De familiefilm is niet meer
'Er is steeds meer
ongerustheid over
geweld in films'
i 1:
Niet seks maar geweld houdt de Nederlandse Filmkeuring bezig
Opkomst en ondergang van 'de tachtigers'
Anja Maas op zoek
naar Toeareg-blauw
Hans Böhm als rechter
temidden van klein leed
UIT
DE STEM
GIDS
Melodie
lopend buffet a
lopend buffet b,
DE LANGE
Onveiligheid
in Terneuzen
Zilveren plak
voor Dekker
Export neemt af
Rijke verdachten
krijgen straks
cel èn geldboete 1
Drughandelaren
willen praten
over overgave
Bestuur van
rusthuizen
afgetreden
Huren stijgen
1,25 procent
VRIJDAG 3 DECEMBER 1993 D4
Bij de film 'Jurassic Park', die voor 'alle leeftijden' werd
gekeurd, drong de Nederlandse Filmkeuring aan op de extra
vermelding dat er 'angstaanjagende scènes' in voorkomen.
FOTO ARCHIEF DE STEM
Willem Wilmink, Willem Els-
schot, wat hebben die gemeen?
Of Nescio en Ischa Meijer; Ivan
Krylov, Jan Boerstoel en recht
bankcommentator Jac van
Veen? De eerste twee hun voor-
naam, maar dat werkt al niet
meer bij de rest. Een paar ande
ren hun bescheidenheid, maar
die oplossing wordt door Ischa
Meijer weer verpest.
Het kleine thema? Wilmink heeft het over een mongool als keeper,
Boerstoel over een demente moeder, werklui en servicemonteuurs die
geen dag en tijd voor een afspraak kunnen noemen en het culinair
vertier, Elsschot echter over het gewetenloze lijmen, het recept voor
publiciteit, reclame en al het overig uiterlijk vertoon, Nescio over de
onbereikbaarheid van het ideaal. En dat zijn grote dingen.
Toch passen al deze schrijvers in een lijn. Niet die van een literair
historicus of geschoold interpretator, maar van een lezer die tussen
krant en televisie-voetbalmatch een boekje ter hand neemt. Het lijkt
de toon van niet te grote woorden, melancholie en begrip voor
ontoereikendheid.
Krylov bijvoorbeeld, zoon van een droeve 18e eeuwse weduwe, die
wat bijverdiende als psalmenzangeres bij rouw en uitvaart. Zelf zat
hij vanaf zijn tiende als pennelikker in de kanselarij. Toch maakte de
grote treurnis hem niet tot cynicus. Hij schreef komedies, satires en
fabels. Van die laatste zijn er nu wat verschenen in de vertaling van
Marja Wiebes en Margriet Berg bij de Leidse uitgever Plantage. La
Fontaine-achtig, maar met eigen karakter en vooral eigen toon. Zoals
die over de trigamist die voor zijn rechters kwam. De tsaar vond dat
hij zware straf verdiend had, de rechtbank was het daarmee eens en
veroordeelde hem om met alle drie zijn vrouwen verder te leven. De
zwendelaar verhing zich binnen enkele dagen. Een huwelijk met een
alleen, was de les voor alle overspeligen, is al moeilijk genoeg.
Of over de hongerige vos die met het water in de bek in een
wijngaard uit stropen ging: 'Je mond trekt samen van die dingen, Het
lijkt heel wat, maar o, wat zijn die druiven zuur'. Bij Jan Boerstoel,
liedschrijver voor theatergrootheden en tv-programma's als 'Ook dat
nog' en 'De Mankementenshow', dezelfde verbazing over hoe taal de
werkelijkheid onder woorden brengt. De reumatische moeder die
zich, rondgereden door het rustgevende groen, realiseert dat pijnbo
men een wonderlijke naam hebben.
Zijn nieuwe bundel 'Iemand moet het doen' (Bert Bakker) staat vol
met zulke waarnemingen en altijd verrassend en melodieus geformu
leerd. Gaat het over Alleen is maar alleendan staat daar ineens de
zin: 'Want een oester op vakantie is een treurig fenomeen'. Beschrijft
hij de nationale verkiezingslust, dan rijmt het: 'Wie wordt de baby
van het jaar?/ Wie wordt het stuk van Wassenaar(...)? Is een groot
thema aan de beurt, dan wordt het acceptabel klein gemaakt: 'Een
mooie avond, maar je komt vannacht niet thuis/ en morgenochtend
ga ik daarmee leven,/ Een mooie avond om de cavia te worgen'.
Ischa Meijer, hoewel doorgaans meer gericht op groots en gerucht
makend, werkt nu met dezelfde verkleining. In 'Mijn lieve ouders'
(Prometheus), de Dikke Man-columns over de dood van zijn vader
en moeder, geen spoor meer van de heftige gevoelens, wraak en
woede die zijn andere boeken over Meijer m&v sr. kenmerkten. De
Dikke Man wordt, als het gaat over oorlog en verwerking daarvan,
het Dikke Jongetje. Op tocht met vader door Duitsland, die de
interruptie van '39-45 probeert te ontkennen aan de hand van een
vooroorlogse reisgids: 'Voor na-de-oorlog is nooit plaats geweest in
ons gezin, wist hij, nu zeer zeker.
Meijer zelf spreekt liever, blijkt uit het eerste verhaaltje, over melodie
dan over toon. Het is niet hetzelfde, maar maakt nauwelijks verschil.
De keus voor wijsjes van steeds dezelfde soort, bepaalt het repertoire,
zoals de toon de muziek maakt.
Door Marjan Mes
Rijswijk - In de jaren ze
ventig hield de Nederland
se Filmkeuring zich vooral
bezig met de hoeveelheid
seks en bloot in speelfilms.
In die tijd werd er ook nog
wel eens het mes in een
scène gezet. Inmiddels is er
in de Nederlandse samen
leving zoveel veranderd
dat minister Hedy d'Anco-
na van cultuur zelfs voor
afschaffing van de film
keuring is.
Het werk van dit eerbiedwaardi
ge instituut bestaat volgens haar
nog slechts uit 'het schieten met
een kanon op een mug', zoals zij
onlangs tijdens een conferentie
van Europese filmkeuringsinsti
tuten liet weten. Haar Europese
collega's waren daarover be
hoorlijk verbolgen. Het bestuur
van de Nederlandse Filmkeuring
eveneens.
Want de filmkeuring heeft een
nieuwe, belangrijke taak gekre
gen in de jaren negentig. En dat
is het beschermen van de jeugd
tegen geweld op film en video.
Niet door coupures aan te bren
gen, zoals in andere landen,
maar door 'het hangen van een
leeftijdskaartje aan films'. „Dat
is nog uitsluitend onze taak",
aldus C.N. Crans, secretaris-di
recteur van de Nederlandse
Filmkeuring.
'Soldaat van Oranje' was in 1981
de laatste film waaruit een stuk
je werd weggeknipt", vertelt
Crans. „Het werd toen nog on-
oirbaar gevonden dat het oog
van koningin Wilhelmina op een
vrijend paartje viel. Maar onze
samenleving heeft inmiddels
heel wat grotere problemen ge
kregen dan blote en vrijende
mensen. In toenemende mate zie
je speelfilms met een geweldda
dig karakter in de bioscoop en
op video, die schadelijk zijn voor
de jeugd. Inmiddels hebben tal
van wetenschappelijke studies
aangetoond dat er een direct
verband bestaat tussen geweld
op film en crimineel gedrag."
Crans: „Vanuit het Amerikaanse
publiek is er een steeds krachti
ger protest hoorbaar tegen de
veelheid en indringendheid van
geweldscènes die de jeugd in de
VS via de media te verwerken
krijgt. Een Amerikaans kind van
elf jaar heeft gemiddeld al
13.000 gewelddaden, waarvan
8000 moorden, op de televisie
kunnen gadeslaan. En dat ook
nog tot in de bloederigste de
tails. Ook in ons land kun je
steeds vaker ongerustheid over
het geweld in films beluisteren,
vooral bij ouders van opgroeien
de kinderen."
„Er ontstaat meer agressie bij
het zien van geweldfilms", stelt
de filmkeurder. „Indien het ge
weld wordt geromantiseerd en
de indruk wordt gewekt dat het
een middel is om een bepaald
doel te bereiken, is de kans op
negatieve effecten nog groter.
Kinderen krijgen daardoor een
scheve voorstelling van de we
reld om hen heen. Toen uit on
derzoeken bleek dat er wel dege
lijk een relatie is tussen filmge
weld en reële misdaad, schrok
iedereen zich tweemaal in de
rondte."
„Het belang van de bescherming
van de jeugd", aldus Crans,
„weegt voor ons zwaarder dan
het belang van de bioscoopkas
sa. Daarom willen we streven
naar meer informatie en educa
tie. We hebben als Nederlandse
Filmkeuring bij de Amerikaanse
producent van 'Jurassic Park'
inmiddels al enig resultaat be
reikt. In de advertentie werd
gemeld dat de film weliswaar
voor alle leeftijden is goedge
keurd, maar dat er 'angstaanja
gende scènes' in voorkomen."
Alle leeftijden
Volgens de secretaris-directeur
van de Filmkeuring ontstaan de
grootste problemen in de catego
rie 'alle leeftijden'. Het publiek
is vaak van mening dat die aan-
„In de Nederlandse samenleving
bestaat mede hierdoor een breed
maatschappelijk draagvlak voor
de Filmkeuring. Uit onderzoe
ken, ondermeer vanuit de sectie
Kind en Media van de Leidse
universiteit, is gebleken dat ne
gentig procent van de onder
zochte groep jongeren tussen 12
en 16 jaar en hun ouders positief
oordelen over de Filmkeuring."
Zelfregulering
In de jaren tachtig werd het
leeftijdslabel steeds vrijpostiger
ingevuld door filmverhuurders
en bioscoopexploitanten, die er
natuurlijk commercieel wel bij
varen als een speelfilm voor zo'n
groot mogelijke leeftijdsgroep
wordt vrijgegeven. Door deze
gang van zaken ontstond ook bij
de minister de idee dat de leef
tijdskeuring maar door het film
bedrijf zelf moet worden be
paald, als een vorm van zelfre
gulering. Een meerderheid van
de Kamer is daar trouwens te
gen.
beveling uitsluitend betrekking
heeft op de moeilijkheidsgraad.
Maar het gaat bij de kwalificatie
'alle leeftijden' hoofdzakelijk om
het geringe geweld in de betrok
ken speelfilm. De Filmkeuring is
er zich terdege van bewust dat
hier een meer gedetailleerde
aanduiding, in advertenties en
filmladders, noodzakelijk is.
Betuttelen is er niet meer bij in
het huidige Nederlandse demo
cratische bestel. „De leden van
de filmkeuring", aldus Crans,
„zijn van mening dat je met je
handen van een kunstprodukt,
en zo beschouwen wij speelfilm,
af moet blijven."
Tekenend voor de hoeveelheid
agressie en geweld in films is het
feit dat de Nederlandse Film
keuring in 1992 slechts vijf films
als 'familievriendelijk' kon aan
merken. „Een leuke gezellige
film voor het hele gezin is er
tegenwoordig bijna niet meer
bij", aldus de filmkeuring-direc
teur. „Over seks maken we ons
niet zo druk, behalve als het om
vrouwonvriendelijk gedrag met
seksueel geweld gaat. De film 'In
bed met Madonna' hebben we
voor alle leeftijden gekeurd om
dat die dame in die film zeker
geen schadelijk gedrag vertoont.
Jongeren kunnen er hoogstens
opgewonden van raken."
De twintig dames en twintig he
ren van de Nederlandse Film
keuring keuren zeventig procent
van alle filmaanbod. Zij komen
uit alle lagen van de bevolking
en worden voor ten hoogste vier
jaar benoemd. Ethici en moraal
theologen ontbreken in dit club-
je. „Het zijn heel gewone men
sen", benadrukt Crans. „Elke
Nederlander is in principe in
staat om een zinnige bijdrage
aan de filmkeuring te leveren.
De enige echte vereiste is dat een
lid van film houdt. Anders ben je
niet in staat om zoveel films, ook
als je er niks aan vindt, van
begin tot eind uit te zitten."
Advertentie
De belangstelling voor dit baan
tje dat op een kantoor van WVC
in Rijswijk wordt 'uitgeoefend'
is buitengewoon groot. „Op onze
laatste advertentie voor nieuwe
leden kregen we 1500 brieven",
vertelt Crans. „Je moet dan bij
het merendeel meteen de illusie
wegnemen dat het zo leuk is om
gratis film te kijken. De leden
kijken twee dagen in de week
per toerbeurt naar films. Ieder
lid ziet eens in de drie weken
twee a drie hoofdfilms, niet
meer, anders krijg je bedrijfs-
blinclheid. Dat gebeurt in Duits
land „waar je de leden die dage
lijks kijken op vrijdag wel bij
het grof vuil kunt zetten", weet
Crans.
Nederland heeft met Frankrijk
en Denemarken de meest libera
le filmkeuring. Nederland is een
van de weinige landen waar 'de
schaar' in de lade blijft. Ook het
leeftijdsplafond van 16 jaar is
een uitzondering. „Daarom rust
op ons juist een zware verant
woording", stelt Crans. „Leef
tijdsclassificatie is niet meer vol
doende. Die moet worden aange
vuld met voorlichting en pro-
duktinformatie."
In samenwerking met de Vereni
ging voor de Cinematografie (de
voormalige Bioscoopbond)
streeft de Nederlandse Filmkeu
ring bovendien naar het hante
ren van symbolen bij de leef
tijdsaanduidingen als aanwij
zing voor het publiek. Daartoe
moet echter wel de Wet en het
Besluit op de filmvertoningen
worden gewijzigd of aangevuld.
Sphinx Cultuurprijs voor stationsgebouwen van NS
Van onze kunstredactie
Eenheid in verscheidenheid.
Zo zou je de stations kunnen
typeren, waarmee de NS
vanaf het begin van de jaren
tachtig ons land hebben ver
rijkt. Beton en baksteen
hebben plaatsgemaakt voor
staal en glas. De klanton
vriendelijke standaardge
bouwen zijn vervangen door
transparante, uitnodigende
stations die het knooppunt
vormen van openbaar ver
voer.
Deze week werd in de hal van
het Maastrichtse stadhuis de
Sphinx Cultuurprijs uitgereikt
aan de NV Nederlandse Spoor
wegen. Deze jaarlijkse prijs is
bestemd voor personen, instel-
lingen of bedrijven die de pro-
duktie van kunst en cultuur
mogelijk maken, nationaal en
internationaal. De NS kregen
de prijs vanwege het beleid met
betrekking tot de artistieke en
architectonische vormgeving
van de huidige stationsbouw.
„Door al meer dan een decen
nium lang, over het gehele
land, veelal op prominente lo
caties, vaak verrassend oor
spronkelijke en door hun kwa
liteit ver boven de grauwe mid
delmaat verheven nieuwe sta
tions te laten bouwen, heeft de
NS een aanzienlijke bijdrage
geleverd aan de verrijking van
het nationale cultuurland
schap", aldus het juryrapport.
De prijs bestaat uit de uitgave
NS laat bouwen, waarin 21 mo
derne stations staan afgebeeld
en beschreven.
De stations waarover het gaat,
dateren van na 1980. Dat jaar
luidde een ommekeer in bij de
NS. „In de periode daarvoor
heerste bij de directie van de
NS de opvatting dat alleen met
een punctuele dienstregeling,
een betaalbaar treinkaartje,
goed materieel en behulpzaam
personeel de reizigersomzet
kon groeien", zegt ir. C. Dou-
ma, hoofd afdeling gebouwen
van de NS. „De vormgeving en
de uitstraling van de stations
werden als volkomen onderge-
Het station Dordrecht-Stadspolders, gebouwd in 1990.
schikt beschouwd. En boven
dien mocht het allemaal niks
kosten."
„Een traumatische periode",
noemt Douma die tijd. Het ab
solute dieptepunt werd bereikt
met het NS-station in het Hoog
Catharijne-complex in Utrecht.
Complex moet hier zeer letter
lijk worden opgevat. De kans
dat de reiziger in de wirwar
van gangen, winkels en kanto
ren op tijd het juiste perron
vond, was klein.
De omslag in de tachtiger jaren
is in de eerste plaats te danken
geweest aan de komst van veel
nieuwe lijnen en het geld dat de
overheid daarvoor beschikbaar
stelde. De NS trok een groepje
nieuwe architecten aan, die met
fris elan en een voldoende bud
get aan de slag gingen. NS-
bouwmeester Douma zette de
trend: de nieuw te bouwen sta
tions moesten herkenbaar,
transparant, uitnodigend, resis
tent tegen vandalisme, sociaal
veilig en overzichtelijk zijn.
Dat betekende niet dat ze ook
allemaal op elkaar moesten lij
ken. Douma: „We wilden diver
siteit, geen eenheidsworst, geen
neo-truttigheid, geen baksteen
en wel een beetje high-tech.
Voor de rest kregen de archi
tecten geen beperkingen opge
legd."
Het resultaat was stations zoals
die van Amsterdam Sloterdijk
of Lelystad, die volgens Douma
ongetwijfeld een plaatsje gaan
krijgen op de monumentenlijst
van jongere bouwkunst.
Bij het ontwerp van station
Sloterdijk werden externe des
kundigen in de arm genomen
om zich te buigen over de as
pecten van sociale veiligheid.
„Zien is gezien worden, werd
het motto", zegt Douma. „Als
je een helder uitzicht hebt, ben
je zelf ook niet weggemoffeld.
Je moet dus zorgen dat er veel
daglicht is en dat er korte loop
routes zijn. In station Sloter
dijk staat geen enkele kolom in
het interieur. Wachtkamers zijn
door en door van - gestaald -
glas. Dat kost wel veel, maar ze
worden meer gespaard dan de
ouderwetse wachtkamers.
Waarschijnlijk omdat ze er zo
fragiel uitzien."
De transparantie is ook een
middel om de nieuwe stations
gebouwen te integreren in de
bestaande bebouwing. Een an
der middel daartoe is wat Dou
ma de 'paraplu-filosofie'
noemt. Daarbij wordt de per-
ronkap het meest wezenlijke
bestanddeel van het gebouw.
FOTO S. VOETEN
De kap nodigt uit en verbindt
de diverse onderdelen van het
station, en het station met zijn
omgeving. Beide elementen,
transparantie en een opvallen
de overkapping, zijn onder
meer aanwezig in het onlangs
gereedgekomen station van Sit-
tard.
Ook al hebben de recent ge
bouwde NS-stations nationale
en internationale waardering
geoogst, de komende jaren gaan
de NS een andere koers varen.
'Resultaatgerichtheid' is het to
verwoord van de zelfstandige
business units, waaruit de ver
nieuwde NS gaan bestaan. De
business unit Stations In Op
richting formuleert het als
volgt: „Er zal geen geld worden
uitgetrokken voor een 'mooier'
stationsgebouw tenzij dat leidt
tot een betere functionaliteit,
die zich vertaalt in meer op
brengsten. 'Fraaie architectuur'
valt an sich buiten de doel
stelling van de commerciële ex
ploitatie van stations."
Te vrezen valt dat de vormge
ving van de stationsgebouwen
haar hoogtepunt voorlopig
weer achter de rug heeft. Van
uit die optiek is de Sphinx
Cultuurprijs net op tijd geko
men.
Van onze kunstredactie
Breda - „Tien jaar geleden heb ik al naar de woestijn
geschreven voor Toeareg-blauw. Die kleur bestaat verder
nergens ter wereld. Helaas kon Toeareg-blauw niet toege
stuurd worden. Die kleur kan alléén ter plaatse gemaakt
worden, en bestaat niet in pigmentvorm".
woont en werkt mijn zus al zes
jaar tussen de nomaden".
De afstand die Anja Maas
door Niger moet afleggen, om
van de hoofdstad naar het
Tchad-meer te komen, be
draagt ongeveer 1600 km.
„Die reis maak ik helemaal
alleen. Ik zie wel hoe, per auto
of per bus. Wat ik verder ga
doen in die twee maanden be
sluit ik daar. Ik heb me voor
genomen om daar aan het
werk te gaan als kunstenaar,
maar ik ga niet van hieruit
met westerse gedachten plan
nen maken. Ik werk meestal
ter plekke, dus ik moet er wel
eerst zelf naar toe".
Anja Maas - ruimtelijk en mo
numentaal werk - maakte on
langs een opmerkijke installa
tie in T Klooster in Breda, nu
nog in gebruik als ateliercom
plex, maar op de nominatie
om verbouwd te worden. Anja
gebruikte meer dan 100.000
kaarsjes - verzameld in Ne
derlandse en Vlaamse kerken -
om er in de voormalige kapel
van T Klooster een brandend
protest tegen de verbouwing
mee uit te beelden.
Anja Maas, beeldend kunste
naar in Breda, vertrekt dit
weekeinde voor twee maanden
naar Niger - een van de minst
bekende landen ter wereld -
om het Toeareg-blauw zelf te
gaan halen, in het hart van de
Sahara.
„Ik hoopte dat die gelegenheid
ooit zou komen, en nu is het zo
ver. Het enige dat vaststaat bij
deze reis is mijn ticket naar de
hoofdstad Niamey. De rest zie
ik wel ter plaatse. Ik moet
rekening houden met het feit
dat Niger wordt geregeerd
door een militair bewind, dat
er hongersnood heerst, en dat
land gesloten is voor toeris
me".
Via haar zuster, die in het
onmetelijke Niger woont, is
Anja Maas in het bezit geko
men van een uitnodiging,
want anders kom je het land
niet in. „Mijn zus is' 'Petite
Soeur', een volgeling van
Charles de Foucauld. Dat was
een steenrijke Fransman, die
afstand deed van zijn bezit en
een orde stichtte. Ze werken
aan de rand van de samenle
ving. In het Saharaland Niger
Van onze rtv-redactie
Hilversum - Als een soort opperrechter introduceert Hans
Böhm vandaag een soort Amerikaanse rechtspraak op de
beeldbuis. Een vijftienkoppige jury velt een oordeel over
allerlei conflicten, die door geïrriteerde Nederlanders worden
aangedragen. Daarbij geldt het democratische principe
'Meeste stemmen gelden', zoals het nieuwe KRO-programma
ook heet.
Twee nabestaanden die onenig
heid hebben over een erfstuk.
Buren die al jaren redetwisten
over een boom op de scheiding
van hun tuinen. Irritatie over
een drummende buurjongen.
Vrouwen die zich ergeren aan
blootfoto's in de postkamer. Van
die dingen.
„Het gaat om problemen waar
mee je niet naar de rechter loopt
omdat dat teveel geld kost en
- vaak te lang duurt, maar die in
hevige mate de levensvreugde
van mensen kunnen bederven.
Zeg maar: het kleine leed onder
particulieren", legt Böhm uit.
Contract
De kracht van het programma,
waarvan twaalf afleveringen op
de rol staan, zit in het contract
dat eisers en gedaagden vante-
voren ondertekenen. Ze leggen
zich bij voorbaat neer bij de
uitspraak van de jury. Tijdens de
zitting staat voor hen, hoe amu
sant de tv-discussie als spelletje
kan zijn, wel degelijk iets op het
spel.
Elke aflevering duurt vijftig mi
nuten en behandelt drie zaken.
Aan het begin van een zaak geeft
Böhm een korte situatieschets.
Daarna krijgen beide partijen de
gelegenheid hun zaak te beplei
ten. Ze mogen voorwerpen en
getuigen meenemen. Met een
druk op de knop maken de vijf
tien juryleden hun mening ken
baar. De taak van Böhm is om
als onpartijdige de discussie in
goede banen te leiden en erop
toe te zien dat ieder zijn argu
menten voor het voetlicht kan
brengen.
Perry Mason
In de eerste aflevering uit een
Amsterdamse vrouw vanavond
haar onvrede over de legervoer
tuigen van een verzamelaar die
voor haar deur staan -gepar
keerd. Een actiecomité bindt de
strijd aan met de ook in Deven
ter oprukkende Kerstman, die de
Sinterklaaspret zou drukken. In
de derde plaats wordt Veilig
Verkeer Nederland op de korrel
genomen. Met name de actie die
niet-drinkende weggebruikers
met dertig gulden beloont.
Aan het eind van het programma
doven de lichten in de lege stu
dio, trekt Böhm met een knipoog
naar Raymond Burr zijn jas aan,
knoopt de ceintuur dicht, vat het
voorafgaande samen en conclu
deert: „Je hoeft geen Perry
Mason te zijn om een zaak te
winnen."
'De meeste stemmen gelden',
•Nederland 1, 22.26 uur
FILMS
GOES
-Grand Theater
20 u. The firm.
HULST
- De Koning van Engeland
19.15 u. Jurassic Park.
19.15 u. Aladdin.
19.15 en 22 u. Hard target.
22 u. The firm.
19.15 en 22 u. Real McCoy.
19.15 en 22 u. The piano.
22 u. Rising sun.
MIDDELBURG
- Cinema
20 u. Where angels fear to thread.
22.30 u. The cement garden.
VLISSINGEN
- Alhambra 1
19 en 21.45 u. Hard target.
- Alhambra 2
19 en 21.45 u. Tina, what's love got
to do with it.
- Alhambra 3
19 u. Jurassic Park.
21.45 u. House of spirits.
- Alhambra 4
19 u. Aladdin.
21.45 u. Rising sun.
BERGEN OP ZOOM
- CinenPactueel 1-2-3
18.45 u. Aladdin.
21.30 u. Tina, what's love got to do
with it.
18.45 en 21.30 u. Hard target.
18.45 en 21.30 u. Jurassic Park.
- Roxy 1 - 19 u. Aladdin.
21.30 u. The crush.
-Roxy 2 - 18.30 en 21.30 u. The
firm.
ROOSENDAAL
- City 1-2-3
18.45 en 21.30 u. Aladdin.
21.30 u. Tina, what's love got to do
with it.
18.45 en 21.30 u. Jurassic park.
18.45 u. The piano.
BRUGGE
- Kennedycomplex
20 en 22.30 u. Sleepless in Seattle.
20 u. Aladdin.
20 u. Jurassic Park.
22 u. The firm.
20 en 22.30 u. Rising sun.
22.30 u. Boxing Helena.
KNOKKE
- Beverly Screens
20 en 22.30 u. Sleepless in Seattle.
20 u. Jurassic Park.
20 en 22.30 u. Hard target.
20 en 22.30 u. Rising sun.
22.30 u. Kalifornia.
THEATER
HULST
-Den Dullaert - 20.15 u. De Hel-
denlul', door Erik van Muiswinkel
en Margot Ros, cabaretvoorstelling
over televisie.
(min-15 pers., 24 gerechten, niet
(min-12 pets., 15 gerechten, echt Chi
Chin.-M specialiteitenre
Dijkstraat 83 - Tetneu2en - 01
jemeuzen - Vier van de vijf
bewoners van de Terneuzense
Bomenbuurt zegt 's avonds niet I
alleen de straat op te durven. De
aanwezigheid van drugverslaaf
den, rondhangende jongeren en
donkere en enge plekken in de
Bomenbuurt leidt tot een groot
gevoel van onveiligheid in deze
Terneuzense wijk.
ZIE ZEELAND - C1
Palma de Mallorca - Ron Dekker
boekte tijdens het WK zwemmen
kortebaan op Palma de Mallorca
een groot succes. Dekker vero
verde op de 100 meter schoolslag
de zilveren medaille.
|ZIE SPORT-B2
Voorburg - De export is in de I
eerste helft van dit jaar ten op-
zichte van dezelfde periode in
1992 met 4 miljard gulden ge
daald tot 123 miljard gulden. De I
import nam af van 122 miljard f
tot 113 miljard gulden. Volgens
het Centraal Bureau voor de I
Statistiek daalde de invoer
slechts licht. I
Den Haag - Het kabinet wil
vermogende verdachten finan- -I
cieel meer straffen. De rechter I
krijgt de bevoegdheid naast een •-
vrijheidsstraf ook een geldboete
op te leggen. Tot nu toe moest de 1
magistraat een keuze maken uit 1
één van die onvoorwaardelijke
straffen.
Bogota - De dood van drugbaron
Pablo Escobar kan tot verdere
ontmanteling van de Colombi-
aanse drugmaffia leiden. Radio
zenders in Bogota melden dat
leiders van het grootste concur
rerende kaftel, dat van Cali in
het westen van Colombia, via
advocaten willen onderhandelen
over hun overgave.
I ZIE BUITENLAND-A4
HET WEER
Winderig /'i'l'i'i'l'l'"
Het wordt vandaag een dag
met veel wind en van tijd
tot tijd buien.
Morgen enkele opklaringen
en afnemende wind.
Maandag kouder.
Middelburg - Vier bestuursleden
'an de in opspraak geraakte ge
reformeerde rusthuizen in Zee
land zijn gisteren afgetreden. De
bestuursleden hebben zichzelf
verrijkt met honderdduizenden
fnldens uit de kas van de stich-
'ing. Onder hen bevindt zich de
Goese dommee Schreuder en het
Körtgeense SGP-raadslid Blan-
benstijn.
■ZIE PAGINA - A2 EN
ZEELAND -C1
Gen Haag - De huren stijgen
'anaf 1 juli volgend jaar gemid
deld met 4,25 procent. De maxi
male huurstijging bedraagt 6
Procent. Dat heeft het kabinet
besloten. De exacte hoogte van
de huren hangt onder meer sterk
a' van de kwaliteit van de wo-
JJing. De afgelopen jaren stegen
de huren nog met gemiddeld 5,5
Procent.
Daar zat de
oma van Hedy
blij mee zijn
'i
