Vis begint
te stinken bij de kop'
Ik kom wel voor mezelf op'
kor
staties
lamingei
Jong Oranje-coach
Leen Pfrommer
vreest slechte
periode voor
schaatsen
;STEM
SPORT
IEUWS
HVSV
emjetigd
[n Lockefeei
ein5°4Sterschoolslagwon|illhaus wil Vitesse tot afspraken over transfermogelijkheden dwingen
|G 25 JANUARI 1994
DINSDAG 25 JANUARI 1994 B3
giscl
VSV wonnen in de Beta
In Eeklo. el®
|m slecht uit de startbloklï
en liep uit naar 0-2 en
heer greep op de wedstrta
|p 5-5 te komen. In de tu-La
(ef sterk. Eeklo kreeg „J
I aanvallend niet op dreef
IDo af\*70rVir»rr l>
|De afwerking was in
niet optimaal. HVSV
wontt
mgen
GSC verloor dan ook
duidelijk de mindere pl0es
lich terug tot 6-3 bij dep™
lizier stond niet scherp. (W
tnde een vuist maken. Erwe
had kwalitatief veel meer
|DI-Mountain Stars 7-in
■EHBV-Avanti 7-6.
f7, Heerle 11-15, Mountain si
Dlympus 11-7, GSC U-6,
,Reinier Paping in 1963 de Elfstedentocht won,
-Leen Pfrommer zijn schaatsen aan de wilgen,
os pas 27 jaar, maar gaf noodgedwongen
jang aan zijn MO-opleiding. Zes jaar had hij
!en bijtekenen voor het leger, dat hem in ruil
.foor drie jaar vrijstelde om z'n MO-akte te
:oese GSC kwamen duidelt-
|en in de derde divisie van tde kazernepoort achter hem dichtsloeg, bleek
icc :fjner echter behept met het schaatsvirus. De
leven beroepsmilitair maakte binnen de schaats
dam als coach. Eerst van Ard Schenk en Kees
erk, later van Hans van Helden en Piet Kleine,
[aatste tien jaar zorgt de inmiddels 58-jarige
jnimer als verantwoordelijke man van Jong Oran-
jor een constante stroom van nieuwe talenten. De
stormende jeugd noemt de inmiddels afgezwaaide
,-jtegewoon 'Leen'. „Want als je met 'meneer'
esproken wilt worden om je respect niet te
ïeren, ben je verkeerd bezig," stelt hij vast.
irm
Ivan de Oostelijke indoork
|e RKHAV-delegatie van Pij
|e eerste succesvolle dag.
Ier bij de senioren op de 9
zijn serie op de 60 meter J
niet meer in actie. Datzelff
lin zijn serie 60 meter twi
leerd de finale lopen. A-jui.
In serie 60 meter in 7,55. In
1 7,43 en daarmee viel hij J
bek, eveneens A-junior, 1
het 7,79.
kël Burm het brons bij hi
I persoonlijk record van 13;
ptond op 12,72 meter. Op de'l
erie. Dit met een persoonlij
lie eindigde hij als vierde
leplaats. Wilfried de Vos wei
pt een afstand van 10,48 meti
|serie op de 60 meter als viei
Door Danny van den Broek
Leen Pfrommer: „Bij de vrouwen zitten we over niet al te lange tijd weer bij de top. Dat voorspel ik je. "foto de gelderlander/do visser
jlojaargangwedstrijd van
en met 12 jaar hebben
en Mark Lockefeer elk I
I Schrijvershof 6.10,2, 2. Ariskal
16.20,9, 3. Silvia de Heus (ZW) 6.37
1100 meter vlinderslag 1983: 1. Sa
I Herrebout 1.40,4, 2. Kim Scj
11.56,1, 3. Marieke Smeding
I JONGENS
150 meter schoolslag na 1984: 1.
IVaes (OND) 47,7, 2. Tibor Spr
|(OAN) 48,4, 3. Jos Verhage (G
j 100 meter rugslag 1981: 1. Boy 1
Isen (STV) 1.22,6, 2. Joey den
i(STV) 1.23,9, 3. Pascal de Viet (I
1 1.29,8.
1100 meter schoolslag 1982: 1. Maai
I Buijs (GAN) 1.31,3, 2. Rob Vermei
I 1.33,3, 3. Walter Clarisse (STV) 1.4]
1100 meter vrije slag 1983: 1. Christ
I der Draai (STV) 1.18,4, 2. Evert Scl
Itekatte (OND) 1.24,0, 3. Ivo We!
I weele (GAN) 1.26,5.
1100 meter rugslag na 1984: 1.
[Lockefeer (GAN) 1.35,4, 2.
Springer 1.39,9, 3. Dennis vanl
I Ketterij (STV) 1.40,5.
[400 meter vrije slag 1981: 1. Joeyj
Beer 5.45,4, 2. Boy Dirksen 5.48,
Erik Looy (BEV) 6.27,3.
100 meter rugslag 1982: 1. Rob
meulen 1.19,7, 2. Maarten Buijs 1.?
3. Jeroen Vermeulen (GAN) 1.28,5. i
1 100 meter vlinderslag 1983: 1. C
Lvan der Draai 1.27,5, 2. Koen
(BEV) 1.55,7.
lens de vijfde speedojaargari
verschillende goede prestatf
n op naam van Ellen van
>!o - Jan -Bols heette het
talent dat Leen Pfrommer
ïainer van het gewest Gro-
p-Drente onder zijn hoede
„Hij scoorde goed en de
had zojuist gebroken met
de Graaf. Die had wel een
|itzaak, maar mislukte als
i.Na de Olympische Spelen
Grenoble stootte Jan Bols
naar de kernploeg en kwam
ik in beeld."
schrijven dan 1968. De tijd
sneeuwranden in de bochten
wisselwachters op de krui-
Twee jaar later ging Jan
tot afgrijzen van Leen
fflmer rechtdoor,
was het EK van 1970 in
inveen," put de coach
iteloos uit zijn geheugen,
i stormde die dag vreselijk,
de kruising blies de wind uit
;mid-westen de rijders vol in
gezicht. Bols was ook een
le wielrenner. Voor de start
ik hij met mij af, dat hij aan
ioverkant steeds zo lang mo-
"jk vlak onder de tribune door
schaatsen. Zo zat hij in een
Ie waaier, wist 'ie."
P;n race liep perfect. Het
te, zo vlak onder de tribune
op het laatste moment
bimtenbocht in. Alleen in de
te bocht vergat Jan te krui-
Ik stond te ver weg. Kon
JS meer doen. Reed hij zo een
itabaan te veel. En dan toch
de winnende tijd, hè. Maar
werd wel gediskwalificeerd,
ir Henny Roos. Een Neder-
fa scheidsrechter nota bene.
w die man kon ook niet an-
was ook de tijd van de
tebroek, wollen trui en ka-
peristieke schaatsmuts. „En
S verscheen Franz Krienbühl
I® apepak uit één stuk. Ie-
lachte zich rot. Totdat hij
Persoonlijke records met
-twaalf seconden verbeterde.
I® we toch even iets anders
1970: Gouden schaatstijden. Leen Pfrommer steekt de hand van de nieuwe wereldkampioen, Ard
Schenk, in de lucht.
aan tegen die rare pias uit Zwit
serland," herinnert Pfrommer
zich de eerste revolutie in
schaatsland.
Profs
De tweede ontketenden Ard
Schenk en Kees Verkerk. „Dat
was in '72," weet hij. „Ik wilde
na vier jaar eigenlijk stoppen.
Ard haalde me over door te
gaan. Ik tekende bij en prompt
waren die twee vertrokken. Gin
gen ze door als profs. En omdat
hij mij had overgehaald te blij
ven, wist Schenk dat de kern
ploeg desondanks toch niet in
elkaar zou donderen."
„Ik heb het ze nooit kwalijk
genomen. Kees Verkerk, Ard
Schenk en Jan Bols zorgden voor
volle stadions en veel publiciteit
op televisie. Maar ze schaatsten
zich het lebbes voor 7,50 per
dag, over reiskosten werd door
de bond altijd moeilijk gedaan
en als die jongens een keer wat
konden bijverdienen met recla
me, dreigde de KNSB direct met
een schorsing."
Pfrommer pakte de draad weer
op met mannen als Jappie van
Dijk, Piet Kleine en Hans van
Helden en knoopte er moeiteloos
vier jaar aan vast. „En toen, in
'76, had ik echt moeten stop
pen," leidt hij de misrekening
van 18 jaar geleden in. „Ik had
wat lastige klanten in de kern
ploeg. Ab Krook brak net door
als coach. De bond plaatste hem
echter bij de dames. In de ogen
van de bond in die tijd toch een
inferieure groep. Daar kon wel
een jonge beginnende trainer bij.
Als ik toen verstandig was ge
weest, had ik met Ab gewisseld
foto archief de stem
en was er niets fout gegaan."
Pfrommer bleef echter waar hij
was en prompt ging het mis.
„Klaas Vriend en Jan Derksen
zaten in de kernploeg. De con
currenten uit de gewesten bleven
ze net voor, maar internationaal
kwamen ze er niet aan te pas.
Daarvan moet iemand de schuld
krijgen. In de sport wordt dat
dan de coach. Ik dus. De bond
stelde Tjaard Kloosterboer aan
als de man die de algehele lei
ding in handen kreeg. Dat kon ik
niet accepteren. In mei '77 was
het over voor mij."
Samen met Bart van Son stortte
Leen Pfrommei zich zeven jaar
lang als schaaistrainer op het
gewest Brabant-Limburg. „Juist
in die regio wilden we wat op
poten zetten. We hebben veel
trainers opgeleid en twee kam
pioenen bij de junioren afgele
verd,", schetst hij een beeld van
het ontwikkelingswerk.
Maar terwijl Pfrommer in het
zuiden de schaatsers naar een
hoger niveau probeerde te tillen,
vielen ze in de rest van Neder
land in een diep gat. „De Olym
pische Spelen van 1984 in Sara
jevo waren een debacle. Een zes
de plaats met een diplomaatje
voor Van Gennip. Dat was de
hele oogst," beschrijft hij de
treurige situatie van tien jaar
geleden.
Rapport
'Hoe kan dat nou?', werd Leen
Pfrommer gevraagd door Dirk
van Zanten van de KNSB. De
coach maakte de bondsbestuur-
der attent op een rapport dat hij
acht jaar. daarvoor al eens ge
schreven "had. „Daarin gaf ik
aan .hoe in mijn ogen de kloof
tussen dé 'fëden van de kernploeg
en de schaatsers uit de gewesten
verkleind kon worden," aldus
Pfrommer. „Ik wist dat er uitno
digingen kwamen voor junioren
en neo-senioren om wedstrijden
in het buitenland te rijden. Ver
blijf werd betaald. De bond
hoefde alleen de reiskosten te
betalen. Die brieven verdwenen
altijd in de prullenbak. De kern
ploeg was belangrijk. De rest
niet. In mijn structuurplan
vormden die buitenlandse wed
strijden juist een belangrijk on
derdeel."
Het plan bleek wonder boven
wonder niet weggegooid. „Het
lag er nog. Weggemoffeld in een
la op het bondsbureau," zegt
Pfrommer.
Toen het ontdaan was van acht
jaar stof, mocht hij het alsnog in
de praktijk brengen. „Ik werd
aangesteld als coördinator èn
coach van Jong Oranje. Alle uit
nodigingen voor buitenlandse
wedstrijden komen nu bij mij
thuis. Als coördinator wijs ik de
rijders en de coaches aan. Daar
na neem ik contact op met Eg-
bert van 't Oever. Die is verant
woordelijk voor de logistiek. Hij
regelt het vervoer, de hotels en
noem maar op. Het werkt per
fect. Per jaar hebben we veer
tien, vijftien toernooien in het
buitenland. Volgende week weer
eentje in Collalbo. De brieven
voor de deelnemers gaan morgen
de deur uit."
Trots
Hij vertelt het met genoegen.
Trots als hij is, dat de praktijk
heeft uitgewezen dat zijn struc
tuurplan werkt. Nog meer ge
noegen beleeft hij echter aan zijn
werk als coach van Jong Oranje.
Een job waar hij na zijn FLO
('Functioneel Leeftijds Ontslag',
aldus Pfrommer) uit dienst elke
dag van de week voor beschik
baar is.
„Maar zo ver komt dat niet,
want die jongens en meiden in
Jong Oranje zitten gewoon nog
op school. We trainen vooral in
vakanties. Twee keer moeten ze
één week vrij vragen van school.
En sommigen een paar dagen
rond het WK. Dat is het enige-
wat ik vraag."
„Komen ze later bij de senioren
in de kernploeg, dan kiezen ze
bewust voor een schaatscarrière.
Doen ze toch vijf, zes jaar niets
anders. Eigenlijk vind ik dat het
niet kan, maar tegenwoordig
wordt er zoveel van ze gevraagd,
dat ze daarnaast geen opleiding
meer kunnen volgen."
Helling
Tegen de zestig loopt hij nu,
maar bang voor een generatie
kloof met de jeugd van Jong
Oranje is hij geenszins. „Omdat
ik met alles nog steeds meedoe,"
weet Pfrommer. „In Winterberg
heb je een flinke helling. In drie
minuten fiets je naar boven,
maar dan zit je ook steendood.
Terug omlaag via de andere kant
naar de start, duurt vier minu
ten. Arjan Schreuder is een echte
klimgeit. Als hij voor de elfde
keer boven komt, stoppen we,
spreek ik dan af. Ik haal in die
tijd negen keer. Een paar fietsen
me voorbij, maar anderen hou ik
nog steeds achter me."
Desalniettemin noemde Falko
Zandstra de aanpak van Pfrom
mer bij Jong Oranje onlangs iets
te militaristisch. „Ik heb mijn
regels. Je kunt er bij mij geen
rotzooitje van maken. Die jon
gens en meiden krijgen ook in
terviewtraining. Zodat ze weten
hoe ze met de pers moeten om
gaan. En als er een banket op
het programma staat of een be
zoek aan minister D'Ancona, om
maar iets te noemen, vind ik niet
dat ze in spijkerbroek kunnen
verschijnen. 'Hij wil mij vor
men', is dan de kritiek. Dat
klopt. Als topsporter die meer
kan dan alleen maar hard rij
den."
Voorkeur
„Maar diezelfde houding zou ik
natuurlijk niet hebben als coach
van de huidige kernploeg," er
kent Pfrommer. „Tenslotte heb
je dan met volwassen kerels te
maken. Moet je die nog op der
gelijke dingen wijzen, dan is er
daarvóór iets niet goed gegaan."
De kans dat hij de vertrekkende
Ab Krook opvolgt is klein. „Het
liefst blijf ik bij Jong Oranje",
geeft Pfrommer zijn voorkeur
prijs. „Kan dat niet, dan heeft de
sprintkernploeg mijn eerste
voorkeur. Daarna de vrouwen,
dan een hele tijd niets en op het
allerlaatst de mannen."
Belangrijker vindt hij op dit mo
ment echter de opengevallen
plaatsen in het bestuur van de
schaatsbond. „Want daar gaat
het slecht," aldus Pfrommer.
„We zoeken al een hele tijd een
voorzitter en de BOK (Begelei-
dings Commissie Kernploegen,
red) is opgeruimd. Gerrit Mooi,
de masseur van Jong Oranje
heeft een mooie spreuk. 'Vis be
gint altijd te stinken bij de kop'.
Oftewel, een slechte periode be
gint altijd met moeilijkheden in
het bestuur. Daarna komen de
sporters aan de beurt."
Golfbeweging
„Die spreuk heb ik altijd ont
houden. Ik vrees ook de golfbe
weging in het schaatsen. Na een
periode van successen zakt het
dan weer even in. Ik hoop niet
dat het nu weer gebeurt. Vooral
omdat er bij de vrouwen zoveel
moois aankomt. Daar zitten we
over niet al te lange tijd weer bij
de top. Dat voorspel ik je."
„Daarentegen moeten de ver
wachtingen voor Lillehammer
niet al te hooggespannen zijn.
Ga maar na. Op de 500 meter
zijn we kansloos. De concurren
ten rijden 36.1. Van Velden hoop
ik terug te vinden bij de eerste
acht. Op de 1.000 heeft hij een
heel klein kansje. Net als
Schreuder misschien. Op de
1.500 zijn we sterk. Ritsma,
Schreuder, Zandstra. Twee plak
ken. Op z'n minst. Daarna de vijf
en de tien. Ook twee plakken.
Denk ik. Als we mazzel hebben."
„Bij de dames hebben we een
klein kansje op de 500 meter. Op
de 1.500 zijn we bijna kansloos.
Het gat van Thomas naar de top
is nog te groot. En Zijlstra pakt
misschien een of twee medailles
op haar afstanden, de drie en vijf
kilometer."
„Ik denk dan ook dat we realis
tisch moeten zijn. Komen ze te
rug met in totaal acht medailles,
dan zou dat voor Nederland een
gouden oogst zijn."
vrije slag niet te kloppen,
zijn allen genomineerd voor
nationale top-20.
UITSLAGEN
MEISJES
MEISJES J
100 meter vrije slag na 1984: 1
Taelman (ZCK) 1.25,6, 2. Letty "1
terik (ZVS) 1.26,9, 3. Linda vi]
ir/cv\ i on o
(ZCK) 1.29,2.
100 meter schoolslag 1982: 1
van de Velde (ZVS) 1.27,4, 2. m
Aarnoudse (ZVS) 1.33,6, 3. Daisy
fort (SCH) 1.39,2.
400 meter vrije slag 1983: 1 3 1
Salomé (ZVS) 6.26,5, 2. VeromJ
Vasseur (ZVS) 6.26.6. 3 Caroline v
Tiggelen (ZVS) 6.47',4l ,J
100 meter rugslag na 1984: 1 1
Vink 1.30,6, 2. Letty Witterik
Marlinda Eggermont (ZVS) L«,4'
400 meter vrije slag 1982: L .<j
de Velde 5.43,4, 2. Cora Aan)<®3
6.08,1, 3. Mirjam de Jaeger
828.8. C.J
100 meter vlinderslag 1983: l-
Salomé 1.43,8, 2 Veronique v»
1.51,5, 3. Anna Bruggerman l'
1.54.4.
JONGENS s„
100 meter vrije slag na 1984: r .1
Schieman (BRA) 1.19,1, 2. J
Wondergem (ZVS) 1.28,7. 3. Björn 1
Damme (ZCK) 1.31,2. «artiMv.
100 meter rugslag 1981: ^arc0
lugsiag
Buijsse (ZVS) 1.16,2.
Winter (SCH) 1.18,8, 3.
Tim
(BRU) 1.20,6. i
100 meter schoolslag 1982:
Engels (BRU) 1.31,5, 2. M«n
Munck (ZVS) 1.35,5, 3. Sander™
(Cnui 1 40*
Post (SCH) 1.42,4. Robl
100 meter vrije slag 1983:1 aru
Dellaert (BRU) 1.21.4, 2.
7. Noel on
Stj
i van Ds®ïl
Braem (ZVS) 1.26,1, 3.'
(ZVS) 1.26,8.
100 meter rugslag na 19<"*
Schieman 1.30,6, 2. Björn van g7j
1.36,9. 3. Roderick Wondergem iya
400 meter vrije slag 1981: 1- w^jji
Wondergem (ZVS) 5.06,1. 2.
Buijsse 5.17,0, 3. Marco de
5.22,6. «wt
100 meter rugslag 1982: 1 Ba «7,5,
1.26,8, 2 Michel de Munck i
Robin de Winter (SCH) 1-31.®- tfoi
100 meter vlinderslag l9°y' araer.«
Groosman 1.41,2, 2. Maart® o4,'l
1.52,8, 3 Thomas Kodde (ZVW
f°rHenk Mees
tam - Ook in de Italiaan-
f Serie A kan niet elke club
fSfremd met miljoenen
Jten. Hans Gillhaus ont-
L?d ket. vori§ 3aar decem-
Reggiana zocht een nieu-
buitenlandse aanvaller,
'vlotte schutter a la Gill-
N liefst.
P *'as gJaag gegaan, maar Vi-
P» vroeg drie miljoen gulden
le"aüanen konden niet ver-
dan anderhalf miljoen,
p hebben ze Paolo Futre ge-
m. Die raakte meteen in zijn
je wedstrijd geblesseerd,
r 'k zat verder vast aan
lil tenv')l ze toch in een
,j)aar tyd een miljoen aan mij
L bunnen verdienen," ver-
Gillhaus.
et klonk bekend in mijn oren,
Ll lelijke opstelling van de
L\na die acht maanden dat
TOeen een transfer had te-
Wouden. Maar niet reëel
ie 'J68/;6, yind ik. Daar gaan
ter termijn nog wel eens
lvLt n'" kondi8t GiUhaus
iem n„aai?- Hoewel zijn contract
W8 langer aan de Arnhem-
ithaii wd de ^O-jarige
tort wW Rosmalen binnen-
iikhpHo sPraken over moge-
Nen n contractontbinding
Belangstelling van clubs uit
Duitsland, Spanje en Grieken
land is voor hem de drijfveer om
zijn positie bij Vitesse opnieuw
aan te kaarten. Zijn kansen op
een plaats in de WK-selectie van
komende zomer spelen daarbij
een belangrijke rol.
„Er zijn mogelijkheden om nu
tussentijds naar een andere club
te gaan, welke clubs weet alleen
Peter Gerards van de WCS
(spelersvakbond), die de zaken
doet. Er zijn ook mogelijkheden
voor komende zomer. Voor mij
telt eerst dat ik nu niet meteen
naar een club wil waar ik het
risico zou lopen uit beeld te
raken voor het Nederlands elftal.
Ik denk dat ik meer kans maak
op de WK-selectie wanneer ik
bij Vitesse blijf, zeker als het
verder zo lekker blijft lopen.
Maar als ik voor volgend seizoen
een nieuwe aanbieding van een
andere club krijg, wil ik mijn
handen wel vrij hebben."
Acht maanden lang was de in
ternational vorig seizoen geke
tend aan het Schotse Aberdeen,
dat krachtens de reglementen
het recht had vast te houden aan
een transfersom van anderhalf
miljoen gulden. Ondertussen
trainde Gillhaus bij PSV, dat
nog even vergeefs probeerde
hem te huren. Aanbiedingen van
Aston Villa en Manchester Uni
ted wees Gillhaus af, simpelweg
omdat hij een afkeer had gekre
gen van het leven in Groot-Brit-
tannië. Pas daags voordat in
maart vorig jaar de Nederlandse
transfermarkt sloot, zwichtte
Aberdeen voor een bod van Vi
tesse.
'Grof ingeleverd'
„Dat ik toen maar iets van
550.000 gulden kostte, heeft Vi
tesse alleen maar te danken aan
het feit dat fk acht maanden
lang mijn poot stijf heb gehou
den. Toen Vitesse er met die
Schotten uit was, waren de za
ken met mij ook snel gedaan. In
vergelijking met wat ik bij Aber
deen verdiende, heb ik grof inge
leverd. Is het dan zo gek dat ik
nu ook mijn kans wil grijpen om
weer op een salaris te komen dat
ik gewend was? Als Vitesse mij
in een half jaar ineens 2'A mil
joen gulden meer waard vindt,
mag ik toch ook wel aan mijn
trekken komen?"
Bij Vitesse vond hij de weg terug
naar het Nederlands elftal. In de
periode 1987-1990 droeg Gill
haus zeven keer het oranje shirt.
Hij scoorde daarbij twee keer.
Bij het WK van 1990 kwam hij,
als speler van Aberdeen, drie
keer in actie: tegen Engeland,
Ierland en als invaller tegen
Duitsland, telkens als linksbui
ten. „Ik heb in het Nederlands
elftal eigenlijk nooit op mijn
eigen stek gestaan."
In hoeverre Marco van Basten,
Ruud Gullit, Ronald de Boer,
Dennis Bergkamp en John Bos
man voor de aanvalsposities nog
een streepje voor hebben op Gil
lhaus in het kandidatenrijtje, wil
bondscoach Dick Advocaat nog
niet kwijt. De concurrentiestrijd
is voelbaar. Het weekblad Nieu
we Revu tekende onlangs nog uit
de mond van Gillhaus op dat 'er
weer een concurrent zou afval
len', wanneer Van Basten niet op
tijd is hersteld. „Zo heb ik het
niet gezegd, misschien denk je
als voetballer wel zo, maar je
hoort niet zo over een collega te
praten," aldus Gillhaus.
„Ik kom wel voor mezelf op. Dat
leer je wel. In het veld moet je je
als spits nu eenmaal bescher
men, dat heb ik al vroeg van
Rinus Israël geleerd bij FC Den
Bosch."
Vervolgens beet hij ook bij PSV
fel van zich af, hetgeen hem na
een grove charge op de Frans
man Tigana de openhartige com
plimenten van Ronald Koeman
('Klasse, die doodschop van Gill
haus') opleverde. Hoewel hij ver
volgens met PSV de Europa Cup
won, was voor de kleine topspe
cialist geen plaats in de EK-se-
Hans Gillhaus, op de voorgrond, geflankeerd door PSV-er Mitchel van der Gaag: „Ik denk dat
WK-selectie wanneer ik bij Vitesse blijf.
ik
meer kans maak op
FOTO.
lectie van 1988.
„Om die Europa Cup-finale te
kunnen halen, heb ik veel te lang
doorgespeeld met een blessure
en ging het tenslotte zo slecht,
dat ik voor het EK afviel. Daar
na haalde PSV Romario, die ze
als een betere uitgave van mij
naast Kieft zagen. Toen was het
dus tijd om naar Aberdeen te
gaan. En nu is het tijd dat ik bij
Vitesse voor mezelf opkom."
