DE STEM
Een 'miskend' genie
Groots uitgevoerde
Roussel-symfonie
UIT gids
de stem
Zappa was vooral een op zichzelf staand fenomeen
'Van iedere ramp gaat
hij een beetje achteruit'
SUSKE WISK
HAMBONE
Annet van
de Elzen
IN BEELD
Thijs van
Kimmenade
Kunst en
ethiek
„Als je in de brugklas zit en je vader
is bloot op de televisie, is dat helemaal
niet leuk".
Martijn Krabbé, tv-presentator
Door Wim van Leest
Popsterren gingen vroeger
dood aan een overdosis, ze
werden vermoord of an
ders werden ze toch min
stens het slachtoffer van
een vliegramp. Aids als
doodsoorzaak van popar
tiesten is een betrekkelijke
nieuwkomer, maar een ster
die aan prostaatkanker
overlijdt, dat was nog niet
vertoond.
Uitgerekend de man die zo
dikwijls bezong dat je aan
je plasser zoveel plezier
kan beleven, is aan pro
staatkanker overleden:
Frank Vincent Zappa. Hij
zou op 21 december 53
jaar geworden zijn.
Die afwijkende doodsoorzaak
past wel bij Frank Zappa, want
hij is altijd afwijkend van de
rest, om niet te zeggen volstrekt
tegendraads geweest. Frank
Zappa was de vleesgeworden ar
rogantie, zowel in zijn muziek
als in zijn uitlatingen over zijn
muziek.
Die arrogantie'was niet helemaal
misplaatst, want zijn muziek
was en is van uitzonderlijke
klasse en kende volop geniale
momenten. Maar tegelijkertijd
was het vaak 'moeilijke' muziek,
niet geschikt voor commerciële
consumptie en daardoor bleef
massale erkenning uit.
Zappa was arrogant, maar hij
was wel iemand die wist waar
over hij sprak. Hij kende de
muziekindustrie als geen ander
en je kon hem nimmer betrappen
op loze beweringen. Zijn pro-1
bleem was echter dat hij zo
eigenzinnig en zo weinig tot
compromissen bereid was, dat
hij voortdurend mensen tegen
zich in het harnas joeg en het
imago kreeg een onmogelijk
mens te zijn.
Buitenbeentje
Zappa was in de popmuziek een
miskend genie, een buitenbeen
tje dat met zijn controversiële
werk het grote publiek afschrok.
Ook in de hoek van de moderne
componisten is hij lange tijd niet
serieus genomen. Pas in de jaren
tachtig kwam daar verandering
in.
Frank Zappa laat een imposant
oeuvre na. Hij maakte ruim vijf
tig langspeelplaten, waarvan
enige tientallen dubbelalbums,
en een handvol video's en films.
Hij produceerde platen voor an
deren en deed zelfs wat acteer
werk.
De betekenis van Frank Zappa
voor de popmuziek is kleiner
dan je op grond van zijn oeuvre
zou veronderstellen. Er zijn nau
welijks groepen waarbij recht
streeks zijn invloeden te horen
zijn en maar weinigen namen
composities van hem op. Dat is
niet zo verwonderlijk, want Zap
pa's muziek is, zelfs in de sim
pelste deuntjes, nauwelijks te
kopiëren. Zowel als componist
Zoals zo velen hem hebben
gekend. foto anp
als als gitarist stond hij in de
rockmuziek op eenzame hoogte.
Frank Zappa was vooral een op
zichzelf staand fenomeen. Toen
hij in 1966 met de Mothers of
Invention de debuut-plaat Freak
out uitbracht, schokte hij de
Amerikaanse samenleving met
bizarre muziek en kritische tek
sten. Die muziek was een merk
waardige mengeling van rock,
rhythm blues, cabaret, jazz,
klassiek en avant-garde en ze
week totaal af van dat wat op
dat moment gangbaar was.
Twee richtingen
Door de jaren heen is dat schok
kende in zijn teksten er een
beetje afgegaan. Zappa werd in
zijn teksten meer en meer de
satiricus die de Amerikaanse sa
menleving voortdurend op de
korrel nam en die zo'n beetje tot
het einde toe tegen heilige huis
jes aan bleef schoppen.
In instrumentaal opzicht ont
wikkelde Zappa zich in twee
richtingen. Enerzijds was er de
rockmuzikant die tamelijk nor
male muziek bij zijn bijtende
teksten maakte. Anderzijds was
er de serieuze componist die met
namen als Varese en Von We-
Zappa's muziek was en is van uitzonderlijke klasse en kende volop geniale momenten. foto anp
componeerde. Lange tijd stonji
de gevestigde muzikale ordfe
daar huiverig tegenover, maar in
de jaren tachtig kwam daar ver
andering in via onder meer
plaatopnamen met The London
Symphony Orchestra en het En
semble Intercontemporain van
Pierre Boulez.
Van begin af aan was het bij The
Mothers duidelijk dat Frank
Zappa de absolute leider was.
Hij schreef alle teksten en mu
ziek en hij bepaalde het imago
van de band. Hij was een alleen
heerser die geen tegenspraak
duldde. In latere fases van zijn
loopbaan, toen hij zich liet bege
leiden door jonge muzikanten,
was de gezagsverhouding tussen
Zappa en band nog duidelijker.
Frank eiste zo'n beetje het on
mogelijke van zijn muzikanten
met als resultaat dat hij met
werkelijk fantastisch gedrilde
bands werkte,
91193 ,99iqb CU.
?up. nr.
Conflicten
De muziekindustrie en Frank
Zappa hebben elkaar nooit zo
gelegen. Zijn hele loopbaan is
doortrokken van conflicten met
platenmaatschappijen en pas na
dat hij platen op eigen labels uit
ging brengen, kwam daar veran
dering in. Zappa heeft zich altijd
fel verweerd tegen censuur en hij
heeft altijd zelf willen bepalen
hoe en in welk tempo hij platen
uitbracht. Hij had volstrekte
zeggenschap over zijn eigen
werk. Merkwaardig genoeg kom
je die onafhankelijke status el
ders in de popmuziek amper te
gen.
Zijn gevecht tegen de censuur
deed hem begin jaren tachtig in
Washington belanden, waar hij
het ten overstaan van een se
naatscommissie op nam—tegep.
Tipper, JGóre, echtgenote van de
huidi^êAmerikaanse vice-presi
dent. Tipper en nog wat vrou
wen, door Zappa de Washington
Wives gedoopt, wilden met
stickers op platen jeugdige ko
pers waarschuwen tegen al te
expliciete songteksten over seks
en geweld. Het verzet van Zappa
hielp in zoverre dat de stickers
een tijdje wat halfslachtig ge
bruikt werden. Tegenwoordig zie
je ze amper nog.
Een van de mooiste stunts die
Zappa op platengebied uithaal
de, was het uitbrengen van de
cd-verzameling Beat the boots.
In een poging af te rekenen met
de enorme hoeveelheid illegale
concert-opnamen die er op elpee
en cd van Zappa circuleerden,
bracht hij op zijn eigen label een
tiental van die bootlegs uit voor
een prijs die ongeveer de helft
bedroegi-Man hetgeen er in het
illegale, ciöhïft voor werd g%-
vraagd.:
Frank Zappa onderhield een
soort haat-liefdeverhouding met
de pers. Een van zijn stokpaard
jes was dat de pers hem voortdu
rend verkeerd citeerde en eens in
de zoveel tijd kondigde hij aan
geen interviews meer te willen
geven. Maar omdat zijn platen
op de radio amper aandacht kre
gen, was hij waar het publiciteit
betreft toch vaak weer op die
zelfde pers aangewezen.
Ik ben twee keer bij een door
Zappa belegde persconferentie
geweest. Ik denk met gemengde
gevoelens aan die bijeenkomsten
terug. Als fan vond ik het fan
tastisch om de meester in leven
de lijve te mogen ontmoeten,
Er zit een vrouwengestalte
midden in het fotobeeld, ge
hurkt, wijdbeens en naakt. Het
voorover gebogen hoofd laat de
haren als een sluier over het
lichaam vallen, de rest wordt
halvelings aan het oog onttrok
ken door manipulatie met het
licht en afdruk op lichtgevoelig
papier. Het detail is dan niet
meer belangrijk.
De figuur is inderdaad een
vrouw, maar ook dat is in dit
geval geen hoofdzaak. We kij
ken niet in de eerste plaats
naar een identiteit, maar naar
eén vorm, neergezet in een lege
ruimte. Anet van de Elzen
maakt de gestalte van de gefo
tografeerde figuur tot een ding,
tot een abstract beeld. De 'ver-
dinging' van de mensfiguur
wordt versterkt door frontaal
te fotograferen zodat de sym
metrie van het lijf wordt bena
drukt en bij symmetrie kun je
geen gezicht gebruiken. Een ge
zicht is nooit symmetrisch;
symmetrie is voorbehouden aan
een' vorm of een machinaal ge
maakt ding.
Door het persoonlijke op te
heffen en het lichaam als ding
te benoemen, verandert Van de
Elzen het subject, dat de mens
in wezen is, in een object. Zo
kijk je ook naar een in elkaar
gedoken, gehurkte vrouw, met
de rug naar de kijker toege
keerd. De gestalte keert zich af,
daalt in zichzelf af en is geslo
ten.
Het is letterlijk een sculptuur
op de grond geworden. En daar
zit een groot verschil met de
foto's van Mirjam de Zeeuw,
een belangrijk kunstenares die
de vrouw tot expliciet onder
werp van haar werk heeft ge
maakt. Op haar foto's maakt zij
hevige, existentiële gevoelens
zichtbaar in de persoon van de
Door Frits de Coninck
vrouw. Die foto's zijn uitge
sproken subjectief en aangrij
pend en hoe zeer sommige fo
to's van Van de Elzen daar ook
op lijken, aangrijpend zijn ze
nou net niet. De vrouw is een
object geworden. Een zekere
subjectiviteit is er in het tech
nische aanzien van de foto's.
Tijdens het ontwikkelen en af
drukken heeft zij het beeld ge
manipuleerd waarvan een nevel
het resultaat is. Als je tot slot
de foto herziet die je het eerst
zag bij binnenkomst, kijk je
ineens heel anders. Want wat
zich liet aanzien als een toeval
lige opname van een bruid
naast een bewonderende brui
degom en temidden van feest
vierders, blijkt de opname te
zijn van een beeld. Centraal op
de foto, uitgelicht en afstekend
tegen alles eromheen wat sche
merig blijft.
Annet van de Elzen in De Ver
schijning in Tilburg, Lanciers-
straat 4, tot 20 december.
Beeldende kunst volgens Thijs
van Kimmenade is een vereni
ging van taal, denken, schilde
rij en beeld. En niet te vergeten
humor. Zijn werk is doorweven
van razendsnelle associaties
van woord en beeld die altijd
een mooie vorm opleveren en
'Malzeit' van Thijs Kimmenade. 'Malzeit' betekent in het
Duits zoveel als een wens tot smakelijk eten, maar het
betekent ook 'tijd om te schilderen'.
soms ook gewoon tot lachen
aanzetten. Maar fundamenteel
is het idee achter het werk.
Vanuit een uitgedacht idee
zoekt hij objecten, ofwel kant
en klaar: de 'objets trouvés',
ofwel door hem georganiseerd.
Hij onderzoekt het woord op
zijn betekenissen en zoekt in
het bijzonder naar dubbelzin
nigheden, als een daad van se
mantiek zoals dat in de taalwe
tenschap heet.
Taal is in dat opzicht een
schatkamer waarin Van Kim
menade zich al lang vertrouwd
voelt, net zo vertrouwd als in
de wereld van het beeld. Dat
onderzoek is bij hem een visu
eel spel dat hij doorspeelt in de
beelden die hij gebruikt. Een
mooi voorbeeld daarvan is
'Malzeit', een speciale fotogra
fische afbeelding (cibachrome)
van een door Van Kimmenade
geregisseerde situatie met de
schepper als overtuigd middel
punt.
De dubbelzinnigheid begint in
het woord. 'Malzeit' is net zo
goed de Duitse wens tof smake
lijk eten, als een samenstelling
van de stam van het werk
woord 'malen' schilderen) en
het woord 'Zeit', wat een bete
kenis oplevert als 'tijd om te
schilderen'. Dat woordspel
wordt in het beeld voortgezet.
We zien een met linnen gedekte
tafel met vier borden en bestek
en één eter die wacht tot het
tijd is om met de nog afwezige
gasten te gaan eten. Maar de
tafel is meer. Hij is gedekt met
schilderslinnen, het bestek
blijkt te bestaan uit penselen
die de borden flankeren die
geschilderd zijn in de primaire
kleuren van De Stijl: blauw,
rood, geel en wit.
En aan het hoofd van de tafel
De Organisator. Het beeld leidt
nog tot een andere associatie en
wel die met het slot van het
middeleeuwse Lied van Heer
Halewijn: 'Er werd gehouden
een banket, het hoofd werd op
de tafel gezet'. Maar dat is een
associatie waar de kop van de
kunstenaar ook om vraagt. Op
vallend aan het uiterlijk van
zijn werk zijn de buitengewoon
heldere vormen die hij voor zijn
visuele denken gebruikt. Hij
experimenteert ook met zijn
vormen.
De dingen krijgen niet alleen
een meerduidigheid, de vorm
van de dingen verschuift soms
ongemerkt in een andere, even
duidelijke vorm. Een strak ge
construeerde stoel met opval
lend hoge leuning (lijkend op
het ontwerp van George Ea-
mes) verandert door een in
greep van Van Kimmenade net
zo gemakkelijk in een maquette
voor een flat.
Galerie en designcentrum Vor-
mVast presenteert de beeldende
kunst nu in een afgescheiden
ruimte, een mooie zolder, goede
kunst waardig. Er valt bij Van
Kimmenade in ieder geval ge
noeg te zien, te denken en af en
toe ook te lachen.
Van Kimmenade in galerie Vor-
mVast, Liesboslaan 291 Breda,
tot 19 januari.
Het is in elk geval een beeld
schone tentoonstelling. De
NBKS en Peninsula, een kun
stenaarscollectief uit Eindho
ven, hebben een vorm van sa
menwerking gerealiseerd rond
het thema 'Kunst en ethiek',
waarvan de tentoonstelling in
het gebouw van de NBKS een
resultaat is.
De tentoonstelling heet 'Een
beeldschone aanklacht' en be
vat werk van tien hiertoe uitge
nodigde kunstenaars, van wie
de meeste of uit Brabant ge
boortig zijn of hier werken. Het
geheel ziet er mooi uit, met een
fraai uitgegeven catalogus met
het essay van Paul Meeuws
waaraan de titel van de exposi
tie ontleend is en een schitte
rende portfolio, bevattende 10
prenten of multiples die de
kunstenaars speciaal voor de
gelegenheid gemaakt hebben.
Het is typisch dat het uiterlijk
zo opvalt van een tentoonstel
ling die gaat over de 'belang
stelling voor persoonlijke en
maatschappelijke waarden en
normen', over ethiek dus. Ui
teraard is een serieuze manifes
tatie ook perfect verzorgd.
Maar waar het mij om gaat is
dat die ethiek zo'n flinterdun
draadje is om een en ander bij
elkaar te krijgen.
Als ik niet tevoren het overi
gens helder geschreven essay
gelezen had en me ook niet
anderszins op de hoogte had
gesteld van wat de tentoonstel
ling bedoelde, dan zou ik als
gewone kijker, niet op dat pre
tentieuze verband gekomen
zijn. Kunst en Ethiek, het is net
zoiets als Kunst en Gevoel, om
maar iets te bedenken. Elke
betrokkene trekt een passend
gezicht, het gaat om De Kunst
nietwaar en wie durft het be
lang nog te ontkennen?
Maar ethiek is geen artistieke
categorie, wat je er ook alle
maal over wilt zeggen. Welbe
schouwd is elke artistieke daad
van betekenis er een met maat
schappelijke relevantie, zoals
elke handeling van de mens een
ethische kant heeft. Kunst en
ethiek zegt dus niks. Dat is ook
het gevoel dat je overhoudt als
je de tentoonstelling gezien
hebt. Je hebt een paar belang
rijke individuele objecten ge
zien (Jaap de Vries, Alexander
Korsmit onder anderen), een
van-dik-hout-zaagt-men-plan-
ken installatie van Edu Kis-
man, maar waar gaat het nu
allemaal over? De tentoonstel
ling zelf beantwoordt die vraag
in elk geval niet.
'Een beeldschone aanklacht' tot
10 januari bij de NBKS, Reiger
straat 16 Breda.
DINSDAG 7 DECEMBER 1993 DEEL
maar voor de journalist in mij
was het een beproeving. Zappa
zette vragenstellers genadeloos
voor schut, was afgemeten in
zijn antwoorden en was vooral
voortdurend zo hooghartig dat je
er bang van werd.
Archieven
Frank Zappa heeft bij leven een
enorme hoeveelheid platen uit
gebracht, maar hij heeft nog on
eindig veel meer muziek opgeno
men. Vanaf zo'n beetje het begin
van zijn loopbaane heeft hij bij
elke repetitie, ieder concert en
zelfs in kleedkamers de tapere
corder mee laten lopen. Dat
heeft een gigantische hoeveel
heid materiaal opgeleverd. Die
banden zijn allemaal opgeslagen
in de kelder onder zijn huis in
Los Angeles. De banden worden
bewaard bij optimale tempera
tuur en vochtigheidsgraad.
Sinds 1988 was hij bezig met
uitbrengen van archief-materi
aal. De zesdelige dubbel-cd-
reeks You can't do that on stage
anymore, de dubbel-cd Play
ground psychotics vol kleedka-
mergesprekken en een cd met
een Mothers-concert eind jaren
zestig in Londen zijn al uitge
bracht en daar zal het wel niet
bij blijven. Zappa's zonen Dwee-
zil en Ahmet zijn in de muzikale
voetsporen van pa getreden en
samen met Zappa's vaste geluid
stechnici zullen ze de liefhebber
zeker nog blijven voorzien van
historische opnamen. Gezien de
omvang van het Zappa-archief
zouden dat er wel eens heel veel
kunnen worden.
De laatste jaren werd Frank
Zappa ernstig gehinderd door
zijn ziekte. Niettemin bleef hij
bezig. In '92 kwam hij nog naar
Duitsland om er het avantgar-
distische gezelschap Ensemble
Modern werk van hem te laten
vertolken en nog onlangs ver
scheen er de cd The yellow shark
met daarop nieuw werk.
De afgelopen zomer zond de
BBC een documentaire over
Zappa uit. Daarin waren beel
den van een sessie bij hem thuis
te zien, waaraan behalve Zappa
ook Johnny Guitar Watson, The
Chieftains, violist L. Shankar en
twee Mongoolse muzikanten
deelnamen. Je zag een door de
medicijnen dik en oud geworden
Zappa die in niets meer leek op
de muzikale..despoot die hij zo
veel jaren was.
Het waren schokkende beelden.
Na afloop van de sessie zag je
hoe de ooit zo welbespraakte
muzikant niet op het woordje
soiree kon komen en het na wat
haperingen ingefluisterd kreeg.
Het fenomeen Frank Zappa
werd in die beelden terugge
bracht tot trieste, menselijke
proporties.
The present-day composer refu
ses to die!, staat er als citaat op
de binnenhoes van de tweede
Mothers-elpee Absolutely free.
Het citaat is afkomstig van Zap
pa's grote inspirator Edgar Va
rese. Het is een van de weinige
door Zappa onderschreven be
weringen die hij niet waar heeft
kunnen maken.
Documentaire over Identificatie Team
Door Anja van den Akker
„Van iedere ramp gaat hij een beetje achteruit", consta
teert de vrouw van Rinus Jeremiasse, ruim zes jaar lid van
het Rampen Identificatie Team (RIT). Dit 25 leden tellen
de team wordt sinds 1982 ingeschakeld voor de berging en
identificatie van slachtoffers bij rampen, daarin bijge
staan door rechercheurs en specialisten.
Wroeten in modder en puin
naar menselijke resten, vaak
zwart geblakerd en verminkt,
vergt discipline en is vooral
geestelijk erg zwaar. „Als het
me te moeilijk wordt, kan ik
erom huilen", zegt Jeremiasse,
die zich troost met de gedach
te dat dank zij identificatie
nabestaanden niet hoeven te
leven in een tergende onzeker
heid.
„Iemand moet het toch doen",
relativeert collega Leen van
der Pols in de documentaire
die de NOS vanavond uit
zendt. Die uitspraak is tevens
de titel van deze verhelderen
de reportage.
Vier RIT-leden vertellen over
vier rampen. Rinus Jeremiasse
haalt herinneringen op aan de
Bijlmerramp van oktober
1992, Jan Albers beschrijft het
neerstorten van een SLM-
vliegtuig bij Paramaribo in
juni 1989, Rinus Broer vertelt
over de vliegtuigramp in Faro
van december 1992 en die in
Nepal, september 1992, komt
opnieuw tot leven door de hel
dere beschrijving van Leen
van der Pols.
Kritiek is er ook: Jeremiasse
beklaagt zich over de haast
die het RIT moest maken bij
de berging van de lijken in de
Bijlmer. Tussen de resterende
puinhopen, die voor nader on
derzoek van de vliegtuigon
derdelen naar een vuilstort
werden gebracht, vonden zijn
collega's nog menselijke res
ten. „Ontoelaatbaar", oordeelt
Jeremiasse, die meent dat het
RIT niet altijd serieus wordt
genomen. Volgens Van der
Pols is het RIT nauwelijks in
overlegorganen betrokken.
Maar daar gaat de film niet
primair om. 'Iemand moet het
toch doen' geeft een helder,
zakelijk, maar vooral aangrij
pend beeld hoe een ramp het
leven van hulpverleners beïn
vloedt en hoe ze te werk gaan.
Enerzijds zijn er de technische
verhalen. Jan Albers demon
streert een speciaal voor ram
pen ontwikkelde vingerstrek
ker, om vingerafdrukken te
kunnen maken van slachtof
fers bij wie de ledematen door
verbranding zijn kromgetrok
ken.
Maar ook de emotionele kant
komt aan bod. „Dat geluid
van die helikopter, die mist,
dat zwart geblakerde vlieg
tuig, die brokstukken, de ver
brande bomen. Nabestaanden
die voor het eerst zó dicht bij
de plek komen waar het ge
beurd is", haalt Van der Pols
de ramp met een Pakistaans
vliegtuig in Nepal weer voor
de geest, waarbij dertien Ne
derlanders omkwamen.
Nederland 3, 21.03 uur
Het Brabants Orkest in Breda
Breda - Stadsschouwburg,
concert van Het Brabants Ór-
OO.cf kest. Gehoord op maandag 6
december.
Door Dré van Dongen
Schubert's leven was bedroe
vend kort; zelfs zo dat het
overgrote deel van zijn wer
ken tijdens zijn leven nimmer
het podium bereikte. Ook zijn
Symfonie no. 3 in D heeft hij
zelf nooit mogen horen. Wij
wel, gisteravond in de Stads
schouwburg.
Deze derde behoort niet tot de
belangrijkste werken van de
18-jarige Schubert maar zij
ademt een en al levensvreugde.
Een evenwichtige orkestklank
wist de Franse dirigent met het
HBO te reproduceren.
Gracieus en vol humor klonk het
■Allegretto, terwijl hij het Menuet
een bijna strijdlustig karakter
meegaf. De klavierconcerten van
Joseph Haydn komt men niet zo
vaak tegen in de concertzaal;
reden te meer om er ditmaal
aandachtig naar te luisteren.
De oorspronkelijk geafficheeer-
de Rudolf Buchbinder was door
ziekte verhinderd en werd ver
vangen door de Franse pianiste
Michèle Boegner: gezien het re
sultaat geen slechte ruil.
Dat het Haydn er om begonnen
was speelmuziek te schrijven,
blijkt duidelijk: de diepgang van
zijn symfonieën kom je in zijn
klavierconcerten niet tegen. Dat
in D beantwoordt nog het mees
te aan de normen van een con
cert, het is dan ook het enige
FILMS
GOES
-Grand Theater
20 u. The firm.
HULST
- De Koning van Engeland
20 u. Jurassic Park.
20 u. Hard target.
20 u. The firm.
20 u. Real McCoy.
20 u. The piano.
VLISSINGEN
- Alhambra 1
20 u. Hard target.
- Alhambra 2
20 u. Tina, what's love got to do
with it.
- Alhambra 3
20 u. House of spirits.
- Alhambra 4
20 u. Rising sun.
BERGEN OP ZOOM
- Cinem'actueel 1-2-3
18.45 u, Aladdin.
20.45 u. Tina, what's love got to do
with it.
20 u. Fried green tomatoes.
20 u. Jurassic Park.
- Roxy 1 - 18.30 u. Aladdin.
20.30 u. The crush.
- Roxy 2 - 20 u. The firm.
ROOSENDAAL
- City 1-2-3
20 u. Aladdin.
waarin dialogen tussen solist en
orkest voorkomen.
Pianistische noviteiten vallen er
niet in te ontdekken. Maar de
wijze waarop Michèle Boegner
deze voorspelbaar klinkende
muziek wist over te brengen,
was fenominaal. Door haar
sprankelende, geparelde spel -
vooral het Vivace was een juweel
- kon zij Haydn van begin tot
einde laten bloeien. Haar spel
was ingetogen maar in de cadens
II was zij te veel romantica om
zich in te houden.
Omdat Von Weber's Kon-
zertstück blijkbaar niet op haar
lijst voorkomt, speelde zij het
overbekende concert in F van
J.S. Bach, dat zich maar moei
zaam voegen kon in dit pro
gramma.
Dat zij bij deze uitvoering ge
bruik maakte van alle technische
mogelijkheden die een moderne
Steinway haar leveren kan, is
dan wel niet authentiek, maar
wel prachtig om aan te horen.
Het orkest begeleidde misschien
daarom in de hoekdelen wat te
fors.
Dat Jean Fournet een bijzondere
affiniteit koestert voor Roussel
behoeft na het beluisteren van
diens derde in G geen betoog.
Wat deze dirigent hier met het
Brabants Orkest deed was
groots. Deze energieke muziek,
die vaak tumultueus agressief
wordt, was voor beide partijen
een kolfje naar hun land. Deze
voortreffelijke uitvoering was
rondweg indrukwekkend aan het
eind van een fraai concert dat
ons als een verlaat sinterklaas
cadeau in de schoot geworpen
werd.
20 u. Tina, what's love got to do
with it.
20 u. Twin Peaks.
BRUGGE
- Kennedycomplex
20 u. Sleepless in Seattle.
20 u. Aladdin.
20 u. Rising sun.
KNOKKE
- Beverly Screens
20 u. Sleepless in Seattle.
20 u. Jurassic Park.
20 u. Hard target.
20 u. Rising sun.
RADIO 1
Elk heel uur en 7.30, 8.30, 12.30,
13.30,17.30,18.30 en 06.30 Nieuws.
KRO: 7.07 Echo. 9.05 Dingen die
gebeuren (M/V). NCRV: 12.07 Hier
en Nu (12.45 Aandacht voor agrari
sche actualiteiten). VOO: 14.05
Nieuwsradio. TROS: 19.04 Interak-
tief. 20.04 Klantenservice. VOO:
22.04 Sportradio. NOS: 23.07 Met
het oog op morgen. VARA: 0.04 For
the record. 2.02 Geen tijd. 5.02-7.00
Ochtendhumeur
RADIO 2
Elk heel uur Nieuws. AVRO: 7.04
Sugar in the morning. 9.04 Arbeids
vitaminen op 2.12.04 Het beleg van
Hilversum. EO: 14.04 De gouden
greep. 15.04 Formule 2. 17.04 Alle
mensen. VPRO: 18.04 Ekkel horizon
taal. AVRO: 19.04 Album. 22.04 Li
melight. 23.04-24.00 Bluefunk 'n
soul
RADIO 3
Elk heel uur Nieuws. AKN: 6.02
Breakfast-club. 9.04 Arbeidsvitami
nen. VARA: 12.04 Denk aan Henk.
14.04 Carola. AKN: 15.04 Popsjop (I
en II). V00: 17.04 Rinkeldekinkel.
NOS: 18.04 De Avondspits. EO: 19.04
Spoor 7. AVRO: 20.04 Forza. VPRO:
21.04 Villa 65. TROS: 0.04 Nacht
wacht. VARA: 2.02 Mol of Mark.
AKN: 4.02-6.00 Pyjama FM
RADIO 4
Om 7.00, 8.00, 13.00, 18.00 en 20.00
Nieuws. TROS: 7.02 Een goede mor
gen met Sonja en Kees Brusse. 9.00
Muziek voor miljoenen. 11.00 Och
tendconcert I. Radio Filharmo
nisch Orkest; II. 12.30 Muz. voor
piano en hoorns. 13.04 De klassieke
top 10 en nieuwe klassieke cd's.
14.00 Middagconcert. NCRV: 16.00
De Nederlanden. 17.00 Leger des
Heilskwartier. 17.15 Muziek in vrije
tijd. Nederlands Koorfestival 1993.
18.04 Geloven in muziek. 18.45 Or
gelconcert. 19.20 Klassiek in vogel
vlucht. 20.02 Avondconcert. EO:
22.30 Orgelbespeling. 23.00 De ora
toria van G.F. Handel. 23.30 Songs
of Praise. 0.00-1.00 Vier na midder
nacht
RADIO 5
Elk heel uurt/m 18.00 Nieuws. NOS:
6.45-6.50 Mededelingenrubriek met
uitgebreid weerbericht en
scheepsvaartberichten. 7.05 Vroeg
op 5. IKON: 8.50 Snippers. NOS: 8.55
Waterstanden. VPRO: 9.02 Dinsdag
op 5 met om 9.02 Het gesprek; 9.45
Instituut Schreuders; 10.02 Ontmoe
tingen in de natuur met Gied
Jaspars; 10.42 De jazz van Pete
Felleman; 11.02 Ischa; 11.55 Vrije
geluiden; 12.02 Het debat; 12.50 Het
Niek Stein-archief; 13.10 De docu
mentaire; 14.02 Passages passan
ten; 15.02 Boeken; 16.02 Stenen des
aanstoots; 16.20 Kunstwacht. NOS:
17.10 Radio UIT. PP: 17.50 RPF.
KRO/RKK: 18.02 Tot uw dienst. EO:
19.00 Waar waren we ook alweer?
NOS: 19.15 Nieuws en actualiteiten
in het Turks. 19 50 Nieuws en actu
aliteiten in het Marokkaans en Ber
bers. 20.40 Nieuws en actualiteiten
in het Chinees. TELEAC: 21.00 Britse
en Amerikaanse literatuur. 21.30
Russisch voor beginners. 22.00 Co
nto Dice. 22.30 Pronto? NOS:
23.07-24.00 Met het oog op morgen
OMROEP BRABANT
ANP-nieuws: Zie Radio 1. 7.05 Bra
bants nieuws en actualiteiten en de
krant in Brabant. 7.32 Brabants
nieuws, actualiteiten en weerman
Johan Verschuuren. 8.08 Brabants
nieuws. 8.11 Radio Nieuws Centra
le. 8.32 Brabants nieuws, actualitei
ten en weerman. 9.03 Brabants
nieuws. 9.07 Muziekkiosk. 10.03
Brabants nieuws. 10.07 Draai-bank.
11.03 Brabants nieuws. 11.07 Van
harte. 12.05 Brabants nieuws en
actualiteiten. 12.55 Bericht voor
boer en tuinder. 13.08 Brabants
nieuws. 13.11 Radio Nieuws Cen
trale. 13.32 Brabants nieuws. 13.34
Muziek. 14.03 Brabants nieuws.
14.07 Muziekkiosk. 15.03 Brabants
nieuws. Aansl.: Prikbord I. 16.03
Brabants nieuws. Aansl.: Prikbord
II. 17.05 Brabants nieuws en actua
liteiten 17.45 De agenda. 17.55-18.00
Nieuwsoverzicht
££N KLEINE
COLLECTE OM DE
KOLOMMEtJ INHÓMéTE
EM U/TGA v£V GELUI
TE- KKMGEUl