Oorlog bedreigt ontwikkeling, ontwikkeling bedreigt vrede Kim Centraal Planbureau: supermarkt voor politieke partijen Politici worden niet beter van thuisblijvende kiezer Afval -DE STEM- In Italië DE STEM Haast geb DE STEM BINNENLAND BUITENLAND Harmonie pE STEM ZATERDAG 26 FEBRUARI 1994 Dwingender dan woorden kunnen geuren ons weg dragen naar een andere tijd en een andere plaats, naar de schuilhoeken van ons geheu gen waar onze herinnering onzegbare souvenirs bewaart: de zoete geur van linden brengt mij nog altijd onmid dellijk terug naar de veilig omheinde speelplaats van de bewaarschool bij de zusters, boenwaslucht vervoert mij meer nog dan wierook naar de schemerige stilte van een lege kerk. Plaatsen hebben hun eigen geur, tijden hebben hun eigen geluiden. In mijn jeugdjaren begon de dag met het fanfa- ronnerend kraaien van een haan, wat later hing de weer galm van klokgelui in de lucht, in een tuin verderop blafte soms een hond, een stootkar dokkerde over de keien, op de zondagmiddag was er het geklapwiek van duiven die hun hok terug zochten. In de avondstraat waren enkel de wegstervende voetstappen van een voorbij ganger te horen. De dag kreeg een onvermoe de feestelijkheid als er, meest al onverwacht, een harmomie door de straten trok, aange kondigd door het nog wat doffe geroffel van trommen dat vanachter de huizen naar ons toe kwam. Even later ver anderde de straat waar ik woonde in een openluchtcon certzaal, onder de zangerige klanken van hobo en klarinet, de uitbundigheid van bugel en trompet, de goedmoedige to nen van tuba en bombardon, - geen instrument kreeg ooit een klankschilderender naam - de dreunende slagen op de grote trom of het daverende gekletter van de bekkens. Als de harmonie voorbij was ge trokken, lag de straat er op eens vreemd uitgestorven en doods bij en waren het mus sen die met hun bescheiden bezigheden de geluidloosheid weer verbraken. In onze kleine provinciestad waren er drie harmoniegezel schappen, ieder met zijn eigen status en aanhang, omdat het sociale leven zich toen meer dan nu in maatschappelijke coterieën voltrok. De welge stelde, min of meer gezeten middenstand misiceerde in een harmonie die, met een aan 18e eeuwse dichtgenoot schappen herinnerende naam, 'Vlijt en volharding' heette. De repetities vonden op zon dag na de ltoogmis( plaats ir een lokaal achter een café restaurant, dat vanzelfspre kend 'De Vlijtzaal' was ge noemd. Leden van het rooms-katho- lieke werkliedenverbond, be ambten van spoor, post en douane, alsmede handarbei ders, speelden met niet min der toewijding en muzikaliteit in de harmonie 'De Gildezo- nen'. Zij oefenden op een doordeweekse avond in, 'Het Gildenhuis', een wat morsig gebouw waarin het altijd naar tabaksrook en bier stonk. Daarnaast was een tuin die uit louter bomen bestond, met een metselstenen kiosk waar in op zomeravonden wel mu ziekuitvoeringen werden ge geven. Meer gebonden aan de wijk aan de overzijde van de spoorlijn musiceerden in een gelijknamige zaal de leden van een harmonie die als schutspatroon geen be schermheilige, maar Erato, de muze van het minnelied had den gekozen. Waar zijn de dagen gebleven dat een neomist, omringd door zijn familie, onder de welluidende tonen van een harmonie naar de kerk werd geleid? Welke jubilaris krijgt nog een serenade van hout en koperblazers? Waar is de tijd dat bij een concert van de harmonie op de markt het verkeer werd stilgelegd en zelfs voetgangers voor de duur van het uit te voeren stuk door de politie staande werden gehouden? Wie zich nu in winkelcentrum of feest zaal waagt, wordt sprakeloos onder de vele decibelen ster ke sound van elektrische gita ren en oorverdovend slag werk. Tientallen jaren gele den vroeg Paul van Ostaijen al, wie er de kleine of de grote bugel had gezien en waar Gaston zat met zijnen basson. Tenslotte wen je aan het nieuwe ritme dat de afvalscheiding je oplegt. De groene vuilcontainer - een keer per week naar de .verzamelplaats - is die met de tussenwand; voorin het gft-afval en achterin de rest. De grijze is voor het papier en het karton - eens per maand naar buiten. De milieubox is die kleine rood-zwarte. Althans in Etten-Leur. Want in Breda moet juist het papier in de groene container. In een bruine gaan het gft- en rest-afval (achterin gft, voorin de rest). De milieubox is hier gifgroen. En elders is het weer 'n slag anders. Elke gemeente haar eigen kleursortering. Hoe milieubewust kan de burger worden onder deze kleur-verspil- ling? (HC) Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V. Directie: drs. J.H.M. Brader. Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur. C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren. Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda. Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda. 076-236911/Telefax 076-236405. Telefax redactie 076-236309. Bezorgklachten en abonnementenadministratie: (alleen voor edities Breda, Oosterhout en Etten-Leur; overige edities: zie rayonkantoor) Afdeling Lezerscontact 06-0226116 (gratis) ma. t/m vrij. 8.00-17.00 uur, zat. 8.00-12.00 uur. Kantoren: Bergen op Zoom, Steenbergsestraat 23-23a, 01640-36850, fax 01640-40731. Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom. Etten-Leur, Markt 28, W 01608-21550, fax 01608-17829. Postadres: Postbus 363,4870 AJ Etten-Leur. Goes, Klokstraat 1, 01100-28030, fax 01100-21928. Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes. Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751, fax 01140-19698. Postadres: Postbus 62, 4560 AB Hulst. Oosterhout, Arendstraat 14,® 01620-54957, fax 01620-34782. Postadres: Postbus 4023,4900 CA Oosterhout. Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929. Postadres: Postbus 35, 4700 AA Roosendaal. Terneuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554. Postadres: Postbus 145, 4530 AC Terneuzen. Vlissingen, Scheldestraat 7-9, 4381 RP, 01184-19910, fax 01184-11446. Postadres: Postbus 5051, 4380 KB Vlissingen. Openingstijden: Oosterhout 8.30-17.00 uur; overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur. Abonnementsprijzen per 1 januari 1994 (bij vooruitbetaling te voldoen): per kwartaal 87.20, per half jaar 173.45 óf per jaar 337.30. Voor abonnees die automatisch betalen: per maand 29.05, per kwartaal 84.70, per half jaar 168.45 óf per jaar 327.30. Voor posttoezending geldt een toeslag. Fotoservice 076-236573. Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur): Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en bij Teuben, Gin- nekenweg 7, Breda. Grote advertenties uitsluitend S 076-236881. Geboorte- en overlijdensadvertenties maandag t/m vrijdag tot 16.00 uur 076-236881zondag van 18.30 tot 20.30 uur 076- 236242/236911. Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447. i Door Guido de Bruin (ips) In 1993 telde de wereld 160 conflicten, variërend van re gelrechte oorlogen tot ernsti ge geschillen. Hiervan speel den zich 106 af in de Derde Wereld. Op dit moment kun nen we spreken van 22 actie ve oorlogen, waarvan 17 in de Derde Wereld. Tezamen heb ben die oorlogen al aan min stens 3,7 miljoen mensen het leven gekost. Voorwaar geen opwekkende ge gevens. Waar met name in Afri ka geweld zo gemakkelijk uit breekt en zo bloedig is, lijkt ontwikkeling uitgesloten. Maan dag organiseert de Nationale Commissie Voorlichting en Be wustwording Ontwikkelingssa menwerking (NCO) in Den Haag een congres over de gevolgen van geweld voor ontwikkeling. Aan de Leidse universiteit, bij het Programma Interdisciplinair Onderzoek naar de Oorzaken van Mensenrechtenschendingen (Pioom), worden de macabare feiten nauwkeurig bijgehouden. Van elk conflict in de wereld registreert men de intensiteit, het aantal doden, vluchtelingen en ontheemden. Sudan, Angola en Afghanistan voeren qua bloe digheid de ranglijst aan. Ook weet het Pioom te melden dat in 1993 meer dan 14 miljoen mensen als gevolg van gewapen de strijd in hun land direct af hankelijk waren van internatio nale noodhulp: vier miljoen in het voormalige Joegoslavië, drie miljoen in Angola, twee miljoen in Somalië, tussen 800.000 en 1,5 miljoen in Sudan, 1,4 miljoen in Azerbeidzjan, een miljoen in Rwanda, 500.000 in Burundi, 110.000 in Liberia en 20.000 in Georgie. Is er in het licht van dergelijke onthutsende cijfers nog hoop op ontwikkeling? Minister Pronk van Ontwikkelingssamenwer king is er in zijn vorig jaar verschenen nota 'Een wereld in geschil' duidelijk over: voordat je aan structurele ontwikke lingssamenwerking kan denken moet je eerst voor vrede en vei ligheid zorgen. Volgens professor Alex Schmid van Pioom beklemtoont Pronk terecht 'de politieke kant van ontwikkelingsvoorwaarden'. „In toenemende mate zien we dat in oorlogen op systematische wijze de maatschappelijke infrastruc tuur wordt vernietigd, zoals ge zondheidszorg, onderwijs en transport, met rampzalige gevol gen voor het ontwikkelingspro ces. Zonder vrede en veiligheid heb je vluchtelingenstromen, brain-drain en kapitaalvlucht." Ontwikkelingssamenwerking wordt dus ook steeds meer nood hulp, maar die noodhulp moet dan wel in een breder kader geplaatst worden, meent Schmid. „Als vluchtelingenkam pen door een bredere opvatting van noodhulp veranderen in eco nomische centra worden vluch telingen een aanwinst in plaats van een probleem." „Geweld doet ontwikkeling te niet," zegt ook Luc van de Goor, onderzoeker bij het Instituut voor Internationale Betrekkin gen Clingendael. „Voor structu rele ontwikkeling is een basis van vertrouwen nodig. Ont breekt die, dan is het moeilijk om ontwikkeling in stand te houden." „Kenmerkend voor veel conflic ten in de afgelopen jaren is de volledige ineenstorting van het staatsgezag," aldus Schmid. „Het vacuum dat hierdoor ont staat wordt opgevuld door ge wapende bendes. Zij vervullen de taken die niet meer door de staat kunnen worden vervuld. In zulke situaties krijgt de zwarte economie de overhand en ver dwijnt het verschil tussen legaal en illegaal volledig." Volgens Van de Goor is het pro bleem van door intern geweld geteisterde landen in de Derde Wereld dat ze nog maar net begonnen zijn aan een proces van staatsvorming. Deze landen hebben een 'zwakke staat' met onvoldoende gezag om een goed bestuur op poten te zetten, be lastingen te innen en de burgers veiligheid te garanderen. „Van ontwikkelingslanden wordt verwacht dat ze het pro ces van staatsvorming, dat in Europa eeuwen heeft geduurd, ineenschuiven tot enkele decen nia," aldus Van de Goor. „Een centrale staatsmacht, die wij in het Westen als vanzelfsprekend aanvaarden, wordt in de Derde Wereld vaak niet geaccepteerd. Daar wordt eerder gekeken naar machtsstructuren op lagere ni- veau's." Bovendien, signaleert Van de Goor, worden die zwakke staten ook nog eens geconfronteerd met allerlei andere problemen die destabilisering in de hand wer ken: economische afhankelijk heid van de wereldmarkt, en structurele aanpassingsprogram ma's die door de Wereldbank en het Internationaal Monetair Fonds worden opgelegd. Het is de pijn van het ontwikke lingsproces, die een morrende bevolking kan doen opstaan te gen een toch al zwakke overheid. Het lijkt een neerwaartse spi raal: ontwikkelingsprocessen ge ven aanleiding tot geweld, en geweld doet ontwikkeling teniet. „Landen in een overgangssitua tie van onderontwikkeling naar ontwikkeling zijn bijzonder vat baar voor gewelddadige conflic ten," stelt Schmid. „Veel met ontwikkeling gepaard gaande processen, zoals bevolkingsgroei en verstedelijking, zijn nauwe lijks op korte termijn te beheer sen. Waar beheersing wordt ge zocht, onstaat een ondergrondse markt die ook weer met geweld gepaard gaat." „Al met al zijn de beheersings- mogelijkheden beperkt. Onder deskundigen ontstaat in toene mende mate het inzicht dat transformatieprocessen nu een maal gepaard gaan met een toe name van conflicten en een ver slechtering van de mensenrech tensituatie." Dat neemt volgens Schmid niet weg dat alles in het werk moet worden gesteld om conflicten te voorkomen. Met name niet-gou- vernementele organisaties (ngo's) zouden beter moeten let ten op signalen die een conflict kunnen inluiden, zoals een toe name van mensenrechtenschen dingen of van handel in kleinere wapens. Volgens een indeling van Pioom kan een politiek stabiele situatie via een aantal stadia ontaarden in regelrechte oorlog: eerst treedt er politieke spanning op, pen Haag (anp) - voor illegale arbeid g branches werken circ illegale buitenlande: concludeert het Ne< Economisch Instituu in een onderzoek, wa< uitkomsten gisteren ministers van Sociak en Justitie naar de Angola voert samen met Sudan en Afghanistan de ranglijst landen in oorlog qua bloedigheid aan. foto® die zich kan ontwikkelen tot een ernstig geschil; vindt er daarna incidenteel wapengekletter plaats, dan spreken we van een conflict met lage intensiteit; wordt het geweld systematisch, dan is het oorlog. Schmid constateert dat de inter nationale gemeenschap vaak pas in actie komt als een conflict al in het stadium van een humani taire crisis is gekomen, terwijl er al bij een politieke crisis in een land alarmbellen zouden moeten gaan rinkelen. Maar wie moet al die signalen in de gaten houda en ook nog op het juiste moma ingrijpen? „Veel zal via de Verenigde Na ties moeten gebeuren, anders ge beurt het helemaal niet," al Schmid. „De VN zijn echter organisatie met een dure bi reaucratie van dertigduizem mensen waarvan velen via tisme op veel te hoge posiiit zijn beland. De VN hebben grol schulden en zijn sterk gepoliti seerd. Toch is er geen alteraa tief." Door Jan Greyn In een Scheveningse villawijk ligt een supermarkt, het Centraal Plan bureau. Te koop zijn macro-econo mische cijfertjes in alle soorten. Vooral in de verkiezingstijd is het er een drukte van belang, want de rekenmeesters van de politieke par tijen komen met hun winkelwagen tjes langs. Op maat zijn maatrege len verkrijgbaar om óf het financie ringstekort te laten dalen, óf de werkgelegenheid te laten groeien, óf beide. CDA, PvdA, WD, D66 en - voor het eerst - GroenLinks brachten de laatste weken veel bezoek aan de macro-econo mische supermarkt. CPB-filiaalhouder professor Zalm stond de financiële mensen van de partijen met raad en daad ter zijde. Hij corrigeerde als dat nodig was en zorgde - indien gewenst - voor handige tips. De rekenaars van de partijen werkten keurig mee, want ze weten dat het eindresultaat invloed heeft op het stemgedrag van al die zwevende kie zers. Het verslag van alle gesprekken en doorrekeningen staat in een 220 pagi na's dik boekwerk. Het zal de komende weken veel aandacht krijgen, maar na 3 mei als de kiezer zijn keuze heeft be paald zal de waarde van het geschrift snel tot beneden de ramsjprijs dalen. De gewaardeerde voorspellingen van het CPB verbleken snel, omdat de wer kelijkheid toch altijd uiterst verrassend is en vaak bitter voor de cijferaars van het CPB. Als een soort vingeroefening presen teerde het planbureau een reeks bezui nigingsposten waaruit partijen zouden kunnen putten. Voor een bedrag van 35 miljard gulden zat er in het CPB-vat. Van het afschaffen van de OV-jaarkaart voor studenten (opbrengst 720 miljoen) tot het schrappen van de leeftijdspro gressie bij de kinderbijslag (bijna 2 miljard). Van het extra inkrimpen van de krijgsmacht (2 miljard over) tot minder wegen (1 miljard). Van deze speciale aanbiedingen werd maar weinig gebruik gemaakt, omdat de politieke partijen de grote lijn allang hadden bepaald. Plotselinge wijzigin gen verbazen de kiezer ook alleen maar. GroenLinks kwam zelf nog met wat 'vondsten' op de proppen, zoals het beperken van de hypotheekrente tot twee ton (opbrengst 300 miljoen). Of het opheffen van de Binnenlandse Veilig heidsdienst (opbrengst 50 miljoen). Of het invoeren van een ecotax (opbrengst 34 miljard, maar die wordt grotendeels gebruikt om de loonkosten te verlagen). De financiële specialisten van de par tijen wendden al hun fantasie en kennis aan om de effecten van hun program ma's zo mooi mogelijk te maken. De PvdA gebruikte de 'truc' om een ener gieheffing te introduceren, waarvan de opbrengst de loonkosten moet helpen verlagen. Het werkgelegenheidseffect is uiterst gunstig. „Dat is geen truc," zegt fiscalist Vermeend. „Uit studie is geble ken dat zo'n lastenverschuiving ge woonweg goede resultaten geeft." De gesprekspartners van prof. Zalm herinneren zich de ontmoetingen als taai en moeizaam, zelfs vervelend. In formeel willen ze graag het resultaat relativeren, omdat er niet zelden kunst en vliegwerk aan te pas kwam om het doel van een lager financieringstekort en een gunstig werkgelegenheidsbeeld te bereiken. De gesprekken hadden ook nog iets korter kunnen zijn als bekend was geweest dat het zittende kabinet dit jaar de lasten al enkele miljarden wil verlagen. Het zegt ook veel over de vluchtigheid van CPB-cijfers. De partijen fixeerden zich daarom met alle kracht op alleen het verkiezings programma. Aanvechtingen om de be trekkelijkheid te erkennen van een be rekening werden bewust gedempt. Het verkiezingsprogramma moest extra waardering krijgen. Voor de VVD was het beste resultaat: zoveel mogelijk banen zonder acht te slaan op de sociale zekerheid. Voor de PvdA moest fiet een 'linkse mix' zijn, voor het CDA een 'midden-mix' en voor D66 daar weer tussenin. De politieke traditie vereist dat. Nu de uitkomst van het winkelen het CPB bekend is, probeert iec partij ook zijn eigen aankopen onder d aandacht te brengen, ook al lijkt veel op elkaar. De WD slaat zich opd borst voor het aantal banen, de Pvdi wijst op de combinatie van werk koopkracht ('Ons resultaat is voo aow'ers beter dan dat van de WD') GroenLinks benadrukt alleen de koop kracht, die voor de minima helemaal ii gegarandeerd. Van Mierlo van niet meer uitstoten dan dat het maal veel op elkaar lijkt'. Als het 3 mei is geweest en de formati van een nieuw kabinet op gang ligt het CPB-boek nog op de stapi naslagwerken, maar wel helemaal deraan. En iedere keer als de nieuw coalitie iets anders doet dan de derlijke partijen wilden -dat p snel als er compromissen uit de bi komen - voldoet het rekenwerk Zalm niet meer. Hij gaat gewoon wffl aan het werk in zijn macro-econon sche supermarkt, die dan opensta voor de formateur en zijn onderhand lingspartners. Komende woensdag, 2 maart, gaat het erom. Waarom? Niet om de samenstelling van kabinet of Tweede Kamer. Niet om de positie van Brinkman, Kok, Bolkestein, Van Mierlo of Brouwer. Komende woensdag gaat het om de lokale democratie. Met verandering van datum en een enkele naam is dit een citaat uit eigen werk. Versche nen op 17 maart 1990, de zater dag voor de raadsverkiezingen •van dat jaar. Enkele zinnen die bruikbaar blijven zolang er lo kale verkiezingen worden ge houden. Nog een citaat uit eigen werk. Ontleend aan de krant van 22 maart 1990, de dag na de raadsverkiezingen. „De burge meester van Eindhoven, Jos van Kemenade, heeft volstrekt gelijk met de essentie van zijn commentaar op de gisteren ge houden verkiezingen. De schokkend lage opkomst van de kiezers naar de stembussen voor de gemeenteraadsverkie zingen holt de democratie uit." Zullen die zinnen na komende woensdag opnieuw bruikbaar 'blijken te zijn? (Met als enige feitelijke wijziging dat Van Ke menade tegenwoordig commis saris van de koningin in Noord- Holland is.) Een recente peiling van het bureau Inter/View naar de be reidheid van kiezers in vier grote steden - Amsterdam, Rot terdam, Maastricht en Almere - om woensdag naar de stemlo kalen te gaan, doet vrezen dat het deze keer nog wel eens erger kan uitpakken dan vier jaar geleden. Als die vrees be waarheid wordt, dan zullen woensdagavond burgemeesters en leiders van de landelijke politieke partijen opnieuw vele krokodillentranen huilen. En opnieuw zullen zij verklaren dat de uitslag bewijst dat het Gemeenteraadsverkiezingen in 1994: Ook toen geen lange rijen voor de stemhokjes. FOTO DE STEM/BEN STEFFEN niet goed gaat met de lokale democratie en dat zij de bood schap van de (thuis gebleven) kiezers hebben verstaan. Dan wordt het in dat opzicht een herhaling van de verkiezings avond van maart 1990. De opkomst bij raadsverkiezin gen is traditioneel laag. Over het hele land gemeten vertoon de zij van 1982 op 1990 dit beeld: 70,7 procent, 75,6 pro cent, 60,5 procent. De relatieve uitschieter in 1986 kon gedeel telijk verklaard worden uit het feit dat voor het eerst buiten landers die tenminste vijf jaar in ons land verbleven, mochten meedoen. En ook leek de om standigheid dat, net zoals nu, de raadsverkiezingen de op maat vormden voor de twee maanden later te houden ka merverkiezingen, de opkomst begunstigd te hebben. Misschien werkt dat laatste ge geven ook nu door, al vormt het recente onderzoek daarvoor geen aanwijzing. In Amsterdam wordt een opkomst van 39 tot 44 procent verwacht (50,7 in 1990). In Rotterdam (48,3 in 1990) ziet men de komst van niet meer dan 40 tot 45 procent van de kiezers tegemoet. In Al mere (54,1 procent in 1990) en Maastricht (56,5 procent in 1990) moet op grond van de peilingen gerekend worden met een opkomstpercentage tussen 43 en 48 procent. Wat is er mis met de lokale democratie? Het blijft mij een raadsel dat de- politiek-dicht- bij-huis kennelijk een groot deel van de kiezers niet aan spreekt. Het gaat toch juist om zaken waar de kiezer elke dag met z'n neus bovenop zit. Van vuilophaal tot fietspad, van veiligheid op straat en in huis tot woningbouw en stadsver nieuwing, van parkeerbeleid tot openbaar vervoer. Wie ken nis neemt van wat regionale kranten in de periode tussen twee raadsverkiezingen schrij ven over grote en kleine proble men in steden en dorpen, houdt daaraan toch niet de indruk over van een volstrekt gebrek aan betrokkenheid bij de bur gers. Integendeel, heel veel mensen houden zich wel dege lijk met de zaken dicht bij huis bezig en lang niet altijd alleen maar vanuit een protesthou ding. Maar toch lijkt nog steeds op te gaan wat dr. Pieter Tops op grond van wetenschappelijk onderzoek kort voor de raads verkiezingen van maart 1990 meende te mogen concluderen. Dat het 'hoe dichter bij huis, hoe groter de participatie' niet op gaat. Dat het een fabeltje is dat het de lokale kiezer uit maakt welke partij in zijn ge meente het sterkst is vertegen woordigd en dus het meest het gevoerde beleid heeft gedragen. Dat er een duidelijke relatie is tussen de politieke kleur van de gemeente en het gevoerde be leid. Dr. Tops kwam tot de conclusie dat in 1982 slechts eenvijfde van de kiezers, in 1986 zelfs minder dan eenvijfde, zich bij het uitbrengen van de stem liet leiden door de ge meentelijke politiek van een partij. Veeleer is volgens Tops het be leid van een partij op landsni- veau de drijfveer bij het hante ren van het rode potlood of het beroeren van de knoppen van de stemmachine. Wat daar ook van klopt - ande re onderzoeken uit diezelfde periode wezen namelijk in te gengestelde richting - de voor uitzichten voor komende woensdag ogen allesbehalve hoopgevend. Zoals in 1990 het geval was, dreigt ook nu de partij van de thuisblijvers de grootste te worden. Men zou daarover heel relativerend kun nen doen. Bijvoorbeeld door er op te wijzen dat nergens de formele eis wordt gesteld dat de raad door tenminste de helft plus één gelegitimeerd moet worden. Of door te zeggen dat wie woensdag niet gaat stem men zijn/haar recht verspeelt om in de komende vier jaar te kankeren op wat er in zijn/haar istad gebeurt of juist niet ge beurt. Maar dat zijn natuurlijk praatjes voor de vaak. Een de mocratie waarbij meer dan de helft van het volk het laat af weten, wordt - Van Kemenade zei het terecht - van binnenuit uitgehold. Ze wordt tot voe dingsbodem van apathie. Haar gekozen vertegenwoordigers zullen eerder in de verleiding komen (nog minder) naar wensen van de bevolking luisteren en dat leidt tot groting van de afstand tl kiezers en gekozenen. Boven dien maakt het inboeten o] levende democratie de weg vrij voor krachten die geen b wensen te hebben van grondslagen van onze democra tie, voor de meest basale Mi men van fatsoen en beschavinf en die de lessen van de geschie denis aan hun laars lapp® Wie zo'n samenleving niet m maakt hoe dan ook woensda! de gemakkelijke gang naar stembureau om de hoek stemt, uit protest tegen extreeit rechts, op partijen die - wf beleid zij ook voorstaan of uit; gevoerd hebben - in elk gei" een beschaafde samenleving stand wensen te houden. Burgemeester Havermans v Den Haag zegt het in de s het oog op de raadsverkiezj1; gen huis-aan-huis versprei® Stadskrant als volgt. „We k®' nen wel zeggen dat we met politiek niets te maken hebbes maar de politiek heeft wel all® met ons van doen. De politie® neemt beslissingen over stad, maar ook over zaken ons rechtstreeks aangaan. Thuisblijven is een ver) signaal aan de politiek samenleving. Thuisblijven ook een slag in het gezicht vai al die burgers die zich op vni' willige basis inspannen. Die"' ten we als we thuisblijven in11 kou staan." Van onze redactie landbt Den Haag - Sinds levende varkens vai verzamelplaatsen in pas weer opengests maakt, ontsmet en van het virus dat bij Diezelfde maatregel ge de vele honderden vrach waarmee in Nederland worden vervoerd. De mogen, ook voor uitsluit neidands gebruik, pas w den gebruikt als ze zijn en gecontroleerd op ziekte. Deze laatste m houdt in dat zeker in h van de volgende week voer van varkens op de landse slachthuizen grc blemen zal ondervinden. Transport Het ministerie van La heeft tot deze zware m besloten nadat eind jai Italië opnieuw blaasjesz gecontroleerd bij twee derland afkomstige varkt derzoek wees uit dat de varkens behoorden tot ee port dat afkomstig was verzamelplaats in het Ov se Haarle. Op dit transj vonden zich varkens van derlandse varkenshoudei 23 bedrijven zijn inmidc derzocht. Bij 22 bedri geen spoor van blaasj' aangetroffen. Over één wordt nog getwijfeld. In zijn daar alle 21 varkens tief afgemaakt. Een woordvoerder van nisterie: „Vorig jaar heb exact hetzelfde meegem: Italië werd blaasjesziekte troffen bij Nederlandse v maar op de herkomstbi was geen spoor te vind leidt tot de conclusie virus moet rondwaren in zamelplaatsen of in de v Bij aankoop van een baby- L kamer ontvangt u naast del bestedingskorting in de maand maart een gratis kinderstoel. Aankoop babykamer vanaf 1.500,-*, kinderstoel t.w.v. max. 150,-** uitzoeken. Aan koop babykamer vanaf 2.5.00,-*, kinderstoel t.w.v. max. 250,-** uit zoeken. (1 per klant.) Bel voor gratis Baby Magazine: 02977-55555 HET GROOTSTE EN MEE AalsmeerOosteinderweg 249 Den Bosch Balkweg 17 DE Bloedige aanslag o duidelijk gemaakt dat di Israel en de Palestijnen bevinden. Israëlische k< genten hebben er even delingen in het honderd Israëlische extremis seerd op dan hun funda bjser kogels uit de mitrt lonist, richten evenve u»? ,a,nat'eke groepen a d'oedbad heeft vee nder de Palestijnen. M< /noties van de eerste c e voortgang van het vr e>dremisten schree ^ogssituatie die nu ii "pa.iemand als de taelat vrlü 9°st-Jerusalem si £fde kan doden'. ri°We! Premier Rabin als cia niet langer kan woi SP Hfu die in de vrede; Gsh tuur moet in P 0nbe,Urt dat niet op ze ana^-a8lde Qemoederer tige vraag is of heé baan'1 niet veel hjd m< geweld vredesP|ar|nen

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1994 | | pagina 2