o
Controle
in de
bouw
slecht
Vijftigjarige Jagger kan nog wel enkele jaartjes mee
n
Tijdens weekeindes
en atv-dagen wordt
op bouwplaatsen
volop geschnabbeld
Inspectie Vol!
Schipper zon
BINNENLAND BUITENLAND
Heldenmoed
Over het spoelen
van de mond
Af >S
Q
LOSSE FLODDERS
4Waarom mag
de kleine man
niet voor
zichzelf zorgen?
SGP: Vrouwen
geen volwaardig
lid van partij
DE STEM
DE STEM
Eerst waren het ont
dekkingsreizigers
naar Noord- en
Zuidpool, die het avontuur in
mijn leven brachten.
Amundsen - Scott - Nansen.
Gewaagde expedities, barre
en boze tochten met zwartge-
vroren tenen en neuzen, met
bijna stijfdood blijven of zelfs
het helemaal niet halen. Ge
grepen was ik door die gedre
venheid het onbekende in
kaart te brengen, de vlag te
planten. Zoals ook Willem
Barendsz, Livingstone, Co
lumbus het ongewisse tege
moet trokken.
'Dat is een jongensboek,
meisje', de bibliotheekjuf had
toen nog geen boeken van
vrouwen op ontdekkingsreis
in de rekken staan. Ook ik
wist niet beter en smulde, hui
verde, gruwde, juichte bij de
heldendaden en ontberingen
van mannen, die een uitda
ging aangingen met levens
groot risico.
In mijn leefsfeer deden vrou
wen dat op een ander vlak,
het heilige, waardoor die mar
telaressen om het geloof wel
iswaar evenmin te benijden
en evenzeer te bewonderen
waren, maar niet onder mijn
etiketje avontuur vielen. De
heilige Gemma, die als ik het
goed heb een potentiële ver
krachter van het lijf hield,
sprak nog het meest aan. Met
als absolute uitschieter na
tuurlijk Jeanne d'Arc, bij wie
zelfs de meest afgrijselijk
doodgevroren poolreiziger
niet in de schaduw kon staan.
Toen kwam een jaar of wat
geleden - alsof een geheime
la werd opengetrokken - de
stroom verhalen over vrou
wen, die het avontuur zoch
ten. Niet nu, met rugzak en
reisgids, maar in de tijd dat
een vrouw als onmondig werd
beschouwd en bij voorkeur
voorbestemd voor een braaf,
gedwee, zorgzaam huwelijks
leven. Zet je mannelijke en
vrouwelijke ontdekkingsreizi
gers uit de negentiende eeuw
tegen elkaar af, dan blijken
mannen vooral uit op roem en
succes, voor zichzelf dan wel
voor hun land of de weten
schap. Hun reizen werden ge
sponsord, ze vertrokken met
een groot aantal dragers voor
het vele materiaal, de tenten
en overlevingspakketten, en
de wapens ter verdediging. Of
ter verovering - wie zal het
zeggen, een gedode inboor
ling kan zijn versie van de
geschiedenis niet navertellen.
Vrouwen zochten meer vrij
heid en onafhankelijkheid,
niet zo'n vreemd verlangen
voor in het keurslijf van de
bourgeoisie vastgesnoerde da
mes. Want we spreken van
welgestelde avonturiersters,
die zelf de expeditie betaal
den of trappelend van onge
duld wachtten tot pape een
vette erfenis naliet, zoals
Alexandrine Tinne.
Toen zij met haar moeder in
1856 de Nijl afreisde hadden
zij zelfs tafelzilver en eigen
meubilair bij zich. Maar dan
nög - waarom doe je dat,
nadat je moeder bezwijkt,
toch in 1867 wéér zand en
woestijnwind trotseren om
800 kilometer verder in een
gevecht door Toearegs de
dood te vinden. Is dat moed
Of verschrikkelijk doordram
merig jezelf willen bewijzen
Ik overdenk dit tijdens een
georganiseerde busreis met
als grootste avontuur een
picknic met in plastic gesealde
sandwiches en koffie uit de
automaat van de touringcar.
Een bont gezelschap van
echtparen en reisvriendinnen
twee-aan-twee, plus een trio
van twee elkaar bekende
mannen met een bevriende
mevrouw.
Maar óók vier losse vrouwen,
die alleen en puur op eigen
kracht de uitdaging waren
aangegaan zich te begeven in
het veilig verschanste en daar
door zo vijandige wereldje
van de koppels, de paren, de
stellen.
Ik citeer les vier voor gevor
derde alleenreizigers van
Renate Dorrestein: 'Waarom
kunnen we risico's niet zien
als geschenken van de goden
die ons hoog genoeg achten
om ze het hoofd te kunnen
bieden
Die vraag beantwoorden door
de gok te wagen, is een avon
tuur waarvoor je een giganti
sche portie moed in huis moet
hebben. Tijdens onze reis
werden op veroverd terrein
vier vlagen geplant.
door John O'Mill
'Spoeldoewe mond, gij In de eerste helft van deze eeuw kon
men deze vermaning horen opklinken in een gezelschap waar
van een lid zijn woordenboekje te buiten ging.
Hij gebruikte dan een woord dat zijn gehoor beschouwde als
'not-spoken' en dat Van Dale kwalificeert als onvertogen. Dit
spoelen van de mond ter reiniging van onvertogen woorden
behoort tot het verleden.
De oor- en ooggetuige van de wereld buiten onze huiskamers, ik
bedoel de televisie, laat ons horen hoe de hoogste adel,
hofkringen en onze 'royals' vrijelijk woorden gebruiken, die
onze ouders ons als kleuters en pubers ten strengste verboden.
Om bij wijze van voorbeelden te beginnen bij de British Royals
komt vanzelfsprekend het eerst in gedachte het smeuïge 'flikker
toch op' door princess Anne toegeworpen aan opdringerige
media cameralieden. 'Naff off zei Hare Hoogheid in gespierd
volksengels.
Voor een Nederlands voorbeeld sluit hierbij aan het 'rot op' dat
onze kroonprins bij een zelfde gelegenheid toewierp aan dezelf
de mediaknechten. Baronesse Michaëla van Wassenaar sprak tot
zichzelf en een paar miljoen kijkers 'O shit' bij het zoveelste
verkeerde antwoord dat zij gaf op de vraag van een presentatri
ce van een televisie-spelletje op de avond van 28-12-'92 op Ned.
1 tijdens de uitzending van het Tros Triviant spelletje.
Lang voordat dit Engels expletivum in ons land algemeen
gebruikelijk werd gebruikte ik in mijn jeugd de Bredase versie
hiervan tegen speelmakkers op straat: Och schèt, gij, in de zin
van het hedendaags randstedelijk Nederlands: Hou jij nou je
waffel, oen
Minder adellijk maar literair veel hoogstaander sprak Auberon
Waugh (jawel, Evelijns oudste zoon) op het papier van het
Kerstnummer 1992 van The Spectator zijn voldoening uit over
het mislukken van een wetsvoorstel de wrede vossenjacht te
verbieden in Engeland. 'The good news is' aldus Auberon in zijn
artikel 'that the bill to ban fox-hunting was defeated by 12
votes. Bij het stemmen was aan het licht gekomen dat zich onder
de stemmers acht en twintig anti-hunting stinkers in the Tory
ranks bevonden.
Het Engels gebruikt het werkwoord stinken zoals wij dat doen.
Het Engels voor 'rijke stinkers' is 'the stinking rich'. Onze
voorouders in Engeland en Nederland gingen iets anders om met
dat werkwoord stinken.
In Johannes komt het niet voor bij de verzekering dat Lazerus
weldegelijk dood was toen Jezus hem opwekte. De Staten Bijbel
vermeldt achter Johannes 11:39 Heer, Hij riekt al. The Holy
Bible gebruikt hier het werkwoord: to stink, en zegt: 'Lord, by
this time he stinketh. De Engelsen gaan al langer en wat
vrijelijker om met hun 'stinking' dan de Nederlanders. Mogen
we dat concluderen of gewoon dat er niets nieuws onder de zon
is met de staag voortschrijdende taalverloedering. Nothing new
underthe stinking sun
Als reactie op deze constatering komt u wellicht met: en wat
dan nog en wel in de vorm van de titel van een Nederlands
boek dat ik tussen Kerst en Nieuwjaar opmerkte bij V&D 'So
Fucking What
ö"WUtl
j0etermeer (anp) - De hin-
joestanen die sinds woens-
,ag in honger- en dorststa
king zijn voor het ministerie
?an Onderwijs in Zoetermeer
houden daarmee op. Vandaag
Rijgen de Hindoestanen een
gesprek met de minister over
jjet voortbestaan van hun
,eciale school.
Uinister Ritzen heeft het ge-
rek vanuit zijn Zwitserse va
kantieoord per telefoon meege-
"d. Tevoren had de bewinds
man bijna een uur getelefoneerd
Van de totale bouwproduktie werd in 1991 35 procent in eigen beheer gebouwd,
vrije-sectorbouw. In Zuid-Nederland ligt dat percentage op ongeveer vijftig.
Door Henk Boot
en Hélène Schenk
Breda - Donderdagavond. Zo
maar een bouwplaats ergens in
West-Brabant. Drie mannen
zwoegen zich op de steiger in het
zweet. Een vierde voorziet hen
van verse specie en stenen. Op
het hekwerk is geen bord van
een aannemer te zien.
Een typisch geval van bouwen in eigen
beheer. „Vrienden en kennissen die een
handje helpen", identificeert de op
drachtgever zijn drie kameraden zonder
blikken of blozen. Een vriendendienst
dus. „Kan toch?" Hijzelf helpt zijn
maten ook wel eens uit de brand bij een
verbouwinkje. „Zo werkt dat."
Bij het Nederlands Verbond voor On
dernemers in de Bouwnijverheid
(NVOB) hebben ze die verhalen meer
gehoord. Natuurlijk, niet iedere zelf
bouwer is een beun. Maar er wordt in
de avonden, op atv-dagen en tijdens de
weekends heel wat afgeklust. Zwart wel
te verstaan. Onderzoek van het Econo
misch Instituut Bouwnijverheid (EIB)
levert een aardig beeld op.
Eigen beheer
Van de totale bouwproduktie in 1991
werd 35 procent, ofwel 4000 woningen,
in eigen beheer gebouwd. Vrijwel alle
maal in de particuliere vrije sector
bouw. Daarin zit een omzet van 840
miljoen, goed voor 4800 manjaren. Een
kwart daarvan zou zwart zijn gebouwd.
„En dat is nog laag geschat", vermoedt
plaatsvervangend directeur H. Meer-
bach van de NVOB. Bonafide aanne
mers, namens hen spreekt hij, liepen
alleen in 1991 al minimaal 240 miljoen
gulden aan inkomsten mis. Omgerekend
betekent dat 1150 manjaren werk.
Het zuiden spant de kroon. Meer dan de
helft van de onderzochte projecten
werd volgens het EIB in eigen beheer
opgetrokken. Zonder dat er een officeel
erkende aannemer aan te pas kwam. In
het noorden lag het aandeel eigen bou
wers op eenderde van alle bouwwerken,
in het oosten op een kwart en in het
noorden was het percentage slechts der
tien procent.
„In Brabant wonen van oudsher veel
bouwvakkers", zoekt Meerbach een
verklaring voor dat hoge percentage.
„Gasten die elkaar vaak van haver tot
gort kennen. Van de ambachtsschool of,
als ze wat jonger zijn, van de lts. Of
omdat ze bij dezelfde baas werken voor
wie ze 's ochtends in alle vroegte voor
de files uit op kwarwei naar de Rand
stad reizen. Metselaars, timmerlieden
en opperlui. Jongens van de gestampte
pot. Met een smoel zo groot als hun hart
klein is. Niet te beroerd om na het werk
nog een paar uur voor familie, beken
den en andere opdrachtgevers bij te
klussen."
Geen wroeging
„Kwamen we om half vijf thuis, aten
we snel een hap en stonden we voor
zessen al weer op de steiger." Jan
('laten we het daar maar op houden') uit
de buurt van Oosterhout komt er recht
voor uit. Hij beunde zelf vijftien jaar
lang. Met een vast ploegje. „Je moet wel
van elkaar op aan kunnen."
Voor twintig gulden per uur klaarde hij
met zijn kornuiten de klussen. „Een
schuttinkje hier, een keukentje daar.
Soms ook hele huizen, ja." Ruw geschat
hield hij er misschien wel zestigduizend
gulden aan over. „Ik heb dat niet zo
precies bijgehouden." Zonder dat er een
belastinginspecteur naar kraaide. Zon
der wroeging ook. ,,'t Groot doet dat
toch ook? Waarom mag de kleine man
dan niet proberen voor zichzelf te zor
gen?", grijnst hij vanachter zijn flesje
pils. „Voor mij tien anderen, als ik nee
had gezegd."
Verlinkt werd hij nooit. Terwijl de
bouwplaatsen tussen het september en
mei 's avonds toch baadden in het licht.
Slechts een enkele controle kan hij zich
herinneren. „Maar toen werden we
vooraf gewaarschuwd." Door wie? „Ie
mand die er vanaf wist, zou ik zeggen."
Nee, Jan zien ze in zijn vrije tijd niet
meer op een bouw. „Ben ik met mijn 43
te oud voor." Af en toe steekt hij na
werktijd zijn troffel nog wel eens in de
speciekuip. Op speciaal verzoek van
familie of buren. „Maar niet voor grote
klussen. Dat laat ik aan de jongere
garde over."
Hijzelf hoeft ook niet meer zo nodig.
Zijn comfortabel ingerichte vrijstaand
huis met garage in een middle-class-
buurt bewijst dat hij 'binnen' is. „Zelf
gebouwd, ja, had je anders gedacht?."
Bij het uitlaten van zijn bezoek klep
pert een Mercedes met aanhanger voor
bij. Achterop staat een betonmolen.
„Daar rijdt er weer eén", herkent Jan
met een brede glimlach de attributen
van een beun.
Zoals Jan lopen er volgens de Stichting
Bevordering Aannemersbelangen
(SBAB) in Nederland veel te veel rond.
In hun strijd tegen de schnabbelaars op
de steiger heeft de organisatie van
rechtmatig gevestigde bouwbedrijven
zich in vier regio's opgesplitst.
Namens de SBAB Zuid-Nederland
treedt mr. W. Heijltjes uit Nijmegen op.
Innemend voorkomen, keurig in het
colbert, ruitjeslook, knevel en twinke-
loogjes: type Ted de Braak in een Vol-
vo-stationcar. Op dicteersnelheid en
met veel gevoel voor drama herhaalt hij
onze vraag. „Wie controleert er eigen
lijk de bouwplaatsen?" Het antwoord is
in zijn ogen even veelzeggend als ont
hutsend. „Er wordt amper gecontro
leerd."
Toch hebben zowel de aannemerij (van
wege de omzetschade), de arbeidsin
spectie (vanwege de arbeidsomstandig
heden), de Dienst Inspectie Arbeidsver
houdingen van Sociale Zaken (vanwege
het overwerk), de bedrijfsvereniging
(vanwege de misgelopen premies) de
Economische Controle Dienst (vanwege
de oneerlijke concurrentie) en de Fisca
le Inlichtingen en Opsporings Dienst
(vanwege de verzwegen inkomsten) vol
gens hem belang bij een deugdelijke
controle.
Maar van de genoemde instanties laat
alleen de SBAB op gezette tijden haar
gezicht zien op de bouwplaatsen. De
andere sporadisch en dan nog bij voor
keur als ze bezig zijn aan een gecoördi
neerde actie. „Maar het steekt wel dat
een gevestigde aannemer terecht wordt
geconfronteerd met een arbeidsinspec
tie die onderzoekt of de arbeidsomstan
digheden in orde zijn, terwijl de parti
culiere bouwers in onze ogen hun gang
kunnen gaan." De advocaat heeft daar
voor ook wel een verklaring. „Na vijven
en in de weekends werken de meeste
overheidsinstanties niet meer en dan zie
je juist dat zelfbouwers het meest actief
zijn."
De mazen in het controlenet zijn der
halve groot. De SBAB probeert daar op
eigen houtje iets aan te doen. Ze hebben
een mannetje in dienst, dat met fototoe
stel en schrijfblok in de aanslag de
bouwplaatsen afreist. Op zoek naar
bouwploegen en malafide bouwonder
nemers. „In het begin stapte hij zo op
de werkmensen af en vroeg hij bij wie
ze in dienst waren. Dan kreeg hij de
meest vreselijke verwensingen naar zijn
hoofd geslingerd."
Tegenwoordig kiekt hij bij verdachte
bouwplaatsen kentekenplaten van au
to's. Soms vyil een prentje van de peisö-
nen in kwestie ook helpen. „Kunnen we
zelf de bewijsvoering rondkrijgen, dan
doen we aangifte en komt de zaak
uiteindelijk voor de rechter." In die
acties kruipt veel tijd en moeite. Maar
de SBAB houdt vol. „Al zouden we
graag wat meer medewerking van de
gemeenten hebben."
Registratie
Volgens art. 57. lid 2 van de Woningwet
houden de gemeenten bij waar, wan
neer en door wie er gebouwd zoal
gebouwd wordt. Die bouwregistratie is
in het leven geroepen om toezichthou
dende instanties als de FIOD, ECD en
SBAB een handje te helpen bij het
opsporen van onrechtmatige bedrijfsui
toefening in de bouw.
Maar wat blijkt? „Een steekproef leert
dat de gemeenten in de regel niet meer
doen dan opslaan wat de opdrachtgever
voor de bouw hen meedeelt", zegt Heijl
tjes. En zelfs dat gebeurt vrij klakke
loos. Van de zeventien formulieren die
de SBAB Zuid te zien kreeg, was op
drie ervan geen opdrachtgever inge
vuld, viermaal ontbrak de aard van het
bouwwerk, twaalfmaal was geen
bouwlocatie vermeld en bij vier dossiers
was niet ingevuld wie de bouw uitvoer
den. Checken of de informatie klopt, is
er helemaal niet bij, stelt Heijltjes ver
ongelijkt vast.
„Wij gaan ervanuit dat de vergunning
houder de juiste en volledige informatie
vertrekt. Bouw- en woningtoezicht is
vooral geïnteresseerd in de kwaliteit
van de bouw. Die moet voldoen aan de
voorschriften. Daar hebben we onze
handen vol aan, zeker in de binnenstad
waar vaak grote en gecompliceerde pro-
Vrijwel allemaal in de particulki
FOTO CORVIVEj
jecten aan de orde zijn", zegt ambli
naar F. Lemmens van de gemeeij
Breda. Afgezien van het feit dat heti
de taak van de gemeente is om
controleren of de bouwers wel koos]
zijn.
Toezicht
Toch zegt de toelichting op de woninj
wet dat een ambtenaar van bouw-
woningtoezicht van een gemeente
moet nagaan of de door de opdrachtaj
ver verstrekte gegevens kloppen. „DJ
ligt onze prioriteit niet", verontschj
digt Lemmens zich. Nagaan of
bouwbedrijf bonafide is en voldoet a
de eisen van de vestigingswet is volgej
diezelfde toelichting echter geen I
voor de gemeente.
„Daar zit volgens ons veel meer maaj
schappelijke pijn dan bij die kleia
beunhaas. Want hoewel er amper im
over geschreven wordt, zijn er legi
koppelbazen actief die zich bediei
van ingewikkelde constructies om 1
verplichtingen tegenover de gemee
schap te ontlopen", zegt districtsbj
stuurder Maarten Post van de Hout- a
Bouwbond CNV.
„Gehaaid als die tegenwoordig zijn, i
kopen voor een habbekrats bv's i
stellen voor een fooi een zogenaam|
directeur aan, ze bedienen zich van a
gladde administrateur en zijn alleen vi
de autotelefoon bereikbaar." Van j
mieafdracht en vakantiegeld hebben a
nooit gehoord. Wordt de grond te 1
onder hun voeten, dan laten ze hun bj
ploffen en blijven gemeenschap
werknemers met lege handen achter.
Het Grote Kwaad
Op die onderwereldfiguren zouden i
autoriteiten en de aannemersoïganisi
ties zich volgens Post beter kunnej
richten. Daarin schuilt het Grottj
Kwaad dat de bouwsector bedreigt)
„Tja, die beunhazen, het zou niet moe
ten mogen, natuurlijk, maar het is toe
zo'n beetje de smeerolie van de samen-;
leving. Zonder die jongens zou er veer
minder gebouwd worden, wat ook d
middenstand, de groothandel en de g
meenten inkomsten zou schelen."
Dat de aannemerij klaagt, wil Post wei
geloven. „Maar ik zie toch ook i
atv-dagen mensen op de bouw stap
die op verzoek van hun eigen baas voo
200 gulden even doorwerken om 1'
werk op tijd af te krijgen."
Mick Jagger in actie foto ap
Door Peter Kroon (ap)
Amsterdam - Voor sommigen is hij de grootste
rock&roll zanger aller tijden. Anderen menen dat
zijn ego groter is dan zijn mond.
Vandaag, 26 juli, ziet Mick Jagger Abraham en de vorig
jaar opa geworden voorman van de 'greatest rock&roll
band' gaat gewoon door.
In het voorjaar bracht hij opnieuw een soloalbum,
Wandering Spirit, uit en in de herfst moet een nieuwe
Rolling Stones CD uitkomen. En dat terwijl hij op zijn
veertigste eigenlijk nooit meer 'Satisfaction' wilde zin
gen. Maar Jagger gelooft nog steeds in 'Time is on my
side'.
Jagger is altijd een man van tegenstrijdigheden geweest.
Of wist hij handig gebruik te maken van de media?
Al sinds het begin van zijn carrière tovert hij de wereld
het beeld voor van rebel, en dat terwijl hij het liefste in
de hoogste society kringen vertoeft. 'Seks, drugs and
rock&roll', maar nooit te veel seks of te veel drugs. En of
het te veel aan rock&roll is geweest, daarover zijn zoals
gezegd de meningen hopeloos verdeeld.
Zelf wist Jagger zich op te werpen tot de man van de
Stones. Hij was het die ervoor zorgde dat de band vaker
werd aangekondigd als Mick Jagger en de Rolling
Stones, dit tot woede van de bandleden. Legendarisch
zijn de ruzies tussen Jagger en Keith Richards. Altijd
wisten ze het weer bij te leggen. Zonder Richards geen
Jagger, zonder Jagger geen Stones.
De artistieke en zakelijke leiding van het Stones-impe-
rium is in de jaren zeventig stevig in handen genomen
door de voormalige economie-student. Hij wist altijd al
de band en vooral zichzelf te verkopen.
Nog voor Michael Jackson, Madonna en Prince über
haupt wisten waar hun kruis was, liep Jagger al met zijn
hand erin tijdens optredens, of zong hij met een 12 meter
lang opblaasbaar fallus-symbool op het podium en stak
hij regelmatig de microfoon in zijn gulp, met de kop van
het ding uit de broek.
Jagger weet waar het om gaat. Zijn vriend Andy Warhol
liet hij het meest befaamde roek-logo ontwerpen; inder
daad, die lippen en die tong. Ook maakte Warhol de
cover van het album Sticky Fingers in 1971. Deze plaat,
die door de Stones-fans als het absoluut hoogtepunt
wordt gezien, was het visitekaartje van Jagger; wie de
echte ritssluiting op de hoes opentrekt ziet zich gecon
fronteerd met de snuit van de zanger.
Hoewel Jagger altijd allemaals vriend probeerde te zijn,
leverden zijn macho-streken hem ook vijanden op.
Mensenrechtenactivist Jesse Jackson riep tot een boycott
op van de plaat 'Some Girls' omdat hiermee naar zijn
zeggen zwarte vrouwen gereduceerd werden tot lustob
jecten. De song 'Sweet Black Angel' bracht om dezelfde
reden de vredesactiviste Angela Davis op de barricades.
In een interview merkte Jagger later op dat hij niet
begreep waarom 'Under My Thumb' geen weerstanden
pen Haag - De inspectie vo
in ongeveer tien gevallen o
onjuist handelen van actievcx
pit heeft de geneeskundig
hoofdinspecteur, G. Siemons,
gisteren voor de NOS-radio be
kendgemaakt. Hij sloot niet uit
dat meer onderzoeken volgen.
Het gaat om klachten die in het
afgelopen week gepresenteerde
zwartboek van de Landelijke
Patiënten en Consumenten Fede
ratie worden genoemd en om
klachten die per brief bij het
ministerie van WVC zijn binnen
gekomen. In totaal heeft het mi
nisterie 300 brieven van bezorg
de patiënten gekregen.
Ook de federatie gaat aan de
hand van het zwartboek bekij
ken of nadere stappen tegen de
specialisten mogelijk zijn.
Siemons benadrukt echter dat er
geen reden is tot ongerustheid.
„In het algemeen is het beeld dat
de specialisten noodzakelijke
(zorg leveren."
De hoofdinspecteur zegt wel dat
de acties niet eindeloos kunnen
doorgaan. „Zouden de acties na
de zomer doorgaan, dan zijn de
gevolgen mogelijk ernstiger. Ook
niet-spoedeisende gevallen kun
nen niet eindeloos worden uitge
steld. De risico's voor de burger
kunnen dan toenemen," aldus
Siemons.
Katwijk (anp) - Het hoofdbe
stuur van de SGP (Staatkundig
Gereformeerde Partij) heeft aan
alle SGP-kiesverenigingen een
brief geschreven waarin eraan
wordt herinnerd dat het niet
mogelijk is om vrouwen als vol
waardig lid in te schrijven.
Voorzitter van het hoofdbestuur,
dominee Hovius, heeft dit zater
dagavond bevestigd.
Met deze brief wil het bestuur
een einde maken aan de discus
sie die ontstond toen er tien jaar
geleden een fout werd gemaakt
bij een kiesvereniging. In dat
geval is het namelijk in principe
mogelijk dat de vrouw in kwes
tie voor een Eerste- of Tweede-
Kamerlidmaatschap in aanmer
king komt. Dat wil de SGP voor
komen omdat de regeermacht in
de visie van de SGP slechts de
man toekomt.
heeft opgeroepen omdat deze song toch even seksistiscl
is.
Juist het onverbloemd zingen over seksuele verlangei
zorgde ervoor dat de Stones zich in de jaren
onderscheidden van die andere groepen. Zong 1
Paul McCartney zachtmoedig 'I wanna hold your haw j
Jagger gilde 'Lets spend the night together' en 'I r"
get no satisfaction'.
Een tijd lang liep het steevast uit de hand. Optrede
gingen gepaard met massale vechtpartijen. Stones-le®
die zich voor rechtbanken moesten verantwoorden d
gens het bezit en gebruik van drugs waren voorpagin j
nieuws. In 1969 overleed gitarist Brian Jones en
datzelfde jaar vielen er doden tijdens een concert in W
Californische Altamont. Het bloedbad werd op de li|!j
'Gimmy Shelter' vastgelegd: hulpeloos kijken de Ston|
toe hoe de door hen als 'ordebewakers' in dief'
genomen Hells Angels verdrinken in geweld. Met
gereedstaande helikopter neemt de band de vlucht.
In 'Street Fighting Man' zingt Jagger over de overr
vingsstrijd op straat, een strijd die echter nooit de zijn
is geweest. Hij behoort al sinds jaar en dag tot de jet-S j
van de wereld. Richards ging een andere weg en 1"
liever met de heroïnespuit de donkerste holen in1
wereld plat. Diverse malen leek het einde van
'greatest rock&roll band' in zicht. Maar het zak#
vernuft van Jagger wist de zaak steeds weer recht
trekken en inmiddels behoren de Stones al jarenlang1 j
de gevestigde orde.
WATER IN de wijn wordt van
dat is nu net het enige dq
protesteren al weken. De ovil
beperkt. Desondanks escaleert
zenuwachtige gezagsdrager vi
roet succes de hulp van justitie
schippers, die zich toch a
gelaten voelen, reageren voort
dat de acties uit de hand lopen
mogelijkheden tot een vergelijll
Nauwelijks iemand is daarmee
schippers niet, de autoriteiten
rederijen die buiten de beurs
°ok slechts op uit om het
evenredige vrachtverdeling o
roet een efficiënte en op mod
vervoeren. Daarom steken zijl
binnenschippers te helpen. B
fesseren hen niet.
"e kleine groep binnenschi
vrachten op het noord-zuid-tri
water tot de lippen gestegen,
beschikbare vracht gaat pei
vrachtverdeling om. De verv
daarenboven elk systeem van
het laatste restje marktregule
9egarandeerde boterham vq
heen wonder dat de noord-zi
Wie laat zich als een mak lam
ue schippers op de internatio
vaart al tijden vrij is, voelen zi>
'eggen Betuwelijn oneerlijlj
rot die hoek voor de acties va
Uen Haag heeft zich met B
Gekregen dat het zo'n vaart:
re9els. Voor de schippers is
een bestaan op de korte en d>
feele toekomst. Of die er in he
ls zeer de vraag. Vandaar de
ril9 tegen de muur te staan. 1
roaats van nerveuze machtsr
minister kan de gemoederen
geholpen. De minister heeft
^aarmee doorgaan en met m
°P het water is, moet varen.
