'Nederland moet Walen helpen
Hoog
Reinwater: Minstens 22 Waalse bedrijven vervuilen Maas
'Onze
landboui
is net
zo erg al
industrie
in
Wallonië
Celstraf geë
Waterwinningbedrijf: Geld steken in bedrijven die de Maas vervuilen
Staatssecretar
Fine fleur
DE STEM
BINNENLAND BUITENLAND
Tatoeage
Vreemdelingen
h£^peZTnriek
of/r^-érer
Bodemsanering
-DESTEM-
pE STEM
Waalse industrie
vervuilt ook
Schelde water
Premies niet meer
bepaald door
inkomenspolitiek
DESTEM
WOENSDAG 1 DECEMBER 1993
Naar aanleiding van uw arti
kel, over tatoeage als jeugd
zonde, wilde ik graag reage
ren. Het eindigt gelukkig niet
altijd zo.
Tatoeëringen kennen tegen
woordig een verhoogde popu
lariteit, gezien de verschei
denheid aan mensen die een
tatoeage laten zetten. Ta
toeages blijken niet langer
geboden aan bepaalde stereo
typen, milieus of sociale sta
tus.
Met regelmaat worden er in
binnen- en buitenland con
venties georganiseerd waarop
duizenden trotse bezitters
van tatoeages, die hun ta
toeage als sieraad zien en
bewust gekozen hebben voor
een 'permanente' lichaams
versiering, zich presenteren.
Om je op jeugdige leeftijd te
laten tatoeëren is natuurlijk
niet zo'n goed idee. Een zich
zelf respecterend tatoeëerder
die z'n vak hoog heeft staan
tatoeëert daarom géén min
derjarigen, personen onder
invloed of op bepaalde plaat
sen op het lichaam.
Breda
J. Schouten
De heer De Bok schrijft in De
Stem van 20 november jl. dat
het opvangen van vreemde
lingen een zaak van bescha
ving is. Vervolgens tracht hij
aan te tonen dat Nederland
daaraan maar een matige bij
drage levert. Ik wil daar een
andere visie tegenover stel
len.
De meeste mensen in Neder
land zijn wel zo beschaafd
dat zij bereid zijn om mensen
die in armoede of onderdruk
king leven te helpen en deze
ook tijdelijk op te vangen. In
dit lovenswaardige idealisme
steekt echter het probleem
niet. Het gaat om de aantal
len.
Momenteel komen 60.000 le
gale immigranten per jaar
Nederland binnen. Op elke
Nederlander die geboren
wordt vangen we hier één
immigrant op.
Daarnaast wonen er nu al
800.000 buitenlanders in Ne
derland. Bij ongewijzigd be
leid betekent dit dat binnen
ca. tien jaar een op de tien
inwoners in Nederland een
buitenlander is. Een groot
deel van deze mensen zal, bij
de huidige verwachtingen ten
aanzien van de werkeloos
heid, nooit werk vinden.
Daardoor zal integratie in de
samenleving praktisch onmo
gelijk worden.
te korten en te
bewerken.
%°™schd*dnetn'et
stfny'ehet™>"w
Landpunt eens is.
Wanneer geen integratie
plaatsvindt zullen, net als in
het buitenland, verpauperde
getto's in de steden ontstaan.
Als het voor deze mensen on
mogelijk is hun welvaart te
verbeteren, kan dit niet an
ders dan leiden tot toename
van de criminaliteit en de
kans op sociale conflicten.
Minister Pronk zei kort gele
den dat een behoorlijke op
vang van buitenlanders een
verhoging van de belasting
vergt. Daarin heeft hij gelijk.
Bij de huidige immigranten-
stroom moet er per twee jaar
een stad bijgebouwd worden
ter grootte van Breda. De
huidige werkgelegenheidssi
tuatie betekent daarenboven
dat het grootste deel van de
immigranten blijvend, wel
licht levenslang, financieel
ondersteund moet worden.
Dit vergt vele, vele tientallen
miljarden guldens die slechts
door belastingverhoging op
gebracht kunnen worden.
Het is terecht dat Nederland
vluchtelingen helpt. Wanneer
dat echter gebeurt door al
leen de ethiek in ogenschouw
te nemen en de praktische
kanten te negeren, zal dat
nimmer op adequate wijze
geschieden.
Oosterhout
H. Cornelisse
De burger moet de miljarden
rekening voor het schoonma
ken van vervuilde grond be
talen via verhoging van de
energieprijzen en provinicale
heffingen, beveelt de heer
Welschen, burgemeester van
Eindhoven, aan.
Waarom, is mijn vraag, moet
de burger daarvoor betalen?
De burger betaalt voor zijn
eigen afval.
In Made bijvoorbeeld gaan
wij weer 60 gulden per jaar
meer betalen. Waarom moe
ten wij burgers dan ook nog
mee gaan betalen wat aan
industriële en verdere asocia
le figuren vervuild hebben en
waaraan zij grof geld aan
verdiend hebben.
Bij die mensen met him grote
villa's en dikke mercedessen
moet u zijn, mijnheer Wel
schen voor geld, niet bij de
gewone burger.
Het uitgangspunt van de re
gering is dat de vervuiler be
taalt. Dat is ook het uitgangs
punt van de burger en die
betaalt daarom voor zijn ei
gen afval.
Conclusie: haal inderdaad het
geld bij de vervuiler en niet
bij de gewone burger.
Made
L.W. van Gils
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur.
C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
076-236911/Telefax 076-236405.
Telefax redactie 076-236309.
Kantoren:
Bergen op Zoom, Steenbergsestraat 23-23a, (alleen redactie)
01640-37253, fax 01640-40731. (voor nabezorging 01640-36850)
Postadres: Postbus 65,4600 AB Bergen op Zoom.
Breda, Afdeling Lezerscontact ®06-0226116 (gratis).
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550, fax 01608-17829.
Postadres: Postbus 363, 4870 AJ Etten-Leur.
Goes, Klokstraat 1, 01100-28030, fax 01100-21928.
Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751, fax 01140-19698.
Postadres: Postbus 62,4560 AB Hulst.
Oosterhout, Arendstraat 14,® 01620-54957, fax 01620-34782.
Postadres: Postbus 4023,4900 CA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929.
Postadres: Postbus 35,4700 AA Roosendaal.
Terneuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554.
Postadres: Postbus 145, 4530 AC Terneuzen.
Vlissingen, Scheldestraat 7-9,4381 RP,
01184-19910, fax 01184-11446.
Postadres: Postbus 5051,4380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur.
Abonnementsprijzen (bij vooruitbetaling te voldoen):
per kwartaal 85.50, per half jaar 170.05 óf per jaar 330.70.
Voor abonnees die automatisch betalen: per maand 28.45,
per kwartaal 83.00, per half jaar 165.05 óf per jaar 320.70.
Voor posttoezending geldt een toeslag.
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en bij Teuben, Gin-
nekenweg 7, Breda.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881.
Geboorte- en overlijdensadvertenties maandag t/m vrijdag tot 16.00
uur 076-236881, zondag van 18.30 tot 20.30 uur 076-
236242/236911.
Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447.
Heeft u de krant niet ontvangen Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Ook op zaterdag van 09.00-12.00 uur.
Directeur G. Oskam q
cretaris J. Volz van wattn
ningbedrijf De Brabantse
bosch bij het drinkwater
ken Petrusplaat.
FOTO DE STEM/JOHAN VAKjj
ALLEEN een internationale
Maascommissie met verre
gaande bevoegdheden kan de
telkens weer terugkerende ver
vuilingen van de Maas een halt
toeroepen, stelt secretaris J.
Volz van het Waterwinningbe
drijf de Brabantse Biesbosch
in Werkendam. En Nederland
,zal daaraan mee moeten beta
len.
Van onze verslaggever
Joep Trommelen
VANDAAG gaat de inlaat van Maaswa
ter in de spaarbekkens in de Biesbosch
voor de zesde keer dit jaar dicht. Door
te hoge concentraties bestrijdingsmid
delen en lozingen door vooral Waalse
industrie. „Je moet je af gaan vragen of
we de Walen niet de helpende hand
moeten bieden", stelt Volz. Want er zijn
miljarden guldens nodig om het Waalse
milieubeleid de achterstand van twintig
jaar te laten inhalen.
Niet alleen de Walen zijn verantwoor
delijk voor de vuile Maas; de Neder
landse landbouw is met zijn gebruik
van twintig kilo bestrijdingsmiddelen
per hectare een veel grotere vervuiler.
Het waterwinningbedrijf hoopt dat de
ze winter nog een begin wordt gemaakt
met een verbod van het bestrijdings
middel diuron, dat nu nog overal op
grote schaal wordt gebruikt. Regenwa
ter voert de chemische middelen af naar
de Maas.
Het lozen van drieduizend kilo di-isop-
ropylether in Wallonië komt ironisch
genoeg eigenlijk op een gunstig mo
ment. Op 6 december komen in Parijs
vertegenwoordigers van Nederland,
België, Duitsland en Frankrijk bij el
kaar om over de Maas te praten. De
nieuwste lozingen drukken de onder
handelaars nog eens extra met de neus
op de feiten. De verwachting is dat die
gesprekken binnen een jaar resulteren
in een internationale Maascommissie,
stelt Volz vast. En alleen als die geen
praatclub blijft is er uitzicht op een
schonere Maas. „Die commissie moet
een Maas-actieplan opstellen en over de
nodige fondsen beschikken. Want zon
der geld begin je niets. De afvalwater
zuivering verdient daarbij de hoogste
prioriteit. Je kunt beter honderd mil
joen gulden in Luik investeren dan in
Nederland. Dat levert veel meer rende
ment op. Als wij meebetalen profiteren
wij er ook van."
Een succesvol Maasactieplan zou een
einde maken aan vijfentwintig jaar ver
geefs soebatten over de zogenaamde
waterverdragen tussen Nederland en
Belgie. In ruil voor een diepere Wester-
schelde zouden de Belgen moeten zor
gen voor een schonere Maas. Dat was de
inzet bij de onderhandelingen. Maar
Walen betalen niet graag de prijs voor
iets waarvan alleen de Antwerpse (lees:
Vlaamse) haven van profiteert. En dus
zitten de onderhandelingen hopeloos in
het slop.
Volgens Volz is het een tactische fout
geweest om de Waterverdragen een
puur Nederlands-Belgische kwestie te
maken. „Ook dat had veel internationa-
ler moeten gebeuren. Dan had je de
onderhandelingen uit de sfeer gehaald
van 'die Nederlanders willen de Walen
alleen maar ruïneren.' In de afgelopen
twee, drie jaar is er een voorzichtige
kentering in Wallonië gaande, althans
bij de bestuurders. Of de bevolking al
zo ver is, durf ik me af te vragen. Het
milieubewustzijn is niet zo groot. Maar
in de politiek is het geen kwestie van
niet willen meer. Als die Maascommis
sie er komt, is de nu aanwezige politie
ke wil misschien wel toereikend."
De Stichting Reinwater vestigt zijn
hoop voorzichtig op het Noordzee Actie
Programma, dat tussen '85 en '95 de
lozingen op rivieren die in de Noordzee
uitkomen met vijftig tot zeventig pro
cent moet verminderen. Ook België zet
te indertijd zijn handtekening. Volz
heeft daar echter totaal geen fiducie in.
„Want een Belgische minister heeft dat
programma ondertekend, en moest daar
vervolgens mee naar de deelregeringen
van Vlaanderen, Brussel en Wallonië.
De makers van het programma gingen
er van uit dat België nog steeds bestaat.
Maar zeker op milieugebied is dat niet
zo. De Belgische regering moest in con
claaf met de deelregeringen, en weer
gebeurde er gewoon helemaal niéts."
Nog steeds zijn er in Wallonië geen
initiatieven ontplooid om het rioolwater
te gaan zuiveren. Ter vergelijking: Ne
derland zuivert negentig procent van
het rioolafvalwater. Zelfs de Europese
hoofdstad Brussel kent geen rioolzuive
ringsinstallaties! Het bedrijf Prayon
Rupel, verantwoordelijk voor de nu ac
tuele lozing van het oplosmiddel di-iso-
propylether, loost dagelijks zeven ton
fosforzuur in de Maas. Ook die fabriek
onderneemt niets dat in '95 tot de
afgesproken reductie moet leiden. En de
landbouw spreekt met geen woord over
het terugbrengen van (kunst)mestge-
bruik.
„Maar gelukkig zijn er ook positieve
ontwikkelingen", stelt Volz. De Europe
se richtlijn voor de zuivering van afval
water heeft in ieder geval strenge eisen
gekoppeld aan data waarop die vervuld
moeten zijn. Wie zich daar niet aan
houdt, kan een berisping door het Euro
pese Hof van Justitie verwachten. En
gezichtsverlies binnen de Europese fa
milie.
Twee jaar geleden introduceerde de
Waalse overheid een heffing waarvan
de bouw van zuiveringsinstallaties moet
worden betaald. Volz: „Maar die is zo
laag dat het zo nog veertig jaar duurt
voordat alle steden een rioolwaterzui
vering hebben. Maar men kan het zich
volgens mij gewoon niet permitteren om
nog eens vijfentwintig jaar achter zijn
buurlanden aan te blijven lopen."
Directeur G. Oskam wijst op de inge
bakken 'belastinghaat' bij de Belgen.
„Een milieuheffing past niet in hun
cultuur, zeggen ze. Maar toch is het de
enige weg om uit de problemen te
komen. Ze hebben daarbij een goed
voorbeeld aan Frankrijk, waar men nu
aan een vijfjarenplan werkt".
Zowel Oskam als Volz stellen dat de
Walen deels gelijk hebben als ze zeggen
dat er ook in Nederland veel mis is. Zo
kan de industrie in de Botlek een voor
beeld nemen aan de manier waarop
nota bene Prayon Rupel de lozing van
cadmium heeft teruggebracht. De Bot
lek kan daarmee ongestoord verder
gaan, om de simpele reden daf "dé
Noordzee dichtbij is en er niemand
direct last van de lozingen heeft. „En
ook di-isopropylether wordt bij Hoek
van Holland niet gemeten", zegt Os
kam.
De Nederlandse landbouw, de gemeen
ten langs de Maas en bijvoorbeeld ook
de Nederlandse Spoorwegen zijn in zijn
ogen eigenlijk veel grotere boosdoeners
dan de Walen. Zij zijn vooral verant
woordelijk voor een niet aflatende reeks
industriële 'incidenten'. Maar het wa
terwinningbedrijf kan er de klok op
gelijk zetten dat er met name in de
vroege zomer als het even flink regent,
tonnen bestrijdingsmiddelen richting
Maas spoelen.
Met name atrazine en diuron zorf
ervoor dat de inlaat van de spaaris
kens jaarlijks dicht moet. De reca
Waalse lozingen gaan naar verwacht:
voor tien dagen oponthoud zorgen,
afgelopen zomer zorgden de beste
dingsmiddelen er echter voor dat
inlaat zeseneenhalve week dicht
De bodem van de spaarbekkens kwi
in zicht. Door de constante aanvoer
het regenwater is het verloop van
verontreiniging door bestrijdingsmi
delen onvoorspelbaar. Als er bij Eijsde
di-isopropylether wordt gevonden, wc
men in Werkendam tenminste pred
wanneer die golf in de Biesbosch aai
komt en weer voorbij is.
Oskam vroeg minister van landboia
Bukman drie weken geleden diuron
verbieden. Alle 168 gemeenten die
ter op de Maas lozen kregen eveneen
een brief met het verzoek te stoppeni
zijn immers alternatieven: borstelen,
branden of gewoon laten groeien
onkruid. „Maar veel gemeenten zegp
gewoon: wij gaan door zo lang het
verboden is. Dat gebeurt bijvoorbetl
'in de gemeente waar ik zelf woon
Oosterhout."
„In 92 hebben we een poging
om atrazine te laten verbieden, mas
dat was met de toenmalige wet nie!
mogelijk. Intussen is de wet verandeii
en kan een verbod wel als er aantoi»
bare schade is. Ik hoop dat op
manier zowel diuron, atrazine en simt
zine op de lijst van verboden stoffe
komen. Maar ik begrijp ook wel dat
landbouw niet ineens kan omschakele
naar produktie zonder bestrijdingsmio
delen. Wel is het een feit dat hf
gebruik in Nederland tien keer zo hoo
is als in Denemarken."
Volz: „Het gaat dus om een verstandij
gebruik van bestrijdingsmiddelen"
qan onze verslaggever
Amhem - Een ludiek optreden
Zwarte Piet, bonte verklaringen
je verdachten, regelmatige kof
pauzes en voortdurende bijval v
alle sprekers behalve de officier
justitie.
jjet mocht allemaal, gisteren bij
rechtszaak van tien totaalweigeraar!
de militaire kamer (voorheen kri
raad) in Arnhem. Werden rechtsz:
tegen deze dienstweigeraars jaren
gekenmerkt door de grimmige aa:~
zigheid van parketpolitie, marechai
en functionarissen van uiteenlopi
veiligheidsdiensten - de verdacl
werden immers als 'staatsgevaarl
Van onze Haagse redactie
Den Haag - De hoogte van de
vooralsnog ongemoeid.
Staatssecretaris Wallage (So
gisteren onverwacht een niexn
gepresenteerd. Het kabinet kv5
De PvdA-fractie is tevreden, t
de hoofdlijnen akkoord gaat.
Wallage verhinderde gisteren
met een snelle presentatie van
zijn plannen dat het CDA gister
avond allerlei voorbehouden zou
maken bij het belastingplan voor
1994. CDA-fractievoorzitter
Brinkman had zaterdag op de
partijraad nog gezegd dat de
hogere brandstofaccijns pas zou
kunnen doorgaan als er helder
heid zou zijn over de bijstands
uitkeringen. Brinkman verweet
minister Kok (Financiën, PvdA)
wel de lasten te verhogen, maar
niets te doen voor een verlaging
daarvan.
Met het beleidsplan komt staats
secretaris Wallage grotendeels
tegemoet aan de wensen die in
de PvdA-fractie leven over de
bijstand-nieuwe-stijl. Vooral het
handhaven van de hoogte stemt
de PvdA, maar ook D66 tevre
den. Het CDA heeft zich in het
Van onze verslaggever
Amsterdam - De stichting
Reinwater uit Amsterdam
zegt van 22 bedrijven uit
Wallonië te kunnen bewijzen
dat ze op dit moment direct
of indirect vervuild water op
de Maas en Sambre lozen.
De meeste van die bedrijven,
dertien om precies te zijn, zijn in
Luik en omgeving gevestigd.
Van die dertien behoren de
meeste tot de staalreus Cockerill.
Reinwater zegt haar bewijzen te
ontlenen aan het bemonsteren
van afvalwater aan de bron zelf.
„We zijn sinds 1983 in Wallonië
actief. Ik durf de stelling aan dat
we alle bedrijven, waarvan we
mogen aannemen dat ze vervuild
afvalwater produceren, in kaart
hebben gebracht. Daar nemen
we ook regelmatig monsters, aan
de bron zelf. Bij al die bedrijven
hebben mensen van ons aan het
eind van de lozingspijp gestaan
om afvalwater af te tappen."
Jamfabriek
Reinwater beperkt zich daarbij
wel tot bedrijven die voor hun
produkten of produktieproces
giftige en voor het milieu scha
delijke stoffen gebruiken. „Er zit
bijvoorbeeld ook een jamfabriek
langs de Sambre. Die heeft niet
onze hoogste prioriteit. Die laten
we ongemoeid, ofschoon die mis
schien ook weieens iets in hun
afvalwater stoppen dat bepaald
geen zuivere koffie is. In grote
lijnen zijn we er echter van over
tuigd dat we de belangrijkste
vervuilers in beeld hebben."
De giftige stoffen die Reinwater
in de monsters aantrof, waren
onder meer zware metalen zoals
Wanneer er in Wallonië al monsters worden genomen, gebeurt
dat meestal door actiegroepen als de stichting Reinwater.
FOTO ARCHIEF DE STEM
zink, chroom, nikkel, koper en
cadmium, oplosmiddelen waar
onder fenol en allerhande kool
waterstoffen, waarvan is aange
toond dat ze kankerverwekkend
zijn.
Of Reinwater veel aan die we
tenschap heeft is vers twee. Haar
belangrijkste actiemiddel is pu
bliciteit, meer bepaald proberen
de vervuilers in de media aan de
schandpaal te nagelen. Een arti
kel in De Stem is in de optiek
van Reinwater mooi meegeno
men, beter is aandacht te trek
ken van de Waalse media.
Verhoog bespeurt dat het de
laatste tijd de goede kant uit
gaat. „In het begin werden we
gewoon genegeerd door de
Waalse pers. Daarna is er een
tijd geweest dat we nogal eens
negatief in de publiciteit kwa
men. Zeker weer die Hollandse
kaaskoppen met hun opgestoken
vingertje, werd gezegd.
Of we
werden afgeschilderd als hand
langers van de Rotterdamse ha
ven of het Nederlands bedrijfsle
ven, die via ons probeerden
Waalse concurrenten in een
kwaad daglicht te stellen. Dat
soort commentaren kom je nog
weieens tegen in Waalse kran-
Van onze verslaggever
Amsterdam - Bij alle aandacht
voor de vervuiling van het Maas
water zou weieens vergeten kun
nen worden dat de Waalse in
dustrie weliswaar in bescheiden
mate, verantwoordelijk is voor
de vervuiling van de Schelde en
dus ook van de Westerschelde.
Dat zegt woordvoerder W. Ver
hoog van de stichting Reinwater.
Reinwater zegt van tenminste
drie bedrijven zeker te weten dat
ze via een zijriviertje verontrei
nigd afvalwater op de Schelde
lozen.
Het gaat om bedrijven in Hene
gouwen. In monsters van het
afvalwater van twee van de drie
bedrijven trof Reinwater te hoge
concentraties zink aan, in mon
sters van het derde bedrijf zaten
volgens Reinwater fenol, koper
en giftige koolwaterstoffen.
ten, maar al een stuk minder. De
laatste tijd wordt ons verhaal
behoorlijk objectief in beeld ge
bracht."
Dat komt omdat Reinwater zich
nogal wat moeite heeft getroost
de Walen duidelijk te maken dat
haar actie zich niet richt tegen
Wallonië, maar uitsluitend tegen
bedrijven die schuldig zijn aan
het vervuilen van het internatio
naal rivierwater en uiteindelijk
de Noordzee. „Laatst hebben we
nog een persconferentie gegeven
in Luik, louter om onze doelstel
lingen en werkwijze aan de
Waalse media toe te lichten.
Daar hebben we met bewijzen in
de hand aangetoond dat we Ne
derlandse of Duitse bedrijven
even hard aanpakken en dat ons
belang zuiver ecologisch is. In
dat opzicht onderscheiden we
ons ook van het POM (Project
Onderzoek Maas), dat nogal ge
domineerd wordt door Rotter
dam. Daar hebben de Walen dan
ook meteen al meer moeite mee.
Acties van het POM lopen daar
door eerder het risico in een èng
Nederlands-Waals conflictsfeer
tje te worden getrokken."
De praktijk is niettemin dat het
gros van de bedrijven dat door
Reinwater van vervuiling van
het Maaswater wordt beticht, op
Waals grondgebied staat. Ver
hoog wijt dat eerst en vooral aan
wat hij noemt 'laksheid' van de
Waalse Gewestraad. „Die laat
het behoorlijk afweten. Er zijn
nog steeds bedrijven die zonder
vergunning afvalwater op de
Maas lozen. Andere bedrijven
hebben wel een vergunning maar
kunnen ongecontroleerd lozen.
Zoiets is in Duitsland en Neder
land ondenkbaar".
Strenger
In Duitsland waar Reinwater in
het verleden vaak actie voerde,
is de situatie onvergelijkbaar be
ter, stelt Verhoog. „De zuive
ringstechnieken zijn verfijnder,
de eisen voor een lozingsvergun
ning zwaarder en de controle
strenger."
De laatste tijd probeert Reinwa
ter, het liefst in samenwerking
met andere milieu-organisaties,
ook uit Wallonië zelf, vervuilers
juridisch aan te pakken. Tegen
twee cokesovens van Cockerill is
een proces aangespannen. Inzet
van het proces is het verwijt aan
het adres van de twee Cockerill-
bedrijven dat hun lozing in striji
is met internationale afspraken
die ook door de nationale Bel
gische overheid zijn onderte
kend. Verhoog: „Opnieuw is
een hulpmiddel om de Walen te
laten zien dat onze acties
acties van Nederlanders
Belgen zijn. Wij zeggen: kijk, w
hebben in Europees verband al
gesproken dat we zus en zo
vervuiling terug willen dringen
Dan mag het dus niet zo zijn dat
een deelregering, in dit l
toevallig de Waalse Gewestraad,
er met de pet naar gooit."
Of het helpt? Verhoog: „Green
peace en wijzelf hebben vorig
jaar bedrijven aangepakt in
men en Zelzate. Sindsdien heb
ben we die bedrijven niet meer
op het lozen van giftige stoffen
kunnen betrappen".
Gesprek
Het bedrijf in Zelzate waar Ver
hoog op doelt is Sophar Chemie,
dat vorig jaar, volgens het be
drijf zelf per ongeluk, veel te
hoge concentraties kankerver
wekkende koolwaterstoffen in
het Kanaal van Gent naar Ter
neuzen loosde.
Maar voor Reinwater een bedrijf
voor de rechter daagt, probeert
ze er eerst mee in gesprek te
raken. Echt makkelijk gaat dat
niet. „Een enkel bedrijf staat ei
voor open. De meeste negeren
onze brieven", aldus Verhoog
Ook dat is in Nederland e«
Duitsland anders, weet hij ai'
ervaring. „Daar heeft het be
drijfsleven toch wat beter in de
gaten dat de samenleving mi
lieuvervuiling niet langer tole
reert. Al blijft het soms nodig ze
bij dat bewustwordingsproces
een handje te helpen door te
dreigen met acties of een pro
ces".
Vat* e.'tze Haagse redactie
Den Haag - De hoogte van de
sociale premies (wao, ww en zw)
mag niet meer het gevolg zijn
van inkomenspolitiek, maar al
leen van het aantal mensen dat
afhankelijk is van zo'n uitkering.
Een meerderheid van de Kamer
heeft dat gisteren op initiatief
van WD-fractieleider Bol-
kestein vastgelegd. De kameruit
spraak vloeit voort uit de behan
deling van het rapport-Buurme-
ijer over de toekomst van de
sociale zekerheid. Vóór de motie
stemden CDA, VVD en CD, maar
ook de leden Buurmeijer, Ver
meend (beiden PvdA) en Ybema
(D66) van de enquêtecommissie.
PvdA en D66 stemden tegen.
In het rapport-Buurmeijer staat
dat in het verleden de vaststel
ling van de hoogte van de sociale
premies al te vaak te maken
hadden met 'oneigenlijke' argu
menten, zoals de koopkracht.
Daardoor was het zicht op de
inkomsten van de sociale fond
sen (waaruit de uitkeringen wor
den betaald) steeds meer onhel
der.
ER IS MEER dat Vlaanderen en h
bindt. De Franse overheid nodigt
king met vreemde culturen N
zichzelf en de Nederlandse literati
De bloem der vaderlandse lette
beide handen aan en spoort, verc
de Lichtstad. Geen mens die en
ook Nederlands geschreven wor
dat het topwerk van onze zuiderb
en zodoende een goede binnenk
gehele 'neerlandofone' literatuur,
verantwoordelijk bestuurder die
wijst dat een gezamenlijke prese
Buchmesse, meer in de lijn zou lie
De Vlaamse minister van Cultui
smoesje dat de Franse brief allee
was, gaat niet op. Weten Frans
Nederland bij Skandinavië behc
België Vlaams, dus Nederlands
bewaard geheim.
De Nederlandse houding is niet s
nonchalance en arrogantie. De VI
opmerkingen van mevrouw D'Ar
van Cultuur, nauwelijks nog an'
niinachting van het officiële verc
(en nu al meer dan tien jaar
Taalunieverdrag. Daarin staat ex
behartiging van de Nederlands
buitenland een gezamenlijke vera
een apart orgaan in het leven g
ambtelijke samenwerkingsorgans
9aan.
Niemand die daar aan Nederland
'oen zoveel dagen hotel en roe|
Werden gesteld, leder voor zich e