Pastoraal verkeert in impasse Bedenkelijk populisme VVD en CDA rond ouderenbeleid Kerk vertrouwt haar eigen mensen niet Enquête: naar de t Bekend (PyertffetPir- -DE STEM Staatssecret Ko\/ib DE STEM Rust van de Tijd van leven Ook al kunnen we de wijzers van de klok op een afge sproken ogenblik een eindje terugdraaien en ons wijsma ken dat we ons leven met een uur hebben verlengd, de tijd gaat zijn onverstoorbare gang, niet gehinderd door onze po gingen om dag en nacht, licht en donker en de gang van de seizoenen wat beter op onze wensen en gewoonten af te stemmen. Kennelijk heeft de mens van de aanvang af de behoefte gehad de vervliegende tijd te meten, met zonnewijzers, met enorme uit het landschap op rijzende stenen, met zandlo pers, waterklokken, slinge ruurwerken en tegenwoordig met digitale meetapparatuur, waarmee fracties van secon den kunnen worden geregis treerd. We hebben agenda's en ka lenders om dagen, weken en maanden af te bakenen, maar kunnen de voortgang van de tijd misschien wel het best zien aan de rimpels en plooien in ons eigen gezicht en in dat van onze leeftijdge noten. Vooral aan 'ronde' cijfers en jaartallen heeft de mens blijk baar steeds een duidelijke meerwaarde toegekend. Toen het jaar 1500 in zicht begon te komen, voorspelde Nostrada mus bij die eeuwwisseling de wereldondergang. Vele do dendansen op macabere hout sneden verbeeldden toen de broosheid van het menselijk bestaan, zoals een onverwacht levenseinde, treffend geperso nifieerd in de middelneder- landse moraliteit 'Elckerlyc', bewijst, hoezeer men bevan gen was door de vrees dat de wereld dan getroffen zou wor den door aarbevingen, dubbe le zonnen of sterren met staarten, zoals men zich die eschatologische catastrofe angstig voorstelde. We naderen nu het jaar 2000. En men behoeft geen profe- tenbloed in zijn aderen te hebben om te kunnen voor spellen, dat er in de jaren die ons nog van de eeuwwisseling scheiden, talloze dubieuze schriftuitleggers, malafide handopleggers en andere the rapeutische begenadigden zullen opstaan, die ons, voor de overgang van de 20e naar de 21e eeuw, een apocalyp tisch visioen zullen voortove ren, waarbij de vernietigende explosie van alle beschikbare waterstofbommen maar kin derspel zal zijn. Tenzij men zich tijdig op het periodiek van zo'n waarzeg ger abonneert of zich, uiter aard tegen een royale beta ling, in het bezit stelt van een magische steen, occulte arm band of wonderdadig smeer sel om daarmee aan die voor zegde komische ramp te ont komen. De nadrukkelijke waardering voor het afrondende getal is gebleven. Wie een eeuw vol maakt, krijgt de burgemeester op bezoek. Wie 65 jaren telt, heeft recht op ouderdoms voorziening; bij de vijfstigste verjaardag ziet men overeen komstig een oudtestamenti sche uitspraak Sara of Abra ham en weet men in ieder geval waar de mosterd ge haald moet worden. Het echt paar dat 25 jaren lang lief en leed deelt, mag zijn zilveren bruiloft vieren. En wie vreest dat niet te zullen halen kan na twaalf-en-een-half of zelfs al na zes-en-een-kwart jaar een koperen of blikken voorschot op dat feest nemen. Oud mogen we niet meer zijn. Bejaarden zijn senioren ge worden. Ook 65-plussers lig gen nu in hun nakie aan zui delijke stranden. Het leven is immers pas bij veertig begon nen? Een face-lift maakt tien jaar jonger. Spijkerbroeken en joggingpakken zijn ook in buikmaten verkrijgbaar. Op de STER-reclame dollen door buitenlucht of zonnebank ge bruinde opa's onvermoeibaar met hun dartele kroost. Moe ders die de juiste margarine eten, blijven even slank als hun verleidelijke dochters. We hebben uiteindelijk de tijd stil weten te zetten. Pas in die laatste, uiterste seconde, als het leven, zoals men ons op de lagere- schoolbanken al leerde, als een versnelde film in een lichtflits aan ons oog voorbij zal trekken, zullen we weer weten hoe laat het is. RTL5 is weer zo'n hoopvolle mijlpaal voor de gewone Nederlander die graag Bekende Nederlander wil worden. Dat ben je al na twee minuten op tv. En elk kanaal dat er bij komt, vermenigvuldigt de behoefte aan tv-programma's waarin gewone Nederlanders quiz zen, huilen, winnen en verliezen. Wie nog niet aan de beurt kwam, maakt vanaf vandaag dus mooi een grotere kans en echt niet alleen als Henny langskomt met een miljoenencheque of de bloemenman met een spijt-boeket. TV-ma kers schuimen het land af, op zoek naar nieuwe gezichten. Vandaag nog gewoon, morgen Bekend. Het moment is niet ver meer dat een enkele Onbekende Nederlan der op straat zal worden nagestaard. HC Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V. Directie: drs. J.H.M. Brader. Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur. C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren. Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda. Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda. 076-236911/Telefax 076-236405. Telefax redactie 076-236309. Kantoren: Bergen op Zoom, Steenbergsestraat 23-23a, (alleen redactie) 01640-36850, fax 01640-40731. Postadres: Postbus 65,4600 AB Bergen op Zoom. Breda, Afdeling Lezerscontact ®06-0226116 (gratis). Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550, fax 01608-17829. Postadres: Postbus 363,4870 AJ Etten-Leur. Goes, Klokstraat 1, 01100-28030, fax 01100-21928. Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes. Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751, fax 01140-19698. Postadres: Postbus 62,4560 AB Hulst. Oosterhout, Arendstraat 14,® 01620-54957, fax 01620-34782. Postadres: Postbus 4023,4900 CA Oosterhout. Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929. Postadres: Postbus 35,4700 AA Roosendaal. Terneuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554. Postadres: Postbus 145, 4530 AC Terneuzen. Vlissingen, Scheldestraat 7-9, 4381 RP, 01184-19910, fax 01184-11446. Postadres: Postbus 5051,4380 KB Vlissingen. Openingstijden: Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur; overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur. Abonnementsprijzen (bij vooruitbetaling te voldoen): per kwartaal 85.50, per half jaar 170.05 óf per jaar 330.70. Voor abonnees die automatisch betalen: per maand 28.45, per kwartaal 83.00, per half jaar 165.05 óf per jaar 320.70. Voor posttoezending geldt een toeslag. Fotoservice 076-236573. Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur): Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en bij Teuben, Gin- nekenweg 7, Breda. Grote advertenties uitsluitend 076-236881. Geboorte- en overlijdensadvertenties maandag t/m vrijdag tot 16.00 uur 076-236881, zondag van 18.30 tot 20.30 uur 076- 236394/236911. Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447. Heeft u de krant niet ontvangen Onze excuses. Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor. Ook op zaterdag van 09.00-12.00 uur. :~;r IÉ Hf. De vernieuwing in de katholieke kerk is ge struikeld over haar eigen voorwaarden, over de spanning tussen vorm en inhoud. Het Tweede Va ticaanse Concilie wilde vernieuwing van de vorm en de presentatie van het geloof, maar de geloofs inhoud moest onaange roerd en ongenaakbaar gelijk blijven. Talloze ge lovigen twijfelen nu juist aan geloofsinhouden, aan het bestaan van God zelf. Pastores lopen daar met een boogje omheen. Frits Beelen promoveerde in Tilburg op 'De vergeten gelovige. De tragiek van het pastoraat'. jr.vT* Dr. Frits Beelen. FOTO V® Door Jan Bouwmans „De kerk moet meer vertrouwen hebben in haar eigen mensen, in de gelovigen. Als dat vertrouwen er is, zal men ook enig risico durven lopen met geloofsver nieuwing. Mijn indruk is dat de kerk haar eigen mensen niet ver trouwt." Toch zegt Frits Beelen uit Rosmalen niet pessimistisch te zijn. Want de ont wikkelingen op het terrein van geloof en kerk hebben hun eigen dynamiek. Interventies spelen daarin een onderge schikte rol. 'De vergeten gelovige' is de intrigerende titel van zijn proefschrift. Niet minder intrigerend is de ondertitel: 'De tragiek van het moderne pastoraat'. Op 1 okto ber heeft hij het verdedigd aan de Katholieke Universiteit Brabant in Til burg. Zijn promotie-is het sluitstuk van zijn 22-jarige carrière als docent kerk opbouw en groepspastoraal aan de Theologische Faculteit Tilburg. „Want ik ben net in de vut", lacht hij aan het begin van het gesprek. „De vergeten gelovige is de gelovige die met zijn fundamentele vragen niet echt aan zijn trekken komt in pastoraat en kerkopbouw. Het pastoraat heeft te weinig oog voor de werkelijke vragen die leven. Maar laat ik bij het begin beginnen. In het midden van de jaren zeventig groeide de indruk dat ondanks de vernieuwingen van het Tweede Vati caanse Concilie de kerkbetrokkenheid van mensen zienderogen afnam. 'Hoe komt dat nou?', vroeg ook de faculteit zich af. Het leidde tot een vijfjarig project kerkopbouw in een nieuwbouw wijk, ergens in Midden-Brabant." Knellend „Het project begint in 1979. Als het tegen het einde loopt, ben ik als onder zoeker al tot de conclusie gekomen dat het tegendeel bereikt is van wat met het project beoogd werd. De opzet was geweest: hoe kunnen we iets nieuws opbouwen? Hoe kunnen, met meer aan dacht voor de concrete situatie van mensen, vormen van pastoraat en kerk opbouw ontwikkeld worden? De pasto res wilden echt naar mensen luisteren. Maar feitelijk ging bij hen toch weer de bestaande kerk functioneren." „De bestaande kerk waarin de traditio nele verafhankelijking van mensen niet echt wordt opgeheven. Na het concilie werd zichtbaar dat mensen veel afhan kelijker van de kerk waren dan men in de gaten had. Wij ontdekten in gesprek ken dat mensen bezig waren zich vrij te maken van het verleden, van een opge legd geloof en knellende banden: Ze zeiden bij zichzelf: ik heb dat nou wel geleerd, maar wat betekent he)' nou voor mij, wat geloof ik echt. De mensen accepteerden niet meer, dat ze kant en - klare geloofsvoorstellingen kregen aan gereikt. 'We willen meedenken en zelf beslissen', zeiden ze ook." Kan en klaar „Maar tegelijk zeiden ze ook: 'Wij kun nen dat nog niet, we hebben steun nodig'. Ze hadden nooit leren vertrou wen op hun eigen gevoel. Dat was weggedrukt door het kant en klare geloofsaanbod. Ze misten de gevoels- vrijheid om fris van de lever met ge loofszaken bezig te kunnen zijn." „In het project kiezen voor nieuwe vormen van pastoraat en kerkopbouw hield dan ook in: we willen de gelovige de centrale plaats toekennen in het geloofsproces, zodat hij tot een zelf standige geloofs- en levenshouding komt. Daar vroegen de mensen ook om. Ze wilden niet meer in een afhankelijk heidsrelatie tot de kerk staan." De pastores in het project kozen voor dat centraal stellen van de gelovige. Maar wat ging er mis? Heel diep bij hen zat toch ook: 'We moeten de boodschap van de kerk verkondigen; dat is onze opdracht'. De gelovige centraal stellen riep bij hen de vrees op dat de gelovigen alleen naar eigen behoefte uit het geloof zouden putten, zich alleen die dingen zouden toeëigenen die met hun eigen behoefte overeenkwamen. Daarop is het project misgelopen. De pastores kwa men in een dilemma terecht." Tragiek „Wat gaat daar achter schuil? In feite gaan pastores toch aan de diepste vra gen van mensen voorbij. Aan hun ge loofstwijfel bijvoorbeeld. Als mensen zich hardop afvragen of God bestaat, vatten pastores dat op als een vraag naar meer geloofskennis. Daar gaan ze dan aan werken. Maar op de twijfel zelf die uit de vraag blijkt, gaan ze liever, niet in. Dat knaagt te zeer aan hun eigen bestaan. Bij pastores staat uitein delijk toch de kerk centraal, de kerk als instituut, als traditie, niet als gemeen schap van mensen." „Daar zit de tragiek van het moderne pastoraat. Heel veel mensen zijn het geloof in God, in het bestaan van God kwijt geraakt. Maar pastores gaan er in hun handelen nog helemaal van uit dat de mensen nog wel geloven. Nee, men sen vragen zich af of het nog zin heeft in God te geloven. Mijn sterke indruk is dat pastores ervoor terugschrikken om echt op deze problematiek in te gaan, deze problematiek ook niet bij zichzelf willen toelaten." „Naarmate bij mensen het nieuwe le vensgevoel van vrijheid en verantwoor delijkheid tot leven komt, in die mate groeit er afstand tot de geloofsvoorstel lingen van de traditie." Dilemma „Er is dan ook een tegenbeweging: in de mate dat mensen zich sterk met de traditionele geloofsvoorstellingen heb ben geïdentificeerd en ze zich eigen hebben gemaakt, in die mate is er bij hen minder of geen ruimte voor het nieuwe levensgevoel van vrijheid en verantwoordelijkheid. Daar precies ligt ook de problematiek van de vernieu wing. Het concilie ging uit van een voorafgegeven, onaantastbare inhoud van het geloof, een voorgegeven zinge ving en betekenis. Maar dat doen niet de mensen die zich afvragen wat ze nou werkelijk geloven. Voor hen is die voor- afgegeven zin en betekenis juist proble matisch." „Het pastoraat zoekt oplossingen in het veranderen van de organisatiestructuur, in het creëren van een overlegstructuur, in verzorging van publiciteit en public relations. Maar de ware geloofsproble- men worden niet geformuleerd. Ik kan dat ook wel begrijpen. Als je de discus^ sie op het niveau van het geloof zelf en de inhoud van het geloof gaat voeren, leg je een sóórt tijdbom onder het hele gebouw van geloof en kerk. Dan wordt het heel moeilijk om de situatie te beheersen." Kwaad bloed „Het moderne pastoraat verkeert, denk ik, volledig in een impasse. En men komt er met nieuwe goede bedoelingen niet uit. Toen ik nog eens goed de belemmeringen bestudeerde die ons project parten hebben gespeeld, heb ik toch ook mogelijkheden ontdekt. Die liggen in eerste instantie in de mensen zelf. Er is ook in de mensen van nu een religieuze zinervaring aanwezig die de potentie heeft om uit te groeien tot een nieuw geloof in God. Maar dan niet in een God als die van vroeger die ver af staat, doch een God die van binnenuit ervaren kan worden." „Let wel, religieuze ervaring en godser varing is niet hetzelfde. Religieuze er varing is een algemeen menselijk gege ven, godservaring een specifiek iets. Als 'Onfris' vond minister Hedy d'Ancona de actie van de VVD- fractie om op een achternamid dag een half miljard extra uit de hoed te toveren voor oude renzorg. Zondagavond sloeg het WD- kamerlid Erica Terpstra de dik ke Van Dale op, zocht 'onfris' op, fixeerde zich op de meest ongunstige betekenis van dat woord - moreel onzindelijk - en werd heel boos. Ze cultiveerde haar boosheid tot dinsdagmiddag. Toen be steeg ze het spreekgestoelte van de Tweede Kamer om D'Ancona de mantel uit te vegen en te klagen: „Mijn achterban voelt zich door de uitlating van de minister gekwetst." Arme, arme achterban. Terpstra had ook kunnen kiezen voor een andere betekenis die Van Dale geeft van het woord onfris: 'bedenkelijk'. Maar dat kwam haar natuurlijk niet goed uit. Misschien zou haar achter ban, die uiteraard haar telefoon in het weekeind constant bezet hield, dan niet gekwetst zijn gëweest. Toch is het die betekenis die precies aanduidt wat er rondom de ouderen gebeurt. Want de ouderen worden, in het zicht van de verkiezingen, gebruikt om eer en glorie van politici op te poetsen. Dat geldt voor Terpstra evenzeer als voor CDA-fractievoorzitter Brink man. Bedenkelijk is dat de WD-frac- tie op initiatief van Terpstra de ouderen gebruikt om het door het kille concept-verkiezings programma geschonden sociale gezicht van de partij wat op te lappen. Een partij die welbe wust kiest voor een uiterst har de lijn tegenover iedereen die toch al in een zwakkere positie zit en dat bovendien doet in het kader van begunstiging van de beter verdienenden, is bedenke lijk bezig als ze, alleen omdat het klimaat er naar gemaakt is, eventjes een half miljard uit een niet aanwezige oude sok graait. Een voorzitter van een rege ringsfractie is bedenkelijk bezig als hij, inspelend op onrustge voelens onder ouderen, teksten gebruikt waarvan hij zelf kan en moet weten dat hij er een ten onrechte ontstaan beeld mee bevestigt. Bedenkelijk is dat de WD het doet voorkomen alsof het schrappen van de voorgenomen bezuinigingen op de bejaarden oorden in één klap een einde zal maken aan de onzekerheid on der de huidige bewoners van die oorden. Want het zijn niet die 127 miljoen aan bezuinigingen, die de onzekerheid teweeg heb ben gebracht. Veeleer ligt dat aan de psycho logisch onhandige wijze waarop minister D'Ancona in eerste in stantie haar beleid om het tra ditionele bejaardenoord te ver vangen door woonzorgceentra heeft uitgevent. De minister mag dan achteraf klagen dat emoties de discussie over oude renzorg op nieuwe leest vertroe belen, met haar uitspraak dat de bejaardenoordefi in hun hui dige vorm binnen vijf tot tien jaar niet meer zullen bestaan, heeft ze zelf die emoties opge roepen. Inmiddels zal ze heel goed be seffen dat het moeilijker is schade te herstellen dan te be rokkenen. Niemand hoeft D'An cona ervan te verdenken dat ze ouderen uit hun huis wil jagen. Geen oudere hoeft zich zorgen te maken. Maar toch spelen de ouderenor- ganisaties en sommige politici op die onterechte vrees in. Wat klinkt het toch allemaal flink als Brinkman, zoals hij deze week in Doetinchem deed, uit roept dat het CDA niet zal toe staan dat bejaarden op straat komen te staan of dat er werk gelegenheid in de bejaardensec tor verloren gaat als gevolg van voorgenomen bezuinigingen. Met zulke teksten worden de betrokken ouderen in hun vrees bevestigd. Waarom houdt Brinkman niet het andere verhaal? Waarom niet eerlijk en helder - daar is de CDA-fractievooorzitter toch zo vóór, daar probeert hij toch alsmaar zijn handelsmerk van te maken - de andere kant van het verhaal verteld? Omdat hij de WD wilde overschreeuwen?- Moet de vergroving van de poli tiek, die in elke verkiezings campagne optreedt, dan nu al beginnen? Die andere kant is dat het om vormingsproces van de zorg voor ouderen niet pas vandaag begint. Dat er daarom tijdens deze kabinetsperiode meer geld is uitgetrokken voor thuiszorg (zestig miljoen) en voor ver pleeghuizen (honderd miljoen). Dat dit kabinet ervoor gezorgd heeft dat bejaardenverzorgsters beter worden betaald. Dat een aantal provincies een miljoe nenreserve hebben opgebouwd. Dat de minister een haar toe te rekenen fout heeft gemaakt, maar dat er niet hoeft te wor den getwijfeld aan haar op rechtheid als ze, die fout inzien de, zegt dat het op straat zetten van bewoners van verzorging stehuizen absoluut niet aan de orde is. N Brinkman had er ook nog bij kunnen zeggen dat hij zich tij dens de algemene politieke be schouwingen in de Tweede Ka mer niet heeft aangesloten bij het gemakkelijke standpunt van de WD dat de voorgenomen bezuinigingen van tafel moeten. Dat zou gepast hebben in zijn overtuiging, waarvan hij in elke spreekbeurt getuigt, dat politici geen gemakkelijke boodschap pen moeten uitdragen. Want in het poltieke debat heeft Brink man zich neergelegd bij het feit, dat premier Lubbers, uitge daagd door Bolkestein (WD) en Lankhorst (Groen Links), wei gerde in dit stadium de aange kondigde bezuinigingen terug te trekken. Het zou trouwens nogal onge loofwaardig zijn geweest als Brinkman op dat moment in dezelfde fout zou zijn vervallen als de WD. Want het is Brink man die in niet geringe mate zijn partij op het spoor heeft gezet van de noodzaak om in de volgende kabinetsperiode fors extra te bezuinigen. En het is Brinkman die eigenlijk vindt dat het huidige kabinet meer in allerlei uitgaven zou moeten snijden. Tenslotte de WD, Erica Terpstra voorop. De populisti sche wijze waarop zij zich afge lopen woensdag liet toejuichen door duizenden demonstrerende ouderen, was onfris. Het herinnerde aan de even ver werpelijke show die Van Agt opvoerde toen Lubbers hem als lijsttrekker was opgevolgd. Hal verwege de eerste grote rede die Lubbers hield, kwam Van Agt pontificaal de zaal binnenge schreden. Met dezelfde bereke ning schreed Erica Terpstra woensdag binnen. Bescheidenheid is niet haar grootste deugd en dat hoeft misschien ook niet voor een po liticus, die het ook moet hebben van het aan de weg timmeren. Maar er is een verschil tussen je zelf verkopen en een persoon lijkheidscultus kweken. Jammer dat al die juichende ouderen - 'mijn gekwetste ach terban' - zich op het moment van de intrede van Erica zich niet herinnerden hoe de WD in de jaren tachtig mee verant woordelijkheid nam voor be vriezing van en korting op hun aow-uitkeringen. Hoewel net als nu in het verkiezingspro gramma stond dat de aow onge moeid zou worden gelaten. de algemene religieuze ervaring te sfel vig koppelt aan God, is het gevaar grool dat vanuit geloof en kerk het monopolil op religieuze ervaring wordt opgeëistf Dat kan kwaad bloed zetten." „Het antwoord van de kerk op impasse is vooral disciplinering. Dl nieuwe encycliek over de moraal die il aangekondigd, is daar weer een vooij beeld van. Maar disciplinering is adequaat middel, ze verscherpt de prol blematiek alleen maar omdat mensen i\ alleen maar onbegrip ervaren over wijze waarop ze worstelen. En ooï kennis is geen goed middel tegen dl crisis. Als het besef van zingeving pro-] blematisch is - en dat is het - dan zij: noch kennis noch disciplinering ade| quate aanknopingspunten." Risico „Ik heb gezien hoe snel er een vertrou] wensbasis groeide in gesprekken vait .mensen met elkaar, waarbij diepe erva-i ringen werden uitgewisseld en men zicl| open stelde voor wat de kerk te heeft. Heel vaak denkt men dat mense: alleen maar zaken naar zich toehalen en zich niks willen laten gezeggen. Maarl die ruimte is er bij hen wel degelijk, als] je maar niet met eenduidige geloofsant woorden komt. Mensen moeten ieti kunnen met het aanbod en ze moeten] het verschillend kunnen uitwerken." „Natuurlijk loopt de kerk zo het risico] dat mensen niet bij de traditionele! geloofsinhoud uitkomen. Maar de kerkl moet meer vertrouwen hebben in haar] eigen mensen, in de gelovigen. Als dat] vertrouwen er is, zal men ook enig] risico durven lopen. Maar mijn indruk] is dat de kerk haar eigen mensen niet] vertrouwt. De traditionele gelovige voelt zich niet vergeten, wel de gelovige| die zelf zoekende wil zijn." Frits Beelen: 'De vergeten gelovige. Del tragiek van het pastoraat'; Uitgeverij Gia notten, Tilburg, 42. Van onze Haagse redactie Botterdam - Staatssecreta ris Hans Simons (PvdA Volksgezondheid) be schouwt zijn vertrek naa Botterdam, waar hij na d gemeenteraadsverkiezin gen wethouder wil wor den, niet als een vlucht ui de landelijke politiek. Si mons maakte gisteren be kend dat hij na de kerstva kantie niet meer terug keert. Hij verwacht dat minister D'An cona (PvdA, Volksgezondhei zijn werk tot de kamerverkiez' gen van 3 mei overneemt. Pr mier Lubbers sluit echter ni uit dat nog een aparte staatss cretaris wordt benoemd. Daa over vindt komende week ove leg plaats met D'Ancona en dA-leider Kok. Simons wil zich na het kerstr ces volledig wijden aan de ve kiezingscampagne voor de g Den Haag (anp) - Als er gehouden, zou de WD met stemmen na het CDA (29,6 Tweede Kamer worden. D66 (17,5 procent) en de Pv (17,3 procent) volgen op enig 'afstand van de WD, waarb D66 net een iets groter percenta ge stemmen wordt toegeken dan de PvdA. Die zakt dus naar de vierde plaats. Dat bljkt uit een opiniepeilin die het bureau Interview maan dag heeft gehouden. In dez schaduwverkiezingen zijn da ook de resultaten van de algeme ne beschouwingen in de Tweed Kamer meegenomen. Met de •uitslag zou het CDA uitkome op 45 zetels (een verlies van 9 de WD op 29 zetels (een win van 7), D66 op 26 (een winst va 14) en de PvdA zou op basis va deze peiling eveneens 26 zetel krijgen (een verlies van 23 GroenLinks komt met een win van 6 uit op 12 zetels. De Ce trumdemocraten scoren 3,1 pr cent, wat goed zou zijn voor volksvertegenwoordigers. Opmerkelijk in deze uitslag dat D66 over zijn hoogtep - heen lijkt te zijn. De partij v Van Mierlo heeft in de opiniepe lingen tijdenlang op 30 tot zei (ADV werki zingen voor GA DAN IN DEB POLITIEK Kom naar he COS' '9.30 uur in in Breda. Me De dood is sneller dan de w het debat over euthanasie a ding. De maatschappelijke w wat politici en opinieleiders c Een Haarlemse psychiater 1 raadpleging van een groot mevrouw aan voldoende me haar leven te maken. De lief anders meer dan overlijden. Zou hij haar niet helpen, d genomen hebben. De belasti betekenen heeft, naast de no belangrijke rol gespeeld bij h in Leeuwarden heeft op 6 rechtbank in Assen al eerder rechtsvervolging ontslagen. Wat er nu ook door de binn gezegd moge worden, de zelfdoding is met dit vonnis het hof in Leeuwarden is me dat er geen algemeen beleid neraal gaat daarenboven ir zodoende nog over deze precedentswaarde aan toege Desondanks is het goed en over hulp bij zelfdoding. Het omstandigheden immers ovi omstandigheden? Wanneer hoe moet de geestelijke be beoordeling spelen? Hoe we schade die machinisten o vertwijfelde op de spoorbaa van het slachtoffer niet verdc Het debat moet echter niet hier om een ingrijpende gevende zaak. De politiek d wachten wat de Hoge Raad het gevoel achter de rechtspt de raadkamer is een betere lijke discussie dan de openbf

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1993 | | pagina 2