DE STEM Ëen enfant terrible van 53 Aangenaam concert met Roberto Benzi UIT Pim de la Parra: "Minimal movie de redding van de Europese cinema SUSKE WISK HAMBONE Federico Fellini ernstig ziek De blauwe hemel van Wolfgang Laib IN BEELD mm hoe v/w vb M/M ÓOi(PMErl'! „Seks is absoluut iets watje moet leren" Angela Groothuizen, tv-presentatrice De la Parra maakte in de jaren zestig en zeventig samen met Wim Verstappen films als 'Blue Movie' en 'Frank en Eva'. Hij verdiende er behalve veel geld ook de kwalificatie 'enfant terri ble' mee. Van dat eerste is wei nig meer over, een enfant terri ble voelt De la Parra zich nog steeds. Kijk maar naar zijn minimal movies, volgens hem de enige redding van de Europese cinema. Hij is de godfather van deze stroming. Het kantoor ziet er net zo uit als je mag verwachten van een maatschappij die zich bezig houdt met minimal movies. Een enkele kamer in een statig Am sterdams herenhuis, een groot schoolbord waarop de produk- tiegegevens van 'Dagboek van een zwakke yogi' nauwkeurig staan bijgehouden, veel posters aan de muren, door zijn dochter tje van acht gemaakte schilderij tjes, enkele telefoons en een computer. De gehele top van de coöperatie 'Yogi Productions' is aanwezig: Margot Barel, Pim de la Parra en assistente Simone Berghuis, de derde schakel in de gouden triangel, zoals De la Parra verte derd opmerkt. Er is sprake van enige spanning, want in het laboratorium wordt de laatste hand gelegd aan de geluidsband van 'Dagboek van een zwakke yogi' en een dag later is de eerste vertoning van de film gepland. „Maar alles komt goed," verzekert De la Parra met de rust van iemand die alles al eens heeft meege maakt. Filmgek Op filmgebied is dat zeker zo, de van film bezeten De la Parra zag in zijn vakgebied de hemel en de hel. Twintig jaar oud kwam de in Paramaribo geboren apothe kerszoon in 1960 naar Nederland om politieke en sociale weten schappen te gaan studeren. Hij stapte echter al snel over naar de Filmacademie. En bracht dagen door in de bioscoop. „Ik heb inmiddels denk ik wel zo'n veer tien-, vijftienduizend films ge zien." Hij noemde zich in een artikel in Skoop filmgek, op die manier zijn passie voor film bekennend. Hij maakte enkele kleine films, die niet erg opvielen. Dat veran derde toen hij in 1965 samen met Wim Verstappen de produktie- maatschappij Scorpio Films op richtten. Het motto van het duo dat de in hun ogen vastgeroeste vaderlandse filmerij te lijf wilde: Door Wil Kester In de schaduw van spektakelfilms als 'Jurassic Park', 'Cliffhanger' en 'Last action Hero' die in de Nederlandse bioscopen volle zalen trekken, duikt in de filmhuizen af en toe een met minimale middelen vervaardigde Neder landse film op. Aan deze minimal movies is bijna altijd de naam verbonden van Pim de la Parra. Zo ook aan 'Dagboek van een zwakke yogi', een film die hij samen met Margot Barel produceerde en die binnenkort in roulatie komt. „Beter een slechte film dan geen film. Hun samenwerking leverde een aantal vanwege het vele bloot spraakmakende, succesvolle films op. 'Obsessions', met de toen nog volslagen onbekende Martin Scorsese sl co-scenarist, 'Liefdesbekentenissen' met Mi chael York en Ramses Shaffy, 'Rubia's Jungle', in 1971 de grote klapper 'Blue Movie' en een jaar later 'Frank en Eva', de door braak van Willeke van Ammel- rooij en de eerste Nederlandse film over een LAT-relatie. Miljonair werden Pim en Wim ervan. Het geld verdween echter als sneeuw voor de zon. Niet omdat het werd besteed aan hui zen, snelle boten of aandelen, nee, het werd in film gestoken. Die dus geen succes werden. Of ze schonken het aan beginnende regisseurs. Spijt? De la Parra in ieder geval niet. „Film is voor mij meer een zaak van liefde, niet expliciet van geld." Barst Halverwege de jaren zeventig kwam er een barst in de zo hecht lijkende relatie Pim-Wim. Ver stappen stapte uit Scorpio Films en De la Parra ging vervolgens failliet. Het wrange is dat zijn mooiste en beste film („Tot nu toe", haast hij zich te zeggen) hem over de rand gooide. 'Wan Pipel', een schitterende film over het net onafhankelijk geworden Suriname („Een soort Max Havelaar") had hem bijna twee miljoen gulden gekost. En werd een flop. „Maar ik ben er trots op hem gemaakt te hebben. Trouwens, hij wordt nog altijd her en der over de wereld ver toond. En men zegt dat Salaam Bombay er schatplichtig aan is." Zwaar teleurgesteld vertrok De la Parra na het echec van 'Wan Pipel' naar Aruba en schreef daar zijn autobiografie 'Prins Pim'. Halverwege de jaren tach tig dook hij plotseling weer in Nederland op met 'Paul Chevro let en de ultieme hallucinatie', in 1987 gevolgd door 'Odyssee d'amour'. Films, die met een mi nimaal budget vervaardigd wer den. Stapje Het stapje, dat hij een jaar later maakte naar de minimal movie bleek dan ook niet groot. 'Lost in Amsterdam' was de eerste, geproduceerd door het collectief Commercial Artists 1988, ook wel de 'Academie voor Elemen taire Cinematografie' genoemd, 'Dagboek van een zwakke yogi' inmiddels de vijftiende. Rome (rtr) - De Italiaanse filmregisseur Federico Fellini, die in augustus werd getroffen door een beroerte, is in het weekeinde met hartproblemen opgenomen in een Romeins ziekenhuis. Zijn toestand is ernstig. Dr. Gianfranco Turchetti, Fellini's persoonlijke arts, zei dat de 73-jarige regisseur maandagochtend buiten bewustzijn was. Fellini heeft volgens de dokter geen tweede beroerte gehad. Verder onderzoek is echter noodzakelijk. Later op de dag weerd vermeld, dat hij in coma lag. Fellini was verlamd aan zijn linkerzijde sinds hij in augustus in Rimini werd getroffen door een attaque. De regisseur van klassiekers als 'La Dolce Vita' en 'Amarcord' en '8-1/2' was juist met de revalidatie begonnen in ziekenhuizen in Noord-Italië en Rome. Zondag werd hij onwel tijdens een bezoek aan zijn vrouw, de actrice Giulietta Masina, in Rome. Hij werd direct opgenomen in de intensive-care van het Umberto I-ziekenhuis in de Italiaanse hoofd stad. In zijn lange carrière won de bekendste Italiaanse regisseur vier maal de Oscar voor de beste buitenlandse film. Eerder dit jaar werd hij voor zijn hele oeuvre beloond met een speciale Oscar van de Amerikaanse filmindustrie. De minimal movie is volgens het evangelie van'De la Parra ont staan als een soort tegenkracht, als een reactie op de ambtenarij en de willekeur bij de subsidië ring door het Fonds voor de Nederlandse Film en het Pro- duktiefonds. „De minimal movie is niet door mij ontdekt, maar uit nood geboren", zegt hij. „Wij proberen het maken van films weer het grote avontuur te laten zijn dat het eigenlijk is. Met talenten, vaklieden en durfals, die anders nauwelijks of zelfs nooit een kans zouden krijgen." Godfather Vreemd is het niet, dat De la Parra het etiket 'godfather van de minimal movie' kreeg opge plakt. „Nee man, want ik heb in het verleden niets anders gedaan dan minimal movies maken. De minder gelukkige terugkeer van Joszef Katüs naar het Land van Rembrandt, mijn eerste produk- tie voor Scorpio Films, was de eerste minimal movie." Sinds die eerste film van het duo Pim en Wim uit 1966, de hoogtij dagen van provo, is er in de vaderlandse cinema veel veran derd. „Er is tegenwoordig bij voorbeeld veel meer talent. Alle maal jongelui die carrière willen maken bij de lange speelfilm. Dat is niet eenvoudig met de tien films die jaarlijks in Nederland worden gemaakt. Daarom ko men ze bij de minimal movie terecht. En dus bij mij. Bij de pionier, iemand van de generatie filmmakers die Fóns Radema kers als papa had." Tot een groot succes a la 'blue Movie' heeft De la Parra het met een van zijn tot dusver gereali seerde minimal movies nog niet gebracht. Al werden bijvoor beeld 'How to survive a broken heart' en 'The best things in life' van de als zeer talentvol herken de regisseur Paul Ruven goed ontvangen door de kritiek. Wat De la Parra overigens een zorg is. Niet voor niets noemt hij de meeste recensenten met een knipoog naar 'pus' bij voorkeur critipi. „De enkele bonafide cri tici kunnen daar wel om la chen." Gunst Met het uitbrengen van 'Dag boek van een zwakke yogi' denkt het producersduo Barel/De la Parra echter wel te kunnen din gen naar de gunst van het pu bliek. „Er komen in deze Nederlands talige film zaken aan de orde die de moderne mens van nu bezig houdt. En bovendien gaan we niet in filmhuizen uit, maar in heuse, luxe theaters. Volgende week hebben we daar een ge sprek over met MGM. Ik heb er alle vertrouwen in. Deze film gaat minstens 30.000 bezoekers trekken." Is het grote succes tot nu toe uitgebleven, waardering kreeg De la Parra wel. Twee jaar gele den ontving hij tijdens de Film dagen in Utrecht een Gouden Kalf voor zijn totale oeuvre. Maar erg blij was hij er niet mee. „Ik had het Kalf liever alleen voor Two People gekregen. Een minimal movie die net was uit gekomen. Ik speel daar trouwens een prachtige Portugese bellboy in. Bovendien werd me in die tijd net een subsidieaanvraag door de neus geboord voor de afwerking van 'Het labyrint der lusten'. Idioot, je krijgt van de ene kant een prijs en anderzijds wordt je belet een film af te maken." Klimaat Toch is het klimaat voor de minimal movies volgens volgens De la Parra goed. „Het zijn de meest vrije films, zonder conces sie aan de commercie. Ik geloof absoluut, dat deze richting na verloop van tijd net zo bekend zal zijn als de nouvelle vague. De minimal movie wordt de redding van de Europese cinema, vooral in de kleine filmlanden. In een dag of zes, zeven wordt een film gedraaid. De jonge mensen, die gratis mee doen, krijgen een fan tastische opleiding. Iedereen kan aan de slag. En er zit hier zoveel talent." En De Ia Parra wijst op alles wat het piepkleine Nederland inter nationaal in anderhalve genera tie al vóór en achter de camera heeft opgebracht. „What about Paul Verhoeven, Rutger Hauer, Menno Meijes. What about Jan de Bont, Louk Dikker, Renée Soutendijk, Jeroen Krabbé. Internationale powerhouses uit een landje waarin iedereen toch neerkijkt op de eigen filmindustrie. Als Paul Verhoeven in 6,5 maand Total Recall maakt en wij maken in 6,5 dag op 16 mm Max&Laura&Henk&Willie dan is dat in principe alleen een schaalvergrotende kwestie. Maar basically is hij met hetzelfde be zig als wij." Geen pauze En dan komt weer even het 'enfant terrible' boven in de in middels 53-jarige Prins Pim. Pim de la Parra: „Film is voor mij meer een zaak van liefde, niet expliciet van geld. FOTO ARCHIEF DE STEM „Wij willen de kijker terughalen naar de bioscoop. Naar de Ne derlandse film. Onze bioscopen scoren de minste bezoekers van de hele EG, zelfs minder dan Portugal. We zijn trouwens ook een van de weinige landen waar in midden, in de hoofdfilm nog wordt gepauzeerd. Een crime, die zo snel mogelijk afggeschaft moet worden. Van de andere kant kun je ook zeggen dat we als Nederlandse filmmakers niets voorstellen wanneer niemand een kaartje voor ons eigen produkt wil ko pen. Dan slagen we er niet in buiten de calvinistische condi tionering te komen. Met als ge volg dat we alleen maar brave films blijven maken. Willen we dat? Nee toch." De bijenwasruimte van Wolf gang Laib (Duitsland, 1950) maakt sinds ongeveer een jaar deel uit van de De Pont, de stichting voor eigentijdse kunst in Tilburg. In de relatief korte tijd van het bestaan van de Wachsraum op die plek is het bezoek daaraan voor mij onge merkt een dwingende gewoonte geworden. Elke keer dat ik in De Pont ben, loop ik de schaars verlich te gang binnen aan de rand van de indrukwekkende tentoon stellingsruimte. Vanuit de grote zaal is de bijenwasruimte niet zichtbaar. Maar in de overgave aan al die andere kunst kom je vanzelf binnen reukafstand van de bijenwas. De reuk is het eerste zintuig waarmee je dit werk van Wolfgang Laib er vaart. Ineens vangt de neus die koele en zoete geur op van bijenwas. Bijenwas is vettig en rijk en die sensatie ruik je. De toegang is een deurgat in de grote witte muur van de oude fabriekshal. Een klein trapje af en je bent omgeven door zachtbruine bij enwas. Een gang van 9 meter lang, 3.25 meter hoog maar am per 1 meter breed die helemaal bezet is met platen bijenwas. Een veelheid van intense, zin- tuigelijke waarnemingen neemt bezit van je. Door een schamel peertje aan het plafond wordt de gang ver licht en kun je zien. Je bent ondergedompeld in een geur die door gewenning aan de sen satie weer wat verflauwt. En als de tekst bij de ingang niet dringend had verzocht de was niet aan te raken, zou de nei ging moeilijk bedwingbaar zijn geweest om het wel te doen. Door Frits de Coninck Bijenwas in die hoeveelheid heeft iets lichamelijks dat je wilt aanraken en voelen. In je hoofd hoor je zelfs het gezoem van al die zwermen bijen die niet aflatend bezig zijn geweest de honingraten te vullen die ze gemaakt hebben van hun was. Hoe onwaarschijnlijk veel han delingen van die kleine bijen zijn er niet nodig geweest om Wolfgang Laib zo'n installatie te kunnen laten maken. In de stilte van die gang bedenk je hoe betrekkelijk tijd dan ineens is. In De Pont zijn tot 6 februari volgend jaar een aantal werken samengebracht die inzicht ge ven in de beleveringswereld van Wolfgang Laib. Want veel meer dan een verzameling losse kunstwerken die elkaar opvol gen in tijd is het werk van hem de uitdrukking van een levens houding met een grote innerlij ke samenhang. Nu krijgt de Wachsraum de tot de vaste col lectie van De Pont behoort, een organische binding met het an dere werk dat Laib tijdelijk daaromheen heeft gerealiseerd. Bijna al het werk heeft Laib direct op de grijze vloer ge plaatst. Het heeft geen andere beelddrager nodig, geen sokkel, geen lijst, niks. Het wezen van Laibs kunstopvatting ligt in de natuur van het materiaal dat hij gebruikt en niets mag daar van afleiden. Vanaf zijn eerste expositie, zo puur en zo geconcentreerd dat een ongehoorde kwaliteit van de stof naar boven wordt ge haald. Het materiaal is steeds hetzelfde en daarmee dus ook het werk, en toch is het steeds weer anders. Bij elke gelegen heid opnieuw realiseert Laib zijn werk, in harmonie met de ruimte waarin het moet be staan. Daaraan ligt een kun stopvatting ten grondslag die voor ons westerlingen bijzon der is. Voor een westerse kun stenaar heeft een werk in feite afgedaan als het eenmaal be staat. Hij concentreert zich op een nieuw werk dat een volgen de stap is in zijn artistieke ontwikkeling die zich als een lijn in de tijd voltrekt. Wolfgang -Laib, daarentegen, keert steeds weer terug naar dezelfde materie, een soort van levenscyclus. Stuifmeel, rijst en bijenwas, bronnen van leven, zijn oeroud en in Laibs handen tegelijk splinternieuw. In een van de afgesloten ruimten in De Pont heeft Laib in een vier kant van (ongeveer) 3 bij 3 meter stuifmeel uitgestrooid op de grijze vloer. Stuifmeel, wat is dat nou helemaal, zo kwets baar, zo vluchtig. Maar in de hoeveelheid en concentratie waarin hij het pure stuifmeel gebruikt, is het geel overdonde rend. Zo geel, zo intens geel, dat zie je nergens in de natuur, want aan die minuscule korrels stuifmeel in die individuele bloem, daar gaan wij aan voor bij. Het stuifmeel doet je beseffen hoeveel tijd en identieke han delingen nodig zijn geweest om het in die hoeveelheid te verza melen. Als een monnik heeft LAib gewerkt in de velden en bossen rond zijn huis in Zuid- Duitsland, zomers lang, om potjes met stuifmeel te vullen. In het werk dat in Tilburg op de grond ligt, krijgt de tijd een Marmer en melk van Wolfgang Laib. stoffelijke gedaante in geel en daarmee wordt het abstracte zichtbaar. Dit kan alleen maar in stilte en rust, want de geringste versto ring van het evenwicht kan het stuifmeel doen wegwaaien. De rust en stilte gelden niet alleen de atmosfeer in De Pont maar ook de innerlijke harmonie in het werk van Laib. Zoiets als het evenwicht tussen Yin en Yang, het evenwicht tussen lichaam en geest. En die harmonie zit, bijvoor beeld, in het stuifmeel of in de bijenwas. Die harmonie is er altijd geweest zolang de mate rie bestaat. Oneindig veel lan ger dus dan de kunstenaar wiens individualiteit er niet eens zoveel meer toe doet. Wolfgang Laib verzamelt stuif meel en hoopt het op tot een berg, hij gebruikt de was van miljoenen bijen voor een gang. In die gedaante is de materie van een intensiteit, van een volheid die de mens zelf niet kan maken. Dat zou, zo meent hij, een enorm misverstand zijn. Hij noemt dat het verschil tus sen een blauw schilderij en een blauwe hemel. Tussen de wer kelijkheid en de nabootsing daarvan. En als hij was verza melt of in het bloeiende veld het stuifmeel in een potje op vangt, dan geldt voor hem de blauwe hemel die hij recht streeks wil laten zien. Dus maakt hij geen schilderij, geen beeld, geen installatie, met die beperkte indeling kun je zijn werk ook niet benoemen. Wolfgang Laib onttrekt zich aan de geijkte categorieën en systemen die het denken in klemmen in grijpbare verban den. Laib wil niet afhankelijk zijn van een systeem, een indi vidueel lichaam, van het hier en het nu. Daarom ook heeft hij het beroep van arts nooit uitge oefend terwijl hij doctor is in de medicijnen. De binnen de westerse weten schap gestelde grenzen, alsme de de daarin gezocht oplossin gen bevielen hem niet. Boed- histische teksten, reizen door Islamitische landen en het al duizenden jaren hetzelfde leven op het Indiase platteland heb ben hem naar een andere op vatting van leven gevoerd, ver van onze rationele systemen. De vloer heeft dezelfde beteke nis binnen zijn werk als de vloer in de moskee, de ruimte waar alle overbodigheid uit ge weerd is. De kelim die de mos- keevloer bedekt, is leeg en heeft tegelijk door de ontelbare her haling van het patroon een vol heid die het kleed een symboli sche betekenis verschaft die staat voor het leven. Die idee van leegte en volheid heeft Laib gerealiseerd in zijn melksteen. Een plaat marmer, van 1.20 bij 1.30 meter en 2 centimeter dik, zorgvuldig in Macedonië gezocht om zijn warme, organische karkater, heeft hij met de hand uitgesle pen zodat een ondiep bassin is ontstaan. Dat heeft hij heel voorzichting volgegoten met melk, precies tot aan de rand en geen druppel meer. Het op pervlak van de melkplas staat gespannen als een koepel in een volmaakte rust. Een stofje dat onzichtbaar van uit de grote ruimte in de witte plas neerdaalt, wordt onmid dellijk zichtbaar. Beter gezegd, het maakt de leegte zichtbaar van een natuurlijke stof die tegelijk in volmaakte volheid het marmer vult. Dat wat de mens bedenkt en de stof is, vinden in dit werk hun volko men evenwicht, in een witheid die door geen mens te maken valt. Dat is het verschil tussen een blauw schilderij en een blauwe hemel. Wolfgang Laib tot 6 februari 1994 in De Pont, Wilhelmina- park 1, Tilburg. Breda - Stadsschouwburg Concordia. Concert door Het Brabants Orkest olv. Roberto Benzi, m.m.v. Pascal Rogé (piano). Muziek van Fauré, Debussy, Ravel en Poulenc. Gehoord op zondag 17 okto ber 1993. Door Geert van den Dungen Het Brabants Orkest bracht zon dagmiddag in het Bredase Con cordia een compleet Frans pro gramma, dat onder leiding van de beroemde Franse gastdirigent Roberto Benzi uitgroeide tot 'un vrai midi de fête'. 'Iberia' van Debussy en 'Rhapso- die Espagnole' van Ravel vorm den de op Spanje geïnspireerde hoekdelen van het programma. Hoewel geen van beide compo nisten gebruik maakten van au thentieke folkloristische gege vens, is de muzikale uitwerking van hun inspiratie verschillend van elkaar. Gebruikte Ravel bijvoorbeeld verschillende danstypen als uit- gangspunt, met daardoor een scherpe profilering van ritmiek en melodiek: Debussy's hispanis men zijn een gevolg van zijn evocatie van atmosfeer en zon licht, of van het contrast daar van, de nacht. Hij wilde meer de indrukken die Spanje in hem opriep in zijn eigen muziek ver tellen. Het gevolg hiervan is dat de Spaanse partituren van Ravel in de oren van het grote publiek veel Spaanser klinken dan die van Debussy. FILMS GOES -Grand Theater 20 u. Jurassic Park. HULST - De Koning van Engeland 20 u. Jurassic Park. 20 u. Angie. 20 u. The firm. 20 u. Slivèr. 20 u. The fugitive. VLISSINGEN - Alhambra 1 20 u. Jurassic Park. - Alhambra 2 20 u. The firm. - Alhambra 3 20 u. The fugitive. - Alhambra 4 20 u. Angie. BERGEN OP ZOOM - Cinem'actueel 1-2-3 20 u. Jurassic Park. 20 u. Madame Bovary. 20 u. In the line of fire. - Roxy 1 - 20 u. The firm. -Roxy 2 - 20.15 u. Sliver. GENT - Decascoop 14.30, 17, 20 en 22.30 u. Ad Fun- dum. 17, 20 en 22.30 u. Boxing Helena. 14.30 en 17 u. Homeward bound. 14.30. 17, 20 en 22.30 u. The firm. 14.30, 17, 20 en 22.30 u. In the line of fire. 20 u. Tina. 14.30, 17, 20 en 22.30 u. Sliver. 14.30, 17, 20 en 22.30 u. The fugitive. Het slot van dit matineeconcert, Ravels 'Rhapsodie Espangnole' had een spectaculair karakter I door de rijke orkestratie en de I effectvolle toepassing van vurige Spaanse dansmotieven en volks melodieën. Benzi leidde het orkest met ener zijds ritmische precizie en an derzijds vele joyeuze gebaren; een prachtige combinatie die volleclig uitdrukking gaf aan inhoud van de muziek. Een apart I compliment verdient Anne de Vries, die met zijn melancholieke althobo-soli het dubbele karak- ter van deze muziek, melancho lie met uitbundigheid, onder streepte. Het raffinement dat Debussy in I zijn 'Iberia' stopte, kwam vooral in details naar voren; zoals in de onvergelijkbaar natuurlijke overgang van 'Parfums de la nuit' naar 'Le matin d'un jour de fête'. Geheel volgens Andalusi- sche muzikale tradities gaan bij I Debussy dromerigheid en ritme gelijk in elkaar op, waardoor zijn suggestie sterker is dan bij Ravel. Dirigent Roberto Benzi had ook I deze partituur volledig in zijn hoofd. Zodoende kon hij Het Brabant Orkest stimuleren tot een hecht en muzikaal samen spel. Interessant in dit programma waren ook de twee zelden uitge voerde werken voor piano en orkest van Poulenc en Fauré. Vooral Poulenc pianoconcert was de moeite van het beluiste ren waard. 22.30 u. Guilty as sin. 14.30, 17, 20 en 22.30 u. Hot Shots 2. 14.30 en 17 u. Cliffhanger. 20 en 22.30 u. The piano. 20 u. L M Rock Concert: Blues Brothers. ROOSENDAAL - City 1-2-3 20 u. The firm. 20 u. Jurassic Park. 20 u. Raise the red lantern. h RADIO 1 Fik heel uur en 7.30, 8.30, 12.30, 13 30 17.30, 18.30 en 06.30 Nieuws. kRfr' 7 07 Echo 9.05 Dingen die aebeuren <M/V>. NCRV: 12.07 Hier en Nu (12.45 Aandacht voor agrari sche actualiteiten.! V00. 14.05 Nieuwsradio. TROS: 19.04 Interak- tief 20.04 Klantenservice VOO: 22 04 Sportradio. NOS: 23.07 Met het ooq op morgen VARA: 0.04 For the record. 2.02 Geen tijd. 5.02-7.00 Ochtendhumeur RADIO 2 Elk heel uur Nieuws, AVRO: 7.04 Sugar in the morning. 9,04 Arbeids vitaminen op 2.12.04 Het beleg van Hilversum. EO: 14.04 De gouden qreep 15.04 Formule 2. 17.04 Alle mensen. VPRO: 18.04 Ekkel horizon taal AVRO: 19.04 Album. 22.04 Li melight. 23.04-24.00 Bluefunk 'n soul RADIO 3 Elk heel uur (behalve 20.001 Nieuws. AKN: 6.02 Breakfast-club. 9 04 Arbeidsvitaminen. 11.04 Baas van de dag. VARA: 12.04 Denk aan Henk. 14.04 Carola. AKN: 15.04 popsjop II en II). VOO: 17,04 Rinkel- dekinkel. NOS: 18.04 Oe avondspits. EO 19 04 Spoor 7. AVRO: 20.04 For- za, VPRO: 21.04 Vil.la 65. TROS: 0.04 Nachtwacht. VARA: 2.02 Mol of Mark. AKN: 4.02-6.00 Pyjama FM RADIO 4 Om 7.00, 8.00, 13.00, 18.00 en 20.00 Nieuws. TROS: 7.02 Een goede mor gen met dr. Albert v.d. Heuvel. 9.00 Muziek voor miljoenen 11.00 Och tendconcert, met om 11.00 I. Radio Filh. Ork. met viooi,cello, hobo en fagot; 12.30 II. Wiener Schubert Trio. 13.04 De klassieke top 10 en nieuwe klassieke cd's. 14.00 Mid dagconcert: Pique dame, opera van Tsjaikovsky. Boston Symphony Orch o.l.v. Seiji Ozawa met sol. NCRV: 16.00 De Nederlanden. 17.00 Leger des Heilskwartier. 17.15 Mu ziek in vrije ti|d. 18.04 Geloven in muziek. 18.45 Orgelconcert. 19.15 Klassiek in vogelvlucht. 20.02 Avondconcert, met om 20.02 Turan- dot, opera van Busoni; 21.30 Piano- muz. EO: 22.30 Orgelbespeling. 23.00 De oratoria van G. F. Handel. 23.30 Songs of praise. 24.00-1.00 Slotakkoord RADIO 5 Elk heel uurt/m 18.00 Nieuws. NOS: 6.45-6.50 Mededelingenrubriek met uitgebreid weerbericht en scheepsvaartberichten. 7.05 Vroeg op 5. IKON: 8.50 Snippers. NOS' 8.55 Waterstanden. VPRO: 9.02 VPRO's dinsdag op 5, met om 9.02 Het gesprek; 9.45 Instituut Schreuders; 10.02 Ontmoetingen in de natuur met Gied Jaspars; 10.42 De jazz van Pete Felleman; 11.02 Ischa; 11.55 Vrije geluiden; 12.02 Het debat; 12.50 Het Niek Stein-archief; 13.10 De documentaire: 14.02 Passages passanten; 15,02 Boeken; 16.02 Ste nen des aanstoots; 16.20 Kunst- wacht. NOS 17.10 Radio UIT. PP: 17.50 D'66. KRO/RKK; 18.02 Tot uw dienst. EO: 19.00 Waar waren we ook alweer? NOS: 19.15 Nieuws en actualiteiten in het Turks. 19.50 Nieuws en actualiteiten in het Ma rokkaans en Berbers. 2040 Actuali teiten in het Chinees. TELEAC: 21.00 Britse en Amerikaanse literatuur. 21.30 Russisch voor beginners. 22 00 Hello England. 22.30 Pronto? NOS: 23.07-24.00 Met het oog op morgen OMROEP BRABANT ANP-nieuws: Zie Radio 1 7.05 Bra bants nieuws, actualiteiten en De krant in Brabant. 7.55 Weerman Johan Verschuuren. 8.08 Brabants nieuw. 8.11 Radio Nieuws Centrale. 8.32 Brabants nieuws, actualiteiten en weerman. 9.03 Brabants nieuws. 9.07 Muziekkiosk. 10.03 Brabants nieuws. 10.07 Draai-bank. 11.03 Brabants nieuws. 11.07 Van harte. 12.05 Brabants nieuws, actualitei ten. 12.55 Bericht voor boer en tuinder. 13.08 Brabants nieuws. 13.11 Radio Nieuws Centrale. 13.32 Brabants nieuws. 13.34 Muziek. 14.03 Brabants nieuws. 14.07 Mu ziekkiosk. 15.03 Brabants nieuws Aansl: Prikbord I 16.03 Brabants nieuws. Aansl.: Prikbord II 17.05 Brabants nieuws en actualiteiten 17.45 De agenda. 17.55-18.00 Nieuwsoverzicht

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1993 | | pagina 18