Een eeuw vrouwenstrijd herdacht
Akker
'Krijgen
recht op
waar je
hebt'
De ondergang van een machteloze zeepkistpoliticus
H
Je kiest iemand op
basis van kwaliteit'
Kies
-DE STEM-
Nederlandse Aki
Dienstplichtige
recht op ww-ui
DE STEM
Drugs en econon
DE STEM
BINNENLAND BUITENLAND
Het weer mist
de H van
handmatigheid
DE STEM
Agenda
DINSDAG 8 FEBRUARI 1994
Weer een winter
zonder winter.
De laatste Elf
stedentocht was acht jaar ge
leden. Schaatswedstrijden
worden tegenwoordig gehou
den in overdekte en verwarm
de hallen. Februari was ooit
de maand van een strakke
oostenwind, minstens tien
graden onder nul, vorstverlet,
griep en auto's die niet willen
starten. Een strenge, witte
maand. Kort maar meedogen
loos.
Flet heeft waarschijnlijk te
maken met al die weerman
nen en weervrouwen die ons
met hun elektronische voor
spellingen om de oren slaan.
Ze hebben allemaal zo'n han
dig drukkertje in de vingers,
waarmee ze regenfronten en
depressies ter plekke naar
hun hand kunnen zetten.
Vroeger, heel vroeger, had je
één weerman die op die ene
tv-zender zijn verwachtingen
met de hand tekende. Hij zet
te een ferme L of zo'n geraffi
neerde H, die van hem triom
fantelijk van perspectief werd
voorzien en zo de dikte van
een warme, gezellige chocola
deletter kreeg.
Dat die oer-weerman zijn H
persoonlijk op een Nederland
van papier durfde te tekenen,
gaf de kijker vertrouwen. De
man stond ervoor, hij wekte
de indruk dat hij de hele
nacht naar de lucht had staan
kijken en goed naar het trek
ken van zijn blindedarm-lidte
ken had geluisterd. In die tijd
was een H een H en een L
een L. Een zomer was warm,
een winter was ijskoud.
Het is niet toevallig dat het
weer tegenwoordig tegen de
reclame zit geplakt. De weer
kundigen klinken net zo be
trouwbaar als de adverteer
ders die opgewonden brallen
over een appelige huid, pH-
neutraliteit en de voordelen
Deze Week Bij Edah. Ze pre
senteren schaamteloos hun
CenterParcs-weer en hun
tuinmeubelair-verwachting.
Ze rollen zelfs op Michelin-
banden over het scherm. Als
beste getest, overtreffen onze
temperaturen de rest.
De weergoden trekken hun
vellen papier allemaal uit de
zelfde computer. Daarna gaan
zij er iets spannends van ma
ken. De een begint met het
ochtendbriesje op Madeira,
de ander giet het scherm vol
met de gemiddelde regenval
sinds 1765. Vooral houden ze
zich bezig met de vraag: hoe
krijgen wij de leukste Robijn-
kleurtjes in onze presentatie?
Vervolgens zegt Krol, om er
maar vanaf te zijn: „En de
temperatuur, u ziet het, die
verandert niet zo gek veel de
komende dagen." Sinds Er-
win op het scherm staat te
gebaren, is het weer een han
digheidje geworden.
Het digitale gepluk aan de
atmosfeer heeft niet alleen de
ozonlaag aangetast, maar ook
het weer beroofd van de na
tuurlijke grilligheid. Het kli
maat is vervlakt en vergrijsd.
Niemand durft meer een
krachtige H te kalken. Nie
mand durft af te wijken van
de norm: pH neutraal. En de
regen, die blijft af en toe val
len. En de wind, die blijft
gewoon waaien. Deze Week
bij Bernard!
De dames en heren van het
weer durven niet verder te
gaan dan 'rond het vriespunt'.
De winter heeft zich ver
plaatst naar Bosnië, waar het
het hele jaar door kaal en
besneeuwd is. Uit het oosten
komt sinds de val van de
Muur en Moskou geen gie
rende vrieswind meer. Ze
houden daar de winterse on
gemakken zelf, al probeert
die Zjirinovski nog even ge
meen in onze richting te bla
zen.
Zo gaan ze aan ons voorbij,
de echte winters die het onge
dierte vernietigen en voor
huiselijke warmte en saamho
righeid zorgen. Geen winter
tenen, snotneuzen en carna
valskaters rond de kachel. In
de winter van 1994 dreigt
slechts de aow bevroren te
raken en hebben alleen de
toestellen van Fokker te kam
pen met een valse wind uit
het oosten.
Het weer is overal en altijd
één pot nat, het weer is wind
handel geworden. Dat is zon
neklaar.
Een kies is afgebroken. De tandarts wordt gebeld voor een
spoedafspraak. De assistente begrijpt precies wat gewenst wordt en
vraagt een minuutje geduld voor ruggespraak.
De telefoon gaat op een wachtlijn en ter voorkoming van verveling
klinkt er een muziekje. Een speeldoosje met een wijsje uit lang
vervlogen tijden. Het geduld wordt zo lang op de proef gesteld dat
de tekst weer boven komt: Koekoekkoekoek, een vrouw in een
lange broek, 't Is waar, 't is raar, een man in een directoir.
Is de tandarts bang dat het afschuwwekkende geluid van zijn boor
zo ver draagt dat een ander, geruststellend geluid nodig is of is hij
een kind van zijn tijd en gewoon bang voor stilte? (CH)
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur.
C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
076-236911/Telefax 076-236405.
Telefax redactie 076-236309.
Bezorgklachten en abonnementenadministratie:
(alleen voor edities Breda, Oosterhout en Etten-Leur; overige edities:
zie rayonkantoor)
Afdeling Lezerscontact 06-0226116 (gratis) ma. t/m vrij. 8.00-17.00
uur, zat. 8.00-12.00 uur.
Kantoren:
Bergen op Zoom, Steenbergsestraat 23-23a,
01640-36850, fax 01640-40731.
Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550, fax 01608-17829.
Postadres: Postbus 363, 4870 AJ Etten-Leur.
Goes, Klokstraat 1, S 01100-28030, fax 01100-21928.
Postadres: Postbus 13,4460 AA Goes.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751, fax 01140-19698.
Postadres: Postbus 62, 4560 AB Hulst.
Oosterhout, Arendstraat 14,® 01620-54957, fax 01620-34782.
Postadres: Postbus 4023, 4900 CA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929.
Postadres: Postbus 35,4700 AA Roosendaal.
Terneuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554.
Postadres: Postbus 145,4530 AC Terneuzen.
Vlissingen, Scheldestraat 7-9,4381 RP,
01184-19910, fax 01184-11446.
Postadres: Postbus 5051, 4380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur.
Abonnementsprijzen per 1 januari 1994
(bij vooruitbetaling te voldoen):
per kwartaal 87.20, per half jaar 173.45 óf per jaar 337.30.
Voor abonnees die automatisch betalen: per maand 29.05,
per kwartaal 84.70, per half jaar 168.45 óf per jaar 327.30.
Voor posttoezending geldt een toeslag.
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en bij Teuben, Gin-
nekenweg 7, Breda.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881.
Geboorte- en overlijdensadvertenties maandag t/m vrijdag tot 16.00
uur 076-236881, zondag van 18.30 tot 20.30 uur 076-
236242/236911.
<3
Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447. I
Joke Huisman-Vaal
Van onze verslaggeefster
Lianne Sleutjes
'Het was geen gril, het was een
diepgevoelde behoefte die tot
stichting van onze vereeniging
leidde - een behoefte die ook
ik, die mij nooit in het open
baar leven had begeven, ge
voelde en vooral gevoeld had
toen in 1887 door opneming
van het woord mannelijk in
art. 80 van de Grondwet, de
vrouw van kans op kiesrecht
uitsloot, zonder dat zij een en
kel woord van protest had
doen hooren,' schreef Annette
Versluys-Poelman, de eerste
voorzitter van wat in 1894 be
gon als de Vereeniging voor
Vrouwenkiesrecht.
Een organisatie 'niet links, niet
rechts', die via het verwerven
van kiesrecht een einde wilde
maken aan de heersende
rechtsongelijkheid voor vrou
wen. Als een vrouw immers
was getrouwd met het opper
wezen dat man heette, dan
moest ze hem onvoorwaarde
lijk gehoorzamen, werd ze van
haar burgerlijke rechten be
roofd en was ze volgens de
overheid handelsonbekwaam.
Met dank aan de feministische
voorvechtsters van weleer:
honderd jaar later heeft de Ne
derlandse vrouw dezelfde rech
ten als de man. De Vereeniging
voor Vrouwenkiesrecht is door
diverse fusies de Nederlandse
Vereniging voor Vrouwenbe-
langen, Vrouwenarbeid en Ge
lijk Staatsburgerschap (kort
weg Vrouwenbelangen) gewor
den.
Is de revolutionaire strijd van
de oudste vrouwenorganisatie
onderhand niet gestreden?
De erfgename van Versluys-
Poelman, Aletta Jacobs en an
dere illustere voorgangsters,
Joke Huisman-Vaal, komt met
een voorbeeld. Ze was vorige
week in een damesmodezaak,
het eeuwfeest van vandaag
verdient immers passende kle
dij. „Er waren geen stoelen
voor het personeel om op te
zitten, want dat mocht niet van
de baas. Dan zeg ik: dat kan
niet, daar heb je recht op, dat
ligt vast. Daar hebben wij ja
ren voor gestreden."
„Je kunt wel een wet voor
elkaar krijgen maar die moet
ook worden toegepast. De for
mele bevestiging veroveren.
Wij klimmen in de pen, we
appelleren vaak. Je bereikt op
politiek niveau iets en de con
sequenties daarvan moeten nog
worden uitgewerkt. Dat vech
ten vind ik persoonlijk het
moeilijkste: om waar je recht
op hebt ook te krijgen. Vrou
wenbelangen is dan de schakel
tussen overheid en burgers. We
hebben een voortrekkersrol.
Als je iets hebt bereikt, is het:
hoe controleren we of het ook
wordt uitgevoerd?"
„We zijn stil naar de publiciteit
toe, niet stil naar het doel toe,"
gaat ze in op de opmerking dat
foto frë dekkers Hilda Verweij-Jonker.
Honderd jaar vrouwenstrijd heeft onder meer opgele
verd dat de vrouwen 75 jaar geleden kiesrecht kregen.
Ter gelegenheid van deze mijlpalen wordt vandaag het
boek Vrouwenstemmen uitgebracht. Staatssecretaris
De Graaf-Nauta opent - ook vandaag - in het Tweede
Kamergebouw in Den Haag een tentoonstelling met de
titel 'Een stemming', met onder meer een een historisch
overzicht van honderd jaar vrouwenstrijd.
De Vereeniging Voor Vrouwenkiesrecht zag op 5 fe
bruari 1894 het levenslicht. Kiesrecht was broodnodig
om echt een eind te maken aan de ondergeschikte
positie van de vrouw, realiseerden de feministen zich.
Vrouwen als Wilhelmina Drucker, Betsy Perk en Annet
te Versluys-Poelman speelden een belangrijke rol in die
strijd. De VWK bereikte in 1919 haar doel, nadat in
1917 reeds passief kiesrecht voor de vrouw was inge
steld.
Het duurde tot 1953 voordat vrouwen een post kregen
in de hoogste macht, de regering. Anna de Waal (KVP)
trad aan als staatssecretaris. Drie jaar later, in 1956,
werd Marga Klompé (ook KVP) de eerste vrouwelijke
minister in de Nederlandse historie. Anno 1994 is het
wachten nog op de eerste vrouw als minister-president.
Dr. Hilda Verwey-Jonker en Joke Huisman-Vaal over
de noodzaak in verleden, heden en toekomst' van de
vrouwenstrijd.
voor hef publiek de feministi
sche voorhoede vooral gevormd
wordt door militanten als de
vroegere 'Dolle Mina's'. „Ons
werk geeft vaak geen publici
teit, omdat het procesmatig is.
Snelle triomfen kennen we
weinig."
„Daar komt bij dat door de
heersende mannennorm femi
nisten als kenaus worden be
handeld. Door de bedreigende
vorm wordt al vaak negatief
gereageerd. Wat wij niet willen
is dat we op die manier in de
pers komen. Nee, nee, feminis
me is voor mij niet negatief,
maar het is wel een negatief
begrip geworden. Als je het
woord feminisme er vanaf zou
laten, is het opeens een goed
verhaal."
Na jaren van strijd voor onder
meer kiesrecht, arbeidsrecht,
huwelijksbekwaamheid richt
Vrouwenbelangen zich nu op
de Aktie MAT 50/50: in het jaar
2000 moeten evenveel vrouwen
als mannen in alle geledingen
van de maatschappij zitten.
Doel op kortere termijn: 35
procent van de dit jaar gekozen
kandidaten in gemeenteraad,
Tweede Kamer en Europees
parlement moet vrouw zijn.
„Onze politieke ondersteuning
gaat dwars door alle zuilen
heen. Dat is de kracht van
vrouwen onderling, met allerlei
politiek gekleurde vrouwen
praten. We hebben eerst een
aparte actie gehad, het voorbe
reidende werk: vrouwen op de
lijsten krijgen. En dat moeten
dan verkiesbare plaatsen zijn,
geen excuus-Truus."
Niet alleen de politiek is nog
een moeilijke vesting om te
nemen, ook op andere plaatsen
waar de beslissingen vallen
zijn de vrouwen op een hand te
tellen. Het glazen plafond
wordt het wel genoemd: de
heren houden de rijen gesloten,
de vrouwen blijven hangen in
de subtop en dringen niet ho
ger door.
En wat wanneer de doelstelling
fifty-fifty is gehaald? „De
grootste schreeuwers winnen
altijd. De besluiten die worden
genomen zijn niet altijd de bes
te. Ook dan niet. Wij blijven
een soort waakhondfunctie
vervullen."
Vrouwenbelangen anno 1994
ademt de sfeer uit van goed
opgeleide vrouwen, nog klim
mend of al gesettled in de
maatschappelijke rangorde.
Prominente vrouwen als
staatssecretaris De Graaff-
Nauta, Neelie Smit en Ginjaar-
Maas prijken in de ledenadmi
nistratie.
De leden van het eerste uur
kwamen uit de bourgeoisie,
hadden gestudeerd. De arbeid
sters, de moeders met de werk-
schorten voor ontbraken bij de
Vereeniging. Blijft de beweging
niet te veel beperkt tot de ge
goede of goed opgeleide vrouw?
„We hebben de naam een trut-
tenclubje te zijn. Bourgeois,
nee, nee dat is verkeerd ge
dacht. Je vecht voor je doel. Ik
geloof dat het Aletta is geweest
die ooit eens heeft gezegd:
'Boerinnen hoeven geen lid te
worden, wij steken de nek wel
voor hun uit'. Twintig jaar ge
leden was Vrouwenbelangen
elitairder. Je moest een bepaal
de scholing hebben gehad om
onze themabladen te kunnen
volgen. Nu wordt het iets min
der."
De vereniging zit nu op circa
1100 leden. „Voor de komst
van het kiesrecht hadden we
25.000 leden. In 1920 liep het
ledental rigoureus terug. Type
rend voor Vrouwenbelangen:
als je ergens voor gaat en de
klus is geklaard dan vallen
mensen af. Niet omdat zij niet
geïnteresseerd zijn maar omdat
slechts een deel doorgaat. Wij
ijveren niet voor slechts één
ding, maar je participanten
splitsen zich."
Bron: De eerste feministische
golf, redactie Jeske Reys.
61
Van onze verslaggever
Carl Mureau
De Nederlandse vrouwenstrijd
is vandaag de dag nog altijd
ook de strijd van de 85-jarige
sociologe dr. Hilda Verwey
Jonker, prominent voorvecht
ster voor de rechten van de
vrouw.
Toen de vrouwen in 1919 hun
kiesrecht kregen, waren de ver
wachtingen hooggespannen.
De wereld zou er voor de vrou
wen een stuk rechtvaardiger
uit komen te zien. Maar zo snel
ging het allemaal niet.
In deze tijd werd Hilda Verwey
- toen nog Jonker - zich be
wust van de achterstand die
vrouwen hadden. In 1922 solli
citeerde haar moeder naar een
baan als lerares wis- en na
tuurkunde aan het gymnasium
(twaalf lesuren). De Zwolse ge
meenteraad ging, zij het nipt,
met de benoeming akkoord.
Minister De Visser stak er ech
ter hoogstpersoonlijk een stok
je voor, omdat een getrouwde
vrouw simpelweg thuis moest
blijven voor haar gezin.
Hilda's moeder toog naar Den
Haag. „Daar heeft ze de minis
ter omgepraat." De bewinds
man vroeg hoe het moest als de
kinderen uit school kwamen,
waarop moeder Jonker streng
antwoordde: „Excellentie, dan
kom ik ook uit school." Dat
zelfde jaar overleed Hilda's va
der. Haar moeder moest alleen
de kost gaan verdienen voor
een gezin met drie kinderen. Ze
solliciteerde op een volledige
baan en werd zonder proble
men aangenomen.
„Echt geschokt was ik daar
door," zegt ze, nog steeds een
beetje boos. „Een vrouw die
vader en moeder tegelijk moest
zijn, mocht ineens wel les ge
ven. En nog wel in een volledi
ge baan. De kinderen waren
dus een voorwendsel geweest,
men vond gewoon dat een
vrouw haar man moest verzor
gen."
Na haar huwelijk met Evert
Verwey, die bij Philips werkte,
verhuisde ze naar Eindhoven.
Daar kwam Hilda Verwey in
1935 in de plaatselijke politiek
terecht. De SDAP zocht een
vrouw op de lijst en zo werd
Hilda gekozen in de gemeente
raad.
Het zou haar later nog vaker
overkomen, dat ze in een func
tie rolde omdat er een vrouw
gezocht werd. Afschuwelijk
vindt ze dat eigenlijk. Je kiest
iemand op basis van haar of
zijn kwaliteiten, niet omdat ze
nu toevallig een vrouw is. Fu
rieus was ze dan ook toen Pv-
dA-voorman Koos Vorrink
haar direct na de oorlog liet
benoemen in het noodparle-
ment. Ze kreeg een boodschap,
per telegram, zonder eerst ge
polst te zijn. „Dat vond ik al
heel onfatsoenlijk." Twee da
gen later maakte ze dit be
zwaar in een persoonlijk ge
sprek met Vorrink kenbaar.
Bovendien wees ze hem erop
dat Eindhoven nogal ver van
Den Haag ligt en dat ze dus
ook geregeld afwezig zou zijn.
Vorrink antwoordde slechts
met: „Er moet een vrouw in."
Hilda Verwey reageerde fel:
„Dan nemen jullie de werkster
van het partijbureau maar, dat
is ook een vrouw." En ze be
dankte voor de eer.
Ze zat in totaal bijna 25 jaar in
de gemeenteraad van Eindho
ven. Van november 1953 tot
mei 1957 was ze lid van de
Eerste Kamer. En als eerste
vrouw werd ze in 1956 be
noemd tot kroonlid van de So
ciaal-Economische Raad
(SER), die toen al wel twee
vrouwelijke plaatsvervangers
telde.
In de politiek hebben de vrou
wen nog altijd een flinke ach
terstand. Toch, vindt Verwey,
gaat het langzaam de goede
kant op. „Het gaat erom wat er
allemaal is bereikt."
foto»
Ze geeft onder meer als vu
beeld het opheffen van de
op de 'handelingsonbekwaai
heid' van gehuwde vrouwe
„Vrouwen die niet op hui
lijksvoorwaarden getroai
waren, konden geen enkt
rechtshandeling verrichten,
hadden niet eens de beschi
king over eigen geld, ook
verdienden ze het zelf. Zekó:
den alleen geld uitgeven int
belang van het huishoudt
Het was een achterlijke
die hier was ingevoerd d
Napoleon." In 1956 werd
regel afgeschaft.
Het laatste belangrijke sues
geboekt in 1967: de wet
gelijk loon voor mannen
vrouwen regelde. „Vrouw:
kregen meestal slechts 75
cent van wat mannen verdk
den. Die wet was heel
rijk. Je ziet nu als
van dat veel vrouwen
hun aow slechts een heel kit
pensioentje hebben."
Het vrouwenkiesrecht heeft s
ker zijn vruchten afgeworpa
vindt Hilda Verwey, maai
ziet nog steeds vormen vi
onrecht. Zoals de angst m
werkgevers dat vrouwelijk pa
soneel in verwachting
waardoor zé zwanger:
verlof moeten geven en ule
talen. „Daarom neemt di
werkgever liever een man ie
dan een vrouw, al kun je
zelden bewijzen."
De balans die Verwey na
jaar vrouwenkiesrecht
maakt, is zeker niet somber,
Tijdens de tweede golf vanl:
feminisme, die begon in de ja
ren zeventig, werden soms at
centen gelegd waar Hilda Va
wey zich aan ergerde,
noemt in dit verband de
ches in de hoofdstad, die
ten over 'Lesbisch Amsterdat
De vrouwenbeweging voel:
ook, met succes, voor
liseren van Nederlandse
tusklinieken, de actie 'B
eigen buik'.
Vrouwen die geld hadden ka:
den naar het buitenland vt
een abortus, vrouwen die get
geld hadden moesten veels
naar België uitwijken, waari
hygiënische omstandigheid
voor die ingreep nogal' watt
wensen overliet.
„Dat vind ik een van de bf
langrijkste successen van 4
'tweede golf'. Het is niet dat®
zo enorm voor abortus
maar als het nodig is, moettó
op verantwoorde en hygiêif
sche manier kunnen gebeure"
Honderd jaar vrouwenstrijd,
jaar vrouwenkiesrecht. Mijlps
len in de strijd voor gelijkte
tussen man en vrouw. Wat
nog moet gebeuren op
naar een volgend jubileum?
„Er moet meer evenredigte
komen, meer vrouwen aan
macht. En de positie van o»
ren en die van de bijstan®
vrouwen moet radicaal words
verbeterd."
Arme Hans Alders. Ze blijven
hem echt tot het allerlaatst pes
ten. Nou moet-ie toch nog aftre
den van de WD en D66. Terwijl
het voor iedereen al duidelijk is
dat hij het als milieuminister
niet heeft gered.
Eigenlijk is hij al een beetje
afgetreden. Een olijke kop met
een Groucho Marx-snorretje en
van dat schijnbaar achteloos
naar achteren weggewerkte
haar is niet voldoende gebleken.
Evenmin als zijn spraakwater
vallen.
Ruud Lubbers velde waar
schijnlijk onbedoeld definitief
het politieke lot van Hans Al
ders.
Het kabinet had een besluit ge
nomen, vertelde Lubbers. Rot
terdam heeft een vliegveld no
dig. Niet meer maar ook niet
minder. Het lijkt een besluit
van niks want er moet nu nog
maandenlang gezeurd worden
of dat het bestaande vliegveld
wordt of een nieuw. Maar het
principe-besluit is er. Tot groot
genoegen van verkeersminister
Hanja Maij-Weggen, die zo op
de valreep nog wat kan toevoe
gen aan de erfenis die ze Neder
land achterlaat in de vorm van
spoorlijnen, landingsbanen en
autowegen. Hans Alders moest
voor de zoveelste keer in het
stof bijten. Als het aan hem ligt
zal er in de toekomst geen enkel
vliegtuig meer op Rotterdams
grondgebied landen. Maar het
ligt niet aan hem.
'En daarmee staat onze dappere
milieuridder voor de zoveelste
keer te kijk als een machteloze
zeepkistpoliticus. Voldoende,
zelfs meer dan voldoende tekst
maar weinig, buitengewoon
weinig inbreng in het kabinets
beleid. De collega's Andriessen
en Maij-Weggen verdedigen
hardnekkig de belangen van het
bedrijfsleven en pruttelend
delft Alders met grote regel
maat het onderspit. En zelfs de
zogenaamde partijleider Kok -
wiens tas Alders vroeger als
fractiesecretaris zo sierlijk wist
te dragen - laat zijn partijge
noot ongenadig vallen. Geen
wonder dat Kok zo populair is
bij het bedrijfsleven.
Alders wekt zelf de indruk alsof
hij strijdend ten onder is ge
gaan. Want de flinkerd heeft de
notulist van de ministerraad ge
vraagd op te schrijven dat hij
het eigenlijk niet eens is met dat
besluit. Maar zo'n aantekening
in de notulen van de minister
raad stelt helemaal niets voor.
Dat snapt ook Hedy D'Ancona
wel, de enige die dezelfde poli
tieke daad heeft gesteld als Al
ders. Maar voor haar heeft dat
natuurlijk niets met vliegvelden
te maken. Hedy ziet het natuur
lijk als een eerste stap in haar
aanstaande gevecht met Maij-
Weggen. Beide dames zijn lijst
trekker bij de Europese verkie
zingen. Dus inhoudelijk zullen
we Hedy er vast niet meer over
horen.
Maar Hans Alders kan zich er
niet zo gemakkelijk vanaf ma
ken. Zijn kwelgeesten in de
Tweede Kamer willen weten
wat hij nu verder gaat doen.
Werkt hij loyaal mee aan de
uitvoering van het kabinetsbe
sluit of blijft hij dwarsliggen.
Het antwoord kan natuurlijk
kort zijn. Want Alders kan niet
anders dan meewerken. Hij is
lid van de club en die club heeft
een besluit genomen. Als Alders
denkt dat hij dat niet voor z'n
rekening kan nemen, dan stapt
hij op. Zo simpel is dat. En als
Alders morgen in de Tweede
Kamer zijn twijfels in het open
baar blijft uiten, dan zit er voor
clubleider Lubbers maar één
ding op. 'Eruit jij, en laat ik je
hier nooit meer zien!
In de Tweede Kamer komen
deze week onder meer aan de
orde het jaarverslag van de
BVD, de bodemsanering en de
versterking van de positie van
de publieke omroepen. Commis
sies buigen zich over het al dan
niet verbindend verklaren van
cao's, hoog water en versterking
rivierdijken, onderwijs
blinde en slechtziende kinderen
en de aanschaf van helikopters
voor de luchtmobiele brig
De Eerste Kamer praat over
stadsvernieuwing en de huur-
prijzenwet.
Van onze verslaggever
ulvenhout De roep van
onder andere de Nederlandse
politietop om vrije verkoop
van drugs heeft grote erger
nis gewekt bij minister
Hirsch Ballin van Justitie.
Pe discussie daarover dient
door de regering en de Tweede
Kamer te worden gevoerd en
niet op een conferentie van een
aantal politiechefs en allerlei
wetenschappers," aldus de mi
nister gisteravond op een CDA-
partijbijeenkomst in Ulvenhout.
Hij reageerde daarmee op eerde-
re bei
stukki
weten
onlanj
komst
men, c
hande
zijn.
de dr
interr
bron
seerd
den u
Van onze redactie landbouw
Langeweg - Als het kabinet nie
zorgt voor een kostendekkende gr
landbouw met het accepteren va
van groente-, fruit- en tuinafval
van de industrie.
Dat ultimatum heeft de Neder
landse Akkerbouw Vakbond
(NAV) gesteld in een brief aan de
ministerraad.
'nav-voorzitter Jaap Korteweg
uit Langeweg denkt niet dat het
kabinet in spoedzitting bijeen
zal komen om de ernst van het
ultimatum te bespreken: „We
denken ook niet dat het kabinet
binnen vier weken door de knie-
en zal gaan. We hopen op effect
op de langere termijn. GFT
wordt op steeds meer plaatsen
apart ingezameld en gecompos-
teerd. De overheid neemt voet
stoots aan dat de landbouw het
eindprodukt zal opnemen. Die
vanzelfsprekendheid waarmee
de overheid rekent op de land
bouw willen wij doorbreken. Wij
produceren nu al jaren voedsel
onder de kostprijs en het kabinet
gaat er vanuit dat wij daarmee
zullen doorgaan. Die cirkel wil
len w
ken".
Langi
op h
waan
de of
name
„Inm
den
de Ne
den
die
mach
toe dt
zijn
comp
nanci
ren.
kabin
sen,
teken
blokk
Bij he
was
ontva
vroeg
een w
Van onze Haagse redactie
Den Haag - Dienstplichtigen die iet
hun militaire dienstplicht vervullen 1
op een ww-uitkering.
Dat schrijft staatssecretaris
Wallage (Sociale Zaken) in ant
woord op vragen van het kamer
lid Schutte (GPV). Het kabinet
overweegt om de toegang tot een
ww-uitkering te bemoeilijken.
Nu heeft een werkloze recht op
een uitkering wanneer hij of zij
de la
heeft
omdJ
dat i<
39 wf
De
diens
Wallage
foto de stem johan van gurp
Nede
ken)
diens
tig oi
enkel
Indie
plich
ex-mi
kunni
uitke
Schu
eenr
uit 51
de r<
soep:
len
Zake
of de
uitpa
beeld
en zo
te aa:
VECHTEN HEEFT slechts zin, als er een
js. Daarom het voorstel van vertegenw<
leven, politiecommissarissen, juristen
drugs vrij te geven.
Drugs zijn niet meer weg te denken. I
stof als alcohol dat niet is. Toch vallen
en het gebruik van drugs, op grond var
onder het strafrecht. Bij alcohol, zeker
dat niet het geval. Het gebruik, i
[maatschappelijk ingebed.
Vanwege het illegale karakter trekken
grote georganiseerde voor de produkti-
zeker zo bedreigende, vanwege het ge
meid te beteugelen is veel geld en inze
resultaten niet meer dan marginaal,
groep voorstelt om drugs uit de illega
dat nu weggegooid wordt aan vergeefs
dan toereikend zijn voor hulpverlening
rustiger en veiliger op straat en thuis,
net voorstel is niet nieuw. Wel nieuw
ondersteunt. Zo vreemd is dat echter r
de oneigenlijke concurrentie van de
werkende internationale drugmaffia,
"et idee slaat in de politieke wereld ev
eerder naar voren gebracht werd. De
ue internationale verdragen die een e
goed als onmogelijk maken en het
wereld naar andere wegen zoekt om gr
ocm verdient het voorstel serieuze aar
toekomst, want een Nederlands eila
urugparadijs maken, maar voor de Ie
ear slecht geld dragen blijft zinloos,
Hr°eV?en ^ans krijgen, ook al wordt T
ugliberaal land als Nederland.
