Sport
'Geen pilletje
dat je zo maar
kunt
innemen
akk
Hoogte-training volgens
schaatscoach Ab Krook
de nieuwe weg
Onderzoels
PROFIL JT KU
Toeristen verdwenen uit zeilrace om de wereld
politie Zeeuv
DE STEM
EXTRA
Koninklijk goud
voor P. de Bakker
Bij inlevering van deze ac
12.00 korting op EXTRA!
of EXTRAN ENEF
Geldig t/m 9 oktobe
PASSAGE - AXEL - 01 l
ZATERDAG 25 SEPTEMBER 1993
ygp onze verslaggever
Van onze verslaggever
Rob van Deursen
Oud-Loosdrecht - De Ne
derlandse sportwereld
wordt langzamerhand
wakker. Nu traditionele
trainingsvormen niet meer
de zo fel begeerde succes
sen opleveren - zie de va
derlandse profs in de Tour
de France van dit jaar; de
Oranje-zwemploeg tijdens
het EK in Engeland -
wordt de stormbal gehe-
zen.
Naarstig zoeken trainers en be
geleiders naar nieuwe, geoor
loofde wegen. Het kleine Neder
land' moet weer in de vaart der
sportvolkeren omhoog. Het ant
woord lijkt voor de hand te
liggen. Het fenomeen van hoog
te-training deed zijn (nog be-
'scheiden) intrede.
Met name Bert van Vlaanderen
verraste met marathon-brons tij
dens het WK atletiek in Stutt
gart, nadat hij zich voorbereid
had in het op 1800 meter hoogte
gelegen Zwitserse Sankt-Moritz.
En wielerprof Frans Maassen
deed er nog een schepje bovenop
door het financieel aantrekkelij
ke criterium-circus na de Ronde
van Frankrijk links te laten lig
gen en in datzelfde Sankt-Moritz
de aanloop te kiezen naar de
mondiale strijd op de weg in
Oslo.
Bergen
Een trainingskamp in de bergen.
Nieuw voor vele Hollandse top
sporters, echter niet voor de
schaatskernploeg van mannen-
coach Ab Krook. Het op 1600
meter vanaf Nieuw Amsterdams
Peil richting wolken gelegen
Zwitserse Davos fungeert al ja
ren als geliefde pleisterplaats
voor hun training en voorberei
ding op de grote, internationale
toernooien. Sinds enige tijd wil
de Krook daar meer mee doen.
Dat resulteerde elf maanden ge
leden in een met veel scepsis
ontvangen veertiendaagse reis
naar Tenerife, waar 2300 meter
boven de zeespiegel mannen als
Olympisch kampioen Bart Veld
kamp, toen nog 'slechts' Euro
pees titelhouder Falko Zandstra
Schaatscoach Ab Krook neemt tijdens de hoogte-stages van
zijn kernploeg altijd deel aan de fietstochten in de bergen. Op die
manier voelt hij precies wat zijn pupillen voelen.
foto wout steensma
en aanklamper Rintje Ritsma
onder zuurstofschuld trainden.
Een campagne, die vanaf 25 ok
tober herhaald zal worden, ter
wijl Krook met zijn formatie
afgelopen zomer reeds twee
maal voor een lange periode in
Sankt-Moritz neerstreek.
Begrip
Het kost Krook thuis in Oud-
Loosdrecht, wat onderuit in een
luie stoel, totaal geen moeite om
het begrip hoogte-training in het
kort samen te vatten.
„Het door betrekkelijk zuurstof
gebrek boven 1700 meter laten
schrikken van je lichaam zodat
het automatisch een extra hoe
veelheid rode bloedlichaampjes
gaat aanmaken voor het soepeler
transport van diezelfde zuur
stof."
Hij, Krook moet er wel om la
chen. Was de materie van het
beleggen van een hoogte-stage
allemaal maar zo eenvoudig, zie
je hem denken. Als geen ander -
Krook wordt tegen zijn wil en
dank in Nederland beschouwd
als dé expert op dit terrein -
weet hij namelijk dat het oh, zo
nauwkeurig luistert, zodra een
topsporter de bergen intrekt om
na een verblijf aldaar zijn trai-
ningsarbeid 'op de grond' te
kunnen opvoeren. Want dat
laatste is het voornaamste doel
wat er achter steekt.
Pilletje
Het eerste wat Ab Krook bij
voorbeeld Frans Maassen na
diens aankomst in Sankt-Moritz
meedeelde, was: „Het is geen
pilletje dat je kunt innemen om
harder te gaan." Een opmerking
overigens zonder enige bijbedoe
ling. „Er wordt in Nederland te
gemakkelijk over gepraat nu uit
Zuid-Europa overwaait dat top
pers als Miguel Indurain, Clau-
dio Chiappucci en Tony Romin-
ger er veel baat bij hebben. Men
vergeet dat die gasten onder
strikt medische begeleiding naar
een hoogte trekken. Dat het tot
in de puntjes allemaal is uitge
dokterd. Het werkt beslist niet
zo dat je naar boven kunt gaan
en dat je daar, een maal terug op
landniveau, zonder meer profijt
van trekt. Nee, integendeel juist.
Training op hoogte vraagt een
uiterst zorgvuldige aanpak. Het
kan heel snel de verkeerde kant
op rollen. Frans Maassen had het
bij ons schaatsers enorm naar
zijn zin. Kraaide steeds maar uit
ten onze verslaggever
Er is tijdens de trainingskampen op hoogte uiteraard ook tijd voor plezier. Zoals in een rubberboot een snel stromende bergbeek af. Op de voorgrond (v.l.n.r.
Krook, Thomas Bos en Rintje Ritsma. foto
dat hij 'moraal' kreeg voor Oslo.
Volgens mij betekende dat uit
eindelijk zijn belangrijkste
winst. Om echt te kunnen profi
teren van de omstandigheden in
Sankt-Moritz had hij daar lan
ger moeten verblijven. Nu zat
het plots goed tussen z'n oren.
De schone lucht, de zon, zonder
stress op de fiets zitten! Die
psychische stap vooruit zorgde
ervoor dat hij bij het WK naar
zijn eigen gevoel zo gemakkelijk
rouleerde. Niet die paar dagen
op hoogte. Nee, dat zet nauwe
lijks zoden aan de dijk. Daar
komt veel meer voor kijken."
Basis
Maar terug naar de basis. Wat is
de zin van. hoogte-training nu
eigenlijk? Krook met pauzes:
„Op een bepaald moment heb je
als topsporter hier in Nederland
wat trainings-intensiteit betreft
het plafond bereikt. Je kunt het
ene jaar 100 kilometer per dag
fietsen; het volgende 120 kilome
ter. Maar eens houdt dat op. Zit
je aan het plafond. En dan wordt
het tijd voor een extra prikkel.
Let wel, hoogte-stages vonden
wij niet uit, het bestaat al heel
lang. Alleen hebben wij als
schaatsers de moed gehad om op
onderzoek uit te gaan. Onze nek
ken uitgestoken. In de bergen
kun je door het werken onder
zuurstof schuld vooral je duur-
vermogen opvoeren. Zeg maar,
dat als een op hoogte getraind
iemand weer beneden komt, dat
hij dan ontdekt dat hij meer
arbeid kan verrichten dan voor
die periode in de bergen. Bij hef
'schaatsen wordt onder andere
het moment van verzuring in de
benen een stukje achteruit ge
schoven. Eenvoudig gezegd, het
verleggen van je grenzen zonder
dat de kans op blessures toe
neemt of dat je overtraind
raakt."
pakt het zo op; de ander zus. Met
een equipe van zes schaatsers,
zoals in mijn geval, leidt dat tot
laveren tussen de persoontjes
door. Eerlijk gezegd gaan we
ook niet tot het uiterste. Enige
reserve bouwen we altijd in, om
dat ik nog steeds niet over de
volle honderd procent weten
schap kan beschikken."
Dat stoort fanaticus (voor zover
den nagebootst. Voor zwemmers,
wielrenners, roeiers, atleten en
schaatsers. Gewoon op een paar
knoppen drukken en ze konden
in de afgesloten ruimtes variëren
van 1700 tot over de 3000 meter
hoogte. En altijd een dokter er
bij om de zaken in de gaten te
houden. Fuchs vertelde me ook
dat er op het laatst binnen de
DDR plannen bestonden om de
Krook waarschuwt wel. „Nog
maals, je kunt er veel winnen,
maar evenzeer enorm veel kapot
maken. Trainen op hoogte kent
veel regels, die eigenlijk per in
dividu verschillen. Bert van
Vlaanderen had dan ook in mijn
ogen veel geluk, toen hij de dag
voor de marathon in Stuttgart
pas naar 'beneden' ging. De boe
ken zeggen dat je op hoogte ruim
de tijd voor acclimatisatie nodig
hebt; zodra je weer op landni
veau bent, eveneens. En bij Van
Vlaanderen blijkt dat hij in dit
geval zo'n periode van aanpas
sing niet nodig had. Dat maakt
hoogte-stages zo link. De één
het sport betreft) Ab Krook bij
zonder. Vandaar dat hij afgelo
pen zomer naar Duitsland trok
om zijn bagage van de hoogte
trainingen aan te vullen. De
Oudloosdrechter kwam bij dok
ter Ulrich Fuchs terecht en zijn
oren vielen bijna van verbazing
van zijn hoofd. „Fuchs liet me
zien dat de medici in de tijd van
de DDR al heel ver waren met
het onderzoek naar en de toe
passing van de positieve effecten
van trainen in, zeg maar, ijle
lucht. In Leipzig nam hij me mee
naar een baro-bunker, waarin
perfect de omstandigheden voor.
training op hoogte konden wor-
overdekte ijsbaan van Oost-Ber-
lijn volledig luchtdicht te ma
ken. Dan zouden ze er stikstof
inblazen om met minder zuur
stof te kunnen trainen. Wat dat
betreft is het wel jammer dat de
DDR ophield te bestaan. Die
ontwikkeling staat nu helemaal
stil."
De bijzondere prestaties van de
Chinese atletes van de afgelopen
weken verrasten Krook na zijn
bezoek aan Fuchs niet. „Een
horde voormalig Oostduitse trai
ners en sportwetenschappers
trok die kant uit. En reken maar
dat zij hun aantekeningen heb
ben meegenomen. Met
training kun je, zeker
mee begint, in betrekkelijk
tijd grote stappen vooruit
ken. Volgens mij is dat in
gebeurd. Al weet ik
het fijne niet van. Maar ik
me heel sterk moeten
als het in China niet op
wijze in elkaar stak."
School
De 'school' van Krook vindt
volging, zij het aarzelend,
afgelopen maanden ontving
schaatscoach veel uitnodig»
voor spreekbeurten en in Z«
seriand ontdekte hij dat
Noorse collega Hans-Tiyg
Kristiansen het standpunt
hij nooit en te nimmer deNed
landse aanpak zou imiteren,
middels verliet. „Johan-0
Koss maakte in z'n uppie
'zomer in het Himalaya-get
wandelingen op 3500 ffl
hoogte.
Dagen aan een stuk.
de Noorse ploeg trokken ze»
ge maand een week !ang_
Stelvio op, de berg van 2.
meter die in de Giro dlli
meestal als scherprechter I®
geert. En daarna zagen
nog tien dagen in Sankt-
Dus er komt beweging in.
bij de concurrentie met de Olyi
pische Winterspelen van
hammer voor de deur.
geeft niet. Dat houdt
wel zo spannend en i
Den Haag/Southampton
(anp) - Avonturiers, stappers
en kroegtijgers. Zeezeilers
worden door het grote pu
bliek nauwelijks als topspor
ters gezien. Tijdens de aan
staande Zeilrace om de We
reld, die vandaag op de So
lent bij Portsmouth start, is
het aantal drinkebroers ech
ter kleiner dan ooit. De eisen
aan mens en materiaal zijn
dermate gegroeid, dat een
uiterst professionele benade
ring noodzakelijk is. Een
kwestie van overleven.
„De toeristen zijn verdwenen,"
stelt navigator Marcel van
Triest vast. „Het niveau van de
deelnemers is sterk verbeterd.
De vloot bestaat nu vrijwel vol
ledig uit profs. Een goede zaak,
want het risico met ervaren zei
lers is al groot genoeg. Vroeger
gebeurden de meeste ongeluk
ken op oude boten, met een
slechte bemanning. Een aanva
ring met bijvoorbeeld een. ijs
berg is nooit helemaal uit te
sluiten, maar met kennis en
kwaliteit kun je veel ellende
voorkomen."
Van Triest (29) is één van de
drie Nederlanders, die in de
zesde editie van de negen maan
den durende krachtproef een
prominente rol vervult. De com
puterdeskundige uit Rotterdam
is op het Europese project
Intrum Justitia de rechterhand
van de Zweedse schipper Roger
Nilson. Bouwe Bekking (30) uit
Deventer fungeert als wachtlei-
der op Winston, het prestigieuze
jacht van de Amerikaanse mul-
ti-miljonair en topzeiler Dennis
Connor. Allrounder Peter Tans
(31) uit Groningen houdtozich
op de Italiaanse Brooksfield
voornamelijk bezig met de
wachtleiding en electronische
zaken.
Beresterk
Het Oranje-drietal voelt zich
beresterk. De afgelopen maan
den is in teamverband vrijwel
dagelijks geoefend. Hardlopen,
rugby, voetbal en kracht
training stonden op het pro
gramma. Medische specialisten
en voedingsdeskundigen zorg
den voor een optimale begelei
ding. „Echt leuk waren al die
trainingen niet, zeker niet vroeg
in de ochtend," bekent Bekking,
die in 1985 onder Dirk Nauta
op de Philips Innovator debu
teerde in het vierjaarlijkse zeïl-
spektakel. „Maar als je niet in
topconditie bent, kom je jezelf
onherroepelijk een keer tegen.
Je ligt er snel uit als je in zwaar
weer de spinaker moet trimmen
en na vijf minuten de koffiemo
len niet meer kunt draaien."
Van Triest bevindt zich aan
boord in een uitzonderingsposi
tie. Als navigator moet hij het
schip slechts de goede kant op
sturen. In een piepklein hokje
verricht hij hoofdzakelijk denk
werk. „Soms zit ik twaalf uur
per dag beneden over de weer
kaarten gebogen," glimlacht de
hoog gewaardeerde Van Triest,
die tijdens de vorige race op de
Equity Law II van Dirk
Nauta furore maakte.
„Ik kom dan alleen even aan
dek om een frisse neus te halen
of een sigaretje op te steken. Ik
ben de laatste van de elfkoppige
bemanning die nog rookt. De
teamleiding heeft een zwaar
ontmoedigingsbeleid gevoerd.
Als ik een andere functie zou
hebben, was ik al lang gestopt.
Nu heb ik af en toe een touw of
een lier in mijn handen bij een
zeilmanoeuvre, meer niet."
Zestien boten
De vloot bestaat deze reis uit
zestien boten: zés maxi's met
een lengte van ongeveer 25 me
ter en tien zestigvoeters van
rond achttien meter. Laatstge
noemde afdeling is nieuw. De
verschillen in ontwerp en uit
voering zijn gering. Daardoor is
het mogelijk dat deelnemers el
kaar soms tot op zichtafstand
naderen. De bouwkosten bedra
gen ongeveer 1,5 miljoen gul
den, ongeveer drie miljoen
goedkoper dan een maxi die
zijn langste tijd in de tocht over
32.000 zeemijlen heeft gehad.
De drie Nederlanders varen in
de kleinere categorie, de opvol
ger van de zogenaamde non-
maxi divisie.
„Een groot voordeel van deze
nieuwe eenheidsklasse is dat we
geen handicapsysteem meer no
dig hebben om de uitslag te
berekenen," constateert Tans.
„Het schip dat als eerste aan
komt, is winnaar. Dat is begrij
pelijk en herkenbaar. Meer dan
ooit komt het op de pure kwali
teit van de bemanning aan. Ik
sluit niet uit dat de zestigvoe
ters in sommige etappes sneller
zullen zijn dan de maxi's. Voor
al als het heel, hard waait, heb
ben wij een betere kans."
Geen pretje
Volgens Van Triest is wedstrijd
zeilen op een zestigvoeter be
paald geen pretje. „Het is ver
moeiend, drijfnat en gevaarlijk.
Zeker aan de wind kan de boot
bruuske bewegingen maken. Je
moet je heel goed vasthouden,
anders sla je overboord. Het
schip ligt als een surfplank op
het water en gaat dwars over of
door elke golf heen. Aan de
hoge kant komt soms 2,5 ton
water naar binnen. Comfortabel
is het allerminst. Bij het proef
varen werden zeven van de elf
bemanningsleden zelfs een
beetje zeeziek. Dat zegt genoeg
over de kracht
wordt gevaren."
Van Triest, Tans en
zijn echte waterrotten. De
reldreis naar Punta del E»
(Uru), Fremantle (Aus), Au»
land (NZe), opnieuw Punta
Este, Fort Lauderdale (VSt)
Southampton (Eng) zien ze
een uitdaging. Maar het gek
ook goed. De opwaardering'
de peperdure wedloop, ook
de Formule 1 van het zei®
genoemd, heeft tot boven®*1''
le salarissen geleid. Kregen1
schepelingen van Nauta
jaar geleden nog krap
gulden voor negen
ontbering, de huidige
ding is een veelvoud van
bedrag. De meeste
werken met een totaal®»:
van ruim tien miljoen gul®"
„Het blijft lucratiever om
korte wedstrijden te zeil®
aan deze race deel te ne®
concludeert Van Triest,
evenals Bekking en Ta® 8
cijfers wil noemen. „Ik
beslist geen vier jaar van
Als je het uurloon berekent
het allemaal nog
Maar je hoort mij niet
Ik zou deze wedstrijd
goud willen missen."
Temeuzen - Zeeuws-Vlaan
mate een lucratief werkgebiet
Je. De afgelopen twee maand
voor zeker duizenden guldens
Ze slaan met name hun sla
Oostburg.
Sedert eind juli zijn er bij de
politie in deze drie plaatsen al 44
aangiften gedaan, aldus een
woordvoerder gisteren. De buit
slachtoffer varieerde van en-
tientallen tot soms honder
guldens. Daarnaast ont
vreemdden de zakkenrollers ook
bank- en giropasjes en persoon
lijke bezittingen.
de 44 aangiften is bijna de
helft (21) afkomstig uit Terneu-
zen. Maar ook Hulst is met acht
tien aangiften 'populair' werk
terrein bij de zakkenrollers. De
politie in Oostburg tenslotte, no
teerde vijf aangiften.
De zakkenrollers opereren zoals
gebruikelijk bij voorkeur op
dagen met' winkelend
ubliek en op plaatsen waar
sprake is van enig gedrang. In
Temeuzen en Oostburg is dat op
de woensdagse weekmarkt, maar
ook op zaterdag in de drukke
winkelstraten. Het werkterrein
van de dieven in Temeuzen is
dan de Noordstraat en de Arse
naalstraat, in Oostburg met na
me de Burchstraat.
Maar de dieven slaan ook hun
in de winkels zelf. In Hulst
P. de Bakker uit Axel
fotowimkooijman
Van onze verslaggever
Axel - Als beloning voor
veertig jaar overheidsdienst
öeeg Axelaar P. de Bakker
gistermiddag een koninklijke
enderscheiding.
Burgemeester W. de Graaf
speldde hem de eremedaille in
goud behorend bij de Orde van
Oranje Nassau op. Dat gebeurde
°P De Bakker's afscheidsrecep
tie. Per 1 oktober krijgt hij eer
vol ontslag als gemeente-ambte
naar.
b® Bakker trad 1 september
1953 in dienst bij de toenmalige
Waterleiding Zeeuwsch-Vlaan-
Jkren en werkte daar zeven jaar.
toen maakte hij de overstap
"aar de dienst gemeentewerken
van Vlissingen waar hij 3,5 jaar
actief was. Daarna vestigde hij
?lch in de gemeente Axel, waar
"ij eerst een baan kreeg bij de
Centrale dienst Bouw- en Wo
ningtoezicht en gemeentewer
ker 1 januari 1979 werd De
jakker benoemd tot hoofdop-
'chter bij gemeentewerken en
M v als chef van de
tdeling Bouw- en Woningtoe-
cht. Daarna vervulde.hij de
etrekking van technisch mede-
erker op de afdeling Vrom en
,,„as tevens waarnemend chef
van deze afdeling.
vM'to vrije tijd is De Bakker
nds 1975 actief als secretaris/
S^ngmeester van de Kring
j 't n-Zeeuws-Vlaanderen, af-
''n§ Zeeland van de Neder-
Onu Postduiven Organisatie.
k was hij in het verleden
"estuurslid van de postduiven-
eniging Verwachting Axel.
Kiddelburg - Wekenlang spei
door vijf rechercheurs naar de
ders van racistische uitingen ii
provincie Zeeland heeft zo goec
piets opgeleverd. 'Er is geen lij
ontdekken in de racistische bek
dingen die op verschillende pl
sen in he provincie plaatsvindei
