me
Amerikaanse droomfïnale
Jelle Nijdam niet gerust op proloog
MEDEDELING
TOUR MEE'
jan Dorst Chrysler
Breukink botst tegen auto tijdens training
wee 4Yankees' op Independance Day in finale Wimbledon
TOUR 93
Het genie Desgrange
Uliteit leasen
faySLER LEASEN
jïdberg niet
sgen
Nederland
WIMBLEDON '93
4Hier is geen parcours uitgezet, dat me op het lijf is geschreven'
Bollegraf en Nijssen in finale
ligelhuislaan 156 - Breda - Tel. 076-715511
DESTEM SDOrt
ZATERDAG 3 JULI 1993
DEEL B
Irten in het zuiden leidden,
pt slavernij nog alarmeren-
I maakt", aldus Diallo, „is de
eving van de oude Arabische'
koonte om uit de zwarte
heenschappen grote legen
pen te stellen. Duizenden sla-
zijn onder dwang gerecru-
td, getraind en bewapend en
fier Arabisch bevel gesteld
J in Afrikaanse dorpen in het
Iden te patrouilleren. Hon-
tden onschuldige burgers zijn
Jood door toedoen van deze
lities."
ewel rijk aan mineralen is
Ruretanië een van de armste
liden ter wereld. Het is voor
groot deel afhankelijk van
liitenlandse hulp, die voorna-
I slijk uit Arabische landen
|imt, met Kuwayt voorop, en
Duitsland, Frankrijk en
•anje. Onder druk van de
Inorlanden hield Ould Taya,
via een staatsgreep in 1984
Rn de macht kwam, vorig jaar
eer-partijenverkiezingen,
kar deze volgens een team van
iiitse waarnemers verre van
lij en eerlijk waren verlopen,
Irbaasde het niemand dat
pya zichzelf tot winnaar van
stembusgang uitriep,
laar internationaal zijn geen
aatregelen genomen om de
Igering voor deze farce te
estraffen of van de ontoelaat-
parheid van slavernij en ande
schendingen van mensen-
chten te doordringen. „In de
20 kampen langs de Senegal
|ven nog steeds vluchtelingen,
let regime weigert nog steeds
pn onafhankelijke commissie
te stellen om de massamoor-
Jen in 1990 onder zwarte gede-
Ineerden te onderzoeken. Er is
log niets gedaan om de natio-
lale crisis in Mauretanië te
Bezweren", merkt Diallo op.
lin Rusland. Moeders praten nief
Imet hun dochters over onge-
[steldheid of anticonceptiemidde-
llen en de scholen doen niet
[seksuele voorlichting. Het Russi
sche spiraaltje is een pijnlijke
[aangelegenheid, de pil is duur ei
mannen weigeren vaak met conJ
doom te vrijen. Vorig jaar zijn it
Rusland 4 miljoen abortussei
I uitgevoerd. Voor velen is ont
houding evenwel de enige
sing.
In maart 1992 meldde de Mosko-
vskaja Pravda dat Rusland df
ergste demografische crisis sinds
1945 doormaakte. „Zwangere Br
vrouwen zijn op straat nauwe- «genoot, die hem twee weken
lijks meer te zien"
krant. William Millinship, au
teur van het boek 'Frontline
Women of the New Russia', ver
telt over een brief die hij kreeg]
van patiënten van een kraamal-
deling in Moskou.
„We hebben ons ermee verzoend]
dat we gedoemd zijn het lelijkstfj
ondergoed ter wereld te dragen
we hebben geleerd maaltijden tt|
bereiden en kinderen te verzon
gen en ondertussen ook nog fifl|
time te werken... maar wanneer
we zwanger zijn, zijn zelfs wij
vrouwen hulpeloos", aldus d<
brief.
Millinship, voormalig correspon
dent in Moskou van het Britse
dagblad The Observer: „Het za)
moeilijk zijn voor de vrouwen
om hun houding te veranderen
Veel van hen voelen niets dm
verachting voor de Russische
mannen, die ontmand zijn door
het staatssysteem, drinken, rij
macho genoeg zijn om h®
vrouw te beschermen en ge®
luier kunnen verwisselen."
„Wat moeten we met een man!
lijken de Russische vrouwen f
denken. Ze zijn toch nerge®
goed voor. Onlangs is in MosW
in de kelder van een theater e®
nieuwe club geopend. Slechts
weinig mensen kunnen zich
entreeprijs veroorloven, ma®
wie dat wel kan lijkt vast v®
plan de dans te ontspringen. W
jonge vrouwen hebben stuk vo®
stuk een streng dieet gevolgd
zijn discreet opgemaakt en dra
gen prachtige kopieën van WeS'
terse ontwerpers.
Katya, in een lichtblauwe si*'
ties-jurk, danst met haar vriend
je tot de vonken ervan afspi®'
gen. „Mijn moeders genera",!
was zo grauw", zegt ze. Ik
worden gerespecteerd als vrou®-
Ik ga niet op mijn 23ste trouw®
en ik blijf niet bij mijn oud®
wonen. Ik wil een baan en
eigen flat. Maar ja, ik heb hf
geluk dat ik jong ben, dat Wl
ouders bemiddeld zijn en ik
goede opleiding heb.
(c) The Times, Londen
onze verslaggever Jacques
(termans
,|et - „Ik moest meteen
Peter Winnen denken,
jaar geleden overkwam
hem ook op de dag voor
'proloog, en of het toeval is
niet, ook hij was net Ne-
jands kampioen gewor-
lt Breukink kon gisteravond
lamer 253 van Grand Hotel
la Poste in Cholet weer een
ilach op z'n gezicht toveren.
ermorgen echter was de
ik hem om het hart geslagen.
j(ns een trainingstochtje met
ploegmaten werd hij in het
ne St. Laurant-sur-Sèvre
gereden door een Franse au-
jobiliste, vloog met z'n hoofd
Verwondingen aan knie en kuit lijken niet ernstig
tegen een verkeersbord van plas
tic en smakte vervolgens tegen
het asfalt. De schade: een pijnlij
ke linkerknie en rechterkuit.
„Het was in een afdaling," her
innert de Nederlandse Tourfavo
riet zich nog. „Ik reed voorop en
zag een auto midden op de weg
stilstaan. Daarom dacht ik dat
we opgemerkt waren en wilde
gaan passeren. Net op dat mo
ment gaf die vrouw gas en stuur
de haar auto naar links. Ik weet
niet meer of ik door die auto
geraakt ben, maar de anderen
zeggen van wel. Voor ik het wist,
lag ik op de grond. Dat was wel
even paniek."
De verwondingen van Breukink
werden in het medisch centrum
van de Tour-organisatie in Le
Puy du Fou meteen onderzocht.
Daarna ontfermde de ploegarts
zich over de ongelukkige kop
man van de Spaanse ONCE-for-
matie. „Onze dokter heeft me
gerustgesteld," vertelde
Breukink gisteravond vanaf zijn
hotelbed, z'n linkerknie in het ijs
gepakt. „Volgens hem valt het
allemaal wel mee. Hij heeft me
ervoor gewaarschuwd, dat die
knie morgen wel een beetje stijf
zal aanvoelen, maar dat ik me
verder geen zorgen hoef te ma
ken. Het is een kwestie van wat
langer inrijden voor de proloog,
heeft-ie gezegd. Daar houd ik
me maar aan vast.' Van mijn
hoofd heb ik gelukkig geen last."
Het is voor de Nederlander niet
te hopen dat hij dezelfde lijdens
weg zal hoeven gaan als Peter
Winnen in 1990-. De Limburger
moest in dat jaar de Tour verla
ten in de etappe naar Alpe d'Hu-
ez. Winnen klaagde er destijds
over dat hij als gevolg van zijn
botsing met een auto van de
NOS in Futuroscope geen macht
meer in zijn benen voelde.
Erik Breukink fietste op zijn
gloednieuwe tijdritfiets, een
donkerkleurige Lotus van Britse
makelij. Dezelfde wondermachi-
ne waarop de 'Engelsman Chris
Boardman in augustus vorig jaar
in Barcelona Olympisch goud
won in de individuele achtervol
ging-
Breukink: „Het is een fantas
tische fiets, ik zit er heel goed
op. Alleen vrees ik dat hij door
deze crash een tik heeft gekregen
en dan misschien niet meer zo
goed spoort." Hij wees naar zijn
versnellingsapparaat. „Dat
werkt ook niet meer, ik kan niet
meer schakelen."
Eerder was er al paniek in de
Once-ploeg, toen Breukinks ka
mergenoot Alex Zülle in het
Grand Hotel de la Poste in Cho
let aankwam zonder fiets en
zonder koffers. Zülle en zijn
landgenoten Pascal Richard en
Rolf Jarmann hadden het vlieg
tuig van Zürich naar Parijs ge
nomen en stapten op Charles de
Gaulle over op een binnenlandse
vlucht met Air "inter naar Nan
tes. In Parijs moet er met het
doorlabelen van de bagage iets
fout zijn gegaan. Gistermiddag
had de Zwitser zijn bagage nog
steeds niet terug.
Breukink: „Ik hoop dat wij tij
dens de ronde meer geluk heb
ben."
Erik Breukink: „Dat was
even paniek. foto cor vos
onze verslaggever
«Krijnen
nden - Vier juli 1993.
lependance Day, Onaf-
nkelijkheidsdag. Uitge-
:end op de dag dat Ame-
;a zijn tweehonderdze-
ntiende verjaardag viert,
lan er twee onvervalste
inkees' in de finale van
mbledon. Pete Sampras
Jim Courier betreden
irgenmiddag het centre-
art in de eerste 'All-
nerican final' sinds
toen Jimmy Connors
John McEnroe werd
geslacht. De voorlaatste
nerikaanse finale: 1982,
in Connors van McEnroe
in.
armee de bezetting van het
tsie duel op het gras van
uibledon voor tennisnatie
lerika dus niet mooier inge-
d had kunnen worden. De
le wereld kwam er gistermid-
in de halve finales derhalve
Br slecht van af.
werd Boris Becker door
;e Sampras in zijn eigen ach-
'am geknipt en geschoren op
manier die hem op Wimble-
i nog maar één keer eerder
jrkwam. Een oppermachtige
e Sampras blokkeerde giste-
Boris' weg naar zijn zevende
lie door hem geen set te gun-
i: 1-6 (7-5), 6-4, 6-4. Slechts
i maal eerder verloor Becker
Wimbledon een wedstrijd in
jnight sets': de finale van 1991
in Michael Stich.
iderdag nog haalde Becker in
wartfinales zijn gram op zijn
|n onze verslaggever
Jnden - Nederland is gis-
de belangrijkste te-
fistander in de ontmoe-
18 in de kwartfinales van
i strijd om de Davis Cup
l'itgeraakt. Stefan Ed-
lr8 maakte na afloop van
door hem op Wimbledon
horen halve finale tegen
ïi Courier bekend dat hij
e' mee zal spelen in de
sdstrijd tegen Nederland.
!t duel wordt van 16 tot
■met 18 juli op het Malie-
d m Den Haag gespeeld,
'bergs vrouw Anette ver-
icht een dezer dagen haar
tste baby. Ook als het
Mvóór 16 juli ter wereld
zal Edberg niet mee-
tti- De bevalling zal
ts rinden in een Lon-
Pse kliniek. „Ik heb me
■'ld beschikbaar gesteld
°r net team," aldus Ed
s' „maar nu zijn er be-
'grijker dingen."
aldus dt jd® op Queens ook nog de
was gebleven. Uitgerekend
emotionele revanche, waarin
meer factoren dan slechts
lisballen meespeelden, zou
gisteren echter lelijk opbre-
Want Becker was nog moe
de uitputtingsslag tegen
1. was niet scherp genoeg en
Ide zich gisteren op zijn ge-
iC gras alsof hij in slow mo-
acteerde.
overmaat van ramp liep zijn
gag niet zoals hij dat graag
"en zou hebben en de service
Po eenmaal de basis van het
ebam-spelletje dat het hem
Jeste afgaat. Niet alleen gefi
leerd door twaalf dubbele
'en, sommige ervan op pijn-
Door Léon Krijnen
lijke momenten, maar vooral
door de onschuld van de opsla
gen die wel binnen de juiste
lijnen het gras beroerden.
Alles wat bij Becker niet lukte,
leek aan de andere kant van het
net vanzelf te gaan. De opslagen
bijvoorbeeld. „Kan iemand hem
eens het verschil tussen de eerste
en de tweede opslag uitleggen,"
aldus een opmerkelijk kalme
Becker na afloop. „Hij leek het
niet te weten...." De returns. Die
van Becker werden afgevolleerd,
die van Sampras zoefden naar
Beckers schoenen. De volleys.
Die van Sampras waren diep en
tegen de zijlijnen, die van Becker
te vaak te hoog en half-court. De
forehands, de backhands, op alle
slagen werd Becker afgetroefd
door de meest natuurlijk spelen
de tennisser die er op dit mo
ment rondloopt.
„Ik had die partij tegen Stich
nog in mijn benen," aldus
Becker. Het was, zo besefte hij
zelf terdege, niet als excuus be
doeld. „Als hij zondag ook zo
speelt, dan valt er, vrees ik, voor
niemand nog iets aan te doen."
Met de geplaatste nummers één
tot en met vier in de halve
finales kan er van verrassingen
nauwelijks meer gesproken wor
den. Overigens, de laatste keer
dat de nummers één, twee, drie
en vier elkaar in de halve finales
bekampten, was in 1927, het
eerste jaar dat er op Wimbledon
met een plaatsingssysteem ge
werkt werd. Drie Fransen, Jean
Borotra, Henri Cochèt en René
Lacoste en de Amerikaan Bill
Tilden. Het resultaat was een
Franse finale tussen Borotra en
Cochet, die door de laatste ge
wonnen werd.
Jim Courier vond het wel een
grote verrassing dat hij Stefan
Edberg verslagen had. „Ik had
de golfbaan voor zondag al gere
serveerd," aldus de man uit Da-
de City, Florida, die zo Ameri
kaans is als het maar zijn kan.
Die zijn racket hanteert alsof het
een honkbalknuppel is en die
ook zo goed met een 'bat' over
weg kon, dat hij net zo goed
profhonkballer als tennisser had
kunnen worden.
Het tennisspel van Courier laat
zich gemakkelijk typeren. Oe-
rend hard, simpel, rechtdoor.
Geen poespas, geen fratsen, geen
mooie slagen. Courier gaat staan
als een soort levende Atlantic
Wall, waar de tegenstander
maar doorheen moet zien te tim
meren. Dat lukte Edberg ditmaal
niet. Hij slaagde er weliswaar in
om de eerste set te winnen, maar
daarna was het Courier die het
spel dicteerde en die zich de
kans op de Amerikaanse droom-
finale niet meer af liet pakken.
Met opvallend weinig aces (Cou
rier vijf, Edberg zes), maar met
des te meer ziedende forehands,
die het toch al zo geteisterde
gras nog verder mishandelenden
en die Edberg nog veel meer pijn
deden, met 4-6, 6-4, 6-2 en 6-4
als resultaat.
De vreugde van de Amerikaanse
delegatie in Londen in aanmer
king genomen, doet het er abso
luut niet toe wie morgenmiddag
de finale wint. Een Amerikaans
feestje wordt het toch wel.
„Hier heb ik altijd van ge
droomd," aldus Courier. „Toen
Connors en McEnroe die twee
finales speelden, was ik elf en
dertien jaar oud. Ik weet nog
goed dat ik 's morgens om zes
uur opstond om ernaar te kijken.
Het zijn twee wedstrijden die ik
nooit ben vergeten en nu mag ik
er zelf in een spelen..."
Mannenenkelspêi: halve finales:
Sampras (VSt/1) - Becker (Dui/4)
7-6 6-4 6-4, Courier (VSt/3) - Ed
berg (Zwe/2) 4-6 6-4 6-2 6-4.
Gemengddubbelspel: kwartfinales:
Zvereva/Kratzmann (WRu/Aus/2) -
White/Conell (VSt/Can/11) 3-6 7-6
13-11; halve finales: Bollegraf/Nijs-
sen (Ned/12) - Sanchez Vicario/
Woodbridge (Spa/Aus/1) 5-7 7-5
6-4, Navratilova/Woodford (VSt/
Aus/3) - Zvereva/Kratzmann 4-6
6-3 6-4.
Pete Sampras balt zijn vuist als de winst op Boris Becker vast staat.
FOTO EPA
Les Herbiers - Het was giste
ren vroeg dag voor Jelle Nij
dam. De urenlange ceremonie
rond het voorstellen van de
ploegen donderdagavond in
Le Puy du Fou ten spijt - de
meeste renners konden pas
ver na middernacht tussen de
lakens kruipen - stapte de
tijdrit-specialist in de prille
ochtend al op de fiets voor
een gedegen verkenning van
het parcours, waarop van
daag de proloog van de tach
tigste Tour wordt afgewerkt.
De omloop heeft een lengte van
6800 meter, met na een kleine
vijf kilometer de Cöte du Fossé
(vierde categorie) als enig obsta
kel. „Een verrekt lastig klimme-
tje," meldde Nijdam rond het
middaguur, bij terugkomst in
het rustig gelegen hotelletje in
Les Herbiers, waar de formatie
van Jan Raas dezer dagen bivak
keert. „Het eerste stuk is vrij
steil, maar daar maak ik me niet
echt ongerust over. Daarna loopt
de weg nog zo'n vijf a zeshon
derd meter venijnig omhoog en
op dat gedeelte zal het moeilijk
worden om in het ritme te blij
ven."
Door Jacques Eestermans
Vorig jaar eindigde Jelle Nijdam
in San Sebastian achter Indu-
rain, Zülle en Marie als vierde
op de openingsdag, op vier tellen
van de Spanjaard. Zijn enige
proloogzege in de Tour dateert
uit 1987, toen Berlijn als start
plaats fungeerde. Een dag voor
zijn negende Tourstart wil de
bijna dertigjarige prof uit Klein-
Zundert zich niet wagen aan een
prognose over zijn kansen. „Laat
ik het zo zeggen: hier is geen
parcours uitgezet dat me op het
lijf is geschreven. Ik heb liever
een omloop die zo plat is als een
dubbeltje. Maar zo is het niet en
daarom heeft het ook geen zin
om daar bij stil te blijven staan.
Bovendien komt het toch altijd
op hetzelfde neer in zo'n kort
ritje. Je moet vanuit het vertrek
de volle honderd procent geven
en dat proberen vol te houden
tot en met de laatste meter. Daar
komt weinig tactiek bij kijken."
Eerherstel
Niet alleen voor Jelle Nijdam,
maar voor de complete ploeg van
Raas staan de komende drie we
ken in het teken van eerherstel.
Na de tegenvallende resultaten
in de tot nu toe verreden wereld
bekerwedstrijden möèt de for
matie in de Tour scoren om geen
gezichtsverlies te lijden in het
metier en om de Amerikaanse
hoofdsponsor tevreden te stellen.
WordPerfect was in haar nopjes
met de eindzege van Raul Alcala
in de Tour DuPont, maar succes
sen in 'La Grande Bouclé' tellen
nog altijd veel zwaarder.
De Westbrabantse koerskapi-
tein, zes ritzeges in de Tour en
drie gele truien rijk, beseft welke
druk op zijn schouders en die
van z'n ploegmaten rust. „Maar
de tijd dat ik daar wakker van
lag, ligt achter me," zegt Nij
dam. „Natuurlijk is het verve
lend dat we in de wereldbeker
wedstrijden met lege handen zijn
gebleven. Dat legt zeer zeker
druk op ons, maar we moeten
Jelle Nijdam
FOTO DE STEM/BEN STEFFEN
onszelf geen complex aanpraten,
'omdat we in het voorjaar niet
aan de verwachtingen hebben
kunnen voldoen. Ik kijk altijd
vooruit, leef van dag tot dag.
Dat houd ik de anderen ook
voor. Zolang je er alles voor
doet, hoef je jezelf geen verwij
ten te maken en vroeg of laat
komt de beloning daarvoor
meestal toch wel."
Door Frans Oudejans
Juist 100 jaar geleden bracht de Franse wielrenner Henri
Desgrange het werelduurrecord op 35 kilometer en 325
meter. Hij reed toen op twee wielen met luchtbanden,
zoals sinds kort mogelijk was, en leverde een prestatie
zonder weerga, want er was nooit eerder een aanval op
het uurrecord gedaan.
De renner Desgrange is verge
ten, de organisator niet: Henri
Desgrange is de vader van de
Tour de France. Niet hij, maar
zijn naaste medewerker Géo
Lefèvre schijnt op het idee te
zijn gekomen van een ronde
langs de Franse grenzen en
kusten. Desgrange echter
werd de drijvende kracht, de
propagandist, vormgever,
doorzetter. Ook zonder hem
zou er wel eens een Tour de
France zijn ontstaan, maar er
was een genie als hij nodig om
die te doen uitgroeien tot het
grootste jaarlijkse sportevene
ment ter wereld.
Negentig jaar oud is de Tour
nu. Op 1 juli 1903 werd in
Parijs voor het eerst het ver
treksignaal gegeven. Het ge
volg van een keiharde concur
rentiestrijd tussen twee Fran
se sportkranten. Sinds 1890
verscheen in Parijs Le Vélo,
een dagelijks sportblad. Het
succes trok anderen aan en zo
kwam in 1900 l'Auto, op geel
papier (vandaar later de gele
trui). Directeur/hoofdredac
teur was een zekere Bostock.
Zo noemde hij zich tenminste
om zijn werkelijke naam bij
een mislukking niet te scha
den. Pas later durfde hij Henri
Desgrange te heten.
l'Auto - na de Tweede Wereld-
Henri Desgrange, gezeten
op een zogenaamde tri-cycle,
een fiets met drie wielen.
oorlog herdoopt tot i'Equipe -
zou het gevecht winnen. Kran
ten wierven in die tijd lezers
met stunts. Daarom zond de
New York Herald de journa
list Stanley naar Afrika om de
zoekgeraakte dr. Livingstone
op te sporen, organiseerde
Gordon Bennett ballonraces
en was William Hearst de ini
tiator van een oorlog tegen
Spanje om Cuba.
De Franse sportkranten wed
ijverden in wedstrijden die
nooit lang en zwaar genoeg
konden zijn. Wat wielrennen
betreft: Bordeaux-Parijs (ca.
600 kilometer), Marseille-Pa-
rijs (1000 km) en vooral Pa-
rijs-Brest-Parijs (1200 km, tot
1951 iedere tien jaar verre
den). i
Maar een Ronde van Frank-
rijk! Vijfentwintig honderd
kilometer in zes ritten! De
scepsis was enorm. Vooral
Victor Goddet, financier van
l'Auto, zag er weinig in. Het
kostte hem alleen maar geld,
vond hij, en de krant was toch
al amper rendabel.
Desgrange wist hem om te
praten, zoals hij nadien hon
derden anderen zijn wil opleg
de. Later zou Desgrange God-
dets zoon Jacques als schoon
zoon krijgen, die in 1947 de
leiding van de Tour op zich
nam. Henri Desgrange over
leed in 1941, oud en ziek,
maar vooral lijdend onder de
ve'rnedering .die zijn geliefd
vaderland aangedaan was
door de Duitsers. Met l'Auto
ging het overigens uitstekend.
Al in de eerste Tour van 1903
verdrievoudigde de oplage. Le
Vélo daarentegen hield het
nog maar kort vol.
In de Tour van vorig seizoen
bleef de uitbetaling voor Nijdam
evenwel uit. Voor het eerst in
vijf jaar greep hij naast een
dagprijs. Aan het einde van de
achttiende etappe, in Tours, was
het bijna raak, maar Thierry
Marie stond de zevende ritzege
van de Nederlander in de weg.
„Het wordt steeds moeilijker om
te winnen," zegt Nijdam. „En
kele jaren terug wilde'het tempo
voor de laatste kilometer nog
wel eens stilvallen. Dat was voor
mij het ideale uitgangspunt voor
een aanval. Maar die tijd is voor
bij. Met al die sprinters in het
peloton blijft het tempo nu tot
op de streep verschrikkelijk
hoog. Voor mij liggen de kansen
nu in een goede ontsnapping."
Jelle Nijdam hoopt er in dat
opzicht op, dat de afspraak tus-
sén de ploegen van Raas en
Priem om elkaar niet 'in de wie
len te rijden' - de ongezonde
rivaliteit tussen de formaties van
Raas en Post in de Tour van
1992 is nog niet vergeten - over
eind blijft. „Beide partijen kun
nen er immers hun voordeel mee
doen," aldus de routinier, die het
vandaag echter nog in zijn eentje
moet opknappen.
Van onze verslaggever
Londen - Tom Nijssen en Manon Bollegraf hebben gisteren de finale
van het gemengddubbelspel op Wimbledon bereikt. De geboren
Maastrichtenaar, tegenwoordig woonachtig in Lelystad, en de Erme-
lose versloegen in de halve finales de Australiër Todd Woodbridge en
Spaanse Arantxa Sanchez-Vicario met met 5-7, 7-5 en 6-4.
(ADVERTENTIE)
Wegens overweldigende deelname zijn er helaas geen
gratis deelnemerskaarten voor De Stem Lezertour meer
beschikbaar.
Om toch deel te nemen kunt u gewone briefkaarten ge
bruiken mits voldoende gefrankeerd.
Let op: duidelijk vermelden om welke etappe het
gaat.
