DE STEM
Ik houd niet
an poespas
ond voetbal'
De 'zwarte' magie van Geert van der Wiel
Van Dorst Chrysler
ixiel met Willem II voor in Tilburg wonende NAC-spits John Lammers niets speciaals
J
lAarle Auto's
gehad,
waliteit leasen
chrysler leasen
b
;ds 25 jaar
het beste adres
ltaten
GRATIS
herplaatsings-
aktie
PEUGEOT P
SEAT nl
VOLKSWAGEN T
Auto's
Tis, combi's, stationcars
rijfswagens en bussen
I, financiering en
(ledige garantie.
Jungen 6, Schijndel.
I. 04105-13853.
)erby met pikant tintje voor masseur van Willem II
ER 1993
X
Brctic
P-'85,
621-
'90,
acc,
I dub
92, in
11653-
io 4.0
"plgen,
Jtohuis
14125
|v.'89,
AMG
ÜW St.
3remo
Êtation
Imod.,
J airco,
[3534.
aut.,
|e op-
Auto-
Heesch
fondag
1989
Tel.
OPEL Corsa Sport 13 n,
6- 87, zwart, APK tot
trekh., div. extr. v
7.950,-. Tel. 01140-1 'roS
OPEL Kadett 16i,~bpèè'
tel
APK sept.
01140-14995
94.
voor de particuliere
adverteerders bii
de KLEINTJES!
Indien de plaatsinq
van uw "KLEINTJE"
niet het gewenste
resultaat heeft gehad
bieden wij U
ÉÉNMAAL een gratis
herplaatsing aan
(binnen 8 dgn. na
plaatsing).
Bel:
076-236882
Aktie tot 6 nov. 1993
Soeelhuislaan 156-Breda-Tel. 076-715511
Sport
ZATERDAG 23 OKTOBER 1993 DEEL
HW
MHBHMi
■I
PEUGEOT 205 GTi, mdl'87
veel acc., nw. kent. n, I
10.950,-. Inl. 01686-45R1
SEAT Ibiza mei '86, sport
uitv., i.g.st., vr.pr. 5.000
tel. 01621-21095.
VW Kever '83 kl. d.blauw
geh. gerestaureerd, APH
Aug.'94 in org. staat
pr.n.o.t.k. Tel. 01140-19865
Een KLEINTJE nu no
TREFZEKERDER dan
heen.
1 voor
el wisselende voorraad
SO jonge gebruikte auto's
Ir garage, autobedrijven
I snelle beslissers.
Inemen gelden 's lands
|cherpste prijzen.
G
■an onze verslaggever
Job van Deursen
|reda - Het zijn spannen-
Ie dagen voor John Lam-
jiers. Niet alleen omdat
KAC morgenmiddag de
jtwedstrijd tegen Willem
j op het programma heeft
[taan, maar vooral omdat
chtgenote Madelene voor
Uitbreiding van het gezin
Lammers maandag werd
itgerekend. En dat boe-
femt de 29-jarige goaltjes-
lief - bezig aan zijn vierde
leizoen in Bredase dienst -
leel meer ontzag in.
één kan de vader van een
»n en een dochter moeiteloos
Jcheiden van het ander. Ras-Til-
lurger Lammers ('Met uitzonde-
lag van twee jaar bij het Franse
loulon heb ik altijd in Tilburg
lewoond'): „Ik ben voetbalprof.
Jlijn werk ligt op het veld tij-
|ens de trainingen en de wed-
trijden. Er bestaat een groot
lerschil tussen de John Lammers
linnen en buiten de lijnen. Ik
pd mezelf geen gemene voet-
Ballen Als ik een tikkie krijg,
laat er een retour; nooit grof
leweld. Thuis heel rustig, zeg
par een gezinsman. Ik houd
piet zo van al die poespas rond
let voetbal. Ik blijf het liefst
pais. Eenmaal aan het werk,
ik fanatiek. Wil ik meer dan
londerd procent. Soms roept
Trainer Ron Spelbos wel eens dat
'i wat vdker moet lachen, maar
k voel me pas gerust als we met
lAC bijvoorbeeld met 2-0 of 3-0
poorstaan. Dan laat ik me wel
tens gaan. Eerder niet. Echt
biet."
jSmds afgelopen weekeinde
prijkt John Lammers op de eer-
pte plaats van de topscorerslijst
van de eredivisie. Tien treffers
turfden de statistici voor hem dit
seizoen tot nu toe. Achter Lam
mers namen als die van de Aja-
cied Jari Litmanen, Hofstede
(Roda JC) en Vitessenaar Hans
Gillhaus. Lammers ziet die op
vallende notering echter louter
als een 'leuke bijkomstigheid'.
Voor hemzelf en voor NAC.
Nuchter
„Ik voel me net als anders. Ik
blijf daar vrij nuchter onder.
Alleen krijg ik nu wat meer
publiciteit," zegt Lammers af
standelijk. Onder het 'gras'
kruipt dan toch een licht gevoel
van onvrede uit. De Tilburger
weet immers dat zijn totaal voor
NAf! sinds zijn komst drie sei
zoenen geleden in Breda inmid
dels op 87 - inclusief de na-com
petities van de eerste divisie -
staat. De laatste reeks van tien
dit voetbaljaar, sinds de terug
keer van NAC op het hoogste
voetbalniveau in Nederland,
spreekt toch meer aan.
„Ik hoef niet per se topscorer te
worden," klinkt het oprecht. „Ik
ben spits, dus ik moet scoren;
daar ben ik voor ingehuurd. En
dat gaat me altijd vrij gemakke
lijk af. Ik maak me pas zorgen
als de doelpunten uitblijven. En
ik niet meer voor het elftal zou
werken. Dan is het mis met John
Lammers."
Binnen de Betaald Voetbal Or
ganisatie NAC deed het verhaal
de ronde dat John Lammers en
collega-spits Pierre van Hooij-
donk niet goed met elkaar kon
den opschieten. Dat het duo
trachtte elkaar kansjes af te
snoepen. Die lezing kreeg een
eigen leven. Vandaar dat Ron
Spelbos na zijn komst begin dit
jaar in Breda als technisch ver
antwoordelijke man het tweetal
bij zich riep.
„Hij raakte gelijk de juiste sna
ren," herinnert Lammers zich
nog als de dag van gisteren.
„Niet dat ik het eens was met de
strekking van die praatjes, maar
Spelbos zette gelijk de weg voor
ons twee uit. Als er bijvoorbeeld
tijdens de training koppeltjes ge
vormd moeten worden, wijst hij
Pierre en mij altijd automatisch
als vaste combinatie aan. We
moeten alles van elkaar weten.
Wie zich waar op het veld het
prettigst voelt en hoe we denken
over bepaalde spelsituaties. Als
eikaars broekzak. En dat
werkt."
Lammers begon als achttienjari
ge jonge amateur bij Willem II,
nadat hij vanaf zijn zevende ver
jaardag bij het Tilburgse RKTVV
tegen de bal had getrapt. Daarna
volgde tweeëeneenhalf jaar RKC
plus nog eens achttien maanden
VW, waar het Franse Toulon
hem wegplukte. Juist in Frank
rijk kwam de Tilburger als voet
baller tot volle wasdom. „Dan
ben je ineens buitenlander," al
dus Lammers. „Er wordt een
extra waarde van je verwacht.
Dat bezorgt je een bepaalde
hardheid. Je staat er wat voetbal
betreft alleen voor. Al had ik wel
steun aan Peter Bosz, ja, die nu
bij Feyenoord speelt.' Je leert je
te redden. Ons eerste kind werd
er geboren. We waren ineens een
gezin 'in den vreemde'. Dat
schept een grote band."
Mislukking
Op het sportieve vlak mondde
het Franse avontuur op een mis
lukking uit. Het tweede jaar in
dienst van Toulon stond voor
John Lammers voornamelijk in
het teken van het warmhouden
van de reservebank. „Zes bui
tenlanders had Toulon in de A-
selectie; drie mochten er spelen.
Tsja, dan kan dat gebeuren. Het
John Lammers is met tien treffers topscorer in de eredivisies, maar loopt niet naast zijn schoenen: „Het kan altijd beter."
foto de stem dick de boer
systeem van Ivic van woensdag
met Porto tegen Feyenoord'. één
spits. Ik trok snel mijn conclu
sies."
NAC hoorde van de problemen
en sloeg via de toenmalige voor
zitter Eggly kordaat toe. Ook
RKC bleek in de markt, maar de
ambities in Breda om groter te
groeien, gaven bij Lammers de
doorslag. En het feit dat hij
zichzelf al sinds zijn jongenstijd
als NAC-supporter beschouwt.
„Ik ben als sportman ook ambi
tieus. Wil het hoogst haalbare
bereiken. Daarom werk ik nog
steeds heel hard aan mezelf,"
legt Lammers uit. En vertelt dan
verrassend genoeg dat hij zich
zelf ondanks zijn prominente po
sitie op de nationale topscorers-
lijst beslist niet als een schier
volmaakte voetballer ziet. Lam
mers gaat het liefst uit van de
stelling: 'doe maar gewoon dan
doe je al gek genoeg'.
„Het kan altijd beter. Koppen op
de goal, dat heb ik behoorlijk
onder de knie, maar een kopduel
winnen, nee, dat lukt me jammer
genoeg nog niet zo vaak. Plus
het aannemen van een bal. Daar
schutter ik wel eens mee. Voel ik
me een beginner. Ik ben ook
jaloers op gasten als Bergkamp
en Van Basten, die dat tot in de
perfectie beheersen. Mijn do
mein is de zestien-meter. Daar
binnen voel ik me op m'n gemak.
Kan ik ook goed uit de voeten.
Ik heb dat speciale neusje voor
een doelpunt. Daarmee klop ik
mezelf niet op de borst, maar dat
is gewoon zo. Van jongsaf aan.
Buiten het strafschopgebied ben
ik minder. Ik schroom niet om
dat toe te geven. Een schot van
afstand zul je me zelden zien
geven. Van Hooijdonk kan er
zo'n lekkere lel tegen geven. Dan
zoeft de bal met een enorme
vaart over het gras. Ik moet het
van instinct hebben, intuïtie. En
geluk natuurlijk. Je kunt als
spits nog zo scherp zijn, zonder
een tikkeltje mazzel maak je
nooit een doelpunt. Kijk naar die
eerste (Lammers scoorde zater
dagavond in totaal drie keer -
R.v.D.) tegen Heerenveen. Voor
hetzelfde geld schiet ik 'm tegen
de keeper, die uitkwam. Je mag
namelijk nimmer nadenken'zo
dra er een kans ontstaat. Het is
pats raken die bal. Als je ook
maar een fractie aarzelt, ben je
te laat. Altijd."
Opbloeien
De doeltreffende acties van John
Lammers mogen in de eredivisie
meer in het oog springen; de
Tilburger bestrijdt de stelling
dat de Bredanaars binnen het
bestel van de eredivisie opmer
kelijk opbloeien. „Nee, NAC
heeft de laatste twee seizoenen
altijd een - selectie gehad, die
waardig was voor het hoogste
niveau. Alleen draait het nu
meer om voetbal. In de eerste
divisie lopen toch meer schop-
pertjes rond. Niet echt negatief
bedoeld, maar toch. Twee jaar
geleden hadden we al moeten
promoveren. Waren we er klaar
voor. Dat besefte iedereen, toen
we nu weer na-competitie moes
ten draaien. Je merkte het goed;
het kon niet fout gaan, terwijl
we echt niet super voetbalden.
Ook hier komt volgens mij een
brokje geluk om de hoek kijken.
We openden met 4-0 tegen De
Graafschap. Je zag de ruggen
gelijk recht staan. Prachtig."
John Lammers voelt zich geluk
kig bij NAC. Het systeem met
twee spitsen (met Van Hooij
donk) plus hangende vleugelaan
vallers ervaart hij als op z'n lijf
geschreven. „Daarin kan ik me
altijd uitstekend vinden. Bij
RKC met Van Velzen en bij VW
met Van Rosmalen. Bij NAC is
de groep nu volwassen. Voetbal
lend zit het goed in elkaar. Al
mag inzet natuurlijk niet ontbre
ken. Zie RKC uit, toen ging het
even mis. Voor Willem II staan
we automatisch op scherp. Daar
hoeft niemand zich zorgen over
te maken. Bij VW speelde ik al
in de eredivisie. En dan heb je
speciale wedstrijden. Zoals tegen
Ajax, Feyenoord en PSV, daar
kon en kan ik ontzettend van
genieten. En bij NAC geldt dat
voor Willem II ook."
Beter
De Bredase formatie is volgens
Lammers nog niet 'aan het eind'.
„Het kan beter," geeft hij zijn
tomeloze ambities prijs. Lam
mers stelt zich daarmee niet kri
tisch jegens het huidige NAC op,
maar vindt dat hij slechts oogt
naar de realiteit. De Tilburger,
ook volgend seizoen nog con
tractueel gebonden in Breda, ziet
groeimogelijkheden wat vorm
betreft. En automatismen. Al
durft hij geen voorspelling aan
waar dit NAC op de ranglijst zal
eindigen zodra het voetbaljaar
'93/'94 de definitieve ontknoping
kent. „Nu staan we gedeeld vier
de met PSV en Vitesse, maar het
woord Europa is binnen onze
groep echt nog niet gevallen. Het
seizoen is nog zo pril. Ja, de
supporters jellen het, maar bij
ons leeft het beslist niet. Als je
tien wedstrijden verder nog zo
hoog op de ranglijst staat, ja,
dan zullen we er onderling over
moeten praten. Want als je kan
sen in die richting krijgt, móet je
die benutten. Voor mij een
droom, Europa in. Nog nooit
meegemaakt en dat doel wil ik
toch nog paar keer bereiken. Dat
lijkt me zo mooi."
Analyse
Maar terug naar Willem II-NAC
van morgenmiddag in Tilburg.
Willem H-trainer Jan Reeker
aanschouwde afgelopen zater
dag NAC-Heerenveen (6-0) en
van een afstandje bezien, betrok
het gezicht van Reker meer en
meer bij de analyse van het
Bredase spel. Lammers kijkt als
Tilburger niet met speciale ge
voelens naar de derby. „Een van
de 34 duels, die dit seizoen op
het programma staan," zegt hij,
proberend te relativeren. „Na
tuurlijk wel voor mij persoonlijk
een aparte wedstrijd. Mijn buur
man sponsort Willem II, mijn
zwager is een echte supporter
van die club. Dus het gaat er de
laatste tijd wel eens dik op bij
ons thuis. Maar dat geeft niet.
Hoort er bij. Het wordt gelukkig
nooit te dol."
Eén ding staat voor John Lam
mers voor morgenmiddag voor
op. „Ik hoop dat het een leuke
wedstrijd wordt," zegt hij met
een gulle lach. En vraagt begrip.
"Ik kan moeilijk gaan zeggen
dat NAC verliest, dus ik houd
het maar op een gelijk spel. Kan
ik in Tilburg tenminste rustig
boodschappen blijven doen, ha,
ha, ha."
Tilburg - Halverwege het inter-
new in het spelershome van
Willem II kijkt Geert van der
|Wiel verstrooid op. Een heftig
■geklop op de deur van de massa-
l^'-kamer verstoort de serene
jstilte in de catacomben van het
stadion. Hans Vincent zit al ruim
|een uur opgesloten in het werk-
homein van de sportmasseur en
Iwil er zo onderhand wel eens uit.
|En hoewel Van der Wiel de voet
baller dit keer 'totaal vergeten'
|is, denkt de Helmonder aan een
I Het sportleven van Geert van
lder Wiel zit immers vol grappen
jen fratsen. Bij NAC zocht de
I ijdele Johnny Dusbaba graag
[verpozing onder het solarium.
[Van der Wiel adviseerde hem een
[zonnebril op te zetten en een
dikke prop watten in zijn oren te
stoppen om verbranding van
de trommelvliezen tegen te gaan.
De Hagenaar gehoorzaamde
braaf.
Een andere voetballer meldde
zich met een lichte irritatie van
de kuitspier bij de sportmasseur,
yan der Wiel greep naar zijn
'paardemiddel'. Hij deed wat
schoensmeer op het been van de
speler, die blind in de geloofde.
Na een half uur was de blessure
I over. En een paar dagen later
j kwam de speler een potje van
'die speciale zwarte zalf' halen,
toen zijn vrouw met rugklachten
worstelde.
I Onderhoudsmonteur
»Er moet veel gelachen worden
in de massage-kamer. De spelers
moeten er graag komen. Het is
de ziel van de club", is de filoso
fie van Van der Wiel. „Ik zie
mezelf als de onderhoudsmon-
tour van al die gasten. Ze ver
trouwen je hun lichaam toe en
'eggen hun gevoelens bloot.
Voor Geert van der Wiel (55) heeft de derby
Willem II-NAC een speciaal tintje. De masseur
van de Tilburgse club, woonachtig in Sprang-
Capelle, is vanaf zijn twaalfde fervent suppor
ter van de Bredase club. Bovendien droeg hij
achttien jaar lang 'de zak van NAC'. Hij kneed
de de spieren van de spelers voor de massage
tafel bij het bijna-faillissement onder zijn han
den werd weggekocht. Na een 'vervelend af
scheid' en een kort uitstapje naar. Wuustwezel
kwam de voormalig atl^t zeseneenhalf jaar
geleden bij Willem II terecht. „Een keurig nette
club. Ik heb het er prima naar mijn zin. Op 3
november praten we over de verlenging van
mijn contract", zegt hij tijdens het gesprek,
waarin hij zijn hartstocht voor NAC maar
moeilijk kan verbloemen.
Door Wilber Hack
Soms is er een lach, soms ook
een traan. Als masseur moet je
daar mee om kunnen gaan. Er
moet een vertrouwensband zijn."
Het steekt Van der Wiel, dat er
over zijn vak vaak zo denigre
rend gesproken wordt, dat de
masseur vaak een sluitpost is in
de voetballerij. Het publiek ziet
in hem slechts een verzorger, de
man met de waterzak, die met
een spons een geblesseerd li
chaamsdeel van een speler be
werkt. „Ik ben de hele week
bezig om spelers fit te krijgen.
Het is masseren en bandageren.
Én de piek ligt op de dag van de
wedstrijd. Tijdens zo'n massage
druipt het water van mijn
lichaam af. Je geeft daarmee als
masseur al aan: 'Jongens, ik
werk me nu in het zweet, dus
jullie straks op het veld ook'."
Op de bank heeft Van der Wiel
vaak de grootste moeite om zijn
emoties te bedwingen. Afgelopen
zondag nog lag hij even met
scheidsrechter Jol in de clinch,
omdat hij Earnest Stewart wilde
behandelen. Hij kreeg geen toe
stemming om het veld te betre
den en wieip nijdig zijn hand
doek weg. „Stewart kreeg een
flinke schop. Ik heb geroepen:
'Scheids, dat hoeft toch niet, dat
geschop van achteren.' En kreeg
vervolgens een uitbrander. Maar
als een 'speler flink geraakt
wordt, zit ik met de problemen."
Agenten
In het spelershome van NAC
herinnert een foto van Van der
Wiel temidden van twee agenten
nog aan één van zijn uitspattin
gen. De sportmasseur spuwde
zijn gal naar een grensrechter,
die twee buitenspel-treffers
goedkeurde. Hij werd van het
veld gestuurd en moest achter
het gaas plaatsnemen. De agen
ten waakten over zijn gemoeds
toestand.
Geert van der Wiel kan er zich
ook op beroepen de huidige
bondscoach Dick Advocaat een
keer letterlijk opzij gezet te heb
ben. Toen hij van de scheids
rechter een seintje kreeg, pro
beerde Advocaat hem de gang
naar een geblesseerde speler te
beletten. Van der Wiel tüde Ad
vocaat bij de kraag op en liet
hem even door de lucht 'zweven'.
Mag Van der Wiel eenmaal het
veld op, dan trekt hij met zijn
korte beentjes een felle sprint.
„Als een wedstrijd 'dood' zit, wil
ik bij het betreden van het veld
wel eens wat extra's doen. Met
een snelle sprint breng je het
publiek weer tot leven."
De bekerfinale NAC-NEC is zo'n
legendarisch voorbeeld. Van bei
de clubs lag er een speler gebles
seerd op de grond. En de verzor
gers zouden elkaar kruisen op
hun pad. Het publiek hield de
adem in. Van der Wiel was snel
ler en ging als een bliksemflits
voor zijn collega-verzorger
langs. Die schrok daar zo van,
dat hij met zijn waterzak onder
uit ging.
Bij Willem II werkte Van der
Wiel zelf een' keer op de lach
spieren. Tegen RKC scheurde hij
bij één van zijn befaamde sprint
jes een spier en moest van het
veld gedragen worden. En de
spelers maakten op het veld zijn
gebaar: wisselen.
Van der Wiel kneedt al bijna
dertig jaar de spieren van sport
lieden. Als atleet - 'Ik ben een
zeer verdienstelijk crosser ge
weest' - kwam hij met het vak in
aanraking. Waspik en zijn eigen
SSC'55 vormden het opstapje.
.„Ik masseerde vroeger ook
schaatsers: Han van Beek en
Kees Verkerk. Via Van Beek
kwam ik in contact met dokter
Van Opstal, die er op zijn beurt
voor zorgde dat ik bij NAC aan
de slag kon. In het café van
trainer Leo Canjels aan de Ha-
venmarkt is de zaak beklonken.
Ik was dolgelukkig. Als jongetje
van twaalf had ik mijn hart al
aan NAC verpand. En nu kon ik
er werken."
Dopingaffaire
Veertien jaar lang deed Van der
Wiel anoniem zijn werk. Door
enkele uitspraken van Hans
Kraay jr. kwam hij in opspraak.
Hij zou de spelers van NAC
tijdens de rust peppillen, een
soort doping, verstrekken. „Het
waren bruistabletten. Ik zeg
met de hand op mijn hart: ik heb
nog nooit een speler doping ver
strekt. Maar over die affaire wil
ik het eigenlijk niet meer heb
ben. Kraay heeft in het tv-pro-
gramma RUR zijn excuses aan
geboden met de mededeling: ik
heb iemand ten onrechte een
hoop verdriet gedaan. Daarmee
is de zaak voor mij af, vergeten
en vergeven", aldus Van der
Wiel, die het niet kon laten, toen
hij met Willem II Kraay jr. weer
ontmoette, de speler een 'gedro
geerd' suikerklontje te brengen.
Vier seizoenen later kwam er een
einde aan het dienstverband bij
NAC. De club raakte in finan
ciële problemen en ruimde per
soneel als oud meubilair op. Van
de medische staf hield Van der
Wiel het langste stand. „Frans
Derks kwam aan het bewind en
vond dat ik salaris in moest
leveren. Maar daar had ik me
niet achttien jaar lang voor ka
pot gewerkt. Op advies van dok
ter Moorland uit Den Bosch ben
ik eruit gestapt. Hij dacht dat ik
eraan kapot zou gaan. Het af
scheid deed enorm pijn. NAC
heeft de mooiste entourage van
alle clubs in Nederland. Wat je
daar beleeft, beleef je nergens."
Het kostte Willem II veel moeite
Van der Wiel driekwart jaar la
ter binnen te loodsen. Tom Smits
legde het contact. Telefoontjes
van Piet de Visser haalden aan
vankelijk niets uit. Van der Wiel
wilde niet. Smits en Gerrie Deij-
kers, de Bredanaars in de Til
burgse selectie, trokken hem uit
eindelijk over de streep. „Ik kon
maar moeilijk loskomen van
NAC. De eerste maanden op de
bank riep ik nog geregeld:
'Hoera, 1-0 voor NAC'."
Cultuur
Van der Wiel trof in Tilburg ook
een andere cultuur aan. „Bij
NAC waren de spelers aan mas
sages gewend. Breda heeft een
wielermentaliteit. Soigneren is
in die sport heel gewoon. Bij
Willem II hadden de spelers nog
nooit een masseur gezien. Ik
moest het vertrouwen winnen,
ook van de medische staf. Er zijn
nu duidelijke afspraken. Als een
speler zwaar geblesseerd raakt,
A
Sportmasseur Geert van der Wiel: „NAC heeft de mooiste
entourage van alle clubs in Nederland.foto anp
steek ik meteen mijn hand om
hoog. Dan moet de clubarts
maar een diagnose stellen. Ik
ben pas door een Engelse jour
nalist gebeld. Daar beoordelen
masseurs vaak op het veld de
aard van een blessure en is het
een paar keer goed fout gelopen.
Ik waag me er niet aan. Ik ken
mijn verantwoordelijkheid."
Morgen wrijft Geert van der
Wiel de spieren van de Tilburgse
spelers nog eens extra soepel.
Want al koestert hij sympathie
voor NAC, door zijn bloed
stroomt ook het rood-wit-blauw.
„De derby is voor mij gewoon
een competitie-duel. Ik wil al
leen iets liever winnen dan nor
maal. Dat moet lukken. Ik kan
me niet herinneren ooit met
NAC een uitwedstrijd gewonnen
te hebben van Willem II."
Dat klopt, want de laatste Bre
dase zege in Tilburg dateert van
19 september 1965. Het ging
toen om een bekerduel. „Bij
NAC was voor een wedstrijd in
Tilburg tegen Willem II alles in
rep en roer", vervolgt Van der
Wiel. „Iedereen moest met de
spelersbus mee. Dan keek ik
eens om me heen en wist het bij
het eerste stoplicht aan de Graaf
Hendrik Ill-laan al: het wordt
weer verliezen vandaag."
