DE STEM
'Verdriet niet altijd negatief
an
UIT GIDS
ft!
Voortijdig afgebroken one-man-show Toon Hermans bij Vara op tv
Baarles Kamerkoor op
improviserende toer
Nieuw 'Groen Boekje'
Scholierenfilmfestival voor
14e maal in Oudenbosch
gé
Hallo Venray
Digital
Underground
John Cale
Ali Akbar Khan
Jahreszeiten
Cosi fan tutte
Bruckner
Opdracht Fonds Scheppende Toonkunst
DECEMBER 1993 C4
t iv
-
Ista
-r
FOTO'S DE STEM/DICK DE BOER
ten
het water- en het oevermilieu te
perbeteren.
iet kleine Tiengemeten ligt op
het kruispunt van twee, wat na
tuurbeschermers noemen, be
langrijke natte assen. Eén as
bestaat uit het rivierengebied en
foopt van oost naar west door
nidden-Nederland. De andere as
bestaat uit een keten van moe
rasgebieden, plassen, meren en
peearmen die ongeveer van
noordoost naar zuidwest door
ons land loopt. De Zuidholland-
(se en de Zeeuwse delta met tal
overgangen van zoet naar zout
vater, biedt volop rust en voed
sel aan tal van vogelsoorten en is
jaren een belangrijke speel-
Ituin voor honderden natuurbe-
Ischermers en biologen. Deskun-
Idigen noemen het geheel 'het
(belangrijkste natte natuurgebied
lvan West-Europa'.
|En Tiengemeten maakt daar deel
lvan uit. Volgens de filosofie van
Ihet 'ecologisch netwerk' dat de
I uitkomst meer is dan de som der
I delen, moet het eilandje, samen
Imet andere schorachtige gebie-
Iden in het Haringvliet een be-
I langrijke ecologische functie
I gaan vervullen in de verdere
natuurlijke ontwikkeling van de.
Rijn- en Maasdelta.
Aanlegplaats
De boeren moeten ervoor ver
dwijnen, de weekenders ook,
maar recreanten mogen straks
wel op het eiland. 'Recreatief
medegebruik' zo staat het in het
ambtelijk stuk. Concreet houdt
dat in dat aan de oostzijde van
Tiengemeten de werkhaven
wordt omgebouwd tot aanleg
plaats voor (water)recreanten.
Er komt zoals gebruikelijk in
deze projecten een informatie
centrum, een natuurpad en en
kele observatiehutten, van waar
uit je de nieuwe natuur van
Tiengemeten kunt zien.
„Straks kunnen we 's zondags
met een verrekijker komen kij
ken naar waar onze boerderijen
vroeger stonden," zegt boer
Verlinden wrang. Op zijn erf is
de perskaravaan inmiddels gear
riveerd. Geen boer is ervoor,
hoor je in de schuur van Verlin
den, en er is nog een spreker
binnengekomen. Bas Henkes, hij
protesteert namens de andere
bewoners van Tiengemeten, de
niet-agrarische huurders die in
de oude arbeidershuisjes van de
rust genieten.
„Wij zijn met 65 mensen en
hebben gewoon huurbescher-
ming," zegt Henkes strijdbaar.
„Vorige week is het besluit geno
men, en u bent hier nu met
velen, maar wij hebben officieel
nog niets gehoord. Dat geeft ons
twijfels over hoe ze straks met
ons om zullen gaan. Maar wij
organiseren ons nu en zullen ons
met alle kracht verzetten tegen
dit onzalige plan."
Volgens het provinciaal bestuur
van Zuid-Holland is de procedu
re rond het doorsteken van de
dijken nog maar net begonnen.
Maar de overheid heeft haast,
begin 1995 moet het water over
de akkers gaan stromen. Over
twintig jaar moet het hele pro
ject klaar zijn. Naar goed demo
cratisch gebruik komt er een
voorlichting- en inspraakronde
voor de eilanders. En ze mogen
bezwaarschriften indienen. Na
decennia van wilde plannen met
het bijzondere eiland is het er nu
toch van gekomen: het verzuipen
van Tiengemeten ligt in de in
spraak.
„Een land is zo vol als het zich voelt"
Jan Pronk, minister
Gids
MM
Door Anja van den Akker
Het was alsof een hand me zo van het toneel drukte. Ik
kón niet meer", blikt Toon Hermans terug op die
vreselijke dag in februari waarop hij moest stoppen met
zijn theatershow 'Ik heb je lief'. Wat was bedoeld als een
eerbetoon aan. haar, de liefde, zijn in november 1990
overleden vrouw Rietje, eindigde voor Toon in een
inzinking.
„ft denk dat nog nooit iemand
in het theater zijn gevoelsleven
zo openbaar heeft gemaakt. Ik
heb het moeten bekopen. Dat
wel. Maar de muziek in deze
show is de beste die ik ooit heb
gemaakt. Dat komt ook door
haar", klinkt het dankbaar. De
Vara maakte in december 1992
opnamen van 'Ik heb je lief' en
zendt de volledige show uit op
Eerste Kerstdag;.
„Daarom zing ik van de liefde,
ie liefde is mijn lied, anders zing
ik liever niet", opent Toon Her
mans zijn theatershow 'Ik heb je
lief'. „Het is de eerste keer dat ik
voor u verschijn in een program
ma over de liefde. Een program
ma dat anders is dan anders.
Maar dat komt omdat ik zelf ook
een beetje anders ben geworden.
Ik geloof niet dat ik u hoef te
vertellen waarom ik dat heb ge
daan." Het publiek antwoordt
met een warm applaus.
„Ik geloof in wie ze was en wat
ze zei. In vandaag, maar niet in
voorbij", zingt Toon. „Ik geloof
in wat er leeft en sterft in mij.
De zomers blijven niet, maar ook
de winters gaan. Niet één ver-
dnet is maar alleen verdriet.
Daarachter verbergt zich altijd
nog iets dat je niet kent."
Er gaat een golf van emotie door
de zaal. Toon spreekt de mensen
aan op hun diepste emoties en
deelt ze. „Voor mij is theater een
ontmoeting", zegt hij aan de
vooravond van de tv-uitzending.
Geheim
„Een ontmoeting is een inner
lijkheid. Twee zielen die elkaar
ontmoeten. Als je iets overhoudt
van elkaar, is het een echte ont
moeting. Ieder mens is een ge
heim. Bij elke ontmoeting voel je
dat. Pas als die geheimen zijn
ontsluierd, is er een ontmoe
ting."
Hij zegt het, met de handen
quasi nonchalant in de broek
zakken, gedreven en doordacht.
Voelt hij die respons van het
publiek?
„Ja!", klinkt het overtuigd. „In
je knieën voel je dat en in je
hart. Dat maakt me sterk. Want
zo sterk ben ik niet."
Maar het was vooral Rietje die
Toon Hermans kracht gaf door
te gaan na haar dood. „Het was
net alsof we samen op het toneel
stonden. Dat voelde het publiek
ook zo. Ik probeer in deze show
alle mensen persoonlijk aan te
raken in hun verdriet. En hen te
vertellen: niets gaat alleen maar
kapot."
Twee delen
'Ik heb je lief' bestaat uit twee
gedeelten. In het eerste geeft
Toon zijn emoties bloot door
middel van zelf geschreven lied
jes, in het tweede doet hij een
poging de gewone komische
draad die we van hem gewend
zijn, weer op te pakken.
Was dat eerste deel nodig om het
tweede deel te kunnen maken?
„Ik heb eerlijk gedaan wat ik
voelde. Vanuit mijn hart. Dat is
in het theater geen usance. Ie
dereen is daar als het ware ver
plicht zich aan te stellen. Het is
mijn leven dat ik zing. Ik zing
van het leven dat zo prachtig is
en miserabel. Dat eerste deel van
de show was bijna een must ten
opzichte van mijn publiek."
Na een korte stilte: „Ik heb nog
steeds veel verdriet. Ook nu weer
als ik erover praat. Niemand is
opgewassen tegen dit verdriet.
Maar verdriet is niet altijd nega
tief. Je haalt er ook weer veel
positieve dingen uit. Humor
houdt je overeind. Het is een
typisch menselijke zaak wat in
deze show gebeurt. Als je je
verdriet bezingt en deelt, moet je
Toon Hermans is na zijn inzinking weer bezig aan een nieuwe
graag afscheid'.
ook de humor delen. Je haakt
altijd naar herleving."
Nieuwe show
Daarom is Toon Hermans inmid
dels bezig met een nieuwe show.
„Deze nieuwe show wordt lich
ter. Tegelijkertijd wil ik niet
kwijt wat ik in 'Ik heb je lief'
heb gevonden. Ik bedoel: dat de
Mediterranee zo blauw is, dat
weten we onderhand nu wel. Het
Deuntje ben ik kwijt. Nu is het
tijd voor het Chanson."
„Ik ben nu 77, niemand neemt
graag afscheid. Van het leven
'niet, van het theater niet. Zeker
niet als je het leuk vindt. Maar
door mijn ervaringen na de dood
van Rietje is er geen weg meer
terug. Ik kan niet meer een half
uur lullen over het dikke been
van mijn zuster. Dat kan ik echt
niet. Ik begin langzamerhand
verstand te krijgen. Het leven
one-man-show: Niemand neemt
FOTO ANP
maakt je wijzer."
Theater, het publiek. Heerlijk
vindt hij dat. „Waarom dacht je
dat ik terugwil? Ik houd van de
mensen. Als je niet van de men
sen houdt, dan kun je dit vak,
niet in."
Allegaartje
De liedjes voor de nieuwe one-
man show zijn klaar. „Ik ben net
begonnen aan de grappen en de
grollen", vertelt Toon. „Daar
WIE VERWACHT had dat de
nieuwe plaat van Hallo Venray
een herhaling zou worden van
het werk op The more I laugh,
the hornier due gets, komt met
de nieuwe cd A million planes
to fly bedrogen uit.
De 11 nieuwe nummers laten
nog steeds wel een on-Neder-
lands geluid horen, sterk geënt
op de Amerikaanse folkrock-
traditie, maar de nummers zijn
meer af. Er is meer nadruk
gelegd op bas en drums en
tegelijkertijd wekt het album
de indruk 'rustiger' te zijn door
de meer uitgesponnen arrange
menten, zoals op You got me
(the voyage).
Hallo Venray heeft op A mil
lion planes to fly duidelijk zijn
draai gevonden en een eigen
sound ontwikkeld, daar waar
het vorige album heel verras
send maar ook wat wisselvallig
was; als een jong dartel konijn
dat nog geen weet heeft van
'smens eetgewoonten rond de
kerst. Nu bereiden Henk Koorn
cs. zelf de maaltijd. Smakelijk.
(VAN)
GERARD VAN DEN BROEK
DEGENE DIE het meest ver
dient aan de nieuwe cd van
Digital Underground, is waar
schijnlijk George Clinton. Niet
dat Dr. Funkenstein zelf mee
speelt op The Body-Hat
Syndrome, maar de rappers uit
California plukken rijkelijk uit
zijn uitgebreide oeuvre. Samp
les van Clintons vermaarde
groepen Parliament en Funka-
delic vliegen je om de oren.
Voor Clinton is het te hopen
dat hij zijn zaakjes met betrek
tóng tot auteursrechten goed
geregeld heeft, want tal van
andere rappers, onder wie De
La Soul en MC Hammer, lieten
zich inspireren door de bizarre
p-funk, die in de jaren zeventig
hoogtijdagen vierde.
Waar veel andere rappers de
Clinton-samples incidenteel ge
bruiken als een aardige toevoe
ging op hun eigen geluid, gaat
Hallo Venray: draai gevonden.
FOTO VAN RECORDS
Digital Underground veel ver
der; de p-funk vormt de basis,
hiphop is slechts de toevoeging.
Nu is het een voor de hand
liggende combinatie want de
stijlen liggen in eikaars ver
lengde, maar zelden wordt deze
'p-rap' zo consequent doorge
voerd.
Digital Underground houdt het
ruim een uur lang vol op The
Body-Hat Syndrome. Een bon
te stoet van bizarre, drukke en
vooral vrolijke nummers komt
voorbij. Lekkere nummers, die
vrijwel allemaal boven de grij
ze rap-middelmaat uitsteken,
maar net zoals bij veel Clinton-
werk wordt het na een tijdje
meer van hetzelfde en gaat het
een beetje vervelen. Suggestie:
Draai de cd in twee delen, dan
blijft het leuk. (TOMMY BOY/
CNR INDISC)
PAUL VERLINDEN
JOHN CALE heeft een paar
carrières lopen. De bekendste is
natuurlijk die in de Velvet Un
derground die in een grijs ver
leden indrukwekkende platen
opleverde en die niet zo lang
geleden opnieuw opgepakt
werd in het kader van een reü
nie. Of die loopbaan verder
gaat is de vraag.
Een andere carrière van Cale is
die van solo-rockartiest die een
voorlopig hoogtepunt kende in
Music for a new society (die
plaat verscheen onlangs op cd
met een extra nummer uit die
periode) die tegenwoordig op
een heel laag pitje staat. Daar
naast is Cale ook nog eens
'klassiek' componist en in die
hoedanigheid laat hij tegen
woordig met enige regelmaat
platen het licht zien. 23 solo
pieces for la naissance de
Vamour is de nieuwste plaat
waarop de componist John Cale
aan het werk kunnen horen.
ha naissance de l'amour is een
film van Philippe Garrel en een
van de rollen in de film wordt
vertolkt door Johanna ter Stee-
ge. Cale heeft voor die film 23
pianostukken gecomponeerd
die in tijdsduur varieren van 30
seconden tot 3,57 minuten.
Het is ingetogen, welhaast
breekbare muziek die op het
eerste gehoor niets bijzonders
lijkt, maar die bij nadere be
luistering wel degelijk tot de
verbeelding blijkt te spreken.
(Les disques du crépuscule,
Play It Again Sam)
WIM VAN LEEST
DE INDIASE musicus Ali Ak
bar Khan (72) was de eerste die
de klassieke muziek uit zijn
land bekend maakte in andere
werelddelen. Hij „bracht begin
jaren vijftig bezoeken aan Eu
ropa, Amerika en Australië en
nam ook als eerste platen op in
het westen.
Ali Akbar Khan is meester op
de sarod een 25-snarig instru
ment dat als een van de moei
lijkst bespeelbare in de wereld
wordt beschouwd. Door de ja
ren heen heeft hij zich sterk
gemaakt voor de vertolking en
verspreiding van klassieke In
diase muziek. Hij stichtte een
eigen muziekschool in Calcutta
en in Marin county, Californië,
bestaat sinds 1967 het Ali Khan
College of Mussic.
Sinds een paar jaar maakt hij
platen voor het op etnische mu
ziek gerichte Triloka-label.
Garden of dreams is zijn twee
de cd voor die firma.
Op deze nieuwe plaat speelt
Akbar Khan samen met wester
se muzikanten. Klassieke In
diase stukken vertolkt op in
heemse instrumenten als sitar,
sarod en tabla krijgen instru
mentale ondersteuning van on
der meer cello, viool, hobo, gi
taar en de Australische didge-
ridoo.
Het resultaat is indrukwek
kende muziek, waarin Oost en
West harmonisch samengaan.
De inbreng van de westerse
instrumenten verhoogt de toe
gankelijkheid van de Indiase
muziek zonder dat er sprake is
van aantasting van de oor
spronkelijke sfeer van de com
posities. Garden of dreams is
voor wie het nog nooit hoorde
een uiterst aangename kennis
making met de Indiase muziek.
(Triloka, Via Records)
WVL
ONDER LEIDING van dezelf
de dirigent John Eliot Gardi
ner, op het zelfde label, en
eveneens met gebruikmaking
van historische instrumenten,
is een opname verschenen van
Die Jahreszeiten van Joseph
Haydn.
We horen hier de met zorg
gereconstrueerde oerversie van
dit oratorium uit 1801, de ver
sie die Haydn zelf tijdens de
première dirigeerde. Die recon
structie was geen overbodige
luxe. Want een jaar na de pre
mière in 1801 verscheen Die
Jahreszeiten in druk. Die druk
zat naar later bleek barstensvol
fouten, maar werd wél de
grondslag van alle
Jahreszeiten-mtvoenngen tót
de authentieke benaderingswij
ze in de tweede helft van de 20e
eeuw zich ermee ging be
moeien.
Hier is dus een historisch ver
antwoorde interpretatie van
Haydns ouderdomswerk. Dat
het verantwoord is wekt geen
verbazing bij deze top-inter-
preten (de zangsolisten zijn
Barbara Bonney, Anthony Rol-
fe Johnson en Andreas
Schmidt), maar het levert ook
gewoon prachtige muziek op.
(Archiv/DG)
HR
DE VOCALE ensembles in Cosi
fan tutte zijn een hoogtepunt in
Mozarts opera-oeuvre. De
prachtigste duetten, terzetten,
kwartetten, kwintetten en sex
tetten zijn hier met kwistige
hand rondgestrooid. Zoals in de
eerste akte het terzettino Soave
sia il vento, het sestetto Alia
bella Despinetta en het terzetto
E voi ridete?
En natuurlijk zijn ook de
grootscheepse Finales van de
beide akten van Cosi voorbeel
den van dergelijke ensembles.
Neem nu zo'n vijf minuten du
rende Finale van Atto Primo,
door Mozart in een vloek en een
zucht op papier geworpen,
maar wat een geniale mix van
vrolijkheid en aanstekelijke rit
miek, van interessante melo-
diek en harmoniek, en tegelijk
een wonder van polyfonie en
strakke structuur.
Dirigent John Eliot Gardiner
heeft zijn eigen English Baro
que Soloists en The Monteverdi
Choir meegenomen naar het
Italiaanse Ferrara, waar in juni
1992 een live-registratie van
Cosi plaats vond in het Teatro
Comunale. Alleen in de Ouver
ture is het even wennen aan de
'droge' sound, waarin het toch
al kwetsbare geluid van au
thentieke instrumenten je even
doet twijfelen aan het welsla
gen van deze onderneming.
Maar zodra de actie begint is
duidelijk dat het hier om een
meesterlijke registratie gaat. In
het tekstboek geeft dirigent Jo
hn Eliot Gardiner een psycho
logische analyse van Cosi. Hij
houdt zich al meer dan 25 jaar
met deze opera bezig. Dat hij
erover heeft nagedacht is dui
delijk aan de opname te horen.
„Maar", schrijft Gardiner, „hoe
overtuigd een vertolker zich
ook mag voelen van zijn inter
pretatie van de partituur, er zal
nooit één 'juiste' manier be
staan om zo'n veelzijdig en
complex stuk als Cosi te bena
deren". John Eliot Gardiner
komt met deze Cosi een heel
eind in de richting. (Archiv/
DG)
HANS ROOSEBOOM
ER ZIJN klassiekers uit de mu
ziekliteratuur die veel worden
opgenomen. Iedere dirigent wil
bijvoorbeeld zijn krachten me
ten met de Zevende Symfonie
van Anton Bruckner. Ook Elia-
hu Inbal met zijn Radio-Sinfo-
nie-Orchester Frankfurt. Geen
slechte combinatie: Inbal ein
digt heel hoog in de Bruckner-
competitie.
Vooral weldadig is de tijd die
hij uittrekt om deze kathedra
len van geluid zó neer te zetten
dat je niet alleen het resultaat
ervaart maar ook de details
waarmee dat resultaat wordt
bereikt. Inbals versie van het
Adagio (23.31 minuten!) is fas
cinerend. NB. De geluidsweer
gave van deze Bruckner-7 is
buitengewoon. (Teldec)
HR
WOENSDAG 22 DECEMBER 1993 DEEL
heb ik een reusachtige voorraad
van. Die kan ik zelf allemaal niet
meer laten zien. Ik ga niet heke
len. Ik doe niet kritisch. Het is
een allegaartje van grapjes. Hu
mor maak ik het liefste met niks.
Een zakdoek of zo."
„Ik vraag mensen als Freek de
Jonge en Paul de Leeuw zo vaak
of ze geen 'gewoon' grapje kun
nen maken. Zonder al die poes
pas, gewoon met niks de mensen
aan het lachen krijgen. Kritiek is
mij vaak te grof. Echte humor is
mild. De groten der aarden wa
ren hele aardige mensen die niet
scholden. Paul de Leeuw vind ik
een oersterke persoonlijkheid. Er
gaat een soort oerkracht van die
jongen uit. Ik ga binnenkort
naar het theater om hem te zien.
Ik heb gezegd: 'Laat maar eens
zien dat je een echte artiest bent,
die ook zonder al die drukke
dingen kan. Als-ie niet goed is,
schop ik 'm helemaal in elkaar,
heb ik gezegd." Er komt een
vaderlijke grijns op zijn gezicht.
Lente
De eerste optredens van hemzelf
zijn in het voorjaar te verwach
ten: „Ik houd me vast aan de
lente", zegt Toon. „Maar wat het
precies wordt, ach ik weet het
nog niet. Je weet van tevoren
toch ook niet hoe een mens zich
ontwikkelt. En theater is net een
mens, een kind dat opgroeit."
„Een kind is zoveel meer dan een
aanstaande dame of heer, wie in
het kind geen wonder ziet, snapt
mijn hele liedje niet", neuriet
Toon in 'Ik heb je lief'. Het
publiek geeft hem bloemen, ook
24 rozen.
Kracht
„Ik geloof in het leven van de
doden. Ik geloof dat de doden
meer leven dan de levenden. De
doden zijn niet dood", zegt hij
nu strijdvaardig. „In hen schuilt
een enorme kracht. Als iemand
doodgaat zie je dat het leven van
de doden heel sterk is. Je ziet het
aan hun gezicht. Er gaat een
enorme kracht van de doden
uit."
Eerste Kerstdag,
Nederland 3, 20.35 uur
Van onze verslaggever
Baarle Nassau - Morgen is in Breda de 'wereldpremière'
te horen van drie hedendaagse Nederlandse koorwerken
door het Kamerkoor Terpander uit Baarle Nassau.
De stukken zijn voor Kamerkoor Terpander geschreven in
opdracht van de Stichting Fonds van de Scheppende
Toonkunst in Amsterdam.
In theater De Boulevard in
Breda zullen worden uitge
voerd Wild Nights van Peggy
Larson, Baarle Rondom en Ik
mij mij ik, beide van Jaap
Blonk. Het zijn stukken die
deels op papier staan en deels
worden geïmproviseerd.
Kamerkoor Terpander bestaat
uit zestien zangers, en houdt
zich normaal bezig met het
koorrepertoire uit renaissance,
barok en romantiek. De link
met het hedendaagse en jazz
repertoire heeft te maken met
de ruimte waar het koor repe
teert.
Terpander repeteert in de
Plus-etage in Baarle Nassau,
een landelijk bekend podium
voor moderne jazz en geïm
proviseerde muziek. Regelma
tig daalt de Amsterdamse sce
ne al om in het grensdorp te
spelen, en zo is het idee gebo
ren dat Terpander zich gaat
begeven op het hedendaagse
vlak.
Peggy Larson, een van de
componisten, is een Ameri
kaanse zangeres die in Neder
land haar Peggy Larson Band
heeft geformeerd, die verder
bestaat uit de gerenommeerde
jazzmusici Arnold Dooye-
weerd (bas), Martin van
Duynhoven (drums), Willem
van Manen (trombone) en Al-
bert Veenendaal (piano). Deze
band, alsmede Larsens vocale
groep Tamam, zullen donder
dag aan het concert van Ka
merkoor Terpander meewer
ken.
Jaap Blonk, autodidact stern-
kunstenaar, heeft voor het
koor onder meer het stuk
Baarle Rondom geschreven.
Dit is een gesproken, gezon
gen, voorgedragen en gefluis
terde opsomming van plaats
namen en kleine gehuchtjes
rondom Baarle Nassau/Her
tog.
Jaap Blonk en Peggy Larson
hebben ieder zes workshops
met Kamerkoor Terpander ge
houden om de stukken in te
studeren. De kosten van het
project worden gedragen door
het Fonds van de Scheppende
Toonkunst en de gemeente
Baarle Nassau.
Kamerkoor Terpander: werk
van Peggy Larson en Jaap Blonk.
Theater De Boulevard, St. Jan
straat 3a, Breda. Donderdag 23
december, 21.30 uur.
Den Haag (anp) - Er komt een nieuw 'Groen Boekje' met
spellingsregels voor de Nederlandse taal. Dat meldt de
Nederlandse Taalunie. De laatste spellingswijzigingen hadden
plaats in 1947 en werden vastgelegd in het Groene Boekje van
1954.
De top van de Taalunie vroeg enkele jaren geleden opnieuw om
advies aan een speciale Nederlands-Vlaamse Commissie. De commis
sie heeft nu een voorstel gereed, dat in januari behandeld wordt. Hoe
de Taalunie ook beslist, er komt in elk geval een nieuwe 'Woorden
lijst van de Nederlandse Taal' van de Taalunie, het Instituut voor
Nederlandse Lexicologie en de SDU.
Van onze filmredactie
Op het Thomas More College in Oudenbosch is gisteren een
filmfestival begonnen voor zijn ruim 1100 leerlingen. Vandaag
22 en morgen 23 december wordt het festival voortgezet. Dat
gebeurt voor de veertiende maal in successie. De scholieren
kunnen bijna zestig filmvoorstellingen bijwonen, waarbij er
zowel Amerikaanse bioscoopsuccessen als wat meer artistieke
produkties zijn geprogrammeerd. Nieuwe films zijn daar
overigens niet bij.
Een groepje docenten en leerlin
gen, samen de cultuurcommissie,
heeft wekenlang hard gewerkt
om deze jaarlijks groter worden-
dende manifestatie georgani
seerd te krijgen. Behalve de ver
toningen in het hoofdgebouw
aan de Eikenlaan en in de de
pendance aan de Pagnevaartweg
moet ook de inwendige mens
verzorgd worden. Daartoe moet
de centrale hal tot foyer worden
getransformeerd. Op het school
plein komt er ook nog een friet
kraam te staan.
Zowel de leerlingen van de on
der- als bovenbouw worden ver
rast met 'sneak previews', niet
tevoren aangekondigde filmti
tels. Vorig jaar was de Madonna
film 'Body of Evidence' een on
aangekondigd succes. De onder
bouw krijgt onder meer 'The
FILMS
GOES
-Grand Theater
14 u. Aladdin.
20 u. Beethoven's 2nd.
HULST
- De Koning van Engeland
20 u. A perfect world.
14 en 20 u. Beethoven's 2nd.
20 u. Sleepless in Seattle.
14 en 20 u. Aladdin.
20 u. Hard target.
MIDDELBURG
- Cinema
20 u. De Noorderlingen.
VLISSINGEN
- Alhambra 1
14 en 20 u. Beethoven's 2nd.
- Alhambra 2
14 u. Aladdin.
20 u. Sleepless in Seattle.
- Alhambra 3
14 en 20 u. A perfect world.
- Alhambra 4
14 u. The Muppets Christmas ca
rol.
20 u. Little Buddha.
BERGEN OP ZOOM
- Cinem'actueel 1-2-3
14 u. Aladdin.
14 en 20 u. Beethoven's 2nd.
20 u. Hard target.
14 u. Jurassic Park.
20 u. A perfect world.
- Roxy 1 - 20 u. The firm.
-Roxy 2-14 u. The Muppets
Christmas carol.
20 u. The house of spirits.
Body Guard', 'The hand that
rocks the Cradle' en 'De kleine
blonde dood' voorgeschoteld. De
bovenbouw eveneens, aangevuld
met o.a. 'The Crying Game',
'Mean Streets' en 'Les Nuits
Fauves'.
De circa 700 leerlingen die aan
het begin van het schooljaar een
cultuurpas hebben aangeschaft,
hebben gratis toegang tot het
14e Thomas More College Film
festival. De overige scholieren
betalen zes gulden (onderbouw)
en tien gulden (bovenbouw) en
kunnen daarmee alle voorstellin
gen bezoeken. De bezoekers krij
gen een boekje met informatie
van de films die vertoond wor
den. In totaal worden vijftien
verschillende speelfilms ver
toond, die twee tot viermaal
worden herhaald.
ROOSENDAAL
- City 1-2-3
14 en 20 u. A perfect world.
14 u. Aladdin.
20 u. Tina - What's love got to do
with it, 12 j.
14 u. Jurassic Park.
20 u. Sleepless in Seattle.
GENT
- Deeascoop
14.30, 17, 20 en 22.30 u. Beetho
ven's 2nd.
14.30, 17, 20 en 22.30 u. A perfect
world.
14.30 en 17 u. Look who's talking
now.
14.30, 17, 20 en 22.30 u. Little
Buddha.
22.30 u. Jamon jamon.
14.30, 17, 20 en 22.30 u. Sleepless
in Seattle.
14.30, 17. 20 en 22.30 u. Aladdin
(14.30 en 17 u. Ned. versie).
20 en 22.30 u. Three of hearts.
14.30, 17, 20 en 22.30 u. Hard
target.
20 en 22.30 u. Rising sun.
14.30 en 17 u. The concierge.
20 u. The fugitive.
20 en 22.30 u. The age of innocen
ce.
20 u. Fixing the shadow.
14.30, 17, 20 en 22.30 u. Jurassic
Park.
22.30 u. The vanishing,
KNOKKE
- Beverly Screens
15 en 20 u. Beethoven's 2nd.
15 u. Aladdin.
20 u. Perfect world.
15 en 20 u. Little buddha.
15 en 20 u. Sleepless in Seattle.