te
koesteren: dierenasiels en die
renartsen (die met de opvang en
het afmaken van de pitbulls zijn
belast) hebben ook moeite met
de nieuwe richtlijnen.
Vervelend
„Goedendag. Wij zijn van het
pitbull-bevrijdingsfront en we
komen het leven van vijf pitbulls
redden." Zo meldden zich, vrien
delijk en beleefd, van de week
enkele pitbull-bevrijders aan de
poort van het asiel in Soest.
Bedrijfsleidster H. Vermeulen
van het asiel: „Ik heb nog even
geprobeerd om ze aan het ver
stand te brengen dat het beter
was om te proberen de honden
legaal uit het asiel te krijgen,
maar ze waren ervan overtuigd
dat dat niet zou lukken en dat de
dieren ten- dode waren opge
schreven. Toen heb ik gezegd:
Okee, neem maar mee. Eén be
vrijder kwam nog terug om me
te bedanken voor de medewer
king. Ik zei: Ga maar gauw,
anders grijpen ze jullie nog."
Ze is achteraf blij dat de dieren
weg zijn, al waren ze door Justi
tie aan haar toevertrouwd. „Nu
hoef ik ze niet te laten afmaken
en dat had ik heel vervelend
gevonden."
Leek het er de afgelopen maan
den op dat pitbull-minnend Ne
derland zich eindelijk had neer
gelegd bij het omstreden pitbull
wetje, nu blijkt dat de eigenaars
en sympathisanten van deze 'le
vensgevaarlijke vechthond' de
strijd geenszins hebben opgege
ven. Na petities, protestdemon
straties en bij voorbaat verloren
rechtszaken, hebben ze naar een
beproefd middel gegrepen. En
niemand die het ze daarbij moei
lijk maakt.
Van de week maakte ook me
vrouw J. Kaijen van het Tilburg-
se Dierenasiel kennis met de da
mes en heren van het bevrij-
dingsfront die een gevangen
exemplaar 'kwamen ophalen'.
Ook op haar kwamen de actie
voerders 'zeer beschaafd' over.
Kaijen: „Persoonlijk heb ik er
ook moeite mee dat justitie de
uitvoering van de nieuwe rege
ling op ons heeft afgeschoven."
Geen geweld
Gerard Kuiper uit Arnhem,
voorzitter van de Vriendenclub
Amerikaanse Pitbull-terrier, is
zeer tevreden over het actie-ver
loop. „Er wordt absoluut geen
geweld gebruikt. Er wordt keu
rig uitgelegd wat de bedoeling is
en iedereen toont alle begrip,"
aldus Kuiper.
Het Nationaal Bevrijdingsfront
en de Vriendenclub, twee afzon
derlijke maar 'goed bevriende'
organisaties, zeggen de beschik
king te hebben over een wijdver
takt nationaal netwerk van in
formanten die hen op de hoogte
houden van de plekken waar in
beslag genomen pitbulls zijn 'ge
detineerd'.
Kuiper: „Dierenasiels, dierenart
sen, soms ook medewerkers van
de Dierenbescherming, ze geven
ons allemaal tips. Logisch, want
het zijn stuk voor stuk gezonde
en goede honden die ze een
spuitje moeten geven. Wij zullen
ze allemaal bevrijden, we heb
ben een lange lijst die we hele
maal afwerken. In het buiten
land hebben de honden daarna
niets te vrezen. Beter een leven
de pitbull daar, dan een dode
hier."
Zowel asielhoudster Vermeulen
als pitbull-liefhebber Kuiper
heeft de ervaring dat politie en
justitie de pitbull-wetgeving bij
zonder ruim interpreteren en dat
juist die aanpak veel kwaad
bloed zet. „Ik heb hier een in
beslag genomen hond die vol
gens de politie een pitbull is,
maar het is overduidelijk een
Staffordshire. De politie weet er
dus niks van en dat toont de
waanzin van deze wet aan.
Waarom is er geen algemene wet
tegen alle agressieve dieren ge
komen? Dan zit je tenminste niet
vast aan één ras."
Daders
Het ministerie van Landbouw
weet van de bevrijdingsacties,
maar verwijst voor commentaar
door naar het ministerie van
Justitie: „Het is weliswaar onze
wet, maar Justitie moet hem
handhaven." Dat ministerie
blijkt echter nog niet op de
hoogte van de bevrijdingsacties.
„Het is een aangelegenheid van
de politie. Als er problemen zijn,
dan merken we dat wel," zegt
een woordvoerder.
De politiekorpsen in Tilburg en
Soest hebben in hun processen-
verbaal 'diefstal van honden' ge
meld. „We proberen de daders
op te sporen. Aan de motieven
achter deze acties hebben wij
geen, boodschap."
MAANDAG 7 MAART 1994 Ai
Het is als met klein
kinderen. Volgens
het gangbare pa
troon moet iedereen hopen ze
te krijgen, dat doe je dan,
maar wel in een verre toe
komst. Het is net rustig zo, de
kinderen allemaal de deur uit,
totaal geen verlangen naar
weer zo'n fase van boeken
bewaken tegen scheurhand-
jes, de suikerpot van het lage
tafeltje af, geen pul met bloe
men leuk artistiek op de
vloer.
Kom je op straat een kennis
tegen: 'En? al kleinkinde
ren?'., kijk je schichtig rond of
niet toevallig een van de po
tentiële producenten langs
fietst: 'Nee zeg, al die verha
len van oppassenden grootou
ders... spaar me.' Dat kun je
net zo goed op de Mokerhei
roepen, met jouw wens wordt
geen rekening gehouden, het
leven gaat door. Een arme
boer op het Filippijnse platte
land vroeg ook niet om dat
junkfoodtentje om de hoek,
maar hij werkt wel drie keer
zo hard nu om zijn bordje rijst
te kunnen afwisselen met een
westerse luxe-hap. Het is het
aanbod dat telt.
En zo maar opeens zit het
aanbod met gekrulde neus en
verwachtingsvolle ogen bij je
op de bank. 'Pa, ma, ik ben
zwanger' - da's een schrik.
Die slijt weg, met de zwellen
de buik mee groeit het groot
ouderschap. Eer je het goed
beseft loop je met plezier
voor elk schepje suiker naar
de keuken, staan de bloemen
boven op de tv en ligt in de
hele woonkamer geen boek of
krant meer voor het grijpen.
En tegen kennissen is het:
'Kleinkinderen... fantastisch.'
In Italië zit die dokter klaar
met zijn sprookjesachtige ver
leiding: een heus echt spring
levend kind op je ouwe dag,
ook als je geen Sara heet. Wat
een aanbod, dat kan een mens
toch niet afslaan? Die hele
ethische rim-ram over het
moeten kunnen aanvaarden
van de realiteit, over dat je
zo'n kind in z'n eigen belang
niet eens moet willen, dat al
les gaat voorbij aan het feit
van een uiterst verlokkelijk
aanbod.
Dat gaat altijd voorop: een
aanbod ontstaan uit kennis,
onderzoek en wetenschap die
sucses boekte. Daarna pas
komt zo'n gretige hap in de
sappige worst die daar bun
gelt. En waar dwangmatig
achteraan gehold wordt: ik zal
'm krijgen. Een kwestie van
adrenaline waarschijnlijk of
van hormonen. Het kan even
goed tussen de oren zitten,
hoe dan ook werkt het altijd:
het aanbod.
Dat maakt bang. De wereld is
bezaaid met knappe koppen
die aan de lopende band van
die krankzinnige dingen ont
dekken, waarbij je huiverend
in een hoekje zit te wachten
tot het een aanbod wordt. Zo
is nu een speurneus gedoken
in biochemische reacties bij
verliefdheid.
Van varkens weet-ie het al.
Raakt bij het mannetje de
kop op hol, dan doet z'n
speekselklier raar. Het
vrouwtje snuffelt: 'He,
vreemd luchtje', maar o jee,
haar speklijf reageert met
stijfheid, opeens staat ze op
vier muurvaste varkenspoot
jes, willoos ten prooi aan de
mannelijke lust. Ja hoor, de
spuitbus met dat speekselspul
staat al in de varkensstal op
de plank. Is het gek te vrezen
dat voor een fanatieke weten
schapper de stap van dier
naar mens maar heel klein zal
zijn?
Zulk soort spuitbussen 'voor
humaan gebruik' in de aan
bieding, je moet er toch niet
aan denken wat dat voor ge
volgen zal hebben. En net nu
het vrouwencondoom wat in
geburgerd begint te raken,
zou dan weer de man op een
overrompelende manier baas
zijn in haar buik.
DE BIDSPRINKHAAN
De bidsprinkhaan is geen ech
te haan
en zeker niet één die bidt.
Die haan kan zelfs een henne
tje zijn,
dat haar minnaar - oververhit
als hij nog hijgend uit haar
glijdt
zonder bidden de kop afbijt.
Dat koppensnellen,
laat ik u dit vertellen:
de sprinkhaan nooit verweten,
wel daarentegen dat een
sprink
die zo goed bidden kan
niet wil bidden voor het eten.
OP DE HENGST
Ik weet maar twee dingen van
een hengst
en vind ze beide aller engst.
Zuster Beata
HOMO COMICUS
Wie bij 't versnoepen van zijn
laatste oor
zich afvraagt: Waar diende het
allemaal voor?
Is mijn leven ergens goed voor
geweest?
Door John O'Mill
die maan ik hier te jubelen:
Mijn leven was een non-stop
feest,
om dan bij wijze van af-
scheidsgrap
z'n kop te vermaken aan de
wetenschap.
DE INTELLECTUEEL
Intellectueel is die mens die
uit vrije wil verkiest
dat zijn verstand zijn geest
niet uit het oog verliest.
DE RECENSENT
Haar tweede boek moet nog
slechter wezen
dan haar debuutroman, die ik
ook niet heb gelezen.
po/t* ö"wua
Oliviero Toscani, de man
achter de geruchtmaken
de reclamecampagnes
van het kledingbedrijf
Benetton, heeft het Euro
pese publiek weer eens
danig weten te schokken.
De enorme afbeelding
van het bebloede en door
een kogel doorboorde
shirt en broek een in
Bosnië omgekomen mili
tieman heeft (alweer) ge
leid tot een stroom reac
ties. Daarmee is de foto
graaf andermaal ge
slaagd in zijn opzet om
een maatschappelijke
boodschap te combineren
met een Benetton-recla
me. De vraag is echter
ook nu weer of die din
gen wel te combineren
vallen en of er zo niet
commercieel misbruik
wordt gemaakt van men
selijk leed.
Van onze correspondent
Aart Heering
De 51-jarige Toscani, een grote,
gebaarde kerel met slordig sluik
haar, is graag bereid om voor de
zoveelste keer daarop te ant
woorden. Ik tref hem in een
gebouw van de Universiteit van
Rome waar hij een serie gastcol
leges geeft aan studenten massa
communicatie.
In de collegezaal laat hij dia's
zien van Benetton-reclames die
hij de studenten laat interprete
ren. Wie nieuwe details waar
neemt wordt luidkeels door de
maestro geprezen, maar anderen
worden genadeloos voor 'duffe
boekhouders' uitgemaakt.
„Mijn werk is geen reclame,
maar visieve informatie," do
ceert Toscani. Ter illustratie ci
teert hij uit een boek met reac
ties op Benetton-reclames een
Franse racist die het Benetton
kwalijk neemt dat het de rassen-
gelijkheid bevordert, en de
zwarte Amerikaanse acteur Spi
ke Lee die er heel anders over
denkt: „Ik mag de Benetton-re
clame wel. Het is al te gemakke
lijk om reclame te maken met
seks, maar Benetton heeft een
andere weg gekozen. Die van het
maatschappelijk engagement,
met beelden waarover gediscus
sieerd kan worden en waarin
allerlei symbolen te ontdekken
vallen."
„Mijn lessen zijn vooral een uit
wisseling van ervaringen," zegt
Toscani na afloop van het colle
ge, „Het is voor mij nuttig om te
zien hoe jonge mensen reageren
op mijn werk en tegelijk kan ik
hen op weg helpen bij de discus
sie over mijn werk en hen daar
bij inspireren tot meer eigen
creativiteit. Want daar ont
breekt het in Italië aan. In tegen
stelling tot wat men vaak hoort,
zijn de Italianen helemaal niet
zo creatief, maar juist erg bur
gerlijk en formeel. Jullie Neder-
Luciano Benneton (l) en Oliviero Toscani waren twee jaar
geleden in Nederland bij de presentatie van een nieuwe reclame
campagne van het kledingbedrijf. foto anp
Een beroemde Benneton-reclamen: pater kust non. foto epa
landers zijn vergeleken met ons
echte artiesten en excentrieke
lingen. Ik voel me daarom in
Nederland eigenlijk meer thuis
dan in mijn eigen land."
Maar als Nederlanders elegant
willen zijn, kleden ze zich
Italiaans.
„Weineen, dat is een conserva
tief en conformistisch soort van
eleganterie. Een knap Neder
lands meisje in T-shirt en spij
kerbroek is honderd maal
mooier dan de vrouwspersonen
die hier de creaties van Valenti
no dragen."
Van Nederland naar Bosnië. Hoe
is Uw jongste campagne
ontvangen.
,,De foto is afgedrukt in Oslobo-
denje, een krant in Sarajevo, en
de redactie daarvan heeft om
twaalfduizend posters gevraagd
om uit te delen in de stad. Na
tuurlijk zijn er ook negatieve
reacties geweest. Le Monde en
Le Figaro hebben de advertentie
geweigerd, net als de Frankfur
ter Allgemeine, maar die laatste
krant heeft wel weer een artikel
gepubliceerd van een Kroatische
schrijver die daarin betoogt dat
het niet afdrukken een fout is
geweest. Vooral in Duitsland is
er trouwens veel belangstelling
voor de campagne, want oor
logsbeelden stemmen in Duits
land nog altijd tot overdenking."
Wat is Uw antwoord op de kri
tiek die deze nieuwe campagne
heeft opgeroepen
„Mijn antwoord is de foto zelf.
Ik heb geprobeerd om in één
enkel beeld een heel maatschap
pelijk en politiek wereldpro
bleem samen te vatten. Het is de
documentatie van een werkelijk
heid waar wij allemaal mee te
maken hebben. Eigenlijk is het
vreemd dat een eenvoudige foto
zo'n consternatie kan veroorza
ken."
Maar U hebt zelf altijd bewust de
provocatie gezocht. Eerst nog op
een luchtige en speelse wijze,
met beelden van een pater die
een non kust of een zwarte
vrouw die een roomblanke baby
de borst geeft. In de afgelopen
jaren bent U echter steeds harde
re beelden gaan gebruiken, zoals
dat van een oorlogskerkhof, een
stervende aids-patiënt en nu
weer het bloed van Bosnië. Zijn
dergelijke beelden niet al te
wreed voor een reclamecampag
ne.
„Nou, dan heb ik nog wel heel
wat erger beelden gezien. Denk
maar eens aan de afbeelding van
Jezus aan het kruis en de schil
derijen van christelijke martela
ren in de katholieke kerken.
Denk aan Bosch, Goya, Picasso.
Alle grote kunst is in wezen
wreed, omdat het onze gevoelens
raakt. Ik zie alleen niet in waar
om wij in de reclame zo hypo
criet zouden moeten zijn om der
gelijke gevoelens uit de weg te
gaan. Integendeel, Benetton is
het enige bedrijf dat zijn naam
durft te verbinden aan beelden
van oorlog, Ziekte en andere
maatschappelijke problemen."
„Benetton neemt een risico door
zijn communicatiekanalen daar
door in dienst te stellen en ik
geloof dat we dat soort moed
heel goed kunnen gebruiken.
Aan de andere kant vind ik dat
we juist erg op moeten passen
met de andere, de zogenaamd
'goede' reclame die wel alge
meen wordt geaccepteerd. Mis
schien is die wel veel slechter en
c schadelijker voor de maatschap
pij dan een reclame waarin een
sociaal-politieke stelling wordt
genomen. Want in werkelijkheid
heeft elk beeld een maatschap
pelijke betekenis, ook het meest
domme, en het zijn juist dat
soort traditionele en imbeciele
reclamebeelden die op dit mo
ment een massale hersenverwe
king onder onze kinderen teweeg
brengen."
Daarmee blijft het verwijt staan,
dat U andermans leed gebruikt
om geld te verdienen.
„Ja dat wordt altijd gezegd,
maar er zijn ook platen met
liedjes die niet alleen over dom
me dingen gaan, maar ook over
zaken als oorlog en ziekte. Dat
gebeurt vaak heel intelligent en
aangrijpend en die platen wor
den ook verkocht. Ik vind dat
heel goed te vergelijken emt de
Benetton-reclames."
Heeft Benetton wel eens een
voorstel van U afgewezen?
„Neen, nooit, en geeft mij een
groot gevoel van vrijheid. Ik ver
keer in de gelukkige omstandig
heid dat ik geen bazen heb
word gesponsord door mijn
gen ideeën. Mijn werk bevalt et
bedrijf als Benetton en als
netton dankzij mij meer kan va
kopen, dan is dat wat mij
prachtig. Maar ik zou nooit h
traditionele reclamewerk wiUi
maken, omdat ik als create
persoon mij niet door handel:
ren in een dwangbuis wil late
stoppen. Wie dat wel doet, mi
kennelijk het ware talent
middelmatigheid is altijd wel!
koop. De waré creativiteit dreig
daarom tegenwoordig ook verlo
ren te gaan in een zee
marktonderzoeken en standaar
disering."
Om te besluiten: waar werkt I
momenteel nog meer aan
„Ik heb zojuist een wereldwijd
campagne voor Bata-schoena
gedaan. Ik werk voor het Frans
Duitse particuliere tv-statin
ART. Ik ben bezig met het opzei
ten van een Benetton-kunstaci
demie. Ik ga naar Sicilië om eti
film over de maffia voor te bt
reiden en in Toronto wordt ee
tentoonstelling van mijn wei
gehouden. En daar tussendoo
voer ik nog campagne voor
parlementsverkiezingen van
maart. Ik ben kandidaat voord
Radicale Partij in Bologna,
het district waar ook de links
leider Achille Occhetto kandi
daat staat. Ik heb niets
Occhetto en 'ben zelf ook jaren
lang communist geweest, man
him ouderwetse politiek vat
partijkaders heeft zijn tijd
gehad."
Den Haag (anp) - WD-leider
Bolkestein wil juist in een
nieuwe regering om een an
der beleid te voeren. Hij is
het dan ook oneens met voor
zitter Petersen van de libera
le jongerenorganisatie JOVD
die vindt dat de WD opposi
tie moet gaan voeren na de
kamerverkiezingen in mei.
Petersen zei zaterdag op een JO-
Den Haag (anp) - De Nederl
veegt de vloer aan met het
Hirsch Ballin van Justitie, d
dure diepgaand moet verande
het ingrijpende bezuinigings
effect op de rechtspleging' zal
Hirsch Ballin wil via de nieuwe
wet regelen dat de overheid niet
langer bijdraagt in de kosten van
echtscheidingen waarover de
partners het eens zijn. Maar vol
gens de orde deugt die nieuwe
echtscheidingswet niet.
Kern van het voorstel van Hirsch
Ballin is dat echtelieden die het
eens zijn over de verdeling bij de
scheiding, een convenant kunnen
sluiten bij een notaris of een
advocaat. Zij moeten volgens het
wetsvoorstel ieder 400 gulden
bemiddelingskosten betalen.
Justitie draagt niet bij in de
kosten, ook niet als de scheiden-
VERVOLG VAN VOORPAGINA
Het standpunt van Brinkman
stelt de ouderenbonden helemaal
niet tevreden. Volgens Sturken-
boom van de Katholieke Bond
van Ouderen lieten de vijf ge
meentelijke lijsttrekkers uit Bra
bant zich 'vernachelen' door de
CDA-top. Ze hadden volgens
Sturkenboom voet bij stuk moe
ten houden. Van der Krabben
komt met zijn actie aan dit ver-
wijt tegemoet.
Volgens Sturkenboom kan het
CDA het vertrouwen herwinnen
van de ouderen door de aow
maandelijks met honderd gulden
te verhogen, want zoveel bleef
de aow achter volgens hem.
Eindhovenaar Batenburg is in
tussen hard aan het werk om een
aparte kieslijst voor ouderen op
te stellen, waarmee hij op 3 mei
aan de kamerverkiezingen wil
meedoen.
PvdA-kamerlid Melkert meent
dat het CDA een rookgordijn L
aan het optrekken is. Volgens
Melkert moet de CDA-lijsttrek- p
ker niet stiekem een ander fi
nancieel uitgangspunt nemen; f
dat is voor iedere partij in geza- J
menlijk overleg afgesproken op
1,75 procent.
,„Als het meer is: prachtig. Maar
dan hebben de meeste partijen 1
wat leukers te bieden voor de 1
uitkeringen. Maar het kan ook
slechter uitpakken met de eco
nomie. En wat doet het CDA
dan? Wij spraken in ons program
af het verschil tussen lonen en
uitkeringen zoveel mogelijk te
t
De pitbull: levensgevaarlijke vechthond of 'goed dier'?
fotovnu
DU ITS LAND, het Westeuropese lan
binnen zijn grenzen, is al maanden
oorlogsvluchtelingen uit het vroec
niet op massale maar op individue
(ouden echter, zo luidden de 1
benduizenden het gastland moe
niensen afkomstig uit delen van hc
nu 'vrij van oorlogshandelingen'
Servië en Kroatië.
Duitsland zet hiermee opnieuw de
'end niet uitgezonderd, is de aanlo
9en niet slechts een organisatori:
beheerst en verdeelt de samenlevi
haakt politici zenuwachtig. Bij vee
be eigen zorgen bóven de diepste e
Begrijpelijk dat dit overal heeft ge
van de regels, al wil dat op de nood
niet goed lukken. Elk land wil het a
'°t het humane minimum: zij die
[haken op 'een veilige plek'. De
Duitse autoriteiten nu hebben aan
streven: als die 'veilige plek' er in
terugkeer daarheen aan de orde ku
"et lijkt reëel. Maar niet in de siti
sprake van dat die delen van ex
oorlogshandelingen zijn, daarmee
•'uchtelingen die ernaar terugke
pervië en Kroatië met de oorlog ii
oegin van een garantie op een o
«aardig bestaan.
f? bezien, wordt Duitslands optimi
'n delen van ex-Joegoslavië verrr
?eu uitsluitend binnenlands argun
n Duitsland moet omlaag. Een kort
