DE STEM Een 'miskend' genie Groots uitgevoerde Roussel-symfonie UIT gids de stem Zappa was vooral een op zichzelf staand fenomeen 'Van iedere ramp gaat hij een beetje achteruit' SUSKE WISK HAMBONE Annet van de Elzen IN BEELD Thijs van Kimmenade Kunst en ethiek „Als je in de brugklas zit en je vader is bloot op de televisie, is dat helemaal niet leuk". Martijn Krabbé, tv-presentator Door Wim van Leest Popsterren gingen vroeger dood aan een overdosis, ze werden vermoord of an ders werden ze toch min stens het slachtoffer van een vliegramp. Aids als doodsoorzaak van popar tiesten is een betrekkelijke nieuwkomer, maar een ster die aan prostaatkanker overlijdt, dat was nog niet vertoond. Uitgerekend de man die zo dikwijls bezong dat je aan je plasser zoveel plezier kan beleven, is aan pro staatkanker overleden: Frank Vincent Zappa. Hij zou op 21 december 53 jaar geworden zijn. Die afwijkende doodsoorzaak past wel bij Frank Zappa, want hij is altijd afwijkend van de rest, om niet te zeggen volstrekt tegendraads geweest. Frank Zappa was de vleesgeworden ar rogantie, zowel in zijn muziek als in zijn uitlatingen over zijn muziek. Die arrogantie'was niet helemaal misplaatst, want zijn muziek was en is van uitzonderlijke klasse en kende volop geniale momenten. Maar tegelijkertijd was het vaak 'moeilijke' muziek, niet geschikt voor commerciële consumptie en daardoor bleef massale erkenning uit. Zappa was arrogant, maar hij was wel iemand die wist waar over hij sprak. Hij kende de muziekindustrie als geen ander en je kon hem nimmer betrappen op loze beweringen. Zijn pro-1 bleem was echter dat hij zo eigenzinnig en zo weinig tot compromissen bereid was, dat hij voortdurend mensen tegen zich in het harnas joeg en het imago kreeg een onmogelijk mens te zijn. Buitenbeentje Zappa was in de popmuziek een miskend genie, een buitenbeen tje dat met zijn controversiële werk het grote publiek afschrok. Ook in de hoek van de moderne componisten is hij lange tijd niet serieus genomen. Pas in de jaren tachtig kwam daar verandering in. Frank Zappa laat een imposant oeuvre na. Hij maakte ruim vijf tig langspeelplaten, waarvan enige tientallen dubbelalbums, en een handvol video's en films. Hij produceerde platen voor an deren en deed zelfs wat acteer werk. De betekenis van Frank Zappa voor de popmuziek is kleiner dan je op grond van zijn oeuvre zou veronderstellen. Er zijn nau welijks groepen waarbij recht streeks zijn invloeden te horen zijn en maar weinigen namen composities van hem op. Dat is niet zo verwonderlijk, want Zap pa's muziek is, zelfs in de sim pelste deuntjes, nauwelijks te kopiëren. Zowel als componist Zoals zo velen hem hebben gekend. foto anp als als gitarist stond hij in de rockmuziek op eenzame hoogte. Frank Zappa was vooral een op zichzelf staand fenomeen. Toen hij in 1966 met de Mothers of Invention de debuut-plaat Freak out uitbracht, schokte hij de Amerikaanse samenleving met bizarre muziek en kritische tek sten. Die muziek was een merk waardige mengeling van rock, rhythm blues, cabaret, jazz, klassiek en avant-garde en ze week totaal af van dat wat op dat moment gangbaar was. Twee richtingen Door de jaren heen is dat schok kende in zijn teksten er een beetje afgegaan. Zappa werd in zijn teksten meer en meer de satiricus die de Amerikaanse sa menleving voortdurend op de korrel nam en die zo'n beetje tot het einde toe tegen heilige huis jes aan bleef schoppen. In instrumentaal opzicht ont wikkelde Zappa zich in twee richtingen. Enerzijds was er de rockmuzikant die tamelijk nor male muziek bij zijn bijtende teksten maakte. Anderzijds was er de serieuze componist die met namen als Varese en Von We- Zappa's muziek was en is van uitzonderlijke klasse en kende volop geniale momenten. foto anp componeerde. Lange tijd stonji de gevestigde muzikale ordfe daar huiverig tegenover, maar in de jaren tachtig kwam daar ver andering in via onder meer plaatopnamen met The London Symphony Orchestra en het En semble Intercontemporain van Pierre Boulez. Van begin af aan was het bij The Mothers duidelijk dat Frank Zappa de absolute leider was. Hij schreef alle teksten en mu ziek en hij bepaalde het imago van de band. Hij was een alleen heerser die geen tegenspraak duldde. In latere fases van zijn loopbaan, toen hij zich liet bege leiden door jonge muzikanten, was de gezagsverhouding tussen Zappa en band nog duidelijker. Frank eiste zo'n beetje het on mogelijke van zijn muzikanten met als resultaat dat hij met werkelijk fantastisch gedrilde bands werkte, 91193 ,99iqb CU. ?up. nr. Conflicten De muziekindustrie en Frank Zappa hebben elkaar nooit zo gelegen. Zijn hele loopbaan is doortrokken van conflicten met platenmaatschappijen en pas na dat hij platen op eigen labels uit ging brengen, kwam daar veran dering in. Zappa heeft zich altijd fel verweerd tegen censuur en hij heeft altijd zelf willen bepalen hoe en in welk tempo hij platen uitbracht. Hij had volstrekte zeggenschap over zijn eigen werk. Merkwaardig genoeg kom je die onafhankelijke status el ders in de popmuziek amper te gen. Zijn gevecht tegen de censuur deed hem begin jaren tachtig in Washington belanden, waar hij het ten overstaan van een se naatscommissie op nam—tegep. Tipper, JGóre, echtgenote van de huidi^êAmerikaanse vice-presi dent. Tipper en nog wat vrou wen, door Zappa de Washington Wives gedoopt, wilden met stickers op platen jeugdige ko pers waarschuwen tegen al te expliciete songteksten over seks en geweld. Het verzet van Zappa hielp in zoverre dat de stickers een tijdje wat halfslachtig ge bruikt werden. Tegenwoordig zie je ze amper nog. Een van de mooiste stunts die Zappa op platengebied uithaal de, was het uitbrengen van de cd-verzameling Beat the boots. In een poging af te rekenen met de enorme hoeveelheid illegale concert-opnamen die er op elpee en cd van Zappa circuleerden, bracht hij op zijn eigen label een tiental van die bootlegs uit voor een prijs die ongeveer de helft bedroegi-Man hetgeen er in het illegale, ciöhïft voor werd g%- vraagd.: Frank Zappa onderhield een soort haat-liefdeverhouding met de pers. Een van zijn stokpaard jes was dat de pers hem voortdu rend verkeerd citeerde en eens in de zoveel tijd kondigde hij aan geen interviews meer te willen geven. Maar omdat zijn platen op de radio amper aandacht kre gen, was hij waar het publiciteit betreft toch vaak weer op die zelfde pers aangewezen. Ik ben twee keer bij een door Zappa belegde persconferentie geweest. Ik denk met gemengde gevoelens aan die bijeenkomsten terug. Als fan vond ik het fan tastisch om de meester in leven de lijve te mogen ontmoeten, Er zit een vrouwengestalte midden in het fotobeeld, ge hurkt, wijdbeens en naakt. Het voorover gebogen hoofd laat de haren als een sluier over het lichaam vallen, de rest wordt halvelings aan het oog onttrok ken door manipulatie met het licht en afdruk op lichtgevoelig papier. Het detail is dan niet meer belangrijk. De figuur is inderdaad een vrouw, maar ook dat is in dit geval geen hoofdzaak. We kij ken niet in de eerste plaats naar een identiteit, maar naar eén vorm, neergezet in een lege ruimte. Anet van de Elzen maakt de gestalte van de gefo tografeerde figuur tot een ding, tot een abstract beeld. De 'ver- dinging' van de mensfiguur wordt versterkt door frontaal te fotograferen zodat de sym metrie van het lijf wordt bena drukt en bij symmetrie kun je geen gezicht gebruiken. Een ge zicht is nooit symmetrisch; symmetrie is voorbehouden aan een' vorm of een machinaal ge maakt ding. Door het persoonlijke op te heffen en het lichaam als ding te benoemen, verandert Van de Elzen het subject, dat de mens in wezen is, in een object. Zo kijk je ook naar een in elkaar gedoken, gehurkte vrouw, met de rug naar de kijker toege keerd. De gestalte keert zich af, daalt in zichzelf af en is geslo ten. Het is letterlijk een sculptuur op de grond geworden. En daar zit een groot verschil met de foto's van Mirjam de Zeeuw, een belangrijk kunstenares die de vrouw tot expliciet onder werp van haar werk heeft ge maakt. Op haar foto's maakt zij hevige, existentiële gevoelens zichtbaar in de persoon van de Door Frits de Coninck vrouw. Die foto's zijn uitge sproken subjectief en aangrij pend en hoe zeer sommige fo to's van Van de Elzen daar ook op lijken, aangrijpend zijn ze nou net niet. De vrouw is een object geworden. Een zekere subjectiviteit is er in het tech nische aanzien van de foto's. Tijdens het ontwikkelen en af drukken heeft zij het beeld ge manipuleerd waarvan een nevel het resultaat is. Als je tot slot de foto herziet die je het eerst zag bij binnenkomst, kijk je ineens heel anders. Want wat zich liet aanzien als een toeval lige opname van een bruid naast een bewonderende brui degom en temidden van feest vierders, blijkt de opname te zijn van een beeld. Centraal op de foto, uitgelicht en afstekend tegen alles eromheen wat sche merig blijft. Annet van de Elzen in De Ver schijning in Tilburg, Lanciers- straat 4, tot 20 december. Beeldende kunst volgens Thijs van Kimmenade is een vereni ging van taal, denken, schilde rij en beeld. En niet te vergeten humor. Zijn werk is doorweven van razendsnelle associaties van woord en beeld die altijd een mooie vorm opleveren en 'Malzeit' van Thijs Kimmenade. 'Malzeit' betekent in het Duits zoveel als een wens tot smakelijk eten, maar het betekent ook 'tijd om te schilderen'. soms ook gewoon tot lachen aanzetten. Maar fundamenteel is het idee achter het werk. Vanuit een uitgedacht idee zoekt hij objecten, ofwel kant en klaar: de 'objets trouvés', ofwel door hem georganiseerd. Hij onderzoekt het woord op zijn betekenissen en zoekt in het bijzonder naar dubbelzin nigheden, als een daad van se mantiek zoals dat in de taalwe tenschap heet. Taal is in dat opzicht een schatkamer waarin Van Kim menade zich al lang vertrouwd voelt, net zo vertrouwd als in de wereld van het beeld. Dat onderzoek is bij hem een visu eel spel dat hij doorspeelt in de beelden die hij gebruikt. Een mooi voorbeeld daarvan is 'Malzeit', een speciale fotogra fische afbeelding (cibachrome) van een door Van Kimmenade geregisseerde situatie met de schepper als overtuigd middel punt. De dubbelzinnigheid begint in het woord. 'Malzeit' is net zo goed de Duitse wens tof smake lijk eten, als een samenstelling van de stam van het werk woord 'malen' schilderen) en het woord 'Zeit', wat een bete kenis oplevert als 'tijd om te schilderen'. Dat woordspel wordt in het beeld voortgezet. We zien een met linnen gedekte tafel met vier borden en bestek en één eter die wacht tot het tijd is om met de nog afwezige gasten te gaan eten. Maar de tafel is meer. Hij is gedekt met schilderslinnen, het bestek blijkt te bestaan uit penselen die de borden flankeren die geschilderd zijn in de primaire kleuren van De Stijl: blauw, rood, geel en wit. En aan het hoofd van de tafel De Organisator. Het beeld leidt nog tot een andere associatie en wel die met het slot van het middeleeuwse Lied van Heer Halewijn: 'Er werd gehouden een banket, het hoofd werd op de tafel gezet'. Maar dat is een associatie waar de kop van de kunstenaar ook om vraagt. Op vallend aan het uiterlijk van zijn werk zijn de buitengewoon heldere vormen die hij voor zijn visuele denken gebruikt. Hij experimenteert ook met zijn vormen. De dingen krijgen niet alleen een meerduidigheid, de vorm van de dingen verschuift soms ongemerkt in een andere, even duidelijke vorm. Een strak ge construeerde stoel met opval lend hoge leuning (lijkend op het ontwerp van George Ea- mes) verandert door een in greep van Van Kimmenade net zo gemakkelijk in een maquette voor een flat. Galerie en designcentrum Vor- mVast presenteert de beeldende kunst nu in een afgescheiden ruimte, een mooie zolder, goede kunst waardig. Er valt bij Van Kimmenade in ieder geval ge noeg te zien, te denken en af en toe ook te lachen. Van Kimmenade in galerie Vor- mVast, Liesboslaan 291 Breda, tot 19 januari. Het is in elk geval een beeld schone tentoonstelling. De NBKS en Peninsula, een kun stenaarscollectief uit Eindho ven, hebben een vorm van sa menwerking gerealiseerd rond het thema 'Kunst en ethiek', waarvan de tentoonstelling in het gebouw van de NBKS een resultaat is. De tentoonstelling heet 'Een beeldschone aanklacht' en be vat werk van tien hiertoe uitge nodigde kunstenaars, van wie de meeste of uit Brabant ge boortig zijn of hier werken. Het geheel ziet er mooi uit, met een fraai uitgegeven catalogus met het essay van Paul Meeuws waaraan de titel van de exposi tie ontleend is en een schitte rende portfolio, bevattende 10 prenten of multiples die de kunstenaars speciaal voor de gelegenheid gemaakt hebben. Het is typisch dat het uiterlijk zo opvalt van een tentoonstel ling die gaat over de 'belang stelling voor persoonlijke en maatschappelijke waarden en normen', over ethiek dus. Ui teraard is een serieuze manifes tatie ook perfect verzorgd. Maar waar het mij om gaat is dat die ethiek zo'n flinterdun draadje is om een en ander bij elkaar te krijgen. Als ik niet tevoren het overi gens helder geschreven essay gelezen had en me ook niet anderszins op de hoogte had gesteld van wat de tentoonstel ling bedoelde, dan zou ik als gewone kijker, niet op dat pre tentieuze verband gekomen zijn. Kunst en Ethiek, het is net zoiets als Kunst en Gevoel, om maar iets te bedenken. Elke betrokkene trekt een passend gezicht, het gaat om De Kunst nietwaar en wie durft het be lang nog te ontkennen? Maar ethiek is geen artistieke categorie, wat je er ook alle maal over wilt zeggen. Welbe schouwd is elke artistieke daad van betekenis er een met maat schappelijke relevantie, zoals elke handeling van de mens een ethische kant heeft. Kunst en ethiek zegt dus niks. Dat is ook het gevoel dat je overhoudt als je de tentoonstelling gezien hebt. Je hebt een paar belang rijke individuele objecten ge zien (Jaap de Vries, Alexander Korsmit onder anderen), een van-dik-hout-zaagt-men-plan- ken installatie van Edu Kis- man, maar waar gaat het nu allemaal over? De tentoonstel ling zelf beantwoordt die vraag in elk geval niet. 'Een beeldschone aanklacht' tot 10 januari bij de NBKS, Reiger straat 16 Breda. DINSDAG 7 DECEMBER 1993 DEEL maar voor de journalist in mij was het een beproeving. Zappa zette vragenstellers genadeloos voor schut, was afgemeten in zijn antwoorden en was vooral voortdurend zo hooghartig dat je er bang van werd. Archieven Frank Zappa heeft bij leven een enorme hoeveelheid platen uit gebracht, maar hij heeft nog on eindig veel meer muziek opgeno men. Vanaf zo'n beetje het begin van zijn loopbaane heeft hij bij elke repetitie, ieder concert en zelfs in kleedkamers de tapere corder mee laten lopen. Dat heeft een gigantische hoeveel heid materiaal opgeleverd. Die banden zijn allemaal opgeslagen in de kelder onder zijn huis in Los Angeles. De banden worden bewaard bij optimale tempera tuur en vochtigheidsgraad. Sinds 1988 was hij bezig met uitbrengen van archief-materi aal. De zesdelige dubbel-cd- reeks You can't do that on stage anymore, de dubbel-cd Play ground psychotics vol kleedka- mergesprekken en een cd met een Mothers-concert eind jaren zestig in Londen zijn al uitge bracht en daar zal het wel niet bij blijven. Zappa's zonen Dwee- zil en Ahmet zijn in de muzikale voetsporen van pa getreden en samen met Zappa's vaste geluid stechnici zullen ze de liefhebber zeker nog blijven voorzien van historische opnamen. Gezien de omvang van het Zappa-archief zouden dat er wel eens heel veel kunnen worden. De laatste jaren werd Frank Zappa ernstig gehinderd door zijn ziekte. Niettemin bleef hij bezig. In '92 kwam hij nog naar Duitsland om er het avantgar- distische gezelschap Ensemble Modern werk van hem te laten vertolken en nog onlangs ver scheen er de cd The yellow shark met daarop nieuw werk. De afgelopen zomer zond de BBC een documentaire over Zappa uit. Daarin waren beel den van een sessie bij hem thuis te zien, waaraan behalve Zappa ook Johnny Guitar Watson, The Chieftains, violist L. Shankar en twee Mongoolse muzikanten deelnamen. Je zag een door de medicijnen dik en oud geworden Zappa die in niets meer leek op de muzikale..despoot die hij zo veel jaren was. Het waren schokkende beelden. Na afloop van de sessie zag je hoe de ooit zo welbespraakte muzikant niet op het woordje soiree kon komen en het na wat haperingen ingefluisterd kreeg. Het fenomeen Frank Zappa werd in die beelden terugge bracht tot trieste, menselijke proporties. The present-day composer refu ses to die!, staat er als citaat op de binnenhoes van de tweede Mothers-elpee Absolutely free. Het citaat is afkomstig van Zap pa's grote inspirator Edgar Va rese. Het is een van de weinige door Zappa onderschreven be weringen die hij niet waar heeft kunnen maken. Documentaire over Identificatie Team Door Anja van den Akker „Van iedere ramp gaat hij een beetje achteruit", consta teert de vrouw van Rinus Jeremiasse, ruim zes jaar lid van het Rampen Identificatie Team (RIT). Dit 25 leden tellen de team wordt sinds 1982 ingeschakeld voor de berging en identificatie van slachtoffers bij rampen, daarin bijge staan door rechercheurs en specialisten. Wroeten in modder en puin naar menselijke resten, vaak zwart geblakerd en verminkt, vergt discipline en is vooral geestelijk erg zwaar. „Als het me te moeilijk wordt, kan ik erom huilen", zegt Jeremiasse, die zich troost met de gedach te dat dank zij identificatie nabestaanden niet hoeven te leven in een tergende onzeker heid. „Iemand moet het toch doen", relativeert collega Leen van der Pols in de documentaire die de NOS vanavond uit zendt. Die uitspraak is tevens de titel van deze verhelderen de reportage. Vier RIT-leden vertellen over vier rampen. Rinus Jeremiasse haalt herinneringen op aan de Bijlmerramp van oktober 1992, Jan Albers beschrijft het neerstorten van een SLM- vliegtuig bij Paramaribo in juni 1989, Rinus Broer vertelt over de vliegtuigramp in Faro van december 1992 en die in Nepal, september 1992, komt opnieuw tot leven door de hel dere beschrijving van Leen van der Pols. Kritiek is er ook: Jeremiasse beklaagt zich over de haast die het RIT moest maken bij de berging van de lijken in de Bijlmer. Tussen de resterende puinhopen, die voor nader on derzoek van de vliegtuigon derdelen naar een vuilstort werden gebracht, vonden zijn collega's nog menselijke res ten. „Ontoelaatbaar", oordeelt Jeremiasse, die meent dat het RIT niet altijd serieus wordt genomen. Volgens Van der Pols is het RIT nauwelijks in overlegorganen betrokken. Maar daar gaat de film niet primair om. 'Iemand moet het toch doen' geeft een helder, zakelijk, maar vooral aangrij pend beeld hoe een ramp het leven van hulpverleners beïn vloedt en hoe ze te werk gaan. Enerzijds zijn er de technische verhalen. Jan Albers demon streert een speciaal voor ram pen ontwikkelde vingerstrek ker, om vingerafdrukken te kunnen maken van slachtof fers bij wie de ledematen door verbranding zijn kromgetrok ken. Maar ook de emotionele kant komt aan bod. „Dat geluid van die helikopter, die mist, dat zwart geblakerde vlieg tuig, die brokstukken, de ver brande bomen. Nabestaanden die voor het eerst zó dicht bij de plek komen waar het ge beurd is", haalt Van der Pols de ramp met een Pakistaans vliegtuig in Nepal weer voor de geest, waarbij dertien Ne derlanders omkwamen. Nederland 3, 21.03 uur Het Brabants Orkest in Breda Breda - Stadsschouwburg, concert van Het Brabants Ór- OO.cf kest. Gehoord op maandag 6 december. Door Dré van Dongen Schubert's leven was bedroe vend kort; zelfs zo dat het overgrote deel van zijn wer ken tijdens zijn leven nimmer het podium bereikte. Ook zijn Symfonie no. 3 in D heeft hij zelf nooit mogen horen. Wij wel, gisteravond in de Stads schouwburg. Deze derde behoort niet tot de belangrijkste werken van de 18-jarige Schubert maar zij ademt een en al levensvreugde. Een evenwichtige orkestklank wist de Franse dirigent met het HBO te reproduceren. Gracieus en vol humor klonk het ■Allegretto, terwijl hij het Menuet een bijna strijdlustig karakter meegaf. De klavierconcerten van Joseph Haydn komt men niet zo vaak tegen in de concertzaal; reden te meer om er ditmaal aandachtig naar te luisteren. De oorspronkelijk geafficheeer- de Rudolf Buchbinder was door ziekte verhinderd en werd ver vangen door de Franse pianiste Michèle Boegner: gezien het re sultaat geen slechte ruil. Dat het Haydn er om begonnen was speelmuziek te schrijven, blijkt duidelijk: de diepgang van zijn symfonieën kom je in zijn klavierconcerten niet tegen. Dat in D beantwoordt nog het mees te aan de normen van een con cert, het is dan ook het enige FILMS GOES -Grand Theater 20 u. The firm. HULST - De Koning van Engeland 20 u. Jurassic Park. 20 u. Hard target. 20 u. The firm. 20 u. Real McCoy. 20 u. The piano. VLISSINGEN - Alhambra 1 20 u. Hard target. - Alhambra 2 20 u. Tina, what's love got to do with it. - Alhambra 3 20 u. House of spirits. - Alhambra 4 20 u. Rising sun. BERGEN OP ZOOM - Cinem'actueel 1-2-3 18.45 u, Aladdin. 20.45 u. Tina, what's love got to do with it. 20 u. Fried green tomatoes. 20 u. Jurassic Park. - Roxy 1 - 18.30 u. Aladdin. 20.30 u. The crush. - Roxy 2 - 20 u. The firm. ROOSENDAAL - City 1-2-3 20 u. Aladdin. waarin dialogen tussen solist en orkest voorkomen. Pianistische noviteiten vallen er niet in te ontdekken. Maar de wijze waarop Michèle Boegner deze voorspelbaar klinkende muziek wist over te brengen, was fenominaal. Door haar sprankelende, geparelde spel - vooral het Vivace was een juweel - kon zij Haydn van begin tot einde laten bloeien. Haar spel was ingetogen maar in de cadens II was zij te veel romantica om zich in te houden. Omdat Von Weber's Kon- zertstück blijkbaar niet op haar lijst voorkomt, speelde zij het overbekende concert in F van J.S. Bach, dat zich maar moei zaam voegen kon in dit pro gramma. Dat zij bij deze uitvoering ge bruik maakte van alle technische mogelijkheden die een moderne Steinway haar leveren kan, is dan wel niet authentiek, maar wel prachtig om aan te horen. Het orkest begeleidde misschien daarom in de hoekdelen wat te fors. Dat Jean Fournet een bijzondere affiniteit koestert voor Roussel behoeft na het beluisteren van diens derde in G geen betoog. Wat deze dirigent hier met het Brabants Orkest deed was groots. Deze energieke muziek, die vaak tumultueus agressief wordt, was voor beide partijen een kolfje naar hun land. Deze voortreffelijke uitvoering was rondweg indrukwekkend aan het eind van een fraai concert dat ons als een verlaat sinterklaas cadeau in de schoot geworpen werd. 20 u. Tina, what's love got to do with it. 20 u. Twin Peaks. BRUGGE - Kennedycomplex 20 u. Sleepless in Seattle. 20 u. Aladdin. 20 u. Rising sun. KNOKKE - Beverly Screens 20 u. Sleepless in Seattle. 20 u. Jurassic Park. 20 u. Hard target. 20 u. Rising sun. RADIO 1 Elk heel uur en 7.30, 8.30, 12.30, 13.30,17.30,18.30 en 06.30 Nieuws. KRO: 7.07 Echo. 9.05 Dingen die gebeuren (M/V). NCRV: 12.07 Hier en Nu (12.45 Aandacht voor agrari sche actualiteiten). VOO: 14.05 Nieuwsradio. TROS: 19.04 Interak- tief. 20.04 Klantenservice. VOO: 22.04 Sportradio. NOS: 23.07 Met het oog op morgen. VARA: 0.04 For the record. 2.02 Geen tijd. 5.02-7.00 Ochtendhumeur RADIO 2 Elk heel uur Nieuws. AVRO: 7.04 Sugar in the morning. 9.04 Arbeids vitaminen op 2.12.04 Het beleg van Hilversum. EO: 14.04 De gouden greep. 15.04 Formule 2. 17.04 Alle mensen. VPRO: 18.04 Ekkel horizon taal. AVRO: 19.04 Album. 22.04 Li melight. 23.04-24.00 Bluefunk 'n soul RADIO 3 Elk heel uur Nieuws. AKN: 6.02 Breakfast-club. 9.04 Arbeidsvitami nen. VARA: 12.04 Denk aan Henk. 14.04 Carola. AKN: 15.04 Popsjop (I en II). V00: 17.04 Rinkeldekinkel. NOS: 18.04 De Avondspits. EO: 19.04 Spoor 7. AVRO: 20.04 Forza. VPRO: 21.04 Villa 65. TROS: 0.04 Nacht wacht. VARA: 2.02 Mol of Mark. AKN: 4.02-6.00 Pyjama FM RADIO 4 Om 7.00, 8.00, 13.00, 18.00 en 20.00 Nieuws. TROS: 7.02 Een goede mor gen met Sonja en Kees Brusse. 9.00 Muziek voor miljoenen. 11.00 Och tendconcert I. Radio Filharmo nisch Orkest; II. 12.30 Muz. voor piano en hoorns. 13.04 De klassieke top 10 en nieuwe klassieke cd's. 14.00 Middagconcert. NCRV: 16.00 De Nederlanden. 17.00 Leger des Heilskwartier. 17.15 Muziek in vrije tijd. Nederlands Koorfestival 1993. 18.04 Geloven in muziek. 18.45 Or gelconcert. 19.20 Klassiek in vogel vlucht. 20.02 Avondconcert. EO: 22.30 Orgelbespeling. 23.00 De ora toria van G.F. Handel. 23.30 Songs of Praise. 0.00-1.00 Vier na midder nacht RADIO 5 Elk heel uurt/m 18.00 Nieuws. NOS: 6.45-6.50 Mededelingenrubriek met uitgebreid weerbericht en scheepsvaartberichten. 7.05 Vroeg op 5. IKON: 8.50 Snippers. NOS: 8.55 Waterstanden. VPRO: 9.02 Dinsdag op 5 met om 9.02 Het gesprek; 9.45 Instituut Schreuders; 10.02 Ontmoe tingen in de natuur met Gied Jaspars; 10.42 De jazz van Pete Felleman; 11.02 Ischa; 11.55 Vrije geluiden; 12.02 Het debat; 12.50 Het Niek Stein-archief; 13.10 De docu mentaire; 14.02 Passages passan ten; 15.02 Boeken; 16.02 Stenen des aanstoots; 16.20 Kunstwacht. NOS: 17.10 Radio UIT. PP: 17.50 RPF. KRO/RKK: 18.02 Tot uw dienst. EO: 19.00 Waar waren we ook alweer? NOS: 19.15 Nieuws en actualiteiten in het Turks. 19 50 Nieuws en actu aliteiten in het Marokkaans en Ber bers. 20.40 Nieuws en actualiteiten in het Chinees. TELEAC: 21.00 Britse en Amerikaanse literatuur. 21.30 Russisch voor beginners. 22.00 Co nto Dice. 22.30 Pronto? NOS: 23.07-24.00 Met het oog op morgen OMROEP BRABANT ANP-nieuws: Zie Radio 1. 7.05 Bra bants nieuws en actualiteiten en de krant in Brabant. 7.32 Brabants nieuws, actualiteiten en weerman Johan Verschuuren. 8.08 Brabants nieuws. 8.11 Radio Nieuws Centra le. 8.32 Brabants nieuws, actualitei ten en weerman. 9.03 Brabants nieuws. 9.07 Muziekkiosk. 10.03 Brabants nieuws. 10.07 Draai-bank. 11.03 Brabants nieuws. 11.07 Van harte. 12.05 Brabants nieuws en actualiteiten. 12.55 Bericht voor boer en tuinder. 13.08 Brabants nieuws. 13.11 Radio Nieuws Cen trale. 13.32 Brabants nieuws. 13.34 Muziek. 14.03 Brabants nieuws. 14.07 Muziekkiosk. 15.03 Brabants nieuws. Aansl.: Prikbord I. 16.03 Brabants nieuws. Aansl.: Prikbord II. 17.05 Brabants nieuws en actua liteiten 17.45 De agenda. 17.55-18.00 Nieuwsoverzicht ££N KLEINE COLLECTE OM DE KOLOMMEtJ INHÓMéTE EM U/TGA v£V GELUI TE- KKMGEUl

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1993 | | pagina 18