'Bewaking ministeries deugt niet' De vijftig procent\van Slimme Sjakie 'arlementai Nood bomende jaren Hagenaar voert eenmans kruistocht tegen beveiliging na RaRa-bom fll JJJI^ -DE STEM- ÏESTEM laastige spoed DE STEM BINNENLAND BUITENLAND Trainings broekjes en slappe was Agenda DINSDAG 7 SEPTEMBER 1993 D 2 STEM Ha, die opa! Wat doet u hier? Komt u een cd-tje kopen van Vader Abraham of Mieke Telkamp? -O, ben jij het jongen. Nee, ik heb niet eens zo'n apparaat. Ik geloof dat ik sinds de radio distributie niks nieuws meer heb aangeschaft. Daar hadden wij geen centen voor, hoor. Dan kan ik u een hand geven, opa. Wij jongeren worden van alle kanten bestolen. Je moet jezelf maar redden, zeggen ze tegenwoordig. Ik kan nog net één cd-tje per week kopen. -Wij gingen werken met 16 jaar. En we konden ons salaris direct afgeven bij moeder. Toch hoorde je niemand klagen. Je wordt als een kleuter be handeld. Zodra je kunt lopen, nikken ze de luier van je kont en leggen ze zo'n trainings broekje naast je bed. De STER indoctrineert je zo dat je je moeder niks meer durft te vragen. Mama kijk, ik ben een grote knul. -Je bent inderdaad groot ge worden, jongen. Ik zou haast U tegen je zeggen. Je bent groot genoeg om zelf de han den uit de mouwen te steken. Ja, kijk, je wordt zo ontmoe digd. De uitkering waar je recht op had, wordt vrolijk teruggedraaid door de rege ring. Nu wil de PvdA ook bezuinigen op de kinderbij slag. Zo gaan we weer terug naar de twee kwartjes zakgeld per week uit uw tijd, opa. -Twee kwartjes, ja. Daarvan moest je de kapper betalen. Je had nog een net een stuivertje over voor een lange veterdrop. Het is barbaars, zeg nou zelf. Je maakt alleen kans als je een noodgeval bent. Dus als je Pampers Trainers tot op de draad zijn versleten en jij vol ledig op zwart zaad zit. -Maar jij bent toch niet arm, jongen. Jouw vader heeft toch een mooie betrekking bij de overheid? Als ik nou tweehonderd van de duurste cd's koop, dan heb ik een schuld die ik van m'n langzalzeleve niet kan terug- bétalen. Reken maar, dat die Wallage dan z'n portefeuille voor me trekt. Wat heb je in die tas, opa? -Dat zal ik je vertellen. De ouderen tellen niet meer mee, vandaag de dag. Weet je dat er in onze kamers gerommeld wordt, als wij in de koffie ruimte zitten? De belastingin- door Dirk Vellenga specteurs snuffelen in onze la den om te kijken of we bijver diensten hebben, die we niet opgeven. Een vrouwtje bij mij op de gang is ondergedoken, omdat ze een tientje niet hele maal kon verantwoorden. Ze komen toch niet aan uw spaarcenten, opa? Dat zou zonde zijn, ook voor het nage slacht, zal ik maar zeggen. -Nee, nee, het is iets anders. De minister wil alle bejaarden tehuizen sluiten en straks gaan ze ook aan onze aow knabbe len. Nog even en wij lopen op straat te dolen in die poep- broekjes waar jij het over had. Ik wou dat ik zo jong was als jij, jongen. Gezond, sterk en veel geleerder dan wij vroeger. De wereld ligt voor je open. Nou, ik denk wel eens: was ik maar zo oud als opa, dan was ik tenminste van al die ver plichtingen af. Maar laat nou eens zien, wat u in die ge heimzinnige tas hebt. -O, pardon. Kijk maar, pun ten van Douwe Egberts, oude postzegels van 10 cent, zegels van De Gruyter, sigarenband jes, suikerzakjes, van die En gelse wagenwiel-munten, ga zo maar door. Zo, en die gaat u nou in het kader van het gescheiden af val in de container depone ren? Je staat hier in de Free Record Shop, hoor. -Dit is mijn kapitaal, jongen. Mijn zakgeld voor de rest van leven. Hier kan ik alles inleve ren. Dit is nu voortaan wat vroeger het loket van sociale zaken was. Sociale vernieu wing, zo noemen ze het ook wel eens. Kijk eens aan. Daar heb ik natuurlijk geen tijd voor. Zeg opa, als jij toch zo goed in je slappe was zit, kun je even iets voorschieten? De trein vertrekt op tijd en dus blijft de late reiziger op het perron achter. 29 Minuten wachttijd. De voormalige restauratie is op slot. Er zit wel iemand binnen en die beduidt dat'de ingang aan de andere kant open is. Op de deur van het herentoilet hangt een sticker: 'defect'. Een rugzakreiziger probeert desondanks de klink en besluit vervolgens gebruik te maken van 'de dames'. Een vader, moeder en twee kleine kinderen komen binnen. Moeders lange donkere kleding verraadt de afkomst van ver weg. Vader moet naar de wc. Als hem blijkt dat het herentoilet niet toegankelijk is, gaat hij onverrichterzake zitten. Tien minuten later moet zijn zoontje. Vader legt hem met een gebaar op de afgesloten deur uit dat het niet kan. Pas als het blijkens het gespring en het huilen van het jochie vrijwel te laat is, overwint de nood de cultuur. Verontschuldigend om zich heen kijkend neemt hij het knaapje mee naar het damestoilet. CH) Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V. Directie: drs. J.H.M. Brader. Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur. C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren. Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda. Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda. 076-23691 I/Telefax 076-236405. Telefax redactie 076-236309. Kantoren: Bergen op Zoom, Steenbergsestraat 23-23a, (alleen redactie) S 01640-36850, fax 01640-40731. Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom. Breda, Afdeling Lezerscontact @06-0226116 (gratis). Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550, fax 01608-17829. Postadres: Postbus 363, 4870 AJ Etten-Leur. Goes, Klokstraat 1, 01100-28030, fax 01100-21928. Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes. Hulst, Steenstraat 14,01140-13751, fax 01140-19698. Postadres: Postbus 62, 4560 AB Hulst. Oosterhout, Arendstraat 14,® 01620-54957, fax 01620-34782. Postadres: Postbus 4023,4900 CA Oosterhout. Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929. Postadres: Postbus 35, 4700 AA Roosendaal. Terneuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554. Postadres: Postbus 145,4530 AC Terneuzen. Vlissingen, Scheldestraat 7-9,4381 RP, S 01184-19910, fax 01184-11446. Postadres: Postbus 5051,4380 KB Vlissingen. Openingstijden: Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur; overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur. Abonnementsprijzen (bij vooruitbetaling te voldoen): per kwartaal 85.50, per half jaar 170.05 óf per jaar f 330.70. Voor abonnees die automatisch betalen: per maand 28.45, per kwartaal 83.00, per half jaar 165.05 óf per jaar 320.70. Voor posttoezending geldt een toeslag. Fotoservice 076-236573. Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur): Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en bij Teuben, Gin- nekenweg 7, Breda. Grote advertenties uitsluitend 076-236881. Geboorte- en overlijdensadvertenties maandag t/m vrijdag tot 16.00 uur 076-236881, zondag van 18.30 tot 20.30 uur 076- 236394/236911. Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447. Heeft u de krant niet ontvangen Onze excuses. Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor. Ook op zaterdag van 09.00-12.00 uur. |n onze Haagse redactie Ln Haag - Dinsdag 7 sep- Lber is de dag waarnaar Bereen die in dit land iets te ken heeft met de sociale Ëerheid, met spanning left uitgekeken. i maandenlang minitieus on- rzoek presenteert de parle- ■ntaire enquêtecommissie naar ■uitvoering van de sociale ze- theid haar bevindingen. hder aanvoering van de PvdA- merlid Buurmeijer begonnen 13 mei de eerste openbare bhoren. De eerste dagen be idden de media nog uitge- Vervolg voor he rappor miteit, werk heeft id beslag j 1992 stalleeij Directe te was rappor kamer j zicht Bunschoten voor het ministerie van Justitie en dat van Binnenlandse Zaken. Beide depaj ten wist de man moeiteloos 'binnen te dringen'. foto Hendriks Door Rinze Brandsma Den Haag - „Ik heb willen aantonen dat de beveili ging van ministeries en an dere belangrijke, gevoelige overheidsgebouwen niet sluitend is. Als ik er zo gemakkelijk binnenkom, lukt dat elke terrorist. Ik denk dat die lui van RaRa net zo moeiteloos als ik binnen zijn gekomen. Geen mens die je tegenhoudt." De Hagenaar ing. Gerard Bun schoten heeft de afgelopen maanden een eenmans kruis tocht gevoerd om aan te tonen dat de bewaking van de ministe ries niet deugt. Dat deed hij, nadat het ministerie van Sociale Zaken overrompeld was door in dringers van de terroristische actiegroep RaRa: ongemerkt en ongestoord hadden die een zwa re bom naar binnen weten te krijgen, die op 1 juli verwoes tend bij dat ministerie ontplofte. Hij omzeilde portiers en bewa kers door vrolijk 'goedemiddag' tegen ze te roepen. Vaak was dat voldoende. Desnoods riep hij over zijn schouder dat hij zijn pasje in zijn colbertje had laten zitten, dat nog op zijn werkka mer hing. Of dat hij bij de schoonmaakploeg hoorde. Vaak gaf hij zich, na lange tijd ronddwalen in het gebouw, neu zen op kamers, in post en op computerschermen, met opzet aan of liet waarschuwende brief jes achter. En schreef een rap port, dat hij stuurde naar de Militaire Inlichtingendienst van het ministerie van defensie, 'om dat ik daar mensen ken uit de tijd dat ik voor defensie heb gewerkt'. Volgens de Hagenaar, die een technische baan bij een chemi sche fabriek in de Botlek heeft, heeft hij de publiciteit niet ge zocht. Hij laat zich echter wel met grote gretigheid ondervra gen naar zijn beweegredenen, en fotograferen voor de ministeries van Justitie en Binnenlandse Za ken, waar hij achter elkaar wist binnen te dringen. Hij spreekt af in een volks café in de Haagse binnenstad, vlakbij die ministeries. Zijn stamkroeg; zijn 'vertrouwelijk' rapport aan de MID ligt er onder de tap. Is zijn kruistocht, die hem binnen deed dringen in vier ministeries, het paleis van justitie, de Staats drukkerij en een postkantoor, misschien een uit de hand gelo pen café-weddenschap? Bunschoten (51, gezet, beschaafd pratend, keurig uiterlijk) geeft toe dat zijn actie begon als stunt, nadat dagenlang in alle gesprek- Van onze verslaggevers _:n Haag - Minister Ritzen en Jnderwijs) zijn voorstanders var In. Ze streven naar universiteit^ „denten binnen de poorten krij ior een wetenschappelijke opleif .taris Cohen in zijn rede aa lademisch jaar aan de universiteij De universiteiten zelf voorzien iter al een dalende belangstel- voor het wetenschappelijk Jerwijs. Niet omdat er minder identen komen, maar omdat er er aanstaande studenten zul- kiezen voor het hoger be- ipsonderwijs. Meteen al omdat 3r de ontwikkelingen in de idiefinanciering, zoals de tem- Deurs, sommige studenten zul- 1 kiezen voor het toch wat nder zware hbo. ch zwichten de universiteiten massaal voor het selecteren, liter pas na het eerste jaar. e niet goed genoeg is, kan lar beter verdwijnen. ken in de kroeg de RaRa-bom nadreunde. „De vraag was of het dan zo gemakkelijk was om met een beetje fatsoenlijk uiterlijk een ministerie zonder controle bin nen te komen." Hij begon zijn insluipacties toen hij in de hal van de SDU (Staatsdrukkerij/ uitgeverij) stond om een boek te kopen. „Het viel me op dat zo veel bezoekers zonder controle dat gebouw in konden lopen." Dat lukte ook hem. Hij meldde zichzelf en de beveiliging mikte hem met kracht het pand uit. Maar niemand vroeg wie hij was, wat hij deed, waar hij geweest was en wat hij ingezien of mee genomen had. Het ministerie van Justitie volg de. „Ik kreeg er lol in. Kijken hoever ik kon komen." Bij dat ministerie en het naastgelegen Binnenlandse Zaken werd de be veiliging verscherpt, sinds daar in 1991 een RaRa-bom explo deerde. Een portier achter glas vraagt pasje of legitimatie, een of twee bewakers staan ernaast in de hal. Het systeem geldt als sluitend. Ook bezoekers van de bibliotheek - voorheen het zwakke punt van de beveili ging - worden met bezoekformu- lieren begeleid. Bunschoten kwam, tot zijn eigen verrassing, probleemloos binnen. Hij liep er een tijd vrij rond, kon kantoren binnenlopen en dos siers inzien, meldde zich en werd de deur uitgewerkt zonder vra gen. Direct daarop liep hij op dezelf de wijze het ministerie van Bin nenlandse Zaken in, waarvan de ingang er pal tegenover ligt en dat dezelfde bewakingsdienst heeft. Daar kon hij na wat rond dwalen ongestoord weer naar buiten lopen, zonder enige con trole. In augustus herhaalde hij zijn kunststukje bij de ministeries van Vrom en van Landbouw en Visserij. „Een vrolijk goeden- middag tegen de dienstdoende beveiligingsbeambte bleek ook in dit geval alle deuren te ope nen." Dat gold daarna ook voor het Haagse paleis van justitie en een distributieknooppunt van de posterijen. Hij kon er zelfs stukken inzien als hij wilde, in het justitie-op- sporingsregister kijken ('hand leiding en passeerwoord lagen open en bloot op het bureau'), desnoods dossiers en aangete kende poststukken meenemen. Van zijn insluipacties als privé- detective maakte hij eind augus tus een rapport op; kamerleden reageerden 'onthutst' op zijn er varingen en beloofden aan te dringen bij minister Dales op maatregelen ter verhoging van de veiligheid. Bunschoten, tevreden achter de pils in zijn café, zegt van plan zijn onaangekondigde bezoeken aan ministeries te herhalen, om te zien of de beveiliging minder lek is. Want dat wil hij bereiken: „Ik sta heus niet te applaudiseren als RaRa weer eens ergens is binnengedrongen en een aanslag pleegt. Ach, ik denk dat de be waking in Nederland nooit streng is geweest en ook nooit echt streng zal worden. Dit is geen politiestaat." Bij de ministeries waar Bun schoten binnendrong wordt wat lacherig op zijn insluipacties ge reageerd. Antwoord op zijn 'rap port' heeft hij nooit gehad. Echte kamervragen aan de minister zijn ook niet gesteld. Woord voerster A. Dijkstra van Binnen landse Zaken erkent dat de Ha genaar is binnen geweest en dat dat 'niet plezierig' is. Maar ach, wat moet je met zo'n privé-actie, vraagt ze zich af. „Nou nee, we zijn er niet van geschrokken. Hoe vervelend zo iets ook is, zoiets is niet te voor komen. Zelfs als je van ministe ries vestingen maakt, zal er mo gelijk af en toe iemand tussen door slippen." Over de staat van beveiliging weigert zij mededelingen te doen. Maar dat na Bi onthullingen verscherpt(| regelen zijn genomen on waking sluitender te ontkent ze. Het is het verhaal dat alle| teries na de RaRa-bon vertelden: van grote als ministeries waar du mensen per dag binnenko: uitgaan, als werknemer,! ker, schoonmaker of vo#J se diensten, zijn geen bu maken. „Honderd proc terdicht is ondenkbaar." Bewakings-kruisridder l Bunschoten laat zich gn fotograferen voor de rens van Justitie en Biw«! se Zaken. „Zal ik het noj proberen?" roept hij, digd door de belangstel het bier dat hij tot zichnï Hij zeilt justitie binnen. 1' even later, in een hoekje' wachtkamer gezet, ontuï met een bekertje koffie! hand. Hijkheid mythe universiteiten spraken verder er de 'mythe van de gelijkheid' i in academisch Nederland iet worden doorbroken. De icurrentieslag in het hoger derwijs is begonnen, ote woorden als kwaliteit irden in de redes van de ver- lillende collegevoorzitters en koren niet geweerd. 'Delft wil ren tot de top twee in Europa' 1 'Utrecht wil het Berkeley van iropa zijn'. eenheid tussen de universi- ten heeft plaatsgemaakt voor n voluit ingezette concurren- istrijd om de plaats van top- iversiteit. De mythe van de ijkheid moet dus doorbroken irden. last de traditionele aanval op minister, die de universiteiten ig steeds niet voldoende vrij- id gunt, nemen de verschillen- bestuurders nu voor het eerst ik openlijk afstand van elkaar. ader duiven schieten ik de positie van de vereniging universiteiten, de VSNU, t in een tijd van groeiende currentie maar wat beschei- fcier worden, vindt VU-rector atema. „Concurrerende univer- jteiten kennen geen gemeen- schapd dus de Rectoif Klerk siteit heeft collegd siteitei zij de onder en de bevorij van. KlerkJ De vers it J dit ja| punt. hoewd wat voorb nomiej zijn, i houdt! vloedj 'KIi De naar inclu over staat Vrijv zich 'diep' tussej zoals noen „Hetf aang zitte hee raa waa juist pleiq sch mu kor te Jacques Wallage heeft het weer keurig voor elkaar. Elske ter Veld, zijn voorgangster als staatssecretaris van Sociale Za ken, mokte zondag via de radio nog wat na. Zij is de klap van haar gedwongen vertrek nog steeds niet te boven. Maar in tussen oogst Slimme Sjakie wat Elske heeft gezaaid. En dat doet hij allemachtig slim. Vorige week onderhandelde hij met de vertegenwoordigers van de gemeenten over de nieuwe opzet van de Bijstandswet. Hij heeft die gemeenten hard nodig voor de uitvoering van de plan nen en dat weten ze zelf blik sems goed. Dus erg soepel ging het allemaal niet. Maar uitein delijk werden ze het eens. Met succes kun je pronken dus liet Wallage zijn voorlichters nog diezelfde avond de pers optrommelen. De presentatie was bijna geraffineerd. De in druk werd gewekt dat Wallage erin was geslaagd om een bijna compleet nieuwe herziening van de bijstandswet op tafel te krijgen. De delegatie van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten vond het al lang best. Die wekken maar al te graag de indruk dat zij een fikse vinger in de pap hebben bij het bepalen van nationaal beleid. Zo slaagde Slimme Sjakie erin om in tegenstelling tot zijn kortstondige collega Roel in 't Veld geheel te voldoen aan het beeld van de 'kwaliteitsimpuls' dat Kok en Wöltgens bij hun aantreden zo enthousiast aan droegen. Hij was geslaagd waar Elske had gefaald. Elske moest weg; maar zijn voorstellen voor aanpassing van de bijstand kregen zelfs binnen de PvdA een warm onthaal. Maar Elske ter Veld moest he lemaal niet weg vanwege de inhoud van haar voorstellen. Het was vooral de ongelukkige presentatie die haar partijgeno ten in het verkeerde keelgat was geschoten; het zoveelste in cident binnen een steeds stroe ver wordende verhouding. Niks geen persconferenties, gewoon op een achternamiddag een persbericht naar de media, die daar vervolgens mee naar de PvdA-fractie liepen om com mentaar. Maar daar wisten ze nauwelijks wat er aan de hand was. Wat Wallage nu op tafel heeft gelegd wijkt helemaal niet zo ingrijpend af van de inhoud van dat oorspronkelijke pers- Illustratie Mat Rijnders bericht. Bovendien was zijn voorstel twee weken geleden al bekend. Maar er gaat natuur lijk niets boven wat triomfan telijk getoonzette tv-optredens na een geslaagd overleg. Maar geen domme, platte triomf. Uit zijn eigen mond hoort niemand dat deze plan nen veel beter zijn dan die van Elske. Vragen over de verschil len wimpelt hij vriendelijk af. Stralend als altijd benadrukt hij vooral het belang van het akkoord met de gemeenten. Maar intussen kijkt hij wel uit om toe te geven dat de plannen van Ter Veld maar op enkele onderdelen zijn bijgesteld. En over de praktische uitvoer baarheid van wat er nu moet gaan gebeuren, heeft hij het liever niet. Dat moeten de ge meenten straks maar uitzoeken. Die moeten vaststellen wie er in aanmerking komt voor een toeslag op de vijftig procent van het minimumloon, die ie dereen met bijstand in principe straks krijgt. Die kunnen daar nog weieens een harde dobber aan krijgen. Vooral als het erom gaat vast te stellen of iemand al dan niet alleen woont. Het wordt in de toekomst buitengewoon een voudig. Iedereen woont met ie mand anders. En als dat niet zo is, dan moet je dat zelf maar bewijzen. Nou, dat kan in feite maar op één manier. Door zelf een bijstandsinspecteur te vra gen om te komen kijken naar die ene, eenzame tandenborstel in het glas op de wastafel. Maar wat vindt die inspecteur dan van je comfortabele tweeper soonsbed? Is die vrieskast niet erg vol voor één persoon? En wat gebeurt er met de zorgza me alleenwonende man, die al tijd wel een pakje maandver band of een doosje tampons in huis heeft. Of met de vrouw, die 's avonds graag een Wilde Havana opsteekt met een jong borreltje erbij? Geen alleen staande bijstandsvrouw durft nog de was voor haar vader te doen. Stel je voor dat de bij standsinspecteur herenover hemden naast de strijkplank vindt! Maar dat soort problemen staat wel erg ver van slimme, succes volle staatssecretarissen. Voor hen lonkt de toekomst. Zet vol gend jaar op een verkiezingsaf fiche de fris geboende Wallage naast Wim Kok met zijn diep doorgroefde gezicht en zijn moe gebogen gestalte. Wedden dat zelfs die sigarenrokende, jene- verdrinkende bijstandsvrouw vergeet dat ze het dankzij Slimme Sjakie met vijftig pro cent van het minimumloon moet blijven doen. Vandaag presenteert de parle- EN WEER wordt er geknabbeld aan przorgingsstaat. Uitgerekend in het ■jnister D'Ancona het plan gelancee 5®noorden op te heffen en zo snel verpleeghuizen, meer thuiszorg en ei ■an de intentie van het beleid van weinig af te dingen. De functie van ■gelopen jaren compleet gewijzig wnuizen waar ouderen vaak g< ®en onbezorgde oude dag konden s wÜaLnI1en slechts op zeer hoge leei wankele gezondheid terecht kan. verschil tussen bejaardenoord aan het vervagen en het is terecht d Fn ooor nieuw beleid vorm tracht ti BT w|,2e waarop en het tempo w; ttVA waar te maken, komen ec"1 mentaire enquêtecon» ««ncona wil de bejaardenhuizen haar rapport over de uitvoHWar vervangen door verpleeghuisai van de sociale zekerheid•«"e.n moet de hele operatie bndgett? discussie daarover in de Ki^™laarR<»r,,«.-■ komt pas later dit jaar. I week staan op de agenda initiatief-wetsvoorstel van dA en CDA voor een winstdelingssysteem werknemers, het laatste van het debat over de Vrei lingenwet, de toekomst dio I, het strafbaar steil® de voorbereiding van een® drijf, de gezinsherenigW herziening van het straf"1 voor jeugdigen. Woensdag1; een hoorzitting over de d koop van helikopters voor] luchtmobiele brigade. De ste kamer bespreekt van' de herindeling van Brabant tient" dH- dnmor-ï, -e ze ?ichze|f heeft gegeve jQigantische ombuiging 1 Omdat Wa k iviiiuuiyniy u. tanm he,e operatie geen geld tot kan> wordt genomen dat i Kapitaalvernietiging leidt. 2r„Haccent. °P de thuiszorg legger ,k°°P ,s die vorm van zorg niel kend op een enorme toename 9e®n enkel opzicht aan de taeon ,l !e organisatie fors 9een veel geld gaat kosten. eens hu .verstandig zijn wanneer Keren1warkers in het veld en I ■ctivltpit !e j 0ver|eg met de worden' \/3ar de meeste ministerie Dlanrfpn Vreemd' als ie er vanuit nen voor hun bestwil zijn bedat

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1993 | | pagina 2