4Ik voel me bedonderd'
'Ch
Bloed v
De rijkmaker van Roemenië
Burgemeester: NS goochelt met gedeukte gifwagon
Enquête*
Trein
DE STEM
DESTEM
Onduideli
DE STEM
BINNENLAND BUITENLAND
Allerzielen
pESTEM
'Invalide'
berooft
geldloper
ZATERDAG 30 OKTOBER 1993 l\
Een ijzige wind, die
langs bladerloze po
pulieren strijkt, een
halfvervallen muur, donker
samengepakte wolken waar
tussen af en toe een weifelen
de maan zichtbaar is, een
knarsend hek, het spookachti
ge licht van een pektoorts,
een zwarte hond die in het
nachtelijk duister verdwijnt, -
dat waren de attributen waar
mee anderhalve eeuw geleden
de protestantse theologie-stu-
dent Aernout Drost in zijn
roman 'De pestilentie te
Katwijk' een kerkhof ver
beeldde, karakteristiek voor
de doodscultus die in onze
letterkunde met het grote
leerdicht 'Het graf' van Rhijn-
vis Feith al eerder een gepro
nonceerd exempel had gekre
gen.
Het was die mortuaire horror
die de mensen de stuipen op
het lijf en de tranen naar de
ogen joeg, die we in de eerste
decennia van de vorige eeuw
veelvuldig in de fureraire ge
schriften aantreffen, waarbij
het gevoel maar al te vaak
vergroofd werd tot sentimen
taliteit en de rouw tot thea
traal misbaar.
Hoe beheerst en eerlijk ste
ken daar de lijkklachten uit
de 17e eeuw bij af, zoals Von
del en Hooft en Huygens die
schreven voor hun gestorven
echtgenoten en geliefden.
Zelfs Jacob Cats wiens wijze
lessen nogal eens verstarren
in een metrische dreun, heeft
in zijn emblematische bundel
'Doodkiste voor de levendige'
trefzeker het broze menselij
ke bestaan vergeleken met
een schip vol bederfelijk fruit,
een spin die aan een dunne
draad hangt en de dood met
een vallende bijl. Het kerkhof
waarop mijn ouders en mijn
grootouders van moederszijde
begraven liggen met zoveel
ooms, tantes, neven, nichten,
vroegere buurt-, klas- en
speelgenoten, is ouder dan ik
zelf ben en zal waarschijnlijk
mij ook wel overleven. Elk
jaar, als ik daar in de kilte van
de eerste novemberdagen,
een witte chrysant neerzet op
de zerk waaronder mijn vader
en moeder liggen van wie ik
mij moeiteloos de zorgzame
genegenheid en maar moei
zaam het gezicht herinner,
heb ik het gevoel dat de
voortgang van de tijd even
wordt tegengehouden en dat
ik herleid word tot de kwets
baarheid van mijn lichaam.
Memento mori.
De verzekering die ons met
het zwarte kruisje op ons
voorhoofd op Aswoensdag
gegeven is, dat wij louter stof
zijn en tot stof zullen weder
keren, wordt met Allerzielen
onherroepelijke werkelijk
heid.
Voor de dood zijn wij allen
gelijk. Maar die gelijkheid is
op het kerkhof niet overal
zichtbaar. Vooral op het
oudere gedeelte van de be
graafplaats weerspiegelen
omvang, materiaal en allure
van de zerken het onder
scheid in de sociale orde. Ook
het kerkhof kende rangen en
standen. Langs het pad dat
vroeger naar de kapel leidde,
rijzen nog mausoleumachtige
praalgraven hoog op, met ge
beeldhouwde zuilen en we
nende engelen, witmarmeren
pleuranten, naast zijpanelen
met bijbelse spreuken en met
hardstenen urnen die de
knielbanken flankeren.
Verderop, bij de leeggewaai-
de beukenhagen, zijn de gra
ven weggezakt in de donkere
grond, bedekt met steenpest,
de ingebeitelde namen on
leesbaar door woekerend
mos. De gietijzeren grafkrui-
sen zijn door roest aangetast,
op een metalen ovaal dat te
gen een gebroken zerkplaat
zit geschroefd, kijkt een meis
je mij uit langvervlogen jaren
aan, naamloos en zonder leef
tijd. i
Allerzielen. Ik denk aan het
serene kerkhof bij een naburi
ge abdij waar onder kleine
houten kruisen de monniken
begraven liggen in de scha
duw van treurwilgen, in het
bladgeruis de nazang van hun
Dies irae, vroom gregoriaans,
even tijdloos als de kerkhof
stilte.
November. Najaarsregens. De
eerste nachtvorst. Aan de
bloemblaadjes van de
chrysanten hangen kleine
ijspegels. Als bevroren tra-
Alleen dit weekend doet de meneer achter het NS-loket het er nog
voor: '2 snoepreisjes hartje stad voor de prijs van 1'. Twee-
meerdaagse retourtjes binnen Europa en slechts één hoeven afreke
nen. Tot eind november geldig, mits in oktober gekocht.
Maar wie - verheugd over zoveel vrijgevigheid - Parijs koos (236
gulden) en gisteren met reisgenote (gratis) de rit aanvaardde, kreeg
er een snoepreisje bij: de Belgische spoorwegen staken. Parijs moet
via de omweg van Keulen. Uren langer in de trein.
Volle treinen en vertraagde reizen. Buiten Nederland is het geen
haartje beter dan bij ons, laat het NS-aanbod ons voelen.
Briljante Europese samenspanning! (HC)
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur.
C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
076-236911/Telefax 076-236405.
Telefax redactie 076-236309.
Kantoren:
Bergen op Zoom, Steenbergsestraat 23-23a, (alleen redactie)
01640-37253, fax 01640-40731. (voor nabezorging 01640-36850)
Postadres: Postbus 65,4600 AB Bergen op Zoom.
Breda, Afdeling Lezerscontact @06-0226116 (gratis).
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550, fax 01608-17829.
Postadres: Postbus 363,4870 AJ Etten-Leur.
Goes, Klokstraat 1, S 01100-28030, fax 01100-21928.
Postadres: Postbus 13,4460 AA Goes.
Hulst Steenstraat 14, 01140-13751, fax 01140-19698.
Postadres: Postbus 62,4560 AB Hulst.
Oosterhout Arendstraat 14,® 01620-54957, fax 01620-34782.
Postadres: Postbus 4023, 4900 CA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929.
Postadres: Postbus 35,4700 AA Roosendaal.
Terneuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554.
Postadres: Postbus 145,4530 AC Terneuzen.
Vlissingen, Scheldestraat 7-9,4381 RP,
@01184-19910, fax 01184-11446.
Postadres: Postbus 5051,4380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur.
Abonnementsprijzen (bij vooruitbetaling te voldoen):
per kwartaal 85.50, per half jaar 170.05 óf per jaar 330.70.
Voor abonnees die automatisch betalen: per maand 28.45,
per kwartaal 83.00, per half jaar 165.05 óf per jaar 320.70.
Voor posttoezending geldt een toeslag.
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en bij Teuben, Gin-
nekenweg 7, Breda.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881.
Geboorte- en overlijdensadvertenties maandag t/m vrijdag tot 16.00
uur 076-236881, zondag van 18.30 tot 20.30 uur 076-
236394/236911.
Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447.
Heeft u de krant niet ontvangen Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Ook op zaterdag van 09.00-12.00 uur.
Eksklusieve meubelkolli
Binnenhuisarchitectu
wT
Minderhoutsestraa
Hoogstraten
Tel. 03/314.85.7
Open tli. t/m vr. 14-
za. zo. 13-18
WIE HET begrijpt, mag
cretaris Wallage een
Nederlandse Gemeente
daardoor en passant 3E
was het resultaat var
alleenstaanden.
In principe zouden d
minimumloon. Pas als
niemand samen te Ie
maximaal 70 procent
gemeente meer extra
werd niet alleen voor I
leven is immers niet o>
steun aan dit idee. Het
dezelfde dagen rappe
bemoeilijken.
Deze week kwam een
vrouw Doelman-Pel me
aan alleenstaanden nie
procent blijven. De hoe
nauwelijks genoeg on
moet bestreden worder
De commissie was zo
leden uit CDA, PvdA, D
digers van de twee la
punten ingenomen. D
vertegenwoordigers st
namen daarmee stelli
overeenkomst van Wa
duidelijkheid die de pol
Maar er is nog meer r
heeft meteen laten we
leiding van zijn lid D
mag dus worden dat h
van de Arbeid ziet wel
terug op haar steun
PvdA-staatssecretaris.
Wie nu nog kan uitl
helderziende.
„Burgemeester die wa
gon staat er nog!" „Wat
zegt u...?" „De NS heb
ben die wagon vanmor
gen niét weggehaald. Hij
staat nog midden in het
weiland." Burgemeester
De Groot van Hooge en
Lage Zwaluwe had gis
termorgen na veel nach
telijk geregel een korte
slaap achter de rug. Na
dat telefoontje om negen
uur was hij meteen
klaarwakker.
Door onze redacteur
Paul de Schipper
Tegen alle afspraken in
hadden de NS de gekantel
de gifwagon niet om zes
uur weggehaald, maar wa
ren later wel eigenmachtig
met het ding gaan rijden
en zetten daarmee ieder
een voor het blok.
Niet de NS, maar een politieman
waarschuwde de burgemeester.
Burgemeester De Groot is door
gaans geen man van dikke woor
den, maar op de vraag hoe hij
zich toen voelde, had hij maar
één antwoord: „Bedonderd."
En hij was niet de enige woeden
de autoriteit. „Toen ik dat hoor
de ben ik over de rooie gegaan,"
zegt commandant Huizing van
de brandweer Oosterhout. „Het
kan toch niet dat de NS op de
afgesproken tijd met de armen
over elkaar blijven zitten en
even later zonder waarschuwing
ineens gaat rijden."
De Dienst Autosnelwegen van
Rijkswaterstaat zat om zes uur
gistermorgen met een hele ploeg
ïdaar. Woordvoerder A.van Box-
sel „Vijf keer hebben we de
afgelopen dagen een ploeg ge
reed gehad om de A16 af te
sluiten en vijf keer is het afge
blazen. En vanmorgen hebben
de NS niets van zich laten horen.
Die jongens spelen met een kwa
lijk goedje en wij voelen ons
aardig voor joker gezet.
Het was zo mooi afgesproken.
Van de woensdagochtend om
06.15 ontspoorde vier chemica-
liënwagons waren er donderdag
al drie afgevoerd. De vierde, de
meest riskante, zou aanvankelijk
donderdagavond, richting indus
trieterrein Moerdijk worden ge
reden.
Burgemeester De Groot: „Rond
middernacht besloten we una
niem om het gevaarlijke rail
transport onderdoor de Al 6 uit
te stellen tot 06.00 uur vrijdag-
Het gevaarlijke transport heeft de Al 6 net achter zich gelaten.
morgen. „Ik wilde dat mensen in
alle rust konden werken, geen
stress. Ook de Spoorwegen wa
ren het daar mee eens. Voor de
ochtendspits van vrijdag konden
we dan de A16 even afsluiten
want maximale veiligheid stond
voorop. De samenwerking van
de verschillende diensten was
uitstekend."
„Tot donderdagavond laat,"
stelt hij onmiddellijk cynisch
vast.
Een ooggetuige-hulpverlener:
„Iedereen was er om 06.00 uur.
Iedereen wachtte, maar de NS
deden niks. Er kwamen wel een
paar rangeerders, maar die von
den het te link en gingen weg.
Dat terwijl die wagon vrijgege
ven was voor vervoer."
Brandweercommdandant Hui
zing: „De Controleurs Gevaarlij
ke Stoffen hadden gezegd: rijden
Overleg op Moerdijk. V.l.n.r.: G. Tromp (NS), G. de Groot (burgemeester Hooge en Lage
Zwaluwe) en E. Huizing (brandweercommandant). foto de stem johan van gurp
foto de stem johan van gurp
maar. Er hoefde zelfs geen
brandweer meer bij te zijn. Zij
hadden ook geadviseerd de snel
weg af te sluiten."
De wagon bleef waar-ie was.
Tot rond negen uur een gealar
meerde burgemeester De Groot
in actie kwam. Hij belde de NS.
„Mijne heren: er staat hier nog
steeds een wagon met chemica
liën...? Over de reactie van de NS
zegt hij: „Ik kreeg geen redelijke
verklaring, mij bleek wel dat er
intern communicatiestoringen
waren geweest."
De Groot hield ook spoedoverleg
in het rayonkantoor van Rijks
waterstaat in Moerdijk: „Om een
nieuw scenario vast te stellen. In
Moerdijk trof ik een vertwijfelde
groep mensen aan, die in alle
vroegte allemaal gemobiliseerd
waren geweest.
De wagon, geladen met het gifti
ge cyclohexanol zou nu, zo be
sloot men, om 21 uur, na de
avondspits, de A16 passeren.
Echter, tegelijkertijd kondigde
de Verkeerscentrale in Drieber
gen op initiatief van de NS via
de radio aan dat de A16 om 10
uur diezelfde morgen twintig
minuten gestremd zou zijn.
Verwarring alom, met nadruk
bevestigd door veelbetekenende
gezichten van de Controleurs
Gevaarlijke Stoffen.
Vraag aan Rijks waterstaats
Van Bosxel rond 10 uur
morgen: „Weet u wat er
hand is?" Een schouderopt
is het antwoord en dan:
maar in m'n pet... Die ra
ders wilden de bocht niet ne>
bang dat die wagon van de
zou kieperen."
Na het hernieuwe crisisber
repte De Groot zich naai
ongevalslocatie bij de Moei
brug. Ook brandweerman
zing was ondertussen in
gekomen. Boos: „Ik heb die
gens van de NS uit hun
gebeld en gezegd: je regelt
er geregeld moet worden
snel."
„De NS zegt dat jullie er
morgen als brandweer bij t
den moeten zijn?"
Het eerste deel van het antwj
is een vloek en dan: „Nee,
Controleurs hadden het fa
port gisteravond vrijgegev
Brandweer was niet nodig.
Als De Groot rond elf uur
dagmorgen bij het be«
treinviaduct arriveert, k
hem een nieuwe verbazing,
comotief 2215 van de NS it
de verminkte chemicaliën»!
al onaangekondigd verredei
tweehonderd meter van de 41
De burgemeester: „We stom
voor het blok. Wachten tot
gen uur 's avonds leek zinlo
We hebben toen maar
we nemen het risico:
zo snel mogelijk."
Volgens de NS stond
toen nog 'op een veilige afsta
van 400 meter'. Een mededtt
van het NS-hoofdkantoor
Utrecht die in tegenspraak
met de waarnemingen van
ooggetuigen.
Om kwart voor twaalf gis
morgen rijdt de gedeukte waj
met chemicaliën onder
door. Over de snelweg razen
gehinderd personenwagens
trucks met andere gevaarli,
stoffen als lading.
'Een klein risico' dat noodj
dwongen genomen moet wordi
Even na twaalf uur bericht 0
roep Brabant: „De laatste veh
gelukte wagon met
stoffen zal op zijn
avond om negen uur naar
industrieterrein Moerdijk
den getransporteerd. Tijdens:
transport zal de A16 voorla
tijd worden afgesloten."
'laatste wagon! is dan de
Moerdijk al gepasseerd.
„Voor verdere opheldering i
u bij de NS zijn," zegt
meester de Groot vrijdagmidd
laat, „maar rekent u erop da!
ze ook nog een paar vragen
stellen heb." Hij gaat alles
een rijtje zetten, rapporten n
gen van alle betrokken dienst
inclusief de NS.
Waarom?
Burgemeester De Groot lai
niek: „De bedoeling is da!
volgende keer beter gaat."
al
he
i
yan onze verslaggever
pen Haag - Ook
ministerie van WVC
strekt uitgesloten dat
afkomstige onbetrouu
produkten op de Neder
terecht zijn gekomen
bekend geworden dat
spraak geraakte Duitse
test GmbH wel degeli;
ma in Nederland heeft
Volgens WVC zou het ec
0m bloedprodukten die
Van onze Haagse redactie
Den Haag - De enqi
van de wao heeft one
gen over vier jaar in
Het kabinet moet eer
de weg naar een niet
wordt vastgelegd.
Het ministerie van Soci;
ken en Werkgelegenhei
niet worden belast met de
deringen in de wao. Er m
speciale regeringscommis:
Amsterdam (anp) - Een
in een invalidewagen 1
gistermorgen in de Am
damse Van Limburg
ramstraat een geldlopei
roofd.
Toen de geldloper uit
beveiligde auto stapte
met een geldcassette
bankfiliaal binnen te
bleek de 'invalide' pli
ling te kunnen lopen,
stapte uit zijn wagentje
dreigde de geldloper
een vuurwapen en me
de cassette afhandig,
rover sprong daarna bi
even verderop wacht
handlanger achter op
motor.
(ADVERTENTIE)
ADVIES UNTWEHPm K
Van onze verslaggever
Romain van Damme
DE NIEUWE rijken van
Roemenië wonen in Cluj Na-
poca. In die stad, ruim 250
kilometer van de Hongaarse
grens, rijden de meeste Wes
terse auto's en 'loopt de mo
de op straat'.
„Vraag bij de Zwarte Zee aan
de Roemeense vakantievierders
waar ze vandaan komen en het
antwoord is in de meeste geval
len, van Cluj", zeggen andere
Roemenen met de nodige af
gunst. In Cluj Napoca zitten de
restaurants vol, zien de winke
letalages er aantrekkelijk uit en
is er genoeg vertier. Kortom, in
Cluj Napoca rollen de miljoe
nen.
Voor alle duidelijkheid, miljoe
nen lei. Weliswaar een inflatie-
gevoelige munt, maar een mil
joen lei is nog altijd ruim 1600
gulden. In Roemenië waar een
groot deel van de bevolking de
stijgende prijzen al lang niet
meer kan bijbenen, een aller
aardigst bedrag. Ook in Cluj
Napoca.
Met dank aan Caritas. Een door
ene loan Stoica geleide organi
satie die kwistig met geld
strooit. Stort bij Caritas een
bedrag en na drieëneenhalve
maand krijg je zeven keer dat
bedrag. Handje contantje.
„Wie ontdekt hoe we dit doen,
krijgt van mij onmiddellijk een
miljoen", vertelt Stoica in een
van de spaarzame interviews
die hij heeft gegeven. „Maar ik
zal hem onmiddellijk een twee
de miljoen geven om te zwij
gen". Dergelijke uitspraken
voeden uiteraard het mysterie
rond de miljoenen van Caritas.
Het wantrouwen is er nog
steeds. Wapenhandel, drugs,
criminelen, werkelijk alles
wordt in verband gebracht met
de organisatie die aanvankelijk
bedoeld was voor de gehandi
capte medemens. „Maar omdat
ik bij terugkeer in mijn land zag
dat heel veel mensen arm zijn,
laat ik die mensen profiteren",
liet Stoica weten.
Over de man zelf is weinig be
kend. Naar eigen zeggen heeft
hij jaren in Duitsland gewoond
en ook daar de gehandicapte
medemens geholpen met Cari
tas. Er wordt gezegd dat hij een
zigeuner is en afkomstig uit
Brasov, een grote stad die onge
veer 200 kilometer ten noorden
van Boekarest ligt.
Ruim anderhalf jaar geleden
begon Stoica met Caritas in
Cluj Napoca. Aanvankelijk al
leen voor mensen uit de stad
zelf, later voor de hele regio.
Van een stormloop was in het
begin echter geen sprake. Zeker
niet omdat financiële experts
zeggen dat het op een gegeven
moment over en sluiten is. Ver
moedelijk gebruikt Stoica bin
nenkomend geld om oude beleg
gers tevreden te stellen. Altijd
zullen er aan het eind van de rit
slachtoffers valen, duizenden
slachtoffers, zeggen de experts
nog steeds.
Toen echter bleek dat Stoica de
gedane beloftes nakwam en het
aantal miljonairs in Cluj Napo
ca spectaculair steeg, kwam de
stormloop. „Geloof je het niet",
is nu een veel gestelde vraag in
dit Roemeens gebied. „Ga mee
kijken en je zult zien dat het
geld werkelijk uitgekeerd
wordt".
Alleen moet wel juiste moment
afgewacht worden. Dat juiste
moment is te lezen in een door
Stoica uitgegeven krantje.
Daarin staat nieuws van Caritas
en alle namen van personen die
op een bepaalde dag op kantoor
verwacht worden. Tegen inleve
ring van de eerder verkregen
kwitantie, bewijs dat er geld
gestort is, wordt de beloofde
som geld uitgekeerd.
Het is dinsdagmiddag als de
spanning bij de familie Radine-
scu uit Tirgu Mures tot het
kookpunt stijgt. De naam staat
keurig in het bewuste krantje.
Pa en dochter kunnen hun geld
ophalen. Woensdagochtend
voor 12.00 uur melden bij een
van de loketten. Kassa!
Tirgu Mures ligt ruim een uur
auto rijden van Cluj Napoca.
Het kantoor van Caritas is ge
huisvest aan de rand van de
ongeveer 500.000 inwoners tel
lende stad. Niet zo moeilijk te
vinden. Bovendien, vraag het
aan iedere willekeurige passant
en je weet de weg.
Parkeren bij het kantoor is een
crime. Een drukte van belang
bij een oud gebouw dat vroeger
als mijninstituut gebruikt werd.*
Een haveloos gebouw aan een
stoffige weg waar eet- en drink-
tentjes goede zaken doen. Meer
dan duizend mensen die onge
duldig heen en weer lopen. Op
zoek naar de juiste deur,
zwaaiend met briefjes naar de
ordebewakers die het overigens
niet bijster moeilijk hebben.
Ik haal mijn perskaart tevoor
schijn en worstel me door de
menigte heen tot bij een van de
ordebewaarders. Of ik meneer
Stoica kan spreken. Verbaasd
over de Nederlandse belangstel
ling probeert hij aanvankelijk
het verzoek af te wimpelen.
Maar na enig aandringen en
jokkend dat we speciaal voor
deze man naar Cluj Napoca zijn
afgereisd, wil hij alsnog een
poging ondernemen.
Tevergeefs, blijkt enkele minu
ten later. Stoica laat weten geen
belangstelling te hebben voor
interviews. Hij heeft al genoeg
gezegd. „Weet je wat je wel
kunt doen", zegt de ordebewa
ker. „Rij naar de sporthal in het
Wachten voor het gebouw van Caritas in Cluj Napoca.
centrum van de stad. Daar moe
ten de mensen zich laten in
schrijven en daar kun je onge
twijfeld meer informatie krij
gen".
Een laatste poging om alsnog
binnen te komen mislukt. Sorry,
buitenlanders moeten buiten
blijven. Pa en dochter Radines-
cu sluiten zich aan in de lange
rij. Het ziët er naar uit dat het
een lange dag wordt.
Wij kunnen bij de sporthal zo
doorlopen. Geen mens die ons
tegenhoudt. Het is lunchpauze,
de loketten waar de belangstel
lenden zich kunnen inschrijven
zijn dicht. De Caritas-pijlen
volgend komen we bij alweer
een ordebewaker die de Neder
landse belangstelling wel kan
waarderen.
De chef in de sporthal duidelijk
niet. „Ik zeg niets. Als je wat
wil weten moet je bij Stoica
zijn. Hij is de baas".
De spelregels van Caritas wor
den summier uitgelegd door een
bewaker die wel wat kwijt wil.
„Buitenlanders kunnen niet
mee doen. Je moet inderdaad
een bepaald bedrag inleggen. Ik
geloof 100.000 lei".
Terug naar het mijninstituut
waar het sneller gaat dan ver
wacht. Pa en dochter Radinescu
zijn al binnen geweest en heb
ben hun geld. Een deel van het
geld is weer belegd, de rest
wordt veilig opgeborgen. De
kwitanties vormen het bewijs.
Er wordt driftig gerekend. Als
het goed is, 'lopen' over drieën
eenhalve maand de miljoenen
binnen.
Denk ook aan ons en de kerk,
hebben geestelijken op grote
vellen papier geschreven waar
mee ze langs de weg staan.
Want iedereen probeert een
graantje mee te pikken. Maar
toch, het wantrouwen blijft.
Ondanks diverse onderzoeken
van de fiscus en verschillende
ministeries. Er is zelfs al gepro
beerd Caritas bij wet te verbie
den. „Kom de boeken maar con
troleren", heeft Stoica meer dan
FOTO DE STA'
eens gezegd. Zelfs heeft hij to
ten weten bij een faillissemtf
nog altijd tachtig procent k
kunnen uitkeren. Alles «tak
keurig geregistreerd in comp
ters, want meneer Stoica heeft
het binnen in dat haveloze ge
bouw blijkbaar prima voor el
kaar.
„Het zal ons verder een zorg
zijn hoe die man het doet ei
wat er allemaal met dat g»
gedaan wordt", vinden de Roe
menen die profiteren van Stoi
ca's geheim. „Tot nu toe is d'
man alles wat hij gezegd heeft
nagekomen".
Inmmiddels doen er geruchte:
de ronde dat Stoica volge®
jaar alleen voor gehandicapt-
sinterklaas wil spelen. Bevesti
ging is echter nergens te krij
gen. Zoals ook nergens te ach
terhalen is wat het geheim v®
de smid is. Stoica wil er niets
over kwijt. „Ik weet dat
werkt en ik doe dit voor mijl-
land. De rest is niet belangrijk
