DESTEM SOOrt
'Uiterlijke
schijn bedriegt'
fristan Hoffman voelt zich geen eendagsvlieg
idukten
nemer
ialiteit leasen
Irysler leasen
|an Dorst Chrysler
Geldgebrek noopt succesvolle
Patrick van den Goorbergh tot stoppen
De bank
NOG MAAR drie jaar geleden toog het vaderlandse motorsportlegioen verwachtingsvol
richting Assen. De jeugdige Jurgen van den Goorbergh had een paar dagen ervoor als
opwarmertje de EK-race gewonnen en Wilco Zeelenberg, Hans Spaan en Egbert Streuer
waren in staat om de TT van Assen, niet alleen in Nederland de meest aansprekende
motorsport-Grand-Prix van het seizoen, naar hun hand te zetten. Het waren de nieuwe
hoogtijdagen van de Nederlandse racerij. In een wereld, die meer en meer geregeerd
werd door het grote geld van de multinationals, bleek ook een kikkerlandje fors
tegengas te kunnen geven.
NU IN 1993 met de 63e TT voor de deur (vandaag) is de euforie van toen al weer
verdwenen. Zeelenberg, Spaan en de gestopte Streuer blijken het uiteindelijk toch
allemaal af te leggen tegen de jongens van de dure 'sigarettenteams'.
DE VERRASSEND sterk rijdende Patrick van den Goorbergh was dit jaar het enige
lichtpuntje in duisternis, maar ook zijn verhaal is weinig opbeurend.
Irdediging van nationale titel houdt Achterhoekse prof al weken bezig
rfiuislaan 156-Breda-Tel. 076-715511
1 7 ATCDHi
ZATERDAG 26 JUNI 1993
DEEL B
tnek van den Goorbergh duikt stijlvol een bocht in. 'Sportief heb ik geen klagen
FOTO DE STEM
ize verslaggever
ertijs
ra - De talloze kig-size mo
nies, mobiele werkplaat-
en VIP-tenten, die het im-
ise rennerskwartier van het
ait van Drenthe vullen,
er weer gelikter uit dan
nr daarvoor. Het qua om-
U bescheiden onderkomen
Patrick van den Goor-
;h glimt even hard als dat
de buren. De belangstel-
boor de Aprilia-rijder is
Bitot dusverre verreden 250 cc-
piPrix doet hij nauwelijks onder
p kopman Wilco Zeelenberg. Ie-
d is het er over eens: 'Die Van
den Goorbergh is aan een ijzersterk
seizoen bezig.' Toch zegt de oudste
van de twee racende broers (Jurgen
runt een eindje verderop zijn eigen
team) weinig reden tot lachen te heb
ben. „Zo vanaf de buitenkant bezien,
lijkt het misschien dat ik mijn zaakjes
goed voor elkaar heb. Maar dat is
slechts uiterlijke schijn. Schijn, die
bedriegt," merkt hij gelaten op, wan
neer hij in zijn tot mobiel huis omge
bouwde oplegger bij komt van de
eerste tijdtraining.
Nu is Patrick van den Goorbergh (28)
immer al een klager geweest. Iemand,
die na zijn zorgeloze debuutseizoen
bij Boet van Duimen, tot zijn grote
ongenoegen als coureur steeds meer
tijd kwijt was aan het financieel aan
elkaar knopen van de eindjes, dan
aan zijn grote passie: het racen zelf.
Wat dat betreft is de toon en de
boodschap niet nieuw. Maar de crisis
is volgens hem nog nooit zo groot
geweest als juist nu. Uitgerekend in
het jaar waarin hij sportief gezien
internationale erkenning aan het af
dwingen is. „Na Assen kan ik niet
meer rijden. Het geld is gewoon op.
Dat is geen loze kreet, maar de harde
realiteit."
Schipperen
„Ik heb de laatste jaren niets anders
moeten doen dan schipperen en zui-
nig-aan-doen. En klagen doen de
meeste rijders. Maar ik wist steeds
dat ik er altijd wel aan uit zou komen.
Dit jaar had ik de zaken vooraf niet
op een rijtje staan en moest ik er voor
het eerst op gokken dat het ontbre
kende deel wel zou volgen tijdens het
seizoen. Het gebeurde niet en de
schatting dat er slechts geld was om
het tot Assen uit te zingen, is uitgeko
men. Wat dat betreft heb ik wel en
het een en ander geleerd in al die
jaren," merkt hij zuur lachend op.
Het cynisme druipt er vanaf. Hele
maal als de samenwerking met Jan
Huberts, manager/eigenaar van het
rond Wilco Zeelenberg opgebouwde
Exact-team ter sprake komt. „Ik heb
dezelfde hoofdsponsor, maar de sa
menwerking is slechts globaal. We
hebben geen geheimen voor elkaar,
maar daar houdt het ook wel mee op.
Onze belangen liggen anders. Ik rijd
niet voor het team. Ik rijd voor me
zelf. Dat weet en respecteert Huberts
ook."
Realiteit
De keiharde realiteit van het Exact-
team is volgens de Bredanaar, dat alle
geld en aandacht in eerste instantie
naar Zeelenberg gaan. Aankloppen
bij Huberts om meer geld, had dan
ook geen zin. „'Ik kan niks doen',
meer zegt hij niet. Huberts zelf komt
immers ook geld tekort." „Klopt,"
bitst de baas. „De resultaten vallen
tot dusverre tegen. Als team hebben
we voor nog geen gulden reclame
gemaakt. Ik heb dus niets te verkopen
naar sponsors toe," zegt de man, die
hoopte gedurende het seizoen het
budget rond te krijgen. Volgens Hu
berts maakt hij met Zeelenberg wel
het jaar vol.
De terugkeer van Zeelenberg naar het
team van Huberts was voor Van den
Goorbergh een behoorlijke streep
door de rekening. In het eerste jaar
had hij van doen met de Spanjaard
Puig, maar nadat Zeelenberg misluk
te bij Lucky Strike, wist Huberts niet
hoe snel hij zijn oogappel moest te
rughalen. „Puig bracht voor een groot
gedeelte zijn eigen sponsoring mee en
na mijn goede prestaties van vorig
jaar, hoopte ik op een betere onder
steuning van het team. Dat ik bij
voorbeeld iets meer naar voren ge
schoven zou worden als de Neder
landse kopman. Met Zeelenberg erbij,
kon ik dat dus wel vergeten."
Resultaten
Aan de resultaten ligt hij tot dusverre
ook dit jaar niet. „Je zou misschien
mogen verwachten dat er nu voor mij
meer budget komt. Maar zo werkt het
niet. Dit is al het tweede jaar dat ik er
bij Exact zo maar wat bij hang. De
realiteit is dat ik na Assen niet meer
rijd. Komt natuurlijk ook omdat de
gehele Nederlandse racerij in de pro
blemen zit. Ik ben echt niet de enige."
Sportief gezien is hij wel de enige die
niets te mopperen heeft. „Het heeft
niet altijd honderd procent meegeze
ten, wat me enkele kampioenspunten
heeft gekost, maar het gaat niet echt
verkeerd. Qua rijden word ik nog
steeds beter. Ik stuur met meer zelf
vertrouwen en ga wat gemakkelijker
naar de grens toe."
De financiële problemen verdringen
de successen echter naar de achter
grond. „Ik kan er in ieder geval niet
echt van genieten," verzucht hij. Het
vergemakkelijkt wel het besluit om
na Assen het boeltje in te pakken. „Ik
schat dat ik slechts dertig procent van
mijn tijd bezig ben met het eigenlijke
racen. Veel te weinig toch. Het vinden
van sponsorgeld is er in al die jaren
nooit gemakkelijker op geworden.
Met enkele tienduizenden guldens
kom je er niet meer. Het gaat om
tonnen. Vindt die maar eens in dit
landje."
wker commerciële ondersteuning).
1/groepsleider particulieren), C. de Roover
Terciële ondersteuning),
r kas/balie), P.A.S. van Eijl directeur
Jbmens (medewerker kas/balie),
]ker kas/balie). F. Sijnesael (cliëntenadviseur
togelijkheden. Van een te-
:ening-courant tot maatwerk
itructies.
kan een onderneming me
gebalanceerde financiering*
ir financiële slagvaardig^®
gebied
fciook.
ionaal zakendoen
vlRO, als een van de grootste
ter wereld, geeft maxifflal'
uning bij zaken in het buiten
a specialisten op het g<'
tenlands betalingsverkeer
nedewericing van de speciale
onal Desks.
>k in het buitenland: op
ital buitenlandse ABN AM""
is de Dutch Desk te vinden.
met Nederlandssprekende
ten, die de cliënten ter
en daad bijstaan.
sheer en verzekeren
en is werk voor specialisten-
heeft ABN AMRO haar ken-
het gebied van verzekert'
ld in een landelijk netw®
ialisten.
:nwerking met het kantoor
Kerkdreef zorgen de
ervoor dat de verzekering®
aansluiten op de actue
isico's.
"Vincent Bos
«t- Furieus reageerden ze in Groen-
f de manier waarop de etappezege
B Tristan Hoffman in de Ronde van
Kserland vorige week was afgeschil-
s Moeder Hoffman, vriendin Vera en
i hondstrouwe fans vonden dat de
Mr meer waardering verdiende dan
'Pmerking dat hij had geprofiteerd
vakantiedagje van het peloton,
•maakt hij zich er minder druk om.
'bTOor spookt de strijd om het Ne-
:®ds kampioenschap al te veel door
'hoofd.
Hoffman (23) koestert Limburg,
■ttssen heeft een speciaal plekje in zijn
gekregen. In die plaats verwierf de
«dels van Groenlo naar Winterswijk
«de renner immers nationale bekend-
J had het bij zijn debuut bij de profs
oaar gepresteerd om de nationale top-
achter zich te houden. Erik Breukink,
Ji®mer bij uitstek, werd op meer dan
_®inuut gereden. Dat wilden de fans
EEN jaar geleden peinsden de wielerfans in Groenlo er niet over
om massaal naar Meerssen te gaan waar de nationale
kampioenschappen wielrennen werden afgewerkt. Natuurlijk
volgden ze nauwgezet de verrrichtingen van Tristan Hoffman en
hadden ze veel vertrouwen in diens capaciteiten. Maar met een
plaats op het podium, laat staan op het hoogste schavot, hielden de
fans absoluut geen rekening.
HET wielertalent uit de Achterhoek snoerde in zijn eerste profjaar
de critici de mond door Nederlands kampioen te worden. Nu, 52
weken later, is hij erop gebrand het peloton te bewijzen dat de titel
geen toevalstreffer was. De verdediging morgen van zijn nationale
trui in Meerssen houdt hem al weken bezig.
ZIJN supporters trouwens ook. Ze zullen dit keer in Limburg
massaal van zich laten horen.
Bij de huldiging van Hoffman in
5® zong de uitzinnige menigte luid-
4 «Breukink, Breukink, alles is vorbei."
ifffoa
T® was die zondag absoluut niet van
pgaan met de gedachte dat hij het in
tiirg wel eventjes zou maken. Zelfs toen
gewonnen positie lag, zag hij zich nog
111 het rood-wit-blauwe shirt van de
laat lopen. „Ik heb er steeds rekening
len dat ze me zouden teruggepak-
rtT6mB na tien kilometer al mee in een
jj' rciaar alleen met het idee dat de
tiu 10nSens onze ploeg (waaronder
•■an Theunisse, red) het karwei later
'ken."
luien t1100'1 durven geloven dat ik zou
iL 'treeg gaandeweg wel meer ver-
j.jj®. Zeker toen ik van de speaker
«at Siemons en Breukink al op een
•zaten. Maar honderd meter voor de
len u 'k no§ dat ze me zouden achter
haar dat gebeurde niet."
!o Hoffman juichend over de finish
hij voor wielergekte in Groenlo
1 u r'^ een huldiging op touw werd
Gsm ene *eest v°lgde op het andere.
Efm er van- Na de huldiging door
eente Groenlo ben ik weer naar
Limburg gegaan. Daar hadden we een vouw
wagen staan. Het was de enige manier om
afstand te nemen."
Rust
De renner had behoefte aan rust. Hij wilde
zich immers terdege voorbereiden op het
naseizoen. Dat lukte. Hoffman won twee
ritten in de Ronde van de Toekomst. Daar
mee was hij van het imago af een eendags
vlieg te zijn. Hoewel die kwalificatie hem
nooit echt dwars heeft gezeten. „Waarom
ook. Ik heb in Meerssen gewoon goed gere
den. Ik was in vorm die dag. Ik had ook niet
het gevoel dat ik steeds die trui moest
bewijzen. Zo rijd ik dit seizoen ook niet. Ik
ben profcoureur en doe aan wedstrijden mee
om te winnen. Daar betaalt de ploeg mij
voor."
Om dit seizoen nog beter voor de dag te
kunnen komen, zat Hoffman de afgelopen
winter meer uren op de fiets. Hij gaf zijn
part-time baan in een confectie-atelier op
om zich helemaal op de wielersport te con
centreren. Hij was continu bezig. De ene
keer meldde hij zich in de zaal voor kracht
trainingen; de andere keer haalde hij zijn
speciale crossfiets voor de dag voor ritjes
door het bos. Hij voelde zich er lekker bij.
Hij prefereert volgend seizoen een identieke
voorbereiding.
De weergoden trokken echter een lelijke
streep door zijn oefenprogramma. Hoffman
vluchtte voor de regenbuien, stapte het
vliegtuig in en vervolgde zijn trainingen op
het zonovergoten Tenerife. Op het eiland
beklom hij dagelijks de Pico de Teide, een
'pukkel' van ruim drieduizend meter.
„De reis moest ik weliswaar zelf betalen,
maar ik heb er veel aan gehad. Het was een
nuttige voorbereiding op het seizoen. De
conditie was aanmerkelijk beter dan in voor
gaande jaren. Dat kon ik in de voorjaars
klassiekers wel merken. Ik zat goed in mijn
vel, de koersen verliepen beter. Alleen was
dat nog te weinig in de uitslagen terug te
vinden. Het kan altijd beter."
Overwinningen bleven in het voorjaar ach
terwege. „Toch reed ik goed. Maar dat had
bijna niemand in de gaten. We hebben
binnen de ploeg in de klassiekers de troef
Capiot uitgespeeld. In de finales is hij sneller
dan ik. We hebben voor hem gekoerst. Ik heb
er geen moeite mee voor een ander te rijden,
al knaagde het wel aan me dat ik zelf geen
goede uitslagen kon neerzetten. Soms over
weeg je voor jezelf te gaan rijden. Maar dat
kan natuurlijk niet."
Hoffman maakte in Spanje zijn debuut in
een grote internationale etappekoers. Cees
Priem had kennelijk hoge verwachtingen,
want na de laatste rit in de Vuelta verklaar
de de ploegbaas dat hij teleurgesteld was in
Hoffman. De coureur zou te weinig initiatie
ven hebben ontplooid. Zelf meent Hoffman
dat hij in Spanje Juist goed gereden heeft.
„In de bergen moest ik afzien. Maar in de
vlakke ritten heb ik me in de finales goed
geweerd. Ik zat er steeds bij", reageert hij op
de uitlatingen van Priem.
Wellicht was de ploegbaas geïrriteerd. Hij
had er een reden voor. In het voorjaar zat
het TVM bepaald niet mee. Overwinningen
bleven immers uit en de renners werden na
elkaar ziek. „De sfeer in de ploeg is altijd
goed geweest. Niemand heeft getwijfeld. We
wisten dat de overwinningen zouden ko
men."
Zelf droeg Hoffman een steentje bij aan de
misère van zijn ploeg. Hij kwam in de
Belgische wedstrijd Binche-Doornik-Binche
zwaar ten val. Hoffman ging onderuit toen
hij de eindspurt wilde inzetten. Op honderd,
meter voor de finish sloeg de ketting door.
Hij vloog over de kop en kwam in de
dranghekken terecht. Een twee centimeter
diepe en twintig centimeter lange wond aan
de binnenkant van het dijbeen was het
pijnlijke gevolg van de tuimeling. Met 28
hechtingen kon hij naar huis. De artsen
schreven hem twee weken rust voor.
De ploegleiding van TVM ging er eind mei
vanuit dat Hoffman voor de Ronde van
Zweden weer opgelapt zou zijn. De renner
zelf had geen zin in een trip naar het
noorden. Hij zocht zijn heil liever in Zwit
serland. Pas op het allerlaatste moment
kreeg hij zijn zin en werd zijn naam toege
voegd aan de deelnemerslijst voor de ronde
door het land van Willem Teil.
Het bleek achteraf een juiste wissel. Hoff
man schreef in Interlaken de derde etappe
op zijn naam. Het was zijn eerste grote zege
in het buitenland, zijn tweede van dit sei
zoen.
Het peloton had hem volgens insiders in de
kaart gespeeld door een vakantiedag op te
nemen. Hoffman weerlegt de kritiek ten
dele. „In de eerste kilometers heeft het
peloton echt volop geprobeerd het gat dicht
te rijden. Toen dat niet lukte, hebben de
meeste ploegen inderdaad gas teruggeno
men. Maar dat doet geen afbreuk aan de
zege. Ik had in de finale het goede wiel te
pakken en reed als een speer naar de meet.
Wat er dan geschreven wordt, zegt me niet
zoveel. Ik heb een zege te pakken. Daar gaat
het om. Priem was er ook hartstikke blij
mee."
Alert
Hij heeft niet lang genoten van de zege. Zijn
gedachten dwaalden toch steeds af naar
Meerssen. „Ik ben niet zenuwachtig en slaap
goed. Maar ik denk toch veel aan het Neder
lands kampioenschap. De jongens plagen me
er mee. Ik vertrdk zondag om de trui te
verdedigen en dan zie ik wel waar het schip
strandt. Je moet ook een tikkeltje geluk
hebben. Het heeft geen zin op zo'n dag een
coureur speciaal in de gaten te houden.
Iedere renner is een concurrent. Ik ga niet
letten op mannen als Breukink of Rooks. Ze
Tristan Hoffman: al weken met verdediging van nationale wegtitel bij de profs bezig.
FOTO DE STEM/BEN STEFFEN
kunnen wel een slechte dag hebben. Om
goed te presteren, moet je alert zijn. Mee
gaan als er demarrages zijn. Ik denk daar
vooraf nooit over na."
Hoffman kan in Limburg goed uit de voeten.
Hij verklaarde anderhalf jaar geleden dat
Alpe d'Huez niets voor hem was. „Maar de
Limburgse heuvels kom ik nog wel over. Het
parcours ligt me wel. Het is alleen jammer
dat de voorbereiding op het NK door die
valpartij in België in de war is geschopt. Ik
heb twee weken niets gedaan. Dat kan ik
merken. Ik ben toch een coureur die veel
kilometers moet maken om in vorm te ko
men. Daarom kwam deze Ronde van Zwit
serland me goed uit. Het liep goed. Ik rustte
veel. Het was, een zware ronde maar voor mij
een goede voorbereiding op de wedstrijd in
Meerssen. Want zondag moet het weer ge
beuren."
