Duitse bedrijven
wijken uit naar
oostelijk Europa
'Jarenlang
18 uur per
dag gewerkt'
Oudere manager gewaardeerde hulp
Cruijff: 1
Evolutie is kansenspel
Postma en
„De Druivc
DE STEM
BUITENLAND
TAPVERH
Carel ten Horn
neemt afscheid
van Vendex
International
Vraag naar gepensioneerde topmanagers in bedrijfsleven groot
'Hoe kunnen we winnen op de markt'
Bezoek onze u
David Meijer
kandidaat
KNSB -voorzitter
Van onze correspondent
Frans Wijnands
Bonn - Bijna eenderde van
meer dan 10.000 ondervraag
de Duitse bedrijven heeft
vergevorderde plannen om
met (een deel van) de produk-
tie uit te wijken naar ooste
lijk Europa.
Reden: de lonen. Die zijn daar
gemiddeld tien keer lager dan in
Duitsland.
Maar zelfs als alle bijkomende
kosten, inclusief het transport
van machines worden meegere
kend, is de produktie in een
Midden/Oost-Europees land nog
altijd stukken goedkoper.
De Deutsche Industrie- und
Handelstag heeft bij 10.000 uit
eenlopende bedrijven een enquê
te gehouden. Ruim 30 procent
van de ondervraagde bedrijven
heeft concrete plannen om in de
komende drie jaar met een deel
van het bedrijf te verhuizen.
Volgens de Industrietag is dat
een representatief beeld voor het
hele Duitse bedrijfsleven.
Het weekblad Focus bericht dat
intussen al meer dan 10.000 fir
ma's in Polen, Tsjechië, Slowa
kije, Hongarije en Rusland een
Duitse partner hebben.
Ondanks de remmende bureau
cratie in de meeste voormalige
socialistische landen en de be
hoedzaamheid van Duitse ban
ken als het om investeringskre-
dieten voor Oost-Europa gaat,
zien veel Duitse bedrijven aan
trekkelijke voordelen in een Oo-
steuropese vestiging of joint
venture.
Veel Duitse bedrijven verdedi
gen de verplaatsing van een deel
van hun produktie-apparaat als
het enige redmiddel om te over
leven: zodoende kan tenminste
een deel van de arbeidsplaatsen
in Duitsland behouden worden.
Hetgeen nog altijd beter is dan
door noodgedwongen sluiting al
les te verliezen. Niet alleen
groot-ondernemingen als Sie
mens, Henkei, Continental en
Volkswagen hebben de voorde
len van de Oosteuropese arbeids
markt ontdekt; ook tal van klei
ne en middelgrote bedrijven
schakelen over op goedkope Oo
steuropese arbeidskrachten.
Hongarije was al vóór de ineen
storting van het communisme
een favoriet investeringsland
voor Duitse bedrijven. Een van
alle joint-ventures in dat land
zijn met Duitse ondernemingen
afgesloten.
Vorig jaar investeerden de Duit
sers er voor meer dan een mil
jard mark. Volgend jaar start in
Györ een vestiging van Audi; een
300 miljoen mark-project. De
laatste tijd zijn vooral Tsjechië
en in iets mindere mate Slowa
kije in trek bij Duitse onderne
mers.
Slijterij en wij
Te huur stoelen - tafel
Machines van Duitse bedrijven gaan naar Oost-Europa.
FOTO Ben Stefl
Hij was de geestelijk
vader van de Kijkshop,
en bij De Gruijter was
hij onder meer
verantwoordelijk voor
het 'snoepje van de
week'. Carel ten Horn
neemt na een lange en
veelzijdige carrière
afscheid als directeur
van Vendex
International. Bij zijn
afscheidsborrel werd
hij benoemd tot
Officier in de Orde van
Oranje Nassau.
Door Karen Wijnen
Sint-Michielsgestel - Zo'n 45
jaar geleden riep vader Ten
Hom: „Wat moet ik nou met
dat jong". Hij had toen niet
kunnen bedenken dat zijn
zoon het zover zou schoppen.
Carel ten Hom (bijna 62), de
motor achter het 'snoepje van
de week', en de bedenker van
de Kijkshop neemt per 1
januari afscheid als directeur
van Vendex International.
Over de Kijkshop zegt Ten
Hom, die in
Sint-Michielsgestel woont,
lachend: „Mijn kindje is groot
geworden."
Ten Hom begon zijn carrière
bij de Rotterdamsche Bank,
maar kwam al vrij snel terecht
bij het levensmiddelenconcern
De Gruijter. In 1957 begon hij
als kruidenier bij Zijlstra, een
dochter van De Gruijter,
achter de toonbank. Na een
aantal jaren nam hij de inkoop
voor zijn rekening, onder meer
van kassa's en
winkelwagentjes. „Dat werd
tot dat moment door de heren
directeuren geregeld. Koffie,
een sigaar, en het contract was
weer een jaar verlengd. Over
geld werd niet gesproken, dat
was 'not-done'. Ik vroeg ook
prijzen op bij de concurrenten.
Toen ik de verkoper daar mee
confronteerde, keek hij me
verbijsterd aan, en vroeg:
„Maar meneer Ten Horn, is de
tijd van de koperen dakgoten
voorbij bij De Gruyter?"
Met het 'snoepje van de week',
een van de bekendste acties
van De Gruijter, bemoeide
Ten Horn zich jarenlang. „Als
mensen iets kochten in de
winkels, konden ze daar voor
een kwartje of zo een
versnapering bij kopen. En
daarbij zat altijd een klein
geschenkje." Toen de firma er
mee stopte, kwam de actie
'Droomwens', een idee uit de
koker van Ten Hom. Klanten
spaarden zegeltjes die ze
inruilden voor elektronische
apparaten. „Om de mensen te
laten zien waar ze voor
konden kiezen, zette ik
vitrines in de winkel waar de
artikelen in tentoongesteld
werden. Die moest ik echter
na korte tijd weer weghalen,
omdat iedereen de spullen
meteen uit die vitrines mee
wilde nemen. Bij de kassa's
werd het een puinhoop."
„Ik besloot een showroom in
te richten aan de Havensingel
in Den Bosch. Het
enthousiasme van de
consument zette me aan het
denken, en ik ontwierp het
concept voor de Kijkshop." De
eerste vestiging kwam aan de
Pettelaarseweg, waar die nu
nog steeds zit. De Kijkshop
was onderdeel van De
Gruijter, maar wel onder
verantwoordelijkheid van Ten
Hom, en zonder bemoeienis
van het moederbedrijf, stelde
hij als voorwaarde. Toen dat
dreigde te veranderen, trok
Ten Horn zijn conclusies en
stapte op. Mèt de formule,
maar zonder de naam
Kijkshop, want die was
eigendom van De Gruijter. Hij
opende in Arnhem zijn eerste
zaak, onder de naam Sellers
and Sellers en al snel volgden
vestigingen in Enschede en
Tilburg.
„Op een avond werd ik gebeld
door Anton Dreesmann. Hij
wilde met me praten over de
winkels. Ik vertelde meteen
dat ik de zaak niet verkocht.
Praten wilde ik echter wel."
Uit het gesprek kwam een
samenwerking voort. Ten
Hom leverde de winkels,
Vroom en Dreesmann zorgde
voor de ruimte. Toen enige
jaren later, in 1977, De
Gruijter het concern in delen
verkocht, nam Vendex de
Kijkshop-keten over. „Toen
had ik mijn kind, met naam
weer terug", lacht Ten Horn.
In 1980, het jaar waarin hij
zijn aandelen verkocht aan
Vendex, werd hij het eerste
niet-familielid in de raad van
bestuur van dit bedrijf. Hij
zette de divisie hardwaren op,
waarin onder meer de
Kijkshop en Dixons zijn
opgenomen. „En per 1 januari
stap ik op. Precies op
62-jarige leeftijd. Dan is het
ook mooi geweest, want het
was een zware, veeleisende
baan. Ik heb jarenlang 18 uur
per dag gewerkt, want ik ben
iemand die zich er niet met
een Jantje van Leiden
afmaakt. Maar ik neem niet
helemaal afscheid, want ik
blijf als adviseur verbonden
aan het bedrijf." In die functie
gaat hij zich vooral
bezighouden met de
elektronica-branche. „Want
daar zit de toekomst. Alles
wordt digitaal, en we krijgen
interactie met de tv. Dat
wordt een centraal toestel,
waar alles op aangesloten
wordt. Er komen gouden
tijden aan na 1996, en daar
moeten we ons nu op
voorbereiden", is zijn stellige
overtuiging.
Ger de Jong: 'Oudere werknemers zijn kostbaar'.
FOTO TON DE HOND
Door Aad Begemann
Den Bosch - Ger de Jong was al een jaar
voor zijn pensionering aan het kijken
wat hij daarna zou kunnen doen. Niet
omdat hij een work-aholic is, niet omdat
hij het geld zo hard nodig heeft en niet
omdat hij niet zou weten hoe zijn vrije
tijd in te vullen. „Wel omdat ik het werk
als manager personeel en organisatie
gewoon fijn vind. Bij Philips moest ik er
op mijn zestigste uit. Ik ben er de man
niet naar om rustig stil te gaan zitten. Ik
houd van dit werk, het is een verrijking
van mijn leven."
In de afgelopen vijf jaar heeft De Jong als
ondermeer consulent maar ook als interim
manager personeel en organisatie bij ver
schillende bedrijven belangrijk werk gedaan.
Zowel bij reorganisatie van bijvoorbeeld een
afdeling personeel en organisatie (p. en o.),
reorganisatie van ondernemingsraden, het
aantrekken en opleiden van functionarissen.
De eerste serie activiteiten waren eigen
initiatief. Nu werkt De Jong samen met Bart
Andriessen van Andriessen en Partners bv in
Oisterwijk.
„Oudere werknemers zijn kostbaar. Steeds
opnieuw blijkt dat veel werkervaring en
kennis verloren gaat als oudere werknemers
met vut of pensioen gaan. Werklust, ijver en
inzet horen daar ook bij," zegt Andriessen.
Hij zag het 'gat in de markt' en startte drie
jaar geleden een 'bemiddelingsbureau' voor
top-managers die met pensioen zijn gegaan.
Ervaring
„Er is behoefte aan de kennis van die
mensen en vooral aan hun ervaring," zegt
hij. Het woord uitzendbureau gebruikt hij
liever niet. Andriessen vind dat zijn bureau
heel anders werkt. „Wij bemiddelen, we
hebben een makelaarsfunktie," zegt hij. Het
komt er op neer dat hij en zijn collega's aan
de ene kant senioren managers 'werven' die
bereid zijn om bij tijd en wijle nog actief te
zijn. En anderzijds informeert hij bij bedrij
ven naar de tijdelijke behoefte aan managers
die specifieke kennis en ervaringen hebben.
De Jong heeft dat ondervonden. „Juist bij
het personeelswerk," vindt hij, „is die erva
ring van groot belang. „Bovendien ben ik
veel meer onafhankelijk dan de andere p. en
o.-managers. Ik hoef niet meer voor mijn
kinderen te werken. Voor het geld hoef ik
het ook niet te doen. Mocht ik de contacten
niet meer leuk vinden, dan stap ik op,"
vervolgt De Jong zijn verhaal.
Aan de andere kant heeft De Jong, net zoals
zoveel senioren, een ingeboren verantwoor
delijkheidsgevoel om zijn afspraken na te
komen en waar te maken. „Juist door de
combinatie van verantwoordelijkheidsgevoel
en een zekere mate van onafhankelijkheid,
zijn de meeste ouderen die zoals ik nog na de
pensionering te hulp worden geroepen, ui
terst gemotiveerd. Kennis en ervaring wordt
namelijk vooral bij p. en o.-afdelingen vaak
node gemist."
Grote vraag
'Er is volgens Andriessen een grote vraag
naar gepensioneerde managers. Zij kunnen
bijvoorbeeld erg nuttig werk verrichten bij
reorganisaties, bij de opzet van nieuwe acti
viteiten in een bedrijf, omdat zij daarbij hun
eigen werkervaring meebrengen. Verder
voor de invulling van een tijdelijke vacature.
Maar ook, en dat is volgens Andriesen het
belangrijkste, om nieuwe of jonge managers
een tijdje te begeleiden en in te werken om
op deze wijze het gemis aan ervaring goed te
maken.
De Jong deed dat bijvoorbeeld als oudere
naast twee jongere assistenten van rondom
30 jaar. „Maar," zegt hij, „ik heb nooit horen
zeggen: ga maar naar dat oudje. Dat komt
omdat ik in die bedrijven heel wat van de
grond getrokken heb." En waarom geen
jongeren voor dit werk? „Kijk, jongeren
moeten nog aan hun positie en aan hun
toekomst denken. Ze hebben een afhankelij
ke positie. Als interimmanager ben je meer
onafhankelijk. Als je jonger bent moet je
vaak toch wat schipperen."
„Bovendien ben ik niet de soort man om in
een bedrijf dat mijn hulp vraagt, niet alleen
te gaan puinruimen. Ik wil zelf opbouwen,
dat is mijn toegevoegde waarde. Ik ga altijd
constructief te werk. En dat wordt gewaar
deerd."
Spanje
Andriessen geeft met een praktijkvoorbeeld
aan hoe een bedrijf een gepensioneerde ma
nager kan inzetten. Een Brabantse bouwer is
in Spanje een project aan het bouwen. De
directeur vliegt elke week naar Spanje om
de zaak te controleren. Een tijdrovende en
dus kostbare en ook vermoeiende zaak. Een
in Spanje overwinterende senior-manager
houdt nu in diens plaats toezicht en geeft
wekelijks per fax een rapport over de voort
gang. De directeur vliegt nu nog hooguit
eenmaal per maand naar Spanje.
Andriessen is trots op de 'ondertitel' die hij
voor zijn bedrijf heeft bedacht, namelijk 'als
u de wijsheid van ervaring zoekt'. „Dat
omschrijft het beste," vindt hij, „wat wij
doen. Het gaat om het behoud van kennis en
ervaring die anders verloren gaat en die voor
het bedrijfsleven van enorme belang is."
De Jong wil nog best enige tijd worden
ingesteld, maar hij stelt wel prijs op handha
ving van zijn 'quality of life'. Zo twee tot
drie dagen in de week voor een van te voren
vastlegde periode. „Dat kan gelukkig bij het
bureau van Bart Andriessen," aldus De
Jong, die eerst nog eens een week gaat golfen
in Frankrijk, zijn geliefde sport in zijn
geliefde land.
Andriessen lacht als hij vertelt dat er in de
zomermaanden maar weinig ingeschreven
senioren vragen of er ook een 'klus' voor hen
beschikbaar is. „In het najaar en 's winters
hebben de gepensioneerden kennelijk meer
behoefte om iets om handen te hebben,"
constateert hij. Volgens hem is de financiële
vergoeding maar voor een klein aantal de
drijfveer om wat te mogen doen. Hij zegt dat
dat wel een trekkertje kan zijn. Sommigen
werken een dag in de week, anderen een
week achter elkaar. Weer anderen full-time
een jaar of zelfs een aantal jaren. „Deze
mensen," legt Andriessen uit, „doen het niet
vrijblijvend. Alle activiteiten worden in con
tracten vastgelegd."
Seminars
Een ander gebied waarop senioren, via
Andriessen en Partners werken, zijn se
minars. Vorig jaar ontwikkelde het bedrijf
zeventien verschillende seminars waar ne
gentien senioren als spreker of trainers op
traden.
Over het algemeen zijn de senioren die bij
Andriessen en Partners in het computerbes
tand staan boven de vijftig. Er zijn er van
boven de zeventig jaar. Het gaat daarbij om
managers die op diverse niveaus hebben
gewerkt, om ex- bankdirecteuren, sales-ma
nagers, directeuren-eigenaar van middelgro
te bedrijven. Het zijn niet alleen gepensio
neerden, maar ook mensen die in een hogere
functie bij een reorganisatie aan de zijlijn
zijn komen te staan. In totaal kan het bureau
zo'n 160 senioren inzetten. De opdrachtge
vers, zo heeft hij ondervonden, zijn altijd
zeer te spreken over inzet en de activiteiten
van hun senioren.
Respect
De Jong tenslotte: „Ik heb me wel eens
afgevraagd waarom oudere werknemers zich
vaak zo moe en uitgeblust voelen. Dat komt
niet door de hoeveelheid werk. Het feit dat
ze te snel op een zijspoor worden gezet is
fnuikend voor de geest. Het ontbreekt in een
bedrijf vaak aan respect voor een oudere
werknemer. En respect is het allerbelang
rijkste bij goed personeelsbeleid", aldus De
Jong.
We moeten veel meer kijken naar hoe succes tot
stand komt, de weg erheen dus, in plaats van dat
succes zelf. En op dat voortdurend veranderende
onvoorspelbare pad vormen mislukkingen een
essentieel onderdeel voor mogelijk later succes.
Schep kansen en doe meer dan meedobberen op
het ritme van veranderingen. Marc van der Erve
(46) promoveerde onlangs aan de Katholieke
Hogeschool Brabant (KUB) in Tilburg op 'Evolu
tion Management'. Hoe kunnen we winnen op de
markt van morgen?
ware naar toekomstig succes.
Een gat in de markt
„Ik denk van wel. Bedrijven
focussen zich op succes, raken
gebiologeerd door steeds ho
gere verkoopcijfers en glan
zende successen. Sluiten zich
zodoende af van bedrijven die
met andere dingen bezig zijn
en die op dat moment minder
succes hebben. En missen ver
derop in de cyclus de boot."
Blind
Essentieel in zijn betoog is
steeds de waarschuwing zich
niet blind te staren op succes.
Integendeel, we moeten op
houden met het alleen zoeken
naar zekerheden. We moeten
die zoektocht uitbreiden naar
onzekerheden. „Ja, ik weet
het, dan slaat de angst toe."
Dat vissen naar onzekerheden
moeilijk is in een bedrijf waar
het juist crescendo gaat
waar de produktiecijfers
pan uitrijzen illustreert
der Erve met het voorbeeld
van Digitel, waar hij zelf zes
jaren als strategisch planning
manager werkte.
Digitel had een gouden formu
le gevonden met de introduc
tie van de minicomputer
groeide qua omzet tot gr
hoogte. „Het kon niet op,
hadden voor kredieten zelfs de
bank niet meer nodig. De
luisterde ook niet toen er I
nen het bedrijf voorzichtig ge
vraagd werd of men niet wat
anders moest aanpakken. En
zo miste Digitel volkomen de
slag om de pc, de personal
computer. Men zag dat succes
wel, maar realiseerde zich dat
gewoon te laat. Met als gevolg
dat ze nu nog hard achter de
ontwikkelingen moeten aan
hollen."
Door Henny Zetteler
Dr. Marc van der Erve is gek
op spelletjes. „De evolutie is
zelf een kansenspel." Voor een
wetenschapsman die, na de
studie technische natuurkun
de, ruim 20 jaar bij Xerox en
later Digital Equipment Cor
poration in de computerbusi-
ness werkte, is die passie mis
schien niet eens zo verwonder
lijk.
Tijdens een demonstratie van
het door hem ontwikkelde
Evolution Management Sys
teem op de KUB tovert hij een
kaartspel op het beeldscherm
pje. De aanwezigen mogen ra
den welke kaart er volgt en
trappen feilloos in het dóór
hem opgezette 'valletje'.
Na de Ruiten 10, de hoogste
kaart, aldus de promovendus,
volgt....een Ruiten 20! Doodse
stilte, morrend protest op de
bankjes. Volgens Van der Erve
echter een kwestie van 'crea
tief bezig zijn'. „Wij volgen
blindelings en onbewust de re
gels van het spel." Les 1 heet
dus: de regels veranderen!
Want ook de evolutie is on
voorspelbaar.
Een andere spelletje waar hij
gek op is, touwtje springen.
Hij doet dat om bijna poëtisch
het ritme van evolutie aan te
geven. „Evolutie management
betekent dat je met dat ritme
in harmonie komt." En dat is
volgens hem iets heel anders
dan alleen maar meedobberen
op de golven van verandering.
„Evolution Management ver
wacht een veel actievere rol
van ondernemers. Zoiets als
bij touwtje springen, je staat
al van te voren mee te sprin
gen alvorens je op een gegeven
moment het goede ritme hebt
en in het touw springt."
Kansen
Met andere woorden: de on
dernemer moet zelf voortdu
rend kansen scheppen en niet
gaan zitten wachten. Want
volgens de nieuwe doctor is
niet de ons altijd voorgekauw
de drang tot aanpassing essen
tieel om te kunnen overleven,
maar het opzettelijk en wel
overwogen scheppen van kan
sen!
Dat is volgens Van der Erve de
enige manier om ons lot wer
kelijk te beïnvloeden. En de
regels van dat spel voor het
creëren van kansen en het
tijdstip waarop zou je kunnen
vinden in het door hem ont
wikkelde computer software
programma. Managers krijgen
een aantal praktische stappen
voorgelegd. Het strategisch
herpositioneren van hun orga
nisaties, noemt hij dat.
Van der Erve die al jaren in
Genève woont, waar hij mo
menteel exclusief door KPMG
is aangetrokken vanwege zijn
research op het gebied van
strategische ontwikkeling,
verkoopt via zijn eigen bedrijf
Evolution Management Cor
poration ondermeer die soft-
Ademnood
„De manager van een bedrijf
moet het succes kunnen repe
teren. Natuurlijk wel eerst dat
succes tot stand brengen,
maar dan blijven zoeken naar
andere mutaties, ideeën, syste
men, mensen."
Van der Erve neemt een forse
duik in de geschiedenis en
stuit op de dinosaurussen die
zo'n 60 miljoen jaar geleden
uitstierven. „De laatste theo
rie is dat ze in ademnood
kwamen," weet hij. „Maar in
die tijd was er een rottig
beestje, een soort konijn, dat
zich in de schaduw van die
enorme kolossen begon te ont
wikkelen. Dat beestje is wel
de voorloper van de mens ge
weest."
Wat kunnen we hieruit leren:
„Een onbenullig klein ideetje
kan de schraag zijn waar
toekomst van een bedrijf op
rust."
„Als mensen zien hoe de evo
lutie verloopt en dan naar hun
bedrijf kijken, dan gaan ze
ook zien dat verandering een
natuurlijk proces is waar ze
een belangrijke rol in spelen.
Veranderen is essentieel en als
je dat niet doet sta je wel op
straat."
Winkelcentrum Epelenberg
Barcelona/Den Haag (anp)
y0or het eerst heeft Joha
Cruijff, zij het schoorvoetenc
toegegeven wellicht klein
fouten te hebben gemaakt i
(je onderhandelingen met d
KNVB over een contract al
bondscoach tijdens het WI
in de Verenigde Staten. Hi
deed dat gisteravond in eei
uitzending van RTL's Bareni
en Van Dorp uit Barcelona.
Nadat Cruijff, ondanks zijn mot
Van onze verslaggever Rob van
Heerenveen - Ids Postma
gisteren op de tweede dag
kampioenschappen schaats
op de vaderlandse selectie
spelen, die op zaterdag 12
Noorse Lillehammer van s1
De beide Jong Oranje-klantei
bezetten namelijk op de 1501
meter achter winnaar Rintj
Ritsma, die 1.53.08 neerzette, d
plaatsen twee (Hersman, 1.53.79
en drie (Postma, 1.54.09), waar
mee de vraagtekens rond het to
nu toe door chef de mission An
Schenk gevoerde beleid grot
vormen aannamen. Zeker omda
op de tien kilometer 'vaste waar
en heersend Olympisch kam
pioen Bart Veldkamp tijdens di
NK niets bespaard bleef met eer
Ids Postma, die de Hagenaar o]
diens absolute specialiteit
Heerenveen met 14.11.99 tegei
14.12.22 voorbleef.
Buiten het feit dat de sinds dins
20-jarige Postma zich tei
koste van 'Haagse Bart' me
Rintje Ritsma en titelverdedige
Falko Zandstra definitief voo
het EK plaatste, zit schaatsent
Nederland ook direct met eei
fiks luxe-probleem voor de Spe
len. Niet minder dan zes mai
stelden de afgelopen weken hu
kandidatuur voor een Olympiscl
startbewijs op de mijl, die voo
woensdag 16 februari onder he
dak van het Viking-skipet ii
Hamar op het programma staat
Dat zijn de reeds door he
N0C*NSF voor 'Lillehammei
aangewezen Rintje Ritsma
Falko Zandstra (gisteren me
1.54.44 teleurstellend vierde O]
de 1500 meter), Arjan Schreu
der, de genomineerde Jeroei
Straathof plus dus EK-gange
Ids Postma en diens ploegmak
her Martin Hersman.
Intern werd er vanuit gegaan da
het eerst genoemde kwartet ii
Hamar de Olympische mijl zot
afwerken, maar het duo var
Jong Oranje-coach Leen Pfrom-
wer gooide dus gisteren roet ii
hetr eten. „Topsport is keihard er
heeft zo zijn eigen wetten," stel
de Pfrommer beslist. „Mijn doe
is jaarlijks om mijn pupillen var
Jong Oranje klaar te stomei
voor de 'grote' kernploeg, maa
uu ligt het anders. Postma er
Hersman verdienen ook eer
Olympische kans."
Oe KNSB bleek echter niet be
reid Postma en Hersman al
Olympische kandidaten serieu
w nemen. Ook de commissie top
sport van het NOC wenste niet a
te veel consequenties te verbin
den aan de prestaties van Idsm;
en Hersman onder het dak var
Thialf. Om de schijn op te hou
den dat het tweetal een Olympi-
Van onze verslaggever
Heerenveen - David Meijer
is de belangrijkste kandi
daat voor het voorzitter
schap van de Koninklijke
Nederlandse Schaatsenrij
ders Bond. Meijer moet op
korte termijn Charles Luyk
opvolgen, die er enkele we
ken geleden als eerste man
van de schaatsbond plotse-
hng de brui aan gaf.
Meijer was al vanaf 1988
Praeses van de KNSB, maar
Woest toen na enkele jaren
jegens drukke werkzaam
heden afhaken. Het gewest
Noord-Holland /U trecht
heeft Meijer tijdens het NK
standen in Heerenveen
van de afgelopen twee da
gen gevraagd zich voor de
hoogste schaatspost in Ne
derland beschikbaar te stel
en. Meijer heeft dat ver-
zoek in overweging geno-
