nsloos
WS KORT
Als op zatèrdag 12 februari tegen
vier uur 's middags de
openingsceremonie van de 17e
Olympische Winterspelen begint in
het Noorse Lillehammer, liggen
gevoelens van vreugde en angst in
de harten van de meeste van de
ongeveer vijf miljoen inwoners van
Noorwegen heel dicht naast
elkaar. Mondt het
mega-evenement uit in een grap of
een drama, zo zullen vele Noren
zich afvragen.
Vreugde en angst
strijden in harten
van Noren om
voorrang
RUAR! 1994
tenisse gingen fors
de zaalhandbaicom-
e mannen van GSC
te slechts gedeeltelijk
1 werd wat rommelig
VSV bouwde toch in
e helft een vrijwel be-
e 7-1-voorsprong op,
tweede helft startte
pnieuw sterk en stond
10-2. Daarna verslapte
centratie bij de thuis-
~n zakte het spelpeil,
'erdiende zege van
dat onder aanvoering
epster Marjan Tromp
gend een sterke wed-
peelde. Cora Verschu-
s met vijf treffers het
roduktief.
N
LST-WOLÜWE 25-25
gelijk opgaande wed-
In de beginfase speelde
1st verdedigend slordig,
aarmate het duel vor-
herstelde de Hulster
ie zich knap. Bij de
leidde Woluwe met
In de tweede helft een'
nd scoreverloop. Het"
r op dat HV Hulst de
zou pakken toen het
oor tijd 25-24 stond.4
e scoorde op de valree]
gelijkmaker.
ds
euwse rugbyderby tegen
gewonnen. De Goesena-
egtijdig richting douche
n onnodige overtreding',
g handelde dus correct
ntal bezoekers bekeken
or Jan-Joost Wiebrens
al voor de pauze werd
e coach en speler Jolly
eens raak schoot,
ich achter een vrije trap
t betekende 6-3. Tovaal
een try. Die mogelijheid;'
n via een uitbraak, maar
e zaken steeds op tijd te
ten voor het eindsignaal.
initief door opnieuw een
de teams er in slaagde
et scherpst van de snede
en een slechte zaak door
tiestrijd tegen ODI te
deiijke zaalhandbalcom-
tekort tegen concurrent
k op. Defensief had GSC
g moest dan ook slechts
t. Aanvallend was GSC
orebord bij rust 3-3 aan.
eslissende kloof door uit
nog enigszins, maar was
nnen bedreigen. Ondanks
3-8, Heerle-Olympus 13-12,
Avanti 10-7.
17, Heerle 13-17, Mountain
pus 13-7, GSC 13-7, Avanti
toernooi
ub Breskens heeft in het
ijen goed gepresteerd. De
ep tot 45 kilogram, won
ssen van Nintai via een
eek op eenzelfde resultaat
zijn knie verdraaide. Hij
an
artikel over het Zeeuws
nt had een foutief onder-
erket van THOR in actie
zijn clubgenoot Danny
'ssingen 2
pakte een punt in de
n 2 in de hoofdklasse van
en eindigde de ontmoeting
as de stand 1-2 in het
tond Vlissingen tijdens de
Daarna ontwikkelde zich
lijks verrassende uitslagen
Vfc-Vt, E. Clarisse-O. van der
Lammers-G. de Winter '/i-' y
Mark-B. de Vogelaere 0-1, 4
-P. van de Linde 1-0.
2, Middelburg 5-21, Zierikzee
ZV 3-17, Goes 3-16.
OSS
antse Uden de Keiencross
ne had voor de 5160 meter
9 minuten en 47 seconden.
van AV'56 naar de tweede
ige parcours. De winst was
g van Olympus, die een tij"
rent dat Wisse tot 6 maart
n over de deelname aan het
C worden immers dubbele
ssement, dat Wisse met 90
Atletica naar de zevende
vas 32.45.
DINSDAG 8 FEBRUARI 1994 DEEL
Groene Winterspelen: grap of drama
Van onze verslaggever Rob van Deursen
Lillehammer is een stadje met een
bevolking van nauwelijks 20.000
zielen. Wat moet zo'n kleine ge
meenschap in Godsnaam met elke
dag-100.000 toeschouwers, met 130
restaurants, met een infra-struc-
tuur - weliswaar tweebaans - waar
de Noorse hoofdstad Oslo de vin
gers bij zou aflikken, met een
nieuw aangelegde riolering, ge
schikt voor de 'afvoer' van een stad
als Utrecht, plus een waterleiding
systeem, waar heel Noorwegen
moeiteloos van kan tappen.
Koning Harald zal er zijn op die
zaterdag aan de voet van de
springschans, even buiten- Lille
hammer. IOC-president Antonio
Samaranch met zijn 'ijkeren' glim
lach eveneens. Zij zullen het begin
van de eerste groene Spelen uit de
geschiedenis in hun toespraken de
clameren. Olympische Winterspe
len, die werden gegrondvest op de
modernste opvattingen over het
milieu. Specialisten op dat gebied
uit heel Noorwegen zijn ingescha
keld, alvorens de eerste spade voor
de benodigde accommodaties de,
door bevriezing vaak keiharde,
grond inging.
De g-ioene Spelen. De Noren zijn er
trots op. En er tegelijkertijd heel
bang voor. Velen zullen tijdens de
openingsceremonie terugdenken
aan 1988, toen Lillehammer, na een
eerdere poging in 1986, het ja
woord voor 1994 van het Interna
tionale Olympische Comité ver
wierf. Anchorage in Alaska was dé
kandidaat van het Westen, het Bul
gaarse Sofia van het Oosten. De
lobby-sfeer bracht geen uitsluitsel;
Lillehammer bleek het voor west
en oost enig aanvaardbare alterna
tief. De vreugde in Noorwegen
spatte als een groot vuurwerk uit
een.
Zes jaar later wordt daar heel wat
genuanceerder over gedacht binnen
de Noorse gemeenschap. Begon
Gerhard Heiberg, de opperste
Noorse Olympia-baas, met een be
groting van 540 miljoen gulden (2
miljard Noorse kronen), op dit mo
ment wipt het kwik van de finan
ciële thermometer moeiteloos naar
2 miljard gulden. En, zo vrezen
velen, het eind van de tomeloze
stijging van de kosten is nog niet in
zicht. Vooral omdat er een inkom-
stenplaatje van slechts 810 miljoen
gulden tegenover staat. De regering
in Oslo zegde weliswaar toe het
tekort te zullen afdekken, maar
zwart op wit, zo weten de criticas
ters, staat er niets.
De kater komt later. Na afloop.
Dan, zo luidt de opinie van velen,
wordt pas duidelijk voor welk een
enorm bedrag de Olympische reke
ning open blijft staan. Zwartkijke-
rij zeggen anderen. Hun mening?
De promotionele waarde van de
17e Winterspelen valt niet in geld
uit te drukken, maar zal over enige
jaren gigantisch blijken te zijn.
Dezelfde stemmen verhalen over de
voordelen voor de Noorse bedrij-
ven, die zich met hun geavanceerde
milieu-technieken wereldwijd in de
kijker kunnen plaatsen.
Sigmund Haugsjê uit Oslo gelooft
in dat laatste. Hij is professor aan
de hogeschool voor sport in Oslo en
binnen de organise tie van Lille
hammer de ombudsman voor mi
lieu-technische aspecten. „Voor de
ze Spelen hebben we twee uit
gangspunten: aan de ene kant, -wat
accommodaties betreft, terug in de
tijd en aan de andere kant, wat de
bescherming van natuur en water
aangaat, zo ver mogelijk in de
toekomst," zo legt Haugsj& haast
cryptisch uit. De geleerde gruwelt
als de naam van Albertville ter
sprake wordt gebracht. „Daar heb
ben ze werkelijk alles fout gedaan
wat verkeerd gedaan kon worden,"
zegt hij met nadruk. „Wij verwach
ten een positieve uitstraling van
onze schone Spelen; in Frankrijk
was alles vuil, vies en oud."
Het mooiste voorbeeld van de
Noorse aanpak vindt Haugsjê het
bestek dat de vele Olympische be
zoekers in de restaurants krijgen
voorgeschoteld. „Vorken, lepels en
messen geperst van mais. Ook de
borden. Na het eten weer geschikt
als voer voor de kippen," geeft de
Noor trots aan. En verder dat één
van de hoofdsponsors, Coca Cola,
tevoren behoorlijk op de vingers
werd getikt. „Zestig procent van
het afval dat het publiek in Albert
ville op de ski-hellingen achterliet,
kwam uit dat bedrijf. We hebben
met de directie Noorwegen uitge
breid gesproken. Nu komen ze met.
materiaal dat hergebruikt kan,
worden. Zo zit onze aanpak in
elkaar. Wij zijn de baas over de
erfenis, die we onze kinderen over
een tijdje moeten aanbieden. Niet
het regime van geld baast in ons
huis."
Prachtige woorden. Haast om tra
nen van in de ogen te krijgen.
Jacob Bax vertelt een heel ander
verhaal. De Nederlander, die al
meer dan twintig jaar in Hamar
(Olympische plaats van handeling
van onder andere het schaatsen)
zijn brood verdient als electriciën,
weet beter. „De Noren proberen
voorlopig het beste van deze Spe
len te maken. Verhuren hun huizen
bijvoorbeeld voor astronomische
bedragen aan Amerikaanse, Duitse
en Nederlandse journalisten. Met
dat geld trekken ze met hun gezin
nen voor de duur van de Spelen
naar Tenerife. Hamar zal twee we
ken lang weinig Noren herbergen.
Ze maken van de nood een deugd.
Gaan van de zon genieten tijdens
de donkere Noorse winter. Een
buitenkansje.
Volgens Bax bestaat 'de nood' uit
de vrees, dat, naar voorbeeld van
Montreal, Lahe Placid en ook Al
bertville, komende zomer de plaat
selijke belastingen in de streek
rond het Mjösa-meer enorm opge
trokken moeten worden om het
verlies van de Winterspelen nog
enigszins draaglijk te maken voor
de locale overheden. „Naar buiten,
naar de vreemdelingen toe, lachen
de Noren. Ik merk het aan mijn
buren, op mijn werk. Onderling
hebben ze het alleen maar over de
zaken, die na de Spelen gaan ko
men. Lillehammer is. een door
gangsstad, van zuid naar noord en
omgekeerd. En volgens de Noren
zal dat altijd zo blijven, Spelen of
geen Spelen. Daarnaast is het leven
hier in Noorwegen toch al haast
onbetaalbaar. Forse verhogingen
van de vaste lasten kunnen veel
gezinnen, waar pa en ma-meestal
beiden een baan hebben, niet meer
opbrengen. Maar eerlijk is eerlijk,
voorlopig overheerst de lach. En
dat wil voor een Noor met zorgen
heel wat zeggen
i
