'Ik voel me daar goed thuis'
IFINNTf
elli
Purperen Hei viert 10-jarig bestaan
Bressiaanders specialisten langebaan
bonnemer
akaiitiegi
Isabelle Leenhouwers speelt competitie in Brabant
tektekostenye
Renate Louwerse imponee
SPORT
'Spreiding leden toont aan dat Hoek regionaal geaccepteerd is'
Arjen Boidin en Thijs Salomé in onderling duel gewikkeld
telefooncentrales -
mobiele communici
nét verstandige alt
[T-knooppunt Roosei
DE STEM
VRIJDAG 20 AUGUSTUS 1993
Van onze sportmedewerker
Hoek - Deze maand bestaat
de supportersvereniging
'Purperen Hei' tien jaar. Op
21 augustus viert deze aan
hang van de HSV Hoek dit
heuglijke feit met een knal
lend feest in de kantine van
het sportcomplex in de Lo-
venpolder.
Na de beslissingswedstrijd
Hoek-Serooskerke, met promotie
naar de tweede klasse als inzet,
kwamen enkele vaste supporters
van Hoek tot de slotsom dat hun
voetbalclub een supportersclub
moest krijgen. Die gedachte op
21 mei 1983 geuit, kreeg een
vervolg. Een vergadering werd
uitgeschreven.
„De belangstelling was toen niet
om over naar huis te schrijven,"
herinnert Ben Kousemaker, te
genwoordig penningmeester van
de Purperen Hei, zich nog maar
al te goed. De zes aanwezigen
werden prompt allen bestuurs
lid. Sjaak van der Lijke, Ben
Kousemaker, Piet F. Dieleman,
Piet Hamelink, Izak Meyer en
Leo Fermont vormden ondanks
de karige start een sextet dat
niet van opgeven wilde weten.
Vijf jaar later werd deze vereni
ging een stichting. De groep
groeide intussen gestaag, en
bleef in tred met de ambities die
de voetbalclub Hoek koesterde.
„Inmiddels mogen we 200 leden
tot onze groep rekenen," aldus
de huidige secretaris van de Pur
peren Hei Piet C. Dieleman. Met
hem is tevens een man genoemd
die vergroeid is met Hoek en
sinds de oprichting van die vere
niging in 1950 lid is. Eerst als
voetballer, later als trainer van
zowel het eerste, tweede als der
de team en bij de A-junioren.
Daarna werd hij bestuurslid en
momenteel naast zijn werk voor
de Purperen Hei, zoals hij zegt:
'Manusje van alles'. Kortom, een
man die Hoek als zijn broekzak
kent. Tevens een voetballiefheb
ber die evenals zijn medebe
stuurders Sjaak van der Lijke,
de eerder genoemden Ben Kou
semaker en Piet F. Dieleman,
Frans Tollenaar, Ko Tazelaar en
Jan Mieras prat gaat op hun
bijdrage aan hun voetbalclub.
Een vereniging, die al vele dona
ties, in geld ruim 20 mille, in
ontvangst mocht nemen.
Deze keer staat het cadeau doen
van een geluidsinstallatie op de
rol. Een 'aardigheidje' om het
eigen jubileum glans te geven.
Dat om al dat soort zaken te
bekostigen, hard en creatief ge
werkt moet worden, mag duide
lijk zijn. „Om een indruk te
geven noemt Piet C. Dieleman
zaken op als: „Jaarlijks diverse
bingo's, een Sinterklaasfeest, ac
tiviteiten op koninginnedag, ver
lotingen via het 'Rad van avon
tuur' en het ophalen van jaar
lijks zo'n slordige 150 ton oud
papier."
Veel vrijwilligerswerk waarin
menig vrij uurtje verdwijnt. „Dit
werk aan de basis vormt mede
het fundament van de gezonde
club die Hoek nu is," stelt Ben
Kousemaker met een stelligheid
waaraan beter maar niet te tor
nen valt. Een andere zaak waar
op men trots is, is het gegeven
dat elke supporter van Hoek zijn
club per bus in uitwedstrijden
kan volgen voor een prijs waar
voor nog nauwelijks een bus
kaartje gekocht kan worden.
„Voor vijf gulden kan elk lid
mee. Waar ook in Nederland. En
dat voor een lidmaatschap van
slechts twee tientjes per jaar."
Zij het dat het huidige bestuur
van de Purperen Hei niet meer
garant behoeft te staan voor de
kosten zoals de eerste maal, een
trip naar Arnemuiden, het geval
was. Een bijkomend facet waar
aan eveneens niet voorbij gegaan
kan worden, is de luidruchtige
ondersteuning die de supporters,
samen de H-side vormend, hun
idolen geven. Hun vuurwerk,
voorafgaande aan een wedstrijd,
kent zelfs landelijke bekendheid
en navolging. Daarnaast toonde
deze groep zich uiterst behulp
zaam bij werkzaamheden op het
sportcomplex.
Piet C. Dieleman: „Een bewijs
dat we een hechte groep vormen.
Tevens een club, en daar ben ik
trots op, die bestaat uit leden uit
geheel Zeeuws-Vlaanderen en
zelfs uit België. Voor mij een
bewijs dat we als club niet alleen
plaatselijk, maar ook regionaal
geaccepteerd zijn. Dat doet ons
goed."
Isabelle Leenhouwers: overwegend positieve herinneringen aan Animo.
FOTO WIM KOOYMAN.
Door onze medewerker
Henk van de Voorde
Oostburg - Een plakboek
vol kranteknipsels is de
stille getuige van wat Isa
belle Leenhouwers meer
dan een decennium lang
voor het Zeeuwse tennis
heeft betekend. Veel meer
zal er voorlopig niet bijko
men. Althans, niet van de
Zeeuwse media. De
20-jarige Zeeuws-Vlaamse
speelde afgelopen seizoen
competitie in Brabant, wat
haar prima beviel.
TENNIS
Al geruime tijd neemt de tennis
sport bij de familie Leenhouwers
een voorname plaats in. Zo
kwam Isabelle al op 7-jarige
leeftijd in aanraking met deze
sport. Woonachtig destijds in
Sluis, werd ze lid van de Lawn
Tennis Vereniging Sluis. Onge
veer vijf jaar geleden verhuisde
ze samen met haar ouders naar
Oostburg.
In het prille begin kreeg Isabelle
Leenhouwers les van Jan-Willem
Visser in de sporthal in Sluis en
van Han Petiet en Hans Schuur
in Oostburg. Getalenteerd als ze
was, kwam ze al spoedig bij de
fase-training, met eveneens Vis
ser als tennisleraar. Later kreeg
ze les van Hans Felius en van
Rob en Mike Simon. In 1987
ging ze 'om hogerop te kunnen
tennissen' bij Animo competitie
spelen. Haar verblijf bij de des
tijds toonaangevende Terneu-
zense tennisclub duurde tot me
dio juni 1992.
„In die zes jaar heb ik één sei
zoen in het tweede team ge
speeld, voor de rest altijd in het
eerste. We hebben nog een jaar
eerste klasse gespeeld, toen met
Sandra Begijn. Die klasse was te
sterk. Het gaat er professioneel
aan toe. Je bent dan best ge
spannen, want je weet dat je dan
tegen allemaal goeie spelers
moet. Dat is best aanpoten. Het
is wel leuk om eens mee te
maken. Vooral het mixen vond
ik leuk om te doen. Meestal
verloren we wel, maar nooit dik.
De mixed was meestal met Rob
Simon, soms met Mike Simon.
Het viel me afgelopen zondag in
Cadzand vanaf de kant op hoe
ontzettend mooi dat Mike speelt.
Dat missen die jonge gasten met
meestal hard base-line-spel. Zelf
ben ik ook een base-line-speel-
ster, maar van die mixen heb ik
veel geleerd. Alleen, Mike Simon
intimideert de tegenstander echt
en dat hoeft voor mij niet."
Turbulent
Het werd destijds in 1990 een
turbulent jaar in de eerste klas
se. Het tussentijds vertrek van
de eigenzinnige Sandra Begijn
staat menigeen nog vers in het
geheugen gegrifd. De komst van
de Brabantse Birgit Diemer
bleek een verzwakking. Uitein
delijk bleek degradatie onaf
wendbaar.
De twee jaren hiervoor speelde
Isabelle Leenhouwers in één
team met onder andere Stépha-
nie Rottier, inmiddels bij de bes
te 40 van de wereld. Zoals beide
meisjes erkennen, klikte het van
begin af aan tussen hen. Isabelle
Leenhouwers: „Dat was een
mooie tijd. We hebben veel lol
gehad. Voor de Zeeuwse kam
pioenschappen hebben we wel
eens samen gedubbeld." v-
Isabelle was 12 jaar toen ze
Zeeuws indoor-kampioene werd.
In de diverse leeftijdscategorieën
die ze doorliep werd ze vaak
tweede, achter Emerence van
Wingen of Angela Latuheru.
Steeds deed ze mee aan de natio
nale kampioenschappen. In
Weert kwam ze in de klasse tot
en met 16 jaar in de achtste
finale waarin zé verloor van Pe
tra Kamstra. „Je moet veel geluk
hebben met de loting. Je moest
soms tegen hooggeplaatste
speelsters als Kristie Boogert en
Petra Kamstra. Voor het Audi-
circuit destijds heb ik veel toer
nooien gespeeld. Ik kwam toen
in gastgezinnen in bijvoorbeeld
Veghel, Grave en Groningen te
recht. Aan de Zeeuwse kam
pioenschappen heb ik de laatste
twee jaar niet meer meegedaan.
De laatste keer mocht ik niet
meedoen omdat ik geen competi
tie speelde in Zeeland en het jaar
ervoor had ik wegens studie geen
tijd. Ooit werd ik met Manon
Kienjet Zeeuws kampioene dub-
bel-B."
Isabelle Leenhouwers gaat haar
derde studiejaar in aan de
Katholieke Universiteit Nijme
gen (KUN). In haar propedeuse
jaar had ze als richting Frans.
Vanaf de doctoraalfase heet haar
studierichting spraak- en taal
pathologie. „Dat eerste jaar be
viel me niet, maar dat had ik wel
nodig voor de bovenbouwstudie.
Daarom keek ik uit naar iets
anders, wat me meer aansprak.
Het is veel op logopedie gericht,
hoewel ik hiermee geen logope
diste kan worden. Je moet het
meer zien in de sfeer van psy
chologie."
Ze speelde afgelopen seizoen
competitie in de relatief lage
vijfde klasse mixed bij TV Loon
op Zand. „Van dit team kende ik
Harry Pullens goed. De laatste
vier jaar heeft hij meegedaan
aan het toernooi in Oostburg.
We zijn dik kampioen geworden,
met maar één verliespunt dacht
ik. We hebben aangevraagd of
we volgend jaar in de derde
klasse mogen uitkomen."
Vorig jaar nog speelde Isabelle
Leenhouwers competitie in de
tweede klasse mixed bij Animo.
Het werd een jaar dat bol stond
van de incidenten, al had zij
daar zelf part noch deel aan.
Degradatie volgde. „Ik was so
wieso niet gebleven, maar tij
dens die incidenten dacht ik wel:
dit is toch te gek. Het was geen
aangename competitie en dan
denk je 'waar ben je mee bezig'.
Het laatste jaar was de sfeer
weg. Heel veel mensen zijn weg
gegaan bij Animo. De ruil tussen
Nathalie Tijssen en Suzan
Geurts van Frisselstein vond ik
een rare situatie."
Op de achtergrond speelde nog
een andere zaak mee. In 1991 al
was Isabelle vastbesloten om op
te stappen, maar werd toch
overgehaald. „Ik werd terugge
zet naar het tweede team. Zon
der aanleiding en er werd met
mij niet over gepraat. Greetje de
Prest kwam in het eerste team,
maar ik vond dat ze eerst maar
eens moest bewijzen dat ze beter
was dan mij. In het tweede team
had ik wel een leuk jaar met
Marjon Copier, Tim van Dijk en
Bernd van Quekelberghe."
„Natuurlijk win je liever, maar
deze aanvallende wijze ligt me
wel. Ik zwem niet graag tussen
de andere zwemsters in. Het kost
natuurlijk wel veel kracht en in
de slotfase breekt me dat wel
eens op, maar ik denk persoon
lijk dat ik met een meer behou
den tactiek niet veel hoger zou
eindigen. Ik mis momenteel nog
snelheid in de eindspurt. Daar
werk ik volop aan, maar dat is
toch een kwestie van tijd," aldus
de 17-jarige VWO 5-scholiere,
die ten opzichte van vorig jaar
een forse progressie maakt.
„Die zwemwijze past ook ge
deeltelijk in de tactiek van onze
ploeg. We staan nog steeds op
kop in de landelijke competitie
op de schoolslag vrouwen. Door
aan de leiding te zwemmen kan
ik het tempo regelen. Als ik zie
of hoor dat één lid van onze
ploeg dreigt af te vallen, dan
neem ik wat gas terug. Het is
belangrijk voor het ploegenklas-
sement dat we zo kort mogelijk
na elkaar eindigen."
Individueel staat Renate Lou
werse op de zesde plaats in de
landelijke competitie. Haar
clubgenotes Audrey de Booy en
Anouk Borgt bezetten respectie
velijk de vijfde en zevende
plaats. Meestal profiteert
Audrey de Booy aan de finish
van het sleurwerk van Renate
Louwerse. Op de vraag of dat
niet frustrerend is, zegt ze: „Het
is mijn eigen keuze en komt het
goed uit voor het teambelang.
Daarnaast is er tussen mij,
Audrey en Anouk, geen sprake
van echte rivaliteit. We kunnen
Door onze medewerker
Fred Rabout
Breskens - ZC Koewacht is
de toonaangevende club in
het Zeeuwse langebaan-
zwemmen. Daar is vriend en
vijand het in de provincie
over eens. Toch telt het Bres
kense Scheldestroom als het
om het provinciaal niveau
gaat zeker mee.
Tonny Vinke is al jarenlang een
trouwe klant op de langebaan.
Ilse de Jonge, Sarian en Annabel
Kosten en Ryan Verplanke mo
gen zeker niet vergeten worden.
Op de 'vrije slag bij de mannen
maken Arjen Boidin en Thijs
Salomé een enorme progressie.
Zeker nog niet in staat om de tot
de nationale top behorende ZC
Koewacht-zwemmer Arno van
den Berghe echt te bedreigen.
Wel kan geconstateerd worden
dat de kloof dit seizoen tussen
Van den Berghe en het Bresken
se duo kleiner is geworden. Boi
din, geblokt en kracht uitstra
lend, is pas vijftien jaar. Thijs
Salomé, wat ranker gebouwd, is
een jaar ouder. Beiden kregen
het sporten en meer bepaald het
zwemmen met de paplepel inge
goten. Boidin is de kleinzoon van
Thomas Cambier, in de jaren
vijftig een Zeeuwse zwemmer
van kaliber. Thijs is de zoon van
Flip Salomé, die eveneens een
baantje kon trekken.
Het langebaanzwemmen bij
Scheldestroom wordt met een
andere intentie beoefend dan bij
ZC Koewacht. Bij de zwemmers
en zwemsters van de ploeg uit
Oost-Zeeuws-Vlaanderen ligt
het accent op de langebaan.
Scheldestroom vindt het een uit
stekende overbrugging tussen
het binnengebeuren. Thijs Sa
lomé: „De langebaan is gewoon
echt gezellig. Je moet eens een
keer geen baantjes tellen en
keerpunten nemen. Lekker in
openlucht en water. Een geheel
andere sfeer ook dan in het
zwembad. Echt, ik doe het
graag."
Tactiek
Zijn clubmakker en concurrent
Arjen Boidin sluit zich graag bij
die woorden aan. „Je moet het
leuk vinden. Anders moet je niet
aan het langebaanzwemmen be
ginnen. Het eist nu eenmaal
meer doorzettingsvermogen. Een
andere tactiek ook. In een bad
lig je in een baan en kan er
weinig gebeuren. Hier ga je met
twintig, dertig en zoals op de
grote wedstrijden wel met vijftig
zwemmers tegelijk van start. Er
wordt wel eens geduwd en ge
trokken. Het punt blijft echter
wel dat je zo hard mogelijk moet
zwemmen."
Hun seizoen werd dit jaar geo
pend op de Amsterdamse Bos
baan. Salomé eindigde er als 23e
en Boidin kwam als 28e binnen.
Ook in de opening van het
Zeeuwse seizoen, in het kanaal
Sluis-Brugge, was Salomé snel
ler dan Boidin. In hun thuiswed
strijd, de Breskense Havenwed
strijd, waren de rollen echter
omgedraaid. Lange tijd zwom
men ze broederlijk naast elkaar,
maar in de slotfase had Boidin
nog iets meer in zijn tank.
Salomé: „Het kwam voor mij
niet als een verrassing. Ik bent
met mijn ouders op vakantie'
geweest en heb gewoon te weinig
getraind. Zo ligt dat in deze
sport. Als je niet traint gaat het
niet. Trouwens, Arjen heeft me
vorig jaar ook al een aantal
keren geklopt dus het verbaasde
me niet echt."
Het tijdsverschil was echter dus
danig dat het nog verre van
uitgemaakt is wie straks achter
Arno van den Berghe op de
tweede plaats aanschuift als de
eindafrekening na de Ganzetrek
begin september wordt opge
maakt. Desondanks deed het Ar
jen Boidin goed dat hij juist in
Breskens voor zijn makker bleef.
Aparts
„De Havenwedstrijd is voor een
Bressiaander toch altijd iets
aparts. Er wordt echt wel extra
getraind. Als het hoog water is
liggen we iedere avond in de
Kaai. Als het laag water is zoe
ken we een andere stek op, want
in onze Havenwedstrijd is het
predikaat eerste Bressiaander
toch een heerlijk gevoel. Voorts
gaan we het uitknokken in de
Braakmanrace, Kanaalrace en
Ganzetrek. We zijn gewoon aan
elkaar gewaagd."
Het nationale langebaangebeu-
ren is voorlopig aan de Bressi
aanders niet besteed. Salomé:
„Onze school gaat voorlopig
voor. Het is voor ons niet moge
lijk om ieder weekend ergens in
Nederland in actie te komen. We
zitten als Zeeuws-Vlamingen al
tijd met die verre verplaatsin
gen. Om een wedstrijd te zwem
men ben je twaalf uur onderweg.
Op dit moment zien we dat niet
zitten."
De Zeelandbeker staat bij het
duo dus centraal. Dit om straks
niet vanaf nul te moeten begin
nen als het winterseizoen, waar
in de huidige zwemsport toch
duidelijk het zwaartepunt ligt,
zich aandient. Arjen Boidin wil
wel weer eens een Zeeuwse titel.
„Dat is al vanaf 1989 geleden. Ik
ga van de winter op de 100
meter vlinderslag voor goud. Dat
is mijn hoofddoel. Wat er nog bij
gesprokkeld kan worden is mooi
meegenomen."
Ook Thijs Salomé heeft wel trek
in een Zeeuwse titel. Ook hij
noemt de 100 meter vlinderslag
als een van zijn doelstellingen.
Daarnaast de 100 meter borst-
crawl. Zo te zien hebben de
beide 'jonge honden' van trainer
Frans Verplanke nog genoeg
honger om wat etenswaren uit
de Koewacht-ruif weg te pikken.
Het kan het langebaanzwemmen
in de provincie alleen maar ten
goede komen.
(in d terr. D°mbosch "1 Raanisdonksveer 0
|onze verslaggever
geuzen -
De abonnementenv
2uidlandtheater loopt goed.
er 1010 bestelbonnen binn
«achting wekt dat het aanta
li vorig jaar zeker gehaald word
Renate Louwerse, de sterke langebaanzwemster van ZCJ
wacht. FOTO CAMILE SCHELS
Door onze medewerker Peter Snelders
Koewacht/Zuiddorpe - Renate Louwerse, deel uitmakenl|
de Zwemclub Koewacht, is aan een sterk seizoen t
Tijdens vrijwel alle langebaanwedstrijden waaraan haariJ
niging deelneemt maakt zij veel indruk op het ondeij
schoolsslag. Meestal neemt ze vanaf het begin resoluut]
leiding, voert het deelnemersveld gedurende vrijwel degf
wedstrijd aan, maar moet in de slotfase de hoogste tt
ereplaatsen meestal aan anderen laten. Toch stemt dat]
niet tot ontevredenheid. Integendeel.
Arjen Boidin (links) en Thijs Salomé, twee zwemmers van het Breskense Scheldestroom
uitstekend doen op de langebaan. F0T° W|M
die het
KOOYMAN.
uitstekend met elkaar opstl
en gunnen elkaar suc«|
moet ook wel wil je in t
band goed kunnen prest
Recreatief
Renate Louwerse
zwemcarrière bij de Ottai
Axel. Daar bleef het wed
gebeuren beperkt tot i
niveau. Vijf jaar terug n
de overstap naar ZC Xoei
en maakte direct furore.
knieblessure betekende gei
de enkele jaren een remopl
volledige ontwikkeling, al|
teerde ze met dat em'
steeds knap. Sinds een ja
van de pijn verlost en c
klaart haar imponerende Ie|
zwemwijze.
Zij blinkt niet alleen c
gebaan uit, maar is ook i
kortebaan een sterkse zwt«
Zeker op provinciaal r:.|
want tijdens het onlangs ge
den Zeeuws kampioen»
schoolslag pakte ze g
100 meter en zilver op del
meter. Toch gaat ook haari|
keur, zoals bij bijna
baanzwemsters, uit naartól
gere werk. De onderlinge f
spreekt haar bij die wee
veel meer aan.
Niet direct het extreem li
gebeuren, zoals de vijf kilt)]
tijdens het Nederlands i
pioenschap. „Dat vond ik iel
lang. Tot ruim drie
ging het goed, maar
merkte ik dat het langer w|
dat je normaal zwemt,
daar zevende, maar die
den hoeven voor mij niet. j
mij maar de reguliere M|
drie kilometer."
Concurrentie
Op landelijk niveau I
haar team van ZCK de i
plaats in het algemeen
ment vast kan houden. ,W|
ben alleen concurrentie te'
ten van Rapido uit Haarlenl
overige verenigingen telle? f
mee. Vorig jaar werden wet
de en toen scheelde het niet]
met nummer één. Nu hew
een lichte voorsprong op
en die hopen we vast te
Individueel zou ik nog g®f|
plaatsje klimmen in de Jf
ring, maar ik denk niet Pi
meevalt. Aan de top ku®jj
niet tornen. Nummer één.
Stein van VZC, en nunune'J
Els van Nieuwkerk van
zijn te sterk. Zij zijn aan
van de wedstrijd veel snell'l
ons. Dat komt ook omdat sj
stuk ouder zijn. Ze hebben
kracht.
In de strijd om de Zeelan»
moet zij haar clubg®
Audrey de Booy voor
den. Zij zegt daarover: M
staat eerste met twaalf sK
voorsprong op mij. Dat W
veel, maar is het wel. Ik
niet dat ik haar nog kan r
gen. Natuurlijk leg ik nK'
de situatie neer, maar r°
rende drie Zeeuwse we
tellen tevens mee voor
lijke competitie. Dat is®*j
mijn voordeel, omdat i* J
die wedstrijden ook het pK
lang in het oog moet ho® I
hopen dit jaar de nation?'J
te pakken. Net zoals vM
terug, toen ZCK nog op
breng van Ilse Schramm
rekenen."
medewerkers van het EKP in
[onze verslaggever
Van de Ven
sndaal - De vakantie-
der stuurt dit jaar minder
ten naar familie en be
den. Expeditie-knoop-
]t Roosendaal van de PTT
Pt een miljoen kaarten
per op de prognose voor
fste vakantiemaanden,
'deruim acht miljoen zijn
'even binnen. Afwachten
de laatste drie vakantie-
|en iets van de achter-
[d goedmaken.
Sage, toegevoegd directie-
j®n het EKP, signaleert de
"te week een toename van
aantal kaarten. Hij ziet het
"mn, maar waagt zich niet
[voorspellingen. Zouden de
en een half miljoen kaarten
j™ gehaald? Zoveel kwa-
I» in 1991 wel op het EKP
ve prognose van dit jaar
[erop afgestemd.
Roosendaal te verwerken
komen uit Frankrijk,
pe en Zeeland. Zeeland is
I de PTT-sorteerders in Roo-
aal ook een stuk buitenland,
r a's Nederlanders op va-
re san de kust een groet
P aan achterblijvers in het
Wand. „Er gaan heel veel
aarten van Duitsers met
1 en uit Zeeland de brieven-
bu
Bo
Al
lai
m(
Ol
Rc
he
re:
Se
po
Ai
Di
D
LE
na
te
ik
ge
ks
di
tif
Stf
va
za
be
Al
ti(
ki
so
vi
el
ks
vi
Vi
di
0n2e verslaggever
peuzen - Voor misdragin-
önd vorig jaar in twee
L m Hulst zijn drie inwo
ei die plaats door de
«echter veroordeeld tot
i °0I"waardelijke gevan-
if,raf van een maand.
L0eten ze de schade ver- hn
die ze veroorzaakten
}esaan café The Prince of
I el
kregen het zondag- ce
Ij december aan de stok O
L cafébazen van pub The bi
Baa ^a^es- Ze zouden de w
|pnLe? ziin wouw mishan- n:
J^dreigd hebben en flink se
It a? un®en hebben aange-
n het interieur van de
indoi gen he barkrukken
tin wrs v°lgens verklarin-
lJd. r°nd en werd de
Én a» derd de politie te
F °t de telefoon uit haar
tr
hi
tc
