Relatiebemiddeling voor homo 's een gat in de markt
Mobiele de
Elke gemeente kan informeren over mogelijkheden in eigen omgeving
DE STEM
CONSUMENT
Kleur in mannencollecties
DE BUITENDIJK
Wat schapen
WIJZER
De smaak van ooit (3)
Open huis kampeerboerer
DE STEM
DONDERDAG 3 FEBRUARI 1994 D
Door Johan van Grinsven
En weer is er een gat in de markt.
'Gert zoekt kennismaking met
Herman' is toch even iets anders
dan 'Gert zoekt Hermien'. Of om
gekeerd. Dus moet er op de over
volle markt voor relatiemidde-
lingsbureaus ruimte zijn voor een
organisatie die homoseksuele man
nen aan een partner koppelt. Ró-
MAN, gevestigd in Amsterdam,
heet het bureau dat zich daarmee
bezig houdt.
Uniek is RöMAN niet. Er zijn enkele
andere organisaties die homoseksuelen
met elkaar in contact brengen. „Maar
wij zijn geen stichting of belangenver
eniging als het COC en we hebben een
heel eigen aanpak", meldt directeur
Gerhard Bosch. Een aanpak die ook
een lieve cent kost: 1.950 inschrijf
geld.
Zo functioneert het: eerst vindt er een
gesprek plaats met de cliënt. Tijdens
dat onderhoud worden zijn wensen
geïnventariseerd. Vervolgens brengt
RóMAN mogelijk geschikte levens
partners op 'een ongedwongen wijze
met elkaar in contact', bij voorkeur in
een klein gezelschap. Bosch: „Met zes
of acht mannen samen een concert
bezoeken bij voorbeeld. Daarna kan
iemand die een ander uit de groep leuk
vindt, contact met ons opnemen, zodat
een vervolgafspraak gemaakt kan wor
den."
Cliënten kunnen ook van dit stramien
afwijken en bij voorbeeld met één
andere man afspreken. Maar de 1.950
inschrijfgeld blijft gelden. En daar
komen nog de kosten voor de 'uitjes'
bij.
Bosch: „Wij hebben een mooi kantoor
en een fraaie brochure. Vandaar die
hoge kosten."
Wat heeft de klant daar mee te maken
Bosch: „Het straalt kwaliteit uit. Het
scheelt nogal of cliënten op een kan
toor in een slaapkamertje in een woon
huis worden ontvangen of in een fat
soenlijk écht kantoor. Die kwaliteit
maakt dat mensen zich prettiger voe
len, meer vertrouwen in een bureau
hebben en dat vergemakkelijkt uitein
delijk de bemiddeling. En mensen heb
ben nu eenmaal alles over voor een
relatie".
RóMAN komt voort uit een 'gewoon'
relatiebemiddelingsbureau in Soest.
Daar bleek het homoseksuele deel van
de partnerzoekers behoefte te hebben
aan een 'eigen' bureau. „Zij vinden het
niet prettig als ze lsngs komen voor
een gesprek en er zijn ook heterosek
suelen", aldus Bosch. Het nieuwe bu
reau ging enkele maanden geleden van
start; de werving van cliënten deze
maand. Toch zijn er al driehonderd
reacties binnen, meldt Bosch.
Of RóMAN de hokjesgeest niet juist
bevorderd, terwijl homoseksuelen al
tijd gestreden hebben voor gelijke
rechten en een evenwaardige plaats in
de samenleving? Bosch: „In relaties
blijft die scheiding tussen hetero's en
homo's toch overeind. Gewoon omdat
het niet om man-vrouwrelaties gaat
maar om man-manrelaties. Het is nog
steeds zo dat de samenleving ingericht
en ingesteld is op hetero-normen".
Bosch betoogt dat alleen 'onder elkaar'
homoseksuelen zich vrij kunnen uiten.
„Je kunt de meest mooie, geslaagde,
interessante mensen hebben en toch
komen ze er niet voor uit dat ze er
moeite mee hebben dat ze alleen zijn.
Vaak komen ze daar nog minder ge
makkelijk voor uit dan voor hun ho
moseksueel zijn. Er zijn andere opties,
cafés of verenigingen bijvoorbeeld.
Veel homo's hebben daar geen trek in.
Het nadeel is ook dat als je iemand
leuk vindt, je niet weet of het een
homoseksueel is."
De wensen van homoseksuele mannen
ontlopen die van heteroseksuele cliën
ten van een relatiebemiddelingsbureau
niet erg. „Wel zijn er veel specifiekere
ideeën wat betreft de relatie. Het is
veel duidelijker wat ze willen: samen
wonen of juist niet. En ik denk dat
'onze doelgroep bestaat uit sterkere
persoonlijkheden, om het maar wat
overdreven uit te drukken. Ze moeten
er meestal voor vechten om als homo
seksueel geaccepteerd te worden.
Daardoor zijn ze gehard en sterker als
het op relaties aankomt. Onze cliënten
verwachten dan ook van hun relaties
een veel sterker tegenwicht als mannen
en vrouwen in een heteroseksuele rela
ties dat doen. Verder zijn de omstan
digheden bijna altijd gemakkelijker:
geen scheidingen, geen kinderen om
rekening mee te houden."
De reacties die tot nu toe binnen
gekomen zijn, zijn juist niet van men
sen uit de Randstad, ook al zetelt het
bureau in Amsterdam. Het merendeel
komt uit Zuid-Holland, Noord-Bra
bant en Limburg. Volgens Bosch is dit
verklaarbaar. Homo's in en rond Am
sterdam -'toch het uitgaansmekka voor
homo's'- hebben veel meer andere mo
gelijkheden om met elkaar in contact
te komen dan homoseksuele mannen in
kleinere plaatsen in de rest van het
land. „Daarbij houden mannen die in
kleinere plaatsen wonen vaak meer
rekening met hun omgeving."
RóMAN, Oranje Nassaulaan 31, 1075.
AJ Amsterdam, 020-6646568.
Hulp bij huurachterstand
Parijs toont mannenmode najaar 1994
Door Jetty Ferwerda
Parijs - Gelukkig valt er
ook nog wat te lachen met
de mannenmode voor ko
mend najaar. Maakten de
eerste modeshows in Parijs
een nogal depressieve in
druk met kleren die ver
dacht veel op afdankertjes
leken, afgelopen weekend
toonden de ontwerpers zich
ook optimistischer.
Hoogtepunt vormden de
shows van de Belgische ont
werper Dries van Noten en
enfant terrible Jean Paul
Gaultier. Zij brachten niet al
leen kleur in de overwegend
zwart getinte collecties, maar
lieten ook zien dat mannen
mode niet saai of sullig hoeft
te zijn.
Dries van Noten is in korte
tijd uitgegroeid tot een inter
nationaal succesvol ontwer
per. Wat zijn kleding zo ge
wild maakt, is niet in één zin
uit te leggen. Het is redelijk
betaalbaar (een colbert v.a.
700 gulden), van goede kwali
teit, onconventioneel en origi
neel.
Al heeft zijn nonchalante,
bijna slordige stijl inmiddels
veel navolging gekregen. De
belangrijkste reden is wellicht
dat het bedrijf Dries van No
ten 'gezellig' Belgisch is zon
der kapsones. De presentatie
is navenant. Voor zijn laatste
show liet Van Noten naast zijn
vaste Belgische equipe dertig
obers en een aantal koks uit
Brussel en omstreken overko
men. Zij trakteerden het pu
bliek op Belgische lekkernijen
als Waterzooi en Kriek.
Dries van Noten kiest voor
komend najaar grijze, roze,
beige, roestbruine en gele tin
ten. Colberts zijn lang en wor
den gecombineerd met smalle
of wijde, rechte matrozen-
broeken. Pluizige vesten, wol
len dekenjasjes en simpele
truien contrasteren met stugge
jeans, ribfluweel of glanzend
velours. Het lijkt allemaal toe
vallig uitgezocht en gecombi
neerd. De kreukels horen er
bij.
Alles kan
Mode is zo makkelijk als de
mens zelf wil. Dat is het motto
van Jean Paul Gaultier. Alles
is mogelijk. Van simpele toga's
van Tibetaanse monniken tot
ingewikkelde kostuums van
Japanse geisha's en schreeu
wende outfits van ijdele fashi
on victims.
De ontwerper levert elk sei
zoen weer zoveel ideeën dat de
argeloze toeschouwer niet
weet waar hij moet kijken:
Gabardine kimono's als over
jas, kragen en manchetten be
kaaid rpet parelmoer knoopjes,
bróek'én met graffiti-prints,
'panelen van spijkerbroeken
verwerkt in pyjamabroeken,
mutsjes met hoorntjes erin ge
breid, pakken van velours met
panter- of tijgerprint, puntige
cowboylaarzen van lakleer,
Chinese jasjes van satijn. Ever
greens zijn de kilts, de gestrik
te wijde broeken en tattoo-
prints.
Uitgekauwd
Na dit creatieve spektakel valt
de collectie van bijvoorbeeld
Montana vies tegen. Hij kiest
een uitgekauwd thema als uit
gangspunt: motorkleding. Le
ren jacks, kniehoge laarzen en
strakke skibroeken. Maar ook
patserige details als zilveren
daskettinkjes .en schakelcein
tuurs a la Chanel. Lijken an
dere ontwerpers de gevoelige
en emotionele kant van man
nen te willen benadrukken
met zachtere, ronde lijnen,
Montana kiest voor de onge
naakbare macho. Misschien
maakt zijn prille huwelijksge
luk het beest in hem wakker.
Alles is mogelijk in de mannenmode voor herfst 1994. Zelfs
deze rokken. foto ap
Een vredig rijtje huizen zoals overal in het land valt te vinden. Honderdduizend huurders in Nederland zitten echter zwaar in de
problemen met hun huurbetalingen. foto dijkstra
Woningcorporaties en
andere organisaties kun
nen desgewenst met een
eigen bijlage inhaken op
de nieuwe Budgetkrant,
waarin het Nationaal In
stituut voor Budgetvoor
lichting nuttige informa
tie geeft over omgaan
met geld. Ze kunnen de
bijlage toespitsen op spe
cifieke situaties in be
paalde gemeenten (of re
gio's). Woningcorporatie
Het Oosten in Amster
dam heeft dezer dagen
het spits afgebeten met
een eigen bijlage voor
haar huurders; met name
voor diegenen, die in fi
nanciële problemen zit
ten.
Door Jan Keunen
Waarom betalen mensen hun
huur niet of te laat? Nibud-voor-
lichtster Christine Groenewegen
ziet drie hoofdoorzaken. Velen
zien - onder meer als gevolg van
werkloosheid - hun inkomen da
len; de woonlasten (met de huur
als grootste post) stijgen procen
tueel gezien meer dan andere
uitgaven en de individuele huur
subsidie daalt. Dat betekent
soms op drie fronten tegelijk
minder inkomen en hogere uit
gaven.
Mensen wonen ook vaak (buiten
hun schuld) in huizen, waarvan
de huur in relatie tot hun inko
men veel te hoog is. Jaren gele
den was dat niet zo'n probleem,
want toen waren de laagstbe
taalden dankzij de hoge huur
subsidie in dure woningen nau
welijks duurder uit dan in goed
kope.
De geleidelijke vermindering
van huursubsidies heeft volgens
Groenewegen niet het door het
ministerie gewenste resultaat ge
had. In elk geval kwam er geen
doorstroming tot stand, zodat er
geen goedkopere woningen be
schikbaar kwamen voor de min
stbetaalden. Door de geleidelijke
vermindering van de individuele
huursubsidie moesten de huur
ders van te dure woningen de
laatste jaren steeds meer zélf
gaan betalen.
Half miljoen
Gevolg van een en ander is, dat
er steeds meer huurders in fi
nanciële problemen komen. Ne
derland telt ongeveer drie mil
joen huurwoningen. Daarvan
wordt drie kwart verhuurd door
woningbouwcorporaties; een
kwart door particulieren. Van de
2,25 miljoen huurders van cor
poraties staat een half miljoen
(liefst 22%) wel eens 'rood'.
Wanneer het gaat om een ach
terstand van een maand (vaak
een kwestie van slordigheid of
omdat het even niet uitkwam de
huur op tijd te betalen) is er nog
niets aan de hand. Bij honderd
duizend huishoudens is er echter
sprake van een achterstand van
meer dan drie maanden. Dat
betekent een ernstige schuld van
minimaal twee- a drieduizend
gulden, die dan vaak nog wordt
verhoogd met (extra hoge) incas
sokosten en die - in het uiterste
geval - zelfs tot huisuitzetting
kan leiden. Dat gebeurt onge
veer tweeduizend keer per jaar.
Verschillen
In stadswijken zijn de proble
men over het algemeen veel gro
ter dan op het platteland; tussen
de steden onderling bestaan ook
grote verschillen. Woningbouw
vereniging Het Oosten in Am
sterdam met relatief veel slechte
betalers heeft met graagte het
Nibud-aanbod aangegrepen om
haar huurders te benaderen met
een eigen bijlage bij de Budget
krant; directeur C. Kemps van
'De Woonstad' in Tilburg acht
dat minder opportuun.
„Wij lichten onze 6.700 huurders
al vier keer per jaar via ons
eigen blad in over alle mogelijke
zaken; dus ook over huurbetalin
gen. Met de betalingsachterstan
den in Tilburg valt het nogal
mee. Er is zelfs een dalende lijn
te constateren. Eind 1989 be
droeg de huurschuld 2,82%;
daarna daalde deze via 2,28 en
2,10 tot 1,96." Dat wil zeggen,
dat ruim 98% van de totale
huursom op tijd op de rekening
van De Woonstad wordt bijge
schreven.
Alert
Deze daling valt mede toe te
schrijven aan de alertheid van
De Woonstad, die de huurders
bij te late betaling onmiddellijk
benadert om het gevaar van gro
tere achterstanden in de kiem te
smoren. „We adviseren onze
huurders ook om zelf contact
met ons op te nemen in geval ze
hun huur om welke reden dan
ook niet op tijd kunnen betalen.
Meestal vinden we dan samen
wel een oplossing, bijvoorbeeld
in de vorm van gespreide beta
ling over een aantal maanden.
De huur moet wèl worden be
taald; dat staat voorop. Tot ont
ruiming gaan we pas over als een
huurder pertinent weigert te be
talen", zegt Kemps.
Kamerverhuur
Zijn de financiële problemen in
tussen zó ernstig, dat ook de
woningcorporatie er geen gat
meer in ziet, dan verdient het
aanbeveling contact op te nemen
met gemeentelijke kredietban
ken, het maatschappelijk werk,
bureaus van sociaal raadslieden,
sociale diensten van gemeenten
en schuldregelingsprojecten. El
ke gemeente kan geïnteresseer
den informeren over de moge
lijkheden in eigen omgeving. Ka
merverhuur is volgens Groene
wegen een van de (weinige) mo
gelijkheden om het inkomen te
verhogen en dus de huurbetaling
wat te vergemakkelijken, maar
ze wijst er wel op dat het huur
contract onderverhuur lang niet
altijd toestaat.
Ooit moet die lap
grond rond ons
huis nog eens ver
anderen in een mooie tuin,
maar voorlopig groeit er
voornamelijk gras. Een plant
je dat, zodra het voorjaar aan
breekt, met tomeloze energie
de hoogte in wil.
Omdat we het eerste jaar niet
goed wisten wat we met dat
bonkige weilandje aanmoes
ten, vroegen we her en der
om advies.
Dat maakte de zaak alleen
maar verwarrender. 'Geiten',
zei de één. 'Leuk voor de
kinderen'. 'Niet aan begin
nen', zei de ander. 'Ontsnap
pen voortdurend en vreten
ook je was op. Zo kregen we
allerlei goede raad: ganzen,
een paard, volzetten met maïs
(idee van een bevriende kip
penhouder)....
Ook maaien kwam ter sprake.
'Als je maar twee keer per
jaar maait, krijg je een heel
mooi wild weiland'. Ik voelde
daar wel wat voor, maar aan
gezien ik samenwoon met ie
mand die niet zo van wilde
tuinen houdt, viel die moge
lijkheid ook af. En aan mini
maal een keer per week
maaien moesten we geen van
beiden denken.
Uiteindelijk besloten we een
paar schapen aan te schaffen.
Heb je geen omkijken naar en
ze vreten alles op, zo verze
kerde men ons van verschil
lende kanten.
Een paar dagen later stond er
een ooi met drie schattige
lammetjes achter ons huis.
Zwart, met een witte vlek op
de neus en hier en daar een
wit voetje.
We ontdekten al snel dat
schapen géén brandnetels en
distels lusten en wèl pruimen
boomschors en ligusterhaag.
Onervaren als wij waren, be
handelden we de schapen die
eerste zomer ook veel te
vriendelijk. We gaven ze wor
tels en broodkorsten. Reden
voor dé beesten om, zodra ze
maar iets hoorden dat op een
mens leek, een half uur te
blaten om eten. En als je de
wei inliep bleef ma-schaap net
zo lang tegen je aanbonken
totdat ze uitgebreid achter
haar oren was gekrabt. Krijg
je hele smerige handen van.
Maar goed. ze aten ook gras
en het waren lieve beesten.
Dat ze af en toe uitbraken en
soms met hun kop vastzaten
in het gaas. na een poging om
de aardbeiplanten op te eten,
namen we op de koop toe.
Wat we echt .bcü werdén, was
de uitgebreide verzorging die
die beesten nodig hebben.
Het blijft heus niet bij één
keer per jaar scheren. Het is
werkelijk onvoorstelbaar wat
Door Mariëtte Mulkens
voor smerige en enge ziektes
schapen kunnen oplopen
Rotkreupel, longwormen.
schurft, zere bekjes
Er moest dus druk 'gepild
worden. Die pillen moeten
hun letterlijk door de strot
geduwd worden. Een ervaren
schapenboer doet dat in zijn
eentje, maar wij konden i-
met moeite met zijn tweeën
aan. Het schaap vangen 1
te ons de eerste keer een
uur hollen door de wei. Wijs
geworden, lokten we ze daar
na met een emmer brokken
Vervolgens moet de een hel
schaap in bedwang houden
zijn bek opentrekken en duwi
de ander met behulp van een
pillenschieter een pil achter
zijn keel.
En je moet heel ver duwen,
want doe je dat niet, dan
spuugt zo'n beest, zodra je
hem loslaat, meteen de
weer uit. Leuk tafereel voor
toeschouwers, maar niet voor
ons.
Waar we ook al snel mee Ie
maken kregen, was de ge
vreesde schapevlieg. Een gro
te goud-groene vlieg, die zijn
eitjes in een minuscuul wond
je in de huid van een schaap
legt. De maden die daar uil-
komen beschouwen hel
schaap als een wandelende
lekkernij. Als je het niet snel
in de gaten hebt, is het slacht
offer in drie dagen dood.
overkwam dus bijna een van
die schattige lammetjes.
Na een aantal fikse rekenin
gen van de dierenarts, onder
andere voor het midden in
nacht ter wereld brengen
een dood lammetje, en na
twee winters bergen schape
brok voeren, besloten we
roer om te gooien. We lever
den onze hele, inmiddels flink
uitgedijde, schapenfamilie
bij een bevriende veehande
laar. Met hem spraken we
dat hij ieder voorjaar een paar
schapen bij ons wegzet, in
geënt tegen van alles en nog
wat, en dat hij. ze in de herfsl
weer ophaalt.
Dat werkt prima. En in de
tussentijd kijken we zo min
mogelijk naar ze om. Dal
scheelt ook een hoop geblaat.
Door Marijke Prins
Wanneer je zeventiende-eeuwse schilderijen gaat bekijken
op voedsel, zie je bij feestende gezelschappen gebraden
vlees, pasteien en elegant geknede broodjes op tafel staan
aardappels nooit.
•Het had kunnen zijn dat de aardvrucht, die toen al was
geïmporteerd uit Zuid-Amerika, als nouveauté een statussym
bool was geworden, maar dat was niet het geval.
Het duurde twee eeuwen voordat de aardappel ingeburgerd
raakte. En vanaf het begin werd dit gezonde en gemakkelijk te
verbouwen alternatief van brood en pap als volksvoedsel
beschouwd.
De eerste vermeldingen van aardappels dateren van rond 1700
en komen van Zeeuws-Vlaanderen en de Reeuwse eilanden.
Toen Vincent van Gogh in 1884 zijn Aardappeleters schilderde,
was de aardappel zo'n honderd jaar volksvoedsel. De aardappel
verdreef toen hij eenmaal ingeburgerd raakte, andere voedings
middelen, zoals peulen, knollen en rapen van het arbeidersme
nu. Dat had zo'n negatief effect op de volksgezondheid dat daar
al aan het begin van de negentiende eeuw voor gewaarschuwd
werd.
Tegenwoordig is de aardappel ontdaan van zijn proletarische
imago, al wor- den bij feestelijke maaltijden aardappelen op
allerlei manieren verstopt en verpakt in ovenschotels, purees en
gefrituurde waren.
Vandaag een aardappelrecept uit Peru, het land van herkomst.
Bij de rijkere families in Peru worden aardappelgerechten
voorgerecht geserveerd.
Aardappels uit Peru
1 kilo geschilde aardappelen
3 tenen knoflook
1 fijngesneden ui
1 verse rode peper zonder pitjes
2 eetlepels maïsolie
1 potje zure room
200 gram feta
2 hardgekookte eieren, grof gehakt
Schil de aardappelen en kook ze beetgaar in gezouten water.
Giet ze af en snij ze in grote dobbelstenen. Smoor knoflook, uien
en rode peper in de olie totdat de uisnippers goudbruin zijn.
Voeg room en aardappelen toe en roer het geheel voorzichtig om
met een houten lepel. Zorg ervoor dat de aardappelen niet stuk
gaan. Roer enkele minuten later kaas en eieren door de
aardappelschotel. Serveren wanneer het geheel heet is.
Deze schotel kan met een groene salade als hoofdgerecht dienen;
hij is voedzaam genoeg.
De Stichting Vrije Recreatie (Kamperen bij de Boer) houd!
komende zaterdag tussen 10.00 en 16.00 uur 'open huis'
Motel Eindhoven aan de Aalsterweg.
Op deze beurs presenteren ruim honderd kampeer- en logeerboerejj
uit Nederland en Frankrijk hun mini-camping en geeft de SVÏ
informatie over deze vorm van recreatie.
In 1993 is de Kampeerwet verruimd, daardoor is het aan»
maximale kampeerplaatsen per boerenerf verhoogd van vijf
tien tot vijftien plaatsen. De 1.200 bij de SVR aangesloten mini-ca"1'
pings registreerden in 1993 1,25 miljoen overnachtingen.
Een soortgelijke beurs als in Eindhoven wordt op 12 febnW
gehouden in Nieuwegein en op 19 februari in Assen.
Nerge
Wie één keer gaat, is ver
loren. Die ontdekt: zo
mersport haalt het niet
bij wintersport. Skiën is
een psychedelische erva
ring. Het is de krachtme
ting met je lichaam en
het landschap, verzoend
in een ritmische cadans,
de snelheid die langs je
oren zoeft, de sluiers van
opstuivende ijskristallen
die je doen duizelen van
heerlijkheidsbesef. Skiën
is onbekommerd naar be
neden suizen, romantiek,
avontuur. Maar het is
ook de zeurende onvrede
over het groeiende aantal
mensen dat steeds min
der sneeuw met elkaar
moet delen en de zucht
naar nog onbezoedelde
bergen en ongeplette pis
tes.
Door Heieen Crul
Wintersport. Besneeuwde berg
toppen die zich in een azuur
blauwe lucht boren. Dorpjes die:
met dotten sneeuw op daken en
bomen romantisch liggen te ko
ketteren in de zon. Het ijle ge
luid van een kerkklokje. Het
oorverdovend gekletter van skies
en het doffe gestamp van
skischoenen. En het ongeduldig
dringen bij liften die je naar
drieduizend meter hoogte bren
gen.
En daar stap je dan huiverend
die smetteloze, verstilde wereld
binnen, knipoog je tegen de nog
kille maar al verblindende zon,
groet je je lotgemoten en maak je
je klaar voor de krachtmeting
met je eigen lichaam en de na
tuur.
Hij kiest de uitdaging van de
zwarte piste die hem de adem zal
benemen.
Zij kickt op de psychedelische
ervaring van het skiën in poe
dersneeuw, die oogverblindend
opwaait in flonkerende ijskris
tallen terwijl ze kilometerslang
naar beneden suist.
Zo zou het moeten zijn. Zo was
het ook, eens, in de jaren zestig
en zeventig. Maar waar ter we
reld vind je die pistes nog, waar
je ongestoord de duizelingen van
heerlijkheidsbesef kunt stapelen,
in een ononderbroken afdaling
van kilometers? Waar je, vrijwel
uitsluitend in het gezelschap van
bergmassieven, de bloedstollen
de steilte kunt overwinnen, met
alleen ver voor je of achter je een
medeskiër?
Boven de boomgrens
Wie één keer naar de winter
sport gaat, is verloren. Ook al
D
jaar
kun
bij
heb
je n
op
hele
kou
leur
ovei
gaa
vol
geui
han
doo
rare
Mijl
de 1
ang
op
krai
in o
naa
bar<
ski
die
heet
Ac
Skii
kra<
Maa
nog
ong
schc
tem
stol
jest
hon
wer
giet
Het persberichtje was ei
genlijk maar kort. Pioneer
kondigde aan de Cartier
onder de Car Audio sets
uitgevonden te hebben. Het
Optical Digital Reference
System, ofwel ODR. 'Een
doorbraak op het gebied
van digitale technieken.
Pure, natuurlijke klank die
de kwaliteit van high-end
Hifi systemen overtreft'.
Mag ook wel De prijs van
het aangeprezen ODR-set |*a
ligt tussen 20.000 en 35.000
gulden. Voor een geluidsin- f,0
stallatie in een auto...
sp
te
Door Rien van der Steen
De recessie heeft ook de wereld
van de Car Audio aangetast. De
consument is duidelijk even wat
minder geïnteresseerd in elek
tronica. Dat komt ook omdat er
niet zo gek veel nieuws te mel
den valt: na de cd-wisselaar en
het Radio Data System RDS
voor in de auto is er geen op
zienbarende apparatuur ver
schenen.
De branche is ervan overtuigd
dat het tij keert. Zodra dcc en
de mini-disc hun weg naar de
huiskamer gevonden hebben
zullen ze ook op grote schaal
voor de auto beschikbaar ko
men. Maar nu er minder nieuwe
auto's verkocht worden deelt de
handel mee in de malaise. Die
werpt zich nu met zeldzame
verve op het inbouwen van
alarmsystemen en elektronische
vindingen als radarverklikkers.
Boom car
Nu en dan gebeurt het: bij het
verkeerslicht stopt een auto met
achter het stuur een jongeman
met blijkbaar stalen trommel
vliezen. De auto staat licht te
deinen op de muziek van Dire
Straits. Diepe bastonen, knal-
ui
de
de
fe
g<
k(
E
ge
te
ai
Pi
D
di
di
h(
m
b(
le
ee
w
m
re
v(
E'
m
ze
kb
tl
is
W
k<
di
W
