!V$
Meesterkraker zo
eerlijk als goud
CDA
Dorpswacht: veiligheid op bestelling
Kluizenspecialist
Wim van den Berg
krijgt ze
allemaal open
VYD wil tweed*
DE STEM
Verbleekte st
Christendem
DE STEM
Treinongeluk
De kunst
van het
vertalen
FLODDERS
O-all.
Hoofdprijs
Kerstpuzzel
naar Waspik
BINNENLAND BUITENLAND
BESTEM
Waardoor de stem
ming omsloeg
weet ik niet, het
gebeurde opeens. In een trein
vol mensen, die het twee uur
lang roerend eens waren ge
weest, begon gemopper om
hoog te komen. Zoals
sneeuwklokjes de compacte
wintergrond openbreken.
Dit waren venijnige stekels
met verongelijkte stemmen:
„Ze doen niks, je hoort niks,
schande".
Het geluid verstomde even
wel snel. Het was te ijl, werd
nergens meerstemmig en ket
ste uiteindelijk af op afkeu
rend stilzwijgen van anderen,
al die reizigers, die het eens
bleven zijn tot de allerlaatste
minuut van de onvoorziene
tweeëneenhalf uur vertraging:
niet zeuren, dit is overmacht.
Zo'n vier kilometer voor De
venter was de trein plotseling
knarsend en schokkend gaan
remmen, bij het voorste deel
vloog grind langs de ramen.
„We zijn uit de rails!" en
rook. Rook van het remmen,
zeiden we later, toen we na
wiebelend balanceren nog net
niet gekanteld stilstonden, zo
maar ergens.
„Ik ga kijken", de magere
man die het hele oponthoud
lang z'n spanning zou uiten in
ontembare aktie was in twee
stappen bij de deur naar de
stuurcabine. „Henk blijf
hier.vannacht slaap je niet",
maar zijn vrouw kon hem niet
tegenhouden.
Ontdaan kwam hij terug: een
auto. Vrouw Henk kroop hui
lend in een hoekje, anderen
werden onweerstaanbaar
door het raam aangetrokken,
moesten kijken. Weer ande
ren zaten stil in zichzelf ge
keerd - zo snel ging zoiets
vreselijks dus.
Toen gebeurde alles tegelijk.
NS-mensen renden door het
middenpad, het waren er veel
in die drie aan elkaar gekop
pelde treinstellen. EHBO-ers
meldden zich in verrassend
groot aantal.
Op de weg in de laagte langs
de spoorbaan stopten auto's
en fietsers, begonnen mensen
door struikgewas omhoog te
klauteren, reden ambulances
en politie- en brandweer
auto's aan. Een machinerie
begon te draaien.
Wat ontbrak was de gedreven
haast 'vlug-vlug geen seconde
te verliezen'. Alles was al ver
loren, overduidelijk sprak de
dood uit een verwrongen
spatbord met de rest van de
auto onzichtbaar verpletterd
onder de trein. Verbijstering
en voelbaar verslagenheid.
Weldadig daarbij was de una
nieme deernis met de inzit
tenden en vooral hun familie:
„Je zal zo'n bericht thuis krij
gen, afschuwelijk".
Nog meer ging aller medele
ven naar de bestuurder, laat
hij het asjeblieft gemerkt heb
ben. Zo vreselijk opeens een
niet te vermijden auto bij die
overweg en zo'n man heeft
toch ook de verantwoording
voor ons reizigers, een hele
lange trein vol, wat een last
op je schouders, wat een ont
zettende schrik om dat in een
flits te moeten hanteren, stel
je voor dat we ook nog gekan
teld waren..
„Er komen bussen." „Wie
echt dichtbij woont mag uit
stappen, maar doe vooral
voorzichtig". „Nee, geen bus
sen, we gaan terug naar
Apeldoorn, daar staan ze
klaar". „Willen alle reizigers
in de laatste twee treinstellen
plaatsnemen". „Afkoppelen
lukt ons niet, iedereen nu
naar de allerachterste trein".
Zo liepen de berichten heen
en weer, mondeling omdat
het communicatiesysteem niet
werkte. En toen we dan alle
maal in dat ene treindeel za
ten en duwen en trekken van
het ontkoppelen voelden, was
er even dat ontevreden ge
murmel, onheilspellend door
het gevaar via meer, erger,
harder aan te zwellen tot tota
le opstand - zo snel kan zoiets
gebeuren.
Maar de plotse rimpeling trok
weer glad, ook al doordat het
licht aanfloepte, de motor
zoemde en er beweging was:
we gaan! Zo kwam het goed,
een hecht gezelschap reed sta
tion Apeldoorn binnen en liet
zich probleemloos over ge
reedstaande bussen verdelen,
op weg naar huis - laat maar
levend.
Hoe verwerk je zo'n schrik,
vragen mensen. Eigenlijk, zeg
ik dan, zaten alle reizigers
meteen in een goeie zelfhulp
groep met stille en drukke,
trillende en lakonieke en en
kele snikkende deelnemers.1
Mijn tranen heeft niemand
gezien. Die kwamen pas bij
de Bredase Revue, waar in
een wervelende suggestieve
bevrijdingsscene een verloren
geraakt gevoel van saamho
righeid tot leven kwam.
Door John O'Mill
Duidelijk en goed gearticuleerd sprak ik tot de allernieuwste
Amerikaanse voice-activated translation computer, na het in
drukken van de toets: English-Dutch: „It goes against the grain
with you", en hij vertaalde prompt en correct: „Het stuit je
tegen de borst".
Bravo zei ik en gaf hem een tweede opdracht, wederom English
into Dutch: The tail-bone against the breast, en even vlot en
correct als de eerste keer kwam hij met: Het stuitje tegen de
borst.
Ik mag hem hierover niet hard vallen. Hij heeft zijn uiterste best
gedaan en vertalen is een hels karwei voor mens en machine.
Wist u tussen twee haakjes dat Bredanaars geduchte vertalers
zijn? Het totaal aantal Bredanaars dat de toneelstukken van
William Shakespeare in het Nederlands heeft vertaald is mij
niet bekend.
Ik ken er maar twee. Bert Voeten, in leven, echtgenoot van
Marga Minco, die ik persoonlijk heb gekend en collega S. Kok,
docent Engels aan de KMA, die vóór mijn geboorte al was
overleden.
Zijn vertaling: „Shakespeare's Dramatische Werken". Vertaald
en toegelicht door A.S. Kok, leraar aan de Kon. Milit. Academie,
verscheen in 1880 bij G.L. Funke-Amsterdam, in twee fraai
gebonden delen, die ik op de plank heb staan.
Kollegea Kok was een kundig vertaler, maar geen moedige. Ik
geef een voorbeeld. Romeo and Juliet, ii-1-34.
Mercutio:
Now will he sit under a medlar tree
and wish his mistress were that kind of fruit
As maids call medlars when they laugh alone.
Oftewel:
Nou zittie waarschijnlijk weer onder de mispelboom
en wenst dat zijn geliefde dat vruchtje was
dat de maagdekens hun mispeltje noemen
als ze wat gieberen onder elkaar.
Vertaalt de docent Engels aan de KMA:
Nu zit hij waarschijnlik onder een mispelboom
om te wensen dat zijn geliefde een rijpe vrucht ware
die hem in de schoot valt. O, Romeo, dat dit zo ware!
Voor de kuise jonkers van de KMA van 1880 en de brave burgers
van Breda en verder Nederland geen overtogen woord. Hoe zeer
tijden en zeden inmiddels veranderd zijn bewijs ik tot slot met
mijn vertaling van:
Als je nou niet als gesmeerde bliksem
oplazert zal ik je een labberdoedas verkopen van hebbikme-
jouwdaar.
If you don't piss off now like the
well-oiled lightning flash I'll sell
you a Labberdoo badger from haveyemeyouthere.
Waar criminelen koevoe
ten, slijpmachines, ther
mische lansen en spring
stoffen gebruiken om
zich toegang te verschaf
fen tot een brandkast of
kluis, gaat hij aanmerke
lijk fijngevoeliger te
werk.
Bij hem vergeleken is de
legendarische meester-
kraker Aage M. een bar
baar.
Wim van den Berg uit
Wamel kraakt op verzoek
alle kluizen, maar is zo
eerlijk als goud.
Over aanvalstechnieken
en de paniek van mijn
heer pastoor.
Door onze verslaggever
Wamel - Wim van den Berg
heeft hooguit 'n paar minuten
nodig om het beeld van de on
doordringbare kluis als bolwerk
van degelijke veiligheid naar het
land der fabelen te verwijzen.
Hij voelt, hij luistert, boort 'n
beetje, „en dan is het altijd op
nieuw weer een bevredigend mo
ment als die deur open gaat",
zegt hij met gepaste trots.
Van den Berg is een deskundige
van het soort dat in Nederland
bijzonder dun gezaaid is. Op zijn
visitekaartje staat niet voor niets
met vette letters 'brandkasten-
specialist' om aan te geven dat
iedereen, behalve de onderwe
reld, een beroep op hem kan
doen.
En hij heeft het druk want er is,
bij zijn weten, in het hele land
maar één collega die het edele
handwerk ook in de vingers
heeft.
Brandkast kapot, sleutel kwijt of
combinatie vergeten? Wim uit
Wamel kraakt de safe. Door
gaans moeiteloos en zonder al te
veel rotzooi te maken.
Misverstanden
Over kluizen en brandkasten be
staan veel misverstanden, vindt
hij. „Het grootste is wel dat
mensen nog steeds denken dat.
sommige kluizen niet te kraken
zijn. Onzin. Ik krijg ze allemaal
open."
Heeft Wim van den Berg meestal
z'n handen vol aan het plaatsen
en repareren van kluizen, de af
gelopen maanden is hij juist
druk met het herstellen van
schade die het hyperactieve in
brekersgilde aanricht.
„Misschien dat het aan de reces
sie ligt, maar het aantal inbra
ken waarbij kluizen het doelwit'
zijn neemt enorm toe. Vooral de
kasten bij bedrijven en instellin
gen moeten het ontgelden."
„Meestal komen de inbrekers en
krakers niet verder dan een po
ging, maar daarbij is vaak zó
veel geweld gebruikt dat de kast
of kluisdeur flink beschadigd
wordt. Ze gaan dan niet meer op
een normale manier open en dat
is voor bedrijven een enorm pro
bleem. Dan bellen ze mij om het
euvel te verhelpen. En ze zien me
heel graag komen."
Wim van den Berg (44) noemt
zich goudeerlijk en zegt nooit in
de verleiding te zijn gekomen om
zijn specialistische vakkennis en
fingerspitzengefühl in dienst te
stellen van de criminaliteit. Hij
zou er waarschijnlijk schatrijk
mee kunnen worden.
„Met criminelen hou ik me na
tuurlijk niet op. Ik moet het juist
hebben van mijn integriteit,"
reageert hij verontwaardigd op
elke verwijzing naar de gouden
tijden die hij zou kunnen hebben
als hij wat minder eerlijk was.
„Dat ik kluizen open kan maken
is eigenlijk niks bijzonders,"
zegt hij. „Dat kunnen de goede
inbrekers ook. Maar waar het
mij juist om gaat is dat de kast
bruikbaar blijft. Nadat ik 'm
open heb gemaakt, moet het
ding uiteraard ook weer op slot
kunnen. Dat is mijn vak."
Op de politieschool kwam Wim
van den Berg er al snel achter
dat het politievak hem niet kon
boeien. Wel raakte hij gefasci
neerd door de inbraak- en bevei
ligingstechnieken waarmee hij in
zijn opleiding te maken kreeg.
Gecombineerd met zijn liefde
voor het ambachtelijke werk van
fijnmachinebankwerker, beland
de Wim bijna als vanzelf in 'het
kluizengebeuren'.
'Open prikken'
Begin jaren zeventig komt hij te
werken bij een Duitse brandkas-
tenfirma waar hij kennis maakt
met de beginselen van de moder
ne en uiterst gecompliceerde
kluisdeur- en brandkastenme-
chanica. Na verloop van tijd
krijgt hij, door goed te kijken en
veel te proberen, alle technieken
onder de knie.
„In 1974 heb ik voor het eerst
zelfstandig een kluisdeur open
gekregen. Ik weet het nog als de
dag van gisteren." Moet hij zich
nu af en toe nog verdiepen in
nieuwe modellen die op de
markt komen, er is nog geen
kluis uitgevonden die écht gehei
men voor hem houdt.
„Banken gebruiken tegenwoor
dig veel high tech-apparatuur.
Kluizen met cijfercombinaties,
sleutels én tijdklokken. Er wor
den nieuwe metalen gebruikt
waarop je met een snijbrander
niets kunt beginnen. Of kluizen
met een chemische verankering.
Soms kom je echt voor verras
singen te staan en moet er even
worden nagedacht."
Maar hoe geavanceerd een kluis
of kast ook lijkt, in principe
hanteert Wim van den Berg bij
het 'open prikken' altijd dezelfde
- wat hij noer#t- - 'aanvalstech
nieken'. Een soort electronische
stethoscoop is daarbij zijn be
langrijkste wapen.
Goed luisteren
„Het is meestal toch een kwestie
van goed luisteren naar wat er
zich binnen, meestal in de kluis
deur, afspeelt en aanvoelen hoe
het mechaniek werkt. Je tast als
het ware het materiaal af. En
ook al zit er veel elektronica in,
uiteindelijk is die er alleen maar
om de mechanische onderdelen
te bedienen."
„Als puntje bij paaltje komt
hanteren de fabrikanten een be
perkt aantal beveiligingsmetho-
den, waarbij er natuurlijk wel
sprake is van een voortdurende
wedloop tussen hen en de crimi
naliteit. Zo zijn er tegenwoordig
steeds meer exemplaren die niet
meer aftastbaar zijn. Dan moet
je weer op een andere manier te
werk gaan."
Hebben veel onervaren kluizen-
krakers de neiging om zich al
leen maar op het slot te richten,
Van den Berg concentreert zich
niet zelden op een ander deel
van kluis of kast. „Bij sommige
sloten heeft het geen zin. De
plaatsen waar in de kluistech-
niek de belangrijkste dingen ge
beuren, waar de piefjes en palle
tjes in elkaar grijpen, zitten
soms ergens anders."
Pastoor
Behoren bedrijven en instellin
gen tot zijn vaste klantenkring
omdat daar kluisproblemen het
meest voorkomen, mijnheer pas
toor wil ook nog wel eens in
paniek naar Wamel bellen.
„In veel kerken en pastorieën
zitten oude kluizen, brandkasten
of tabernakels die het vroeg of
laat begeven. Gewoon slijtage.
Dan belt zondagochtend de pas
toor op om te vertellen dat hij
niet meer bij zijn kelken kan
komen en dat de hoogmis over
een half uur begint. Als het niet
te ver weg is, haal ik het meestal
wel. Het openen van die oude
kluizen duurt meestal 'n paar
minuten."
Ook particulieren weten Wim te
vinden. „Dat is meestal het klei
ne werk. Brandkastjes of safelo
ketten. Als je die open maakt
komen soms de raarste dingen
Door Rob Hartog (anp)
Badhoevedorp - De gemid
delde burger voelt zich allang
niet meer veilig in de eigen
woonomgeving. De explosie
ve stijging van de criminali
teit en het groeiend onvermo
gen van de politie om de
burger en zijn bezittingen af
doende te beschermen wordt
ook in politiek Den Haag met
argusogen bekeken.
Rody Hoogenboom, directeur
van een bewakingsdienst, is han
dig ingesprongen op dat groeien
de gevoel van onbehagen bij de
bevolking.
Kort voor de kerst introduceerde
hij in Badhoevedorp de eerste,
professioneel opgezette dorps
wacht. Tussen 's avonds elf en 's
ochtends zeven uur surveilleert
permanent een opvallende pa
trouillewagen, uitgerust met
boordcomputer en moderne
communicatieapparatuur, door
het tegen Amsterdam aange
plakte dorp.
De eerste ervaringen zijn posi
tief. Al ruim vijfhonderd parti
culieren en. bijna tweehonderd
bedrijven hebben zich aangeslo
ten bij de 'Dorpswacht'. In ruil
voor een maandelijkse vergoe
ding, variërend van 7,50 gulden
voor een flatwoning tot 55 gul
den voor een groot bedrijfspand,
zorgt de Dorpswacht er in de
nachtelijke uren voor dat de
aangesloten abonnees onge
stoord van hun nachtrust kun
nen genieten.
De politie Haarlemmermeer rea
geerde in eerste instantie scep
tisch op het initiatief van Hoo
genboom. De directeur van de
Dorpswacht werd verweten dat
hij puur uit commercieel belang
inhaakt op de gevoelens van on
rust bij de bevolking.
Hoogenboom: „We werden in het
begin zelfs tegengewerkt. Het
was duidelijk dat de politie niet
erg blij was met ons."
„Ergens nog wel te begrijpen
ook. Preventief bezig zijn, en dat
zijn we natuurlijk, is een van de
leukste kanten van het politie
werk. De politie zelf komt daar
te weinig aan toe."
„Als gevolg van de reorganisatie
moet de ene na de andere cursus
worden gevolgd. Daar komt nog
bij dat de gemiddelde politieman
omkomt in de administratieve
rompslomp, want het systeem is
nu eenmaal zo dat aan elke mel
ding een hele brij papierwerk
hangt."
Inmiddels is de politie bijge
draaid. Hoofdcommissaris mr.
M.A. Straver van de regiopolitie
Kennemerland, waaronder de
Haarlemmermeer valt, was in
zijn traditionele nieuwjaarsrede
zelfs opvallend mild over de
Dorpswacht.
Straver: „De mensen in Badhoe
vedorp voelen zich kennelijk on
veilig en onvoldoende be
schermd. Gelet op het niveau
van de criminaliteit waarmee wij
nu in Nederland moeten leven is
dat niet zo verwonderlijk. De
veiligheid in Badhoevedorp is
ongtwijfeld gebaat met de
Dorpswacht en ik zie daarom
geen enkele reden de bewoners
een abonnement te ontraden."
„Dit is een gat in de markt. De
overheid schiet kennelijk te kort
in de behoefte aan veiligheid en
toezicht en veel mensen zijn be
reid daar extra voor te betalen.
Ik voorzie dan ook dat Neder
land binnen enkele jaren zal zijn
overstroomd door particuliere
politie."
Rody Hoogenboom heeft de
naam Dorpswacht inmiddels al
wettelijk beschermd. Het is im
mers niet de bedoeling zijn
werkterrein tot Badhoevedorp te
beperken. In zijn kapitale dub
bele villa hangt bij de entree een
levensgrote kaart van Nederland
waarop zijn 'aanvalsplan' al is
ingetekend.
Nog dit jaar hoopt hij een be
langrijk gedeelte van Noord-
Holland, een stukje Zuid-Hol
land en een gedeelte van Utrecht
af te dekken met zijn Dorps
wacht.
„De telefoon staat hier rood
gloeiend", zegt hij met onverho
len trots. „Vanuit het gehele
land reageren burgers en bedrij
ven wild enthousiast. We kunnen
zo al in een heleboel plaatsen
starten."
„We leggen onszelf echter wel
enkele beperkingen op. Grote
steden zie ik niet zitten. Dat is
me te gecompliceerd. We willen
ons terrein langzaam uitbreiden,
want het moet ook voor ons wel
beheersbaar blijven."
„In maart beginnen we in Zwa
nenburg en Hoofddorp. Daarna
volgt in april Nieuw-Vennep. In
Medemblik, Volendam, Edam en
Monnickendam onderzoeken we
momenteel de haalbaarheid van
een Dorpswacht."
„We gokken per plaats op onge
veer duizend abonnees. Dat aan
tal hebben we nodig om uit de
kosten komen en te kunnen in
vesteren in een nieuw dorp".
In Badhoevedorp kan de Dorps
wacht nu al bijna niet meer stuk.
Geen sterveling in Nederland
haalt het in zijn hoofd 's avonds
laat of 's nachts te zwaaien of
met zijn auto te toeteren of te
knipperen naar een langsrijden
de politiewagen.
De Dorpswacht daarentegen kan
wel op een dergelijke vriendelij-
tevoorschijn. Sexboekjes of
Maar iedereen kan op mijn i
cretie rekenen."
De Wamelse kluizenspeciak
bespeurt de laatste tijd eens:
brandkastenrage. „Die kit
kastjes zijn nu betaalbaar
worden en dat betekent dat
dereen die denkt kostbare d
gen te hebben, zo'n ding in hu
haalt. Voor veel mensen is
dan het heilige der heilige, ma
je smijt ze één keer op de gri
en ze zijn open. Rommeltjes
Taiwan."
-•■il'» ;ii<t 3-jl ti
Vakidioot
Het CDA denkt aan de 17 mil
jard te komen de koppeling tus
sen lonen en uitkeringen te be
vriezen evenals de kinderbijslag.
De christendemocraten willen
ook de ambtenarensalarissen
matigen.
Die bezuinigingen moeten een
'enorme werkgelegenheidsim-
puls' veroorzaken, zo'n 100.000
extra banen. Die kunnen ont
staan doordat de bezuinigingen
(via lastenverlichting worden te
ruggegeven aan de burgers en
bedrijven. In ruil daarvoor zul
len werkgevers en werknemers
in de marktsector bereid zijn om
af te zien van forse loonverho*
Met de politie heeft hij
contacten, maar het is - hoe k<
het ook anders - wel eens voo
gekomen dat hij in de krat
werd gegrepen. „Toen moest
een nachtkluis repareren t
werd door de politie 'op hele:
daad' betrapt. Het heeft me wa
moeite gekost om ze ervan
overtuigen dat het goed zat. 1
komt ook voor dat ik het i
niet vertrouw. Iedereen kan
bellen. Dan ga ik eerst alles
Je zult maar een fout maken.'
Vakidioot of niet, Van den E
heeft natuurlijk zijn beroepsge
heimen. Alle technische foefje
zitten in zijn hoofd en over t
fijne kneepjes van zijn technie
wil hij al helemaal niet praten.
„Ik heb er wel eens over nag
dacht wat ik zou doen als zet
een pistool op m'n hoofd zette
om me te dwingen een kluis opet
te maken. Ik denk dat ik het zot
doen. Laten we wel wezen, Vf
leven is toch meer waard dn
welke inhoud van welke
dan ook."
Rody Hoogenboom foto anp
ke benadering van het publiek
rekenen. In afgelegen woningen
wordt zelfs het kaartspel even
onderbroken om de Dorpswacht
te begroeten.
„De mensen zijn gewoon blij dat
wij de boel in de gaten houden",
zegt Hoogenboom tijdens zijn
nachtelijke sukkelgangetje door
de wijken van Badhoevedorp.
„Wij geven ook de doorsneebur
ger een extra gevoel van veilig
heid. De drempel om bij onraad
ons te bellen is ook veel lager
dan bij de politie. Los nog van
het voordeel dat wij in zo'n
geval binnen enkele minuten
voor de deur staan. De politie
kan niet eerder dan dik een
kwartier later arriveren omdat 's
avonds het bureau in Badhoeve
dorp dichtgaat en de politie van
af Hoofddorp hier naartoe moest
racen".
Jan Kemmeren uit Was
pik is de winnaar gewor
den van de Stern-Kerst
puzzel.
Met duizenden anderen
wist hij'de slagzin 'De me
dewerkers van uw krant
wensen u fijne feestda
gen en een fantastisch
1994' te vinden.
De heer Kemmeren ont
vang 500,- aan cadeau
bonnen.
De tweede prijs 250,-
aan cadeaubonnen) gaat
naar G. Braaksma in Ret
ranchement.
De vijf derde prijzen van
elk vijftig gulden aan bon
nen gaan naar Maartie
van Assche uit Teterin-
gen, mevrouw Van Eeke-
len uit Oudenbosch, I»
Weerts uit Breda, N. N®"
ve-Eggermont uit Sluiskn
en A. van de Kloot uit
Achtmaal.
De winnaars krijgen bun
prijs zo spoedig mogeV
thuisbezorgd.
gingen.
Het bevriezen van de koppeling
tussen lonen en uitkeringen le
vert volgens het CDA vijf mil
jard op. Mensen met een uitke
ring die hierdoor in financiële
problemen komen, kunnen een
beroep doen op de bijzondere
bijstand. Het CDA wil hiervoor
150 miljoen extra uittrekken.
Het matigen van de ambtenaren
salarissen moet vier miljard op
leveren.
Van de ruim zeventien miljard
wordt zestien miljard weer aan
burgers en bedrijven teruggege-
Van onze Haagse redactie
Arnhem - De WD wil in de Kam
partij van het land worden. Dat i
kandidaat-lij sttrekker Bolkesteir
een tweedaags verkiezingscongrtl
denkt Bolkestein pas te worden i
CDA-PvdA-D66-kabinet snel uite
Bolkestein twijfelde zaterdag aai
daat-lijsttrekker Brinkman om
leider van een regeringsploeg m<
Bat heb ik Brinkman de laatste w!
BE VORIGE week nog kandic
door een geur van corruptie,
hoofdcommissaris van politie l\
V'9e ontkent het verband.
yP een en dezelfde dag opende
informant het vuur. De voorzitte
»an Duijn en Nordholts collega
Sjogen zijn niet identiek. Van D
wet levens dat Nordholt bij he
rechercheteam Noord-Holland
Passant spreekt hij over corrup
wisterdamse politiecorps. Wi<
nat lekken van informatie door
Rovfnde 'eden van de Amsterd
e.iden beperken zich tot vag
Ja™? stelt zelfs dat wat hij,-
«oh ls' ^et maakt de zaak dit
w. ee ef niet helderder en gele
nr-uv 'n was personeelsfu
Wia a 'n die liid zweeg hij ov
n„uf. ,een generatiegenoot
JLJlc|teit, heeft niets ondernoi
toonden werd. Pas weken la
"iscussie over het burgemei
klinu eersen' kwam hij mei
denken toeva"'9 om aan een s
ï^h betekent dit niet dat de i
oi *an louter jaloezie en com
het i er 9eruchten dat er iets
interregionaal Recherchetf
oDH9esteld. die nog altijd nie
met andere dag ontbinden va
di aen waas van geheimzinn
ziin n" *ussen politie en onde
Een' nlfi onuitgezocht blijven.
motie zoek moet er dus ko
Van af-n van de aanklagers. I\
uijn en Wiarda hebben e\
MAANDAG 24 JANUARI 1994
Van onze Haagse redactie
nen Haag - Een aantal frac
tieleiders in de Tweede Ka-
beraadt zich op een ma
nier om het CD-Kamerlid
janmaat aan te pakken over
ijn uitspraken over be
windslieden en kamerleden.
yVD-fractieleider Bolkestein
beeft hiertoe het initiatief geno
men. Hij overlegt met collega's
of het mogelijk is Janmaat mor
gen aan de tand te voelen.
Daarbij moet echter vaststaan
dat hij ook aangepakt kan wor
den", zegt Bolkesteins woord
voerder. „Het mag niet zo zijn
dat hij kan ontkennen dat hij de
uitspraken heeft gedaan, of dat
Wim van den Berg
FOTO JAN RIK
Van onze Haagse redactie
Pen Haag/Arnhem - De
elkaar in hun verkiezingspr
van het CDA wil
gulden bezuini
Aanvankelijk wilde het CDA 8,5
miljard bezuinigen. Het Centraal
Plan Bureau (CPB) kwam na
doorrekening van de diverse
partijprogramma's tot de con
clusie dat er vijf miljard aan
bezuinigingen bovenop moest,
wilde het financieringstekort la
ger uitkomen.
Bevriezen
