'Van goeie ga ik klappertanden' Meer Kabinet: Nog Milieu-organisatie Greenpeace: Wereldbank subsidieert uitroeien vis Politie -DESTEM- 'Het zijn vaak st< DESTEM Wie niet horen BINNENLAND BUITENLAND A2 Brusselaar Cliënten eisen dossiers natuurgenezer DE STEM DONDERDAG 29 JULI 1993 Ik ben ermee opgehou-V. den landgenoten in den vreemde behulpzaam te zijn. Dat zit zo: vorig jaar rond deze tijd trof ik op het drukste verkeersplein van Brussel een geheel hulpeloze en uit het veld geslagen Ne derlandse toerist aan die wan hopig een op de motorkap van zijn auto uitgespreide plattegrond van de stad bestu deerde. De man droeg een broek die van vele band- plooien was voorzien en die enorme harmonica's vormde op de wreven van zijn enigs zins frivole instapschoenen. Zijn gebloemde overhemd hing wijd open, waarschijnlijk om de aandacht te vestigen op een forse pluk roestkleurig borsthaar waar een gouden ketting omheen was gedra peerd. Omdat mij ooit is inge prent dat je in moeilijkheden verkerende landgenoten nooit in de steek mag laten, vroeg ik de man of ik hem kon helpen. Hij keek mij met een rooddoorlopen blik aan en zei toen uit de grond van zijn hart en op zeer randstedelijke toon: „Sodemieter in gods naam op". Hetgeen ik zonder mankeren deed. Sindsdien spreek ik niemand meer aan, maar laat ik me aanspreken. Neem de man die mij staande hield omdat ik fluitend door zijn straat liep. „Mijnheer, dat heb ik al jaren niet meer gehoord. Vroeger, toen ik nog in Aarschot woonde, floot ik wel eens als ik op m'n fiets naar het werk ging. Maar in Brussel is het fluiten me vergaan. Altijd la waai. altijd chagrijn. Overal geparkeerde auto's en bees tenstront", zei hij. Ik voegde hem enkele troos tende woorden toe en ver volgde mijn weg. Ik hou van dit soort gesprekken die uit de collectieve wanhoop van het geürbaniseerde bestaan en uit het cholerige gemoed van de grote stad opborrelen. Deze week ben ik opnieuw aangesproken, zodanig zelfs dat ik me nu afvraag of ik, in plaats van de weg te wijzen en te troosten, het maar niet be ter meteen op een lopen kan zetten. Er kwam een man op mij af die het uiterlijk had van iemand die weinig lol aan z'n bestaan beleeft: het soort stadsmens dat zich met snacks uit de muur en zo nu en dan een blikje Whiskas op de been houdt. Een vreselijke ramp had hem getroffen. Want hij was ver van huis, had zijn beurs met inhoud verloren, stond nu berooid op straat, maar wilde niettemin nog voordat zijn avonddienst begon thuis zijn. Of ik hem dus geld voor een enkele reis Arlon wilde geven. Hij zei dat ik een goed mens was, iemand die nog iets begreep van an dermans moeilijkheden. Om dat de grote stad mij wantrou wend heeft gemaakt, zelfs als het om mijn eigen goedheid gaat, riep ik snel de kaart van België voor mijn geest. En inderdaad: de afstand Brus- sel-Arlon is zowat de langste die een mens per spoor in België kan afleggen. Dus zei ik: „Het spijt me mijnheer, maar aan dat soort dingen begin ik niet". Jo Wijnen De man kwam nu vlak voor me staan, en terwijl hij de geur van vele brouwerijen af scheidde, zei hij dat hij me een pak op m'n donder ging geven. Hij riep dat heel Brus sel was vergeven van het rijke tuig zoals ik. Eens zouden wij vrekken zwaar moeten boeten voor wat we de armen hebben aangedaan. Ik deinsde terug, want ik mag dan snel kaarten van België bij de hand heb ben, als er gevochten moet worden ontvalt mij iedere daadkracht. Gelukkig week ook de man achteruit, zodat er zoiets als een niemands land tussen ons ontstond. Wel bleef hij schelden tegen de rijke, gierige en harteloze nietsnutten die het goede Brussel naar de verdommenis hebben geholpen. Ik zette er een zeer stevige pas in. Misschien was het wel een looppas. Toen ik het waagde om te kijken, stond de man nog steeds op dezelf de plaats, druk gebarend en scheldend op de rijken. Hij had niet eens in de gaten dat ik al vertrokken was. Ik besloot dat stadgenoot en medemens intussen wel met één ding rekening moeten houden: ik spreek niemand meer aan en wens ook niet meer aangesproken te wor den. Voorlopig stop ik ook met fluiten in het openbaar. Ik wil alleen nog maar Brus selaar onder de Brusselaars zijn: slecht gehumeurd, onbe schoft en volstrekt ontoegan kelijk. Ook een woning waar vanuit een drugdealer zijn verderfelijke waar aan de man brengt in de buurt? Dan één goede raad. Bel de Bredase gemeente-politie bij eventuele overlast beslist niet. Dan kan zich namelijk de volgende discussie per telefoon voordoen. „Me- neer, hier verder op is een huis waar drugs te koop zijn. Daar zijn jullie al een paar keer aan de deur geweest, maar nu hebben de bewoners kennelijk nieuwe voorraad. Want de klanten lopen af en aan." „Ja en?" „Nou, die klanten gooien achter de huizen bij de schuurtjes hun vuile spuiten weg." „Ja en?" „Nou, er wonen hier veel kleine kinderen en dat kan toch gevaarlijk zijn?" „Ach mevrouw, u moet niet zo op uw buren letten. Als we een keer tijd hebben, rijden we wel eens langs.Tuut, tuut, tuut. (RvD). Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V. Directie: drs. J.H.M. Brader. Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur. C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren. Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda. Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda. 076-236911/Telefax 076-236405. Telefax redactie 076-236309. Kantoren: Bergen op Zoom, Steenbergsestraat 23-23a, (alleen redactie) 01640-36850, fax 01640-40731. Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom. Breda, Afdeling Lezerscontact ®06-0226116 (gratis). Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550, fax 01608-17829. Postadres: Postbus 363, 4870 AJ Etten-Leur. Goes, Klokstraat 1, 01100-28030, fax 01100-21928. Postadres: Postbus 13,4460 AA Goes. Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751fax 01140-19698. Postadres: Postbus 62, 4560 AB Hulst. Oosterhout, Arendstraat 14,® 01620-54957, fax 01620-34782. Postadres: Postbus 4023, 4900 CA Oosterhout. Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929. Postadres: Postbus 35, 4700 AA Roosendaal. Terneuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554. Postadres: Postbus 145,4530 AC Terneuzen. Vlissingen, Scheldestraat 7-9, 4381 RP, 01184-19910, fax 01184-11446. Postadres: Postbus 5051, 4380 KB Vlissingen. Openingstijden: Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur; overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur. Abonnementsprijzen (bij vooruitbetaling te voldoen): per kwartaal 85.50, per half jaar 170.05 óf per jaar 330.70. Voor abonnees die automatisch betalen: per maand 28.45, per kwartaal 83.00, per half jaar 165.05 óf per jaar 320.70. Voor posttoezending geldt een toeslag. Fotoservice S 076-236573. Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur): Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en bij Teuben, Ginneken- weg 7, Breda. Grote advertenties uitsluitend 076-236881 Geboorte- en overlijdensadvertenties maandag t/m vrijdag tot 17.00 uur 076-236442, zondag van 18.30 tot 20.30 uur 076-236394/236911 Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447. Heeft u de krant niet ontvangen Onze excuses. Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor. j Ook op zaterdag van 09.00-12.00 uur. Acht 'knuffelpillen' en een paar flinke borrels jenever. Een dodelijke combinatie voor een ne gentienjarige jongen uit Oudenbosch. Zijn lichaam kon de klap niet aan. Triest, heel triest, vindt Marieke, een geoefend xtc-gebruikster. Maar je hoort te weten dat pillen en alcohol niet samen gaan. Directeur A. van Broekhoeven van het Consultatie Bureau voor Alcohol en Drugs: „On danks alle voorlichting zie je toch dat jongeren steeds op zoek gaan naar een roesmiddel en op on verantwoorde wijze met het spul omgaan. En dan gebeuren er ongelukken. Het is dramatisch, maar dom." Door Riet Pijnappels DE JONGE Oudenbosschenaar ging op zaterdagavond met zijn vrienden aan de zwier. Hij was, tot groot verdriet van zijn vader, een lastige jongen met een alco holprobleem. Soms gebruikte hij drugs. Volgens de plaatselijke politie hoorde hij bij de 'outcast', een groepje ontspoorde jongeren uit het dorp. Veel blowen, veel drin ken en veel feesten. Die avond, depressief en in een benevelde staat, roept hij uit 'wel zelfmoord te willen plegen'. Een van zijn vrienden haalt acht xtc-pillen tevoorschijn en roept: „Doe het dan." De jongen pakt ze aan, slikt ze tegelijkertijd in en wordt hysterisch. Een paar uur later, in het zie kenhuis in Roosendaal, bezwijkt .de jongen onder het gif. Met het schuim op de mond. Misselijk Het is geen voor de hand liggen de combinatie, xtc en alcohol. Het remt de gewenste effecten en versterkt de ongewenste, legt directeur A. van Broekhoven van het Consultatiebureau voor Al cohol en Drugs (CAD) in Breda 'uit. De combinatie'KanTê over moedig maken. Met alle risico's vandien. Van een te grote dosis ga je halluci neren of wordt je psychotisch. De lichamelijke gevolgen kun nen verschrikkelijk zijn: een hartstilstand, maagbloeding, vergiftiging, of zuurstofgebrek. Van één pilletje, zonder alcohol, kan je al knap beroerd worden. Spierkrampen, hartkloppingen, misselijkheid en braken. De uit werking hangt af van de kwali teit van de drugs. Het is nog maar zeer de vraag of de jongen uit Oudenbosch inder daad xtc-pillen heeft geslikt, meent Van Broekhoven. Sinds xtc onder de Opiumwet valt en wettelijk verboden is, is er veel rotzooi op de markt. „Er wordt veel geknoeid met de samenstellingen. Er is weinig xtc die echt xtc is. De kwaliteit wordt niet gecontroleerd. Uit la boratorium-onderzoek blijkt dat er steeds vaker andere stoffen DE STEM pen Haag - Sociale recher cheurs krijgen nog dit jaar de mogelijkheid na te gaan of pensen in de bijstand een jiito hebben. pe controleurs van de gemeente lijke sociale diensten krijgen daartoe snel toegang tot de gege- vens van de Rijksdienst voor het Wegverkeer te Veendam, meldt de regering in de Voortgangsrap portage Fraudebestrijding die ze gisteren naar de Tweede Kamer ge de heeft Met sociale iemand bezit. Dit leii jaar no tussen Pel ene en Pvd derzijd: voor i vens de gen ee va yan onze redactie binnenland pen Bosch - Het aantal Nede: buitenlandse cel belandt, is de gestegen. In 1981 zaten 'slechts' 30 buitenlandse cel, zeven jaar later waren heter 979. Tachtig procent van hen is aan gehouden wegens drugsmokkel, 6 procent zit voor vermogensde licten en de rest wegens geweld, het veroorzaken van verkeerson gelukken of illegaal verblijf. Een verklaring voor die stijging durft drs. H. Koers, hoofd van het Bureau Buitenland van de Nederlandse Federatie voor Re- classeringsinstellingen (NFR), niet te geven. De toegenomen reislust, de stij gende criminaliteit of de stren gere controle zouden een oor zaak kunnen zijn, maar onder zocht is het nooit. Het Bureau Buitenland van de federatie staat met drie stafme dewerkers in Den Bosch en 50 vrijwilligers in het buitenland sinds 1975 de Nederlandse ge vangenen bij tijdens hun deten tie. Buitenlandse Zaken houdt het bureau op de hoogte van arrestaties van Nederlanders in het buitenland. Het idee dat in de vakantie onder de naam xtc worden ver kocht. De laatste tijd wordt er vooral amfetamine als xtc ver kocht. Die jongen uit Ouden bosch kan ook aspirientjes, of speed, of misschien wel heroine hebben geslikt. Dat zal autopsie moeten uitwijzen." Hij noemt de dood van de jongen "TffifTdraffia'. Maar 5Sk"*ëa5"HlëI dom ongeluk'. „Ondanks alle voorlichting, ook in Oudenbosch, zie je toch dat jongeren steeds op zoek gaat naar een roesmiddel en op onverantwoorde wijze met het spul omgaat. En dan gebeu ren er ongelukken." Depressief Van xtc 'krijg je een warm en verliefd gevoel', schrijft een fol der van het CAD. Daarom wordt de drugs ook 'de knuffelpil' ge noemd. 'Je wordt losser, rem mingen vallen weg. De waarne ming wordt intenser, je voelt je helder en alert, maar ook zorge loos en relaxed.' Xtc stimuleert de stof serotonine in de hersenen, die zorgt voor een prettiger stemming. Door veelvuldig gebruik put je de serotonine-reservoirs echter uit en raak je depressief. „Je voelt je lichamelijk leeg. De pressief. Je voelt je gewoon niks," doet de negentienjarige Marieke uit Oosterhout een moeizame poging om het kater- gevoel na een nacht met xtc uit te leggen. „Maar het hoort erbij. Mensen die zich elke weekend gaan bezatten, denken ook niet aan de enorme koppijn die ze de volgende ochtend hebben." Marieke, blond, een beetje bleek en met een wespetaille die net iets té smal is, is een geoefend gebruikster. („Sinds ik gebruik ben ik ruim tien kilo afgeval len.") Ieder weekend, als ze naar een discotheek of een houseparty gaat, koopt ze een "of twee pillen. Niet om problemen of zo te ver geten, zegt ze. Gewoon als ge notmiddel. „Het is gewoon waanzinnig. Je voelt je geestelijk en lichamelijk op en top. Je bent vrolijk, praat makkelijk, het is een love drug, je verlegt je gren zen." Op zo'n avond gebruikt ze nooit alcohol, vertelt ze. Wel water 'om vocht aan te vullen. En chocomelk om een beetje vet in mijn maag te krijgen'. Ze koopt de pillen van vrienden. „Mensen die ik kan vertrouwen. Die me niet oplichten." Er zit veel rotzooi tussen tegenwoor dig, weet ze. De kwaliteit is erg verschillend. De ene pil werkt korter, de ander langer. De een is te zwak, de ander te heftig. "Je voelt het verschil. Van goeie ga ik klappertanden." Signalen Insiders weten dat er een hele waslijst bestaat van soorten xtc. Marieke zucht. Teveel' om op te noemen. Je hebt bruine salmi's, witte salmi's, dekseltjes, klaver tjes, hartjes, Eva's, witte tonne tjes, roze tonnetjes. Haar favoriet is de bruine salmi. „Ik heb veel soorten pillen ge slikt. De slechtste vind ik de Eva, dat vind ik niks. Daar werd ik zo slap van." Ze slikt nooit meer dan twee pillen op een avond. Behalve die ene keer toen ze er om de twee uur eentje had genomen. Vijf 1 totaal. Maar ze had heel duide lijk gevoeld dat dat haar grens was. Haar lichaam gaf haar dui delijke signalen. Belabberd voel de ze zich de volgende dag. Be labberd en heel depressief. „Soms word ik wel eens ziek. Dan kan je maag het niet meer aan. Word je draaierig, ik ga heel erg klappertanden, overge ven, zweten, je hebt het koud en warm. Dan ga ik op het toilet zitten tot het voorbij is. Maar de avond wordt dan niet meer zo gezellig als het was. xtc is name lijk heel stemmingsgevoelig. Als je je goed voelt, werkt het goed. Maar als je moe bent en je voelt je niet lekker, dan kan het fout gaan. Dan kan de klap te groot zijn." „Ik heb een vriendin door het llht zien gaan. Een pSar maan den geleden, op een houseparty, ze ging zo tegen de vlakte aan. We hebben haar naar de EHBO gebracht en net zo lang tegen haar gepraat tot ze wat terug zei. Na een uurtje was er niets meer aan de hand." Het gebruik van xtc-pillen kan heel gevaarlijk zijn. Ze knikt instemmend. Het is rotzooi, je verknalt je eigen lichaam, weet ze. „Je hebt minder weerstand. Wordt eerder verkouden en zo. Tenslotte vreet het de vitaminen uit je lichaam." Ze zucht diep. Doemdenken „Weet je, het heeft ook andere gevolgen. Je hebt overal schijt aan. Je lacht als je zin hebt om te lachen. Je danst als je wil dansen. En als je dan thuiskomt heb je schijt aan de huisregels, aan de je ouders, aan je oplei ding." Het klinkt spijtig. Eerst brak ze haar MEAO-opleiding Xtc is hét genotmiddel voi de regelmatige bezoeker w house-parties: Zij worden relaxed en rustig van. 's Arcdi rendaags is er de kater en hi belabberde gevoel. foto archief de sïï| af. Daarna een opleiding vo verpleegkundige. „Het ging daar helenaal foi Een tijdje lang heb ik elke d;' speed gebruikt. Dan denk je zelf helemaal de put in. Dat bij xtc ook zo. Je kan niet mei reeël denken. Alles lijkt ergi dan het is." Daarom wil ze o« stoppen met het slikken van pillen, vertelt ze. Zodat ze 1 ophouden met het doemdenken. De dood van de jongen Oudenbosch vindt ze triest. He triest. „Maar iedereen die pille slikt, hoort te weten dat het nie kan met alcohol. Je weet waar aan begint." Ze denkt even na. „Ik kan n voorstellen dat zoiets gebeur Dat het mij ook overkom nooit nooit. Maar ik denk nil dat ik ooit acht pillen ti zal slikken. Nee, absoluut nie Zaterdag ga ik ga weer uit. Mi mijn vrienden heb ik afg ken om het komende weeken niets te gebruiken. Door Paul de Schipper In de zomer van 1992 zaten er in het Canadese New Found- land plotseling 20.000 men sen zonder werk. Generaties lang hadden ze van de kabel jauwvangst geleefd. Nu had de overheid de visserij geslo ten in een wanhopige poging om het totaal leegvissen van de kustwateren te voorko men. Wat vis-wetenschappers al aan hadden zien komen was hier gebeurd. De zee raakte leeg. Het gevolg: een totale sociale ontreddering in de kustgemeenschappen. Vol gens de milieu-organisatie Greenpeace is vooral de We reldbank, maar ook de EG schuldig aan het leegplunde ren van de zee. In de visserij-industrie aan de oostkust van de Verenigde Sta ten en Canada verloren vorig jaar 34.000 mensen hun werk. De visserij in de staat Massachu setts boekte een omzetverlies van 700 miljoen dollar. Maar het is niet alleen mis met de kabeljauw bij New Found- land. In de hele wereld dreigt een tekort aan vis. Desondanks gaat de jacht op vis door. Dat terwijl de Wereldbank heeft be rekend dat wereld-visserijvloot eigenlijk failliet is. Vissers in de hele wereld brach ten in 1992 voor 140 miljard gulden vis aan wal. De operatio nele kosten van de wereld-visse rijvloot bedroegen in dezelfde periode 184 miljard gulden. Het verlies was dus 44 miljard gul den. Met andere woorden: de wereld-visserijvloot is een finan ciële ramp. De oorzaak: te veel schepen ja gen op te weinig vis. Nationale overheden trekken zich daar niets van aan. Ze vullen de te korten aan met subsidies en ma ken van de financiële ramp zo doende ook een ecologische ca tastrofe. Subsidies houden de visserijvlo- ten drijvend en de visserijfirma's zoeken koortsachtig naar nieuwe visgronden om hun marktaan deel te kunnen behouden. Dat leidt er weer toe dat de oceanen worden leeggevist met illegale gigantische drijfnetten, door Greenpeace ook wel 'de gordij nen des doods' genoemd. Voor de Griekse kust trof Green peace eind juni Italiaanse vissers aan die werkten met drijfnetten met een lengte van 15 tot 20 kilometer, terwijl de Visserijraad van de EG slechts netten van 2,5 kilometer toestaat. Uit een recent rapport van de milieuorganisatie blijkt dat er miljoenen dolfijnen, albatrossen en walvissen sterven in deze drijfnetten. Nog onlangs spoel den aan de Spaanse oostkust tientallen dode jonge potvissen aan; ze waren gestikt in de drijf netten. De Wereldvoedselorganisatie (FAO) bevestigt dat de visbe standen in de hele wereld hard achteruit gaan. De FAO voor spelt dat er in 2000, over zeven jaar, een tekort van 25 miljoen ton aan consumptievis zal zijn. In de hele wereld zijn 50 miljoen mensen voor hun dagelijks voed sel afhankelijk van vis, vooral mensen in de ontwikkelingslan den. De Wereldbank, de Aziatische Ontwikkelingsbank, de EG en ook de FAO steunen financieel de opbouw van moderne visserij- vloten in ontwikkelingslanden. Het doel van hun ontwikkelings programma's is om de lokale economie meer werk, meer geld en meer eten te verschaffen. Maar aldus visserij-deskundige Willem Ment den Heijer van Greenpeace Nederland: „De vis uit de arme zuidelijke landen komt hier bij ons op het bord, niet bij die hongerige mensen daar. Wij consumeren in luxe hun primaire voedselbron, ter wijl miljoenen mensen van vis moeten leven en steeds minder hebben." De FAO bevestigt dat: in noor delijke landen wordt drie keer zoveel vis gegeten als in de ont wikkelingslanden. Eerder nog dan in hongerige magen ver dwijnt vis naar verwerkingsbe drijven waar er mest en veevoer van gemaakt wordt. In een recent rapport over het wereldvistekort spreekt Green peace over het 'ongelooflijk mor sen met vis'. Om één kilo vlees van een kip of een koe te produ ceren is er 45 kilo vis nodig. Productie van een kilo voedzame Ongewenste bijvangst. Japanse tonijnenvissers proberen een dolfijn en een inktvis uit hun drijfnetten te halen, foto Greenpeace proteïne vergt 91 kilo 'vismest'. Wat het morsen betreft, zitten Greenpeace en de FAO op één lijn. Citaat uit een FAO-rapport over de wereldgarnalen-visserij: „Bij de vangst van diepzee-garnalen wordt voor elke pond gevangen garnaal tien pond vis bijgevan gen en overboord gegooid. Ge schat wordt dat er in deze tak van visserij per jaar gemiddeld vijf miljoen ton vis dood over boord wordt gegooid." „Als gevolg van de gesubsidieer de schaalvergroting van de we- reldvloot," zegt Greenpeace- woordvoerder Den Heijer, „Wi den de primitieve vissers in ara* landenem moordend beconcca reerd. Juist door toedoen va: ontwikkelingsprogramma's organisaties als de WereidbaiA delven zij het onderspit en lijdt' de mensen in hun gemeenschap pen straks nog meer honger." Hij spreekt van: „Een treur* patroon dat zich steeds herhaal' in de Derde Wereld. Hoe meerdt export vraagt, hoe minder er voor eigen consumptie. Het zij" die landen die door de Wereld bank en het Internationaal Mo netair Fonds onder druk word® gezet om hun export te vergro ten en geld te verdienen om hun schuld te kunnen afbetalen aan de rijke naties." Een bijkomende factor is arme landen de visrechten hun wateren vaak verkopen aai rijke landen om harde valuta verdienen. Bovendien worden al dus Greenpeace 'kustzones afge' stroopt door moderne buiten landse schepen omdat het desbe treffende land niet over voldoe"' de controle-middelen beschikt De afgelopen week heeft Green peace de Verenigde Naties vraagd in te grijpen in het iM"' diale visserij-probleem. Den He ijer: „We willen dat de overWj vissing stopt, dat er een strik controle-systeem komt op de vis serij in de hele wereld, snel" maatregelen ter bescherm'"' van de vijftig meest beviste meest bedreigde soorten en beëindigen van de slachting de bijvangsten." Van onze verslaggeefster Breda - Een groep cliënten van de Tilburgse natuurgene zer die momenteel gevangen zit, heeft gisterochtend zijn dossiers teruggeëist. Dat gebeurde bij de rechtbank in Breda. De zitting vond plaats achter gesloten deuren. Pers rechter P. Paalvast verwacht dat de eisers een dezer dagen een schriftelijke beschikking zullen ontvangen. De dossiers waar het om gaat zijn enige tijd geleden door de Tilburgse politie bij huiszoeking in beslag genomen. Dat gebeur de in verband met het onderzoek naar de dood, eind mei, van een tweejarig meisje dat door de na tuurgenezer was behandeld. De moeder van het overleden meisje heeft gistermiddag in kort geding voor de Bredase recht bank de - eveneens achter geslo ten deuren - zeggenschap over haar oudste dochtertje terug- geëist. Om medische redenen is de hechtenis van de moeder op geschort. Volgens een vriendin van de vrouw is nog geen uitspraak ge daan. maant mense pakt i meest houde tenlar maaru decen als mei. gaat i nister de ar: hebh Koer: vergr aan „Als zijn den voor dag horer Ook word gereg Op d (190) in D Fran Spar (88). (29) Nede pa w ko, Vere Volg best: die 'stor ben Dijk „He len, geve A. Spa: de 1 je, gaat pen rug: de i net dru wij le kik Het vijf gen Net cell van 1de: lie, der zoe var jus tie. DOOD, GEWELD en wapengekletter punt voor overleg. Dat weet Israëls dij er aan de vooravond van het he 9ekozen. Vanuit zijn standpunt om h Zuid-Libanon is een wespennest. Bc uitvalsbasis van de PLO. Israël hei aanhangers zijn verdreven, maar niet opgelost. Door Teheran gest geradicaliseerde bewoners zetten de Syrië, de feitelijke machthebber Enerzijds uit angst de woede van "oepen, anderzijds omdat het Dam< streeft met Israël, goed uitkwam onder druk gehouden werd. Eerste minister Rabin, die met vre gewonnen heeft, wordt nu in zijn bi sdi'itische fundamentalisten. Zij wil Proberen door aanslagen Israël tot Met succes lijkt het en daarmee is I [neer gediend dan dat van premii Want het Israëlische leger beper vergelding, maar gaat zo ver dat h volking van Zuid-Libanon op de vlu De regering in Beiroet en de grote met een probleem opgezadeld wa voorbij kunnen gaan. De taktiek - Syriërs uit te dagen zich te ontdoer do vrede in de weg staan. Of het lu ®en onschuldige burgerbevolking hoog. Ue Amerikaanse minister van Bu begint dezer dagen met zijn overl "6t bloedvergieten aan de Zuidliba te stoppen. Dat zal moeilijk zijn, [Ogering in Beiroet met de neus "e'd zijn gedrukt is er meer kans oj J

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1993 | | pagina 2