Een bruggenbouwer van beton •telling izense Alleen de voorzitter bleef in mij geloven' *A AA A 1 A iratlioii Nieuwe KNVB- voorzitter Jeu Sprengers verbergt zijn harde hand achter een gulle lach DE STEM SPORT B3 Voorzitters Levensloop Nagib el Farougui dankbaar voor nieuwe kans bij Willem II rola Pielaet derde plaats fcrt zijn toren en ver- Izwart's pionnen op de lleugel. Tevens verkrijgt fcrdoor meer grip op de lelden. 15.b5 - b4; Ot Dd8-d7; 16. a4xb5 17. Tal-a6 16. 1(13 Dd8 b6; Noodge- len ziet Bareev af van prspronkelijke idee. 17 F! Db6-a7; 18. TH-dl geen 18. Dd3xd6?7 terlingen eschakeld I: met damevangst. De It is simpel en sterk, teelt eventueel zijn lo- lar fl om zwart nog eens Ijn verzwakte a-pion te [eren. 18. Tc8-c5!?; reatieve zet, dat wel. Nu ■gewoon Pe7-c6 op 19 19. c2-c3! b4-b3; heeft geen goed ant- Op 19. Pe7-c6 volgt |3-d5 terwijl 19. b4xc3 opent waarvan alleen ^bruik kan maken. 20. a4 jintouren vart de over ig tekenen zich af. De et verovert veld c4 voor [ïtte paard. Zwart be- over geen enkel zinnig |20. h4xg3; 21. H2xg3 g7; 22. Pe3-f5! Sjirov lelfs geen klein steekje I. Op zich kon hij ook op an. maar hij verkiest een positionele overwin- LeóxfS; 23. e4xf5 Jd7; 24. Ta4-g4 |h6; Indien zwart 24. |eelt, dan volgt 25. Lg2- Lcl-h6 is moeilijk te Iden. (25. Kh8; 26. If 25.Pg6; 26. Df3) 25. Ih4 Lh6-g7; 26. f8+ Lg7xh8; 27. Dd3xa6 e heerst het hele bord 27. l6-d5; 28. Lcl-e3 [c6; 29. Da6-b5 1(16: 30. Db5xb3 (15 - (14; xd4 Pe7xf5; 32. Lg2 - h3 kreev gooide maar eens iddoek in de ring. VRIJDAG 3 DECEMBER 1993 van Dow Jogging Club an. Voor de derde editie, j j Gosse Kroon al vijftig n 300 lopers en loopsters faart in Terneuzen actief Door Bert Willemsen Venlo - Zo maar een toe vallige ontmoeting van een aantal maanden geleden. VVV speelt in Ospel een oefenpartijtje en Jeu Sprengers zit bij de plaat selijke amateurclub achter de koffie. Twee dagen eer der heeft Jacques Ruts zijn aftreden als voorzitter van PSV aangekondigd. Mis schien een concurrent voor de functie van KNVB- voorzitter, meneer Spren gers? „Wel nee," lacht drs. Jeu. „Ruts is geen bruggenbouwer." Die kwalificatie is op Sprengers beter van toepassing. Hij kan eensgezindheid brengen waar verdeeldheid heerst. Zijn kandi datuur voor het voorzitterschap kreeg dan ook de steun van een breed front binnen de KNVB. Naast het bondsbestuur plaats ten de beide secties, amateurs en profs, zich achter de brede ge stalte van Sprengers. Inderdaad, hij is een bruggenbouwer. Maar dan wel eentje van gewapend beton. Nog even prefereert de ex-voor- zitter van VW een positie in de schaduw. Verzoeken om een in terview wimpelt hij voorlopig af. Tot zijn officiële benoeming mijdt hij de schijnwerpers van de publiciteit. Daar behoort de scheidende voorzitter Jo van Marle te staan, zo vindt Spren gers. Zich nu al profileren als leider van de grootste Neder landse sportbond zou scheve ge zichten kunnen veroorzaken bij bobo's. Op de bondsvergadering moet immers nog groen licht worden gegeven voor de komst van Sprengers. De gevoelige ego's van sommige functionaris sen kunnen het idee op voorhand gepasseerd te zijn niet verdra gen. Op het KNVB-sportcentrum in Zeist zijn de tenen soms even lang als de majestueuze eiken. Begenadigd spreker Sprengers houdt rekening met die gevoeligheden. Maar als de regenten van de KNVB denken dat het zo zal blijven, komen ze van een koude kermis thuis. Sprengers is namelijk véél meer dan de prins carnaval van Venlo, de Bourgondiër, de man van de gezellige nababbel aan de bar. Hij bezit ook de slimheid en het geschoolde taxatievermogen van een politicus. Dat alles wordt overgoten met de fraaie woorden van een begenadigd spreker. Op vergaderingen van de sectie be taald voetbal fungeerde Spren gers, destijds voorzitter van VW, als woordvoerder van de De kogel is door de kerk: drs. Jeu Sprengers uit Venlo wordt voorzitter van de Koninklijke Nederlandse Voetbal Bond. De termijn voor het stellen van een tegenkandidaat is verstreken zonder dat Sprengers concurrentie kreeg. Daarmee staat vast dat de ex- voorzitter van VW tijdens de bondsvergadering op zaterdag 11 december geïnstalleerd zal worden als opvolger van de met zijn gezondheid sukkelende Jo van Marle. Tot die dag eist Sprengers een ongebrui kelijke rol voor zich op. Hij wil nog even op de achtergrond blijven. Venlo Jeu Sprengers wordt de negende voorzitter van de KNVB in deze eeuw. Zijn acht voorgangers waren: 18??-1920: J. Warner 1920-1930: J. Kips 1930-1941: D. van Prooije 1941-1953: Karei Lotsy 1953-1956: Hans Hopster 1956-1967: Ad Schroder 1967-1982: Wim Meuleman 1982-1993: Jo van Marle eerste-divisieclubs en sprak ook namens de zuidelijke profclubs. Hij schuwt geen harde maatre gelen, maar weet ze wel van een fraaie verpakking te voorzien. Tot het moment is gekomen, waarop hij denkt keihard te moeten uithalen. Als voorzitter en secretaris van de Noordlimburgse Kamer van Koophandel schuwt Sprengers geen geruchtmakende uitspra ken. „Het Rijk weet onvoldoende waar wat gaande is," fulmineer de hij begin 1988. „Het kost de overheid al jaren moeite te er kennen dat Nederland groter is dan de Randstad en dat er ook nog zoiets als een buitenland bestaat, dat vlakbij ligt." Nog krachtiger waren de woor den, waarmee Sprengers twee jaar later de machtige Limburg se Land- en Tuinbouwbond om de oren sloeg. Hij berichtte de LLTB van „achterhaalde, fossie le en contraproduktieve ideeën." Sprengers voelt verdraaid goed aan wanneer zijn positie sterk genoeg is om de knuppel uit de zak te halen. Staat hij minder sterk in zijn schoenen, dan kruipt hij niet in zijn schulp, maar kiest wel een minder op vallende vorm van protest. Zoals tijdens de bondsvergadering van vorig jaar. De afgevaardigden, onder wie Sprengers, bogen zich over een voorstel om het zwem bad van het KNVB-sportcen trum - een verliesgevende post - te sluiten. In de zaal zat een honderdtal verontruste moeders uit Zeist, dat het schoolzwem men van hun kinderen in het gedrang zag komen. Van Praag en Ruts, voorzitters van Ajax en PSV, spraken zich als afgevaardigden van het be taalde voetbal in krachtige woorden uit voor sluiting. Zij lieten zich niets gelegen liggen aan de ongelukkige moeders. Sprengers was het daar niet mee eens. Alleen al de toonzetting beviel hem niet. Hij wilde zijn collega's echter niet en plein pu blic aanvallen. Maar het signaal dat hij gaf door uit protest de zaal te verlaten, liet niets aan duidelijkheid te wensen over. Biervoorraad Toch is Sprengers voor velen in de voetbalwereld nog steeds de man van de legendarische uit spraak: „VW raakt alleen in paniek als de biervoorraad op is." Onder zijn leiding cultiveer de de Venlose club het imago van gezelligheidsvereniging. „Dat heeft ons jarenlang goede publiciteit opgeleverd," gniffel de Sprengers. „We werden over al als de leuke jongens uit Venlo onthaald." De promotiefeesten van VW waren legendarisch. Maar Sprengers beleefde niet al leen plezierige tijden met VW. Hij had ook de verantwoording toen de club in 1989 trainer Leo van Veen op straat zette. „Het gaat om de existentie van de club," luidde destijds de verkla ring van Sprengers. Op zulke cruciale momenten grijpt de toe komstige KNVB-voorzitter kei hard in. Gevoeligheden schuift hij zonder aarzeling opzij, ook wat hemzelf betreft. Na het ont slag van Van Veen werd hij door journalisten geconfronteerd met eerdere uitspraken, waarin hij zich vierkant achter- de trainer opstelde. De reactie van een ge prikkelde Sprengers: „Schrijf maar wat je wilt over het verle den. Als jullie vinden dat de voorzitter van VW, gezien de eerdere uitspraken, zijn geloof waardigheid verliest, nou dan rapporteer dat maar." Op deze zwarte dag uit zijn regeerperiode bij VW telde voor Sprengers slechts één ding: „Het conflict is niet anders oplosbaar dan door het op non-actief stellen van Van Veen." Dus moest dat maar. Realistisch Nog steeds is Sprengers nauw betrokken bij VW. Als lid van de stichtingsraad, die het be- Venlo Drs. M.G.M. Sprengers werd op 24 mei 1938 in Tegelen geboren. Markante perioden in zijn le ven zijn: St.-Paschalismulo in HBS Thomascollege studie economie Til- 1950-53: Blerick 1953-55: Venlo 1955-61: burg 1961-63: dienstplichtig officier Koninklijke Landmacht 1963-67: economisch directeur LOZO 1967-74: directeur Joseph van de Loo NV (ijzer en staal) 1974-90: algemeen directeur Marcel Muyres Bouw 1979-81: penningmeester VW 1981-90: voorzitter WV 1990-??: algemeensecretaris Kamer van Koophandel Noord-Limburg 1990-??: lid stichtingsraad VW 1993-??: voorzitter KNVB Sprengers heeft zitting in de financiële commissie en in het beroepscollege licentiezaken van de KNVB. Samen met echtgenote Adelheid bewoont hij een penthouse, een zeer luxueus appartement op de hoogste verdieping van de Re sidentie Au Sacre Coeur, in hartje Venlo. Het echtpaar heeft drie kinderen: twee doch ters (29 en 22) en een zoon (27). FOTO PERSBUREAU GIH stuur controleert zoals een raad van commissarissen dat met de directie van een bedrijf doet, en als voorzitter van de stichting Bevordering Betaald Voetbal, die geld bijeenscharrelt voor verbetering van stadion De Koel. Zo kan het gebeuren dat hij op een stille dag in De Koel ver schijnt om samen met ex-mana ger Wiel- Teeuwen de vorderin gen van de uitbreiding van de eretribune in ogenschouw te ne men. Toch laat Sprengers zijn blik niet vertroebelen door de geel zwarte kleuren. Hij toont een realistische kijk op de mogelijk heden en vooral beperkingen van de club. „Met deze selectie zijn we in de eredivisie gekomen, maar we kunnen er ook weer mee uitvliegen," zei hij na de promotie in 1985. Om er een jaar later aan toe te voegen: „We gaan de toekomst van VW niet op het spel zetten door het bin nenhalen van pseudo-sterren. Echte toppers zijn voor ons toch al onbetaalbaar. Vroeger zijn er momenten geweest dat ik be hoefte had aan een auto, maar die niet kon betalen. Toen heb ik het fietsje gepakt en ben ik toch gekomen waar ik moest zijn, zij het iets minder snel." Jan Reker was destijds net als trainer bij VW binnengestapt. Hij moest dus met de fiets.... Een andere uitspraak van Sprengers: „VW zal altijd een goede eerste-divisieclub blijven en kan af en toe een paar jaar tjes meedraaien in de eredivi sie." Dat oordeel staat nog steeds kaarsrecht overeind. Humor Toch hoeven de whiskyliefheb bers, die pas echt beginnen te leven als ze na de vergadering met een glas in de hand aan de bar staan, niet te wanhopen. Ook op die plaats staat de nieu we KNVB-voorzitter zijn man netje. Hij is nog steeds actief in het Venlose carnavalsleven. Dit jaar kreeg hij door de 'Samewir- kende Limburgse Vastelaoves- vereniginge' de Orde van de Gul- de Humor toegekend. Onvergetelijk is de speech, die Sprengers in 1991 hield op een jubileumreceptie van de Lim burgse gouverneur Sjeng Kre- mers. Hij was voorzitter van het comité dat het jubileumgeschenk aanbood en verraste de Lim burgse chique met „de beste buut van de eeuw", zoals sommi gen het noemden. „Jeu Sprengers is mijn naam, ik kom uit Venlo, ik zit in het comité en ik ben doctorandus", zo opende hij zijn kolderieke toespraak. Daarin gaf hij ook tips voor de opvolging van Kre- mers, die op het punt stond om te vertrekken. Uiteindelijk kwam hij bij de geschiktste kan didaat uit. Dat was hijzelf. Zijn sterkste argument: „Laat ik het maar eerlijk zeggen: mijn familie wil ook wel eens een autoriteit in haar midden." Dat gebeurt op 11 december. Jeu Sprengers wordt voetbalautori teit. iccommodatie voor vrou- s. De mannen kunnen zich >den en wassen op het nabij ;n sportpark Oude Vaart. nze sportmedewerker Iplaat/Wilrijk - Carola Pie- de succesvolle schorttrack- er uit Hoofdplaat, legde in ielgische Wilrijk beslag op ervolle derde plaats tijdens ;rijden in de B-klasse meis- ze categorie van 11 tot 14 ïield zij de Belgische kam en Gill Ylla achter zich. vee keer toe versloeg zij de ioene in de series vijfhon- meter. Zij behaalde daarin eerste plaatsen en een le stek. Daarmee kwalifi- e zij zich voor de grote over 1000 mmeter. Na een stbare aankomst, volgens milie Pielaet eindigde Caro- eerste, werd zij door de rijdleiding naar de tweede s verwezen. Dat nam echter weg dat zij in de totale tand, in een deelnemersveld :o'n zestig meisjes, op een 11e derde plaats eindigde en persoonlijk record verbe- Eerste werd Kirsten Coe- in een tijd van 1.57,92. ,a Pielaet zette een knappe an 1.58,70 neer. Door Wilber Hack Tilburg - Nagib el Farougui is er zich van bewust dat hij met zijn hernieuwde keuze voor het betaalde voetbal oude wonden open zal rij ten. Want kiezen voor top sport betekent onvermijde lijk publiciteit en een duik terug in een bewogen verle den. Maar ik besef dat ik hier doorheen moet," zegt El Farougui (20) ergens midden in het gesprek. „Hoe ik het heb verwerkt, moet nu allemaal een j heer opgeschreven worden. Ik heb voor niemand iets te ver bergen. Ik weet dat dit verhaal opnieuw reacties uit zal lokken, dat ik er wonden mee openhaal. Maar het moet om verder te hunnen in het leven." El Farougui leek een paar jaar geleden op weg naar een veel belovende voetbaltoekomst. Gescout door Roy Wilhelm maakte hij op zijn elfde de overstap van Nemelaer naar i Willem II. Vijf jaar later al hreeg hij zijn eerste prof con tract. „Veel moeite hoefde ik daar niet voor te doen. Ik hield me nooit echt met voetballen bezig. Het kwam me allemaal een beetje aanwaaien. Het ta lent kreeg ik van mijn vader mee. Die kon aardig voetballen, speelde nog 'betaald' bij Den Bosch. PSV had een paar jaar geleden interesse voor mijn oudste broer. Mijn broertje van dertien staat inmiddels op het lijstje met 'begeerde talenten' van Willem II." Jeugdcontract Het eerste jeugdcontract ver schafte mij de financiële mid- NAGIB EL FAROUGUI gold een paar jaar geleden als een van de grootste voetbaltalenten van Neder land. Tijdens een toernooi met de nationale UEFA- jeugd in België werd hij temidden van jonge Italiaanse profs uitgeroepen tot de meest belofte volle speler. Trainer Jan Reker voorspelde dat El Farougui binnen een paar jaar de nieuwe libero van Ajax zou worden. Een tragisch ongeval, waar bij een ander het leven liet en hijzelf zwaar gewond raakt, wierp hem ver terug. Na een afwezigheid van achttien maanden stond de geboren Haarenaar afgelopen zaterdag tegen Groningen weer in de basis van Willem II. Getekend door het verleden probeert hij na een periode vol fysieke en vooral psychische problemen de draad weer op te pakken. Deze week kreeg hij te horen dat hij definitief is toegevoegd aan de selectie van het eerste elftal van Willem II. De club stelt hem per 1 januari een nieuw contract met terugwerkende kracht in het vooruitzicht als hij aantoont dat hij die verant woordelijkheid nu wel kan dragen. delen om weg te gaan van het ouderlijk huis. Ik ging in Til burg op kamers wonen. Achter af is dat een grote beoorde lingsfout geweest. Ik was er geestelijk nog niet rijp voor. Jan Reker zag dat en wilde me in huis nemen. Maar ik sloeg zijn aanbod af, dacht dat ik wel op eigen benen kon staan. Dat betreur ik nu nog steeds." Een paar dagen na de 5-0-zege van Willem II op Fortuna in een wedstrijd waarin El Farougui voor het eerst op zijn favoriete libero-positie speelde, sloeg het noodlot toe. De gevol gen waren verstrekkend. El Farougui brak zijn beide heu pen en zijn rechterarm op drie plaatsen. Hij verbrijzelde twee vingers van zijn rechterhand. Gesteund door fysiotherapeut Theo Bechtold begon hij te werken aan het herstel, dat ruim een jaar zou vergen. Aan het begin van het seizoen trok hij nog met zijn rechterheup. Een maand geleden werd een stalen pin uit zijn arm verwij derd. Nog steeds voelt El Farougui zich fysiek niet hele maal in orde. Zijn rug is nog wat stijf. „Daar zijn veel foto's van gemaakt. De doktoren kon den niets ontdekken en ver wachten dat die stijfheid van zelf wel zal verdwijnen." Psychische last De lichamelijke ongemakken wogen echter niet op tegen de psychische problemen waar El Farougui mee te maken kreeg. „Ik kon niet leven met wat er gebeurd was. Er met specialis ten over praten, lukte niet. Ik heb van nature een gesloten karakter, ben niet zo'n prater. Via het Riagg kreeg ik kalme rende tabletten voorgeschre ven. Dan lag ik de hele dag versuft in bed. Door de pijn in mijn rug kon ik me ook amper bewegen. Ik dacht: voetballen kan ik niet meer. Wat heeft het nog voor zin? Er zijn nog och tenden dat ik wakker word en nergens trek meer in heb. Dan praat je met een aantal mensen. Met Wim Groels, Jan Reker, Max Zoontjens. Die hielden me steeds voor dat ik door moest gaan en dat ik mijn talenten niet zomaar mocht vergooien." „Maar zelf had ik er aanvanke lijk helemaal geen zin in. Voet ballen betekende immers terug in de publiciteit. Daar had ik geen behoefte aan. Na het on geval durfde ik een jaar lang de stad niet in. Ik verstopte me, ging elke confrontatie uit de weg. In die periode leerde ik wel mijn echte vrienden ken nen. Vóór het ongeval hingen er een hoop mensen rondom mij. Ze vonden het wel interessant contact te hebben met een be kende voetballer. Er bleven er weinig over. Ik had het gevoel dat ik helemaal opnieuw moest beginnen." Op het sportieve vlak kreeg El Farougui van Willem II via een eenjarig contract vorig seizoen een nieuwe kans. „Dat jaar heb ik het vertrouwen van veel mensen binnen de club be schaamd. Met bijna iedereen kreeg ik ruzie. Ik hield me niet aan afspraken en draaide om de werkelijke reden heen. Er zijn perioden geweest dat ik trainingen liet schieten en dacht: het hoeft niet meer voor mij. Na een paar dagen meldde ik me dan weer. Mijn medespe lers zeiden: 'het is afgelopen met je. Mentaal wordt het niks meer.' Ze noemden me de Ro- manoSion van Willem II." Nagib el Farougui (links) is weer terug in de spelersgroep van Willem II. FOTO JAN STADS „En ook Jan Reker was erg teleurgesteld. 'Je bent in poten tie een hele goede voetballer, maar ik krijg geen grip op je,' vertelde hij. Halverwege het vorig seizoen werd ik bijna weggestuurd. Alleen de voor zitter bleef in mij geloven. Hij heeft zich toen bij de rest van het bestuur sterk gemaakt voor mij. Als ik weer eens een dag nergens zin in had, stond hij aan de deur. Hij luisterde naar mijn problemen en stimuleerde me om door te gaan. Daar putte ik kracht uit. En dan was het 'hup' in de auto en naar de training toe. Op voorspraak van Groels mocht El Farougui dit seizoen op amateurbasis bij Willem II blijven. De club sprak met de speler af dat hij zelf maar een contract moest verdienen. „Willem II probeert me op al lerlei manieren te laten merken dat je er wat voor over moet hebben om iets te bereiken in het betaalde voetbal. De club vindt ook dat ik simpeler moet leven. Ik kan net rondkomen van mijn reiskostenvergoeding en studiebeurs. Ik heb nog even bij een Van der Valk-restaurant gewerkt om er wat bij te ver dienen. Maar dat ging te veel ten koste van het voetbal." „Dit is een beslissend jaar voor mij," beseft El Farougui. „Als ik er nu niet in slaag een con tract af te dwingen, is het afge lopen. En ik heb al mijn kaar ten op het voetbal gezet. Mijn eindexamen aan het gymna sium heb ik ervoor opzij ge schoven. Eerst kon ik mijn ge dachten niet bij die studie hou den, nu eist het voetbal alle aandacht op. Het is gewoon zaak snel een contract te ver dienen. Reker wil ervoor plei ten dat ik - als ik ook de komende tijd mijn afspraken nakom - per 1 januari een ver bintenis met terugwerkende kracht krijg." El Farougui twijfelde eerst nog even of hij wel als amateur bij Willem II door zou gaan. Aan het eind van het vorig seizoen was er belangstelling van FC Den Haag. Hij kon transfervrij weg. „Maar ik wilde vooral ook niet de indruk wekken dat ik de problemen zou ontvluchten. Het leek me-ook een gezonde prikkel te moeten vechten voor een nieuw contract. Assistent trainer Willem Leushuis legde me bovendien verantwoorde lijkheid op mijn schouders. Hij maakte me aanvoerder van het tweede elftal. Dat sprak me wel aan." „Bovendien," geeft El Farougui toe, „heb ik de mensen bij Wil lem II nodig. Ze moeten me op het rechte pad houden. Want mentaal moet ik nog veel ster ker worden. Ik kies snel de verkeerde vrienden, ga in het uitgaansleven met mensen om die er geen begrip voor hebben hoe een voetballer moet leven. Dan ga ik laat naar bed, mis ik weer een training en moet ik weer een smoes verzinnen. En dan zit je weer met dezelfde problemen." Zelfbewust „Ik weet nu wat ik wil," klinkt het zelfbewust. „Die basis plaats vorige week tegen Gro ningen was een belangrijke stap op weg naar een groter doel. Ik heb gezien dat ik nog meekan in de eredivisie. Ik rea liseer me dat ik er nog lang niet ben, maar weet zeker dat ik er zal komen. Ik heb bij Willem II iedereen mijn excuses aangebo den en gezegd.' ik begin op nieuw en ben ervan overtuigd dat ik het toch nog ga maken in de voetbalsport. Ajax blijft mijn grote doel, al heeft de club liever dat ik er niet over praat. Ze zijn bang dat ik weer ga 'zweven'. Maar ik voel me nu sterk. En eerst wil ik de mensen bij Willem II die zoveel voor me gedaan hebben met mijn beste voetbal terugbetalen."

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1993 | | pagina 11