r -
31
f*
Ét
1
J
De dood houdt geen rekening met zomer en winte
5=sr-
Voor die drie letters heeft mijn vader zeven jaar
Schade wate
Rust aan het fro
DE STEM
BINNENLAND BUITENLAND
pE STEM
UIT HET HART
VAN AFRIKA
.tCL.-a.
DE STEM-
'Drugs voor
terminale
verslaafden'
Nico Staal: brandstofhandelaar, loco-burgemeester en grafdelver
Meevaller
Van welk volk?
Tiengemeten
Bosnië
DE STEM
DONDERDAG 20 JANUARI 1994
I 1°
45,C
tl'r
799
I
Peter Deng was een
jaar of 12 en zat in de
derde klas van de ba
sisschool toen hij zijn rechter
been verloor. Hij werd getrof
fen door een bomsplinter
toen zijn stadje in Zuid-Sudan
door werd gebombardeerd;
met de andere gewonden
werd hij in de achterbak van
een vrachtwagen naar een zie
kenhuis 300 kilometer verder
op in het noorden van Kenya
vervoerd. Daar zagen de dok
ters van het Internationale
Commité van het Rode Kruis
(ICRC) zijn wond een tijdje
aan maar uiteindelijk besloten
ze tot amputatie. Dat was in
1990.
Ruim een half jaar later was
Peter, zich nu op krukken
voortbewegend, terug en hij
was nog maar net thuis toen
het stadje opnieuw door een
Antonov uit de Sudanese
hoofdstad Khartoum werd ge
bombardeerd: een typisch
'welkom thuis voor Peter,
een welkom van de instantie
die pretendeerde zijn regering
te zijn.
Ik ben een leek op het gebied
van de hulp aan gehandicap
ten, maar de bijdrage van
ICRC, Peter in leven te hou
den met één been minder en
twee krukken meer, leek me
het minimale. Een prothese,
wat psychologische begelei
ding, misschien zelfs een be
gin van een vakopleiding,
zouden niet onmogelijk moe
ten zijn.
Met Peter Deng - en honder
den soortgelijke gevallen - in
mijn achterhoofd, bezocht ik
dus in 1991 een organisatie
die Handicap International
(Hl) heet. Hl specialiseert
zich op de zorg voor gehandi
capten in de Derde Wereld.
Sinds ze een jaar of vijftien
geleden begonnen, hebben ze
een fenomenale groei doorge
maakt met nu projecten in
meer dan twintig landen. In
hun opgeknapte herenhuis in
een vervallen buurt van Brus
sel liep ik echter een blauwtje:
Hl zat niet te springen om
meer activiteiten, en zeker
niet in gebieden waar de oor
log nog gaande was, werd me
in diplomatieke termen te
verstaan gegeven.
Weer een tijd later kwam ik
een wat excentrieke Brit te
gen die plannen had een te
huis voor gehandicapte jonge
ren in Oost-Afrika te begin
nen. Ik stelde Peter Deng aan
hem voor, de Brit sprak een
Door Veldman
gebed over Peter uit en dat
was het laatste dat we van die
kant hoorden.
Nu is Peter een vluchteling in
Kenya. Hij heeft nog steeds
zijn twee krukken, onderwijs
heeft hij opgegeven en - op-
vallend in het vluchtelingen
kamp - hij is dik geworden.
Ik denk dat zijn zusjes hem
verwennetten dat hij met zijn
handicap te weinig beweging
neemt.
Peter met
de krukken
Soms probeer ik te achterha
len hoe die bomsplinter van
Khartoum in Peter's been te
recht kwam. Ik volg het spoor
van de wapens. De regering
daar krijgt financiële steun
van Iran voor de oorlog in het
zuiden; dat Iraans geld wordt
in China, Rusland en wie
weet waar nog meer aan wa
pentuig uitgegeven. Iran op
zijn beurt heeft de laatste ja
ren miljarden-kredieten van
Duitsland ontvangen en. in
derdaad, de heren zijn nu in
discussie over uitstel van te
rugbetaling.
Ik verspilde mijn tijd met de
Britse gebedsgenezer en met
onze idealistische zuiderburen
in Brussel. Ik had Peter mee
naar Europa moeten nemen
en hem inclusief zijn krukken
moeten deponeren op de
stoep van de bankiers bij onze
oosterburen.
Maar dan realiseer ik me dat
Nederland op een fiere acht
ste plaats staat in de interna
tionale wapenhandel. Ik zou
Peter eigenlijk net zo goed op
uw drempel kunnen droppen.
Veldman is de schuilnaam van
enkele Nederlandse priesters
en hulpverleners die werken
in het grensgebied van Sudan,
Uganda en Kenya.
I t yyv
Een vluchtelingenkamp voor Sudanezen in het noorden
van Kenya. foto afp
I 3.1
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur.
C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
076-236911/Telefax 076-236405.
Telefax redactie 076-236309^
Bezorgklachten en abonnementenadministratie:
(alleen voor edities Breda, Oosterhout en Etten-Leur; overige edities:
zie rayonkantoor)
Afdeling Lezerscontact 06-0226116 (gratis) ma. t/m vrij. 8.00-17.00
uur, zat. 8.00-12.00 uur.
Kantoren:
Bergen op Zoom, Steenbergsestraat 23-23a, (alleen redactie)
01640-37253, fax 01640-40731.
Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom.
Etten-Leur, Markt 28, S 01608-21550, fax 01608-17829.
Postadres: Postbus 363, 4870 AJ Etten-Leur.
Goes, Klokstraat 1, 01100-28030, fax 01100-21928.
Postadres: Postbus 13,4460 AA Goes.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751, fax 01140-19698.
Postadres: Postbus 62,4560 AB Hulst.
Oosterhout, Arendstraat 14,® 01620-54957, fax 01620-34782.
Postadres: Postbus 4023, 4900 CA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929.
Postadres: Postbus 35, 4700 AA Roosendaal.
Terneuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554.
Postadres: Postbus 145, 4530 AC Terneuzen.
Vlissingen, Scheldestraat 7-9, 4381 RP,
01184-19910, fax 01184-11446.
Postadres: Postbus 5051, 4380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur.
Abonnementsprijzen per 1 januari 1994
(bij vooruitbetaling te voldoen):
per kwartaal 87.20, per half jaar 173.45 óf per jaar 337.30.
Voor abonnees die automatisch betalen: per maand 29.05,
per kwartaal 84.70, per half jaar 168.45 óf per jaar 327.30.
Voor posttoezending geldt een toeslag.
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en bij Teuben, Gin-
nekenweg 7, Breda.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881.
Geboorte- en overlijdensadvertenties maandag t/m vrijdag tot 16.00
uur 076-236881, zondag van 18.30 tot 20.30 uur 076-
236242/236911. «jj
Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447. i
Door Camiel Hamans, litt. -drs.
Breda - 's Avonds kwart
voor tien, een onverwacht
telefoongesprek. De burge
meester van een naburig
plaatsje: „Ik wil je al een tijd
wat vragen, maar het is er
nooit van gekomen. Vandaag
deed je het weer in de krant,
het viel me op en daarom bel
ik nu maar." De burgervader
heeft veel tijd nodig voor het
hoge woord eruit is.
Hij is een beetje boos maar
vooral verdrietig dat de krant
zijn academische titel van doc
torandus zo zelden vermeldt. De
uitleg dat zijn met goed gevolg
afgesloten studie niet-westerse
sociologie nauwelijks relevant
is voor zijn functie en ambtsda
den bevredigt hem nauwelijks.
„Nu denken de lezers dat ik zo
maar een dorpsburgemeestertje
ben. Met mijn drs. bewijs ik dat
ik allerminst van de straat
ben."
Als staatssecretaris Cohen zijn
zin krijgt, zal de burgemeester
het binnenkort zónder academi
sche titel moeten doen. Drs. mr.
en ir. mogen van hem afgeschaft
worden. Alleen de doctorstitel,
aangeduid met dr., mag blijven.
Die is internationaal herken
baar en daarvoor moet een
prestatie van formaat geleverd
worden: het schrijven van een
proefschrift.
De achtergrond van Cohens
idee is dat daarmee het onder
scheid tussen universitaire en
hogere beroepsopleidingen ver
kleind wordt. Universitaire stu
dies worden afgesloten met een
een academische titel. Afgestu
deerden van het hbo moeten
titelloos door het leven, behalve
als ze een richting gevolgd heb
ben die bekroond wordt met het
achter de familienaam te voeren
predicaat 'ing.'.
Veel waardering krijgt Cohen,
in zijn vorige functie prof. mr.
dr., voor zijn plannetje niet. De
Kamer is tegen, maar wie had
anders verwacht van een huis
waarvan het merendeel der le
den zich na jarenlange noeste
ijver mr., drs. of ir. mag noe
men. Zelfs D66 dat in zijn ver
kiezingsprogramma pleit voor
afschaffing van de academische
titulatuur gebruikt in de op
somming van de eigen Tweede
Kamerleden tien maal de hun
rechtens toekomende academi
sche titel, en dat op een fractie
van twaalf leden.
Titels geven aanzien en sugge
reren deskundigheid. Een musi
cus uit een big band die ook een
studie economie gevolgd had,
drukte het eens zo uit: „Met
mijn vak en zelfs met mijn
meesterschap op de sax krijg ik
nauwelijks waardering of maat
schappelijk respect. De titel van
econ. drs. geeft die wel. Heb ik
een hypotheek nodig, dan vra
gen ze om loonstroken, werkge
versverklaringen en garanties.
Onderteken ik een keer met
doctorandus, is het gezeur met
een over."
Media zijn dol op titels. Niet
zozeer die van de eigen journa
list als wel die van de i
'viewde deskundige. Verschil!!
er een baarddragende gei)?
wollen sok in beeld, staat o
binnen een seconde een o
tel met academische gr
het scherm om het publiek e-m
van te overtuigen dat de t»j
weet waar hij over spreekt.
Maar het is niet altijd om j,
eigen aanzien dat het vooi»
sel drs. gevoerd wordt. I
leurgestelde psycholoog s
een brief aan de krant dail
het jammer vond dat bij heta
hem gemaakte interview ;;j
titel weggelaten was: „VoorJ
drie letters heeft mijn vaij
zeven jaren kromgelegen."
Van
onze verslaggever
Roermond - De
boeren en tuinders
door de Maasoverstroming
miljoen gulden schade
den.
Dat heeft de Limburgse j_,,
en Tuinbouwbond becijferd
de hand van de taxaties
schade-experts tot nog toe op
getroffen boerenbedrijven in
stroomgebied van de Maas v
Limburgse
hebben
„22
gele-
Land-
aan
die
het
heb'
be
de
mi
Ru
gei
Ge
tei
del
vai
l- vei
po;
De
de tro
tui
)- aci
Hoek van Holland (anp) - Op v
Noord- en Zuid-Holland zijn gi:
uiterst giftige verdelgingsmiddc
landbouw aangespoeld.
Voor zover gisteravond laat be
kend is er op de Zeeuwse stran
den nog niets gevonden. Wel zijn
de kustgemeenten gewaar
schuwd door de kustwacht en de
kantonniers van Rijkswaterstaat
hebben opdracht gekregen extra
alert te zijn. De gemeente Oost
burg zal vanochtend de Zeeuws-
Vlaamse Noordzeekust laten in
specteren.
Volgens het Kustwachtcentrum
zijn de pesticiden afkomstig van
het Cypriotische vrachtschip
Sherbro, dat vorige maand een
container met een half miljoen
zakjes voor de Franse kust ver
loor.
De zakjes bevatten de uiterst
verdelgingsmiddelen
Apron Plus en Ridomil. De che-
O
foto willem BLAUW
De tachtig kuilen die Nico Stcrnl per jaar graaft, zijn een tot anderhalve meter diep.
Van onze verslaggever
Kees den Exter
„ZWAAR, ZWAAR? Wat is
nou zwaar?" Nico Staal
steekt de schop nog eens in
de grond en krapt onder zijn
pet. De arbeidsinspectie in
Amsterdam heeft een onder
zoek gedaan naar het vak van
grafdelver. De uitkomst: het
is een zwaar vak, vanwege de
fysieke inspanning en vanwe
ge de dagelijkse confrontatie
met de dood.
Staal (64) is een unieke combi
natie van functies. Naast brand
stofhandelaar is hij loco-burge
meester en grafdelver in de ge
meente Dussen. In Hank maakt
hij al 25 jaar graven, in Dussen
nu een jaar of zeven en in
Raamsdonksveer verzorgt hij
ook alweer 17 jaar de laatste
rustplaats voor de inwoners van
dat dorp.
Jaarlijks maakt hij zo'n zeventig
tot tachtig graven. Soms is er
wekenlang niks te doen, maar
dan ineens moeten er vier graven
in een week worden gemaakt.
Hij weet dus uit ervaring wat de
heren van de Arbeidsinspectie
nu hebben onderzocht.
Het graven van een graf duurt,
'met komen en gaan', drie uur,
het dichtmaken een uur minder:
„En met het klimmen van de
jaren wordt het wel zwaarder. Ik
heb te laat overwogen om een
kraan te kopen. Kost 40.000 gul
den. Ik ben te oud voor zo'n
investering. Aan de andere kant
is spitten ook een mooie ont
spanning. Je kunt je gedachten
de vrije loop laten en je hebt de
tijd om ook je andere activiteiten
goed te plannen. Bovendien is
het goed voor d'n asem. Ik heb
dikwijls" een zittend leven en ik
ben te dik. Dus kom het spitten
mijn gezondheid ten goede. Aan
de andere kant houdt de dood
geen rekening met zomer en
winter, met kou en regen."
De tachtig kuilen die Staal per
jaar graaft, zijn een tot ander
halve meter diep. In Hank spit
het het gemakkelijkst. In Dussen
is de bovenlaag nog lichter,
maar op een centimeter of tach
tig stuit de grafdelver onherroe
pelijk op een leemlaag. Staal:
„En dat lijkt wel stopverf."
Hij moet nog eens lachen als hij
het begin van zijn grafdelver
sloopbaan in herinnering roept:
„Pastoor van der Heijden riep
mij bij zich. Mijn voorganger in
Hank, Janus van Delft, kon niet
meer uit de graven geklauterd
komen die hij zelf gegraven had.
Zijn kuiten werden te stram. Ik
moest daar vreselijk om lachen.
Ik snapte niet dat iemand niet
uit een graf geklauterd kon ko
men. Nu heb ik net zo'n trapje
als Janus toen."
Staal was voor pastoor Van der
Heijden de geknipte opvolger
voor Janus van Delft omdat hij,
als kolenboer, met zijn tijd kon
schuiven. Dat is nu nog zo: „De
dood komt altijd onverwacht en
dus het delven van een graf ook.
De begrafenis-onderneming belt
en dan moet ik zorgen dat er drie
dagen later een graf is. Dat we
ten ze ook op het kasteel (het
Dussense gemeentehuis KdE).
Dan ben ik maar een half uur
later bij de vergadering van bur
gemeester en wethouders. Voor
afspraken in de ochtenduren
houd ik altijd een slag om de
arm. De graven gaan voor. Dat
weten de mensen waarmee ik als
wethouder te maken heb."
Aan het andere aspect dat de
Arbeidsinspectie in Amsterdam
heeft onderzocht, de dagelijkse
confrontatie met de dood, tilt
Staal niet zo zwaar: „De dood
hoort bij het leven, zoals de
geboorte. Mijn allereerste graven
vond ik wel wat griezelig, maar
dat was gauw over. Werken op
het kerkhof wijst je heel nadruk
kelijk op al het betrekkelijke in
het leven. Ze zouden iedereen
moeten verplichten om elk jaar
een keer of drie een kerkhof te
bezoeken. Dat zou goed zijn voor
de rust van de mensen."
Zeker de graven die hij groef in
Hank en Dussen waren bestemd
voor mensen die hij heel goed
gekend had. Dramatische doden
ook, jonge mensen, kinderen. Hij
zegt dat het hem niet deert: „Ik
hoef mijn zakdoek hier nooit
voor de dag té halen, terwijl
iedereen weet dat ik mijn tranen
gemakkelijk de vrije loop laat.
Wat hier wordt weggelegd is stof
cn as. Later komen er zand,
pieren en water bij. Het is het
restant van het leven. Het echte
leven is overgegaan naar een
betere wereld. Dat zegt mij mijn
geloof."
Daarom ook maakte Staal de
graven voor zijn eigen vader en
moeder: „Ik heb daar nog wel
even over nagedacht. Maar ik
kon geen reden bedenken waar
om daarvoor een ander zou moe
ten opdraaien. Het graf naast
het graf van mijn vader, dat was
een stukske moeilijker. Toen
stond ik te spaaien op der
centimeter afstand van de
van ons vader. En als mijn eig
Tonia komt te overlijden,
weet ik zo net nog niet of ik I
graf delf."
Staal brengt bij de betreffen
begrafenis-onderneming sts
daard 370 gulden in retail
„Dat lijkt heel wat, maar ik t
BTW-plichtig en dat opgeteld
de inkomstenbelasting gaat 1
dertje Staat al met de li
schuiven. Als de dagen kort i
moet het bovendien vaak in d
etappes, 's Middags een N
maken, de andere morgen
graf afmaken en 's middags
dichtmaken. Dan moet ik
keer van huis en dikwijls
keer verkleden. En, wat ik
net als de dood komt
graf vaak onverwacht en onge
gen. Een keer wilde een
nis-ondernemer afdingen op
prijs. Ik heb gezegd dat bij
dan zelf maar moest doen.
de prijs wordt met Nico S»
niet gediscussieerd."
Over de meevaller van 4 mil
jard gulden over 1993 wil ik
als lid van Solidair '93, de
partij van Jaap van der
Scheur, eens een woordje
meepraten.
Voor de zoveelste keer blijven
dit jaar de netto aow, de
bijstand en het netto mini
mumloon achter bij de stij
ging van de huren, prijzen en
gemeentelijke heffingen.
Staatsaalmoezeniers - CDA
en PvdA - laten de arme kant
van Nederland voor de zo
veelste keer dieper in de put
zakken.
In vind dat de meevaller nu
maar eens ten goede moet
komen van diegenen die sinds
de jaren '80 een steeds grote
re achterstand hebben opge
lopen ten opzichte van de
gestegen welvaart en zelfs
koopkracht hebben moeten
inleveren. Zoals de mensen
die moeten leven van de aow,
de wao, de bijstand of het
minimumloon.
Op welke manier de meeval
ler het best onder deze men
sen kan worden verdeeld,
daarover valt te praten.
Daarvoor kan het belangrijk
zijn om te weten hoeveel van
de meevaller éénmalig is en
hoeveel ook voor dit jaar en
de volgende jaren kan wor
den verwacht en dus blijvend
is. De regering moet dat maar
eens vertellen, vóór de aan
staande gemeenteraadsver-
f De
f het
l'n'^oneTern%nbrief
f bewerken
Puhr bneven op
Pub/icatie betekf
automat.v^u
I """cat/e be
J automatisch
J redactie her
I standpunt
°P rijm
-rekent niet
dat de
reet uw
den s
kiezingen en zonder boek
houdkundige rookgordijnen
en trukjes.
De afbraak van de wao en de
bijstand moet worden terug
gedraaid. Ik vind dat dit so
wieso moet, maar de regering
zou uit eigen beweging haar
afbraakprodukten moeten te
rugnemen, voor zover het
blijvende gedeelte van de
meevaller groter is dan de
bezuiniging die men met die
afbraak wilden bereiken. In
harde Hollandse guldens uit
gedrukt zit dat zo:
Bedraagt het blijvende ge
deelte van de meevaller min
stens 440 miljoen, dan moet
de regering het uitkleden van
de bijstand voor alleenstaan
den en ééhoudergezinnen te
rugdraaien. Want dit bedrag
was de jaarlijkse bezuiniging
die zij daarmee uit onze arm
ste mensen wilden persen.
Nu is ƒ440 miljoen maar 11
procen en dat is niet veel, dus
u weet door wie u straks
geflest wordt als de door
CDA en PvdA beheerste Eer
ste Kamer straks toch ak
koord gaat met de afbraak
van de bijstand.
Met de afbraak van de wao
wilde men uiteindelijk jaar
lijks 2,7 miljard bezuinigen
ten koste van onze zieken en
gehandicapten. Haalt het
blijvende deel van de meeval
ler dit bedrag, dan weet u
door wie u gepakt bent als
het kabinet zo met de afbraak
van de wao niet terugdraait.
Bedenk, dat 4 miljard, ge
deeld door 15 miljoen men
sen, 266,66 per persoon is.
Houdt u dat niet over van
deze meevaller, dan weet u,
wederom, door wie u, en voor
hoeveel u belazerd bent.
Breda
Jan Vogels
Het toeval wil dat ik in mijn
middagpauze op 12 januari
1994 twee kranten voor mijn
neus heb. De ene meldt op
een middenpagina een onder
werp onder de kop 'Ook wer
kende mensen kunnen zich
arm voelen'. De andere meldt
op de voorpagina met een dik
gedrukte kop: 'Vaak inkomen
naast bijstand'. Als ondertitel
'Onderzoek: Helft huishou-
Schreeuwend zoekt Svjetlana Glavas beschutting tegen mor
tieraanvallen op een begraafplaats in Sarajevo. Svjetlana werd
beschoten tijdens de begrafenis van haar dochter. foto ap
waarvan ik, als één van de
jeugdigen van het eiland, niet
eens het bestaan wist! Zoals
bijvoorbeeld de zogenaamde
'rodeo's die de jeugd zou hou
den' en 'de auto's die we op
een zondagmiddag voor de lol
op hun kop in de sloot zouden
zetten!'
Het spijt me, maar ik kan
deze verzinsels echt niet
waarderen! Aangezien dit
niet de eerste keer is dat u
deze onwaarheden publiceert,
wil ik even zeggen dat ik het
ongepast vind om ons op zo'n
manier voor gek te zetten
voor een breed publiek.
Tiengemeten,
Arianne Verlinde
Naar aanleiding van uw
krante-artikel over Tienge
meten (De Stem van donder
dag 23 december) moet ik
zeggen dat u ontzettend goed
uw best heeft gedaan om er
een mooi verhaal van te ma
ken. Want een verhaal, dat
was het!
Mijn complimenten daarvoor!
Ik las dingen, die vaak op het
eiland zouden gebeuren,
dens met ww- of wao-uitke-
ring verdient bij'.
Bij lezing blijkt warempel dat
het hier handelt over een en
hetzelfde onderzoek, dat als
doelstelling had om subjectie
ve beleving van het begrip
armoede te onderzoeken.
Treffend hoe een interpreta
tie van een onderzoek tot een
totaal verschillende presenta
tie en weergave kan leiden.
Het maakt mij weer duidelijk
waarom ik geen abonnement
op De Stem wil. De tenden
tieuze weergave komt klaar
blijkelijk uit een politiek be
wustzijn dat ik zelfs nog niet
voor niks in mijn brievenbus
wil krijgen.
Oosterhout,
Henk van Gils
Onverdraaglijk is
aan voormalig Joegoslavië
Bosnië, waar al maan(!
lang een wrede burger"0'
heerste en nog heerst en
van vrede nog steeds
sprake is.
Het is duidelijk, dat hier
zonderlijke machten
krachten een rol spelen.
duistere helse machten
ben hier.het heft in han
Ze zetten de partijen 8
elkaar op in blinde haa
onderwerping, braD®'
ting, moord en doodslag'
nietiging en utroeiing.
gen helpen geen protesten w
demonstraties!
Sarajevo was in 1914 de
die de Eerste-Werejd"0
deed uitbreken. Zou dit
jevo ditmaal niet de Ion
]nen zijn tot het ^jj
uitbreken van de Dei
mensen samenkomen
ken en gezinnen om v
de genade af te smeke
deel van Europa
krijgen. Als dit met
is volgens mi), "e f
vrezen in de naaste to
Breda,
J. de Zwart
Rotterdam - Minister Hirsch
Ballin van Justitie voelt wel voor
verstrekking van drugs aan ter
minale verslaafden, zoals aids-
patiënten.
In vrije verstrekking van verdo
vende middelen aan andere
groepen als jonge heroïneprosti-
tuées en oudere verslaafden ziet
hij echter niets.
Dat zei hij gisteravond in reactie
op voorstellen van hoofdcom
missaris Hessing van Rotterdam
om drugs onder begeleiding van
een arts te verstrekken aan be
paalde groepen drugsverslaaf
den. Hessing heeft tijdens een
werkbezoek van Hirsch Ballin
aan Rotterdam opnieuw voor
een Rotterdams experiment ge
pleit.
De minister is echter van mening
dat je oudere, hardnekkige ver
slaafden en jonge heroïnehoer-
tjes afschrijft, als je hen vrij
drugs verstrekt. De enige weg is
volgens Hirsch Ballin afkicken.
Voor ernstig zieke verslaafden
die in hun stervensfase zijn, ziet
de minister misschien wel moge
lijkheden.
Hessing wil echter vasthouden
aan zijn plannen.
mr
gel
dei
tw;
loc
het
He
sta
eei
ka:
ka:
hel
ges
ge\
De
spc
mii
dei
del
na<
aai
da;
loo
gif
Eg
vin
Rij
Ho
uit
Op
ger
cor
en
vie:
die
me
aai
larij
tali
ten
tro
Vai
Rij:
me
bri
me
mo
gra
zak
zar
mo
sch
uit
der
Hei
beg
ner
spr
lad
tijd
pol:
atte
tot
aai
NEDERLANDERS WINDEN zich slee
Duitsers, regen en spelling. De tw
'eguleren. Voor spelling wordt he
geprobeerd.
Het gevolg is bekend. In kranten, kro
het rumoer over verregende vakanti
edereen spreekt over odekolonje,
ieder heeft een mening, doorgaans e
naaste familielid, en de protesten
krantekolommen voor weken,
bet eind van het lied is even sterei
jdvee verschil van inzicht tussen Ni
oveel gekrakeel onder ter zake kum
^eer'Comité van Ministers dat daa
rv xi ^'en iaar 'ater 'aa't Het vuur
-i® Nederlandse Taalunie wilde het n
f maken aan het eeuwige gekib
w/oiifrzo-k. onder deskundigen en gi
eike wijzigingen wenselijk en maats
linr, veryvarrande verschil tussen vo<
tul actle naast aktie, moest weg. De
"D< bessesap tegenover bei
tinn naast staatskosten of s
moesten vereenvoudigd. O
oer, a SA aP°stroffen en liggende str
cp }e worden. En de bastaardwc
yer„°? n d'6 Hard op weg zijn ing
vernederlandst moeten worden. Prob
daan" 3u en de dt' 'iet de Taaluni
De T^3? stond Qeen maatschappen
elkaa Lunie overvroeg. Over de onw
vnnrbestaande spellingen, de vrijt
mpn tussenklanken en de onduidelij
h-p.:van trema's bestaat nauwelijks
bastaardwoorden
GinpL",iuv,uuroen ligt het anders,
aeanl?J,009 naast Het even gebruiks
snPn;9Vmnasium lijkt behoorlijk
De mü9°,0r 9 dreigde uit te breken,
rinoen hebben daarom terecht I
2owoi \7i00r te voeren die maatscha
tiek \l ;'aanderen als Nederland. W
Heer ^e'"ctlt wat mager, maar
aard dan taalkundig gelijk.
