De schrik van bestuurlijk Limburg Aru Doelmatige overheid belangrijker dan aanraakbare politicus Verenigii Nog geen Spelen Limburgse journalisten zetten rem op speurtocht naar corruptie DE STEM BINNENLAND BUITENLAND Vrouw -DE STEM- PESTEM 'Criminelen infiltreren in partijen' DESTEM Op een kie ZATERDAG 23 OKTOBER 1993 Wij leven in een verwarrende tijd, waarin de op kansel en katheder verkon digde waarheid een schijnbaar verloren gevecht moet leve ren met de waargenomen werkelijkheid van televisie en tijdschrift. Terwijl de man met de tiara in Rome in afstande lijk Latijn het onbarmhartige licht van zijn waarheid laat schijnen over ons lijf en ons geslachtelijk bedrijf, copule ren op het nabije scherm van de beeldbuis topless en meestal ook topzware vrou wen in rolprenten, waarvan het spinnewebdunne verhaal enkel dient om de gespierde acteurs en volslanke actrices veelvuldig gelegenheid te bie den om zich bloot te geven en zich met huid en haar aan hun sexuele acrobatiek te wijden. We gaan er te laat door naar bed, maar er is niemand die ervan wakker ligt. Het is ermee als met de seks boekjes van de jaren zestig, die aanvankelijk van onder de toonbank moesten worden verkocht met het risico van een veeljarige gevangenis straf, beschuldigd als men kon worden van schennis van de eerbaarheid, terwijl nu op kunstdrukpapier en in levens echte kleuren mannen met vrouwen en mannen met mannen en vrouwen met vrouwen onverhuld en in al lerlei standen datgene bedrij ven wat met het eindeloos elastische woord liefde wordt aangeduid. Rome is ver van ons bed vandaan. Een zange res, die zich de adorerende benaming van de heilige Maagd heeft toegeëigend, blijkt alleen in Duitsland nog in staat verontwaardiging te wekken. En een doelmatiger publiciteit dan die van alge mene ergenis en het officiële verbod bestaat er niet Deze blijkbaar onverzoenlijke tegenstelling tussen ziel en zinnen was ruim drieëneen halve eeuw geleden al het thema van Vondels gedicht 'Kuisheidskamp', waarin hij de strijd tussen de zedigheid en de wellust beschrijft. In feite laakt hij daarin de licha melijke lust en prijst hij de kuisheid die - o veritatis sp lendor - erin bestaat dat de vrouw haar heilig pand en dierbaarst kleinood bewaart voor haar bruidegom. Maar ook bij Vondel, die zich, an ders dan Hoofd en Bredero, eigenlijk nooit door erotische verbeeldingen laat meeslepen en de echtelijke trouw meer dan eens hymnisch heeft be zongen, hoort men hier de begeerte van het vlees onbe doeld meeklinken, als hij de overspelige vrouw van de oudtestamentische Potiphar ten tonele voert en zich daar bij laat ontvallen dat „haar boezem, nauw geraakt/ hand en vingers zalig maakt." Dit betreurenswaardige dua lisme, waarbij in de nogal drastische etikettering van Freud de vrouw als hoer dan' wel als Madonna werd be schouwd en uitgebeeld, werd in de loop der eeuwen op grond van allerlei apocriefe overleveringen in een wijd verbreide Mariale devotie nog verscherpt en bevestigd. De heilige Maagd, aan meisjes en vrouwen in onderricht en preek, als lichtend model voorgehouden, verscheen in de roomse devotiebeeldenin dustrie als een bleek wezen, waarvan het geslachteloze lichaam verloren ging in he melsblauwe en witte, plooien- rijke gewaden. Zij was met de reinheid, zuiverheid, maagde lijkheid en onbevlektheid, die haar in de litanie van Loreto werden toegeschreven, een voorbeeld dat elk meisje en elke vrouw al bij voorbaat moedeloos maakte, omdat in die wereldvreemde adoratie het lichaam werd ontkend, ie dere drift werd verzwegen en huh slechts het tegendeel van die geprezen deugden restte: wellust, schaamteloosheid, ontucht. Gelukkig was de natuur ster ker dan de leer, anders zou dit al vroeg gekerstende wereld deel nauwelijks bevolkt zijn geweest. Want hoeveel vrou wen zullen met de banvloek van de eeuwige verdoemenis in hun oren op het huwelijks bed als op een pijnbank niet vreugdeloos hun plicht heb ben gedaan in de dwaze ver onderstelling daarbij hun schuldeloosheid te verliezen Alsof Maria Magdalena niet in een opwelling van harts tocht de voeten van Christus met haar lange lokken heeft gekoesterd en gedroogd. Het seizoen van de speelgoed-folders is open. Daardoor deze week al een indrukwekkend stapeltje aanbiedingen op de deurmat, terwijl toch niemand in huis toe is aan een piaspop, racebaan of kleurboek. De duurste speelgoedpop kost 549 gulden, een bouwdoos 399, een computerspel 349, een biljarttafeltje 699. Er is ook een pop van 39,95 met een tweeling in de buik. 'Als je de babies eruit haalt beginnen ze te huilen'. En ook een die 'echte tranen huiltkan plassen, niesen etc en na het eten een vieze luier geeft' (89,50). Fabrikanten weten nou eenmaal in welk koopgedrag de grootste mensen zich verliezen als het om de kleinste kinderen gaat. (HC) Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V. Directie: drs. J.H.M. Brader. Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur. C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren. Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda. Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda. 076-236911/Telefax 076-236405. Telefax redactie 076-236309. Kantoren: Bergen op Zoom, Steenbergsestraat 23-23a, (alleen redactie) 01640-37253, fax 01640-40731. (voor nabezorging 01640-36850) Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom. Breda, Afdeling Lezerscontact @06-0226116 (gratis). Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550, fax 01608-17829. Postadres: Postbus 363, 4870 AJ Etten-Leur. Goes, Klokstraat 1, 01100-28030, fax 01100-21928. Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes. Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751fax 01140-19698. Postadres: Postbus 62,4560 AB Hulst. Oosterhout, Arendstraat 14,® 01620-54957, fax 01620-34782. Postadres: Postbus 4023,4900 CA Oosterhout. Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929. Postadres: Postbus 35, 4700 AA Roosendaal. Terneuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554. Postadres: Postbus 145,4530 AC Terneuzen. Vlissingen, Scheldestraat 7-9,4381 RP, 01184-19910, fax 01184-11446. Postadres: Postbus 5051, 4380 KB Vlissingen. Openingstijden: Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur; overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur. Abonnementsprijzen (bij vooruitbetaling te voldoen): per kwartaal 85.50, per half jaar 170.05 óf per jaar 330.70. Voor abonnees die automatisch betalen: per maand 28.45, per kwartaal 83.00, per halfjaar 165.05 óf per jaar 320.70. Voor posttoezending geldt een toeslag. Fotoservice 076-236573. Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur): Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en bij Teuben, Gin- nekenweg 7, Breda. Grote advertenties uitsluitend 076-236881. Geboorte- en overlijdensadvertenties maandag t/m vrijdag tot 16.00 uur 076-236881, zondag van 18.30 tot 20.30 uur 076- 236394/236911. Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447. Heeft u de krant niet ontvangen Onze excuses. Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor. Ook op zaterdag van 09.00-12.00 uur. Ze zijn de schrik van on dernemend en bestuur lijk Limburg. Het afgelo pen anderhalf jaar haal den ze het ene na het ander corruptieschan daal boven water. De verslaggevers Henk Lan- genberg (44) en Joep Do- hmen (33) van dagblad De Limburger over hun speurderswerk, de beer put die ze daarmee open den en over de prijs van de Nederlands Dagblad journalistiek, die ze vori ge maand ontvingen voor hun gedegen onthulling- sjournalistiek. Door Hennie Jeuken „DE DOMSTE BOEVEN hebben we gevangen", gniffelt Dohmen. „De echte slimmeriken, die zijn bijna niet te pakken. Fraude of corruptie, het is zo ontzettend moeilijk te bewijzen. Dat is trou wens niet alleen in Limburg zo. Voor Oost- en Midden-Brabant moet precies hetzelfde gelden, het is er net zo corrupt als hier. Ga maar eens na hoe het aanbe stedingsbeleid van gemeenten is geregeld. De mentaliteit daar is precies dezelfde als hier. Mensen zijn gemoedelijk en praten er openlijk over. West-Brabant is anders, dat is sterieler." Het graafwerk van de twee be gon begin vorig jaar. Een ambte naar en een wethouder werden aangepakt door justitie omdat ze steekpenningen hadden aan vaard van wegenbouwer Baars. Langenberg volgde de zaak en kwam op een gegeven moment in het bezit van het Fiod-dossier over Baars. En toen begon de intensieve samenwerking. „Op kantoor zat Joep tegenover mij en die zei tegen me: zal ik mee doen? Hij was voor mij eigenlijk ook de enige die daarvoor in aanmerking kwam. We vormen een prima twee-eenheid. Ik ben de nieuwsjager. Joep is de on derzoeker. Je hebt weinig jour nalisten die in alles uitblinken. Hier op de krant zeggen ze dat we een machtig duo zijn", grijnst Langenberg. „De zaak Baars is het beginpunt geweest'', vervolgt Dohmen zijn collega. „Dat was een aardige start. Als je nu in Brabant in het wilde weg moet gaan zoeken, dan is dat heel moeilijk. Maar het zit er wel. Trouwens, Baars is ook een Brabander." Kwaad bloed Toen de zaak Baars eenmaal aan het rollen was gegaan, vond ook de hoofdredactie van De Lim burger dat het tweetal zich per manent met deze materie bezig moest gaan houden. Langen- bergs en Dohmens graafwerk bracht aan het licht dat verschil lende wegenbouwers opdrachten 'van gemeenten binnensleepten door bestuurders en ambtenaren geld te betalen of gratis reisjes aan te bieden. Na de wegenbou wers volgden projectontwikke laars. Door hun verhalen be landden zelfs burgemeesters en wethouders in het cachot. Ande- De twee speurjournalisten Joep Dohmen en Henk Langenberg. foto de limburger re politici en ondernemers moe ten zich nog verantwoorden voor het gerecht. De twee beseffen terdege dat ze bij heel wat personen kwaad bloed hebben gezet. „Als je er mee bezig bent weet je dat zo'n publicatie een enorme schok kan zijn voor mensen die zich zelf steeds in slaap susten met de gedachte dat het allemaal wel kon. In de ogen van de tegen standers zijn wij de degenen die het gedaan hebben, terwijl ze zelf schuldig zijn." „Dreigementen hebben we nooit gehad", vertelt Langenberg. „Wel zijn sommige deuren voor goed gesloten. Bestuurders wil len niet meer praten. Bij ambte naren kunnen we nog aanklop pen. Maar of we alle informatie krijgen, dat weet ik niet, dat kunnen we zeker niet altijd be oordelen", vult Dohmen aan. Anderhalf jaar werkten ze dag in dag uit met elkaar samen. En ook tijdens de avonduren of juist in de vroege ochtend móesten ze er soms aan geloven. „We heb ben dolle dingen meegemaakt. Een keer 's ochtends om vijf uur elkaar op. „Jezus ja, ik stond ermee op en ging ermee naar bed. Het was heel hectisch en intensief werk", zegt Langen berg. opgestaan en gepost bij de rech- ter-commissaris en de officier van justitie. We wilden zelf zien of ze huiszoekingen gingen doen. Dat was heel apart werk." Het mocht apart wezen, slopend was het ook. Het werk liet hun niet los. Als tijdens vakanties vragen opborrelden grepen ze naar de telefoon en belden ze Zijn collega merkt op dat het speuren een enorme claim legde op zijn leven. „Dit is veel inten siever dan de gewone journalis tiek", zegt Dohmen. „Als ik in mijn vrije tijd een plank stond te schuren, betrapte me erop dat ik vaak aan het denken was hoe ik zo'n verhaal in elkaar zou zetten. Soms moest je er gewoon uit. Ook voor je gezin, want dat leed er ook onder." Ruzie En dan waren er de ruzies. Zo juist nog, voorafgaand aan dit gesprek hadden ze woorden. „Onze karakters zijn heel ver schillend", zeggen ze herhaalde lijk. „Het is een mentaliteitsk westie, je moet dingen van el kaar aannemen en dan gaat het best goed", meent Langenberg. „Er zijn collega's die al grote ruzie hebben nadat ze één dag met elkaar op reportage zijn ge weest. Wij werken al anderhalf jaar samen. Soms is dat heel moeilijk want journalisten zijn per slot van rekening eenlingen", weet Dohmen. De samenwerking tussen het duo was zelfs zo hecht dat Langenberg eens de telefoon aannam en zich per abuis pre senteerde als Joep Dohmen. Het verschil van karakter valt te bemerken. De oudste v® twee is druk, praat heel sne' maakt veel gebaren. Doh, daarentegen komt een stuk tiger over. Hij neemt de tij), onderuitgezakt in zijn stoel praten. Hij is ook de sehrij van het duo. „Je kunt niet vier handen tikken, dus tikte de verhalen en vergaarde achtergrondinformatie. jL onderhield de contacten, j, twee kwaliteiten sloten prima elkaar aan." Dat laatste werd eveneens opi merkt door de jury van de pj voor de Nederlandse Dagbla journalistiek. De vorige ma; mochten de twee speurders onderscheiding in ontvangst, men. In het juryrapport staat] de twee hebben bijgedragei. de zuivering van de democrat Dohmen: „Ik vraag me af oft niet te veel gezegd is. Waar om gaat in Limburg is natuur! de mentaliteit. Er is een bepa de corrupte bestuurscultuur] gesleten. Het CDA zelf doetp gingen om die te verandert maar de partij is daar de pen tien jaar niet ingeslaagd" hebben dan ook niet de ilij dat het ons wel lukt in anderk jaar tijd. We hebben misschi gezorgd voor een tijdelijke inj king van de snoepreisjesmari Trouwens, je hebt zelfs kansd het nu nog geniepiger j_ dat ze niet meer zo dom zijn openlijk over te praten. Wegel ven heus niet dat Limburg onze verhalen gezuiverd is. M< die politici zijn wel bang gewi den. Ze kijken voortaan uit. Steun „Die prijs is goed voor de regit nale journalistiek. Goed ook dat die van buiten de provinc komt. Hier in Limburg heb toch twee kampen van voor tegenstanders. Nu een onaffe kelijke jury die artikelen het licht heeft gehouden de conclusie is gekomen dat k prima werk was, dan is dat ts een prima steun in de rug." Dat het Limburgse bestuurski maat door het speurders* van het duo is verbeterd, inderdaad een illusie. Want het twee voormalige CDA-wd houders in Landgraaf - die laan uit waren gestuurd corruptie -weer gelukt op kieslijst voor de gemeenteraad verkiezingen van volgend jaar! komen. „Tja", verzucht Dohme: „Die twee hebben gewoon ordinaire coup gepleegd. Ze hé ben alle familieleden en kenri sen, die CDA-lid waren, nomen naar de ledenvergaderi en zo zijn zijn ze op die lij gekomen." Inmiddels hebben Dohmen Langenberg de rem erop g „Natuurlijk houden we er helemaal mee op. Er komen rechtszaken aan en die moete gedaan worden. Verder kabbel het nu vanzelf voort." Het pagina-grote verhaal dat bi tweetal vandaag in deze krai schrijft, zien ze als een sluitshi van hun speurwerk. „We hebbe het wel eens schertsend de moe der aller corruptie-verhalen noemd. Wat we proberen is mensen uit te leggen hit die ahe toch in Limburg kon en gebeuren." ZIE OOK WEEKEND-E4 „Een beter instrument verze kert geen betere muziek." Deze zin uit het rapport van de secretarissen-generaal over de reorganisatie van de rijksdienst zou, groot opge blazen, in de komende weken in de vergaderzaal van de Tweede Kamer moeten han gen. Als een waarschuwing aan de dames en heren honderdvijftig, die zich zetten aan besluitvor ming over de voorstellen tot staatsrechtelijke en bestuurlijke vernieuwing, die door de bemid deling van.de comrnissie-Deet- man aan hen zijn voorgelegd. Niet minder dan twaalf verga- derdagen heeft de Kamer uitge trokken om... Ja, om wat? Om korte metten te maken met de staatsrechtelijke ideeën die D66 nu al 25 jaar huldigt en waar voor het nooit voldoende handen op elkaar kreeg? Of om nu einde lijk eens echt wat te doen aan het dichten van de kloof tussen overheid en politiek enerzijds en de burger anderzijds. Tot het debat dat in de komende weken wordt gevoerd, leidde een lange weg, geplaveid met vele rapporten van commissies, hoog geleerde beschouwingen, cynis me en idealisme. Het debat is niet los te zien van de verschij ning van D66 op het politieke speelveld met de alarmkreet 'Het Bestel Is Ziek.' Ruim 25 jaar later kreeg Van Mierlo, niet ge wenst in het kabinet van CDA en PvdA, als troostprijs de toezeg ging dat 'de kloof' weer eens in beschouwing zou worden geno men. De Tweede Kamer for meerde daartoe de Bijzondere Commissie Vraagpunten onder leiding van Kamervoorzitter Deetman en als leden de voorzit ters van de vijf grote fracties en één fractievoorzitter namens de drie kleine confessionele groepe ringen. Ruim 25 jaar later staat de door D66-voorman Hans van Mierlo gepredikte 'staatsrechtelijke vernieuwing' dan toch op de politie ke agenda. foto de stem/johan van gurp De commissie beperkte haar werkzaamheden tot het het op werpen van vraagpunten en het aangeven van denkbare oplos singsrichtingen. Het leek wat mager, maar meer was uitdruk kelijk niet de bedoeling. Want zelfs de grootste optimist kon op z'n vingers natellen dat elke po ging om iri dat gezelschap tot consensus over haalbare ver nieuwingsvoorstellen te komen tot mislukken gedoemd zou zijn. Om de doodeenvoudige redenen dat ieder van de fractieleiders zich belast wist met veelal vast geroeste opvattingen in de eigen partij. Vandaar de afspraak om niets onbespreekbaar te verkla ren. Dus ook niet al enige malen achtereen verworpen voorstellen als de gekozen minister-presi dent of formateur, de gekozen burgemeester, het districtenstel sel, de volksraadpleging. Aan het debat dat de Kamer in 1991 voerde over het rapport van de commissie-Deetman viel voor de voorstanders van ver nieuwing weinig vreugde te be leven. De oude scheidslijnen werden zo mogelijk nog scherper getrokken. De vernieuwingsdis cussie leek, bij gebrek aan werk bare meerderheden voor welk voorstel dan ook, opnieuw te stranden. CDA en VVD hielden verdere discussie over het refe rendum tegen en het CDA liet blijken weinig geporteerd te zijn voor de gekozen burgemeester. Toch besloot de Kamer ruimte te maken voor verdere studie. Zes commissies - vier van externe deskundigen, twee van kamerle den - kregen de opdracht de vraagpunten nader uit te werken en met voorstellen te komen. Terwijl die commissies aan het werk waren, maakte CDA-frac- tievoorzitter Brinkman geheel onverwacht op twee punten een opvallende draai. In tegenstel ling tot de eerdere opvattingen van zijn fractie verklaarde hij zich bereid de discussie over de gekozen burgemeester en het re ferendum aan te gaan. Daarmee is overigens niet ge zegd dat die beide D66-ideeën nu ook in ons staatsrechtelijke bestel zullen worden verankerd. De rechtstreeks door de bevol king gekozen burgemeester lijkt na het rapport van de commis sie-Van Thijn uit het zicht ver dwenen. De voorkeur van de commissie voor de door de ge meenteraad gekozen burgemees ter zal het vermoedelijk ook niet halen. Het zal wel blijven bij de door Kamermeerderheid en ka binet uitgesproken voorkeur voor de bindende voordracht door de raad. In de komende debatten ligt de sleutel voor het referendum bij het CDA. Het hangt van Brink man en de zijnen af of besloten wordt tot invoering van het zo genoemde correctief wetgevings referendum. Dat is de bindende volksraadpleging over reeds door de Tweede en de Eerste Kamer aanvaarde wetsvoorstel len. Sinds de ommekeer van Brinkman lijkt het niet uitgeslo ten dat het CDA de verwezenlij king van dat idee aan een meer derheid helpt. De door de Tweede Kamer aan gewezen formateur/beoogd mi nister-president is een vernieu wing die ongeschonden uit het debat te voorschijn lijkt te ko men. Een echte vernieuwing mag het eigenlijk niet heten. Al in 1971 heeft de Kamer zich die mogelijkheid verschaft, maar ze heeft er slechts één keer, zij het mislukt, gebruik van gemaakt. Sinds 1973 is het bovendien steeds vóór de verkiezingen dui delijk gweest wie zich als beoogd minister-president in de verkie zingscampagne stortte. Dat gold zelfs voor Van Agt in 1982, hoe wel hij na de verkiezingen die 'afspraak' met de kiezer aan zijn laars lapte en ten faveure van Lubbers de wijk naar de politie ke luwte nam. Revolutionair ver nieuwend is de aanwijzing van de formateur/beboogd minister president dus niet. Het valt moeilijk in te zien dat het we zenlijk bijdraagt aan verkleining van de afstand tussen kiezer en gekozene. Een correctief referen- Veren komc Den Haag - De Nederlandse Gemeenten wacht dat de er de Y~ niet genoeg huizen bouwd om de woningnoo| te kunnen. Dit schrijft een brief aan premier T ie wc r Lub Volgens de VNG zijn de pre het kabinet voor de bevolki: in Nederland achterhaald, gaat er van uit dat tot de eei ongeveer 144.000 extra won; Den Haag - Aruba blij rijk der Nederlanden. Nederlandse partijen b Minister Hirsch Ballin (Ar aanse Zaken) noemde het i leg gisteren 'een doorbraai baseerd op de principes rechtsstaat en democratie' besprekingen hebben gelei een nauwgezette uitwerkin; de afspraken die eind ju Willemstad tussen de deled waren gemaakt en tot va: ging daarvan in een door gezamenlijk ondertekend p col. Status Aruba gaf in het midden v; jaren tachtig te kennen ds in 1996 onafhankelijk worden, maar is daarvan t gekomen. In ruil voor bestu ke en financiële afspraker Aruba de status-aparte di vanaf 1986 heeft, behouden De Arubaanse premier N Oduber zei tevreden te zijr de afspraken die Nederlaij Aruba hebben gemaakt. Op tieleider mr. Henny Eman zijn waardering uit voor bers en Hirsch-Ballin: „De dacht en hulp voor Arub, ■Nederland geeft weer een hoop voor de toekomst". Volgens Oduber komt er n einde aan een periode vai jaar 'moeizame' onderhan( gen. Aruba heeft al in 199( gedrongen op hét schrappe artikel 62 uit het koninkrijk tuut, dat Aruba het.jmo maakte onafhankelijk te w dum kan daartoe beter dienen. Vermoedelijk brengt het weinig ingrijpende staatkundig en staatsrechtelijke vernieuw gen. Dat komt overeen met zekere omslag in de discussie, belangstelling lijkt sinds tijd terecht meer gericht op stuurlijke vernieuwing. Op punt liggen er heldere en rijke voorstellen van de commis sie-Wiegel en van de secretaris sen-generaal. Voorstellen dieet verregaande ont-bureaucratisf ring van de overheid ten d® hebben. Vorming van kleine effi ciënte kerndepartement® scheiding tussen beleidsvorm®! en beleids-uitvoering, waardot er meer aandacht kan komt voor politieke sturing van beleidsvorming, de vorming één algemene bestuursdienst hoog gekwalificeerde en flexite inzetbare ambtenaren. Die voorstellen lijken op instemming te kunnen rekenen In de verwezenlijking daarvs ligt, hoeveel tijd het ook nog kosten, meer dan in de minister-president of burge meester, meer ook dan in verat- dering van het kiessysteem, W aangrijpingspunt om de'kloi- tussen overheid en politiek ener zijds en kiezer anderzijds te ver kleinen. Want het cynisme over 'de' politiek zou wel eens di""' kunnen wortelen in gebrek vertrouwen in de overheid et haar produktieve vermogen dat in het doen en laten van politicus en in de vraag of hij/® 'aanraakbaar' is door de kiezer De erosie van het vertrouwen '- de overheid heeft de politie» overigens voor een belangrij» deel aan zichzelf te wijten, v heeft de overheid óf ten onrecM* I op een voetstuk geplaatst óflf reactie daarop verguisd. De poli tiek heeft nu een kans die fout® goed te maken door althans e® begin te maken met het herstc- van het aanzien van de overheid Amsterdam (anp) - De J sterdamse hoofdcommi ris Nordholt heeft aan zingen dat criminele org saties infiltreren in politj; partijen. Hij liet wetenl met de betrokken partijd gesproken en dat er inl paalde gevallen al orde zaken is gesteld. Nord wilde geen nadere gege verstrekken. De hoofdq missaris deed zijn uits ken in een uitzending Nova. HET EINDE van de Koud de verhouding tussen di is een te groot woorc momenteel iets minder i In de Verenigde Staten Europa zijn eigen zaker partners van bijvoorbee nog wel eens discussiëri Veel gevolgen voor de nog niet gehad. Ameril zoals afgelopen dagen 1 Travemünde is geblekt gewaardeerd plan van Aspin aangenomen dat de voormalige Oostblok niet meer dan dat. Het voorstel van Aspi Tsjechië, Hongarije en mogen worden geslote toetreden tot de Atlanti Het voorstel van Aspin President Boris Jeltsin Tijdens de kortstondige van een aantal concess niet toevallig dat Jelt lidstaten van het voorm lid te worden van de Na Er valt begrip op te brc instabiele Rusland niet in Polen en Hongarije zich ontdaan van het c banden met de Sovjet hebben zij van het V complimenten ontvang De Europese Gemeen realiseren dat het lanl landen niet zonder risic zich beter ontwikkelei Daarom is het noodzak; op toetreding tot de We

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1993 | | pagina 2