Afvalproef te mooi
om waar te zijn
Broei
'Bezinning' RaRa blijkt gevechtspauze
tamer akk<
Een geniaal
maar praktijk
bleek te weerbarstig
Album
DESTEM-
n
Topambtenare
DE STEM
Oplossing voo
BINNENLAND BUITENLAND
Buren
utobelasting
Nederland
litermate hoog
DE STEM
VRIJDAG 2 JULI 1993
)ESTEM_
katholiek gymna
sium trouwt met een
gescheiden katholieke man.
Ze wordt ontslagen. Een ge
scheiden protestantse vrouw
hertrouwt. Ze wordt als
chauffeur van de protestantse
schoolbus op straat gezet.
Nou ja, zult u zeggen, dat was
vroeger. Toen deden ze zulke
dingen, maar dót hebben we
gehad, nu kan zoiets niet
meer. Nee. maar bij onze oos
terburen zijn zulke ontslagen
nog de gewoonste zaak van de
wereld.
In Duitsland zijn zowel de
protestantse Evangelische
Kerk als de Rooms-Katho-
lieke Kerk nog grote profane
werkgevers. Veel scholen, zie
kenhuizen, bejaardenhuizen
en (jeugd)welzijnsinstellingen
vallen onder de kerk. De
katholieke kerk heeft op die
manier een half miljoen werk
nemers in dienst. Het is daar
ook nog zo dat niet-katholie-
ken in de regel niet aan de
bak komen in katholieke zie
kenhuizen, bejaardenhuizen
en scholen. Het maakt niets
uit of het nu gaat om een
leidinggevende positie, een
identieitsbepalende functie of
om een baantje als schoonma
ker of hulpje in de keuken of
bij technische dienst. Bij pro
testantse instellingen is het
niet anders. Zo zijn daar nog
de manieren.
Als werknemer heb je je te
gedragen als goede katholiek
of goede protestant, niet al
leen op je werk, maar vooral
ook in je privéleven. Zo niet,
dan kun je er zonder pardon
uitvliegen, al kun je bogen op
nog zoveel jaren trouwe
dienst. Je in je privéleven
goed katholiek of goed pro
testant betonen, wil zeggen:
leven volgens alle zedelijke en
morele geboden, maar vooral
verboden van je kerk. Als kok
in een katholiek ziekenhuis
ben je je baan dus niet zeker
als je huwelijk op een schei
ding uitloopt. Heb je aan de
scheiding geen schuld, dan
mag je blijven. Maar bij een
tweede huwelijk of bij samen
wonen met een nieuwe part
ner vlieg je geheid op de
keien als de katholieke werk
gever er achter komt. Voor
kok mag ook portier of boek
houder worden ingevuld of
willekeurig welke andere
functie ook. En bij morele
verboden mag je aan katho
lieke zijde ook denken aan
ongehuwd samenwonen, ho
moseksualiteit, kunstmatige
bevruchting, abortus, eutha-
De Duitse kerken verant
woorden hun werkgeversge
drag met eigenlijk maar één
argument: de geloofwaardig
heid van de kerk. Mensen die
in dienst zijn van de kerk en
niet leven volgens de kerkelij
ke geloofs- en zedenleer, on
dermijnen naar buiten toe de
kerkelijke geloofwaardigheid,
zeggen ze, en dat is dus niet te
tolereren.
Helemaal ongelijk hebben ze
natuurlijk niet, maar ze verge
ten wel even het cruciale ele
ment 'vrijwilligheid'. Het fei
telijke werkgeversgedrag van
de Duitse kerken is daardoor
zelf net zo ongeloofwaardig,
omdat de vereiste katholieke
of protestantse leefstijl met
economische macht wordt af
gedwongen. Werknemers
hangt immers broodroof bo
ven het hoofd. Veel mag dus
niet geweten zijn, er moet
meer in het verborgene ge
leefd worden dan goed is voor
de betrokkenen zelf, maar
ook voor het geestelijke ge
zondheidsklimaat van de
Duitse kerken zelf en van de
Duitse samenleving in haar
geheel.
En de Duitse wetgeving dan?
Die staat aan de kerkelijke
werkgeverskant. Bij onze oos
terburen laat het arbeidsrecht
aan de kerken een grote vrij
heid om hun particuliere mo
raal tot onderdeel te maken
van een arbeidsovereen
komst. Processen waarin ont
slagen op grond van het privé
leven worden aangevochten,
worden bijna altijd verloren.
Tot nu toe, want onlangs
heeft de katholieke kerk zo'n
proces verloren. Nog wel in
het geval van een homosek
sueel. Hoger beroep moet
voor jurisprudentie gaan zor
gen. Bij onze oosterburen be
hoeft niet alleen de graad van
tolerantie tegenover de
vreemdelingen fundamentele
verbetering. Zou dat trou
wens niet wat verband met
elkaar houden?
i
Of hij m'n album van vroeger eens mag zien, vraagt het neefje van
zeven. De eerste gedachte gaat in de richting van jeugdfoto's. Fout
hij bedoelt postzegels, want die is hij net zelf gaan sparen.
Ongeloof komt over zijn gezicht, als hij hoort dat oom nooit iets in
postzegels gezien heeft. 'Wat hij dan verzamelde? Fossielen,
schelpen, ansichtkaarten of suikerzakjes?'
„Sigarenbandjes? Kon je die toen echt sparen?", zijn blik is
intussen van ongeloof tot verbijstering verkleurd. Het album wordt
gezocht. De niet gevulde plaatsen tonen in kleurendruk prachtige
voorbeelden. Exclusieve, maar inmiddels achterhaalde Huifkarren,
Ritmeesters, Carl Upmannen en Elisabethen Bas.
Het jochie is onder de indruk en wil de verzameling confisqueren.
Opa weerhoudt hem. Vanwege de moderne gezondheidsidealen
wordt het album nooit meer compleet. CH)
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem B.V.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: H. Coumans - hoofdredacteur.
C. Hamans en H. Vermeulen - adjunct-hoofdredacteuren.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
076-236911/Telefax 076-236405.
Telefax redactie 076-236309.
Kantoren:
Bergen op Zoom, Steenbergsestraat 23-23a, (alleen redactie)
01640-36850, fax 01640-40731.
Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom.
Breda, Afdeling Lezerskontakt @06-0226116 (gratis).
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550, fax 01608-17829.
Postadres: Postbus 363, 4870 AJ Etten-Leur.
Goes, Klokstraat 1S 01100-28030, fax 01100-21928.
Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751fax 01140-19698.
Postadres: Postbus 62, 4560 AB Hulst.
Oosterhout, Arendstraat 14,® 01620-54957, fax 01620-34782.
Postadres: Postbus 4023, 4900 CA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45,® 01650-37150, fax 01650-44929.
Postadres: Postbus 35,4700 AA Roosendaal.
Terneuzen, Zuidlandstraat 32,® 01150-17920, fax 01150-96554.
Postadres: Postbus 145,4530 AC Terneuzen.
Vlissingen, Scheldestraat 7-9,4381 RP,
01184-19910, fax 01184-11446.
Postadres: Postbus 5051,4380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur.
Abonnementsprijzen (bij vooruitbetaling te voldoen):
per kwartaal 85.50, per half jaar 170.05 óf per jaar 330.70.
Voor abonnees die automatisch betalen: per maand 28.45,
per kwartaal 83.00, per half jaar 165.05 óf per jaar 320.70.
Voor posttoezending geldt een toeslag.
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882 en bij Teuben, Ginneken-
weg 7, Breda.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties maandag t/m vrijdag tot 17.00 uur
076-236442, zondag van 18.30 tot 20.30 uur 076-236394/236911
Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN/AMRO rek. 520538447.
Heeft u de krant niet ontvangen Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Ook op zaterdag van 09.00-12.00 uur.
Karrevrachten vol nota's
zijn er over verschenen,
hele dennenwouden ge
rooid, zoveel papier is er
beschreven over de nood
zaak van het beperken
van de afvalstroom die
we met z'n allen produ
ceren.
Des te wranger is dat in
Oosterhout een proef om
er daadwerkelijk iets aan
te doen, jammerlijk mis
lukte. Zo'n duizend ge
zinnen die twee jaar lang
hun best deden om hun
huisvuil te scheiden,
worden bedankt.
Voortaan moeten ze hun
afval weer bij elkaar in
de kliko gooien of in een
plastic zak proppen. Hoe
kon het, alle goede be
doelingen ten spijt, zo
misgaan?
Van onze verslaggever
Jan van Zuilen
ACH, OOK buiten Oosterhout
weet men er van mee te praten
dat afvalscheiding op papier een
stuk makkelijker is dan in prak
tijk. Wat er niet allemaal mis
gaat. Neem het geval in Gronin
gen. Daar hielden mensen hun
groente-, fruit- en tuinafval (in
jargon het zogenoemde gft-af-
val) keurig apart. Tot uitlekte
dat de reinigingsdienst van de
stad Groningen het gft-afval ge
woon op de vuilnisbelt stortte,
samen met het andere afval.
Maar ook dichter bij huis gaat er
veel mis. Wie heeft het niet mee
gemaakt dat hij of zij de halve
stad moest doorkruisen om een
lege glasbak of papiercontainer
te vinden. Met de auto natuur
lijk, want achter op de fiets
neem je een week oud papier of
de lege flessen na een feestje niet
mee.
De gemeente Oosterhout zou dat
varkentje weieens wat beter
wassen. Men besloot, nu zo'n
drie jaar geleden, in zee te gaan
met Henk van Roij, een onderne
mer uit het Oostbrabantse Asten
die hét ultieme antwoord leek te
hebben bedacht voor het schei
den van afval aan de bron.
Tot op de dag van vandaag valt
er op het idee van Van Roij nog
steeds niets af te dingen, vindt
ook wethouder J. Schoenmakers
van Oosterhout, ofschoon hij er
allang spijt van heeft dat Ooster
hout ooit met de Astenaar in zee
is gegaan. „Dat idee is briljant.
Geniaal zelfs", aldus Schoenma
kers.
Behalve geniaal was het idee van
Van Roij ook kinderlijk eenvou
dig. Zijn systeem gimg uit van
een zo grondig mogelijke schei
ding van afval aan de bron, in
dit geval het huishouden: glas bij
glas, papier bij papier, karton bij
karton, etensresten bij etensres
ten, kunststof bij kunststof, blik
bij blik, zo moest het afval aan
de straat worden gezet. Het
mooiste was, zo redeneerde Van
Roij, dat je al die verschillende
stoffen gemakkelijk opnieuw
kon gebruiken. Veel gemakkelij
ker in elk geval dan bestaande
vormen van afvalscheiding.
„De kritiek op mijn systeem is
nu dat het te ingewikkeld was.
i
werd hooguit dertig procej
het afval hergebruikt.
Eind vorig jaar, na am
jaar sukkelen, was bij Van
het geld op en voor de g(
Oosterhout de maat vol
proef is het afgelopen hall
voortgezet onder leiding
projectmanager van de N)
valsturing, het gezam®
projectbureau van de pro,
Noord-Brabant en Brabanlj
meenten voor afvalverwer
Er werden wat verbeten
aangebracht, het aantal
nenten, waarin het afval
worden gescheiden, werd
gebracht tot zes, maar ook.
de NV Afvalsturing werd
project geen succes. „Te
wikkeld en te kostbaar",
samengevat het oordeel vj
NV Afvalsturing.
yan onze Haagse redactie
nen Haag - De Tweede Ka
per gaat akkoord met de
„ieuwe eigen bijdragen in de
rezondheidszorg.
dit jaar gaan eigen bijdra-
-,_en van 15 procent gelden voor
lulpmiddelen, waarvoor nog
reen eigen betaling is vereist,
'oals prothesen van ledematen,
:erzorgingsmiddelen (ook incon-
inentiemateriaal), pessaria,
oophulpen, uitwendige infuus-
jompen en injectiespuiten,
joor elke verzekerde geldt een
iaximum van 200 gulden per
i Bi
t an
jen<
Jat i
mai
lat
het li
Uil
Anderhalf jaar geleden was men in Oosterhout nog erg optimistisch over het project met het gescheiden ophalen van huisvuil.
FOTO DÉ STEM/DICK DE BOER
Dat mensen er teveel moeite
voor moesten doen, maar in an
dere gemeenten, waar met min
der vergaande afvalscheiding
wordt geëxperimenteerd is de
kritiek juist dat je er dan niets
aan hebt, omdat je het toch nog
niet kunt recyclen", aldus Van
Roij.
Grootmoeders tijd
Toen de Astenaar drie jaar gele
den zijn systeem presenteerde,
vergeleek hij het met hoe het in
grootmoederstij d toe ging. Toen
werd er haast niets weggegooid
omdat alles nog wel ergens goed
voor was. Etensresten werden
opgehaald door de schillenboer,
afgedankte kleding door de vod-
denboer, oud ijzer door de oud
ijzer boer. Lege flessen gaf je
terug aan de melkman, karton
nen-verpakking bestond nog
niet. Grutten kocht je los in een
papieren buil en die lege buil
kon je goed gebruiken om de
kachel mee aan te maken. Cello
faan en andere kunststoffen
moesten nog worden uitgevon
den.
Van Roij wilde toe naar een
systeem waarbij de mensen hun
afval in liefst twaalf verschillen
de componenten zouden schei
den. Om dat mogelijk te maken
ontwierp hij een container met
evenzoveel opbergvakjes en een
dito vuilnisauto. Niet een met
een grote container achterop,
maar een met een laadbak met
twaalf verschillende vakken. Bij
het lossen zou het uiteraard zaak
zijn om het aldus ingezamelde en
opgehaalde huisvuil opnieuw
apart te bewaren, want dan trad
het meest idealistische onderdeel
van het plan in werking, name
lijk het aspect van de recycling,
het hergebruik van het afval.
Glas, papier, karton, kunststof,
oude lappen, blik, etensresten;
het zou allemaal opnieuw ge
bruikt kunnen worden.
Wie weet, zo spiegelde Van Roij
de gemeente Oosterhout voor,
zou het weieens zo kunnen uit
pakken dat door de opbrengst
van de verkoop van oud papier
etc. het systeem niet of nauwe
lijks duurder hoefde te zijn dan
het traditionele systeem. Zeker
omdat de storttarieven alsmaar
hoger werden.
Een effectiever middel om de
afvalberg wat af te toppen, was
nauwelijks denkbaar, maar
sceptici waarschuwden meteen
al dat het te mooi leek om waar
te kunnen zijn en zij hebben
gelijk gekregen.
Te enthousiast
Er gingen een aantal dingen mis.
Veel is daar al over gezegd in
tussentijdse evaluaties van de
proef. De grootste fout die Van
Roij en de gemeente Oosterhout
maakten was dat ze elkaar te
enthousiast in de arm zijn geval
len, te veel de voordelen, te wei
nig de nadelen van het systeem
telden.
Problemen die zich al in de voor
bereidingsfase aandienden, wer
den door Van Roij gebagatelli
seerd. 's Mans optimisme, en
thousiasme em heilige geloof in
zijn eigen geesteskind, bleek
steeds voldoende om opkomende
twpjfpl TjxJ; de zijn.geestekind ble
ken keer op keer in staat om
opkomepde twijfel bij de je-
meente de kop in te drukken."
Problemen waren er echter legio.
Tot de sceptici behoorden onder
andere de banken die Van Roij
nodig had om het project te
financieren. Dat deden ze ten
slotte wel, maar zo mondjesmaat
dat Van Roij te laat en boven
dien met gebrekkig materiaal
van start ging. De recyclingssets,
zoals de speciaal gebouwde con
tainers waarin de mensen thuis
hun afval moesten scheiden,
werkten niet goed. Vakjes bleken
te groot of te klein, laadjes wil
den niet goed sluiten, waardoor
het afval ging stinken.
De speciale vuilnisauto waarmee
Van Roy op de proppen kwam,
was om te huilen zo'n toonbeeld
van knullig functioneren. Ook
bleek al snel dat Van Rolj's doel
stelling om te komen tot zo opti
maal mogelijke recycling, veel te
hoog gegrepen was. Op z'n best
Cynisme
Op het bedrijf van Van
Asten, neemt Van Roij ze
telefoon op. „Ja, ik besta m
zit tenminste nog achter
bureau", laat hij weten,
eerst sinds zijn komst
terhout klinkt er iets van
me in zijn stem door. Bi
lijk. Hij heeft, zegt hij,
proef in Oosterhout enkele
derdduizenden guldens p
geld verspeeld en als hij
nog iets van terug ziet, sta
banken en zijn leveiar
klaar om dat onmiddellijk
eisen. Het is zelfs nog
vraag of hem een faillisse
bespaard zal blijven.
„Geld is van het begin af
bottle-neck geweest", ver
Van Roij. „Mijn grootste f«
geweest dat ik dat probleen
onderschat. Ik ben er van
gaan dat banken, maar voor
overheid, mijn enthousias®
zouden delen. Dat ze net als
van overtuigd waren dat
beste methode was om
probleem op te lossen,
het heeft niet zo mogen we;
De balans opmakend, steil
Roij dat de proef in twee oj
ten wel degelijk is geslaagd
hebben bewezen dat het
nisch mogelijk is en dat de;
sen mee willen werken au
valscheiding. Het is dus
een kwestie van geld.
afvalprobleem serieus
moet je accepteren dat
paar centen kost".
Wethouder J. Schoenmak»
het slechts ten dele met Vai
eens. „Natuurlijk mag hel
paar centen kosten en i'
stuurder zou ift ooft best
een verhoging van het
gingsrecht te verdedigen om
systeem van afvalscheidiq
bekostigen. Maar dan moei
wel goed functioneren en
heeft het bij dit project voof
rend aan gemarkeerd".
Tot de verliezers rekent Scl
makers onder meer de 1)
75% van de huishoudens
ondanks alles braaf hun
hebben gedaan om hun afo
scheiden. „Ze zullen het
twijfeld uitleggen als vei
moeite. Dat zal hun mil*
wustzijn bepaald niet sti
ren".
Tenslotte nog dit: menset
ontdekt hebben dat de recyi
container uitstekend
als gereedschapskist, krijgen
dezer dagen nog een nil
domper te verwerken. De
ner moet namelijk weer w
ingeleverd bij Van Roij
onze Haagse redactie
jen Haag - De belastingen
-volgend kabinet verder omlaa
jnancieringstekort. Om dat te
e regering minimaal acht milj
op de rijksuitgaven en de
staat in een nog vertrouwe-
ijk rapport van topambtenaren
lie zich bezighouden met de
iverheidsfinanciën.
)e adviescommissie, die onder
let
Alsjf
geschil
Door onze redacteur
Rinze Brandsma
Den Haag- RaRa zou vol
gens de Binnenlandse Veilig
heidsdienst (BVD) geen rol
van betekenis meer spelen.
En weer vergisten BVD en an
dere kenners van militant ex
treem links zich. De anderhalf
jaar die verstreek na de vernie
tigende bomaanslagen op het
woonhuis van staatssecretaris
Kosto van justitie en het minis
terie van Binnenlandse Zaken
bleek geen periode van bezin
ning op de verdere strijd tegen
de behandeling van asielzoekers
en (buitenlandse) minderheden.
Het was hooguit een ge
vechtspauze.
De deskundigen hadden zich al
eerder in de Revolutionaire An-
ti-Rasistiese Aksie (RaRa) ver
gist.
De terroristische actiegroep was
niet in splintergroepen uiteen
gespat na de lange reeks van
aanslagen, brandstichtingen en
acties tegen Makro- en Shell-
vestigingen en -benzinestations,
om steun aan het Zuidafrikaan-
se apartheidsregime af te straf
fen. Een kleine groep van elkaar
goed kennende, intelligente,
technisch uitstekend onderlegde
en materieel goed uitgeruste
dertigers bleek - moest de BVD
openlijk toegeven - hecht geor
ganiseerd. Zo hecht en profes
sioneel, dat de nationale gehei
me diensten er geen vinger ach
ter konden krijgen. RaRa heeft
volgens de BVD relaties met
buitenlandse terreurgroepen als
de Duitse RAF, Spaanse ETA en
Italiaanse Rode Brigades.
Nooit werd voor een van de
tientallen door (of uit naam
van) RaRa gepleegde terreur
aanslagen een dader opgepakt,
althans veroordeeld. Alleen in
1988 hield de Amsterdamse po
litie acht verdachten aan en
dacht daarmee de harde kern
van RaRa te pakken te hebben.
Wegens gebrek aan bewijs
moesten de verdachten weer
vrijgelaten worden.
Alleen tegen René R. werd be
wijsmateriaal gevonden voor
betrokkenheid bij een aanslag.
Omdat justitie fouten had ge
maakt bij de huiszoeking bleef
van de aanvankelijke gevange
nisstraf van vijf jaar voor René
R. in hoger beroep 18 maanden
- waarvan een half jaar voor
waardelijk - over. Politie en
BVD zeggen de harde kern en
organisatie van RaRa goed in
beeld te hebben en blijven over
tuigd van de betrokkenheid van
de eerdere verdachten, maar
hebben strafrechterlijke bewij
zen nooit rond kunnen krijgen.
Bij de voorlaatste bomaansla
gen door RaRa, op het huis van
Kosto en Binnenlandse Zaken,
bijna gelijktijdig, ook al in de
vroege ochtend, op 13 november
1991, legde de actiegroep in een
verklaring achteraf al een rela
tie die wijst naar Sociale Zaken.
In een lange verklaring van tien
kantjes A4, toegespeeld aan het
ANP, legde RaRa in 1991 haar
bedoelingen uit. Kosto moest
Ral
Ambtenaren reageren geschokt op de bomaanslag.
vernederd worden als een asiel
zoeker, als het ware 'voor één
nacht uitgezet'. De verklaring
ging uitvoerig in op de toene
mende vreemdelingenhaat in
Nederland en andere Europese
landen. Op de legitimatieplicht,
'om illegalen in doen en laten te
volgen', op de opmars van ex-
treem-rechts in Europa en aan
slagen op centra van asielzoe
kers.
Een andere aanklacht laakte
het 'illegalen met vliegtuigen
gelijk eruit gooien'.
De verklaring van 1991 kwam,
nog meer dan de RaRa-fax van
gisteren, over als een doortim
merd verhaal van een bevlogen,
fanatieke, maar zeer goed poli
tiek en maatschappelijk geïn
formeerde groep.
RaRa maakte met aanslagen op
marechausseekantoren in 01-
FOTO ANP
denzaal en Arnhem in maart
1990 de vluchtelingenpolitiek
('ook een vorm van racisme') als
speerpunt van haar terroris
tische aanslagen.
De groep noemde dat een nood
zakelijk tegengeweld, om links
weer militant, revolutionair en
radicaal te maken, tegenover
'de krachten van het midden'.
Aangekondigd werd voortaan
vooral de 'voorgeprogram
meerde' ambtenaren op de kt
rel te nemen: „Ambtenaren
buitenlanders vernederen
hen een afwijzing in het gezii
braken, vanuit een beleid
mensen afschrijft, uitsluit
ontmenselijkt - dat willen
aanwijzen en brandmerk»
Vandaar de aanslagen op
werkplek van de uitvoerende
beleidsmakende ambtenaren.
Ook nu gaat de RaRa-vei
ring op die toer: „Met onze
trekken we een grens, bri
merken we beleid dat vernedf
en ontmenselijkt", liet
gisteren weten. Opnieuw wi
gesuggereerd dat overheid
politiek extreem-rechts in
kaart spelen en van illegal!
een zondebok maken,
jachtseizoen op illegalen is
pend, de laarzen stampen
door de straten", aldus de ve
klaring die RaRa gisterochW
per fax naar Radio Rijnmond
Radio West stuurde.
De beloftevolle afsluiting
de gister doorgespeelde
verklaring ('Tot de volgi
keer') kan, gevoegd bij eer<
verklaringen, betekenen dat
strijd alleen nog maar breder
op grotere schaal gevoerd
worden. Naast aandacht
de behandeling door de 0'
'heid van asielzoekers en
derheden wees RaRa op de wi
problematiek. 'Wao'ers lal
zich, net als buitenlandse
pen, uitstekend lenen om t
aan te schoppen."
De mensenjagers, stelt de tel
ristische actiegroep, mo<
voor een moment maar
voelen hoe het is om opgejaai
te worden.
S(
le'
tv*
ti<
V<
ve
ov
co
la
jnsterdam (anp) - Nederland
iehoort tot de landen met de
iwaarste belastingdruk op nieu-
re auto's.
blijkt uit 'Auto in cijfers
993', een uitgave van de Rai.
gemiddelde prijs van een
ieuwe auto is verleden jaar met
lim acht procent gestegen tot
5.722 gulden. Van dit bedrag
erdwijnt ruim 36 procent ofwel
2.980 gulden in de vorm van
lelasting op personenauto's en
otorfietsen (bpm) en btw in de
taatskas.
belastingpercentage dat in
éderland wordt geheven over
nettocatalogusprijs van een
niddenklasser bedraagt zelfs m
5,3. Alleen Denemarken, Grie-
:enland, Ierland en Portugal
lanteren nog hogere tarieven.
hoge belastingpercentage in g;
lederland wordt veroorzaakt
loor de bpm, een heffing die in
le omringende landen niet be-
itaat. De meeste landen in Euro-
ia kennen alleen heffing van
itw op auto's.
let minst zwaar worden auto-
nobielen belast in Duitsland en
.uxemburg (beide 15 procent).
In Groot-Brittannië geldt een
iemiddeld percentage van 17,5,
Italië 19, in Frankrijk 18,6 en
in België 19,5. Hoger maar nog
leeds ver onder Nederland staat
•panje met 28 procent.
de gegevens van de Rai blijkt V
erder dat ruim 70 procent van
e brandstofprijs bestaat uit ac-
:ijnzen en heffingen,
in de prijs van 1,80 gulden voor
ien liter Euro-loodvrij aan de
omp zitten 1,01 gulden aan ac-
lijnzen en heffingen en 27 cent
ian btw.
let 1
le'
Jjt c
in
PP
ge
di
di
PI
D
kr
B
m
b<
M
gi
df
D
e:
ja
d(
ti
g!
K
e co:
ITAATSSCERETARIS Wallage van
Camer staan in vechthouding 1
'eigert in te stemmen met de
'erlaging van de uitkering moe
veigert de eis van de Eerste Kamer
(en sluitende regeling moet wore
irkl ieken die zich niet of slechts
lijverzekeren.
Vallage heeft in nauwelijks bedekt
reden. Zijn uitspraak dat hij 'gent
?ver de Eerste Kamer te reserve
«handeling van de wao-wetswijzi
—tabinetscrisis is in dat geval niet
wallage zich gesteund weet door
'^e coalitiepartners CDA en PvdA
_iiin van de crisisdreiging, maar
inberoerd. Weegt het persoonlijk
iieken op tegen het voortbestaan
dwarsliggende Eerste Kamer deze
ken, zullen de chronisch zieken
morden geofferd op het altaar van
■lit pragmatische overwegingen
traar uit sociaal oogpunt bezier
'eroordeeld worden. De overheid
van de zwaksten in de samen
economische recessie en door d
stelsel zijn het juist de minderbed
)en.
:en oplossing van de kwestie
vao, hoeft echter niet perse
tomen. De verzekeraars spelen
ut 'iet geïnteresseerd, omdat ze
jennen overzien.
'i: Maar het zijn toch dezelfde verzeke
giK overheid zich niet overal mee
"lemen dan nu niet hun maatschap
tuiten ze alsnog een overeenkom
risico dat genomen moet wor.
kt van aanvullende verzekerin
meeverzekeren van de chronisch z
■ot een klein beetje minder winst
iun tanden al volop in de
'erzekeringen hebben gezet
RaB
Het i
markt
va
van
eer
de
vet
zulle
