Juliana geen prinses van porselei
'Met tractoren haal je alleen maar het journaal'
Jaar
WENS
Vonnis
-DE STEM-
Akkoord Actiegroep en
NCB over mestbeleid
Voor miljoene
CDA en Pvdi
OPEN HUIS
DE STEM
Niet zeuren
DE STEM
BINNENLAND BUITENLAND
Sint Maarten o.a.
De oudste Oranje die ooit leefde
Jan Meulemeesters wil op boerendemonstratie in Den Bosch geen harde actie
ZATERDAG 13 NOVEMBER 1993 t\"\ jJJjjgTEM
Op de eerste dag van
november her
dachten we vroe
ger na een opgetogen 'Gau-
deamus omnes' een schier
.eindeloze stoet van heiligen,
die in een kwartierlange lita
nie door ons vertrouwvol wer
den aangeroepen, de meeste
met naam en toenaam, maar
ook anonieme aartsvaders en
profeten, apostelen en evan
gelisten, bisschoppen en belij
ders, monniken en kluize
naars met het verzoek voor
ons te bidden opdat de Heer
ons zou verhoren en ons bij
het Laatste Oordeel zou spa
ren.
In die gewijde parade was er
geen plaats voor die heiligen
die wij in de weken daarna op
een bijzondere wijze herdach
ten met overgeleverde gebrui
ken, vrome devoties en het'
vaak feestelijk ritueel van een
traditionele folklore. Merk
waardig genoeg zijn juist zij
uit de nevel van de vergetel
heid gered en hebben ze de
algemene secularisatie over
leefd waaraan zelfs hoogtijda
gen ten offer zijn gevallen.
Op de dag na Allerzielen heb
ben we immers ook dit jaar
weer de kleine broodjes ge
nuttigd die, op smaak ge
bracht met anijs of wat kren
ten, ons moeten vrijwaren van
hondsdolheid en die jaren ge
leden in de vroege ochtend,
vast tegen elkaar op zwarte
bakplaten, achterin de kerk
door de pastoor met wijwater
werden besprenkeld en als te
ken daarvan meestal een
kruisje in de korst droegen.
De heilige Hubertus, naar wie
deze gewijde baksels nog al
tijd genoemd zijn, wordt door
jagers nog wel als schutspa
troon gefêteerd bij kruidig
wildbraad en het schallen van
de jachthoorn. De gedachte
nis aan deze bisschop van
Maastricht is vooral gekleurd
door de legende dat hij, op
jacht, een kruis tussen het
gewei van een hert ontwaarde
en daarna, bekeerd, pijl en
boog voorgoed aan de wilgen
heeft gehangen.
Lang voordat de kerstman
met rode muts en arreslee ten
tonele verscheen en in om
vang en prijs van zijn goede
gaven steeds meer begon te
wedijveren met Sint Nicolaas,
had deze laatste al een voor
loper gevonden in Sint Maar
ten, wiens naam als betrouw
baar bewijs van zijn ongeme
ne populariteit zelfs aan de
klankwetten van het volkse
taaleigen was aangepast.
Natuurlijk hadden we op de
lagere school het stichtelijke
verhaal gehoord óver deze
Romeinse legioensoldaat die,
toen een arme hem eens om
een aalmoes vroeg en hij niets
anders te bieden had, deze
het afgesneden deel van zijn
militaire jas gaf, daarna de
strijd afzwoer, kluizenaar en
bisschop werd.
Maar die hagiografie had
voor ons weinig of niets te
maken met die onvergetelijke
bedeltochten in de valavond
van de elfde november, als zij
met een kaarsje in een uitge
holde suikerbiet, de meisjes
achterna zaten en bij elke
deur aanbelden in de hoop
enkele centen en misschien
wel een stuiver als beloning te
ontvangen voor het lied,
waarin wij met een steeds
schorder stem vroegen om ter
ere van Sinte Merten met zij
nen grijzen baard ons kabas
ken wat te vullen. De klein
tjes die tijdens deze avondlij
ke expedities thuis hadden
moeten blijven, hadden intus
sen het manna van suikergoed
en pepernoten al gretig bij
elkaar gegraaid dat de myste
rieuze hand van Sint Maarten
tot hun blijde schrik vanach
ter de half geopende deur in
de huiskamer had binnenge
gooid.
Voor de heilige Hubertus en
Sint Maarten is er in de pro
cessie van alle heiligen nog
steeds geen plaats. Evenmin
voor Sint Nicolaas, patroon
van speelgoedwinkels en wa
renhuizen, de heilige Blasius
die de keelpijn van ons weg
houdt, de heilige Antonius die
verloren zaken terugbrengt,
Sint Sebastiaan, bescherm
heer van de schutterijen, Sint
Christoffel die ons veilig door
het verkeer moet leiden.
Gelukkig is er voor de gilde-
broeders van harmonie en
koor op 22 november in de
hemel een ook door de kerk
gesanctioneerde dans, waarbij
men zingt en speelt ter ere
van een maghet. La sol fa mi
re ut. En die maagd is Caeci-
lia
Niet moeilijk om in de directe omgeving mensen te weten die
worden achtervolgd en opgejaagd door de dood: een medisch
deskundige sprak op een kwade dag de diagnose uit en het bleek
een doodvonnis. Niets zal nog baten, elke hoop is ijdel, er is geen
ontkomen aan. Alle plannen ingehaald door de vraag: hoelang
nog?
Zo'n getroffene leest de krant en kijkt naar het journaal. Het gaat
over Salman Rushdie. Óók met een doodvonnis op zak. Al vijf
jaar. „Nog een zesde jaar zo doorgaan, wil ik niet,zegt de getergde
schrijver.
Maar toch: zolang het kordon bewakers gesloten blijft, zal hij
overleven. Menigeen wenste zich dié zekerheid. (HC)
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur.
C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
076-236911/Telefax 076-236405.
Telefax redactie 076-236309.
Kantoren:
Bergen op Zoom, Steenbergsestraat 23-23a, (alleen redactie)
01640-37253, fax 01640-40731. (voor nabezorging 01640-36850)
Postadres: Postbus 65,4600 AB Bergen op Zoom.
Breda, Afdeling Lezerscontact S06-0226116 (gratis).
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550, fax 01608-17829.
Postadres: Postbus 363, 4870 Al Etten-Leur.
Goes, Klokstraat 1, 01100-28030, fax 01100-21928.
Postadres: Postbus 13,4460 AA Goes.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751, fax 01140-19698.
Postadres: Postbus 62,4560 AB Hulst.
Oosterhout, Arendstraat 14,® 01620-54957, fax 01620-34782.
Postadres: Postbus 4023,4900 CA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929.
Postadres: Postbus 35,4700 AA Roosendaal.
Terneuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554.
Postadres: Postbus 145,4530 AC Terneuzen.
Vlissingen, Scheldestraat 7-9, 4381 RP,
01184-19910, fax 01184-11446.
Postadres: Postbus 5051, 4380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur.
Abonnementsprijzen (bij vooruitbetaling te voldoen):
per kwartaal 85.50, per half jaar 170.05 óf per jaar 330.70.
Voor abonnees die automatisch betalen: per maand 28.45,
per kwartaal 83.00, per halfjaar 165.05 óf per jaar 320.70.
Voor posttoezending geldt een toeslag.
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en bij Teuben, Gin-
nekenweg 7, Breda.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881.
Geboorte- en overlijdensadvertenties maandag t/m vrijdag tot 16.00
uur 076-236881zondag van 18.30 tot 20.30 uur 076-
236242/236911.
Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447.
Heeft u de krant niet ontvangen Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Ook op zaterdag van 09.00-12.00 uur.
Prinses Juliana. Deze
week werd ze de oudste
Oranje die ooit leefde.
Maar de vierentachtig] a-
rige prinses vindt het
verschrikkelijk om als
oud mens behandeld te
worden.
Ze voelt zich niet zo.
Ze is nog volop actief.
Pas woonde ze bijvoor
beeld een congres bij van
het genootschap Onze
Taal.
En verder?
Een klein portret van een
koninklijke krasse knar.
Door Mick Salet
„IK BEN niet van porselein!
Wie prinses Juliana een beetje tè
breekbaar of tè bejaard behan
delt, kan op een snaaks standje
rekenen.
„Ik hóór niet meer zo goed, maar
ik ben niet van porselein."
De prinses werd deze week de
oudste Oranje uit de geschiede
nisboekjes, maar wil absoluut
niet dat iémand haar zo behan
delt. Ze is een beetje doof en ook
niet meer zo best ter been, maar
zelf zegt ze nog altijd: „Ik ben
geen oude vrouw."
Juliana is wèl de langstlevende
van de familie Oranje-Nassau.
Tot het begin van deze week was
prins Frederik de oudste Oranje
die ooit geleefd heeft. Deze oom
van Juliana's opa, koning Wil
lem III, werd vierentachtig jaar,
zes maanden en acht dagen.
Juliana is daar nu een paar da
gen overheen.
In kleine kring heeft Juliana wel
eens gezegd geen honderd te wil
len worden. Vooral het idee om
'versuft en versleten de dagen af
te moeten tellen, schrikt haar af.
Daarom blijft ze bezig, blijft ze
bewegen. Want stilstand is ach
teruitgang.
Sinds ze afstand van de troon
deed, op 30 april 1980, is prinses
Juliana niet helemaal uit het
openbare leven verdwenen. Ze
doet .nog regelmatig iets offici
eels en openbaars. Het liefst zon
der pers, want prinses Juliana
houdt van persfotografen zoals
een koe van vliegen houdt.
Hoe deden de voorgangsters van
Juliana het als onderdaan van
hun dochtet?
Emma
Juliana's grootmoeder, koningin
Emma, trok zich na de troonsbe
stijging van koningin Wilhelmi-
na, op 31 augustus 1898, terug
op het paleisje aan het Haagse
Lange Voorhout èn - 's zomers -
op paleis Soestdijk. De weduwe
van Willem III verdween niet
helemaal van het toneel. De eer
ste jaren was ze bij officiële
gelegenheden vaak aan de zij
van haar dochter te vinden. Ook
bleef ze de hoge heren van de
politiek en de diplomatie in au-
diënte ontvangen. Dat was niet
zó opmerkelijk, want tot de
PM
Prinses Juliana: Ik ben geen oude vrouw.
achttiende verjaardag van klein
dochter Juliana, op 30 april
1927, heeft Emma een sluime
rende staatsrechtelijke functie
gehad. Als Wilhelmina vóór de
achttiende verjaardag van Julia
na zou overlijden, dan zou Em-
.ma weer als regentes waarne
men.
Emma, die pas veertig was toen
er een eind aan haar regentschap
kwam, stak veel van haar vrije
.tijd in de liefdadigheid, of, om
prinses Wilhemina te citeren,
'nadat zij haar taak van regentes
had neergelegd, wijdde zij zich
geheel aan de lijdende mens
heid.' Er zijn nog wel wat fond
sen en ziekenhuizen met de
naam van Emma die daaraan
herinneren.
Op 20 maart 1934 overleed de
koningin-moeder en werd bijge
zet in de koninklijke grafkelder
in de Nieuwe Kerk in Delft. De
rouwkleur was zwart.
Wilhelmina
Juliana's moeder, Wilhelmina,
verdween na haar abdicatie, op
4 september 1948, vrijwel volle
dig uit beeld. Na vijftig dienstja
ren vond ze het meer dan welle
tjes. „Ik ben dood", zei ze wel
eens, doelend op de grondwet die
abdicatie gelijk stelt met overlij
den. Van al haar erefuncties
hield ze er slechts twee over: het
erevoorzitterschap van de Stich
ting '40-'45 en- het bescherm
vrouwschap van het Voorzienin
genfonds voor Kunstenaars.
De prinses trok zich terug op
Het Loo. Een paleis met een
park waar ze verknocht aan was.
„Geen plek natuur was haar
dierbaarder", vertelde haar par
ticulier-secretaris Thijs Booy la
ter. „Op haar oude dag heeft zij
vele, vele uren hier doorge
bracht. Ergens zittend, wande
lend, fietsend, met het paardje
rondrijdend in haar kleine wa
gentje. Vooral in de lente en in
de herfst waren dit uren, dat zij
genoot als een kind."
Wilhelmina schilderde veel in de
jaren na haar troonsafstand en
schreef haar autobiografie 'Een
zaam maar niet alleen'. Slechts
af en toe trad de oude koningin
nog in de openbaarheid. Bijvoor
beeld toen Zeeland op 1 februari
1953 door de watersnood getrof
fen werd. Toén was de tweeënze-
ventigjarige prinses twee dagen
in het rampgebied te vinden.
Maar de laatste jaren was de
prinses voor de buitenwereld
niet veel meer dan een schim
achter de vitrage. Ze had zich,
oud en moe, volledig uit de
openbaarheid teruggetrokken.
Als haar particulier secretaris
die laatste jaren eens een af
spraak vèr vooruit in de agenda
schreef, zei Wilhelmina: „Dan
ben ik misschien al in Delft,
FOTO DIJKSTRA
maar noteert u maar." Thijs
Booy: „Ze zei nooit: dan ben ik
er misschien niet meer of dan
ben ik misschien dood. Haar
woord voor de dood, voor haar
dood, was: Delft."
Op 8 december 1962 werd Wil-
helima in Delft begraven. In het
wit. De kleur van de lijkkoets, de
psalmen tijdens de kerkdienst,
Wilhelmina had het vooraf alle
maal zelf gekozen, zoals ook
prinses Juliana en prins Bern-
hard dergelijke details van hun
uitvaartplechtigheid al op papier
hebben staan. Wilhelmina werd
tweeëntachtig jaar.
Juliana
En Juliana? Juliana bleef na
haar troonsafstand aardig actief.
In '87 vertelde ze in een gesprek
voor de radio: „Na mijn abdica
tie heb ik tegen mijn dochter
Beatrix gezegd: als je dingen
hebt die ik voor je kan 4
waar ik je mee kan helpen,
wil ik dat heel graag doen."'ij
met regeringszaken. Wel mei
ciaal werk. Zo werd de pi
ere-voorzitter van het Nat
Jaar voor Gehandicapten," J
waar ze zich met hart en zi
stortte. Daarnaast heeft de
ses nog een waslijst van bes
mvrouwschappen en erelidi
schappen. Om een greep te 4
Juliana is beschermvrouwe
de Bond van Plattelandsvri
wen, het Diaconessenhuis
Breda, het Koningin I
fonds, het Genootschap
Taal, het Nederlandse
Kruis, de Stichting '40-'
Vereniging ter Voorkoming Vi
Blindheid en de Vereniging u
Huisvrouwen.
Die erefuncties neemt de
serieus op. Als voorbeeld
beschermvrouwschap van
genootschap Onze Taal.
prinses doet altijd veel moe
om onze congressen te ki
bezoeken", zegt directeur
Smulders. „De prinses
alleen bij de lezingen aan»
maar heeft ook nog apart
tact met enkele sprekers,
heeft ook tips gegeven. Bijvi
beeld om op het congres a:
dacht te besteden aan plaats
men, een onderwerp dat
interesseert."
De agenda van de prinses
natuurlijk lang zo vol niet mi
als vroeger. Juliana is nog
maar toch wel een vrouw v;
vierentachtig die je het niet dl
vermoeiend moet maken. M
een mix van plezier en plichtsb
sef is ze nog altijd bereid if
officieels te doen waar Beat
geen tijd voor heeft of waar
vindt dat ze bij hóórt te zijn ft
was ze, volkomen vanzelfspre
kend, bij de herdenkingsfas
voor de slachtoffers
merramp en kwam ze, violij
vriendschappelijk, naai
tachtigste verjaardagsfeestje vai
Alida - 'majoor' - Bosshardt
Verder heeft ze regelmatig
opening of een herdenking. Ma:
de meeste afspraken in
agenda zijn privé. Bezoek 1
kleinkinderen, een oude vriem
op de thee, een zakelijk gesprei
een wandeling.
Prinses Juliana leidt dus duide
lijk niet zo'n teruggetrokken li
ven als haar moeder na dl
troonsafstand deed. Er is nö?
een essentieel verschil. Ha:
moeder èn haar grootmoedi
waren weduwe. Prinses
is na haar abdicatie met pri
Bernhard aan een nieuw le
op paleis Soestdijk begonr
Ook zijn agenda is nog altijd
vol. Een partijtje golf, een prijs
uitreiking, een etentje met oud
vrienden, een herdenking, schil]
deren, zwemmen.
Net als voor Juliana geldt voor
Bernhard de regel: lekker bezij
blijven met alles wat je in'
seert. Dat, heeft Juliana
gezegd, dat is het wat haar levf
een leven maakt: het genietf
van de gezelligheid met
en vrienden èn het bezig blij»
met sociaal werk. „Dat houdt
levend."
De eerste vergadering
van de actiegroep Beter
Mestbeleid ging over het
afzetten van wegen.
Maar zij vond het uitein
delijk verstandiger om
eerst de diplomatieke
druk op politiek Den
Haag maximaal op te
voeren. „Als de politiek
niet luistert, wordt het
een puinhoop", voorspelt
leider Jan Meulemeesters
aan de vooravond van de
grote manifestatie maan
dag in Den Bosch.
Door Ron Lodewijks
„DIE HELE mestboekhouding
klopt voor geen meter. Wie ver
keerd wil, kan verkeerd. Vooral
veehouders die eigen grond heb
ben om mest kwijt te raken,
kunnen alle kanten op." Mis
noegd wijst Frans Meulemees
ters op de stapels mestbonnen en
meters papier voor zich, waaruit
moet blijken wat er met de mest
van zijn 160 zeugen en 800
vleesvarkens gebeurt.
De agrariër uit Elsendorp heeft
zelf geen grond en moet al zijn
mest afvoeren. Zijn boekhouding
is daardoor redelijk doorzichtig
maar klopt evenmin. „Sinds ik
ben overgestapt op gefaseerde
voeding bevat de mest op mijn
bedrijf 20 procent minder fos
faat. In de boekhouding moet ik
echter uit blijven gaan van de
gemiddelde wettelijke norm."
Meulemeesters vindt dat de
mestwetgeving veel te snel in
elkaar is gedraaid. „Zonder ge
fundeerd onderzoek worden mi
lieu-eisen gesteld die bedrijven
op de tocht zetten. De afgelopen
twee weken moest ik zo maar
weer aan vier nieuwe voorschrif
ten voldoen. En dat gaat maar
door. Het hele mestverhaal
wordt zo verschrikkelijk inge
wikkeld gemaakt, dat je een bui
tenstaander nauwelijks meer
kunt uitleggen waar het om
gaat."
Toen zich een akkoord tussen
het Landbouwschap en de mi
nisters Bukman en Alders afte
kende over de derde fase mest
beleid met nóg scherpere milieu-
eisen, was voor Meulemeesters
de maat vol. Met een paar colle
ga's richtte hij de actiegroep
'Beter Mestbeleid' op en gaf
daarmee de aanzet tot de mani
festatie maandag in de Brabant
hallen die de Haagse politici tot
inkeer moet brengen.
Meulemeesters vindt dat de boe
ren al veel aan het milieu hebben
gedaan. „Daar hoeven wij ons
niet voor te schamen." Hij staat
achter het injecteren van mest in
de bodem, waardoor de helft
minder aan ammoniak, door de
veehouderij geproduceerd, de
lucht in gaat. „Maar is dat goed
voor het milieu? In Duitsland
moet alles per se bovengronds
worden uitgereden omdat ze
daar de fosfaten en nitraten niet
in de grond willen hebben."
„Wij willen best aan het milieu
werken. Want onze kinderen
moeten ook nog kunnen boeren.
De mineralenboekhouding per
bedrijf moet er zo snel mogelijk
komen. Maar dan niet met een
strafkorting op de achterhand.
Daarmee trek je geen boer over
de streep. Laat ons met die
boekhouding nou eerst eens een
jaar of drie jaar ervaring op
doen." Daarin moet de boer
vastleggen hoeveel fosfaat, stik
stof en kalium in zijn bedrijf
omgaat, vanaf het voer tot de
mest.
„De eerste vergadering van de
actiegroep ging over de vraag
welke wegen we met tractoren
zouden gaan afzetten. Daarna
realiseerden wij ons dat in Den
Haag de beslissing over het ver
scherpte mestbeleid nog niet is
Van onze redactie landbouw
Tilburg - De NCB en de actiegroep 'Beter Mestbeleid'
hebben in de nacht van donderdag op vrijdag overeen
stemming bereikt over het eisenpakket dat maandag in
Den Bosch aan de politiek zal worden voorgelegd.
Nog dit weekeinde krijgen alle 26.000 leden van de NCB in
Brabant, Zeeland en Gelderland een brief in de bus waarin het
akkoord wordt toegelicht. Bij de brief zitten folders waarmee
boeren burgers kunnen uitleggen waar de schoen wringt bij de
mestwetgeving.
Het akkoord zelf is een technisch verhaal. Centraal staat daarin
de hoeveelheid fosfaat - milieu-onvriendelijk element in mest -
die in de komende jaren over het land mag worden uitgereden.
Actiegroep en NCB willen dat die norm minder snel lager wordt
dan het akkoord dat de minist -s Bukman en Alders hebben
gesloten met het Landbouwscha als spreekbuis van het totale
Nederlandse landbouwbedrijfsle' en.
Actiegroep en NCB willen nie alleen dat de fosfaatnormen
minder snel omlaag gaan. Ze willen bovendien dat van jaar tot
jaar bezien wordt of de normen daadwerkelijk nog lager moeten.
Dit moet worden bezien aan de hand van landbouwkundige,
economische en milieu-hygiënische normen.
Maandag wordt het eisenpakket voorgelegd aan de land-
bouwspecialisten van de vier grote fracties in de Tweede Kamer.
Het parlement behandelt begin december het mestbeleid voor de
jaren tot en met 2000.
gevallen en dat we onze energie
beter kunnen richten op beïn
vloeding van de politiek. Daar
om voeren we de druk maximaal
op." Hij is tegen harde acties.
„Dan haal je het journaal met
tractoren, niet met zaak waarom
het gaat."
Was het mobiliseren van de ach
terban geen taak geweest van de
NCB? „Die zit vast in allerlei
overlegstructuren en is boven
dien maar één van de vier bon
den binnen de KNBTB. Daar
maken glastuinders en akker
bouwers uit hoe de problemen
binnen de veehouderij moeten
worden opgelost. Dat kan na
tuurlijk niet."
„Onder de boeren leeft het ge
voel dat de NCB niet meer voor
hun specifieke belangen opkomt.
Die liggen voor elke sector weer
anders." Nochtans spreekt Meu
lemeesters van een goede relatie
tussen Beter Mestbeleid en NCB.
Actiegroep en boerenbond teke
nen maandag samen voor de or
ganisatie en zijn het eens over de
eisen die aan de politiek moeten
worden gesteld, al wordt nog
wat gestoeid over de wenselijke
uitrijnormen voor mest. „Maar
de actiegroep doet op dit punt
geen concessie", geeft Meule
meesters het belang aan.
De belangrijkste eis van de boe
ren is een collectieve oplossing
voor het mestoverschot. Dat
sluit aan op de plannen van
Mestac, de mestafzetcoöperatie
van de NCB, om één zuidelijke
mestcentrale op te richten. „De
politiek moet dan zorgen voor
een wettelijke aansluitplicht. Al
leen als alle veehouders mee-
Zaanstad - De politie van Zaans
heeft donderdag bij een inval i
purmerend ongeveer 10 miljoen
miljoen gulden) in valse biljetten
kaanse dollars ontdekt. Er werdei
aangehouden.
De inval werd na bmnengekoi
gedaan in een loods op het i-J'
Purmerend. Het kapitaal aan -
was verpakt in sporttassen,
politie een tas met gesneden, t
biljetten.
In de loods werd ook een drukn
grote hoeveelheid speciale inkt
indi
l vals
Da:
maai
Van onze verslaggever
Den Haag - De regeringsfr.
dat minister Ritzen van On
invoering van een verlof jaar
Ze zullen dit maandag naar vo
ren brengen wanneer de Tweede
Kamer debatteert over de toe
komst van het leraarschap.
De onderwijsspecialisten Van
Leijenhorst (CDA) en Netelenbos
(PvdA) denken aan de mogelijk
heid van een betaald 'sabbats
jaar' na vier of vijf jaar lesgeven.
Leraren kunnen hiervoor sparen,
door bijvoorbeeld iedere maand
een bepaald bedrag opzij te laten
zetten. Van Leijenhorst denkt
ook aan het inzetten van atv-
gelden voor dit doel. Twee parti
culiere bureaus kwamen recent
met een dergelijk voorstel. Dat
voorstel ging er ook vanuit dat
de overheid financieel zou bij
dragen.
CDA en PvdA beschouwen de
invoering van een sabbatsjaar
als een goede manier om het
leraarsberoep aantrekkelijker te
maken. De vakorganisaties on
derschrijven dit van harte. Van
Leijenhorst meent dat een sab
batsjaar ook positief kan bijdra
gen aan het terugdringen van
het ziekteverzuim in het onder
wijs.
Het opnieuw leven inblazen van
het leraarsberoep is het uit-
(ADVERTENTIE)
ADVIESifoNTViëRPBUREAlJ
a.s. zaterdag
en zondag.
Bksklusieve meubelkollekties
Binnenhuisarchitektuur
Minder hou tsestraat 71
Hoogstraten
Tel. 03/314.85.75
Open: di. t/m vr. 14.00-18.00 uur
za./zo. 13.00-18.00 uur.
doen, krijgt de mestcentrale vo.-|
doende draagvlak en valt ffi|
prijsopdrijvende concurrent#!
weg", zegt Meulemeesters.
„Ik heb een contract met 1
buurman om mest voor 12/1
gulden per ton over zijn landt I
verspreiden. Die prijs is zo, or l
dat hij weet dat ik bij Mestac 1=1
gulden moet betalen. Daar gasJ
de rest van mijn mest naartoe,!
maar omdat bij Mestac slechts
1700 boeren zijn aangesloten,!
heeft deze coöperatie te wcic||
aanvoer om concurrerend in 0'
markt te kunnen zijn."
Meulemeesters haalt een bereke-1
ning voor een collectieve mes- I
centrale te voorschijn. Alle vee-1
houders betalen 7,50 guide-1
voor elke ton drijfmest die M
hen wordt opgehaald en n"1
eens 7,50 gulden per ton 1
bijdrage in het exploitatietek®!
van 52 miljoen. De mestcentrale p
die 108 miljoen kost, moet I
miljoen ton mest gaan transpor- 1
teren (naar de akkerbouwstre 1
ken in Noord-Nederland), vet 1
werken (in dure mestfabriescr-1
en exporteren. I
„Dat is een heel overzichtelijk 1
goed te controleren systeem.
ke stimulans ontbreekt om da 1
nog met de mest te frauderen I
weet zeker dat 95 procent van 11
boeren achter dit plan staat.
Mocht de politiek maandag
willen luisteren dan zijn w
blokkades volgens Meuleme
ters onvermijdelijk. „Dat wo
een puinhoop. Een actie van
schippers kunnen ze al niet 3'
Alleen zal ik daar zelf niet
meedoen."
HET ONDERWIJS deugt wei
onderzoekers over het basiso
Basisonderwijs concludeert in
meer is dan een samenvattir
kwaliteit van het basisonderw
met kernvakken als Nederlanc
mis.
Het is niet de eerste keer dat
van onze jonge jeugd. En ze
steeds of het onderwijs hierr
op de eerste plaats toch beste
leraren, vindt in elk geval va
gesmeekt om rust. En al de
belaagd door veelal aan ve
veranderingen die voor onrus
doodmoe van de circulaires u
De laatste revolutionaire vera
invoering van het basisonder
kleuter- en lagere school -
opleidingsinstituten - heeft a
zich voornamelijk richtte op c
bet jonge kind, de kleuter. Int
kleuters in groep 8 en kunr
rekenen.
Dat is natuurlijk niet allee
organisatie van het oorspror
Met de invoering van de basi
vakkenpakket. Ligt er vanoud
accent op de vakken taal en
betzelfde aantal uren nog
Nieuwe vakken als gezond
geestelijke en maatschappe
alleen cognitieve vaardighec
enderszins voorbereiden op r
JTjaatschappij.
Maar ook in het basisonderv
Pr®edte komen. Een duidelij
net basisonderwijs. Als we v
op school geïnformeerd wor
aids, moeten we niet zeuren
n begrijpend lezen en breuk
"ie keuze, die niet anders ka
an enkele 'nieuwe vakken',
goed voor de motivatie van
laren onderdruk.
