Veldkamp: Wie, wat, wanneer; maar waarom: M: De scli 'gewone' Kernenergie-enquête Nederlander moet mening geven Ajax-i Van Dorst 'Zoveel spek hebben de ziekenhuizen niet meer op de rug' De memoires van een architect van de sociale zekerheid kwaliteit leasen chrysler leasen DE STEM BINNENLAND Voorzitter Wim Kok van de 'Véteniging Nedtfrlöhdse Ziekenhuizen: 'De jeugdople ZATERDAG 27 NOVEMBER 1993 A Dr. Gerard Veldkamp, KVP-politicus, was van 1952 tot 1961 staatsse cretaris van Economische Zaken en daarna, tot zijn afscheid van de politiek in 1967, minister van So ciale Zaken en Volksge zondheid. Hij heeft zich een niet weg te denken plaats verworven in de rij van architecten van de sociale zekerheid. In zijn laatste levensja ren - Veldkamp overleed in 1990 - schreef hij zijn memoires. Een manu script van 652 pagina's. Aan het schrijven van een epiloog was Veld kamp nog niet toegeko men. Het lijvige manu script is door de weten schappers drs P.van Griensven en dr. J. Clerx bewerkt tot een boek: 'Herinneringen 1952-1967. Le Carnaval des animaux politiques' Door Max de Bok De bibliografie die dr. Gerard Veld kamp naliet, bestaat uit ruim tachtig boeken en andere grote publikaties en een veelvoud aan artikelen. Veel van zijn publikaties behoren tot de verplichte lectuur van ieder die zich een beeld wil vormen van de sociaal-economische geschiedenis van Nederland, de sociale zekerheid in het bijzonder. En toch was Veldkamp geen boeiend schrijver. Zijn betogen zijn door wrocht; zijn wetenschappelijke ver handelingen niet makkelijk leesbaar; zijn zinnen lang en ingewikkeld; zijn betoogtrant dor, ambtelijk-weten schappelijk vaak. Dat staat in schrille tegenstelling tot de boeiende monde linge verteller die hij was. Het is daarom jammer dat Veldkamp niet de hulp heeft ingeroepen van beroeps-pennevoeders. Het zou de leesbaarheid van zijn herinneringen zeer ten goede zijn gekomen. De bewerkers van het manuscript dat hij achterliet, treft in dit opzicht geen blaam. Terecht hebben zij meer ge hoorzaamd aan hun wetenschappelij ke schroom, die hen opdroeg zo dicht mogelijk bij het origineel te blijven Links Dr. Gerard Veldkm toenmalige minister van Socii le Zaken en Volksgezondhti Naast hem minister Klompé van CRM. «fotoan dan aan hun mogelijk aanwezige zucht om te populariseren. Wat overigens niet wegneemt, dat zij best hier en daar kromme zinnen, ingewikkelde constructies en storende woordherhalingen binnen één zin hadden mogen bijschaven. Voorzichtig Dat zou niet betekend hebben dat Veldkamps memoires minder taai zouden zijn géworden en, uiteraard niet, dat ze meer zouden' hebben ont huld. Veldkamp is buitengewoon voorzichtig te werk gegaan. Echte onthullingen blijven uit. Collega-poli tici met wie hij veelvuldig botste worden, in strijd met zijn heetgeba kerde en soms zelfs ronduit rancu- neuze karakter - dat vooral opspeelde als hij niet kon winnen - ontzien. Dat komt vooral omdat hij zich bij het schrijven de discipline heeft opge legd om te voldoen aan de criteria die hij zichzelf stelde voor wat hij noemt 'echte' memoires: volledigheid, be trouwbaarheid en functionaliteit. Op grond van deze criteria brandt hij de in 1973 verschenen dagboeknotities van Schmelzer (Het verschijnsel Sch- melzer, uit het dagboek van een poli tieke tekkel) volledig af. In een voorwoord verbindt prof. dr. J. Berghman, die samen met Veldkamp aan de Katholieke Universiteit Bra bant de studierichting Leer van de Sociale Zekerheid vorm gaf, de bij uitstek deskundige die Veldkamp op dit gebied was met de verdienstelijke amateur-organist die ook in hem stak. Berghman betoogt dat Veldkamps so ciale zekerheidsorgel op zijn minst drie klavieren had. Een wetenschap pelijk-, eenbeleids- en 'het steeds aanwezige voetklavier met de warme registers van zijn solidariteitsstreven.' De hoogleraar zou aan deze niet be twistbare reeks nog een klavier heb ben kunnen toevoegen: het klavier van de geldingsdrang met een steeds aanwezige ondertoon van ijdelheid. Dat Veldkamp dat klavier bij voort during onder handbereik had, komt uit zijn memoires helder naar voren. Het hielp hem niet alleen met grote verbetenheid, zijn zin door te drijven, het leidde vaak ook tot felle botsingen met politieke tegenstanders of maakte medestanders tijdelijk tot zijn felste bestrijders. Een man als premier De Quay, die verzoening van het onverzoenbare ook in de na-oorlogse jaren tot lei dend beginsel van zijn leven had verheven, kon volstrekt niet tegen het vaak drammerige optreden van Veld kamp, die hij tegen zijn zin minister had moeten laten worden. Bewondering Veldkamp, die zijn bewondering voor collega's als Zijlstra - onder wie hij als staatssecretaris diende - Witte- veen, Toxopeus, Cals, Drees niet on der stoelen of banken steekt, rekent in bijtende zinnen af met mensen die hij niet mocht. Over De Quay bijvoorbeeld: „Hij pro beerde een persoonlijke band te sme den binnen zijn kabinet, wat hem goed lukte, zodanig dat de zogenaam de Haagse club-De Quay vanaf het aftreden in 1963 tot aan zijn dood als politieke vriendenclub zou blijven functioneren. Maar dat is eigenlijk ook het enige positieve wat ik over de minister-president kan zeggen." Ook ministers als De Pous, met.wie Veldkamp een voortdurende compe tentiestrijd voerde, en Klompé, die het op delen van Veldkamps porte feuille had gemunt, krijgen een niet onverdeeld gunstig oordeel. Over Beel, minister-president, onder koning en formateur in vaste dienst, is Veldkamp wat ambivalent. Toch vertelde hij enige keren, dat hij wel wist waarom hij zo lang had moeten wachten op de ministerspost die hem in zijn visie eigenlijk als geen ander toebehoorde. Beel mocht hem niet. „Zolang Beel op Soestdijk komt, word ik geen minister." V Andere reden De feiten spraken hem tegen, want Beel was zowel betrokken bij de for matie van het kabinet-Marijnen als van de kabinetten Cals en Zijlstra. En in al die kabinetten was Veldkamp minister. In zijn memoires gooit Veldkamp het nu op een andere reden. Beel zou hem weggehouden hebben van het minis terschap in het kabinet-De Quay (waarin hij halverwege de rit toch Van Rooij zou opvolgen) uit gekwet ste trots. Omdat Veldkamp aan het "begin van zijn politieke carrière het advies van Beel om niet in te gaan op het aanzoek om staatssecretaris te worden, in de wind had geslagen. Beels vermeende hekel aan Veldkamp voedt diens rancune. Maar het lijkt allemaal toch nog goed gekomen. Want met onverhulde trots citeert Veldkamp de inderdaad hartelijke fe licitatiebrief van Beel die hij ontvangt als hij eindelijk dan de baas is op Sociale Zaken. Zoals gezegd bieden de memoires weinig echte onthullingen. Zelfs als Veldkamp uit het kabinet klapt - bijvoorbeeld over het dreigement van de toenmalige en huidige minister van Economische Zaken, Andriessen, om zijn congé te vragen, of over andere perikelen in het kabinet-Marijnen - gebeurt dat gortdroog, zonder ook maar de geringste sfeertekening. De herinneringen van Veldkamp geven veel wie, wat, wanneer, maar te wei nig waarom. Zijn onverdroten werken aan de op bouw van de verzorgingsstaat komt goed uit de verf. Maar helaas teveel aan de hand van, vaak letterlijk geci teerde, officiële stukken. Weergave De memoires zijn daardoor zeker niet waardeloos, maar ze ontlenen hun waarde meer aan een nauwgezette weergave yan hoe zaken formeel lie pen dan aan verrassende inkijkjes in de politieke keuken. De keuken waar in Veldkamp een van de bekwaamste koks was, ook al schuwde hij de lange messen niet om verzet te breken en tegenstanders onderuit te halen. Het is te betreuren dat Veldkamp door zijn onverwachte dood niet meer is toegekomen aan het schrijven een epiloog. Ware hem een lai leven gegund geweest, dan zou hij' een slotbeschouwing zeker de huidig generatie politici de violen van zij toorn niet bespaard hebben. Hij, die grote sociale wetten op naam had mogen schrijven - de wi de ziektewet, de awbz, de kinderbijslagwet - kon het niet zetlm dat zijn opvolgers op een, zoals hijh Sen ^oor competiti zag, ondeskundige en onsamenhn gende manier bezig waren een van zijn levenswerk af te breken. Niet omdat hijzelf geen verklaai voorstander van vereenvoudiging Eindhoven. Tussendoor komt Wille PSV de weg af te snij de jloeg nog kan behalen, en ook niet omdat hij niet inzag di wat wrange, maar het. stelsel bij ongewijzigd beleii firing in een seizoen da zichzelf zou opblazen. Maar omdatd itempeld. Desalniettem wetenschapper in hem en zijn gevoe' en en de uitschakeling voor rechtvaardigheid en solidarity :^n in opstand kwamen tegen het ami- ,i teurisme waarmee lukraak het stelst »Maar, zo zegt trainer in het gareel van de waan van dedij >unt waarop we goede werd geperst. Zo zag hij dat. Hij jen, het heel anders - droog, pelijk - hebben opgeschreven, naar zijn opvattingen had niem: hoeven raden. Noch naar zijn woede I Prof. dr. G. M. J. Veldkamp. Herinni rindhnxTon ringen. Le Carnaval des animaux p*-muuuven tiques. Sdu Uitgeverij, Den Haag. BN 90 12 08044 4. fl.37,50. Speelhuislaan 156 - Bredt Het vaderlandse voetba schreden de traditionel Als Koning Winter zich voor PSV nog vijf weds thuis. Met als absoluut de kraker tegen landsk; Volgende week wacht d avondje NAC' en nadie: g Er is nog een andere Wim Kok dan de minis ter van Financiën. De Sittardse ziekenhuisdi recteur met die naam is sinds kort voorzitter van de Vereniging van Nederlandse vereniging van ziekenhuizen (NVZ). De kans dat hij met zijn naamgenoot nog eens een hartig woordje zal wisselen is niet denkbeeldig. Want veel ziekenhuizen drei gen door het beleid van de overheid in grote problemen te komen. Een gesprek met drs. Wim Kok (56) over spek op de rug, opere ren op zaterdag, het sa laris van de specialis ten en de omslag van de politiek. Van onze verslaggever Ber Crouzen Sittard - „Staatssecretaris Si mons denkt nog steeds dat de ziekenhuizen nog een flinke laag spek op de rug hebben en dus nog best een korting erbij kunnen hebben. Maar zo roos kleurig is de situatie niet meer. Als de bezuinigingen door blijven gaan, verwacht ik dat de komende jaren vér- schillende ziekenhuizen in Ne derland failliet zullen gaan." Ziekenhuisdirecteur Wim Kok gaat een forse uitspraak niet uit de weg. „De situatie is niet gunstig. Natuurlijk zijn er zie kenhuizen die nog een forse reserve hebben, maar dat is lang niet overal het geval. Als ik bijvoorbeeld naar de zie kenhuizen in Limburg kijk, moet ik constateren dat ze praktisch allemaal in de geva renzone zitten." „Dat komt omdat tot voor kort de overheid garant stond. Nu gaan de banken steeds strengere eisen stellen. Ze be schouwen ziekenhuizen steeds vaker als gewone bedrijven die een normale reserve moe ten hebben. Daar zou de over heid vanaf moeten blijven." De gevolgen van de bezuini gingen worden steeds meer voelbaar. Ziekenhuizen zeg gen dat er dit jaar geen heupo peraties meer worden uitge voerd omdat het geld op is. Kok: „Eigenlijk is het waanzin dat een patiënt dat allemaal pikt. Hij betaalt premies voor een goede behandeling en dan Wim Kok, de nieuwe voorzitter van Nederlandse Ziekenhuizen. de Vereniging van FOTO DE LIMBURGER beperkt de overheid de moge lijkheden tot behandeling van het ziekenhuis. Als het in een andere sector zou gebeuren, zouden de mensen in opstand komen." Eigen eten Hij zucht: „Uiteindelijk is het een politieke beslissing hoe veel wij in Nederland willen uitgeven voor de gezondheid zorg. Als de overheid niet meer wil geven, moeten we een andere manier vinden om aan geld te komen." Kok ziet een duidelijke omslag in de politiek. Dingen die ja renlang onbespreekbaar wa ren, worden langzaam accep tabel. „Er valt niet te ontko men aan een eigen bijdrage van de patiënt", denkt de NVZ-voorzitter. „Ook in de politiek is dat niet langer ta boe. Waarom zou een patiënt in het ziekenhuis niet zijn ei gen eten betalen? Dat kan dan uit het ziekenfondspakket. Zo zijn er meer mogelijkheden. Ik denk dat er de komende jaren op dat gebied veel gaat veran deren." Een ander voorbeeld: „Wij zeggen al een aantal jaren dat je het ziekenverzuim terug dringt door de wachttijden voor operaties korter te ma ken. Waarom zou een bedrijf dat veel zieken heeft die op de wachtlijst staan, geen geld steken in extra operaties op zaterdag?" Twee jaar geleden wilde de politiek daar absoluut niets van weten. Nu krijgt de Vere niging langzaam gehoor. Kok: „Die extra-operaties zijn geen discriminatie van mensen die niet werken. Door die extra operatie komen ook zij hoger op de lijst te staan. Ook niet- werkenden hebben er voordeel bij." Commercieel Ziekenhuizen worden zo steeds commerciëler. Kok: „Maar echt commercieel zullen ze nooit worden. Dat kan niet." Hij geeft een voor beeld. Een kanker-afdeling behoort tot de duurste afde lingen van het ziekenhuis. Du re medicijnen, intensieve zorg. „Die kosten krijgen we niet allemaal vergoed. Als je echt commercieel zou denken, zou je zo'n afdeling moeten afsto ten en alleen afdelingen hand haven waar je op verdient. Maar dat kan niet. Je hebt ook een maatschappelijke verant woordelijkheid." „Maar je kunt natuurlijk wel sommige diensten van het zie kenhuis privatiseren. Dat kan de kosten drukken en dus geld opleveren." „De gezondheidszorg in Ne derland is uitstekend", bena drukt de nieuwe NVZ-voorzit- ter. „Maar wij worden gecon fronteerd met een economi sche malaise en een forse ver grijzing van de bevolking. Dan moet je maatregelen treffen. Niet het aantal ingrepen in krimpen, maar het zieken fondspakket beperken. De plannen van Simons om 97 procent van de zorg op te nemen in het basis-pakket hebben duidelijk onvoldoende steun gekregen", constateert hij, niet zonder opluchting. „Ik denk dat wij de volgende kabinetsperiode terugkeren naar een basispakket dat slechts 70 procent van de zorg bevat. Voor de rest moeten mensen zich dan zelf bijverze keren." Kok ziet ook veel in een individueel pakket. „Waarom zou iemand die nooit de bergen ziet, verzekerd moeten zijn voor ski-ongeluk ken. Of een vrouw boven de vijftig voor kraamhulp?" En dan zijn er nog de specia listen. Kok, op zijn hoede: „Ik denk dat er de komende jaren een oplossing voor het pro bleem komt. Ik merk dat er een nieuwe generatie specia listen komt die kiest voor reële werktijden en een vast inko men." Tot dusver is het honorarium van de specialisten gekoppeld aan het aantal verrichtingen dat hij deed. Het lag voor de hand dat de specialisten pro beerden een zo hoog mogelijke produktie te halen. Kok: „Dat is niet in het belang van het ziekenhuis; dat had er baat bij de productie binnen de perken te houden. Ik verwacht dat de komende jaren er een andere salarisstructuur komt voor de specialisten, die losgekoppeld is van het aantal verrichtin gen." Kok is benoemd voor vier jaar. Het worden moeilijke jaren, weet hij. Maar hij heeft er zin' in. „Het is een mooie eindsprint. En je komt er zul ke interessante mensen tegen; nee, ik zou het niet willen nüssen." 3oor Gerard Lukken f (Eindhoven - Bijna maanden staat hij nu aan het ro dad de Mos. En echt makkelijke maanden het bepaald niet gewee [fan zijn ideaal, een iftal, dat verschillen pelsystemen beheerst, lij nog ver verwijderd. Steeds terugkerend blessurele leeft daarbij een belangrijke [espeeld. Maar zeker ook de o ivenwichtigheid in de spelei [roep, die hem herhaaldelijk t ixperimenten noopte. Jat heeft er toe geleid dat rerk achter de schermen m neer succes is verlopen dan irbeid op het veld. Toen De M De kerncentrale in Borsse- le, waar in april 1987 actiti- tisten een tentenkamp bouw den om tegen de centrale te protesteren. foto de stem Door Jeroen den Blijker Het liefst wil hij helemaal niet praten over de Energie Keuze Enquête. „We zijn er net mee begonnen. Publici teit kan de resultaten beïn vloeden", zegt Dr. Danker Daamen. Toch, Daamen, werkzaam bij de vakgroep sociale en organisatie-psy- chologie van de Leidse Uni- versteit, is de beroerdste niet. Daarom licht hij enkele tipjes van de sluier op. Het kabinet heeft opdracht ge geven tot de Energie Keuze Enquête. Het besluit daartoe volgt op het Dossier Kernener gie, dat minister Andriessen (Economische Zaken) onlangs naar de Kamer stuurde. Een conclusie uit dat dossier is dat nieuwe kerncentrales tech nisch, en uit oogpunt van vei ligheid en risico's, haalbaar zijn. Verder stelt het kabinet vast dat, wil het tot nieuwbouw ko men, de steun van de bevolking onontbeerlijk is. Daamen moet met zijn Energie Keuze Enquê te nagaan, of die steun vol doende bestaat. „In feite krijgt iedere onder vraagde de vraag voorgelegd op welke manier na het jaar 2010 elektriciteit in Nederland opge wekt moet worden", vat Daa men de kern van de enquête samen. Dat jaartal is gekozen omdat dan alle huidige centra les voor elektriciteitsproduktie vervangen moeten zijn. De ondervraagde krijgt zes ver schillende opties voorgelegd, variërend van elektricteitsop- wekking via gas/kolenverbran- ding, gas of kolen gecombi neerd met kernenergie, zeer stringente energiebesparing of een mix van gas/kolen/kerne nergie en relatief 'gematigde energiebesparing'.' Representatief In totaal worden ruim tweedui zend mensen thuis benaderd voor de enquête. Nipo-medwer- kers zullen daarvoor, kris kras in Nederland, aanbellen bij tal loze woonhuizen. De antwoor den typt de enqueteur direct in op een draagbare computer. Geselecteerd naar opleiding, afkomst, sexe of inkomen wordt er niet. „Zo krijg je een representatieve steekproef." Daamen: „We splitsen de twee duizend mensen vervolgens in twee groepen. De eerste groep krijgt, om een goede keus te kunnen maken, met de vragen lijst uitgebreide informatie over de voor- en nadelen van de zes verschillende vormen van energie-opwekking. De tweede krijgt deze informatie niet, maar moet toch een keuze ma ken." Deze aanpak is gekozen om na te gaan of het verstrekken van informatie van invloed is op de uitkomst van het onderzoek. Blijkt dat het geval, dan lijkt de conclusie gewettigd dat een goede voorlichtingscampagne over bijvoorbeeld kernenergie kan bijdragen aan een breder maatschappelijk draagvlak. „Al met al duurt het invullen van zo'n vragenlijst ongeveer anderhalf uur", zegt Daamen. Dat geldt dan voor de duizend deelnemers die de extra infor matie krijgen. „Is dat niet het geval, dan ben je klaar binnen twintig minuten." Opnieuw Midden december hoopt Daa men de eerste enquêteresulaten binnen te hebben. Het verwer ken van de data kan dan begin nen. Maar enkele maanden la ter start het circus opnieuw. Om na te gaan of mensen van mening zijn veranderd, worden uit beiden groepen zo'n 300 mensen opnieuw benaderd. „Je kan zo nagaan hoe een bepaalde opvatting is- Ook dat draagt bij aan een betrouwbaar onderzoeksresul taat. Uiteindelijk hoopt Daamen in juni volgend jaar de definitieve resultaten te kunnen presente ren. Ze kunnen dan waar schijnlijk nog een rol spelen in de onderhandelingen over een regeerakkoord voor een nieuw kabinet. Uiteindelijk zal d» nieuwe kabinet een besluit ne men over de bouw van nieuwe centrales. Een vergelijking tussen 'zijn enquête en de Brede Maat schappelijk Discussie (BMD) die begin jaren tachtig is ge' voerd, is volgens Daamen abso luut misplaatst. De BMD leid® tot de conclusie dat een over grote meerderheid van de be volking tegen kernenergie is- Daamen: „Die discussie wem vooral gevoerd door mensen fl cafézaaltjes, onder leiding van een onafhankelijke discusste- leider. In feite kwamen daar vooral mensen die toch al geïn teresseerd waren in kernener gie. Vooral zij lieten hun me ning horen." De enquête van Daamen moet juist de mening van 'de gewone Nederlander r beeld brengen. AJAX staat voor aanva end, frivool en kleurrij voetbal. De Amsterdam vereniging leidt bij vooi Jeur de spelers voor hel verste elftal zelf op. Ma to van Basten, Frank Rijkaard, Dennis Berg kamp, Aaron Winter, Bryan Roy, Marciano iftnk, de broertjes De Boer en Clarence Seedo zijn allen produkten vai ie Ajax-school. Onder eiding van directeur Cc Wriaanse is de jeugd-a reling van Ajax geheel 'ecomputeriseerd. Niet: ®ag aan het toeval wor den overgelaten. bor Marcel Luyckx Ifflsterdam - Op geen enk< triool in Nederland is 1 'Pijbel-percentage zo laag i 'P de Ajax-school. Tijde ®stuifdagen kunnen de v< jen van de Watergraafsmc ie stroom voetballertjes n: 'ervffirken. ranuit het hele land komen ~1 kunstjes vertonen. Met n kielzog hun zo mogelijk n I natiekere ouders, die denk at ze verzekerd Zijn van i ede oude dag als zoonlief aatsje vindt op de Ajax-scho 'ant vanuit De Meer is Ita ver meer. In de Italiaai 1 rie A zitten ze te springen c suwe Marco van Baste ank Rijkaards, Dennis Bei 1 ®P6r?'. Aaron Winters, Bry "s- Tijdens de komende Eui cuP-wedstrijden tegen

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1993 | | pagina 8