Alleen op de wereld
'We
aan
in Li
politiebom
Hogere schadevergoedingen na onrechtmatige gevangenschap
CNV voorsti
-DE STEM-
DE STEM
Weg met die
DE STEM
BINNENLAND BUITENLAND
bestem
Een koude douche
1 CU, Vrouu)
7 cke, /ovk.
p*r\
DONDERDAG 13 JANUAR11994
Mijn relatie met het
loodgietersgilde
was tot voor kort
een uitstekende. Ieder half
jaar belde een heer van het
bedrijf Proximmo bij ons aan
om de verkalkte leertjes te
vervangen. Dat ritueel her
haalt zich iedere zes maan
den. Het water in Parijs is zo
kalkrijk, dat de arme rubbe
ren onderdeeltjes maar een
kort leven is beschoren. Het
kon ook voorkomen dat de
loodgieter per ongeluk •maan
dagochtendleertjes' had 'ge-
zet'. Dan begonnen de kranen
na vier of vijf maanden al te
'lekken. In dat geval belde ik
de huisbaas, die dan de man
van Proximmo stuurde om
het euvel te verhelpen.
Een relatie zonder een vuiltje
aan de lucht. Maar die tijd is
voorbij. Mijn zo goede beeld
heeft een geduchte knauw op
gelopen. Loodgieters zijn
voor mij niet langer een vrien
delijke vanzelfsprekendheid.
En dat alles dankzij de bad
kuip van mijn bovenbuur
vrouw.
Op een goede morgen nam ik
een hete douche. Terwijl ik
1 me met zeep insopte, viel een
koude druppel op mijn hoofd.
Enkele seconden later volgde
een tweede, een derde een
vierde. Ik keek omhoog en
zag aan het plafond een serie
druppels hangen, die het bij
zondere wisselbad verzorg
den. Nader onderzoek in de
naastgelegen WC leerde dat
het behang aan badkamerzij
de zwart begon uit te slaan.
Nu weet ik niet veel van aller
lei natuurkundige en chemi
sche wetten, maar een zwart
uitslaand behang houdt in dat
het lek al enige tijd bestaat. Ik
besloot eens bij de bovenbu
ren te gaan vragen. Volgens
hen was nergens een lek te
vinden. Ook op de derde eta
ge was de badkamer kurk
droog.
De huisbaas alarmeerde Pr
oximmo. Een afgezant keek
in mijn flat vakkundig rond en
zei dat er een lek was. Vast en
zeker van boven. Hij trok
naar boven en stelde vast dat
daar geen lek was. Kwam bij
mij terug en verklaarde dat
zijn werk er op zat. Hier be
gon ik nattigheid te voelen.
Hoezo zat zijn werk er op?
Een loodgieter is er toch om
lekken op te sporen en te
repareren? „In mijn domein is
er geen lek. Ik heb de hele
staande buis geïnspecteerd,
en die is droog."
Mijn verbijsterde vraag of hij
niet onder de badkuip en in
alle hoeken en gaten'had ge
keken werd door hem grom
men .1 beantwoord met een:
„Dat is niet mijn afdeling.
Daar moet u een andere lood
gieter voor hebben. Ik ben
hier voor de staande leidin
gen."
Na enige aandrang wilde hij
best even kijken. En inder
daad, hij vond het lek. De
buren merkten niets van het
lek, want het water infiltreer
de via een scheur in het beton
rechtstreeks naar het lager ge
legen appartement. Dat van
mij. De loodgieter: „Ik mag
het niet repareren. Het is niet
mijn gebied. Als mijn baas
uitvindt dat ik me met de
gewone leiding heb bezig ge
houden krijg ik gelazer." En
hij ging weg.
De volgende dag gaat de bel.
De loodgieter. „Ah, u komt
zeker voor het lekkende bad
van de bovenburen." Nee dus.
„Er is een lek in de garage.
Dat kom ik repareren. Van
een badkuip is mij niets be
kend. Is trouwens niet mijn
werk. Of u even mee wilt
komen naar de garage." Aar
dig als ik ben doe ik dat.
Ik hoop hem ergens halver
wege te kunnen ompraten,
dat hij alsnog bij de bovenbu
ren aanbelt. Dat laatste lukt
niet. Maar wie schetst mijn
verbazing dat de loodgieter,
aangekomen bij het lek. zegt
dat hij niets aan het lek kan
doen, dat zijn competentie
ophoudt bij punt x, en dat het
lek op punt y de verantwoor
delijkheid is van een andere
loodgieter.
Ik begin hem de les te lezen.
Dat ik een dergelijke houding
me niet kan veroorloven. Dat
de baas van deze krant me al
lang de laan zou hebben uit
gestuurd als ik reageerde als
hij. Er is niets aan te doen.
„Meneer, het is niet mijn ver
antwoordelijkheid." Ik draaf
nu helemaal door. „Weet u
waarom het zo slecht gaat met
Frankrijk?" Hij antwoordt dat
de crisis een gevolg is van een
teveel aan buitenlanders en
slechte politici. Ik sneer: "Nee
meneer, het heeft te maken
met lamzakken als u."
Door Wilko Voordouw
Tegelijkertijd besef ik mijn
fout. Hier had ik rekening
mee kunnen houden. Ik ben
in Frankrijk. En het woord
bureaucratie loert hier om de
hoek. Per slot van rekening is
het een Frans begrip, het is
hier uitgevonden. Ik maak
hier kennis met een uitgele
zen voorbeeld. En het enige
verweer dat stand houdt is
een stompzinnig: „Het is niet
mijn verantwoordelijkheid."
Ik geef het op met een bot 'Ik
sta hier mijn tijd met' te
verdoen', grijp de telefoon en
bel onze huisbaas. Die is vol
begrip en zegt toe dat de
beide lekken zullen worden
verholpen. Door de goede
loodgieter. Twee dagen later
kon ik weer een normale hete
douche nemen. Zonder koude
druppels als premie.
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur.
C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
076-23691 I/Telefax 076-236405.
Telefax redactie 076-236309.
Bezorgklachten en abonnementenadministratie:
(alleen voor edities Breda, Oosterhout en Etten-Leur; overige edities:
zie rayonkantoor)
Afdeling Lezerscontact 06-0226116 (gratis) ma. t/m vrij. 8.00-17.00
uur, zat. 8.00-12.00 uur.
Kantoren:
Bergen op Zoom, Steenbergsestraat 23-23a, (alleen redactie)
01640-37253, fax 01640-40731.
Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550, fax 01608-17829.
Postadres: Postbus 363, 4870 AJ Etten-Leur.
Goes, Klokstraat 1, 01100-28030, fax 01100-21928.
Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751, fax 01140-19698.
Postadres: Postbus 62, 4560 AB Hulst.
Oosterhout, Arendstraat 14,® 01620-54957, fax 01620-34782.
Postadres: Postbus 4023, 4900 CA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929.
Postadres: Postbus 35, 4700 AA Roosendaal.
Terneuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554.
Postadres: Postbus 145, 4530 AC Terneuzen.
Vlissingen, Scheldestraat 7-9, 4381 RP,
01184-19910, fax 01184-11446,
Postadres: Postbus 5051, 4380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur.
Abonnementsprijzen per 1 januari 1994
(bij vooruitbetaling te voldoen):
per kwartaal 87.20, per half jaar 173.45 óf per jaar 337.30.
Voor abonnees die automatisch betalen: per maand 29.05,
per kwartaal 84.70, per halfjaar 168.45 óf per jaar 327.30.
Voor posttoezending geldt een toeslag.
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en bij Teuben, Gin-
nekenweg 7, Breda.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881.
Geboorte- en overlijdensadvertenties maandag t/m vrijdag tot 16.00
uur 076-236881zondag van 18.30 tot 20.30 uur 076-
236242/236911. |jj
Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447. i
Den Haag (anp) - Bij de automj
sering van de 25 nieuwe polity
jo's zijn tientallen miljoenen g
dens verkwist. Afgelopen vier a
jaar is ruim vijftig miljoen gulr
geïnvesteerd. Met een betere sam
l werking en meer overleg tussen
rtf~3 TT) I korpsen zou voor de helft van
Q p Al ld hetzelfde zijn bereikt.
nat zegt voorzitter Hans van Duijn
de Nederlandse Politiebond (NPB).
VuV V il voorziet nog veel meer verspilling
f V overheidsgeld. „Er is nauwelijks o|
leg tussen de verschillende politi*
>'s Als die eilandjescultuur niet P
Yoel uit Zaïre (4) speelt wat onwennig met Lego-steentjes.
foto anp
De Zaïrese Josephine oefent haar Nederlands. Opvangcentrum Valentijn brengt jonge alleenstaande asielzoekers de i
beginselen van de Nederlandse taal en cultuur bij. Fff
Door Fred Rondeel (anp)
De Stichting Valentijn in
Nunspeet, het tijdelijk internaat
voor alleenstaande minderjarige
asielzoekers van nul tot en met
vijftien jaar staat op de Veluwe.
Waar de Veluwe vaak wordt ge
associeerd met recreatie en ont
spanning, is dat niet het geval
met de Valentijn-bewoners.
In twee oude villa's, waarvan er een
ooit als sanatorium heeft dienst gedaan,
werken tachtig kinderen noest aan hun
cursussen Nederlands en Nederlandse
oriëntatie. Ze moeten worden klaarge
stoomd voor een definitieve woonplek
in de Nederlandse samenleving. Het
zijn kinderen die letterlijk alleen op de
wereld staan.
Uit de hele wereld komen ze. Sommigen
komen op eigen houtje Nederland per
trein of liftend binnen. Anderen zijn
hier achtergelaten door begeleiders of
familieleden. Hun verwanten in eigen
land vonden het daar voor de kinderen
te gevaarlijk worden. Want in veel van
de Derde-Wereldlanden waar zij van
daan komen, woedt een burgeroorlog of
een gewapende stammenstrijd.
Om de kinderen naar Nederland te
krijgen moest de familie behalve emo
tionele ook grote financiële offers bren
gen. De kinderen die nu in Valentijn
ijverig hun lesje Nederlandse taal leren,
hebben er geen weet van wat er met
hun ouders of familie gebeurt of al is
gebeurd.
Het complex waarin zij nu wonen, staat
op een bosrijk terrein van zeven hecta
re. De twee villa's zijn zichtbaar nodig
aan een opknapbeurt toe, maar daar is
momenteel geen geld voor, zegt Freerk
Hoeksema, directeur van Valentijn.
Hoeksema's staf bestaat uit 32 mensen,
allen zeer gemotiveerd. Dat moet ook
wel, want de jongeren kunnen niet,
zoals bij de normale basisjeugdzorg, in
de weekeinden en tijdens de vakantie
naar huis. Dat betekent: een 24-uursbe-
drijf dat 365 dagen per jaar draait, zegt
Hoeksema.
Hij heeft kritiek op de hoogte van de
WVC-subsidie voor de opvang. De kos
ten bij Valentijn zijn 40.000 gulden per
plaats maar Hoeksema krijgt slechts
37.000 gulden en kampt dus met een
structureel tekort. Ook 40.000 gulden
zou trouwens mager zijn vergeleken
met de 57.000 gulden per plaats van
WVC voor de gewone basishulp aan
jongeren.
Bovendien staat bij zijn staf erg veel
druk op de ketel. Van hen wordt ver
wacht dat zij naast opvang en pedago
gische begeleiding ook intensieve scho
ling, waaronder lessen Nederlandse taal
en oriëntatie op de Nederlandse samen
leving bieden. En dat alles in een tijds
bestek van zes maanden. Meestal lukt
het wel binnen die periode. De meeste
kinderen zijn gemotiveerd.
De kleintjes gaan na de opleiding van
zes maanden naar pleeggezinnen. Kin
deren vanaf 16 jaar gaan naar begelei
de-woonvormen. Zij wonen in groepjes
wonen en krijgen enkele uren per dag
begeleiding van een medewerker van
jeugdzorg.
De wachttijd voor vervolgopvang kon
oplopen tot dertien maanden. Gemid
deld is die nu zeven maanden gewor
den. De Stichting Opbouw is verant
woordelijk voor de plaatsing. Zij heeft
in de meeste gevallen de voogdij over de
kinderen.
De kinderen hebben in Valentijn een
'werkdag' van negen tot vier uur. Het is
dinsdagmorgen elf uur. Een groep leert
de beginselen van de Nederlandse taal.
Een andere groep is onder grote hilari
teit in het Nederlands kleuren aan het
benoemen. De leraar houdt een blauw-
gekleurd vel papier op. „Welke kleur?"
„Oranje", antwoordt een jongen zelf
verzekerd. Een derde groep jongeren
bekwaamt zich onder leiding van een
sportleraar in het korfbalspel. Het
schouwspel biedt een 'super'-multicul-
turele aanblik. Alle landen lijken verte
genwoordigd.
De kinderen wonen met maximaal vier
op een kamer, die zij zelf schoon moe
ten houden. Voor de deur staan schoe
nen, overwegend sportschoenen. En
hoewel de inrichting van de kamers op
zijn zachtst gezegd sober te noemen is,
zijn de slaapvertrekken zeer proper.
Posters van popsterren sieren de vale
muren. Een opvallend aspect: in alle
kamers zijn de gordijnen gesloten. Re
gel van het huis? „Nee hoor", zegt
Hoeksema, „dat doen ze voor veiligheid
en beschutting".
De groep kinderen wordt in vakjargon
de 'Alleenstaande Minderjarige Asiel
zoekers' genoemd. Voor 1994 is de som
bere verwachting dat er meer dan 1.200
van deze kinderen naar Nederland zul
len komen. De stijging lijkt onstuitbaar,
meent Hoeksema. Hij verwacht dat het
nog een hele toer zal zijn om de proble
men het hoofd te'bieden.
Al eerder leek het er op dat Valentijn de
explosieve groei van de achtergelaten
kinderen niet aan zou kunnen. Maar het
centrum, dat nu onderdak biedt aan
tachtig kinderen, heeft nog eens veertig
tijdelijk elders in Nunspeet kunnen on
derbrengen. In Lochem wordt een huis
verbouwd om plaats te bieden
eens 80 kinderen.
Valentijn heeft in de 3,5 jaar van
bestaan al aan 520 achtergelaten kis
ren onderdak geboden. Van hen
99 procent binnen zes maanden
verblijfsvergunning. Een meerdetl
heeft via bemiddeling van de Sticht]
Opbouw in ons land permanent or
dak gekregen. De 23 kinderen die Jusj
tie vorig jaar heeft uitgewezen, zijni
in Valentijn geweest. Zij zijn al wijl
na aankomst teruggestuurd.
Beatrixoord in Eindhoven, een onl
zoeks- en opvangcentrum, zegt mos
teel 130 jongeren te huisvesten,
andere jongeren verblijven in spi
jeugd-units in asielzoekerscentra,
spreid in Nederland.
De meeste kinderen komen uit
waar strijd heerst. Onder andere Sou
lië, Ethiopië, Sierra Leone, Lit
Ghana, Angola, Zaïre, Burundi, Afj
nistan, Irak en Iran. Velen komen:
de trein Nederland binnen..
Opvallend is de expllosfeve groëi
Chinese kinderen. De afgelopen ij
maanden zijn er zonder veel ophef si|
bij Valentijn aangemeld. Terwijl
voor kort één achtergelaten Chii
kindje nog opzien baarde, zoa'
jaar geleden, toen een Chinese
haar kindje hier achterliet.
Vastzitten en daarna
vrijgesproken worden.
Het lijkt een schade die
met geen geld te vergoe
den is. Toch is juist dat
het enige dat 'het slacht
offer' de nodige genoeg
doening verschaft. Welk
bedrag is daarvoor no
dig?
Van onze verslaggever
Jeroen Roth
ZESENEENHALVE ton, luidde
het antwoord van de advocaat
die recentelijk de zaak van Wil-
lebrorder Frank Heeren te be
handelen kreeg. Heeren zat ruim
een jaar ten onrechte vast in
verband met de moord op Bre-
danaar Sjef Delahaye in septem
ber 1987 op een parkeerplaats
bij het Liesbos. De raadsman
baseerde zich bij zijn eis op het
trauma dat Heeren zou hebben
opgelopen, op de verwachting
dat hij niet meer aan een baan
zou komen en op de lange duur
dat hij in voorarrest heeft geze
ten.
Amerikaanse toestanden lijken
nog niet aan de orde, maar dui
delijk is wel dat er iets aan het
veranderen is in de toekenning
van schadevergoedingen na een
onrechtmatige gevangenschap.
En wat mr. G. van Spaendonck,
deken van de advocaten in het
arrondissement Breda, betreft is
dat niet meer dan logisch.
„Iemand die ten onrechte in de
gevangenis heeft gezeten, lijdt
materiële en immateriële schade.
Dat moet vergoed worden. En
die vergoedingen zijn de laatste
jaren wat realistischer gewor
den. Je praat al snel over een
schade die in de tonnen loopt.
Zoiets tikt geweldig hard door."
Volgens Van Spaendonck zijn de
eisen tot schadevergoeding de
laatste jaren aanzienlijk hoger
geworden. „Dat geldt niet alleen
voor onrechtmatige detentie,
maar ook bij letselschade. In
Amerika zijn de uitgekeerde be
dragen natuurlijk krankzinnig
hoog, maar hier zijn we daarin
nooit royaal geweest. Het is dus
begrijpelijk dat advocaten wat
hoger in de boom gaan zitten in
Mr G. van Spaendonck
de wetenschap dat de uiteinde
lijke toekenning een stuk lager
zal uitvallen."
Zonder inhoudelijk op de kwes-
tie-Heeren te willen ingaan, zegt
Van Spaendonck zich te kunnen
voorstellen dat deze gedachte
ook hier meespeelt. „Ik houd er
sterk rekening mee dat de uit
eindelijke schadeloosstelling
flink wat minder is dan de eis. Ik
vind het wel wat vreemd dat een
groot deel van het bedrag be
doeld is te worden weggezet om
van de rente te kunnen leven.
Wat heeft het voor zin enkele
tonnen op je rekening te hebben
staan als je dood bent?"
Zijn de eisen de laatste jaren
flink opgeschroefd, met de ver
leende bedragen lijkt het dezelf
de kant uit te gaan. Werd er in
1987 nog 1,1 miljoen gulden uit
gekeerd voor onrechtmatige de
tentie, in 1992 was dit al 2,9
miljoen.
Daarbij dient wel te worden
aangetekend dat de laatste twee,
drie jaar deze bedragen tamelijk
stabiel blijven. Voor dit jaai
houdt het ministerie van Justitie
rekening met een bedrag van
rond de twee miljoen.
Volgens woordvoerder V. Holtus
van het ministerie van Justitie
zijn er geen algemene richtlijnen
Mr P. Paalvast
te geven voor het vaststellen van
een schadevergoeding. „Het
wetsartikel dat hierop betrek
king heeft, zegt alleen dat de
rechter moet beslissen op basis
van redelijkheid en billijkheid.
Daar kan hij dus alle kanten mee
uit. Daarnaast spelen mee op
welke gronden iemand is vastge
houden en voor hoe lang."
Voor de Bredase rechter mr. P.
Paalvast is een belangrijk crite
rium bij het bepalen van een
schadevergoeding in hoeverre de
verdachte de voorlopige hechte
nis of gevangenschap aan zich
zelf te wijten heeft. „Ik geef
hierbij altijd het voorbeeld van
foto's de stem/johan van gurp
de jongens wiens onverzekerde
bromfiets was gestolen. Hij liet
deze verzekeren en deed toen
pas aangifte van de diefstal. In
middels was er echter een ban
koverval met de brommer ge
pleegd. Toen hem werd gevraagd
of de brommer op dat moment in
zijn bezit was, antwoordde hij
bevestigend met als gevolg dat
werd aangehouden voor die
overval. Later kwam alles uit en
wilde hij schadevergoeding om
dat hij ten onrechte had vastge
zeten. Toen hebben wij gezegd:
Nee, vriend, jij hebt de kluit
belazerd en dus is het je eigen
schuld."
Een andere reden voor
niet toekennen van een
ding zijn vormfouten. Paaid
„Het kan zijn dat iemand
beschuldigd van moord,
dat de officier hem abusieve
geen doodslag ten laste
gelegd. Als blijkt dat de *j
dachte dan wordt vrijgespw'
van de moord, dan heeft hij g
recht op een vergoeding,
heeft doodslag gepleegd, i
simpelweg gezwijnd dat hij M
voor niet is veroordeeld.'1
Bij de hoogte van het tot
kennen bedrag spelen ot
meer de welstand van de
dachte een rol en de vra;
bezwarende omstandig!*
zijn geweest, zoals het cell:
(geïsoleerd) vasthouden van*]
verdachte. Bij materiële stW>
wordt er gekeken welk bedragt
bijvoorbeeld aan salaris rij
binnengekomen. Bij de irn*
riële schade (smartegeld),
moet mr. Paalvast toegf
'zeer ongrijpbaar' is, geldt»!
meen een bijdrage van
200 per dag.
In de visie van voorzitter
Wiewei van de Coornhert-1
de organisatie die ijvert
hervorming van het straf#
zijn de momenteel uitgeke
bedragen voor een 'onrecht
tige overheidsdaad' een
ondergrens. „Als het
immateriële schade, is
tuurlijk grotendeels natte-1'
gerwerk. Je kijkt dan naar
omstandigheden waaronder
mand heeft vastgezeten, de
van de beschuldiging, de scl
die het heeft veroorzaakt1]
negatieve publiciteit die ie*
heeft gekregen en de aan
singsmoeilijkheden die hij
derhand krijgt. Een bijdrage1'
zo'n ƒ150 per dag is dan wel
bodem."
„Als er schade is, moet die*
den vergoed. Of dat nu zes
vijftig cent is. Pas de L-
jaren is er echter een Pr*l
ontstaan van het op een
realistische wijze kijken naai
soort zaken. Ik vind dat I
meer dan vanzelfsprekend.
titie kan niet altijd raak sc
ten, maar als ze een keertje 0 J
moet ze wel bereid zijn
consequenties daarvan te
gen."
Stein (anp) - CNV-voorzit-
ter A. Westerlaken wil dat
werklozen de schade van
I de wateroverlast in Lim-
[burg opruimen. „Doen ze
dat niet, dan moeten ze
gewoon worden gekort op
hun uitkering." Werkge-
I vers-voorzitter Rinnooy
[Kan is echter tegen het
I idee.
Westerlaken deed zijn voorstel
gisteren tijdens de nieuwjaars
bijeenkomst van het CNV in
Limburg. Hij vindt dat de regels
even opzij gezet mogen worden
bij dit soort calamiteiten. Ver
plichting noemt hij een zwaar
woord, maar 'een beetje stevige
druk' kan volgens hem geen
kwaad. „Als er werk is, ben ik
helemaal niet benauwd om eens
te zeggen: pak dat maar op en ga
nou niet al te moeilijk doen of
het wel of niet geschikt werk is."
Voorzitter Rjxuiqoy Kan van de
Vereniging Nederlandse Onder
nemers (VNO) vreest echter dat
het inzetten van werklozen in
Limburg ten koste gaat van be
drijven, die gespecialiseerd zijn
in dit soort werkzaamheden.
In Limburg zelf is positiever ge
reageerd op de uitspraken van
Westerlaken. Voorzitter dr. J.
Frederix van het regionaal be
stuur voor de arbeidsvoorziening
in Zuid-Limburg zei gisteren al
contact opgenomen te hebben
met de provincie om na te gaan
of het inzetten van werklozen in
het rampgebied nodig en wense
lijk is.
Toch zag ook hij een aantal
praktische bezwaren en deelt hij
de opvatting van werkgevers
voorman Rinnooy Kan, dat het
inzetten van werklozen niet ten
koste mag gaan van bedrijven
die normaliter dit soort werk
zaamheden verrichten.
Ook vindt hij het erg ver gaan
om werklozen te verplichten dit
soort werk te doen. Volgens hem
zal dat in de praktijk waar
schijnlijk ook niet nodig zijn.
Dijkverzwaring
J Westerlaken vindt dat we in Ne
derland 'een beetje moeten pro-
beren uit de klem te komen dat
POLITICI HEBBEN zodra ze bestu
oi|voorbeeld minister. Die twee f
ten. PvdA-leider Kok weet er van
Partijman moet de politicu
jnnemen en kiezers trekken. AIe
andsbelang. Hij formuleert bele
net eigen en partij-gedachtegc
algemeen nut prevaleert echter bi
tr zijn landen waarin het anders
'n aanhangers, bindt ze met gu
va il.? man'er om achter hem te l
bevoo d^b^diPQ' c',ante''sme-
'n Nederland walgt men van de
hnPuZ0U men verwachten dat di
ipr' enders. Er is een brief one
van I az'in Partijgenoot en c
aJ-andbouw vraagt zijn ambtc
Ur,J'binders, tot voor kort een
naPP .te bezorgen. Andries
non l- rï'e aan be tuinbouw bei
klant J?1- .Bukman draait er
vont ng- De tuinders mo
voor ze zorgt.
wil Puft" "J.tebruikt zijn officiële
hairt h c°['e9a Andriessen hetze
zuirhe?,ft het weinig van dc
tuaatrn6"? niet een inhoudsloc
atregel: weg met die man.
