Politiek is kiezen
tussen grijs en
iets minder grijs
I
Dien Cornelissen, politica
Minister Maij-Weggen wil het openbaar vervoer meer loslaten
\ffet (2)
iv at
fpen
nieuw
irtaalblad
USTEM
EXTRA
MAANDAG 27 SEPTEMBER 1993
oor het doorrekenen van de
lie je nodig hebt wanneer \l
d buffet maakt. Wanneer het
?rvan uitgaan dat je gemiddeld
fcente per persoon nodig hebt
lhap moet zijn, heb je aa!:
in genoeg. In beide gevallen i,
een goede maat. De rest vul je
al): 20 minuten
cks)
k (Koningsvogel)
lijper
r of bruine basterdsuiker
t (citroen laurier)
■tij verwacht, koop je 5 bouten
Imet VA. Schep de sambal in een
- toe: citroensap, gesnipperde
knoflookpulp.
Jige mengsel in en laat ze een
■ven voor op 225 graden, leg de
1 besprenkel ze met wat olie en
in een hete oven. Draai de I
loor een met de losgekomen jus
175 graden en laat de boutjes
udbruin zijn (20- 30 minuten).
Pijn
bherpe mosterd (Löwensenf of
kakt
phakt
Impotje. Schud dit flink en giet
lalade op tafel gezet wordt over
Tüarneer de salade met in dunne
en en uien kunnen enkele uren
zeg altijd, in Den Haag
ik Brabantser geworden
[-.wanneer ik hier gebleven
F zijn. In het Haagse moet
zo op de bres staan. Ze
men elkaar allemaal. Bij
formeren van werkgroe-
a zeiden ze vaak, zet er een
ar Brabanders in dan krijg
Dien Cornelissen niet in je
i Ik heb zeer genoten van
tijd. Je contacten aan-
ïden om mensen van
ast te zijn. Dat is levens-
rvullend, daar word je zelf
kervan."
Ie macht van de volksverte-
nvoordiger is kleiner dan ve-
1 denken. Tijdens de kabinets-
'■j nnatie worden afspraken ge-
i aakt en die beperken ons. Hoe
ider de coalitie-genoten el-
i ar vertrouwen tijdens de for-
Jneuws. Bij voorbeeld door te hoe dwingender de af-
loor het miheu. De Boxtel» taken zullen zijn. Tijdens de
^.arde haalde vorige week all rmatie van '82 (het eerste ka-
lllingname.
H. Kleijburg het spraakmakend!
persbericht eigenhandig af.
aet Lubbers) zijn we te ver
{aan. Toen zijn we te gedetail-
ndbezig geweest."
ir moet meer ruimte zijn voor
j individueel Kamerlid. Je ba-
iceert vaak op het gebrek aan
trouwen tussen politieke par-
ita onderling. Dat is een ver-
ad uitgangspunt. De samenle-
Coïtus
Het persbureau ANP heeft het
verhaal wat al te smeuiig in de
wereld gebracht, luidt haar ver sg verandert soms heel snel en
klaring. Het coïtus interruptus it valt niet altijd te voorzien,
advies is in elk geval niet afkom aar moet je creatief op kunnen
stig van de Kleine Aarde, be spelen."
zweert Kleijburg: „Wij hebbe: Hen nogal veranderd door de
alleen maar de milieu-effecte ilitiek. Harder geworden en
van seks-artikelen en voorbe il bedoel ik in de zin van
hoedsmiddelen op een rijtje ge
zet, meer niet."
Maar wat heb je aan zo'n ondet
zoek als er geen alternatief gebc
den wordt?
Kleijburg: „Wij willen de men
sen alleen maar bewust makei uit bedonderd bent, ben je niet
van het probleem."
Maar moet je nu wel of niet eet >1 kritisch blijven. In het be-
condoom gebruiken?
KLleijburg: „Natuurlijk
Maar gebruik dan liever een la
ijfsleven maak je met zijn
we: .en eenzelfde produkt. In de
1 ilitiek maak je hetzelfde pro-
tex condoom dan een gekleuri ikt vanuit een wisselende visie,
funcondoom. En gooi het niet u t dus kies je nooit tussen wit
het toilet want dan komt het u zwart, maar tussen grijs en
jmit™ .L;. ,t„ __v ®_lJ
de waterzuiveringsinstallatie.
Maakt de Kleine Aarde zich me ak dat je een heel principieel
volstrekt ongeloofwaardig doo
dit soort onderzoeken. Veelmen— -a
sen zullen toch zoiets hebbel ikheid indruisen."
van: zijn ze nou helemaal 9e'
geworden in Boxtel?
Kleijburg: „Dat soort reactie
krijgen we wel vaker. Maar nog
andpunt inneemt. Dan moet
it echt tegen je hele persoon-
'fie van Breda
heb dat bijvoorbeeld meege-
wij
slechts bewust maken van mi
lieuproblemen."
maals, wij willen de mensa aakt met de Drie van Breda
®iit mijn gevoel voor recht-
'tardigheid zei ik ja, laat ze
vrij. Maar door mijn werk
!et oorlogsslachtoffers wist ik
diep de sentimenten kunnen
■■'•en. Ik kon het niet over mijn
"d verkrijgen om voor te stern-
et Ik heb dan ook als enige
ingestemd."
heb het werk altijd met veel
wier gedaan en ben vrijwillig
—^getreden. Jongeren moesten
kwartaalblad 'Amerika', ij1 !"aar eens gaan doen vond
ik heb nog vaak heimwee
die actieve periode.
_eerd, glanzend blad dat volg®
ncier en verkoper Frans Verha -
lie 1» de Verenigde Staten
m. „Ik wil aansluiten bij
bij mensen."
artikelen over het Amerikagev®
ns bloemenman, Vermont en Te»tajd m=-—-£e**£gc*£
e lijk vormgegeven en het je Qp
eke verhalen. Vorm en in n 1 ar je moet 00jj de jongeren
aam degelijk. De meeste bijcM m de weg gaan sta£m Je
■n geschreven. Verhagen: „Laai zelf die discriminatie over
een en je wordt deelgenoot dig maken. Maar ik zal er aan
verbazing. Ik wil diepgrave Roeten wennen. Ik wü nu een-
5 nuttig bezig zijn."
,nttp in 00ü, I?fame op het terrein van de
het eerste nummer (oplage 4,s erlmge soiidariteit. Wij
b totaal van honderd pagina j; «er kumen
Verhagen: „Tegenvallend, J»w
rkoop van het blad. Dan sp®
irkoop
eerders eerst een paar nui
rteerders zijn, kun je die nunw
miners
merikaanse, woonde acht ja
fork en werkte vanuit Wasni s
ieer Intermediair, Het Finan
mtrouwender. Je steeds afvra-
ïi wat zit er achter, wat voor
ertje zit er onder het gras. In
maatschappelijk werk ga. je
ivan het goede in de mens. Als
maatschappelijk werkster
I bezig. Je moet natuurlijk
ader grijs. Het gebeurt niet
Dien Cornelissen (69), maatschappelijk werkster,
staat bekend als de 'Moeder van het CDA'. Haar
politieke carrière begon in 1958 als KVP-raadslid in
Boxmeer. Vanaf 1971 zat zij in de Tweede Kamer. In
totaal zo'n zestien jaar.
Mevrouw Cornelissen was onder-voorzitter. Gezond
heidszorg en bejaardenbeleid vormden de pijlers van
haar portefeuille. Altijd zorgen voor anderen. „Als je
niet getrouwd bent, (...gewoon nooit de ware ont
moet, meneer) moet je het toch ergens instoppen."
Mevrouw Cornelissen heeft nog steeds een overvolle
agenda. Ze wil wel afbouwen, maar is een graag
geziene gast in diverse besturen van instellingen. „Ik
kan zo moeilijk nee zeggen."
Door Ton Loots
Een van de vele dingen waar Dien Cornelissen zich tijdens haar politieke carrière mee bezig hield was de actie niet-roken. Op deze
foto werd ztsamen met Dolman en Nelissen uitgeroepen tot niet-rokers van het jaar 1986. foto rene manders
inbraak onder de bejaarden. Ik
probeer niet bang te zijn, maar
dat valt niet altijd mee. Ik durf 's
avonds ook niet alleen over
straat en ik heb mijn huis goed
laten beveiligen. Je hoort en ziet
zoveel dat je toch schrik hebt,
hoe dapper je ook bent."
Vergrijzing
„En zo zijn er natuurlijk velen
met mij. Er is sprake van een
dubbele vergrijzing. De mensen
worden ouder en er komen er
meer. Dat komt door een goede
gezondheidszorg, maar ook door
betere voeding, huisvesting en
zovoorts. De uitgangssituatie is
gewoon beter. Pas heb ik nog
verantwoording afgelegd over
het gevoerde beleid in het kader
van het Europees Jaar voor de
Ouderen. (Cornelissen is vice-
voorzitter van het Nationaal Co
mité) Ik ben zelf een van de
ongeveer 250.000 bejaarden in
Brabant alleen al. Daarvan heeft
10 tot 12 proeent medische zorg
nodig. Ouderen maken meer ge
bruik van de voorzieningen dan
jongeren. 40 Procent van de om
zet van ziekenhuizen en pschy-
chiatrische klinieken bestaat uit
65-plussers."
„In het kader van de veranderin
gen van het Sociaal Verzeke
ringsstelsel, die nu volop in dis
cussie staat, heerst er veel angst
onder de bejaarden. Men is bang
dat het eerst op ons wordt bezui
nigd. Velen vrezen dat er aan de
AOW wordt geknabbeld. Zo ver
zal het wel niet komen denk ik.
Mensen hebben vaak 30 of 40
jaar premie betaald. Je moet dan
van goede huize komen om dat
terug te draaien. Ik ken zelfs
mensen die zich zorgen maken
over euthanasie. Die goede zorg
voor ons, blijft die wel, hoor ik
wel eens."
„Je die angst niet wegnemen,
wel minder maken met goede
voorlichting. En we zullen on
derling solidair moeten zijn. De
jongeren hebben nu vaak het
gevoel dat zij voor de ouderen
betalen. Dat moeten wij begrij
pen en zorgen dat datgene wat
we zelf kunnen doen, ook door
ons zelf gedaan wordt en niet
door de gemeenschap. Er moet
een grotere onderlinge dienst
verlening komen onder ouderen.
Maar ouderen kunnen ook be
paalde diensten bewijzen aan de
jongeren. Als we het huidige
welvaartspeil willen handhaven,
dan mogen de premies niet te
hoog oplopen."
„In Nederland gaven we in 1991
8,2 procent van het Bruto Natio
naal Produkt uit aan gezond
heidszorg. Alleen Engeland en
Denemarken gaven minder uit.
We zijn dus een goede midden
moter. We hebben een behoorlijk
niveau en dat komt door 20 jaar
beleid voeren. Bovendien zijn de
ouderen sterk georganiseerd. Net
zoals de vakbonden vroeger. Ze
hebben echt wel invloed. Daar
om ben ik niet zo bang voor de
aow. 30% leeft uitsluitend van
de aow., Binnen tien jaar zal dat
percentage 20 zijn. Overheids
voorzieningen moeten in princi
pe aanvullend zijn. Sommigen
kunnen het echt niet opbrengen
om een voorziening te treffen.
Daar zijn mogelijkheden voor
via de Bijstandswet. Optrekken
van de aow zie ik dan ook niet
zo. Dat zal in ieder geval afhan
kelijk moeten zij van de rest van
het inkomen."
Zonder
„Zelf zou ik wel zonder aow
kunnen leven. Hier en daar wat
aanpassen maar het zou kunnen.
Ik heb een goed pensioen. Toch
wil ik niet zonder aow. Ik heb
vanaf '46 premie betaald en dus
heb ik recht op dat geld. Je kunt
over details twisten, maar het
basisrecht moet er zijn. Voor
iedereen. Daarmee vergeleken is
de discussie over de vut-regeling
een luxe-probleem. We zouden
eigenlijk toe moeten naar een
flexibele pensioenregeling. Ie
mand die vanaf zijn 16e gewerkt
heeft en een 45-jarig dienstver
band heeft moet kunnen stop
pen."
„Wij gaan veel te slordig om met
ervaring en wijsheid. Er zijn
mensen die dolgraag door willen
werken. Het is toch belachelijk
dat iedereen op zijn 65e moet
ophouden. De sociale partners
moeten daar eens goed naar kij
ken."
„Zoals het kabinet eens moet
kijken naar deeltijdwerk. In de
gezinszorg, waarin ik bestuurlijk
actief ben, hebben we 350.000
mensen werken. Er zijn 261.000
full time-arbeidsplaatsen. Ruw
weg 40 procent heeft geen volle
dige dienstbetrekking. Als het in
de gezondheidszorg kan. moet
het ook elders kunnen. Bedrijven
moeten zich er beter op instel
len."
„We moeten er natuurlijk wel
voor waken dat ouderen de
plaatsen in gaan nemen van jon
geren. Ik ken bedrijven waar ze
daar goed mee omgaan. Iemand
die tien jaar directeur is geweest
kan een stapje terug doen en een
andere functie accepteren. Zo
sta je niet zo lang bloot aan
stress. Helaas ziet men dat nog
teveel als een degradatie in
plaats van als een gezond be
sluit. Die mentaliteit moet ver
anderen."
„Ik sta inderdaad bekend als
iemand die geen blad voor de
mond neemt. Ik vind dat beide
partijen beter worden van open
heid. Hoe vervelend de bood
schap soms ook is. Ik herinner
me een stagiaire toen ik nog in
het maatschappelijk werk zat.
Dat meisje was zo scheel als het
maar kan. Ik kon geen oogcon
tact met haar krijgen en kon
daar niet mee omgaan. Dat is
misschien een beperking van
mij, maar ik moet voeling heb
ben met iemand. Ik heb er dus
gewoon een opmerking over ge
maakt. Ze is later ook van school
gegaan. Ze durfde niet naar de
oogarts voor een correctie. Je
moet zulke dingen kunnen zeg
gen."
„Mensen zijn dat van mij ge
wend. Ik heb toch een grote
vrienden- en kennissenkring.
Dat moet ook wel als je niet
gehuwd bent. Ik wil een geluk
kig mens zijn en dat kun je niet
alleen. Daar heb je contacten
voor nodig. Wij zijn van huis uit
allemaal nogal fel. Maar het gaat
om de manier waarop je geen
blad voor de mond neemt. De
kunst van het leven is de ander
niet te kwetsen. Daar moet je
naar streven. Dan kun je ook
aïles zeggen tegen mensen. Ik
was vroeger een grote driftkop.
Mijn vader die heel zacht was
heeft me wel eens een draai om
mij oren moeten geven. Dat vond
ik niet erg, Je moet ook kunnen
toegeven als je iets verkeerd hebt
gedaan."
„Vrouwen kunnen dat niet beter
dan mannen. Mannen hebben
het gewoon niet zo geleerd. Dat
zat in het hele onderwijs inge
bakken, te veel prestatie gericht.
Goede leerlingen halen een tien.
Ze gaan vervolgens naar het vwo
en moeten daar ook weer preste
ren. De emotionele balans raakt
verstoord. Tegenwoordig is het
iets beter. Ik ben nog steeds blij
met mijn opleiding tot maat
schappelijk werkster. Daar werd
de emotionele kant beter ge
waardeerd."
„Ik ben in mijn werk steeds meer
een feministe geworden. Dat
ging vanzelf eigenljk. Ik zag
vaak dat bij twee gelijkwaardige
kandidaten de voorkeur uitging
naar een man. Men dacht dat de
man beter kon presteren en dat
vrouwen toch te emotioneel wa
ren. Onzin. Kijk naar Ria
Beckers. Je hoeft het niet met
haar eens te zijn, maar ze deed
haar werk wel goed. Nooit kreeg
is nog zoveel te doen in
samenleving. Maar nu ga ik
acht wat minder doen. Je
*pt tegen lichamelijke en gees-
grenzen aan. Ik heb het
We hebben er de tijd
JJr Zij die nog goed ter been
w nen dingen doen voor
lj, eren die minder mobiel zijn.
r ook zaken als het opzetten
onderhouden telefooncirkels
een hulpmiddel zijn bij het
fan 6I\ van een groter gevoel
v®üfheid in onze samenle-
Lr heerst zoveel angst voor
Door Carla Joosten
Snoeien om te groeien. Zo
hoopt minister Maij-Weggen
(Verkeer) het openbaar ver
voer naar de volgende eeuw
te loodsen. De Nederlandse
Spoorwegen kermen en moe
ten arbeidsplaatsen afstoten
en onrendabele lijnen sluiten
om financieel gezond te wor
den. Maar ook het stads- en
streekvervoer zucht en
steunt, vanwege de miljoe
nenbezuinigingen.
Toch draagt dit kabinet het
openbaar vervoer nog steeds
een warm hart toe, beweert mi
nister Maij. Immers: voor het
eerst sinds jaren wordt er weer
geïnvesteerd. Er komen rails bij
en voor de bus vrije banen.
Maar intussen worden de ex
ploitatiesubsidies flink ver
laagd.
Nu nog betaalt de overheid de
helft van elk treinkaartje, tach
tig procent van een rit met het
OV in de stad en zestig procent
van een reis met het streekver
voer. Die subsidies volgden in
de jaren zeventig nadat het pu
bliek het eertijds bloeiende
openbaar vervoer de rug had
toegekeerd en massaal in de
auto was gestapt. NS en busbe
drijven kwamen in geldnood.
Maar Den Haag vulde de tekor
ten kritiekloos aan en zo ont
stonden gezapige bedrijven, die
het maar lastig vonden dat er
ook nog passagiers vervoerd
moesten worden.
„Van al die bemoeizucht is het
openbaar vervoer niet beter ge
worden", concludeert minister
Maij. En ze omhelst het rapport
van de commissie onder leiding
van de Tilburgse burgemeester
Brokx, die de lijnen schetst voor
een lossere band tussen over
heid en openbaar vervoer.
„Ontvlechting en verzakelij
king", zei Brokx bij de presen
tatie.
Geheel in de geest van de tijd
moet het openbaar vervoer meer
geprikkeld worden om klant- en
marktgericht te werken. Het
moeten efficiënt georganiseerde
bedrijven worden. Die filosofie
wordt in de praktijk al aardig
opgepikt. Menig busbedrijf
maakt zich op voor een zelf
standig bestaan en steeds meer
ondernemingen slagen erin
kostdekkender te werken. Ze
maken zich op voor de concur
rentiestrijd met de particuliere
busbedrijven. Die mogen straks
meedingen naar de openbaar
vervoerlijnen. Minister Maij gaf
deze zomer al een voorzetje
door experimenten op' enkele
lijnen aan te kondigen.
Helemaal kostendekkend zal
het stads- en streekvervoer
nooit worden. Dit is tegenstel
ling tot het treinvervoer. NS
krijgt straks geen subsidie
meer. Voor bus en tram blijft
altijd een overheidsbijdrage
noodzakelijk. „De busbedrijven
Trein en bus moeten zichzelf meer bedruipen
zitten nu eenmaal met hoge
loonkosten. Omgerekend is een
reizigerskilometer in de trein
goedkoper, omdat je met een
machinist en enkele conduc
teurs heel wat meer mensen
kunt vervoeren. Tegenover een
buschauffeur staan niet meer
dan 40 passagiers", legde Brokx
bij de presentatie van zijn rap
port uit.
De busbedrijven moeten meer
vrijheid krijgen. Geen strakke
Haagse regeltjes. Ze moeten
taxi's kunnen inzetten en bij
voorbeeld de mogelijkheid krij
gen om verschillende tarieven te
hanteren op diverse reistijden.
Naast de strippenkaart moet er
ook een electronische betaal
kaart komen. Maij laat de ont
wikkeling aan de bedrijven
over. Ze wil er zelf geen buil
aan vallen na het debacle met
de magneetkaart, die er nooit
kwam maar wel tachtig miljoen
gulden aan onderzoek opslokte.
De nieuwe zakelijkheid ten spijt
wil Brokx noch Maij de sociale
functie van het openbaar ver
voer opgeven. Bedrijven zullen
niet alleen naar de zogeheten
dikke lijnen (met veel passa
giers) kunnen dingen, maar
moeten een netwerk exploite
ren, waarin ook dunnere lijnen
zijn opgenomen. Om te voorko
men dat er in een regio leemtes
ontstaan - bijvoorbeeld een
route naar een ziekenhuis - kan
de overheid aanvullende con
tracten afsluiten.
De revolutie in het openbaar
vervoer moet uiteindelijk meer
reizigers opleveren. Zoals ook
de spoorwegen bij herhaling la
ten weten, benadrukt ook
Brokx dat meer maatregelen
nodig zijn om mensen vanuit de
auto in het openbaar vervoer te
krijgen. De aanstaande verho
ging van de accijns op brand
stoffen is een middel daartoe.
Maar volgens minister Maij is
het een misverstand te denken
dat mensen daardoor onmiddel
lijk overstappen. „Er is veel
luxe vervoer in het autoverkeer.
Minder autorijden leidt niet
meteen tot meer openbaar ver-
voerkilometers."
Brokx' aanbevelingen zullen
niet van de ene op de andere
dag worden doorgevoerd. Het
moet zorgvuldig gebeuren,
vindt de commissie. Toestanden
zoals de leden in Engeland za
gen, moeten worden vermeden.
Daar rijden elkaar beconcurre
rende bussen elkaar nagenoeg
van de weg om het eerst bij de
halte te zijn. Dat heeft wel hef
voordeel dat de bus razendsnel
is.
ze de waardering die ze verdien
de. Tijdens mijn hele loopbaan
heb ik dat gemerkt. Vrouwen
waren, zeg maar vijftien jaar
gëleden, ook een beetje bang om
verantwoordelijkheid te nemen.
Nu is dat minder maar de voor
oordelen, soms geruisloos, zijn er
niet minder om. Als Hanja Maij-
Weggen fors te keer gaat wordt
ze anders aangepakt dan haar
voorganger Westerterp."
Nou is ze ook wel een beetje
controversieel. Mijn eerste ken
nismaking was er een met pijl en
boog. In Noordwijkerhout kwam
ik tien minuten te laat bij een
vergadering. Ze zei vinnig dat ik
tien minuten te laat was. Ik zei
dat ik file had gehad, maar dat
had ik van haar moet incalcule
ren. Ze heeft dat een beetje hè,
dat dédain. Naderhand zijn toch
we goede vriendinnen gewor
den."
Excuus Truus
„Dat vrouwen deel uit maken
van allerlei besturen wordt
steeds meer geaccepteerd. We
moeten ervoor waken dat we
niet als 'excuus-Truus' worden
gebruikt. Vaak gaat het in bestu
ren zo van oh, we moeten er ook
nog een of twee vrouwen bij
hebben. De portefeuilles zijn dan
meestal al verdeeld. Ik pas er
voor als randverschijnsel te die
nen."
„Toen ik commandeur werd in
de orde van de Nederlandse
Leeuw was ik diep ontroerd. De
onderscheiding is veel te hoog
voor mij. Ze hadden me volko
men verrast en met een smoesje
mijn familie uitgenodigd. Ik
moest improviseren en heb toen
niet alleen de koningin bedankt
maar ook mijn familie. En dat
meende ik. In een groot gezin,
we hadden twaalf kinderen,
krijg je dat vanzelf mee. Mijn
moeder zei altijd; 'Ik heb de
eerste vier opgevoed en zij heb
ben de rest gedaan.' Ikzelf ben
de oudste van de meisjes, de
vierde van de twaalf."
„Ik heb het contact met de ach
terban altijd zeer belangrijk ge
vonden en dus ook vanzelfspre
kend. Je vertegenwoordigt met
150 mensen' 15 miljoen landge
noten. Dat moet je dan ook goed
doen en bereid zijn om 80 uur
per week te werken. Je doet het
goed of niet. Contact met je
achterban krijg je door leringen
te houden. Daar hoor je wel wat
er leeft in het land. Tegenwoor
dig vergadert de Kamer niet op
donderdag, juist om een goed
contact met de achterban te be
werkstelligen. Het pogen is goed,
maar je moet als Kamerlid je
eigen verantwoordelijkheid ne
men. En niet alleen op donder
dag."
„Ik zal het missen. Ik moet er
rekening mee houden dat de
contacten minder worden. Je
moet actief zijn om je contacten
te onderhouden en ik wil wat
gaan afbouwen. Laten jongeren
het maar doen. Ik word oud en
dus 'out'. Dat is niet sentimen
teel maar reëel. Daar zie ik dan
ook helemaal niet tegen op. Ik
heb enkele goede vriendinnen en
mijn familie in de buurt."
Bovendien kan ik mezelf heel
goed bezig houden en ben bij tijd
en wijle grgag alleen. Natuurlijk
voel ik me wel eens eenzaam,
maar ik leid een actief leven en
heb veel hobby's. Ik lees graag,
•hou van tuinieren, fietsen, mu
ziek luisteren en hou sport bij op
radio en televisie. Wimbledon of
de Tour de France, dat vind ik
mooi. Vroeger heb ik wel een
beetje getennist maar ik krijg
snel een zweepslag."
„Nu krijg ik ook eindelijk eens
de tijd om definitieve regelingen
te treffen. Ik heb nog steeds niets,
geregeld, voor ais ik er niet meer.
ben. Dat is oofe niet zo drhagen^i
maar ik wil anderen geen overA
last bezorgen. Het kan maar ge
regeld zijn."
