DE STEM
Knokken tot hel einde
Kop-van-jut van Engeland
Van Dorst Chrysler
kwaliteit leasen
chrysler leasen
mm
m
pn leasen,
[n heeft u al
[aar u anders
[moeten
1st bedrag
I van
frag staat het
lieve
je nivo
s dit gedeelte,
aftrekbaar van
B
m
Geplaagde bondscoach Graham Taylor blijft lachen
ft
lieuwe
Rijkheid
F mike
Speelhuislaan 156-Breda-Tel. 076-715511
Sport
ZATERDAG 9 OKTOBER 1993 DEEL
De 62e interland van Jan Wouters (33) wordt een heel
belangrijke. Woensdag moet Oranje in Rotterdam
van Engeland winnen om uitzicht te houden op de
eindronde van het wereldkampioenschap in de
Verenigde Staten. Gaat het mis, dan is de
interlandcarrière van Wouters voorbij. „Ik blijf
knokken tot het einde", belooft hij in München. Daar
ipreekt hij over Bayern, Oranje en de beruchte
elleboogstoot.
Door Bert Willemsen
München - De herfsttinten van
ie eiken langs de Sabenerstrasse
a München vlammen in het zon
licht. Ontelbare kleurschakerin
gen weerspiegelen in het glim
mende glas, dat samen met wit
beton en rood metaal het gebou
wencomplex van FC Bayern Mü
nchen omhult. Achter die opval
lende facade heeft Jan Wouters
jn werkplek.
öefenmeester Erich Ribbeek laat
zijn keurtroepen een ontspannen
training afwerken. Want het sei
zoen is zwaar, loodzwaar. Om
ruimte te scheppen voor de voor
bereiding op het wereldkampi
oenschap in de Verenigde Sta
ten, waar Duitsland volgend jaar
de titel verdedigt, is het voetbal
seizoen samengeperst. Het over
laden programma, met veel mid-
weekse wedstrijden, vreet
kracht. Toch komt uit de mond
van Jan Wouters geen woord,
ook maar in de verste verten
op een klacht lijkt. „Familiele
den van mij werken in de bouw",
zegt hij. „Zelf heb ik nog een
tijdje aan de lopende band ge
staan. Dat is wel even iets an
ders dan het leven van een prof
voetballer."
h hoe bevalt het in Beier en"!
Prima. Ik woon in Oberha-
ching, een randgemeente van
München. Je kunt het vergelij
ken met Abcoude bij Amster-
Met mijn vrouw en vrien
den uit Holland ben ik pas nog
naar het Oktoberfest geweest.
Dat is een geweldige happening.
Niet alleen bier drinken, maar
een gigantische kermis.
Schitterend, heel leuk. Echt een
belevenis."
.Af en toe drink ik ook
Mssbier. Als in Nederland ie
mand jarig is, tracteert hij op
jebak. Bij Bayern komt dan na
ie training Weissbier en
Weisswurst op tafel. Dat is aan
iet eind van de morgen, voor
twaalf uur. Ze vinden dat hier
heel gewoon, maar ik kan er niet
wennen. Zo vroeg krijg ik
dat bier en die worst niet door
mijn keel."
lloet een Nederlandse voetballer
lick aanpassen aan de Duitse
manier van spelen
Jawel. In Duitsland wordt met
let hart gespeeld. Er wordt veel
meer gerend, van voor naar ach
ter. Niet zulk tactisch geschaak
sis in Nederland. Duitsers zoe-
veel sneller de weg naar het
doel. Aanvallen doe je hier met
z'n allen. Met als gevolg dat er
soms te veel mensen voor de bal
lopen."
hrig seizoen miste Bayern op
laatste nippertje het kam
pioenschap. Werkt die klap nog
ioor?
Jk denk het niet. Als er nog iets
van te merken valt, dan is dat in
positieve zin. De ploeg wil iets
rechtzetten. Al lukt het nog niet
zo geweldig. We voetballen niet
echt goed. Dat komt door blessu
res en interlandverplichtingen.
Veel mensen steken nog niet in
de vorm van vorig jaar. Ook
ikzelf niet. Toch zijn we twee
ronden verder in het toernooi om
de Duitse beker. Dat mag je niet
onderschatten. In het Duitse be
kervoetbal heb je het zelfs moei
lijk tegen amateurs. En we zitten
ook in de tweede ronde van het
toernooi om de UEFA Cup."
Je hebt een belangrijke positie
binnen de club. Die is zo sterk,
dat je kritiek kunt ventileren
zonder daarvoor op de vingers te
worden getikt. Ook al ligt dat
erg gevoelig bij Bayern.
„Ik praat met manager Hoeness
over de manier waarop met na
me bij Ajax de opleiding wordt
verzorgd. In Amsterdam heb ik
gezien hoe dat ook kan. Als ik
bij een club zit, beperk ik me
niet tot het eerste elftal. Ik vind
het ook leuk te kijken hoe de
jeugd en de amateurs het dóen.
Ik geef gewoon mijn mening.
Hoeness weet wel dat ik het
alleen bedoel als opbouwende
kritiek. Het is niet mijn bedoe
ling iemand te beschadigen.
Maar er zit wel eens kritiek
tussen, inderdaad."
Elke veertien dagen stap je het
Olympiastadion binnen voor een
thuiswedstrijd van Bayern. Op
die plaats ben je met Oranje in
1988 Europees kampioen gewor
den. Denk je er nog wel eens aan
terug?
„Soms. Vooral als ik foto's zie
waar we na de finale op dat
bankje zitten te zingen. Maar het
stadion, nee dat doet me niets.
Met Bayern zit ik ook in een
andere kleedkamer als destijds
met Oranje."
Na de Europese titel van 1988
hebben de grote toernooien niet
meer de grote successen voor
Oranje gebracht. Wat is er mis
gegaan
„De mensen vergeten vaak dat
in elke landenploeg spelers gaan
en spelers komen. De successen
kunnen niet blijven voortduren.
Jonge spelers bereiken niet di
rect het niveau van de ouderen.
Een elftal heeft tijd nodig om
ingespeeld te raken. Het WK van
1990 was gewoon een misluk
king. In Italië is het helemaal
misgelopen. Maar op het EK van
vorig jaar in Zweden werden we
pas in de halve finale door
penalty's uitgeschakeld. Dat kan
ik toch niet slecht noemen. Je zit
bij de beste vier van Europa.
Alleen, als we ooit de kans heb
ben gehad om Europees kam
pioen te worden, was het toen
wel."
Er werd in Zweden erg wissel
vallig gespeeld. Het verschil tus
sen de wedstrijd tegen Duitsland
en de andere duels was wel erg
groot.
„Ja. Al moet ik zeggen dat Dene
marken heel sterk speelde. Die
ploeg nam tegen ons snel een
voorsprong en kwam daardoor
in de winning-mood. Toch had
ik steeds het gevoel.dat we het
wel zouden redden. Zelfs in de
verlenging nog. De Denen liepen
op hun laatste benen."
Het WK in de Verenigde Staten
wordt je laatste kans om deel te
nemén aan een groot toernooi.
Als de kwalificatie mislukt, ver
trek je dan?
„Ik denk dat Advocaat dat wel
weet. Ik heb het hem nog niet
met zoveel woorden gezegd.
Maar de situatie is wel duidelijk.
Het volgende grote toernooi is
het EK in Engeland. Tegen die
tijd ben ik 36. Dus ga ik ervan
uit, dat ik daar niet meer aan
mee doe. Om dan te zeggen, ik
hobbel in de voorbereiding nog
vijf interlands mee, daar schiet
niemand wat mee op.
Oranje moet winnen tegen Enge
land. Stel dat het niet lukt, speel
je dan de laatste kwalificatie
wedstrijd in Polen?
„Daar denk ik nu nog niet aan.
Eerst voetballen en dan zien we
wel verder. Ik ben gewend tot de
laatste snik te vechten. Stel dat
we in Polen met 4-0 zouden
moeten winnen. Nou, dan wil ik
dat ook graag proberen."
Als Nederland zich niet kwalifi
ceert voor de eindronde in de
VS, ligt de oorzaak dan in de
eerste twee wedstrijden?
„Ja. We hebben een valse start
gemaakt. Eerst de nederlaag in
Noorwegen en daarna het punt
verlies thuis tegen Polen. Al
vond ik die laatste één van onze
beste wedstrijden. Het was onge
looflijk hoe vaak de bal niet het
Poolse doel in wilde."
Dat is een groot verschil met
Bayern. Neem de UEFA Cup
wedstrijd tegen FC Twente: drie
kansen, drie doelpunten. In Ne
derland worden veel meer kan
sen gemist. Of het nu om Ajax
gaat, of om Oranje.
„Hier in Duitsland wordt veel
doeltreffender gespeeld dan in
Holland. Een kans is meestal een
doelpunt. Met Oranje is dat
moeilijker. Neem de thuiswed
strijd tegen Noorwegen. Als je de
kansen afweegt, moeten we met
4-0 winnen. Toch blijft het 0-0."
Een kwestie van concentratie?
„Niet alleen. In Duitsland wordt
veel meer gehamerd op het ef
fectief omspringen met de kan
sen. De bal móet in het doel. In
Nederland staat het spielerische
op de voorgrond. Daar wordt
meer gekeken naar het uitspelen
van de kansen. Als dat mooi
gebeurt, is het oké."
In Duitsland móet gewonnen
worden.
„Precies. Als het nodig is, wordt
er puur op resultaat gespeeld.
Daar zijn Nederlandse ploegen
nooit sterk in geweest. Wij kun
nen niet zeggen: 0-0 is genoeg,
dus spijkeren wij de zaak ach
terin dicht. Dat zit niet in onze
aard. We willen te graag zelf
voetballen in plaats van alleen
maar de tegenstander het spelen
onmogelijk maken. Voor Oranje
is het beter om met 2-0 te moe
ten winnen, dan op een gelijk
spel te mikken."
Heeft dat ook niet te maken met
de samenstelling van de ploeg? is.
Ruud Gullit spreekt over een'
tekort aan werkpaarden.
„Dat is natuurlijk ook een ge
volg van de spelers die zich aan
dienen voor Oranje. Ik ben zelf
altijd een dienende speler ge
weest. Dat soort voetballers
wordt schaarser."
Heeft Oranje voldoende spelers
van jouw type?
„Om heel eerlijk te zijn: niet,
nee."
Is de zwaarte van de kwalifica
tiewedstrijden niet een beetje
onderschat?
„Van wie kwamen die geluiden?
Van de pers. Zeker niet van de
spelers. Op de eerste bijeen
komst voor de kwalificatieronde
heeft Advocaat er meteen op
gehamerd, dat Noorwegen niet
meer de ploeg was waar je wel
even met 7-0 overheen walste.
Hij had de Noren een paar keer
bekeken en genoeg gezien. Ad
vocaat heeft ons gewaar
schuwd."
Pikken de spelers dat voldoende
op?'
„Dat moet wel. Als Noorwegen
met 10-0 van San Marino wint,
weet iedereen hoe laat het is.
Binnen de groep was geen spra
ke van onderschatting."
Oranje zit weer eens in de situa
tie dat elke wedstrijd een finale
„Onder die druk hebben we vaak
de beste prestaties geleverd.
Maar het verleden biedt niet de
garantie dat het nu weer goed
gaat. Ik had het liever anders
gehad. Voorlopig kijk ik alleen
naar de wedstrijd tegen Enge
land. Iedereen zal beseffen hoe
belangrijk die is voor het Neder
landse voetbal. Pas daarna komt
Polen aan de beurt. Die tegen
stander interesseert me voorlo
pig nog niet."
Voor Engeland staat er woens
dag ook veel op het spel.
„Ja. Dat zegt veel over de instel
ling waarmee de Engelsen het
karwei zullen aanpakken. Voor
ons zal het zaak zijn evenveel
vechtlust te tonen. In Engeland
hebben we het niet slecht ge
daan. Alleen vloog er direct een
vrije trap bij ons in. Dat gooide
alle plannen ondersteboven.
Maar dat het uiteindelijk toch
nog 2-2 werd, zegt genoeg."
Na akkefietjes als de elle
boogstoot tegen Gascoigne begin
je een slechte reputatie te krij
gen. Is die terecht?
„Ik weet het niet. Soms wordt de
zaak opgeblazen. Zoals dat geval
met Herzog van Werder Bremen.
Ik werd beschuldigd een elle
boogstoot te hebben uitgedeeld,
maar er gebeurde helemaal niets.
Ik probeerde alleen op hem te
steunen. Ik ben klein van stuk.
Wil ik een kopduel winnen, dan
moet ik zorgen boven de tegen-1
stander te blijven. Dat kan door
met mijn armen op hem te leu
nen. Hou ik mijn armen langs
mijn lichaam, dan verlies ik ie
der kopduel. Als je eenmaal een
slechte naam hebt, vallen de
mensen over je heen. Dat is de
consequentie."
Zit je daar niet mee?
„Niet dat de zaak opgeblazen
wordt. Dat laat ik langs me
afglijden. Maar ik mag natuur-
London - Grof geschut van
de schandaalpers en sponta
ne verwensingen op straat
hebben geen gaten geschoten
in zijn gemetselde glimlach.
Als zoon van een sportjour
nalist leerde de Engelse
bondscoach Graham Taylor
(49) vroeg hoe betrekkelijk
voetbalroem is.
Van onze correspondent
Bob van Huët
Zijn vader schreef voor de loka
le krant Scunthorpe Evening
Telegraph onder het pseudo
niem 'The Poacher' (de stroper
of de indringer). Als jochie van
zes zat Graham met een stop
watch op de perstribune om
voor pa de minuut van scoren
bij te houden.
De toenmalige trainer van het
nu in de derde divisie opereren
de Scunthorpe, vlakbij Huil,
moet een makkie hebben gehad
aan 'The Poacher' vergeleken
met de stropers die zo achter de
Engelse bondscoach aanjagen.
De 'rat-pack', of de bende
bloedhonden, zoals de tabloid
schrijvers worden aangeduid,
heeft hem reeds meermaals af
gemaakt en publiekelijk ver-
scheurd wegens onvoldoende
resultaten.
Faalt het nationale elftal, dan
wordt' Taylor weggehoond en
middels een pijnlijke fotomon
tage voor schut gezet als 'knol
raap' (The Sun). Wordt gelijk
gespeeld, dan heeft hij recht op
een 'wapenstilstand' (The Daily
Mirror). En wint het team op
Wembley van Polen dan ligt dat
niet aan de coach maar aan
Paul 'Gazza' Gascoigne (alle
Engelse kranten).
In zekere zin komt boontje om
zijn loontje. Toen dezelfde 'rat-
pack' Bobby Robson in de ka
ken nam, gebruikte kandidaat
opvolger Graham Taylor de vij-
andigste kranten om zijn ver
frissende ideeën te spuien en te
vertellen hoe het wél moest.
Eenmaal op de stoel van Robson
liet Taylor nimmer veel waarde
ring blijken voor de man die
Engeland toch naar de halve
finale in Italië had geloodst.
Kop-van-jut
Zeggen dat de 'England-mana
ger' er niet goed opstaat bij het'
thuisfront is een understate
ment. Taylor deelt het voorrecht
van populaire kop-van-jut met
premier John Major en de her
togin van York. 'Sarah' werd al
uitgespuwd, Majors kop zal
wellicht volgend jaar rollen en
die van Taylor mogelijk straks
in De Kuip wanneer een ouder
wets vlammend Oranje de En-
gelsen van de mat speelt. Het is
de nachtmerrie van miljoenen
Engelse voetbalgekken. De na
tie die het spelletje 'aan de
wereld gaf', zal in dat geval niet
naar de WK in Amerika gaan.
De generale voor het transat
lantische toernooi was deze zo
mer overigens bedroevend toen
de Engelsen verloren van de
organiserende voetbaldwerg.
'YANKS 2, PLANKS 0' bedacht
de wrede koppensneller van The
Sun meteen. De 'planken' kon
den niet eens van de 'yanken'
winnen.
Ondanks de breekbare wapen
stilstand met de media laat de
Football Association, de Engel
se voetbalbond, weten dat Mis
ter Taylor geen afzonderlijke
interviews geeft. „Als u hem
wat wilt vragen, dan komt u
maar naar de bekendmaking
van de selectie," zegt een be
minnelijke FA-voorlichter.
De stemming in een modern
Londens hotel blijkt milder dan
verwacht. De bondscoach staart
geamuseerd in een enorme tele
lens van een fotograaf die drie
meter voor hem staat. „Maak je
close-ups van mijn neusgaten?,"
vraagt hij, niet zeker van de
volgende fotomontage in The
Sun.
„Na de wedstrijd tegen Polen
(3-0) was iedereen tevreden, op
en om het veld," begint Taylor.
„Ik was graag met hetzelfde
team doorgegaan plus Alan
Shearer, maar we zitten nu een
maal zonder Gascoigne (ge
schorst) en er zijn twijfels rond
Les Ferdinand, Stuart Pearce
en Ian Wright. Dat is Engels
voetbal, door en door. En dege
nen die wel fit zijn, moeten
straks nog hun zesde wedstrijd
binnen achttien dagen spelen.
Ik moet maar hopen dat ik ze fit
terugkrijg voor Holland."
Selectiebeleid
Het blijkt Taylors manier om
uit te leggen dat de vele verwij
ten in de Engelse media over
een 'chaotische selectiebeleid'
niet terecht zijn. „Ik heb altijd
het beste team in mijn achter
hoofd gehad, maar door blessu
res moest ik steeds weer veran
deren. Daar heeft elke bonds
coach onder geleden. Het zijn
feiten. In de eerste 36 wedstrij
den van Sir Alf Ramsey kon hij
maar twee keer met hetzelfde
team spelen, de 29 keer dat Don
Revie de baas was, kon hij één
keer dezelfde ploeg opstellen.
Ron Greenwood twee keer, in
36 wedstrijden. Bobby Robson
ook één keer. In mijn eerste 36
wedstrijden kon ik alleen tegen
Hongarije en Polen met dezelf
de spelers werken. So what's
new. Begrijp me goed, ik zoek
niet naar excuses, maar dat zijn
wel de feiten."
De wedstrijd tegen Oranje is
verreweg de belangrijkste voor
het Engelse voetbal, erkent
Taylor. „Voor het nationale
team én voor de clubs. We had
den daarom liever gezien dat
Nederland er een paar minder
tegen San Marino had gemaakt.
Als we gelijk spelen in Rotter
dam kun je je gek rekenen over
hoeveel doelpunten wij dan in
San Marino moeten maken
maar omdat je niet weet wat
Holland in Polen gaat doen, kun
je discussiëren tot in het onein
dige. Ik houd het graag simpel.
Het eenvoudigste zou zijn te
winnen in Rotterdam, en dan in
San Marino. Ongeacht met hoe
veel."
Droomvoetballer
Evenals zijn Nederlandse even
knie Dick Advocaat, was Gra
ham Taylor in zijn jonge jaren
niet de droomvoetballer die
schooljongens boven hun bed
hingen. Daar was plaats voor
George Best of Johan Cruyff.
Als libero speelde Taylor 189
wedstrijden voor Grimsby
Town en 152 voor Lincoln City,
maar nooit hoger dan de tweede
divisie. In 1972 kwam een
abrupt einde aan zijn carrière
door een heupblessure. „Ik was
getrouwd, had twee kinderen,
een hypotheek en geen werker
varing, behalve voetbal. Maar
het rare is dat ik me geen slape
loze nachten herinner. Als je
jong bent, heb je zoveel vertrou
wen. Ik wist dat ik bij Lincoln
mijn kans moest grijpen," her
innert hij zich. Taylor werd drie
jaar later de jongste manager in
het Engelse betaalde voetbal,
won niet één van zijn eerste
negen wedstrijden maar haalde
met Lincoln toch het kampioen
schap van de vierde divisie.
Het bleek genoeg om te worden
opgemerkt bij andere vierde
klasser, Watford FC, het nieuwe
speeltje van de excentrieke pop
ster Elton John. Dankzij diens
brillen en piano-gepingel, én
Taylors vaak geprezen organi
satietalent schoot Watford naar
de hoogste voetbalregionen en
werd in 1982 zelfs vice-kam-
pioen, achter Liverpool. Twee
jaar later speelde de club een
(verloren) Cup-final tegen Ever-
ton.
Anders dan Engelands misken
de en inmiddels gevallen voet
balprofeet Brian Clough (van
hem is de fameuze uitspraak:
„Als God ballen door de lucht
wilde, dan had hij het gras wel
hoger gezaaid") was Taylor de
advocaat van lange ballen. Hoe
sneller en vaker de bal in het
vijandelijke strafschopgebied
wordt geknald, hoe groter de
kans op een doelpunt, luidde de
theorie. Met 'kick and rush'
bracht hij Aston Villa terug in
de subtop alvorens het Engelse
team onder zijn hoede te nemen.
Lineker
Tot aan de EK in Zweden had
Taylor redelijke resultaten. Hij
kwalificeerde Engeland en werd
ontzien door de tabloids. Daar
na ging het hopeloos mis. „Leun
maar achteruit, voeten omhoog,
doe de tv aan en geniet. Ik
verwacht een overwinning," be
loofde hij het thuisfront nogal
onvoorzichtig aan de vooravond
van het toernooi. Drie wanpres
taties volgden en de schandaal
pers wilde hem het liefst naar
de Tower slepen.
Minder eigenlijk vanwege de
oneervolle uitschakeling maar
vooral omdat hij het had be
staan aanvoerder, lieveling en
volksheld Gary Lineker te wis
selen toen die nog maar één
doelpunt verwijderd was van
Bobby Charltons legendarische
doelpuntenrecord voor Enge
land (49 treffers).
De man die het zelf nooit verder
had geschopt dan Lincoln City
had zich schuldig gemaakt aan
heiligschennis. Hij had een
voetballegende onthouden aan
een nieuwe generatie suppor
ters, zo leek het wel. The Sun
schreef prompt een prijsvraag
uit voor de gemeenste anti-Tay-
lorgrap.
Illustratief voor de sfeer in die
dagen was de sketch in Spitting
Image waarin Hitler, Saddam
Hoessein en Graham Taylor een
pub binnenkomen. De eerste
Jan Wouters (links; tijdens
Nederland-Turkije in februari):
„Voor Oranje is het beter om
met 2-0 te moeten winnen, dan
op een gelijk spel te mikken.
FOTO ANP
lijk niet altijd de pers de schuld
geven. Af en toe ben ik over de
schreef gegaan."
Blijkt in zo'n situatie niet hoe
hypocriet het voetbalwereldje is?
„Ja, dat is wel duidelijk. In Ne
derland zijn er spelers die pre
cies hetzelfde doen als ik. Daar
lees ik in de kranten hooguit één
regeltje over. Het zou ook op tv
getoond zijn. Maar er wordt
niets mee gedaan. En in mijn
geval schreeuwt iedereen moord
en brand."
„Het voetbal bestaat voor een
deel uit emoties. Soms mag daar
best wel eens wat losser op ge
reageerd worden. Als er een bal
wordt weggetrapt. Of als een
speler tegen een scheidsrechter
klootzak zegt. Daar moet niet
direct een overspannen reactie
op volgen. Ook al is het stom
natuurlijk. Maar in de auto laat
je je toch ook wel eens even
gaan? Als iemand anders je
snijdt bijvoorbeeld. Dan reageer
je je even af en het is voorbij. In
het voetbal moet niet direct een
gele of rode kaart worden ge
trokken. Dat soort emoties-hoort
erbij. Maar natuurlijk mag je
niet over de schreef gaan."
Negen leden van de' Bredase
amateurclub JEKA hebben bij de
tuchtcommissie van de KNVB
een klacht ingediend, omdat je
Gascoigne die elleboogstoot hebt
gegeven.
„Dat is nieuw voor me. Wat is
daar nou de bedoeling van?
Waarom in dit geval wel en niet
voor de tien elleboogstoten die
dit seizoen in de eredivisie zijn
uitgedeeld? Ik heb gelezen dat
Rijkaard er ook eentje heeft uit
gedeeld. Daar wordt niets mee
gedaan."
Is dat het gevolg van het etiket,
dat je opgeplakt hebt gekregen?
„Zeer zeker. Maar die mensen
uit Breda doen hun best maar. Ik
heb helemaal geen zin om daar
op te reageren."
Je hebt bij Bayern een contract
tot eind dit seizoen. Is er al
gesproken over de periode daar
na?
„Er zijn gesprekken geweest
over contractverlenging. Waar
schijnlijk met één jaar. Ik leg me
niet langer vast. Ik ga niet voor
twee seizoen tekenen om na een
jaar tot de ontdekking te komen,
dat ik het niveau niet meer aan
kan. Ik heb geen zin er wat bij te
hangen."
En daarna? Terug naar FC
Utrecht?
„Dat zou ik heel leuk vinden.
Maar ik denk dat ik ook best een
plaats in de trainersstaf van
Bayern zou willen. Al moet ik
nog ontdekken of ik het vak van
trainer wel leuk vind. Ik weet
niet hoe het is om negentig mi
nuten langs de kant te zitten en
geen invloed op de wedstrijd te
hebben. In ieder geval praat ik
nu al met Ribbeek en Advocaat
over de tactiek. Ik denk ook veel
na over het spelletje. Zonder te
overdrijven, hoor. Het is echt
niet zo dat ik ermee naar bed ga
en ermee op sta."
twee wekken geen argwaan en
worden beleefd bediend. Maar
als de bondscoach om een pilsje
vraagt, wordt hij er door een
hoogst verontwaardigde kaste
lein uitgeschopt.
„Ik had Lineker eerder moeten
wisselen. In de wedstrijd daar
voor al, tegen Frankrijk. Maar
ik durfde toen niet voor mijn
overtuiging uit te komen. De
enige reden dat ik hem er uit
haalde, was dat hij heel slecht
speelde," erkende hij later.
De door de tabloids georkes
treerde haatcampagne deed
hem pijn. In zijn woonplaats
Birmingham staken 'fans' bele
digende vingers naar hem op.
Taylor: „Ik besefte dat de er nog
steeds hooligan-elementen be
staan. Maar ik heb geluk, mijn
familie is sterk. Het motto van
mijn school was ook. 'Wees
Sterk'. Een verrekte goed motto
trouwens. Ik denk dat de kritiek
anderen meer had geraakt. Ik
word niet boos wanneer ze me
voor knolraap uitmaken, maar
wel als ze onwaarheden over me
vertellen."
Maar dat was gisteren. Een
klinkende overwinning op Ne
derland kan hem weer veel kre
diet bezorgen, zo weet de jour-
nalistenzoon. Een tijdelijk kre
diet, dat wel. Want wat zijn de
verwachtingen van een Engelse
bondscoach, zo vroeg de kwali
teitskrant The Guardian on
langs. Het zelfbedachte ant
woord luidde: „Hij moet de we
reldcup winnen, anders wordt
hij beschouwd als mislukkeling.
Sir Alf Ramsey won de wereld
cup in _1966 maar werd ontsla
gen in 1973. Hij wordt dus be
schouwd als mislukkeling."
