Goede voeding helpt tegen maagklachten bij marathon Italiaanse FIOD onderzoekt transfer-systeem Europa loopt voor op rest van de wereld met modernisering van judo DE STEM SPORT ©SUBARU VRIJDAG 22 OKTOBER 1993 trale grendeling Stuurbekrachtiging Irkt daartoe samen. De airbag. gordelspanners en klampen, svoer-beveitiging. Een super- llzones. Stalen balken in de pk nog kiezen voor ABS en een Ide zekere basis om puur te pen. En u vindt alles aan boord versie. Wijzigingen voorbehouden. INSTEEN :L STRAAT 20 Ï1140-13041 MOLENWATER 64 4510 AA Breskens 01172-3230 deurvergrendeling en stuurbekrachtiging EEN RELATIE DIE NIET STUK I poor Michel Bongers Turijn - De Guardia Finanza, de Italiaanse FIOD, is begon nen met een grootscheeps on derzoek naar malafide spe lers-transfers, waarbij voet ballers ver boven de vastge stelde marktwaarde werden verkocht. De aanleiding voor het onder zoek, die valt onder de noemer foperazione piedi-puliti' (ope- ratie schone voeten), is de duis tere transfer van de speler Ro mano. Hij werd in 1991 door Torino aan Venezia verkocht voor het bedrag van een kleine anderhalf miljard lires. Volgens de 'para metro', een vastgestelde maxi mum-marktwaarde die een spe ler vertegenwoordigt, kon Ro mano slechts verkocht worden voor 900 miljoen lires. In concre- to bleef er 470 miljoen lires aan de strijkstok hangen. In deze zaak bediende Torino zich van de truc van de 'koppel verkoop'; Romano werd gewoon volgens de regels voor 900 mil joen naar Venezia getransfe reerd, maar 'onder tafel' ver kocht men tevens de totaal on bekende jeugdspeler Alessandro Palestro voor het astronomische bedrag van 570 miljoen lires. Via deze constructie leverde de transfer van Romano alsnog het gewenste bedrag op, waarbij men gelijk een fiscaal voordeel tje boekte, omdat het hier deels 'zwart geld' betreft. Volgens de Guardia Finanza zou dit geld zich op rekeningen van Zwitser se banken bevinden, Het eerste slachtoffer in deze zaak is inmiddels gevallen. De ex-voorzitter van Torino, Borsa- no, zou het brein zijn geweest. Ook de transfers rond Scifo, Di- no Baggio, Lentini en Aguilera zouden volgens deze constructie hebben plaatsgevonden. Om het Italiaanse voetbal te zui veren, deed de Guardia Finanza onlangs een inval bij zeven clubs: Torino, Juventus, Milan, Inter, Genoa, Venezia en Cosen- za. Hierbij werd de boekhouding in beslag genomen. Tevens hield men een huiszoeking bij diverse spelers (Aguilera, Dino Baggio, Lentini), makelaars (Pasqualin, Fornaro en Caliendo) en (voor malige) boekhouders en mana gers van de genoemde clubs. foto anp Professionalisme de toekomst Judoka Angelique Seriese met haar zilveren medaille, die ze behaalde tijdens het jongste WK in Hamilton. foto afp Door Jaap van Essen Nijmegen - Nederland krijgt professionele judo ka's. De Judo Bond Neder land wil de financiering van topsport rigoreus wij zigen, waardoor er geld vrijkomt om een selecte groep judoka's een salaris aan te bieden. Ook al door soortgelijke plannen van het NSF/NOC moet op die wijze gelijke tred worden gehouden met de rest van West-Europa. Nieuwlichterij, als invoe ring van het professiona lisme, was tot enkele jaren geleden ondenkbaar, maar het judo staat onder zware druk, niet alleen in Neder land. Het IOC bracht het maximale aantal judoka's op de Spelen al terug tot vierhonderd. „Boven dien is er concurrentie op komst van het taekwondo", weet Anton Geesink, het Nederlandse IOC- lid. Volgens Geesink maakt het taekwondo een gerede kans om op de Spelen van Atlanta al toegelaten te worden. Een vol gende stap zou kunnen zijn, dat judo van de lijst Olympische sporten geschrapt wordt. „De ju- dosport moet veranderen, aan trekkelijker worden", betoogt de oud-Olympische kampioen. „En die veranderingen moeten snel doorgevoerd worden, veel sneller dan nu het geval is." Tv-geniek Judo blijkt niet tv-geniek ge noeg, althans niet in de huidige vorm. Dat er iets mankeert aan het judo, werd onlangs tijdens het WK in Hamilton weer eens pijnlijk duidelijk. Hamilton is een stad met ruim 300.000 inwo ners, gelegen in het dichtstbe volkte deel van Canada. Greater Toronto, waar Hamilton deel van uitmaakt, heeft een bevol king van bijna vier miljoen en laat zich goed vergelijken met de Nederlandse randstad. In het schitterende Copps Coliseum, normaal een ijshockeyhal met 17.500 zitplaatsen, kwamen op de vier wedstrijddagen gemid deld niet meer dan tweeduizend bezoekers. Het aantal betalende toeschouwers was slechts een Japanse fundementalisten opge worpen klippen. staan dat zij bereid zijn te den ken over meer fundementele wij zigingen. Zo raakt men in Europa ervan overtuigd dat het huidige pun tensysteem, bestaande uit yuko, koka, wazari en ippon alsmede een gelijk aantal mogelijke straf fen op de helling moet. In de eerste plaats vanwege de on- doorzichtbaarheid, maar boven dien omdat het defensieve judo Eén van de zaken die her en der in Europa goed wordt opgepakt, is de commerciële kant van het judo. Frankrijk was al hard be zig, Duitsland, Italië en Spanje volgen dankzij de inbreng van de concurrerende tv-stations. Judo ka's kunnen in die landen'fikse bedragen opstrijken. Nederland zal, als het aan Frans Hoogen dijk ligt, ook heel snel het pro fessionele judo omarmen. „Grote sponsors hebben we nog niet, al komt er puur in geld fractie daarvan, want het waren voornamelijk de zeshonderd deelnemers, officials en aanver wante personen, die, qllen ge tooid met een doorgangspas om de nek, de tribunes bevolkten. De aandacht was ook in de me dia minimaal. Een paar kleine stukjes in de lokale kranten, een paar flitsen op lokale tv-sta tions, dat was het wel zo'n beet je. Judo dreigt mondiaal gezien een soort underground-sport te wor den, reuze-gezellig voor een klei ne incrowd, maar absoluut onin teressant voor de sportlievende buitenwacht. In Europa wordt het gevaar onderkend en is er de laatste tijd heel wat in gang gezet om het tij te keren. Binnen de wereldbond IJF zijn verande ringen echter vrijwel onmoge lijk. Ieder initiatief tot moderni sering van de regels leidt schip breuk op de door de machtige er door gestimuleerd wordt. Experimenteren „In Nederland gaan we experi menteren met de puntentelling", kondigt Frans Hoogendijk aan. De voorzitter van de Nederland se Judo Bond is tevens vice- voorzitter van de Europese bond (EBU), belast met het takenpak ket televisie, advertizing en marketing, en zich terdege be wust van de penibele situatie. „De Japanners houden alles te gen en kopen de stemmen van piepkleine judolandjes. Japan ners zijn altijd al tegen verande ringen geweest. Ze waren tegen de invoering van het vrouwenju do, tegen de invoering van de gewichtsklassen, nu weer tegen de gekleurde pakken. Het is zó moeilijk om daar doorheen te komen. In Europa gaan we veel harder." gerekend nu al 125.000 gulden per jaar binnen, tegen de 40.000 gulden zo'n vier jaar geleden. Geld moet dus anders aange wend worden en daar hebben we binnen het bestuur onlangs een hele fundamentele discussie over gehad." Puriteinen Hèt voorbeeld van het halstarri- ge gedrag van de judo-puritei nen was in Hamilton de weige ring om judoka's in blauwe pak ken te laten aantreden. Op tele visie zijn de gevechten tussen twee in het wit gehulde vrouwen of mannen nauwelijks te volgen. Daarom is het in Europa al lang gebruik één van beide opponen ten in het blauw te laten vech ten. Maar omdat de Japanners hechten aan de symbolische waarde van de witte pakken, blijft alles bij het oude, laat „In onze ogen is het bieden van topsportfaciliteiten één van de basiszaken, die een bond moet verzorgen. Nu worden al die fa ciliteiten, als bondstrainers, sta ges enzovoorts, deels betaald uit de sponsorinkomsten. Sponso rinkomsten zijn echter niet structureel en dus betalen wij basisactiviteiten uit onzekere in komsten. Dat kan helemaal niet." „Daarom krijgt de bondsraad binnenkort het voorstel om de contributies te verhogen. We moeten uit onze eigen gelden de activiteiten betalen, die structu reel bij ons takenpakket horen. De sponsorbijdragen worden dan aangewend om de judoka's een vergoeding te bieden voor hun faciliteiten. Straks krijg je dus de situatie dat de bond alle judokosten betaalt, het topsport fonds en de sponsors zorgen voor inkomen van de judoka's en dat onze 'Gouden Bandenclub' bij zondere prestaties honoreert." Volgens Hoogendijk is de onder steuning van de topsporters ook in het belang van de recreatieve judoka's. „Dat station zijn we in Nederland toch al lang voorbij? Het is zonneklaar dat de top niet kan zonder een brede basis, maar de basis dankt zijn popula riteit ook aan de prestaties van de top. „We moeten gewoon financiële middelen vrijmaken voor de top sport, anders sterf je in de toe komst langzaam af. Nu zie je nog dat onze jeugd internatio naal steeds weer toppers her bergt, maar dat we op senioren niveau afhaken. Dat komt omdat we jongens en meisjes van een jaar of twintig niets te bieden hebben. We zijn afhankelijk van een enkeling, die zo 'gek' is grote offers te willen brengen om pres taties te leveren in een sport die niets oplevert." Door Martijn Hover Utrecht - Een onbetwist hoogtepunt uit de geschiede nis van het kluchtige Monty Python-collectief betrof de sketch, die op Pyhtoneske wijze de Paralympics uit beeldde. Eén van de num mers die de Britse komieken op het programma hadden gezet, was de marathon voor mannen met blaasproble- men: een landweg vol hard lopers, die om de honderd meter met hoge nood in de bosjes verdwenen. Absurd, natuurlijk. „Maar toch ook weer niet zo absurd als het op het eerste gezicht lijkt", zegt Harrie Peters van het Janus Jongbloed Researchcentrum van de Rijksuniversiteit Utrecht. Want hoewel specifie ke blaasmoeilijkheden bij duur- sporters meestal pas bij de do pingcontrole optreden, spelen de ingewanden in meer algeme ne zin de marathonloper wel degelijk vaak parten. Maag- en darmbezwaren hebben al menig atleet in het zicht van de finish pijnlijk en onsmakelijk doen stranden. Zeeziekte ..De klachten kunnen soms in derdaad behoorlijk uit de hand lopen", zegt Peters, die na een eerste onderzoek van Coca Cola een beurs van 25.000 gulden heeft gekregen om het probleem verder uit te pluizen. „De sym- tomen lopen uiteen van misse lijkheid, braken en een opgebla zen gevoel tot regelrechte diar ree", vertelt de bewegingsfysio loog. „De prezieze oorzaak ken nen we nog niet, maar mechani sche belasting van het maag darmkanaal lijkt voor de hand te liggen. Het schokken bij het neerkomen van de voeten ver oorzaakt bij sommigen een ge voeligheid, die je kunt vergelij ken met andere vormen van 'bewegingsziekte', zoals zee ziekte of wagenziekte." Opvallend is dat sommige atle ten er veel meer last van lijken te hebben dan anderen. „De' oorzaak daarvan is evenmin ge heel opgehelderd", aldus Peters. „We vermoeden echter dat het te maken heeft met de door bloeding van de wand van het maag-darmkanaal. Die door bloeding neemt af bij inspan ning: bloed dat normaal naar het maag-darmkanaal wordt getransporteerd, is dan nodig om de spieren van extra zuur stof te voorzien. Zwitserse re search lijkt een oorzakelijk ver band aan te tonen: daar hebben ze ooit twee marathonlopers on derzocht, van wie de een altijd maagklachten had en de ander nooit. Bij meting van de door bloeding van de maag-darm- wand bleek die bij de 'gezonde' atleet met dertig procent te zijn afgenomen en bij zijn 'zieke' collega met liefst zeventig pro cent. Maar omdat het Zwitserse onderzoek zo beperkt van opzet was, zijn er geen echt harde conclusies uit te trekken." Bloedverlies Een derde bijdrage aan de klachten wordt mogelijk gele verd door beschadiging van de cellen in de wand van het maag-darmkanaal. Peters: „De mechanische belasting van de ingewanden kan de celwanden beschadigen, met als gevolg bloedverlies. Bovendien wordt de darmwand bij zware inspan ning doorlatender, waardoor giftige afvalstoffen, die normaal worden uitgescheiden, via de darmwand in het bloed kunnen belanden." Bij het onderzoek in het Janus Jongbloed Researchcentrum werden 32 tri-atleten afwisse lend op de home-trainer en de tredmolen gezet (steeds drie kwartier). De deelnemers aan het onderzoek werden op drie manieren gevoed: water met een 'smaakje' als placebo; een spe ciale, met mineralen en vitami nen 'opgekrikte' sportdrank en semi-vaste voeding, die bestond uit brood, een banaan en si naasappelsap. Daarbij bekeken de onderzoekers twee dingen: hoe lang hielden de tri-atleten het vol en in hoeverre kregen ze maag- en darmklachten. „Drie dingen zijn duidelijk naar voren gekomen", aldus Peters. „Ten eerste dat sportdranken weliswaar tot betere prestaties leiden, maar dat dat alleen het geval is bij langdurige inspan ning (anderhalf uur of meer); ten tweede dat het optreden van maag- en darmklachten vooral individueel bepaald is: de ene sporter schijnt er gevoeliger voor te zijn dan de andere. En tenslotte is ons duidelijk gewor den dat maag-darmklachten bij het lopen veel meer optreden dan bij het fietsen." Vooral dat laatste wijst op me chanische belasting als mogelij ke oorzaak. Fietsen is immers een gelijkmatiger, minder schokkende beweging dan hardlopen. De vraag die op de lippen brandt, luidt ongetwijfeld: is er iets aan te doen? „Tot op zekere hoogte", zegt Peters. „De atleet krijgt te maken met een tegen strijdigheid: normaal gesproken neemt de doorbloeding van de darmwand toe als je gegeten hebt en af als je je inspant. Maar een atleet moet zich ener zijds inspannen en anderzijds niet vergeten tijdens de inspan ning te eten. De vraag is wat er in dat geval in zijn ingewanden gebeurt. Dat hopen we met ver der onderzoek te achterhalen." Peters zegt dat atleten die vaak last hebben van maag- en darmklachten bij een duurin- spanning, de doorbloeding van hun darmwand in bepaalde ma te kunnen 'trainen'. „Daarnaast moeten ze hun voeding aanpas sen. Dat is een kwestie van uitproberen: welke voedings middelen veroorzaken bij jou de minste klachten. En je moet je goed voorbereiden: het heeft geen zin om te trainen met voedingsprodukt X als je weet dat tijdens de wedstrijd pro- dukt Y langs de weg staat. Dat is vragen om moeilijkheden." De allereerste marathonloper was de boodschapper, die nieuws van de Griekse overwin ning op de Perzen bij het plaatsje Marathon naar Athene bracht. De man arriveerde in Athene, deed kond van het goe de nieuws en viel prompt dood neer. Wat had hij fout gedaan? Peters lacht: „Daar heeft na tuurlijk nooit iemand onder zoek naar gedaan, dus dat zal wel niet meer te achterhalen zijn. Maar vermoedelijk was de man niet voldoende getraind en had hij onderweg niet genoeg gegeten eh gedronken. Daar wisten ze toen nog niets van." Tegenwoordig wel, gelukkig. Maag- en darmbezwaren hebben al menig atleet tijdens een marathon pijnlijk en onsmakelijk doen stranden. FOTO ANP i: Autobedr. van Broekhoven BV, H. Roos BV, tel: 01687-2484. I

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1993 | | pagina 11