'Ik ben mijn geloof
in God verloren'
Invoe
Speciaal po
'Doodgaan door bliksem makkelijker dan door gevaarlijke stoffen'
Wallage wil
DE STEM
pE STEM
BINNENLAND BUITENLAND
Verkeer in
Z-Vlaanderen
Paranormaal
ÏXB""
SSÏÏÏ»
I g"jnwZZlann9ei
SKSffi*
SZChda,d"
Vuurwerk
-DE STEM"
Kerst 1993
en de echo's
uit
ex-Joegoslavië
gevaarlijke
stoffen
in Nederland
Maij-Weggen: "K
Betuwelijn repet
DE STEM
Onder Wallage
„Weet je wat ik zou willen
vraagt de geachte opper
wachtmeester van de Rijks
politie, in het vlijmscherpe,
indringende artikel van Paul
de Schipper: 'Kruisen in de
polder' (Stem Weekend
4-12-1993). „Dat die doodrij
ders en zatlappen naast me
zouden staan als er weer zo'n
klootzak een gezin in de ver
nieling heeft gereden."
Wat ik zou willen, is dat de
politie direct het rijbewijs
van zo'n 'scrotum' in beslag
kon nemen en de auto - of
wat daar van over is - ver
beurd verklarenOpbrengst
procentsgewijs verdelen on
der verkeerspolitiefondsen -
ambulances - veiligverkeer-
fonds en dergelijke. Alle ver
keersovertredingen direct be
boeten en contant betalen.
Standaardtarieven invoeren.
5 Procent voor de verbalise
rende korpsen. Wie zonder
vergunning met een vuurwa
pen loopt wordt gearresteerd,
krijgt boete en/of gevangenis
straf en bovendien wordt het
wapen verbeurd verklaard.
Dat is de methode
Aardenburg,
S. van Jelgerhuis
Onlangs las ik een verslag in
de Stem over een paranorma
le avond in Made welke ver
zorgd werd door Joke Schols.
Ik was over dit artikel nogal
verbolgen en wil daarom
middels dit schrijven hierop
reageren.
Wat mij het meeste verbaasde
was dat uw verslaggever let
terlijk alles verdraaide en er
een nogal vreemde kijk op
nahoudt. Zelf was ik namelijk
op die avond ook aanwezig.
Volgens mij dient een goede
journalist te beschikken over
een nuchtere en heldere kijk.
In het verslag blijkt daar
niets van. Achtergrondinfor
matie ontbreekt er in het ge
heel en zijn artikel is zelfs
smadelijk te noemen met be
trekking tot het werk van
paragnosten. Over misleiding
gesproken Uw verslaggever
heeft volgens mij zijn verhaal
gebaseerd op nogal eenzijdige
informatie en dit is mijns in
ziens niet het optimale dat
men van een goede journalist
kan en mag verwachten.
Waarop hij het bedrag van
1.500.- baseert is voor mij
een compleet raadsel. Als ik
namelijk het entreegeld van
1.00 per persoon reken en
dit vermenigvuldig met het
aantal bezoekers (ca. 100)
dan kom ik op het schamele
bedrag van 1.000.-.
De verslaggever heeft niet
zelf informatie ingewonnen,
maar ging af op een stelling-
name van de heer Nanninga
van stichting Scepsis. Een or
ganisatie die wellicht goed
werk verricht doch op dit
punt de plank zeker misslaat.
De verslaggever toetst de be
weringen van de heer Nan
ninga niet en gaat evenmin
na of ze op waarheid berus
ten.
De verslaggever deinst er
zelfs niet voor terug om na
men van bekende paragnos
ten die baanbrekend werk
"ooOvvU,
bewerken
«and 6tmetuw
standpunt eens is.
hebben verricht door het slijk
te halen. Dit vind ik laakbaar
en aanmatigend. De Stem
dient te beseffen dat de krant
met dit soort artikelen goede
paragnosten kwetst en de
hulpverlening die deze men
sen aan anderen bieden,
schaadt.
Ik vraag mij af waarom de
verslaggever niet over uit
spraken schreef die exact ble
ken te kloppen en waarom hij
andere uitspraken letterlijk
verdraaide zodanig dat men
zelfs meende uitspraken van
Dhr. Nanninga te lezen.
Ik vind dat artikelen zoals
deze een smet op het journa
listieke vak werpen en alle
journalisten in diskrediet
kunnen brengen.
St. Annaland,
K. Albrecht
In de krant, op radio en TV
wordt momenteel gediscussi
eerd of de anti-vuurwerk-
campagne niet té hard is. Het
afsteken van het jaarlijks
tientallen miljoenen kostende
vuurwerk is volstrekt nutte
loos, gevaarlijk, hinderlijk en
milieuvervuilend. De redene
ring, dat het met Oud- en
Nieuw afsteken van vuur
werk tot ons cultuurgoed be
hoort raakt weinig grond.
Ook het 'ganzenknuppelen'
en dergelijke folkloristische
gebruiken behoorden tot ons
culturele erfgoed, doch zijn
afgeschaft en zelfs verboden
vanwege de dierenbescher
ming. Een een vuurwerkver
bod wegens 'mensenbescher
ming' zou dat niet wenselijk
zijn Het enorme levenslange
leed wat ieder jaar ontstaat
bij meestal jeugdige slachtof
fers van het (verkeerd) ge
bruik van vuurwerk, de mate
riële schade door branden, de
hinder en soms angst bij mens
en dier, de luchtvervuiling, de
geldverspilling, niets kan
daar tegenover staan. Al die
verspilde miljoenen kunnen
voor heel wat betere doelen
gebruikt worden. Daarom
ben ik van mening, dat de nu
gestarte anti-campagne niet
hard genoeg kan zijn. Ik
hoop, dat het werkt en dat
het geknal flink beperkt zal
worden.
Hulst,
W.D.M. Kayser
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur.
C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
076-236911/Telefax 076-236405.
Telefax redactie 076-236309.
Bezorgklachten en abonnementenadministratie:
(alleen voor edities Breda, Oosterhout en Etten-Leur; overige edities:
zie rayonkantoor)
Afdeling Lezerscontact 06-0226116 (gratis) ma. t/m vrij. 8.00-17.00
uur, zat. 8.00-12.00 uur.
Kantoren:
Bergen op Zoom, Steenbergsestraat 23-23a, (alleen redactie)
01640-37253, fax 01640-40731.
Postadres: Postbus 65,4600 AB Bergen op Zoom.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550, fax 01608-17829.
Postadres: Postbus 363,4870 AJ Etten-Leur.
Goes, Klokstraat 1, 01100-28030, fax 01100-21928.
Postadres: Postbus 13,4460 AA Goes.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751, fax 01140-19698.
Postadres: Postbus 62,4560 AB Hulst.
Oosterhout Arendstraat 14,® 01620-54957, fax 01620-34782.
Postadres: Postbus 4023, 4900 CA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929.
Postadres: Postbus 35,4700 AA Roosendaal.
Terneuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554.
Postadres: Postbus 145,4530 AC Terneuzen.
Vlissingen, Scheldestraat 7-9, 4381 RP,
01184-19910, fax 01184-11446.
Postadres: Postbus 5051,4380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur.
Abonnementsprijzen per 1 januari 1994
(bij vooruitbetaling te voldoen):
per kwartaal 87.20, per halfjaar 173.45 óf per jaar 337.30.
Voor abonnees die automatisch betalen: per maand 29.05,
per kwartaal 84.70, per half jaar 168.45 óf per jaar 327.30.
Voor posttoezending geldt een toeslag.
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en bij Teuben, Gin-
nekenweg 7, Breda.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881.
Geboorte- en overlijdensadvertenties maandag t/m vrijdag tot 16.00
uur 076-236881, zondag van 18.30 tot 20.30 uur 076-
236242/236911. S
Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447.
Vrede op aarde. De
kerstgedachte. Hoe ver
ligt die dit jaar van ons
vandaan, met Sarajevo
en Mostar zo heel dicht
bij? „Als ik kerstfeest
vier, hoor ik de echo van
de geweersalvo's op de
kerstballen," zegt de
journalist, die genoeg el
lende op de wereld zag
en zich kapotschaamt bij
de gedachte aan een
kerstfeest.
Ook de christen twijfelt,
maar: „Al 2000 jaar heb
ben mensen de moed om
kerstfeest te vieren."
En de Joegoslavische
vluchteling over zijn
kerstgevoel: „Blijf actie
voeren. Doe wat je kunt.
Maar ik ben mijn geloof
in God verloren."
Door onze redactrice
Marja Klein Obbink
Misschien is het huichelachtig,
die nadruk op Bosnië terwijl de
hele wereld in brand staat. Maar
ja, deze oorlog is zo tastbaar, zo
dichtbij, dat je er niet omheen
kunt.
Het kerstgevoel, vrede op aarde,
gezellig met de familie bij el
kaar, lekker eten en goh, wat
hebben we het goed sommige
mensen worden misselijk bij de
gedachte alleen. Een gevoel van
onbehagen.
Pastoraal werker Kees van Ge
loof herkent het. Al een jaar
geleden, toen hij nog werkte in
de parochie (Klein-)Zundert,
startte hij een handtekeningen
actie tegen de oorlog in Bosnië-
Hercegovina. Vijfentwintigdui
zend handtekeningen, bijeen
verzameld in kerken in Noord-
Brabant en Zeeland, waren het
resultaat. Maar of het ook iets
heeft uitgehaald?
„Hoewel de actie nu is afgeslo
ten, betekent dat helaas niet dat
de situatie in het voormalige
Joegoslavië verbeterd is," con
cludeerde een realistische Van
Geloof een aantal maanden gele
den al.
In de tussentijd is Van Geloof
verhuisd naar de parochie Hulst,
van waaruit hij werkt voor zeven
parochies in Oost-Zeeuws-
Vlaanderen.
„Deze kerst is anders dan andere
jaren," is zijn ervaring. „Al tij
dens de advent en in de voorbe
reiding op de vieringen merkte
ik dat de mensen intenser bezig
WOENSDAG 15 DECEMBER 1993
Pastoraal werker Kees
Geloof: 'Tv-actie beantwosi
niet aan de vraag die bij r
sen leeft.foto wim koouJ
Van onze verslaggever
Henk Schroen
Roermond - Een uit vijf spe
cialisten bestaand politie
team gaat vanaf komend jaar
in Limburg en Noord-Bra
bant de snelgroeiende com
putercriminaliteit bestrijden.
De groep gaat vanuit Breda
opereren.
Het team moet de achterstand
inhalen die de politie ten opzich
te van criminelen op dit gebied
beeft en moet assisteren bij on-
zijn met de naderende kerstda
gen. Bosnië klinkt door in de
gebeden. We praten er veel over
en steeds weer komt die vraag
naar boven: 'Is er wel zoveel
reden om kerst te vieren?"'
„Enerzijds zeg ik: Er is niet
zoveel reden. Anderzijds zegt
mijn verstand als christen: al
2000 jaar geleden werd er kerst
gevierd. In al die jaren waren er
op de wereld bergen ellende.
Toch hadden de mensen de moed
om kerst te vieren."
Alleen worstelt de pastoraal
werker met het 'het probleem
dat steeds meer mensen kerst
vieren. Althans, dat kerst be
staat uit veel luxe, overladen
winkels, die de boodschap van
kerst overschaduwen.'
„Een eetfeest, daar voel ik niks
voor," zegt Bredanaar J. Bui
sing, van de stichting 'Europa
word wakker. Stop de waanzin
in voormalig Joegoslavië'. De
eerstvolgende activiteit van de
stichting bestaat uit de organisa
tie van een Stille Tocht op Twee
de Kerstdag in Breda. Het gaat
om een landelijke manifestatie
(ook in Middelburg, Eindhoven
en Maastricht worden stille
tochten gelopen), waarvoor de
appèlgroepen Westerbork en
Vught het initiatief hbeben ge
nomen.
„Kerst vier ik nooit uitbundig,
dus ook dit jaar niet," zegt Bui
sing. „Wat is er zo anders aan de
kerstdagen ten opzichte van an
dere dagen?".
Een uitzondering vormt de Stille
Tocht. „Ik wil wat doen met
mijn gevoel van machteloosheid.
En alle dagen in somberheid
doorbrengen, .daar schiet je niks
mee op. Ik wil uiting geven aan
mijn verbondenheid met de men
sen in het oorlogsgebied. Of ze
daar iets mee opschieten? Alle
kleine beetjes helpen, je moet tot
het bittere einde je protest laten
horen."
„Bovendien blijft het niet bij een
stille tocht alleen. Daaraan ver
bonden zit de ondertekening van
een petitie, vergezeld van vijf
eisen, waarin het Europees Par
lement wordt opgeroepen tot
meer actie. Blijven proberen, be
zig blijven."
Met dit motto in gedachten gaat
de Terneuzense J. Rajtoral, van
oorsprong Tsjechische, een rede
lijk goede kerst tegemoet. Rajto
ral was een van de coördinatoren
van de actie 'Hulp voor Mira',
waarvoor in heel Zeeuws-Vlaan
deren voedsel, medicijnen en
kleding is opgehaald. Met een
opbrengst van 120 ton werd de
actie een groot succes.
„Ik ben mijn schuldgevoel
kwijt," zegt Rajtoral. „Ik ga de
kerst in met het gevoel: 'Ik heb
het dit jaar niet slecht gedaan'.
Wat had ik als gewone burger
vanuit dit kleine Nederland nog
meer kunnen doen?"
Joke van Oudheusden uit Roo
sendaal van de stichting Sri Sa-
thya Sai Baba zamelde onder
meer geld in om potkachels voor
Joegoslavië te kunnen kopen. De
potkachels werden geleverd door
het Huis van Bewaring in Breda.
Voor haar is deze kerst niet
anders dan voorgaande jaren.
„Ik ga skiën. En hoewel ik bui
tenkerkelijk ben, zal ik in Oos
tenrijk, zoals elk jaar, de kerst
dienst bijwonen. Ik vind het fijn
om samen met een aantal men
sen tot bezinning te komen. Ei
genlijk moet je je elke dag bezin
nen. Hoe goed je het hebt. Met
een dak boven je hoofd, eten,
leven in redelijke veiligheid en
een warme deken om 's avonds
weer onder te kruipen. Trou
wens, je moét niks. Maar voor
mij is Kerstmis niet specifiek
anders dan een doordeweekse
dag."
Dat de mensen iets willen doén
voor Bosnië, daarvan is de Joe
goslavische journalist Nedo Ka-
petanovic inmiddels overtuigd
geraakt. Deze zomer zocht hij
zijn toevlucht in Nederland, in
Terneuzen. Zijn vrouw en zoon
wonen daar al anderhalf jaar.
Hij is onder de indruk van de
gulle giften die er in Zeeuws-
Vlaanderen zijn gegeven.
„Ik heb het gevoel dat mensen
willen helpen, ik ontvang hier
zoveel warmte. Ik herinner me
een vrouw van 75 jaar, in een
invalidenwagentje. Toen we een
actie in de supermarkten hiel
den, meldde ze zich om de dag
bij de kassa. Steeds met een
klein presentje, een potje olvarit
of zo, ze had maar weinig geld.
En elke keer weer hield ze m'n
hand vast, wenste mij succes met
de actie. We huilden samen."
Dankbaar is Kapetanovic voor
de inzet van alle mensen die mee
doen aan inzamelacties. „Wat
kun je nog meer doen? Alleen de
politici laten het afweten."
Dat is ook de frustratie van
pastoraal werker Kees van Ge
loof. Nog meer baalt hij van alle
humanitaire hulpacties die
steeds maar weer op touw wor
den gezet. Zoals de tv-actie van
de gezamenlijke Nederlandse
hulporganisaties, die zaterdag
van start gaat.
„Zo'n actie beantwoordt niet
aan de vraag die bij mensen
leeft. De mensen zijn al te lang
bezig geweest met humanitaire
acties. Zij willen geen voedsel
pakketten en dekens. Zij willen
iets concreters. Zij willen dat er
iets aan dat gevoel van machte
loosheid wordt gedaan. Een stuk
duidelijk politiek vertoon,
noods militaire actie. De tijd n
praten is voorbij".
Toch zal ook Van Geloof
doneren voor de nationale acj
„Omdat dit het enige is wat
kan doen."
Ook pastoor Miel Erpelinclt
Sas van Gent beseft dat hij
zelf naar Joegoslavië kan g
„Maar daar gaat het ook
om. Het gaat er om wat je
kunt doen. Wat dat bet
spreekt de kerstboodschap
bisschop Ernst mij erg aan:
voor antwoord geven wij zelf
de duisternis om ons heen?
Dus: spuug in je handen, stt
je mouwen op en ga aan
slag."
Dat er zo'n nadruk ligt op
ellende in Bosnië dit jaar,
de pastoor niet eens zo erg. ij
ger is de comsumptieve benac
ring van de kerst, die al tient
len jaren aan de gang is.
„En dan heb ik het niet
over alle comsumptie-artikel
die er gekocht worden; nee, wa
ik mijn buik vol van heb is
ook de hulpacties aan const
tief gedrag onderhevig zijn. Af
ka en Rusland verkopen
meer. Brengt de actie geen 1(|
miljoen op, dan doen ze het niü
Daarom hebben ze ook een
tv-actie met een show, zoals
voor zaterdag eerst de bedoelii
was, afgeblazen en gekozen vc
een bescheidener opzet."
Journalist Nedo Kapetanov]
omhelst elke actie die voor zij
landgenoten wordt gevoerd,
scepsis na alle verhalen dat
goederen niet op de plaats vi
bestemming arriveren, deelt
niet. „Al komt maar tien procei
van de goederen in de juisi|
handen terecht. Elke gift zot
er voor dat minder mensen lijdt
en sterven."
Voor Nedo Kapetanovic is
geen kerst dit jaar. „Kerst bete
kent geluk, familieliefde,
glas wijn, cadeautjes. U zult
grijpen dat ik daar niet aan me
kan doen. Niemand weet -i
zegt 'ie van wel - wat wij hebl
doorgemaakt. Sinds ik Sarajeij
op 11 mei verliet, ben ik 13
afgevallen. Sindsdien smat
mij niets meer.,,
„Hoe kan ik nu iets vieren?
sta wantrouwig tegenover dij
gebed. Wat is dit voor God
dit laat gebeuren? Of er no
hoop is? Vraag dat in Sarajev:
Wat is er nog voor hoop voor
familie die een kind heeft verlo
ren?"
Iedereen moet zelf weten hoe
kerst viert, vindt de Joegoslav,
sche journalist. „Doe wat je
weten je ingeeft."
„But I'm damned for the rest
my life."
Door Rinze Brandsma en
Hans van den Broek
Zoetermeer - 'Rijdende bom-
men': dat beeld wordt met
grote gretigheid gebruikt, als
er weer eens een tankwagen
te hard door de bocht gaat en
kantelt.
Het beeld klopt niet helemaal.
Omdat het namelijk niet 'toeval
lig' is dat dat incident naast die
woonwijk niet tot een ramp
leidt. Volgens de vervoerswereld
wordt het risico op een ramp in
ons land steeds kleiner.
Want de 'rijdende bom' wordt
meer en meer een 'rijdende bun
ker': sterker, met dikkere wan
den en veel veiligheidsvoorzie
ningen zoals overdrukventielen
en blusapparatuur. En de chauf
feur gaat professioneler, beter
opgeleid en getraind met zijn
bom/bunker om. Bovendien wor
den de geldende regels en de
controle op dit type vervoer met
het jaar strikter.
Van het totale vervoer aan ge
vaarlijke stoffen gaat nu al 51
procent via de weg. Volgens risi
co-analisten is vervoer per
spoor, schip en pijpleiding aan
zienlijk veiliger. De kansen op
een incident zijn daarin kleiner.
Maar praten in termen als
'wachten op de grote klap' deugt
niet.
„Weet je waarmee je het risico
van het vervoer van gevaarlijke
stoffen getalsmatig kunt verge
lijken? Met het risico op dood
gaan door een blikseminslag. Ei-'
genlijk zelfs nog iets kleiner."
Dat is de risico-analyse van de
vervoerswereld zelf. Het zijn de
woorden van beleidsmedewerker
gevaarlijke stoffen A. Pels van
de verladersorganisatie EVO.
Pels is tevens secretaris van de
Commissie Vervoer Gevaarlijke
Goederen, een samenwerkings-
Soms moeten hele weggedeeltes worden afgezet als een tank
auto met gevaarlijke stoffen lekt, zoals hier op de Al 6 bij
Dordrecht. foto persburo busink
verband van elf bedrijfstakken
die meewerkt aan voorlichting
aan bedrijven en met het rijk
overlegt over regelgeving.
Overheid noch bedrijfsleven
kunnen een risico-loze maat
schappij garanderen. Maar de
risico's bij het vervoer van ge
vaarlijke stoffen over de weg
zijn beperkt, omdat de meeste
wegvervoerders hun zaakjes
goed voor elkaar hebben. „Dat
moet ook wel, want voor vee!
van die vervoerders is veiligheid
hun visitekaartje. Van ongeluk
ken of bijna-rampen hebben ver
voerders en verladers alleen
maar last."
Pels schat dat 10 tot 15 procent
van het goederenvervoer uit ge
vaarlijke stoffen bestaat. Ruim
70 procent van dat vervoer be
treft brandstoffen en autogas.
Hoe de verhouding tussen bulk
en stukgoed is, kan Pels niet
zeggen. „Dat komt omdat er
geen centrale registratie be
staat."
Op papier worden de risico's de
komende jaren kleiner, eenvou
digweg omdat de lange lijst ge
vaarlijke stoffen zal slinken.
Pels: „Brandbare vloeistoffen
boven het vlampunt 61 (de tem
peratuur waarbij je de stof kunt
aansteken) zoals afgewerkte mo
torolie worden over een jaar uit
de wet geschreven. Voor het ver
voer worden dit vrije stoffen,
alsof het karnemelk is. Zij mo
gen straks als het ware in boter
hamzakjes vervoerd worden.
Brandstoffen als dieselolie, lich
te stookolie en gasolie, die alle
schommelen rond vlampunt 61,
blijven toch onder de gevaarlijke
stoffen vallen."
De versoepeling mag merkwaar
dig lijken, maar is een gevolg
van mondiale uniformering van
de regelgeving. Pels erkent rui
terlijk dat het voor een leek
vreemd moet overkomen dat een
gevaarlijke stof van de ene op de
andere dag als ongevaarlijk be
stempeld wordt.
„Maar andersom gebeurt ook.
Denk maar aan asbest. Gevaar
lijk is een relatief begrip. Maat
schappelijke inzichten kunnen
veranderen. Mijn ervaring is dat
een van de gevaarlijkste trans
porten in Nederland benzine in
de tank van een personenauto is.
Ga maar eens na hoe vaak er
brand ontstaat door benzine uit
een auto. Ik heb honderd keer
liever een LPG-tank dan zo'n
tankje van kunststof in een au
to."
Regels over vervoer van gevaar
lijke stoffen wordt meer en meer
een internationale zaak. De Eu
ropese Unie (EU) werkt aan
nieuwe richtlijnen om de kwali
teit en de veiligheid van het
vervoer verder op te schroeven.
Zo zullen bedrijven die zich be
zighouden met het vervoer van
gevaarlijke stoffen op termijn
alle een preventiefunctionaris
moeten aanstellen. Ook wordt de
controle binnen Europa en aan
de buitengrenzen van de EU
aangescherpt.
Dat alles los van de eisen die hoe
dan ook al aan chauffeurs ge
steld worden. Met ingang van
1995 moeten alle chauffeurs die
hoeveelheden gevaarlijke stoffen
vervoeren - in sommige gevallen
ook in kleine hoeveelheden - aan
de strengere eisen voldoen.
„Hij moet beschikken over vak
bekwaamheidspapieren, volgt
regelmatig herhalingsopleidin
gen. Hij moet de verschillende
categorieën gevaarlijke stoffen
kennen, weten wat de eigen
schappen van die stoffen zijn.
Hij moet kunnen oordelen over
de kwaliteit van de verpakking
van het aangeboden spul. Hoort
te weten hoe een tankwagen zich
gedraagt onder diverse omstan
digheden. En hij weet welke pa
pieren hij nodig heeft, wat voor
beschermingsmateriaal hij bij
zich moet hebben," somt Pels op.
De vervoerswereld begint het te
merken dat de Rijksverkeersin
spectie intensiever controleert.
En veel sneller en vaker proces
verbaal opmaakt bij overtredin
gen van de wet gevaarlijke stof
fen. Die aanzienlijk toegenomen
pakkans was een politieke eis,
opgesteld na een lange serie inci
denten en calamiteiten. Ook het
RVI-korps controleurs gevaarlij
ke stoffen moest toegeven dat zij
moeilijk grip kregen op het weg
vervoer en dat de steekproef
controles onvoldoende de wind
eronder hielden.
EVO-medewerker Pels zegt het
te betreuren dat de RVI de laat
ste tijd sneller naar het bonnen
boekje grijpt. „De RVI is meer en
meer een opsporingskorps ge
worden. En met het opgaan van
het voormalige Korps Kontro-
leurs in de RVI is helaas het
specialisme weggevallen. Nu zijn
het ambtenaren die hun boekje
erbij moeten pakken. Controles
duren daardoor langer en er
worden meer foüten gemaakt,"
zegt Pels.
Kwestie van tijd, beweert de
RVI. De opleiding van de 200
RVI-controleurs tot deskundigen
van gevaarlijke stoffen is in volle
gang. Weliswaar slepen zij nog
rond met een onhandige koffer
bak vol naslagwerken, maar een
handzaam computer-vraagbaak-
systeem is in ontwikkeling.
Voor de EVO is de andere aan
pak van de RVI-controles vaker
aanleiding om bedrijven die een
verbaal aan de broek gekregen
hebben, te adviseren de zaak aan
de rechter voor te leggen. „Ten
minste als wij goede redenen
hebben om te denken dat het
verhaal van de controleur on
waarachtig is."
RVI-Rijkshoofdcontroleur
G. Schipper kijkt intussen met
onverholen weemoed terug naar
de jaren waarin de nadruk op de
'opvoedende' taak van zijn con
troleurs lag. Want: „Als er iets
mis is, is dat veelal uit onwe
tendheid. Niet uit onwil. De ac
ceptatie van de regelgeving in
het vervoerswereldje is groot.
Veel groter dan de regels rond
rij- en rusttijden."
Wat hem betreft blijft zijn korps
controleurs voor een deel ook,
'ouderwets' opvoedend bezig.
Van onze Haagse redactie
Den Haag - De invoering van I
denwet (anw) wordt opnieuw ui;
Wallage (Sociale Zaken) dee
gisteren mee dat hij geen kant
voor 1 januari 1995 in te voerer
dat de ingeboekte bezuiniging 1
miljoenen guldens niet wordt ge
Het voorstel voor de wet, die de
algemene weduwen- en wezen
wet (aww) moet vervangen stuit
zowel in de Tweede als in de
Eerste Kamer op grote bezwa
ren. Al vanaf maart 1991 pro
beert het kabinet de nabestaan
denwet in te voeren. Het politiek
gekrakeel leidde de afgelopen
twee jaar tot grote onzekerheid
bij 200.000 weduwen die vrezen
dat htm uitkeringen worden
aangetast. Door de nieuwe wet
zouden vooral weduwen met een
(part-time) baan een deel van
hun uitkering moeten inleveren.
De oude aww was alleen geba
seerd op uitkeringen voor wedu
wen en wezen. In 1988 bepaalde
de Raad voor Beroep dat ook
weduwnaars een uitkering moe
ten kunnen krijgen. Omdat het
kabinet niet meer geld wil uit
trekken werd voorgesteld om
grote groepen van de huidige
aww-uitkeringsgerechtigen een
kleinere uitkerng te geven. Bo
vendien moeten samenwonenden
gelijkgesteld worden aan gehuw
den.
De Tweede Kamer ging in juni
1992 morrend akkoord met het
voorstel voor de nieuwe nabe
sta!
Ka
jaa
la%
de 5
gel
gel
een
To*
Vel
luc
in
m<
he'™
pe'
Vo|
sti
zij
vei
K;
aar
eei
te
Wi
dal
nel
sp:
cr<
PoJ
wej
pel
bel
nor
Het blijft toch een beetje Brom-I
snor in de berm, die het wereld]:!
kent en niet direct het bonnen-f
boekje trekt, maar vermaner.:!
op de risico's wijst. „Dat werkt
het best."
Over een zaak zijn Pels
Schipper het eens. De risico's I
van het bijmengen van gevaarlij-
ke stoffen in het stukgoed zij»!
toegenomen en moeilijk control
leerbaar. Steeds vaker gaan che f
micaliën in kleinverpakking sa
men met meer onschuldige stuk
goederen in niet speciaal daar
voor bestemde vrachtwagens!
schepen en vliegtuigen. De RVI|
vond bij recente controles datl
papieren en uitrusting van voer-l
tuig (42 procent van de overtre-l
dingen) en verpakkingen (tot 151
procent) niet in orde waren.
Pels geeft toe: „Bij stukgoed!
vind je geen superspecialisme f
Vrachtwagenchauffeurs zijn nog
niet zo ingesteld op gevaarlijke I
stoffen als hun collega's die op I
tankwagens rijden. Daar kan het j
nodige verbeteren."
Dit is de derde aflevering in een
serie over het vervoer van gevaar- N
lijke stoffen. Eerdere afleveringen I
verschenen zaterdag 11 december J
'en maandag 13 december.
Van onze Haagse redactie
Den Haag - De kritiek van de oppl
rond de Betuwelijn is volgens mii
en Waterstaat) een 'repeterende b:
Zo reageerde Maij gisteren nadat D6
minister andermaal had verweten 'si
de voorstellen van de oppositie, wa|
draagvlak voor goederenlijn is ontstaE
Diezelfde oppositie trachtte gistermo:
stemmingen over de Betuwelijn uit te I
de tijd gunnen om Maij's cijfers overf
onderzoeken.
Toen dat niet lukte stemden oppositi.
Links uiteindelijk in met nagenoeg all
tijen CDA en PvdA om de overlast va
GroenLiriks kreeg Kamerbrede steun
wordt voor meer investeringen in mil
over water en spoor.
Binnenkort neemt de Tweede Kamer
de Eerste Kamer haar oordeel mag v
niet te bespreken, maar het ziet er n;
Op weerstand stuit de Betuwelijn bij
Kamer niet.
STAATSSECRETARIS Wallage van
aangekondigd de toegang tot de w
de toestroom van nieuwe werkloze
aanscherpingen hebben tot resulta:
kortere tijd een baan hadden, nie
aanmerking komen.
Wie deze maatregel plaatst tegen
werknemer in het ontslagrecht,
gevoel krijgen over de toestand én
stelsel.
Want de nieuwe maatregel van V
omdat het stelsel niet deugt, m
rekenfout van de ambtenaren va
sanering van de ww bracht daardi
daarom moet nu een gat van
gedicht.
In een toelichting zei Wallage gist
ceerd is, onder meer omdat er
wordt bezuinigd.
Zo kun je het ook bekijken.
Het zou echter beter zijn als de
gewoon eens zouden vaststellen
Nederland overeind willen houdei
daarbij als sluitstuk om iedereen t
bijdrage aan dat stelsel goedI wordt
Het begrip 'sociale zekerheid' is i
benadering scherp gedevalueerd,
waarbij elke maand tienduizend rt
het een slechte zaak om de ww ver
Als bij de vorige keer door de p
huidige systeem een redelijk mini
die hun baan kwijt raken, dan mo
vaststellen dat de kosten van dat
sociale zekerheid.
Nu lijkt de overheid zich het nei
crisistijd eigen te willen maken:
paraplu, maar eist die weer op als i
