DE STEM 'Verdriet niet altijd negatief an UIT GIDS ft! Voortijdig afgebroken one-man-show Toon Hermans bij Vara op tv Baarles Kamerkoor op improviserende toer Nieuw 'Groen Boekje' Scholierenfilmfestival voor 14e maal in Oudenbosch gé Hallo Venray Digital Underground John Cale Ali Akbar Khan Jahreszeiten Cosi fan tutte Bruckner Opdracht Fonds Scheppende Toonkunst DECEMBER 1993 C4 t iv - Ista -r FOTO'S DE STEM/DICK DE BOER ten het water- en het oevermilieu te perbeteren. iet kleine Tiengemeten ligt op het kruispunt van twee, wat na tuurbeschermers noemen, be langrijke natte assen. Eén as bestaat uit het rivierengebied en foopt van oost naar west door nidden-Nederland. De andere as bestaat uit een keten van moe rasgebieden, plassen, meren en peearmen die ongeveer van noordoost naar zuidwest door ons land loopt. De Zuidholland- (se en de Zeeuwse delta met tal overgangen van zoet naar zout vater, biedt volop rust en voed sel aan tal van vogelsoorten en is jaren een belangrijke speel- Ituin voor honderden natuurbe- Ischermers en biologen. Deskun- Idigen noemen het geheel 'het (belangrijkste natte natuurgebied lvan West-Europa'. |En Tiengemeten maakt daar deel lvan uit. Volgens de filosofie van Ihet 'ecologisch netwerk' dat de I uitkomst meer is dan de som der I delen, moet het eilandje, samen Imet andere schorachtige gebie- Iden in het Haringvliet een be- I langrijke ecologische functie I gaan vervullen in de verdere natuurlijke ontwikkeling van de. Rijn- en Maasdelta. Aanlegplaats De boeren moeten ervoor ver dwijnen, de weekenders ook, maar recreanten mogen straks wel op het eiland. 'Recreatief medegebruik' zo staat het in het ambtelijk stuk. Concreet houdt dat in dat aan de oostzijde van Tiengemeten de werkhaven wordt omgebouwd tot aanleg plaats voor (water)recreanten. Er komt zoals gebruikelijk in deze projecten een informatie centrum, een natuurpad en en kele observatiehutten, van waar uit je de nieuwe natuur van Tiengemeten kunt zien. „Straks kunnen we 's zondags met een verrekijker komen kij ken naar waar onze boerderijen vroeger stonden," zegt boer Verlinden wrang. Op zijn erf is de perskaravaan inmiddels gear riveerd. Geen boer is ervoor, hoor je in de schuur van Verlin den, en er is nog een spreker binnengekomen. Bas Henkes, hij protesteert namens de andere bewoners van Tiengemeten, de niet-agrarische huurders die in de oude arbeidershuisjes van de rust genieten. „Wij zijn met 65 mensen en hebben gewoon huurbescher- ming," zegt Henkes strijdbaar. „Vorige week is het besluit geno men, en u bent hier nu met velen, maar wij hebben officieel nog niets gehoord. Dat geeft ons twijfels over hoe ze straks met ons om zullen gaan. Maar wij organiseren ons nu en zullen ons met alle kracht verzetten tegen dit onzalige plan." Volgens het provinciaal bestuur van Zuid-Holland is de procedu re rond het doorsteken van de dijken nog maar net begonnen. Maar de overheid heeft haast, begin 1995 moet het water over de akkers gaan stromen. Over twintig jaar moet het hele pro ject klaar zijn. Naar goed demo cratisch gebruik komt er een voorlichting- en inspraakronde voor de eilanders. En ze mogen bezwaarschriften indienen. Na decennia van wilde plannen met het bijzondere eiland is het er nu toch van gekomen: het verzuipen van Tiengemeten ligt in de in spraak. „Een land is zo vol als het zich voelt" Jan Pronk, minister Gids MM Door Anja van den Akker Het was alsof een hand me zo van het toneel drukte. Ik kón niet meer", blikt Toon Hermans terug op die vreselijke dag in februari waarop hij moest stoppen met zijn theatershow 'Ik heb je lief'. Wat was bedoeld als een eerbetoon aan. haar, de liefde, zijn in november 1990 overleden vrouw Rietje, eindigde voor Toon in een inzinking. „ft denk dat nog nooit iemand in het theater zijn gevoelsleven zo openbaar heeft gemaakt. Ik heb het moeten bekopen. Dat wel. Maar de muziek in deze show is de beste die ik ooit heb gemaakt. Dat komt ook door haar", klinkt het dankbaar. De Vara maakte in december 1992 opnamen van 'Ik heb je lief' en zendt de volledige show uit op Eerste Kerstdag;. „Daarom zing ik van de liefde, ie liefde is mijn lied, anders zing ik liever niet", opent Toon Her mans zijn theatershow 'Ik heb je lief'. „Het is de eerste keer dat ik voor u verschijn in een program ma over de liefde. Een program ma dat anders is dan anders. Maar dat komt omdat ik zelf ook een beetje anders ben geworden. Ik geloof niet dat ik u hoef te vertellen waarom ik dat heb ge daan." Het publiek antwoordt met een warm applaus. „Ik geloof in wie ze was en wat ze zei. In vandaag, maar niet in voorbij", zingt Toon. „Ik geloof in wat er leeft en sterft in mij. De zomers blijven niet, maar ook de winters gaan. Niet één ver- dnet is maar alleen verdriet. Daarachter verbergt zich altijd nog iets dat je niet kent." Er gaat een golf van emotie door de zaal. Toon spreekt de mensen aan op hun diepste emoties en deelt ze. „Voor mij is theater een ontmoeting", zegt hij aan de vooravond van de tv-uitzending. Geheim „Een ontmoeting is een inner lijkheid. Twee zielen die elkaar ontmoeten. Als je iets overhoudt van elkaar, is het een echte ont moeting. Ieder mens is een ge heim. Bij elke ontmoeting voel je dat. Pas als die geheimen zijn ontsluierd, is er een ontmoe ting." Hij zegt het, met de handen quasi nonchalant in de broek zakken, gedreven en doordacht. Voelt hij die respons van het publiek? „Ja!", klinkt het overtuigd. „In je knieën voel je dat en in je hart. Dat maakt me sterk. Want zo sterk ben ik niet." Maar het was vooral Rietje die Toon Hermans kracht gaf door te gaan na haar dood. „Het was net alsof we samen op het toneel stonden. Dat voelde het publiek ook zo. Ik probeer in deze show alle mensen persoonlijk aan te raken in hun verdriet. En hen te vertellen: niets gaat alleen maar kapot." Twee delen 'Ik heb je lief' bestaat uit twee gedeelten. In het eerste geeft Toon zijn emoties bloot door middel van zelf geschreven lied jes, in het tweede doet hij een poging de gewone komische draad die we van hem gewend zijn, weer op te pakken. Was dat eerste deel nodig om het tweede deel te kunnen maken? „Ik heb eerlijk gedaan wat ik voelde. Vanuit mijn hart. Dat is in het theater geen usance. Ie dereen is daar als het ware ver plicht zich aan te stellen. Het is mijn leven dat ik zing. Ik zing van het leven dat zo prachtig is en miserabel. Dat eerste deel van de show was bijna een must ten opzichte van mijn publiek." Na een korte stilte: „Ik heb nog steeds veel verdriet. Ook nu weer als ik erover praat. Niemand is opgewassen tegen dit verdriet. Maar verdriet is niet altijd nega tief. Je haalt er ook weer veel positieve dingen uit. Humor houdt je overeind. Het is een typisch menselijke zaak wat in deze show gebeurt. Als je je verdriet bezingt en deelt, moet je Toon Hermans is na zijn inzinking weer bezig aan een nieuwe graag afscheid'. ook de humor delen. Je haakt altijd naar herleving." Nieuwe show Daarom is Toon Hermans inmid dels bezig met een nieuwe show. „Deze nieuwe show wordt lich ter. Tegelijkertijd wil ik niet kwijt wat ik in 'Ik heb je lief' heb gevonden. Ik bedoel: dat de Mediterranee zo blauw is, dat weten we onderhand nu wel. Het Deuntje ben ik kwijt. Nu is het tijd voor het Chanson." „Ik ben nu 77, niemand neemt graag afscheid. Van het leven 'niet, van het theater niet. Zeker niet als je het leuk vindt. Maar door mijn ervaringen na de dood van Rietje is er geen weg meer terug. Ik kan niet meer een half uur lullen over het dikke been van mijn zuster. Dat kan ik echt niet. Ik begin langzamerhand verstand te krijgen. Het leven one-man-show: Niemand neemt FOTO ANP maakt je wijzer." Theater, het publiek. Heerlijk vindt hij dat. „Waarom dacht je dat ik terugwil? Ik houd van de mensen. Als je niet van de men sen houdt, dan kun je dit vak, niet in." Allegaartje De liedjes voor de nieuwe one- man show zijn klaar. „Ik ben net begonnen aan de grappen en de grollen", vertelt Toon. „Daar WIE VERWACHT had dat de nieuwe plaat van Hallo Venray een herhaling zou worden van het werk op The more I laugh, the hornier due gets, komt met de nieuwe cd A million planes to fly bedrogen uit. De 11 nieuwe nummers laten nog steeds wel een on-Neder- lands geluid horen, sterk geënt op de Amerikaanse folkrock- traditie, maar de nummers zijn meer af. Er is meer nadruk gelegd op bas en drums en tegelijkertijd wekt het album de indruk 'rustiger' te zijn door de meer uitgesponnen arrange menten, zoals op You got me (the voyage). Hallo Venray heeft op A mil lion planes to fly duidelijk zijn draai gevonden en een eigen sound ontwikkeld, daar waar het vorige album heel verras send maar ook wat wisselvallig was; als een jong dartel konijn dat nog geen weet heeft van 'smens eetgewoonten rond de kerst. Nu bereiden Henk Koorn cs. zelf de maaltijd. Smakelijk. (VAN) GERARD VAN DEN BROEK DEGENE DIE het meest ver dient aan de nieuwe cd van Digital Underground, is waar schijnlijk George Clinton. Niet dat Dr. Funkenstein zelf mee speelt op The Body-Hat Syndrome, maar de rappers uit California plukken rijkelijk uit zijn uitgebreide oeuvre. Samp les van Clintons vermaarde groepen Parliament en Funka- delic vliegen je om de oren. Voor Clinton is het te hopen dat hij zijn zaakjes met betrek tóng tot auteursrechten goed geregeld heeft, want tal van andere rappers, onder wie De La Soul en MC Hammer, lieten zich inspireren door de bizarre p-funk, die in de jaren zeventig hoogtijdagen vierde. Waar veel andere rappers de Clinton-samples incidenteel ge bruiken als een aardige toevoe ging op hun eigen geluid, gaat Hallo Venray: draai gevonden. FOTO VAN RECORDS Digital Underground veel ver der; de p-funk vormt de basis, hiphop is slechts de toevoeging. Nu is het een voor de hand liggende combinatie want de stijlen liggen in eikaars ver lengde, maar zelden wordt deze 'p-rap' zo consequent doorge voerd. Digital Underground houdt het ruim een uur lang vol op The Body-Hat Syndrome. Een bon te stoet van bizarre, drukke en vooral vrolijke nummers komt voorbij. Lekkere nummers, die vrijwel allemaal boven de grij ze rap-middelmaat uitsteken, maar net zoals bij veel Clinton- werk wordt het na een tijdje meer van hetzelfde en gaat het een beetje vervelen. Suggestie: Draai de cd in twee delen, dan blijft het leuk. (TOMMY BOY/ CNR INDISC) PAUL VERLINDEN JOHN CALE heeft een paar carrières lopen. De bekendste is natuurlijk die in de Velvet Un derground die in een grijs ver leden indrukwekkende platen opleverde en die niet zo lang geleden opnieuw opgepakt werd in het kader van een reü nie. Of die loopbaan verder gaat is de vraag. Een andere carrière van Cale is die van solo-rockartiest die een voorlopig hoogtepunt kende in Music for a new society (die plaat verscheen onlangs op cd met een extra nummer uit die periode) die tegenwoordig op een heel laag pitje staat. Daar naast is Cale ook nog eens 'klassiek' componist en in die hoedanigheid laat hij tegen woordig met enige regelmaat platen het licht zien. 23 solo pieces for la naissance de Vamour is de nieuwste plaat waarop de componist John Cale aan het werk kunnen horen. ha naissance de l'amour is een film van Philippe Garrel en een van de rollen in de film wordt vertolkt door Johanna ter Stee- ge. Cale heeft voor die film 23 pianostukken gecomponeerd die in tijdsduur varieren van 30 seconden tot 3,57 minuten. Het is ingetogen, welhaast breekbare muziek die op het eerste gehoor niets bijzonders lijkt, maar die bij nadere be luistering wel degelijk tot de verbeelding blijkt te spreken. (Les disques du crépuscule, Play It Again Sam) WIM VAN LEEST DE INDIASE musicus Ali Ak bar Khan (72) was de eerste die de klassieke muziek uit zijn land bekend maakte in andere werelddelen. Hij „bracht begin jaren vijftig bezoeken aan Eu ropa, Amerika en Australië en nam ook als eerste platen op in het westen. Ali Akbar Khan is meester op de sarod een 25-snarig instru ment dat als een van de moei lijkst bespeelbare in de wereld wordt beschouwd. Door de ja ren heen heeft hij zich sterk gemaakt voor de vertolking en verspreiding van klassieke In diase muziek. Hij stichtte een eigen muziekschool in Calcutta en in Marin county, Californië, bestaat sinds 1967 het Ali Khan College of Mussic. Sinds een paar jaar maakt hij platen voor het op etnische mu ziek gerichte Triloka-label. Garden of dreams is zijn twee de cd voor die firma. Op deze nieuwe plaat speelt Akbar Khan samen met wester se muzikanten. Klassieke In diase stukken vertolkt op in heemse instrumenten als sitar, sarod en tabla krijgen instru mentale ondersteuning van on der meer cello, viool, hobo, gi taar en de Australische didge- ridoo. Het resultaat is indrukwek kende muziek, waarin Oost en West harmonisch samengaan. De inbreng van de westerse instrumenten verhoogt de toe gankelijkheid van de Indiase muziek zonder dat er sprake is van aantasting van de oor spronkelijke sfeer van de com posities. Garden of dreams is voor wie het nog nooit hoorde een uiterst aangename kennis making met de Indiase muziek. (Triloka, Via Records) WVL ONDER LEIDING van dezelf de dirigent John Eliot Gardi ner, op het zelfde label, en eveneens met gebruikmaking van historische instrumenten, is een opname verschenen van Die Jahreszeiten van Joseph Haydn. We horen hier de met zorg gereconstrueerde oerversie van dit oratorium uit 1801, de ver sie die Haydn zelf tijdens de première dirigeerde. Die recon structie was geen overbodige luxe. Want een jaar na de pre mière in 1801 verscheen Die Jahreszeiten in druk. Die druk zat naar later bleek barstensvol fouten, maar werd wél de grondslag van alle Jahreszeiten-mtvoenngen tót de authentieke benaderingswij ze in de tweede helft van de 20e eeuw zich ermee ging be moeien. Hier is dus een historisch ver antwoorde interpretatie van Haydns ouderdomswerk. Dat het verantwoord is wekt geen verbazing bij deze top-inter- preten (de zangsolisten zijn Barbara Bonney, Anthony Rol- fe Johnson en Andreas Schmidt), maar het levert ook gewoon prachtige muziek op. (Archiv/DG) HR DE VOCALE ensembles in Cosi fan tutte zijn een hoogtepunt in Mozarts opera-oeuvre. De prachtigste duetten, terzetten, kwartetten, kwintetten en sex tetten zijn hier met kwistige hand rondgestrooid. Zoals in de eerste akte het terzettino Soave sia il vento, het sestetto Alia bella Despinetta en het terzetto E voi ridete? En natuurlijk zijn ook de grootscheepse Finales van de beide akten van Cosi voorbeel den van dergelijke ensembles. Neem nu zo'n vijf minuten du rende Finale van Atto Primo, door Mozart in een vloek en een zucht op papier geworpen, maar wat een geniale mix van vrolijkheid en aanstekelijke rit miek, van interessante melo- diek en harmoniek, en tegelijk een wonder van polyfonie en strakke structuur. Dirigent John Eliot Gardiner heeft zijn eigen English Baro que Soloists en The Monteverdi Choir meegenomen naar het Italiaanse Ferrara, waar in juni 1992 een live-registratie van Cosi plaats vond in het Teatro Comunale. Alleen in de Ouver ture is het even wennen aan de 'droge' sound, waarin het toch al kwetsbare geluid van au thentieke instrumenten je even doet twijfelen aan het welsla gen van deze onderneming. Maar zodra de actie begint is duidelijk dat het hier om een meesterlijke registratie gaat. In het tekstboek geeft dirigent Jo hn Eliot Gardiner een psycho logische analyse van Cosi. Hij houdt zich al meer dan 25 jaar met deze opera bezig. Dat hij erover heeft nagedacht is dui delijk aan de opname te horen. „Maar", schrijft Gardiner, „hoe overtuigd een vertolker zich ook mag voelen van zijn inter pretatie van de partituur, er zal nooit één 'juiste' manier be staan om zo'n veelzijdig en complex stuk als Cosi te bena deren". John Eliot Gardiner komt met deze Cosi een heel eind in de richting. (Archiv/ DG) HANS ROOSEBOOM ER ZIJN klassiekers uit de mu ziekliteratuur die veel worden opgenomen. Iedere dirigent wil bijvoorbeeld zijn krachten me ten met de Zevende Symfonie van Anton Bruckner. Ook Elia- hu Inbal met zijn Radio-Sinfo- nie-Orchester Frankfurt. Geen slechte combinatie: Inbal ein digt heel hoog in de Bruckner- competitie. Vooral weldadig is de tijd die hij uittrekt om deze kathedra len van geluid zó neer te zetten dat je niet alleen het resultaat ervaart maar ook de details waarmee dat resultaat wordt bereikt. Inbals versie van het Adagio (23.31 minuten!) is fas cinerend. NB. De geluidsweer gave van deze Bruckner-7 is buitengewoon. (Teldec) HR WOENSDAG 22 DECEMBER 1993 DEEL heb ik een reusachtige voorraad van. Die kan ik zelf allemaal niet meer laten zien. Ik ga niet heke len. Ik doe niet kritisch. Het is een allegaartje van grapjes. Hu mor maak ik het liefste met niks. Een zakdoek of zo." „Ik vraag mensen als Freek de Jonge en Paul de Leeuw zo vaak of ze geen 'gewoon' grapje kun nen maken. Zonder al die poes pas, gewoon met niks de mensen aan het lachen krijgen. Kritiek is mij vaak te grof. Echte humor is mild. De groten der aarden wa ren hele aardige mensen die niet scholden. Paul de Leeuw vind ik een oersterke persoonlijkheid. Er gaat een soort oerkracht van die jongen uit. Ik ga binnenkort naar het theater om hem te zien. Ik heb gezegd: 'Laat maar eens zien dat je een echte artiest bent, die ook zonder al die drukke dingen kan. Als-ie niet goed is, schop ik 'm helemaal in elkaar, heb ik gezegd." Er komt een vaderlijke grijns op zijn gezicht. Lente De eerste optredens van hemzelf zijn in het voorjaar te verwach ten: „Ik houd me vast aan de lente", zegt Toon. „Maar wat het precies wordt, ach ik weet het nog niet. Je weet van tevoren toch ook niet hoe een mens zich ontwikkelt. En theater is net een mens, een kind dat opgroeit." „Een kind is zoveel meer dan een aanstaande dame of heer, wie in het kind geen wonder ziet, snapt mijn hele liedje niet", neuriet Toon in 'Ik heb je lief'. Het publiek geeft hem bloemen, ook 24 rozen. Kracht „Ik geloof in het leven van de doden. Ik geloof dat de doden meer leven dan de levenden. De doden zijn niet dood", zegt hij nu strijdvaardig. „In hen schuilt een enorme kracht. Als iemand doodgaat zie je dat het leven van de doden heel sterk is. Je ziet het aan hun gezicht. Er gaat een enorme kracht van de doden uit." Eerste Kerstdag, Nederland 3, 20.35 uur Van onze verslaggever Baarle Nassau - Morgen is in Breda de 'wereldpremière' te horen van drie hedendaagse Nederlandse koorwerken door het Kamerkoor Terpander uit Baarle Nassau. De stukken zijn voor Kamerkoor Terpander geschreven in opdracht van de Stichting Fonds van de Scheppende Toonkunst in Amsterdam. In theater De Boulevard in Breda zullen worden uitge voerd Wild Nights van Peggy Larson, Baarle Rondom en Ik mij mij ik, beide van Jaap Blonk. Het zijn stukken die deels op papier staan en deels worden geïmproviseerd. Kamerkoor Terpander bestaat uit zestien zangers, en houdt zich normaal bezig met het koorrepertoire uit renaissance, barok en romantiek. De link met het hedendaagse en jazz repertoire heeft te maken met de ruimte waar het koor repe teert. Terpander repeteert in de Plus-etage in Baarle Nassau, een landelijk bekend podium voor moderne jazz en geïm proviseerde muziek. Regelma tig daalt de Amsterdamse sce ne al om in het grensdorp te spelen, en zo is het idee gebo ren dat Terpander zich gaat begeven op het hedendaagse vlak. Peggy Larson, een van de componisten, is een Ameri kaanse zangeres die in Neder land haar Peggy Larson Band heeft geformeerd, die verder bestaat uit de gerenommeerde jazzmusici Arnold Dooye- weerd (bas), Martin van Duynhoven (drums), Willem van Manen (trombone) en Al- bert Veenendaal (piano). Deze band, alsmede Larsens vocale groep Tamam, zullen donder dag aan het concert van Ka merkoor Terpander meewer ken. Jaap Blonk, autodidact stern- kunstenaar, heeft voor het koor onder meer het stuk Baarle Rondom geschreven. Dit is een gesproken, gezon gen, voorgedragen en gefluis terde opsomming van plaats namen en kleine gehuchtjes rondom Baarle Nassau/Her tog. Jaap Blonk en Peggy Larson hebben ieder zes workshops met Kamerkoor Terpander ge houden om de stukken in te studeren. De kosten van het project worden gedragen door het Fonds van de Scheppende Toonkunst en de gemeente Baarle Nassau. Kamerkoor Terpander: werk van Peggy Larson en Jaap Blonk. Theater De Boulevard, St. Jan straat 3a, Breda. Donderdag 23 december, 21.30 uur. Den Haag (anp) - Er komt een nieuw 'Groen Boekje' met spellingsregels voor de Nederlandse taal. Dat meldt de Nederlandse Taalunie. De laatste spellingswijzigingen hadden plaats in 1947 en werden vastgelegd in het Groene Boekje van 1954. De top van de Taalunie vroeg enkele jaren geleden opnieuw om advies aan een speciale Nederlands-Vlaamse Commissie. De commis sie heeft nu een voorstel gereed, dat in januari behandeld wordt. Hoe de Taalunie ook beslist, er komt in elk geval een nieuwe 'Woorden lijst van de Nederlandse Taal' van de Taalunie, het Instituut voor Nederlandse Lexicologie en de SDU. Van onze filmredactie Op het Thomas More College in Oudenbosch is gisteren een filmfestival begonnen voor zijn ruim 1100 leerlingen. Vandaag 22 en morgen 23 december wordt het festival voortgezet. Dat gebeurt voor de veertiende maal in successie. De scholieren kunnen bijna zestig filmvoorstellingen bijwonen, waarbij er zowel Amerikaanse bioscoopsuccessen als wat meer artistieke produkties zijn geprogrammeerd. Nieuwe films zijn daar overigens niet bij. Een groepje docenten en leerlin gen, samen de cultuurcommissie, heeft wekenlang hard gewerkt om deze jaarlijks groter worden- dende manifestatie georgani seerd te krijgen. Behalve de ver toningen in het hoofdgebouw aan de Eikenlaan en in de de pendance aan de Pagnevaartweg moet ook de inwendige mens verzorgd worden. Daartoe moet de centrale hal tot foyer worden getransformeerd. Op het school plein komt er ook nog een friet kraam te staan. Zowel de leerlingen van de on der- als bovenbouw worden ver rast met 'sneak previews', niet tevoren aangekondigde filmti tels. Vorig jaar was de Madonna film 'Body of Evidence' een on aangekondigd succes. De onder bouw krijgt onder meer 'The FILMS GOES -Grand Theater 14 u. Aladdin. 20 u. Beethoven's 2nd. HULST - De Koning van Engeland 20 u. A perfect world. 14 en 20 u. Beethoven's 2nd. 20 u. Sleepless in Seattle. 14 en 20 u. Aladdin. 20 u. Hard target. MIDDELBURG - Cinema 20 u. De Noorderlingen. VLISSINGEN - Alhambra 1 14 en 20 u. Beethoven's 2nd. - Alhambra 2 14 u. Aladdin. 20 u. Sleepless in Seattle. - Alhambra 3 14 en 20 u. A perfect world. - Alhambra 4 14 u. The Muppets Christmas ca rol. 20 u. Little Buddha. BERGEN OP ZOOM - Cinem'actueel 1-2-3 14 u. Aladdin. 14 en 20 u. Beethoven's 2nd. 20 u. Hard target. 14 u. Jurassic Park. 20 u. A perfect world. - Roxy 1 - 20 u. The firm. -Roxy 2-14 u. The Muppets Christmas carol. 20 u. The house of spirits. Body Guard', 'The hand that rocks the Cradle' en 'De kleine blonde dood' voorgeschoteld. De bovenbouw eveneens, aangevuld met o.a. 'The Crying Game', 'Mean Streets' en 'Les Nuits Fauves'. De circa 700 leerlingen die aan het begin van het schooljaar een cultuurpas hebben aangeschaft, hebben gratis toegang tot het 14e Thomas More College Film festival. De overige scholieren betalen zes gulden (onderbouw) en tien gulden (bovenbouw) en kunnen daarmee alle voorstellin gen bezoeken. De bezoekers krij gen een boekje met informatie van de films die vertoond wor den. In totaal worden vijftien verschillende speelfilms ver toond, die twee tot viermaal worden herhaald. ROOSENDAAL - City 1-2-3 14 en 20 u. A perfect world. 14 u. Aladdin. 20 u. Tina - What's love got to do with it, 12 j. 14 u. Jurassic Park. 20 u. Sleepless in Seattle. GENT - Deeascoop 14.30, 17, 20 en 22.30 u. Beetho ven's 2nd. 14.30, 17, 20 en 22.30 u. A perfect world. 14.30 en 17 u. Look who's talking now. 14.30, 17, 20 en 22.30 u. Little Buddha. 22.30 u. Jamon jamon. 14.30, 17, 20 en 22.30 u. Sleepless in Seattle. 14.30, 17. 20 en 22.30 u. Aladdin (14.30 en 17 u. Ned. versie). 20 en 22.30 u. Three of hearts. 14.30, 17, 20 en 22.30 u. Hard target. 20 en 22.30 u. Rising sun. 14.30 en 17 u. The concierge. 20 u. The fugitive. 20 en 22.30 u. The age of innocen ce. 20 u. Fixing the shadow. 14.30, 17, 20 en 22.30 u. Jurassic Park. 22.30 u. The vanishing, KNOKKE - Beverly Screens 15 en 20 u. Beethoven's 2nd. 15 u. Aladdin. 20 u. Perfect world. 15 en 20 u. Little buddha. 15 en 20 u. Sleepless in Seattle.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1993 | | pagina 17