e
DE STEM
Een Jeroen Bosch met camera
'Achter zo'n kast
vergeet je alles'
UIT gids
Uitdagende beelden in zwart-wit van Erwin Olaf in Rotterdamse Kunsthal
Alle films van Fellini
in april in Nederland
Calvin Russell
Marc Ribot
Enigma
Mucky Pup
Screamfeeder
Shostakovich
Mahler
Gokverslaving in 4Yoy'
RTL eist verbod
van gebruik
naam RTL SIX
ECEMBER 1993 C3
trick (links) en Adrie Bod-
rt in hun postorderbedrijf
Hulst. „We zijn in onze
'entatie nog softer dan
boy.
FOTO CAMIIE SCHELSTRAETE
niet tevreden met hun seks-
n en ze doen er wat aan."
underballs
uitgebreide assortiment, 400
dukten, gaat de deur pas uit
het bijna letterlijk door de
gers van de kwaliteitsdienst
egaan. Dienst is een te groot,
ord. PABO heeft één kwali-
scontroleur (een vrouw) die
produkten test. Dat geldt
voor de videobanden. „Alles
rdt bekeken. We willen geen
lden laten zien, ook niet per
eluk, die we zelf niet wensen
aten zien."
grens ligt bij dierensex en
s waarbij de vrijwilligheid
de acteurs in het geding is.
gaat ook niets met minderja-
en naar buiten. Tja, en die
pmiddelen. De 'thunderballs'
voor optimaal genot zorgen
de vaginaspieren stimuleren,
de 'Sultan of Swing', een
zevibrator met turbo-motor,
es anticipeert op de voor de
d liggende lacherige vraag.
ze heeft daar alle tijd voor.
ligt telkens een half jaar
sen de catalogi. We vernieu-
n natuurlijk niet elke keer ons
e assortiment. Tijd genoeg om
chter te komen wat de nieuwe
dukten kunnen en een goede
schrijving te maken voor onze
fonistes en de catalogus. On-
'telefonistes moeten natuurlijk
weten waar ze over praten,
e, we verplichten ze niet om
s uit te proberen. Maar het
g wel. We zijn natuurlijk ook
e eigen klanten."
fdesmat
el, want marktleider, ver-
cht. Dus ziet PABO het als
taak elke catalogus met we-
dprimeurs te komen. Het al-
nieuwste speeltje op de eroti-
e markt is een liefdesmat, een
gmat waarin je je geliefde
uit verschillende invalshoe-
kunt nemen. Handig voor
nsen met rugklachten en
angere vrouwen. En speciaal
r de zuidelijke provincies,
carnavalsmuts in de vorm
een eikel. „Kun je een keer
t voor lui staan," luidt het
schrift.
zien de lol er zelf ook nog
eds van in. Kees: „We hebben
f ook altijd het grootste ple-
r als er weer nieuwe dingen
de markt komen. Want we
n natuurlijk veel meer dan er
eindelijk in de catalogus
t. Maar dat is maar tien
nuten. Dan is het weer se-
us".
'ij zien het natuurlijk anders",
Adrie. „Voor ons is het
oon een produkt. We probe-
op een professionele manier
bedrijf te runnen. Onze di-
te omgeving vindt dat ook. Er
eigenlijk alleen maar bewon
ing voor wat wij doen. ft
r zelden of nooit opmerkin-
over onze handel. Ik hoef me
ook niet voor te schamen,
ereen mag weten dat ik voor
O sta."
„Tegenwoordig heeft een beetje man
een beetje vrouw die een beetje
werkt."
Karin Adelmund, PvdA-kandidaat
Gids
poor Guido t'Sas
Zwart-wit foto's, die de
erbodigheid van kleur
Ijken aan te tonen. Uit het
aedium gehaald wat er in
jt. En dat is een spectrum
van jewelste. Het zien van
deze beelden geven je een
«evoel van triomf.
gaat over de techniek van
Erwin Olaf, die tot eind januari
ronderd ensceneringen laat zien
ude Kunsthal aan de Westzee-
iijkin Rotterdam. Inhoudelijk is
ajn werk verhalend, theatraal,
ïitdagend, soms surrealistisch,
pornografisch, kritisch (in ironi
sche zin); het is, kortom, de pro-
iiiktie van een onvergelijkbare
iïiistenaar. Olaf verkoopt zijn
talenten, aan onder meer de me-
om vrij te kunnen werken,
naar ook bij de uitvoering van
opdrachten probeert hij de gren-
snaf te tasten.
li een recent interview in Het
Parool lijkt Erwin Olaf enigszins
jefrustreerd door symptomen
ie zouden kunnen wijzen op
nskenning. Geen uitnodiging
toor het Fotofestival Naarden
lij voorbeeld. Flauwekul. Olaf
denkt wel eens dat hij journalis
te een plezier doet, door flink te
kieren. Het hoort ook een beetje
li] de ironie van zijn (vaak ho-
■erotische) beelden, bij het
igje sarcasme of de knipoog
tan deze schaterlachende Jeroen
Bosch met camera,
n een gesprek dat ik enkele
jaren geleden met hem had, sig-
ialeerde hij een - overigens
roorspelbare - agressie, die
sommige van zijn affiches voor
Zuidelijk Toneel opriepen.
»af hem aanleiding, te twijfe-
aan de Nederlandse preten
ses van vergaande tolerantie.
Wellicht is hij inmiddels van die
Iwijfel genezen: door de wijze
raarop zijn oeuvre nu in Rotter-
iam is gepresenteerd. Dat is
néér dan erkenning. Dat is een
lommage.
Irouwens, zo'n serie als SM in
Ultmd, die hij voor Vrij Neder-
ind maakte, is dat niet zoiets
Zelfportret van Erwin Olaf uit 1985.
'Model' uit de serie 'Ten Tables' (1993) van Erwin Olaf.
als een 'koekje van eigen deeg'?
Gevangen als we zijn in onze
sexuele bevrijding. Of
Beachwearverschenen in de
Nieuwe Revue. Dat zijn wij, in
onze interieurs met 'antieke' re
gulateurs, kruissteek-borduur
werkjes, open haarden met tan
gen, anti-makassars en onze ras
honden (niet één maar twee poe
pers per gezin) op de beste plek
jes.
Zoals hij thema's heeft uitge
diept, bij voorbeeld de serie
Blacks, met in barokke medail
lons gevatte droomfiguren. Al
die beelden, zo donker als waren
ze met koolstof bespoten en toch
zo fijn genuanceerd.
Met Ten Tables, dit jaar gemaakt
in opdracht van de gemeente
Groningen, leeft hij zich uit in
surrealistische voorstellingen
van soms misvormde wezens met
meterslange puntneuzen, balan
cerend op wankele tafels.
'Zwangere Lia' op de foto 'Wel
fare' staat achter een kinderwa
gen. Uit de kap steekt (natuur
lijk) ook zo'n puntneus; de hond
op de voorgrond heeft er een,
maar de grap zit volgens mij in
het onverhoedse-, hij heeft die
hond ook zo'n punt als 'feest-
hoedje' gegeven.
Olafs beelden zetten voortdu
rend aan tot denken en fantase
ren. Ze lijken typerend voor deze
tijd, maar zullen tot in een verre
toekomst vragen blijven oproe
pen, aanleiding geven tot verba
zing - ziedaar de equivalentie
met de zo mysterieuze middel
eeuwse schilder Bosch.
In een nawoord bij het schitte
rend uitgegeven fotoboek 'Joy',
bedankt Erwin Olaf 'hen die het
aandurfden met mij te fotografe
ren'. Dat is meer dan een obli
gaat gebaar. Je als model onder
werpen aan zijn invallen bete
kent niet zelden een harde con
frontatie aangaan met je eigen
lichaam, zeg maar met jezelf als
mens. Het kan uitdraaien op een
vlijmscherpe karikatuur - is het
niet van de persoon, dan wellicht
van zijn of haar instelling en/of
levenswijze.
'Joy', retrospectieve tentoonstel
ling van fotograaf Erwin Olaf.
Kunsthal, Westzeedijk, Rotter-
damm, t/m 30 januari. Gelijknamig
boek met biografisch overzicht, uit
gave Focus Publishing, prijs
89,50.
CALVIN RUSSELL maakte
met de drie achtereenvolgende
cd's A crack in time, Sounds
from the fourth world en Sol
dier een indrukwekkende reeks
platen. Als singer/songwriter
liet hij op die platen door het
leven getekende teksten horen
op melodieën, waarin bluesrock
en country de belangrijkste in
grediënten zijn.
Ie voyageur is de titel van zijn
onlangs verschenen en zoals de
titel al doet vermoeden in
Frankrijk opgenomen live-cd.
Dat die plaat in Europa werd
opgenomen, is niet zo verwon
derlijk, want de vanuit Austin,
Texas opererende Russell is in
de oude wereld stukken beken
der dan in de VS.
Ie voyageur is een prima live
plaat die een doorsnede geeft
van de drie studio-cd's en daar
naast wat nieuwe nummers
biedt. Calvin Russell klinkt live
met zijn eigen band stukken
ruiger dan in de studio. De
muziek neigt nogal eens rich
ting stevige rock en zo nu en
dan doet het wat aan Mitch
Ryder denken.
In ieder geval laat Le voyageur
een boeiende en integere muzi
kant horen. Door de onopge
smukte sfeer is de plaat een
verademing tussen al die ach
teraf in de studio opgedirkte
live-platen van tegenwoordig.
(New Rose, Play It Again Sam)
WIM VAN LEEST
GITARIST MARC Ribot geniet
faam voor zijn verleden bij de
Lounge Lizzards, zijn werk met
övis Costello en eigen platen
zoals Requiem for
what's-his-name.
Ribots jongste plaat is een pos
tuum eerbetoon aan zijn leer
meester Frantz Casseus, een
Haïtiaanse componist van wie
Ribot jarenlang les kreeg. Mare
R'bot plays solo guitar works of
Frantz Casseus bevat stukken
die de in juni van dit jaar
everleden Casseus in de periode
1940 tot 1980 schreef.
Omdat Casseus op een gegeven
moment last kreeg van een
bandkwetsuur was hij op latere
leeftijd niet meer in staat om
zelf te spelen. Hij comnoneerde
"°g wel en in samenspraak met
Lasseus nam Ribot vijf nimmer
door de componist uitgevoerde
stukken op. Daarnaast bevat de
cd zes composities, waarvan tot
aan deze plaatopname niet eens
bladmuziek bestond.
De muziek van Frantz Casseus
kan gerekend worden tot de
klassieke gitaarmuziek. Zijn
composities kenmerken zich
door ingetogenheid. Veel van
zijn stukken zijn gebaseerd op
de Haïtiaanse volksmuziek al is
er nergens sprake van uitbundi
ge Caraïbische motieven.
Ribot heeft met deze plaat no
bel werk verricht en voor een
deel muziek vastgelegd voor het
nageslacht die anders onherroe
pelijk verloren zou zijn gegaan.
(Les Disques du Crépuscule,
Play It Again Sam)
WVL
ER ZIJN platen waarbij je al bij
de eerste tonen je tenen en bil
len tegen elkaar drukt. De on
echtheid ligt er zo dik bovenop
dat je als rechtgeaarde muziek
liefhebber er van over je nek
behoort te gaan.
Een uitgesproken voorbeeld
daarvan is Enigma, een onder
neming van de naar Duitsland
uitgeweken Roemeen Michael
Cretu. De muziek die hij voort
brengt is zo banaal dat er mil
joenen exemplaren van zijn pla
ten verkocht worden. De cd
MCMXC a. D. met die vage
Gregoriaanse saus over synthe-
sizermuziek heen ging maar
liefst 12 miljoen keer over de
toonbank.
De opvolger heet The cross of
changes en die plaat is zo moge
lijk nog walgelijker dan zijn
voorganger. Onder het mom we
reldmuziek worden er klanken
uit allerlei windstreken ge
mengd met allerlei halfzachte
semi-religieuze teksten. Het ge
heel is een mystiek ogende ver
pakking gestoken en als je er te
lang naar luistert, krijg je acute
hersenverweking.
Enigma laat griezelig gladde
muziek horen die past in de
slechte Duitse traditie van acts
als Boney M, Sandra en Modern
Talking.
De laatste pagina van het tekst
boekje maakt duidelijk waar
het Enigma vooral om te doen
is. In prijs variërend van 30 tot
298 Duitse marken (exclusief 14
mark verzendkosten) wordt Of
ficial fan merchandise aan de
man gebracht. (Virgin)
WVL
MUCKY PUP. De naam doet
liever aan dan de muziek waar
voor hij staat: naar metal nei
gende hardcore. De groep is
geformeerd rond gitarist Chris
Milnes, die ooit diversiteit tot
het grootste goed van de band
uitriep. Afwisseling, niet alleen
in de muziek, maar ook in de
band zelf.
Na elke plaat en promotietoer-
nee stuurde hij zijn groepsgeno
ten wandelen en zette weer een
nieuwe formatie op. De bedoe
ling was vooral om de uitvoe
ring van zijn muzikale ideeën
fris te houden. Nadeel van die
tactiek was echter tegelijkertijd
dat zijn muzikanten hun spel-
routine pas te pakken hadden
tegen de tijd dat ze alweer bui
ten stonden.
Mucky Pup heeft vooral een
sterke live-reputatie en wie de
band ooit op een podium gezien
heeft, kan daarover meepraten:
knoerhard en razendsnel. Voor
de fans het ware ontluchtings-
ventiel. Op plaat heeft de groep
me echter nog nooit kunnen
boeien.
De platen van Mucky Pup zijn
eerder wisselvallig dan afwisse
lend te noemen. Op de eerste
drie albums lijkt Wilnes te twij
felen tussen hardcore, metal en
funk en schuwt hij hier en daar
zelfs niet om reggae te gebrui
ken.
Op de nieuwste Pup-plaat Le
monade is het niet anders. De
twaalf nummers spatten weer
alle kanten op. Metal, zoals op
Own up for what you say, hard
core, zoals op The tv's on fire, of
wat misplaatst klinkende rusti
ge nummers zoals Junkey eyes.
Dmitri Shostakovich
Bijkomend nadeel is dat Lemo
nade wel erg iel geproduceerd
is. De muziek klinkt alsof ze
geen lucht krijgt. Lemonade
zonder bubbeltjes. (Century
Media/Rough Trade)
GERARD VAN DEN BROEK
FRUSTRATIE HEEFT nog
nooit iets fatsoenlijks opgele
verd. Frustratie lag wel ten
grondslag aan de verrichtingen
van de Australische band
Screamfeeder. Nadat vanuit
Seattle de grunge de wereld had
veroverd, groeide aan de Au
stralische oostkust het gevoel
dat 'wij dat ook kunnen'.
Prima, maar wat het Brisbanese
Screamfeeder op haar tweede
album Burn out your name laat
horen is toch weinig verrassend.
Wat we te horen krijgen, valt
misschien nog het best te om
schrijven als 'metal-pop', maar
we hebben het allemaal al eens
eerder én beter gehoord.
Burn out your name wordt zeer
krachtig ingezet, maar na enke
le nummers slaat de verveling
toe. Er wordt prima gespeeld,
maar compositorisch stelt het
allemaal te weinig voor om te
kunnen blijven boeien. Volgen
de keer beter. (Survival/Play it
again Sam)
GVDB
Tussen 1930 en T932 schreef
Dmitri Shostakovich zijn opera
Een Lady Macbeth van
Mtsensk. De componist was bij
de voltooiing 26 jaar, en het was
reeds zijn tweede opera. Tijdens
het creëren van Lady Macbeth
leverde Shostakovich ook nog
FOTO ARCHIEF DE STEM
eens de muziek voor negen
andere producties: films, to
neelstukken, balletten. De ope
ra droeg hij op aan zijn vrouw,
met wie hij in 1932 trouwde.
Later noemde hij deze periode
de gelukkigste tijd van zijn le
ven. En inderdaad: vanaf 1934
is het leven van Shostakovich
een aaneenschakeling van tra
gedies, vooral veroorzaakt door
externe factoren als het schrik
bewind van Stalin en de Twee
de Wereldoorlog.
In zijn jonge jaren kon het jeug
dige genie Shostakovich volop
profiteren van de kortstondige
artistieke vrijheid die in de
Sovjet-Unie heerste vanaf het
uitbreken van de Revolutie in
1917. Die vrijheid duurde tot
1929, toen Stalin de collectivi
satie van de landbouw inzette,
die in de praktijk neerkwam op
de moord op miljoenen boeren
met een eigen lapje grond (koe
lakken).
Precies in die tijd van bloedige
collectivisatie en hongersnood
schreef Shostakovich zijn Lady
Macbeth, gebaseerd op een ro
man van Nikolai Ljeskov uit
1865. Inhoudelijk kon de com
ponist aan dit onderwerp zijn
vingers niet branden, want de
'lady Macbeth' in kwestie is een
Russische boerenvrouw die
maar liefst twee herenboeren,
uitbuiters dus, vermoordt.
Ideologisch had Shostakovich
zich dus ingedekt in die levens
gevaarlijke tijd, maar muzikaal
kon hij (nog) doen wat hij wil
de. Via de muziek kon hij paro
diëren, spotten, kritiek leveren,
subtiliteiten invlechten die aan
de botte autoriteiten voorbij
gingen maar die voor een ziels
verwante luisteraar niet mis te
verstaan waren.
Alle muzikale effecten, alle dra
matische deviezen die Shosta
kovich geleerd had door het
schrijven van muziek voor mu
sic hall, cabaret, film en ballet
paste hij in Lady Macbeth toe.
Maar we horen ook exuberante
orkestpassages, koren, dansen,
dramatische aria's. Hij schuwt
ook citaten niet uit het werk
van voorgangers, en flarden van
volksmuziek. Shostakovich
staat met deze opera vol in de
traditie van het Russische com
poneren, hij is er een van de
hoogtepunten van.
In 1934 werd het socialistisch
realisme afgekondigd als enig
toegestane richting in alle kun
sten, de nekslag voor duizenden
talenten. Voor Shostakovich be
tekende de oekaze het begin van
tientallen jaren ellendig schip
peren tussen enerzijds zijn ei
gen artistieke integriteit en an
derzijds de smaak van de censor
(die de macht had over gevan
genschap, verbanning, leven en
dood). Zijn leven werd verziekt,
tot aan zijn dood in 1975, maar
aan deze Lady Macbeth kunnen
we, horen wie Shostakovich
werkelijk was: een universeel
componist, in staat om alle
menselijke gemoedsaandoenin
gen, alle stemmingsnuances,
tragedie en humor, ernst en pa
rodie, tederheid en grimmig
heid, met technisch volmaakt
meesterschap en met het schijn
bare gemak van het uitzonder
lijke talent in muziek te realise
ren.
HANS ROOSEBOOM
Zet een oude rot als Geoffrey
Parsons aan de vleugel, trek de
wat jongere bariton Thomas
Hampson (geboren 1956, vorig
jaar in America 'Singer of the
Year') aan, geef ze Des Knaben
Wunderhorn van Gustav Mahler
in handen en het succes is gega
randeerd.
De vijftien liederen die Mahler
tussen 1892 en 1901 schreef
worden bijna altijd uitgevoerd
in de versie met orkestbegelei
ding (die Mahler zelf van de
pianopartij maakte). Deze uit
voering van Hampson en Par
sons is van een prachtige inti
miteit.
HR
WOENSDAG 29 DECEMBER 1993 DEEL
Amsterdam (anp) - Het complete filmoeuvre van de
onlangs overleden Italiaanse regisseur Frederico Fellini
(1920-1993) komt naar Nederland. Het Nederlands Film
museum in Amsterdam en het Haags Filmhuis vertonen in
de maand april zijn drieëntwintig films.
Ook worden vijf filmtoppers op televisie uitgezonden en zijn
drie rolprenten te zien waarin Fellini als acteur optreedt. Alle
Fellini-titels zijn afkomstig van Cinecitta International in Rome.
Veel van het materiaal is zelden of nooit in Nederland te zien
geweest, vertelt René Wolf van het Filmmuseum. Fellini's laatste
film bijvoorbeeld, 'La Voce della Luna' (1989), is hier nooit
vertoond. Ook is zijn debuut 'Luci del Variété' uit 1950
nauwelijks te zien geweest.
Het idee voor het retrospectief dateert van vóór het overlijden
van de filmmaker. Het plan was ook de regisseur zelf te laten
overkomen tijdens de Fellini-maand. Na het overlijdensbericht
in oktober, dacht het Filmmuseum de plannen te moeten
afblazen. Gevreesd werd dat de kopieën te prijzig zouden
worden. Die angst bleek echter ongegrond.
De vijf films die de VPRO op uitzendt, zijn 'I Vitelloni' (1952),
'La Strada' (1954), 'La Dolce Vita' (1960) en 'Amarcord' (1973).
De NOS vertoont 'Ginger e Fred' (1986).
De drie films waarin Fellini figureerde zijn 'II Miracolo' (1948)
van Roberto Rossellini, 'Alex in Wonderland' (1970) van Paul
Mazursky en 'C'eravamo Tanto Amati' (1975) van Ettore Scola.
Van onze rtv-redactie
Hilversum - Gokverslaving onder jongeren is een probleem
dat hand over hand toeneemt. Er zijn naar schatting 75.000
jongeren in Nederland verslaafd aan de kast. Het aantal
aanvragen om hulp verdubbelt elk jaar. Aan deze materie
wijdde regisseur Charles Leeuwenkamp twee programma's
voor de jongerenrubriek 'Yoy'.
In het eerste, 'Patatje met', ver
tellen vier jongens vanavond
over alle ins en outs van hun
verslaving. De tweede afleve
ring, 'Het verloren spel' speelt
zich letterlijk af rond een eenar
mige bandiet. Vier jongens pro
beren in een gespreksgroep voor
drugsverslaafden de magische
aantrekkingskracht van de fruit
automaat te doorgronden en hun
eigen verslaving te analyseren.
Dat de gokverslaafde jongens
- verslaafde meisjes zijn spaar
zaam - uiteindelijk alle vier bij
het Consultatiebureau voor Al
cohol en Drugs zijn terechtgeko
men, is niet zo verwonderlijk.
Want hun symptomen vertonen
veel overeenkomsten met meer
'geaccepteerde' verslavingen als
die aan drugs en drank.
Het begint altijd klein ('in de
snackbar of bij de afhaalchi
nees') en brengt de slachtoffers
vervolgens eerst financieel en
dan maatschappelijk aan de
rand van de afgrond. Veelal is
het een vlucht voor problemen.
„Als je achter zo'n kast staat,
vergeet je alles."
De verslaving vervult de gokkers
met schuldgevoelens: „Als je de
gokhal uitkomt, beloof je jezelf
dat je het nooit meer doet. Je
hebt een hele dag niet gegeten,
twee pakjes sigaretten gerookt
en dat wil je dan niet meer."
Oftewel: „Je bent te vergelijken
met een junk."
Alle jongens weten precies wat
er met hen aan de hand is, hoe
het zo ver heeft kunnen komen
en wat overheid, snackbareige
naars en gokkastexploitanten
moeten doen om de verslaving te
voorkomen. En ook dat te veel
mensen en instanties financieel
FILMS
GOES
-Grand Theater
14 u. Aladdin.
19 en 21.30 u. Beethoven's 2nd.
HULST
- De Koning van Engeland
19 en 21.30 u. A perfect world.
13.45, 19 en 21.30 u. Beethoven's
2nd.
13.45 u. De ongelofelijke reis.
13.45, 19 en 21.30 u. Sleepless in
Seattle.
21.30 u. Tina, what's love got to do
with it.
13.45, 19 en 21.30 u. Robin Hood:
men in tights.
13.45 en 19 u. Aladdin.
MIDDELBURG
- Cinema
20 u. Howards end.
TERNEUZEN
- Luxortheater
16.15 u. Aladdin.
20 u. Hard target.
VLISSINGEN
- Alhambra 1
14, 19 en 21.45 u. Beethoven's 2nd.
- Alhambra 2
14 en 19 u. Aladdin.
21.45 u. Little Buddha.
- Alhambra 3
14, 19 en 21.45 u. A perfect world.
- Alhambra 4
14 u. A Muppet Christmas carol
19 en 21.45 u. Sleepless in Seattle.
I BERGEN OP ZOOM
Cinem'actueel 1-2-3
14, 16.15, 18.45 en 21.30 u. Beet
hoven's 2nd.
21.30 u. Hard target.
13.45 u. Jurassic Park.
16.15, 18.45 en 21.30 u. A perfect
world.
Roxy 1 - 14 en 16.15 u. Aladdin.
18.45 en 21.30 u. Robin Hood: men
in tights.
Roxy 2 - 14 en 16.15 u. The Mup-
belang bij deze florerende
branche hebben, zodat er waar
schijnlijk toch niets aan gedaan
wordt. De grote vraag is dan ook
of de knapen in staat zijn op
eigen kracht van hun verslaving
af te komen.
'YOY: Patatje met', Nederland 1,
19.00 uur
Amsterdam (anp) - De commer
ciële televisiezender RTL heeft
een kort geding aangespannen
tegen de Vara wegens het ge
bruik van de naam RTL SIX.
Het station eist een boete van
honderdduizend gulden per
overtreding. De rechtszaak, die
samen met de moedermaatschp-
pij CLT uit Luxemburg aanhan
gig is gemaakt, dient donderdag
bij de rechtbank in Amsterdam.
De Vara heeft dat gisteren be
kendgemaakt.
Het geding kan worden voorko
men als de Vara ervan afziet de
naam RTL SIX te gebruiken. De
omroep is dat niet van plan.
Paul de Leeuw legt op het mo
ment de laatste hand aan het
Oudejaarsprogramma van de
VARA, waarin RTL SIX is opge
nomen.
VARA-voorzitter Marcel van
Dam laat in een reactie weten
dat humor kennelijk niet de
grootste kracht is van RTL.
„Hier is zo duidelijk sprake van
een persiflage. Ik zou er niet aan
moeten denken om iedere keer
naar de rechter te stappen als de
Vara over de hekel gehaald
wordt."
pets Christmas carol.
18.45 u. Aladdin.
21 u. The house of the spirits.
ROOSENDAAL
-City 1-2-3
13.45, 18.45 en 21.30 u. A perfect
world.
14, 16.15 en 18.45 u. Aladdin.
13.45 u. Jurassic Park.
16.15, 18.45 en 21.30 u. Sleepless
in Seattle.
16.15 en 21.30 u. Hard target.
KNOKKE
- Beverly Sereens
15 en 17.30 u. Aladdin.
15, 17.30, 20 en 22.30 u. Beetho
ven's 2e.
17.30, 20 en 22.30 u. Perfect world.
15, 20 en 21.30 u. Robin Hood:
men in tights.
20 u. Little buddha.
15, 17.30 en 22.30 u. Sleepless in
Seattle.
- Scharpoord
20.30 u. Stalingrad.
