DE STEM
'Straat' inspireert dansmakers
nSSTEM
UIT GIDS
suske wiske
hambone
Britten winnen Internationaal Choreografen Concours
Gouden Notekraker voor Karin Bloemen
Joaquin Rodrigo blikt
met zijn vrouw terug
Voordelen van stoppen
met roken op 'n rijtje
Nova Zembla mag niet
in Breda komen spelen
Franse kunst met
installaties
IN BEELD
De kooien van
Jack Poell
'Het leven gaat door' op RTL4
Britse acteur
Edward Duke
overleden
2V/y.
„Er is net zo veel slechts in de mens
als goeds. En als je dan bekjjkt
hoeveel goeds er In de mens is, moet
er ook ontzettend veel slechts zjjn"
Herman Finkers, komiek
Gids
DINSDAG 18 JANUARI 1994 DEELD
Door Rinus van der Heijden
De stad, de straat en duis
ternis. Daar draaide het
om tijdens het vierde In
ternationale Choreografen
Concours voor Eigentijdse
Dans, afgelopen weekein
de in de stadsschouwburg
van Groningen. Het wekte
daarom nauwelijks ver
wondering, dat de jury de
choreografie 'Cold Ground
Drifting' de eerste prijs
toekende.
De makers ervan, de Britten Ga
ry Lambert en Ben Craft hebben
het hedendaagse leven in een
grote stad als uitgangspunt ge
nomen. Geluiden van verkeer en
stromende regen en flarden
geïmproviseerde muziek sloten
feilloos op elkaar aan en schoven
de dansers naar het hart van de
choreografie, drie vanaf het pla
fond neerhangende kettingen,
die de slagaders van een moder
ne stad moesten weergeven.
De tweede prijs ging naar de
Duitse Sasha Waltz met 'Trave-
logue-Twenty to Eight', een
schitterende choreografie, waar
in humor, zinnelijkheid en
agressie een nieuwe kijk op dans
in het algemeen en op tango in
het bijzonder gaven.
De overige zes finalisten waren
Ricardo Rozo (Zwitserland), Jo-
han Greben (Nederland), David
Parker (Verenigde Staten), Gill
Clarke (Groot-Brittanië), Tomer
Sharabi en Maya Stern (Israël)
en Rosane Chamecki en Andrea
Lerner (Verenigde Staten).
Horizontaal
Met de uitslag is de jury, die
onder voorzitterschap stond van
de Nederlander Jan Kassies, zich
geen buil gevallen. Dat is in
voorgaande jaren wel eens an
ders geweest. Op één punt waren
de scheidsrechters echter weer
ondoorgrondelijk. De Israëliërs
Noa Wertheim en Adi Sha'al, die
zaterdagnacht na de voorronden
de Publieksprijs kregen toege
kend voor hun choreografie
'Contact-Lenses', bereikten de
finale niet...
Hoewel er ook bij de 1994-editie
van het Internationaal Choreo
grafen Concours sprake was van
een grote verscheidenheid aan
opvattingen, is er toch een soort
algemene deler aan te wijzen.
Het is niet onwaarschijnlijk dat
toekomstige eigentijdse dans
stukken de straat als uitgangs
punt hebben. Van de zeventien
gedanste stukken uit de voorron
des verwerkten minstens vier
choreografen verkeers- en indus
triegeluiden.
Maar wat nog meer opviel was,
dat dans zich momenteel vooral
horizontaal, in plaats van verti
caal moet afspelen.
Het saillantste voorbeeld daar
van was 'Bang Suck' van de
Amerikaan Dave Parker. Het
stuk werd vorm gegeven door
twee mannen, die liggend op de
grond met diverse ledematen een
soort tapdance opvoerden en pas
in de laatste minuten met de
duimen in eikaars mond over
eind kwamen om een persiflage
te geven op klassiek ballet.
Vallen
Vallen en opstaan, dat bevatten
de meeste geloofsbrieven in Gro
ningen. De Amerikanen Rosane
Chamecki en Andrea Lerner ver
hieven vallen zelfs tot de hoogste
macht. In allerlei variaties stort
ten zij ter aarde, soms met de
hand op de rug, dan weer
plompverloren zomaar uit staan
de positie. Hun 'Jackie Judy'
werd in flitsende vaart gebracht,
waarbij je je afvroeg hoeveel een
danserslichaam kan verduren.
Veel choreografieën speelden
zich af in het halfduister. Het
was een verademing om in enke
le gevallen de verrichtingen van
de dansers in goed licht te kun
nen volgen. Dat was bijvoor
beeld het geval bij Ricardo Ro-
zo's 'City News'. De moderne-
De Vakgroep
uitgereikt aan
amusement.
Lichte Muziek en Artiesten van de Nederlandse Toonkunstenaarsbond heeft gisteren de Gouden Notekraker
Karin Bloemen. Ze kreeg de prijs uitgereikt vanwege haar bijzondere verdiensten voor het Nederlandse
stadmens werd hier vorm gege
ven door drie dansers, die over
een ijzingwekkende techniek be
schikten, prachtig unisono be
wogen en een flitsende bewe
gingstaal met humor wisten te
mengen. Het gebruik van gesam-
pelde tekst, herhalingen ervan
en aria's van een operazangeres
maakten van deze choreografie
een mooi stuk totaaltheater.
Stoofpot
Want dat heeft het vierde Cho-
reografenconcours ook geleerd:
eigentijdse dans is gelukkig nog
steeds op zoek naar randgebie
den, die in de stoofpot verdwij
nen die de ene keer wordt aange
duid met danstheater en de an
dere keer met totaaltheater.
Dat een choreografie daar ook
op kan stuklopen bleek bij 'A
Table' van de Belgische Samyrra
Bafdel. Dans gemengd met live
gezongen barokliederen, ging
kapot aan het gebrek aan vaart.
Het theatrale aspect kreeg daar
door alle aandacht en de dans
werd naar het verdomhoekje
verwezen.
Nederlander
Tot de finale drong ook door
Johan Greben en dat was enigs
zins opmerkelijk. De Nederlan
der is vanaf 1985 verbonden aan
Het Nationale Ballet en maakt
sinds 1989 choreografieën. Mis
schien dat zijn werkgever hem
inspireerde om 'Toevallig Abso
luut' vooral in een klassiek idi
oom in te passen. Op toccata's en
fuga's van Baah werd écht ge-
danst door twee danseressen en
een danser. Evenwel zonder op
smuk en zonder het plechtstatige
van academische dans. Maar
toch...
Een mens kan zich afvragen of
deze aanpak wel in een concours
voor eigentijdse dans thuishoort.
Het feit echter dat de jury Gre
ben tot de finale toeliet, geeft
aan dat een eigenzinnige aanpak
van vaak fossiele opvattingen
ook nieuw licht kan werpen op
het amalgaam van invloeden dat
de dans anno 1994 vormt.
Het zijn niet meer dan ontmoe
tingen. Zo is de titel van de
tentoonstelling en zo is ook de
pretentie. Vijftien Franse kun
stenaars van deze tijd zijn uit
genodigd om in het Museum
voor Hedendaagse Kunst in
Antwerpen werk ten toon te
stellen. Het is duidelijk geen
volledig overzicht van de he
dendaagse kunstsituatie in
Frankrijk, vandaar de beschei
den beperking in de titel.
En toch zijn er enkele opmer
kingen te maken die meer alge
mene geldigheid hebben en dus
aan het beoogde toeval voorbij
gaan. De presentatie is er inte
ressant genoeg voor. Vijftien
kunstenaars die de actualiteit
vertegenwoordigen geven hoe
dan ook een beeld van ontwik
kelingen in de beeldende kunst.
Ook al is de presentatie niet
volledig. Op zes benedenzalen
na die tijdelijk 'bewoond' wor
den door Antwerpse kunste
naars, is het hele MUHKA-ge-
bouw in beslag genomen door
de Fransen. Wat meteen opvalt
is het grote aantal vrouwen
onder deze groep kunstenaars.
In Nederland is die getalsma
tige verhouding nog altijd an
ders.
Maar de vaststelling zou be
langrijker kunnen zijn als het
ook om kunst zou gaan die het
vrouwelijke aan de orde stelt.
Er is zoiets als een aan de
vrouw eigen manier van kijken
en beleven die een kunst op kan
leveren die vrouwelijk is. Ne
derlandse artiesten als Mariene
Dumas, Lydia Schouten, My-
riam de Zeeuw leggen een
kwetsbaarheid, een directheid,
een naaktheid aan de dag, een
beeld zonder omwegen, wat we
vrouwelijk zouden kunnen noe
men.
Het lijkt wel alsof deze Franse
vrouwelijke kunstenaars er al
les aan is gelegen om dat wat ik
als vrouwelijk benoem, uit te
schakelen. Het verst gaan Céci
le Bart en Elisabeth Ballet in
dit opzicht. Zij maken een soort
van omgevingskunst die recht
streeks wijst naar de minimal
art uit de jaren '70.
Afgezien van het feit dat die
kunst heel erg gedateerd is,
betreft het een artistieke opvat-
Door Frits de Coninck
ting die het persoonlijke en
emotionele uit wil bannen, bui
ten de beeldende kunst wil
houden. Het is volkomen ratio
nele kunst, gebaseerd op maat
en verhouding en een hoge
graad van perfectie in de uiter
lijke vormgeving. Het is de
kunst van Don Judd, bijvoor
beeld, die nu in het Stedelijk in
Amsterdam exposeert. In dit
verband zou je die benadering
uitgesproken mannelijk kunnen
noemen.
Ballet is trouwens wel een van
de interessantste. Zij gaat uit
van details uit andere ruimtes,
herinneringen aan andere
ruimtes en neemt die mee in zes
architecturale, geometrische
wandobjecten. Die zes gevon
den vormen, ruimtelijke ready
mades, worden samengebracht
in een groot object dat het
midden van de zaal vult en dat
de objectieve optelsom is van
zes studies. De vormen zijn
streng en academisch maar wel
mooi.
Een ander opvallend verschijn
sel is dat het bij vrijwel alle
betrokken kunstenaars gaat om
installaties. Er is er niet een bij
die nog een schilderij of een
zelfstandig beeld toont. Een in
stallatie is kortweg een samen
gesteld kunstwerk in een be
paalde ruimte. Een aantal ar
tistieke handelingen die een ge
geven ruimte organiseren.
Beeld en ruimte zijn op nauwe
wijze op elkaar betrokken, en
bestaan, zou je kunnen zeggen,
zonder elkaar niet.
Voor Dominique Gonzalez-
Foerster is de ruimte de plek
waar geleefd wordt. Zij vat het
leven en daarmee deze ruimte
in het museum op als een to
neelstuk, een maskerade, en in
stalleert een huiskamer en een
verkleedruimte compleet met
salontafel, schilderijtje aan de
muur en kostuums. Zij geeft de
ruimte een quasi-persoonlijk
karakter.
Helemaal op de bovenste ver
dieping is de ruimte omgeto
verd tot een labyrint door Lau
rent Pareinte. En dat is de
installatie op de slechtste ma
nier. Het is een donker doolhof
waar niks maar dan ook niks
eigens aan te ontdekken valt.
Het geheel van de tentoonstel
ling is vanuit beschouwelijk
oogpunt interessant, in die zin
dat actuele ontwikkelingen
duidelijk zichtbaar zijn. Maar
wat ook zichtbaar is, dat is het
betrekkelijk matige niveau van
de Franse kunst van nu. De
catalogustekst mag dan op het
historische belang van de Fran
se kunst in de twintigste eeuw
teruggrijpen, feit is dat de -is
men na de jaren '50 niet meer
uit Frankrijk komen. Uit Italië,
Duitsland, Engeland en vooral
uit de Derde Wereld komen
heel wat belangrijker ontwik
kelingen.
Franse kunst in het MUHKA,
Leuvenstraat, Antwerpen tot 20
februari.
De kooi om het beeld is een
vondst. Vier lange, metalen
buizen die in een vierkant het
beeld flankeren. Het beeld lijkt
in. gevangenschap te verkeren
en wil zich tegelijkertijd aan
die situatie ontwortelen. De
kooi sluit zich om het beeld en
opent zich naar de ruimte. Het
is hetzelfde als het kader om
het schilderij, het is de paradox
van de beperking.
Zonder beperking of zonder
maat of oriëntatie beleef je
geen ruimte en is er eigenlijk
ook geen ruimte. Door dingen
in een verband te dwingen, or
ganiseer je die voor het beeld
broodnodige ruimte en schep je
ook betekenissen. De beperking
wordt daarmee vergroting.
De Loper van Jack Poell, een
keramisch beeld van ongeveer
een meter hoog, zou zonder de
kooi de betekenis niet hebben
die het beeld nu heeft. Het
loopt dank zij de kooi de ruim
te in en wordt tegelijk op de
plaats gehouden. Daarmee
heeft Jack Poell de beweging
gestileerd, tot een houding ge
maakt die zich nergens heen
begeeft. En dat hoeft ook niet
meer. Het idee is al meer dan
voldoende: waar zwangerschap
is volgt het baren vanzelf.
Als benen maar lopen, alleen
het hoofd weet waarheen. Maar
dit beeld en enkele hieraan ver
wante is van hoofd en lijf ont
daan. Om de beweging te bena
drukken heeft Poell de benen
losgesneden van de romp, zodat
er niks meer te dragen valt.
Deze raadselachtige benen zijn
letterlijk het begin van een ver
haal dat in de verbeelding van
de beschouwer verder rijpt.
Nagenoeg alle beelden van Jack
Poell (in 1948 in Brabant gebo
ren, wonend en werkend in
Maastricht) willen een medede
ling zijn over de mens. Ze zijn
naar vorm een verdunning van
de menselijke gestalte en een
bespiegeling van zijn gedrag.
Ze gaan over de monoloog, de
verdwijning of de verwijzing,
zo zijn ze althans in 't Frans
getiteld.
Zijn beelden zijn pars pro toto.
Ze brengen de gestalte terug tot
een onderdeel dat tegelijk weer
verwijst naar het geheel. Het
been, dat is de mens zelf. „Men
moet om één enkel leven/Heen
kunnen lopen/Zien hoe volledig
het is", zoals Guillaume van
der Gracht dichtte.
In de beelden die hij noemt
Partition de l'homme (ver
dwijning van de mens) heeft hij
in zo'n zelfde hoge kooicon
structie groepen menselijke fi
guurtjes in brons gemonteerd
die in eenzelfde richting bui
gen, naar buiten, los van de
beknelling. Ze buigen als riet
stengels, uitgerekt en kwets
baar. Het is de wind die over
hen heen vlaagt en hen tot
beweging brengt. Opvallend is
het verschil tussen de beelden
die beweging willen zijn en de
zogenaamd vrije beelden die
het zonder kooi moeten stellen.
Juist die beelden zijn zwaar,
massief en stijf.
Ze staan, en dat is het. Er
ontbreekt die spanning van de
paradox die de verbeelding
prikkelt en dus betekenissen
oplevert. En als het goed is,
gaan die betekenissen verder
dan de anecdote. Juist de ab
stracte waarde verheft het
beeld boven het feitelijke ver
haal. Het is abstracte kracht
die de vrije, zware, bronzen
beelden missen.
Zo wordt vrijheid ook op die
De Loper van Jack Poell, een keramisch beeld van ongeveer
een meter hoog, zou zonder de kooi de betekenis niet hebben
die het beeld nu heeft.
manier iets betrekkelijks. Sa
men met de beelden toont De
Verbeelding een enkel (lelijk)
schilderij en een groot aantal
kleine monotypes die het pro
fiel van Poells beelden tonen.
De monotypes (eenmalige
drukken) zijn bescheiden van
prijs.
Galerie De Verbeelding, Klok-
kenstraat 12, Baarle-Nassau tot
6 maart.
Van onze rtv-redactie
De blinde componist is inmiddels 93 jaar oud, zijn gri.,
'hit' dateert uit 1939: Joaquin Rodrigo en het Conciertod;
Axanjuez. De Canadese filmer Larry Weinstein zocht
Rodrigo op in Spanje, waar hij samen met Rodiigo's
vrouw Victoria terugblikt op zijn roerige leven. De NOS
zendt dit portret, getiteld 'Shadows and Light', vanavond
uit.
Tot op hoge leeftijd bleef Ro
drigo componeren. Zijn laatste
stuk dateert van 1987. Nog
steeds actief is hij als musicus,
al is het in kleine kring. Hij
heeft Spanje op tal van manie
ren 'bezongen': bijna elke
streek, iedere periode uit de
geschiedenis en veel bekende
schrijvers.
Zo schreef Rodrigo zijn Con
cierto de Aranjuez om de
overgang van de achttiende
naar de negentiende eeuw te
belichten. Muziek vol bewe
ging, met de gitaar als een
duidelijke stem tegenover het
orkest.
De componist werd er wereld,
beroemd mee. Andere stukk®
konden dit succes in de versie
verte niet benaderen. Maar
een eendagsvlieg, zo mag R0.
drigo niet genoemd worden,
zeggen familie, musici, zijii
biograaf met grote eendracht
ge stelligheid. Dat ene thema
loopt als een rode draad in de
documentaire: tijdens een or-
kestrepetitie, de uitleg do»
Pepe Romero van de diepere
betekenis van Rodrigo's m«.
ziek, in de achtergrondmuziel
of tijdens een samenzijn bij de
hoogbejaarde componist thuis.
■Nederland 3, 21.01 uur
Van onze rtv-redactie
Stoppen met roken is voor velen een Tantalus-kwelling.
praatgroepen tot acupunctuur, van alles wordt geprobeei
maar succes is lang niet altijd verzekerd. De zegeningent
het stoppen worden vanavond op een rijtje gezet in 'Het let
gaat door'.
in de meerderheid, zij
zich collegiaal aan aan de n;
roker, die al langer klaagde
de vele sigaretten. Per dag
noot zij mee van zo'n tac
sigaretten, had ze becijferd.
Na de korte documentaire
het publiek in de studio ei
kijker thuis vragen stellen
een deskundig panel dat ge
wordt door presentator Jaap
Meekren.
RTL4, 22.30 uur
In een inleidende documentaire
zijn verstokte paffers, die er niet
aan denken om met roken te
stoppen, en stoppers te zien. Op
de redactie van het blad 'Ver
pleegkunde Nieuws' geldt een
rookverbod. De hoofdredacteur
nam enkele maanden geleden
het inititatief daartoe.
De redactie, bestaande uit drie
rokers en één niet-roker, onder
kende het belang van een rook
vrije ruimte. Al waren de rokers
Van onze kunstredactie
De toneelvoorstelling 'Verwantschap' door de Vlaamse tonee
groep Nova Zembla is afgelast in Breda, omdat de schee
burgdirectie haar artistiek teveel onder de maat vond blijven
1
'V
J
De voorstelling zou aanstaande
donderdag en vrijdag in Theater
Achterom worden gespeeld. Het
betrof een bewerking van de
roman 'Die Wahlverwantschaf-
ten' van Goethe, waarin deze de
aantrekkingskracht tussen men
sen vergelijkt met een chemisch
proces. Regisseur Luk Nys had
zich al eerder uit het projekt
teruggetrokken wegens onvrede
over de artistieke samenwerking.
Niettemin heeft Nova Zembla
het toch, zonder regisseur, door
laten gaan.
Resultaat waren slechte kritie
ken en ontevreden publiek. Vol
gens een woordvoerder van de
schouwburg hing de voorstelling
als los zand aan elkaar. Abonne
menthouders krijgen thuis be
richt van deze afgelasting. Zij
kunnen nu naar de voorstelling
'Madame Jaïre' van de eveneens
Vlaamse theatergroep De Korre
op 5 februari of naar 'Drie Ko
ningen' door de jonge Vlaamse
groep Compagnie De Koe, half
maart.
De visueel verrassende familie
voorstelling 'De Groene Vogel'
door het RO Theater zal alleen
op zondagmiddag 30 januari
(14.30 uur) in de Bredase
FILMS
GOES
-Grand Theater
20 u. Tina, what's love got to do
with it.
HULST
- De Koning van Engeland
20 u. The Addams Family values.
20 u. A perfect world.
20 u. Beethoven's 2nd.
20 u. Little Buddha.
20 u. Robin Hood: men in tights.
VLISSINGEN
- Alhambra 1
20 u. The Addams Family values.
- Alhambra 2
20 u. A perfect world.
- Alhambra 3
20 u. Robin Hood: men in tights.
- Alhambra 4
20 u. Sleepless in Seattle.
BERGEN OP ZOOM
- Cinem'actueel 1-2-3
20 u. Sleepless in Seattle.
20 u. Beethoven's 2nd.
20 u. A perfect world.
-Roxy 1 - 20.15 u. The Addams
Family values.
-Roxy 2 - 20 u. The house of the
spirits.
ROOSENDAAL
-City 1-2-3
20 u. A perfect world.
20 u. Hard target.
20 u. Beethoven's 2nd.
schouwburg worden
De avondvoorstelling op
nuari vervalt wegens gebrek a:
belangstelling. Deze
van regisseur Ted 1
een nogal grimmig stuk van Ca
lo Gozzi (1720-1806) behelst
zoektocht van twee wezen nai
hun ouders, een koningspaar.
Londen, (ap) - De Britse act:
Edward Duke is op 8 januari
40-jarige leeftijd overleden!
kanker. Dat is maandag bek#
gemaakt.
Duke was vooral bekend
zijn solo-show Jeeves 9
charge, gebaseerd op de
len van P.G. Wodehouse, wa»
mee hij tien jaar optrad, zo»d
Londen als in de VS, Can#
Australië en Taiwan. M
waarin hij was te zien zijn
French Lieutenant's Woman*
Invitation to the Wedding
laatste film, Decadence, met'
an Collins, moet nog uitkom®
GENT
- Decascoop
14.30, 17, 20 en 22.30 u. D®"
tion man.
17, 20 en 22.30 u. Bitter Han®.
14.30, 17,20 en 22.30 u. TheJJ
14.30, 17, 20 en 22.30 u.
family 2. 0ni
14.30, 17, 20 en 22.30 u.
Hood: Men in tights.
14.30, 17, 20 en 22.30 u. I
ven's 2nd. 4
14.30, 17, 20 en 22.30 u. Ape"
world. R,v
14.30, 20 en 22.30 u. Little15
dha.
20 en 22.30 u. Sleepless in öwjj
14.30, 17, 20 en 22.30 u. Mau
(14.30 en 17 u. Ned. versie).
20 en 22.30 u. Rising sun.
22.30 u. The age of innocence
14.30, 17, 20 u. Jurassic Par»'
KNOKKE
- Beverly Screens
20 u. Demolition man.
20 u. Beethoven's 2e.
20 u. Perfect world.
20 u. The Addams family vaw
RADIO 1
gk heel uur en om 7.30, 8.30,12.30,
1330, 17.30, 18.30 en 6.00 Nieuws.
i/an-' 7.07 Echo. 9.05 Dingen die
gebeuren (MA/)- NCRV: 12.07 Hier
en nu (12.45 Agrarische actualitei
ten). V00: 14.05 Nieuwsradio.
TROS: 19.04 Interaktief. 20.04 Klan
tenservice. VOO: 22.04 sportradio.
NOS: 23 07 Met het oog op morgen.
t/ARA: 0.04 For the record. 2.02
Geen tijd. 5.02-7.00 Ochtendhu
meur.
RADIO 2
Elk heel uur Nieuws. AVRO: 7.04
Sugar in the morning. 9.04 Arbeids
vitaminen op 2. 12.04 Het hart van
twee. 14.04 Dartell op dinsdag.
17.04 Nieuw! Fileradio. EO: 18.04
Alle mensen, 19.04 De gouden
greep. 20.04 CD wijzer. AVRO: 21.04
Album. "22.04 Andermans veren.
VPRO: 23.04-24.00 Wat zegt ze.
RADIO 3
Elk heel uur Nieuws behalve om
20.00. AKN: 6.02 Breakfast-club.
904 Arbeidsvitaminen. VARA: 12.04
Denk aan Henk. 14.04 Carola. AKN:
15.04 Popsjop (I en III. V00: 17.04
Rinkeldekinkel. NOS: 18.04 De
Avondspits. EO: 19.04 Spoor 7.
AVRO: 20.04 Forza. VPRO: 21 04 Villa
65. TROS: 0.04 Nachtwacht. VARA:
2.02 Mol of Mark.. AKN: 4.02-6.00
Pyjama FM.
RADIO 4
Om 7.00, 8.00, 13.00, 18.00 en 20.00
Nieuws. TROS: 7.02 Een goede mor
gen met Paul Vogels. 9.00 Muziek
voor miljoenen. 11.00 Ochtendcon
cert I; 12.35 II. Muz. voor viool en
piano. 13.04 De klassieke top 10 en
nieuwe klassieke cd's, 14.00 Mid
dagconcert. NCRV: 16.00 De Neder
landen. 17.00 Leger des Heilskwar-
tier. 17.15 Muziek in vrije tijd. NCRV:
18.04 Geloven in muziek. 18.45 Or-
gelcon- eert. 19.15 Dokument. 20.02
Avondconcert. EO: 22.30 Orgelbe
speling. 23.00 De oratoria van G.F.
Handel. 23.30 Songs of praise.
0.00-1.00 Vier na middernacht.
RADIO 5
Elk heel uurt/m 18.00 Nieuws. NOS:
6.45-6.50 Mededelingenrubriek met
uitgebreid weerbericht en
scheepsvaartberichten. 7.05 Vroeg
op 5. IKON: 8.50 Snippers. NOS: 8.55
Waterstanden. VPRO: 9.02 Dinsdag
op 5, met om 9.02 Het gesprek; 9.45
Instituut Schreuders; 10.02 Ontmoe
tingen in de natuur met Gied
Jaspars; 10.42 De jazz van Pete
Felleman; 11.02 Stenen des aan
stoots; 11.30 De vrolijke weten
schap; 11.55 Vrije geluiden; 12.02
Het debat; 12.50 Het Niek Stein-ar-
chief; 13.10 De documentaire; 14.02
Passages passanten; 15.02 Boeken;
16.02 Kunstwacht. NOS: 17.10 Radio
UIT. PP: 17.50 RPF. KRO/RKK: 18.02
Tot uw dienst. EO: 19.00 Waar wa
ren we ook alweer? NOS: 19.15
Nieuws en actualiteiten in het
Turks. 19.50 Nieuws en actualitei
ten in het Marokkaans en Berbers.
20.40 Nieuws en actualiteiten in het
Chinees. TELEAC: 21.00 Britse en
Amerikaanse literatuur. 21.30 Rus
sisch voor beginners. 22.00 Como
Dice: Spaans voor beginners. 22.30
Pronto?: Italiaans voor beginners.
NOS: 23.07-24.00 Met het oog op
morgen.
OMROEP BRABANT
ANP-nieuws: Zie Radio 1. 7.05 Bra
bants nieuws en verkeerinformatie.
7.25 De krant in Brabant. 7.32 Bra
bants nieuws en verkeersinforma
tie. 7.55 Weerman Johan Ver-
schuuren. 8.08 Brabants nieuw en
verkeersinformatie. 8.11 Radio
Nieuws Centrale. 8.32 Brabants
nieuws en verkeersinformatie. 8.55
Weerman. 9.03 Brabants nieuws.
9.07 Muziekkiosk. 10.03 Brabants
nieuws. 10.07 Draai-bank. 11.03
Brabants nieuws. 11.07 Van harte.
12.05 Brabants nieuws, actualitei
ten en service. 12.55 Bericht voor
boer en tuinder. 13.08 Brabants
nieuws. 13.11 Radio Nieuws Cen
trale. 13.32 Brabants nieuws. 13.34
Muziek. 14.03 Brabants nieuws.
Aansl.: Muziekkiosk. 15.03 Brabants
nieuws. Aansl.: Prikbord I. 16.03
Brabants nieuws. Aansl.: Prikbord
II. 17.05 Brabants nieuws. 17.45 De
agenda. 17.55-18.00 Nieuwsover
zicht.
'J' V' is iets ast it/rinft1
vjH fen hom die spring,
J)E COM PU TEP
TEéruu WE HOB
DE PROJECTED
